Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk

551 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 07 Juli. Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/s46h12x25z/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Vierde jaargang Nr 34. Prijs 6 centiemen. Gent, 7 Juli 1918. HOOFDREDACTIE : VROUWENSECRETARIAAT met medewerking van het Algemeen SECRETARIAAT en het werk der VOLKSBIBLIOTHEKEN J « DE STRAAL ». ALLERLEI Beheer : PEPERSTRAAT, 17. —«o»— ABONNEMENTEN: PER JAAR fr. 3,25 ZES MAANDEN . . » 1,60 DR1J MAANDEN . 0 » 1,00 Weekblad voor ons Vlaamsche Vol k. 1 1 INHOUD : De Kerk. — Hun Kindje (vervolg en slot). — Zomer-"tijd. •— Julius Lagae. — Boomen. — Vergelding ' (32e vervolg). — Luim. — Voordrächten en Lessen. De Kerk. uz kcik ui nei 11 u i b o-uub js nei geuouw voor de goddelijke diensten bestemd. In de : •eerste tijden van het christendom waren er geene kerken; de geloovigen kwamen te zamen in het eene of andere huis, waar hun het woord Gods verkondigd werd en zij, binst : de H. Mis de H. Communie ontvingen; tal- i rijke bewijzen daarvan vinden wij in de Han- 1 delingen der Apostelen en in de brieven van den H. Paulus. Met wonderbare snelheid breidde zich het christendom uit en ook spoedig lcwam de ver-volging door den Zaligmaker aan de zijnen - voorspeld. Woedend was de strijd van het heidendom tegen ons geloof : in de tiende ver-volging onder keizer Diocletiäan ontbrandde hij in volle woede. Gelijk in de apostelijke tijden vierde men dan de H. Geheimnissen in de woningen van vrome christenen; gunden de heidensche keizers de christenen een weinig vrede en rustte het bloedige zwaard der ver-volging een korten tijd, dan zag men soms een dergelijk huis in kerk veranderd en to' den openbaren dienst ingericht; zoo schrijfi Lactantius : « De kerk te Nikomedia, die op eene verhevene plaats stond, kon van uit het keizerlijk paleis gezien worden. » Optatus van Milevi bericht dat vöor de vervolging van Diocletianus te Rome meer dan veertig kerken bestonden. Doch, toen de strijd in al zijne bloedige wreedheid losbrak, moesten de christenen zich in geheime plaatsen verschuilen om zich aan de helsche woede der heidenen te ontrekken. Dionysius van AlexandriS schrijft hierover : « Wij beginnen de Heilige ■ Feesten op de vlucht en in verdrukking. Iedere plaats waar de nood ons dreef: het veld, de wildernis, het schip, de stal, zelfs het gevang, . diende ons als tempel voor de H. Geheimnissen. i) In Rome daalden de christenen des nachts in de Katakomben neder en maakten er hunne kerken van : daar hoorden zij het Evan- : gelie verkondigen, daar woonden zij het god-delijk offer bij, daar ontvingen zij de H. Sacra-menten en schonken zij eene laatste rustplaats aan hunne geliefde dooden, aan hunne dui-zende martelaren. In 312 kwam de vrede voor de Kerk, als Constantinus de Groote zich tot het Christen- . dom bekeerde. Nu kon het geloof zich in i glanzende wijze in het openbaar toonen. : Constantinus gaf zelf het voorbeeld en bouwde talrijke kerken die hij prachtig versierde. Te 1 Rome bouwde hij de kerk van den Verlosser, 1 n het paleis van Lateranen ; de kerk van der H. Joannes den Dooper, waar hij door Paus Sylvester het H. Doopsel on.tving; de kerl ier HH. Apostelen Petrus en Paulus, waarvar tiij acht dagen na zijn H. Doopsel de grond steenen legde. Binnen en buiten de grenzer van het uitgestrekte Romeinsche rijk zag mer weldra kerken oprijzen. En zoo bleef het to Dp onze dagen: overal waar het christendorr sich verbreidde, was het de eerste zorg dei geloovigen, eene kerk te bouwen en hoevele Dpofferingen hiertoe gedaan werden, dat wee' God alleen. De kerk is bestemd om het huis van God te djn. De Zaligmaker heeft ons de belofte jegeven met ons te zijn tot het einde dei ;euwen; wij weten dat de Heer waarlijl :egenwoordig is in het Heilig Sacrament de: •Vltaars, en dat Hij aldus werkelijk onder ons rerblijft in de kerk; deze verblijfplaats var 3od kan ze ooit prachtig genoeg zijn? In de kerk worden ons' ontelbare genader jeschonken door het