T_~ «O 30 Mei 1915 brieven te zenden a an de redactik van :: " allerlei „ " antW. steenweg, 69, st-amandsberg, (genl) ALLERLEI vorige nu.vimers van :: " allerlei „ :: zijn te verkrijgen bij :: de Verkoopers :: Nieuws en Lezing voor het Vlaamsche volk WEEK8L&0, Priis 5 centiamen Maria, Troosteres der Bedrukten Lachend tintelde de lente over de heele vlakte, en be-glom haar rijkdom aan kalmte en hoop; een licht windeken woei zachtjens ruischend door de versch verschenen blaadjes en verwarmde rien schoot der voren. waar het uit^ewornen zaad tôt vruchtbaarheid zwol De glimlach der natuur spie gelde terug op het verhelderd gezicht van den landman, die gelukkig was zijn noesten ar-beid te kunnen hervatten, dien de strenge winter hem zoo plots en kwaadaardig had ontnomen De vogelen tierlierden gul-blij zochten eene plaats voor hun nestje, en het vreugdig gezang der kinderen stiet een weelderig leven over de herboren natuur 't Was in de lente, — 't was in de Mei ! Helaas ! op de lange, lange baan kwam moeilijk de arme Margareta gestrompeld. Zij hield haar kleinen Jaak bij de hand, een blond knaapje van zever jaren, en sloot teeder tegen den moederlijk - bezorgden boezem een pasgeboren wicht, dat het leven gui trachtte tegen te lachen. Zij voelde zich ongelukkig de schamele vrouw : geen dak geen brood ; niemand om hare kinderen lief te hebben ; daar door g-een vreuede. eeen eeluk ^ ' Hoe was zij toch zoo ramp-zalig ? Iyuister naar hare eenvoudige, maar roerende ge-schiedenis, en troost u zoo tegenspoed ooit aan uwe deur komt kloppen. Te dien tijde was het alsof God de wapenen van hen die streden voor 't vaderland, niet meer zegende ; de ge-boortegrond werd vertorden onder den voet der overweldi- gers. De troepen weken achteruit of werden gevangen o meedoogenloos neergesabeld, en de rampen die de oorloj meebracht verschrikten de bewoners. Alfred, de dapper* echtgenoot van Margareta, begreep dat hij ook zijn toi aai >t vaderland te betalen had. Hij vertrok met een afdeelinj vrijschutters en sinds dien dag hoorde Margareta van hen niet meer spreken. Ondertusschen had de vijand ook hun dorp overweldigd. Hij was woedend, want onderwege was hij aangevallen geworden en had sterke verliezen geleden. Het waren de weggestoken vrijschutters die hem van achter kanten en hagen beschoten. De woede des vijands keerde zich dan tegen de weerlooze inwoners van 't dorp, stramme grijsaards. zwakke vrouwen en onmondige kinderen : immers, al wat zich reeds man voelde en nog de kracht had een wa-pen te hanteeren, was mede op ten heiligen krijg getogen. De ruwe vijand ging een wreede slachting beginnen, als opeens de vrijschutters ter ontzetting opdaagden en de woeste benden verdreven. 't Was de verlossing, maar ten prijze van hoeveel tranen, van hoeveel menschenlevens ! De landlieden lagen in dezelfde dood, onderhoop met de vijan-dige lijken ! Aanstonds stelde men zich aan 't werk ; de oude pastoor dLcLu l wcik , uc uuuc pastoor hoorde de laatste wenschen der stervenden af, en de vrouwen droegen vroom de martelaars van dien droeven nacht naar terstond gedolven kuilen op 't kleine kerkhof. Opeens vlijmt een hartverscheurende kreet door merg en been : Margareta had onder de dooden het bloedend lijk van haren duurbaren Alfred ontdekt. Hij rustte te midden

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.