Tweede jaargang Nr 43 Prijs 6 oentieraen tient 10 September 1916 hoo fdred actie : algemeen secret aria at oude houtlei, 34. met de medewerking van het werk der volks bibliotheeken "de straal,, thjbresianenstraat, 13 ALERLEI Weekislad voor ons VlaamscSte Volk iBi^ behe0r : vrou wensecret ar1aat peperstraat, 17. — «O» — abonnementen : per jaar : fr. 3,25 zes maanden: » 1,00 drij maanden: » 1,00 INHOUD : De Verloofden (Ie vervolg). — Wie is Christus ? (Slot). Zijne eerste Pastorij. — Niets aantrekkelijk. — Zwaantjen — Gérard Mer-cator. — Voor de Keuken. — De Beschermengel. — Ziekte. — Waar loopt gij heen £ — Lachen is gezond — Voordrachten en Lessen. De Verloofden door MANZONI (Nadruk verboden. — Eîigendom van den vertaler.) (ifc vervolg.) Voor de eerste maal stapte hij in droeve sternming naar het huis zijner verloofde. In zijn geest zweefde Abbondio, zoo bezadigd en goed, als een zonderlinge persoon. Welk geheim schuilt daaronder ? Zijn snakkend gernoed praâmde hem terug te keeren en het gesprek wederom aan te knoo-pen, doch intusschen ontwaarde hij de meid van den heer Pastoor — Goeden dag, Perpetua... droeve dag, niet waar ? ik hoopte nochtans, dat hij voor ons allen een vreugdedag zou geweest zijn. — 't Is Gods wil, mijn brave Renzo. — Perpetua, spreek een woord van opheldering over de geheimzinnige doening van den heer Pastoor, waarotn zegent hij onzen trouw niet in op gestelden dag? — Oh ! denkt u misschien dat ik bekend sta met de per-soonlijke zaken van mijnen heer? — Goede Perpetua, sinds jaren leven we in ware vriend-schap, weiger me niet het weinige dat ik U afsmeek. — Goede Renzo... ja.... uw nederige stand weegt loodzwaar op uw schouders. — Ik stem toe, Perpetua, maar dat is toch de oorzaak niet dat mijn geluk wordt verdaagd ? — L,uister wel ; onmogelijk kan ik u iets veropenbaren om de goede reden dat ik niets weet, maar wees overtuigd Renzo, dat mijn goedhartigen Meester nooit een struikel-steen in den weg legde om uw hoogste heil te verhinderen, o, duizend maal neen, aan hem is het niet gelegen. Onverschillig weg, antwoordde Renzo : — Wie speelt dan de groote roi ? en tevens blikte hij diep in de oogen van Perpetua. Alhoewel ik heel vreemd ben aan de zaak zal ik toch spreken ; het geldt hier immers den goeden naam van mijnen heer, Abbondio is 't levende beeld der goedheid, maar.... machtige verdrukkers godtergende menschen ! — Machtige verdrukkers!! spreek Perpetua, wien bedoelt gij ? — Ach ! Renzo, ge meent iets te snappen ! geen macht der wereld zal me een enkel woord afpersen. En haastig ging de meid heen. Nauwelijks had Renzo ze uit het oog verloren of snelde naar de pastorij en stormde de kamer van Abbondio binnen. — Wie is die machtige verdrukker? klonk de stem op vastberaden toon. Wat, gilde Abbondio, bleek als 'n blad papier en ijlde naar de deur. Maar Renzo was vlugger geweest en de sleutel draaide knarsend in het slot. — Heer Pastoor, ge zult spreken! iedereen weet van de zaak, uitgenomen Renzo. Wie is die machtige verdrukker? — Renzo ! Renzo ! neem u in acht uit liefde tôt den even- « mensch ; wees uwe ziel indachtig ! — Ik wil dat de gevraagde naam mij op staanden voet bekend zij ! En onverwijld greep hij naar het gevest van zijn dolk. — Ontferm U mijner, kreet Abbondio. — De machtige verdrukkêr? — Wie heeft u gezegd, zuchtte Abbondio. — Ik eisch onmiddellijke verklaring ! Gij bewerkt ons aller dood ! — Spreek ! — Ik mag niet. — Zonder uitstel, schreeuwde Renzo, in doodsdreigende houding. — Zweer dan... nooit het geheim te verraden. — Ik zweer dat hier een ongeluk gaat gebeuren, indien ik oogenblikkelijk niet weet... — Don Rodrigo! gilde de armzalige Abbondio. — Don Rodrigo ! de aartsschelm, huilde Renzo, wat heeft hij gedaan ?.. gezegd... om te beletten dat... Luister, wedervoer Abbondio, nog diep ontsteld door den plotselingen schok die hem geweldig sidderen deed en... hij verhaalde van naald tôt draad het voorval met de bravi, de bedreigingen en de gebeurlijke onheilen. Ziende dat Renzo's woede ten top steeg voegde hij er bij : En dat wilde ik voor ons allen vermijden. Gij hebt me gedwongen, Renzo, U een onbescheiden openbaring te doen ; met geduld en tijd ware ailes op zijn effen gekomen, en nu... zweer dan in Gods naam, dat ge eeuwig zult zwijgen over ons gesprek?

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.