prediken en de christelijke Dnderrichtingen, door het H. Sacrificie de] Mis en door de HH. Sacramenten. « De gena ien die wij in het paleis des Konings ontvan jen — zoo schrijft de H. Joannes Chrysostho mus, — al zijn zij ook voor altijd bekomen, sindigen met ons leven, na ons soms vee. Dnrust en zorg veroorzaakt te hebben. De ^enaden integendeel die wij in Gods huis Dntvangen nemen geen einde en worden zelfs door den dood niet vernietigd. » Treffend zijn de woorden van den H. Marte laar Ignatius : « Mochten allén zich tot he' gebed in dit oord vereenigen; mocht er daai maar één gebed, één geest, ééne hoop, ééne Dnbevlekte liefde, één geloof in Christus zijn Mochten allén zich rond het eenig altaai verzamelen waar de Zoon Gods de eenige Hoogpriester is. » Mochten de geloovigen, in deze bange tijder vooral, hunne kracht en hunne sterkte komer zoeken in het heilig verblijf van Hem die beloofd heeft allén die beläst en beladen zijr :e helpen en te verkwikken. In hetgeen voor den mensch waarde heeft :oont zich de waarde van den mensch. Hun kindje. (Vervolg en slot.) Torre stond al eenige minuten in de deui het spel na te gaan. Alle woede was geweken. Ze had lust om mee te lachen met die koddige *ezichten. Ze beet op haren duimnagel, en ze ;chokte van de ingehouden lachbui. — Die is nu toch eens zot van dat jong ! iacht zij. Ze deed stillekens de lichte Zon iagsche blolcjes uit, ging op de teenen to' 1 achter haren man en legde dan de hand voor ; zijne oogen. : — Moe!.... moemoel.... moemoemoe! 1 juichte de kleine, en hij trok aan haren rok. — Ja, nu weet ik het, lachte Fons : 't is de 1 moe van ons Naarke. Laat maar los, Torre, 1 en maak het pappeken klaar voor dezen heer! Naarken rolde zich tot 'n bolleken, kroop i dicht tegen vader en bezag hem met zijne ■ heldere kijkers, zoo lief en lang, dat Fons er s heel van verpakt was. Om zijn ontroering te : verbergen zong hij : Roe, roe, kindje, Ons Naarke is niet stout! : Hij heeft geen pijn in 't buikje, Hij heeft geen voetjes koud. We zullen een vuurtje stoken En een pappeken koken, Het wiegje dat gaat zwik-zwak, ' Voor den kleinen dik-zak ! . Hij deed met de zware armen, waarin het t kind lag, de schommelende beweging der : wieg na. De kleine had van dikzak « tik-tak » ge-maakt. Hij zocht opnieuw naar het u.urwerk : « Ti-ta ! ti-ta ! » — Fons, jongeni en Torre kwam woedend uit den kelder gestormd. Er moeten zeker , katten in den kelder gezeten hebben : een heel deel melk weg, en het potteken van den kleine omvergeworpen. Dat laatste wist Fons niet, en hij stond er heel van uit zijn lood. Er waren twee katers in de buurt : 'n rosse en 'n zwarte, bekend als : dieven van eerste klas. Fons durfde ze niet ■ aanklagen, want dan ging Torre bij hunne : eigenaars opspelen, en hij wist dat ze van gisteren opgesloten zaten. Er was geen uitweg aan: hij moest het bekennen. Hij nam de : zaak dan ook lachend op. — Wel, Torre, meisje, dat was nu 'ns een ; kat met twee pooten ! De vrouw verlengde heure dubbele kin en ; kon er niet wijs uit worden. i — Zoek u geene hoofdpijn, vrouwtje lief. 'k Had dezen morgen geene koffie; ons water . smaakt naar den ciment uit den put, en ik kon mijne boterhammen toch niet droog opeten. > — Ge moet weten, Torre — en hij stak zijn kindje omhoog.... — ik moetsterk blijven om ; voor ons jonksken en voor zijne moeder goed te kunnen werken. Naarke prangde weer de twee armpjes rond den forschen kop van zijnen vader en fleemde: Va.... va.... va!.... Torre was in 't geheel niet kwaad. Over haar gelaat kwam 'n uitdrukking van innig geluk : en groote teederheid. Fons zag het, en zijn : genot kende noch paal noch perk. Hij legde hun beider schat in de armen zij ner moeder en volgde met zijne zware hand langzaam-voor-• zichtig heel den omtrek van Naarke's lief ge-: zichtje.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Allerlei: lezingen voor het kristene Vlaamsche volk gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in Gent von 1914 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume