Derde jaargang Nr 12 Prijs (> centiemeii Gent 4 Fejbruari 1917 hoofdredactie : vrouwensecretariaai MET MEDEWERKING TAN HET ALGEM. secret aria at EN HET WERK DEH VOLKS blblioth eken "DE straal,, À h L E-R L EI Wesklibd vcoir o»s WSsseensche ïoik beheer : peperstraat, 17. — «o> — abonnementen: per jaar : fr. 3,25 zes maanden: » 1,60 ï drij maanden: » 1,00 \ » INHOUD : De Trooster. — Eene Wonderbloem. — Treffende gehoorzaamheid. — De Vruchten der Omwenteling. — Aan de Toonknnst.' — Sla^pwande-laars. — Warme voeten. . en hoofdpijn. — Lachen is gézond. — Voordrachten en Lessen. — Beste Lezers. — De Verloofden (22e Vervolg.) « De Trooster Hij had 'n dertig jaren als mensch stil geleefd en gewerkt in beperkten kring, en zijne menschelijke opgen hadden de velerhande ellende aanschouwd van zijne medemenschen, daar in zijn streek. En telkens was er dan in zijn liefdevol hart groot medelijden opg.ekomen met allen die leden en •Hij had getroost en geholpen waar Hij kon, zonder opzien baren, omdat « zijne ure nog niet was gekomen ». Daarna verliet Hij zijn thuis en geboortestreek orn zich aan de wereld kenbaar te maken als Zoon Gods en Gezon-dene des Vaders. En h et land van-Galilea en Judea door-trekkend in aile richtingen .vond Hij daar overal, in stadjes en dorpen, vele ongelukkigen, naar lichaam of naar ziel. En nu Hij ook zijne almacht niocht ten dienste stellen van zijn goed hart, ten bewijze zijner godheid en zending, nu werd Hij spoedig alom als de Wonderdoener bekend. Ze kwamen nu tôt Hem van heinde en verre. Het waren rouwige zondaren, door wroeging gekweld ; het waren zieken met walgingwekkende of ongeneesbare kwalen, die van menschelijke hulp niets meet te verw'achten hadden ; het waren misvormden en gebrekkigen, de verstoo-telingen der liefdelooze samenleving; het waren ongelukkigen door rampspoed ten onder gebracht of door verdriet terneer-gedrukt; het waren armen en weezen, wien geen licht meer schemerde in de toekomst. Die allen kwamen tôt Hem om redding m troost "in huii .lijden. Hij n-u ontving ze minzaam en liet• niemafnd ongehol-pen. Den rouwmoedigen schonk Hij hun zondeschuïden kwi^ en liet ze heengaan, tôt beter leven besloten en gesterkt; de zieken gênas Hij en de mismaakten en verminkten.hergaf Hij de gaafheid en 't gebruik hnnner leden ; de bedrukten en verlatenen sprak Hij, toc- met zooveel medelijdende liefde en teederheid en stortte in hunnf harten tegelijk zooveel troost en onderwerping, dat zij volkomen opgebeurd en gelaten van Hem weggingen. Zoo was Christus de Trooster in zijn leven op dezo aarde. Pàt is Hij nu nog, awant om ons te.troosten en te sterken is Hij bij ons gebfeven în het Sakrament, dat zijne grenzen-looze liefde te dien einde heeft uitgevonden. Daar hebben allen vrijen toegang tôt Hem, doch de ongelukkigen het eerst, want al die onder eenige kwelling gebukt gaan heeft Hij dringend-uitgenoodigd, opdat ze bij Hem verkwikking komen zoeken. Waarom zijn wij dan zoo kleingeloovig en gaan wij niet tôt Christus den Trooster? Het christen geloof is de weldoende dauw, die de natuur-lijke hoedanigheden deè menschen tôt deugden doet rijpen. Banning. Eene Wonderbloem Ailes rondom ons, de ganschê schepping, de natuur met hare veelvuldige geheimen draagt den dubbelen stempel van Gods Goedheid en Wijsheid. Zoo zlen wij naast de scherpste doornen, de koningin dej bloemen, de geurige roos ontlui-ken ; na 't nachtlijk- duister dat de aarde met çenen zwarten sluier omgordde, komt het jonge licht geholpen door de lieve morgendzon het Oosten eene lichte rozigKleurige tint geven en deelt leven, bezieling, vreugde, aan planten, bloe-men, bergen, valleien, dorpen en steden mede. Na dat een schrikkelijk orkaan de gansche natuur in beroering heeft gebracht, als menschen en dieren hunne angstige schuilplaatsen verlaten hebben, als het naar gebrom der woeste stormwinden hunne akel' ,.v mdenhymnen uit-gezongen hebben, komt God het teeken zijner vicc vertolken in den prachtigen regenboog, Waai n Hij, volgens eene aantrekkelijke legende, plechtig de be! )fte bekrachtigt aan Noé gedaan. Hij die bij elke ramp een lieil wist te stichten en zalft terwjjl Hij slaat, plantte in het hart van den mensch eene wonderbloem die in vollen bloei praalt in de lente des levens. Ja, naast grievenden haat en snerpfi: ee, legde God in 't innigste diep van iedere menschenz! de kiém van dit edel gevoel, de liefde, en hoe v'erstofnpt en misdeeld het scnepsel ook weze, toch smeult er in dien boezem een vuur dat in sommige oogenblikken onder den invloed van de eene of andere omstandigheid, nog eens helder opflikkert en warmte en .licht uitstraalt. En wanneer die bloem, bijna onmerkbaar, langzaam maar zeker hare knopjes ontv ouwt en in voile frischheid op hare» ranken rstengel schommelt, dan bedwelmt zij als 't ware

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.