Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk

783 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 24 Februar. Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/9w08w39q92/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Vierde jaargang Nr 15. Prijs 6 centiemen. Gent, 24 Februari 1918. HOOFDREDACTIE : VROUWENSECRETARIAAT met medewerking van het Algemeen SECRETARIAAT en het werk der VOLKSBIBLIOTHEKEN « DE STRAAL ». ALLERLEI Weekblad voor ons Vlaamsche tfolk. Beheer : PEPERSTRAAT, 17. —«On— ABONNEMENTEN: PER JAAR fr. 3,25 ZES MAANDEN . . » 1,60 DR1J MAANDEN . « 1,00 INHOUD : Het Tehuis. — Heilkruis. — Torquato Tasso. — Vergeet-mij-niet. — De Baars. — De Schelde. — Zelf verloochening. — Eene Kijkje in onze Huisgezinnen — Vergelding (12e vervolg). — Luim. — Voordrachtei en Lessen. Het Tehuis. Aile menschen streven naar geluk. Hoevelen zoeken het, waar het niet te vinden is. Hoevelen laten zich, als Adam en Eva in 'tParadijs, bedotten door den boozen geest, den leugenaar van den beginnen af. Hoevele getrouwde mannen zoeken buitenshuis de heerlijke ge-luksbloem, die voor hen enkel en alleen bloeien kan in den huiselijken kring. Ze streven naar geluk en zoeken het wijd en zijd, terwijl zij de schatten niet bemerken, die er liggen be-sloten in het stille huiselijke verkeer, in het echt christelijke familieleven. O driewerf gelukkig de man, die, na vol-brachten arbeid, huiswaarts spoedt, wetende, dat eene goede vrouw en lieve kinderen hem met ongeduid verbeiden, dat eene wei verdiende zoete rust hem wacht te midden der zijnen, Zoo'n man, al moet hij hard werken, is geluk-kiger dan de rijke, die zich, ondanks zijn overvloed, arm voelt, wijl hij den schat dei schatten mist, het huiselijk geluk. Och, mocht het familieleven weer in eere komen! De bron van tallooze ellenden ware gestopt, de bron van ongekend geluk en overvlôediger zegen voor talloos velen geopend. Ja, het familieleven is eene bron van ware vreugde en tevredenheid. « De eenzaamheic is het paradijs der vreugde, » heeft de H. Basi îius gezegd- De wereld gelooft zulks nooit. Zr zoekt vreugde en vrede op de woelige levens-markt, aan de drukke oevers van den stroom der zinnelijke genoegens, maar vindt niet wal ze zoekt. De ware en reine vreugde woonf slechts binnen de enge kloostermuren en in den huiselijken kring. Dààr zijn allen door den hechten band der reinste en krachtigste liefde met elkander ver-bonden. Dààr zoeken allen elkanders vreugde en geluk te bevorderen. Dààr wordt ieders lijden door allen medegeleden, en daardooi gelenigd, verzoet Dààr vergeet de vader, te midden van hen. die hij met rechtmatigen trots de zijnen noemt, de ongenaamheden, die hij buitenshuis mochl ondervinden : het gefronst voorhoofd ont-rimpelt, wanneer vrouw en kinderen hem har-telijk begroeten. En als hij dan 's avonds nog een uurtje den kinderen wijdt, met hen speeli en keuvelt, hun nu en dan een mooi verhaaltje. een stichtende geschiedenis vertelt, — ja, dar opent zich zijn hart voor eene heilige vreugde. niemand is gelukkiger dan hij. Dan bidt hi; met vrouw en kinderen dankbaar het avond-■ gebed en drukt een hartelijken zoen met een - kruisje op het voorhoofd zijner lieve kleinen, . die door moeder worden te slapen gelegd. Dan 1 zitten vader en moeder nog korten tijd samen, elkanders vreugde verdubbelend, elkanders leed ; verzachtend, en gevoelend als den eersten dag van hun huwelijksleven, dat ze zijn « twee zielen, gloeiend aaneengesmeed, en vastge-schakeld en verbonden in lief en leed » ! Hoe treurig is het daarentegen, wanneer de . man elders zijn geluk zoekt. Na volbrachten arbeid keert hij huiswaarts r Met een knorrig gezicht zet hij zich aan tafel > De kinderen houden zich angstig stil. Moedei . spreekt geen woord. Nauwelijks is de laatste t brok door de keel of vader grijpt stok en hoed, r en begeeft zich naar de kroeg, om 's avonds j laat, diep in den nacht, weer te keeren. Christelijke vaders, begeeft u. na den arbeid t naar huis, blijft bij vrouw en kinderen, ei] onderhoudt u met hen. Slechts dan, en dan alléén, zult ge u als echtgenoot en vader gelukkig voelen, slechts [ dan kunt gij de uwen gelukkig maken. Heilkruis. 