ïweede Jaargang • Nr 12 5 icntiemen Gcnt, (j Februari 1016 ALLERLEI OPSTEL : ALGEMEEN SECRET ARI AA.T OUDE HOUTLE1, 34. WEEKBLAD BEKE-fi'R : VKOUWENSECRETARIAAT PEPER-TRAAT, 17. INHOUD: Qrootmoeders hulp. — Stof voor Gezelschapspraatjes. — Huiselijke opvoeding. V. Bullen en Beenen. — Over Gezondslieidsleer. — Van Vlaamsche Kunstenaars : Fons Van de Maele. II. — Een Vriend. — Een Godsgericht in Albanie (4e Vervolg). — Lachen is gezond. — Sociale Bedriivigheid (Irootmoeders hulo De kunstenaar maalde een huiselijk tooneeltje. In het eenvoudig vertrek dat dient voor wërkzaal, eetkamer en keuken> zit grootmoeder met drie harer kleinkinderen. 't Is breitijd. Fientje stond voor een moeilijkheid, oî liever zij was gezeten op haar banksken toen zij aan 't haperen en aan 't knoeien viel, juist aan 't minderen van den hiel : een steek was gevallen. Het poeze-lig ding ging aan 't broddelën maar, fier en hardnekkig zou het met eigen overleg uit de war geraken. Had Fientje niet ge-pocht dat zij de kous zou breien zonder iemands hulp? Het viel haar hard te erkennen dat zij haar neusje voorbij had geklapt. Het zweet stond op het voor-hoofd van Fientje dat verlegen keek naar haar oudere zuster. Deze glimlachte, bij het hooren der zuchten van de in 't nauw gebrachte breister. Fientje nam al haren moed te zàmen en zou de hulp inroepen van groot- moeuer en mei van ue onaeugenue bputbier nrigeia, uie ziui scheen te vermaken om hare verlegenheid. Zij stond recht, maar schemeren 'mijne oogen? Staat Fientje recht in hare sandalen ? houdt zij hare beenen en voeten niet averechts ? Eilaas, wat zijn mijne oogen verflauwd door dat onophoudend boeken lezen en schrijven ! Mijn nichtje, met haar kijkers die dringen door een eiken plank, lacht met mijne kritiek op de averechtsche bt enen en voeten van Fientje, en verzekert dat de schilder zeer wel teekende, de voetjes zittende in de wijd gapende muilen van vader of moeder. Lezers en lezeressen, maaktet gij soms dezelfde kritiek als ik, geloof me vrij : uw gezicht vervalt als dat van uwen dienaar ; waakt erop, immers kreeg de mensch duizenden haarkens, twee en dertig tanden tien vingers... hij kreeg enkel twee oogen. Fientje dus staat voor grootmoeder en hare vraag schijnt haar jong broertje te vervvonderen. De oude Vrouw zit in 't voile licht van den. dag. Zij toont de misgreep en de remedie. Fientje luistert aandachtig, let wel op de naald die den gevallen draad opneemt en op de goede plaats brengt, en vlug verzekert zij dat « het nimmer meer zal gebeuren. » De oudste zuster lacht en grootmoeder denkt: « Och ! lief kind, hoe dikwijls verzokerdet gij : Ik kan het! en hoe dikwijls trok ook ik u uit de drukte ! » * * * * Wij wenschen dat grootmoeder nimmer aan Fientje ern-stiger en nijpender lessen moest geven dan ter gelegenheid van misgrepen met de breinaald. Missen is menschelijk, 't is waar, maar men doet best er aan tijds zijn voorzorgen tegen te nemen. Zulks hopen wij bij 't aan-schouwen der godsdienstige printen die aan den muur har-gen en die een christen huis-gezin veriaden. Stof voor Gezelschapspraatjes Als afweermiddel tegen zenuwziekten wordt door een Zwitzersch gencesheer het gebruik voorgeschreven van thee vermengd met gesmolten sneeuw. Met dit recept verklaart hij verschillende personen te hebben genezen, die reeds aile ■ hoop op genezing hadden laten varen. Naar het voorschrift luidt, moet men de sneeuw laten smelten en het aldus verkregen water eerst goed laten koken. Spijtig dat de sneeuw hier nu geen drie vuisten dikke ligt ! Mijn hoofd af, als ik het niet dadelijk probeerde...

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.