1 r Kruis, u draag ik hooge hoog in geest en hart. 3 'k Zie u vredezacht in der wereldnacht met een zegeboge, , Kruis, dat Satan tart! 1 U door 't leven voeren met mijn kranke kracht s is mijn levensvreugd en mijn grootste vreugd, i Kruise, dat den stoeren haat j in uw liefde smacht. Laat de wereld bonken 1 Delgen mij in gruis t — mijne ziel in rust, en mijn heil bewust — t Blijf ik op U lonken, 1 Zegevierend Kruis ! Torquato Tasso. 2 M. 3 Wij zijn in den jare i5g5. Sedert langen tijd r reeds is het lot Torquato Tasso gunstig ge- weest. Het fortuin dathem zijne oudershebben , nagelaten, laat hem toe onbekrompen te leven. , Vruchteloos heeft de Nijd aan zijn letterkun- t digen roem geknaagd ; zijn buitengewone ver - - diensten worden door niemand meer geloo- - chend, en Paus Clemens VIII bereidt zich y hem op het Capitolium de lauwerenkroon op t het hoofd te plaatsen. , Thans moet de dichter dus gelukkig wezen. 1 Doch de gedurige spanning zijns geestes, de , gevoeligheid zijns harten en de zoo wel licha- j melijke als zedelijke folteringen welke hij had doorstaan hadden zijnegezondheid een zwaren slag toegebracht Tasso leefde eerder door den nog sterken geest dan door het zwakke, reeds ten grave neigende lichaam. Om in kalme rust zijne krachten eenigzins te herstellen ging hij te Rome in het klooster St Onufré op den berg Janiculus verblijven, waar hij, verre van 't ge-woel der stad, eene gezonde lucht inademde. Toch gevoelde hij dat hij met elken dag ver-zwakte.De voor Tasso's kroning aangeduide dag brak eindelijk aan. Van in den vroegen morgen iulderden de kanonnen van Santo Angelo's kasteel. De zon in voile heerlijkheid rees lang-zaam aan den Oostertrans en beloofde aan het feest hare schitterendste glansen. Van tijd tôt tijd weerklonken vroolijke fanfaren door de stad, welke zich met eene steeds aangroeiende menigte vulde. Tasso scheen niet te vermoeden wat er rond hem en te zijnen inzichtegebeurde; hij voelde dat het geen triomfwagen — maar een doodswagen was die hem verbeidde. Eene hemelzoetezielerust, niet de wereldsche ; vreugde van den zegenvierenden dichter, was op zijn gelaat te lezen. Als hadde hij een voor-gevnel dat hij niet lang meer te leven had, hield hij zich in het eenzaam kloostercelletje bezig met afscheid van de wereld te nemen, toen een monnik binnentrad : Deze begroette hem : — God zij met u, broeder! Hoe vaart gij heden, heer Tasso? Heeft de slaap uwe krachten niet eenigzins hersteld? — Ik voel mij zeer zwak naar het lichaam antwoordde de dichter. — Maar uwe ziel is gerust niet waar? — Zeer gerust eerwaarde. — Het Capitolium is gereed gemaakt om u te ontvangen. De Heilige Vader zelve moest u vandaag met lauweren kronen. — Spijt het u niet dat die eer welke gij zeker verdient hebt, u ontsnapt? — Ik ben sedert lang aile aardsche eere-bewijzingen moede; de kroon des hemels is alleen nog het voorwerp van mijn verlangen... — Dat de Heer ze uverleene! Wie kan beter dan gij deze woorden der H. Schrift be-grijpen : IJdelheid der ijdelheden en ailes is ijdelheid. Bij den Heer alleen is de rust, het waar geluk te vinden, en gij, gij zult welhaast die zaligheid genieten. — Ik hoop het, eerwaarde O ! ik vrees den dood niet meer. Dezen nacht heeft eene hemelsche verschijning mij bezocht. Ontelbare engelen zweefden om mijne legerstêe Nog hoor ik hun stemme, door de tonen der harp begeleid: « Lang genoeg zorgt gij voor de aarde, Die u geene foltering spaarde ; Kom waar de eeuwge rust u beidt ; Kom de tonen uwer snaren, Met ons heil'ge akkoorden paren; Kom in 't rijk der zaligheid!...

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in Gent von 1914 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume