Der de jaargang Nr 32 Prijs 6 centiemen (*ent 25 Juni 1917 HOOFDREDACTIE : VROU WENSECRETA RIAA MET MEDEWERKING VAN HE ALGEM. SECRETARIAAT * EN HET WERK DEK VOLKS BIBLIOTHEKEN "DE STRAAL,, ALLERLEI BEHEER : PEPERSTRAAT, 17. — «O» — ABONNEMENTEN ; ER JAAR : FR. 3,25 ES MAANDEN: » 1,60 )RIJ MAANDEN : > 1,00 Weekiilsfid voor obis ÏSaamsohe Volk 1NHOUD : 't Was Zondag. — Eene muzikale Qebeurtenis. — Vereeniging. — De Schijndood. — Het Onze-Vader-Kruis. — Voorteekenen van weder aan de zon. — Kinderliefde Lachen is gezond. — Voordrachten en Lessen. — Trouw tôt het einde. 't Was Zondag v r In eene verdrietige stemming, zonder wil of doel, slenterde ik rond middag over de Kouter, Brabantstraat, Vlaanderen-straat. Waarom ? ik weet het niet, ik geloof, dat het was om nu eenmaal te doen zooals elkeen doet, want ik weet nochtans uit ondervinding, dat dergelijke uitspanning voor mij altijd eene ware marteling is. De Kouter en zijne om-geving is op zondagmiddag eene ware folterplaats. Daar is 't volstrekt onmogelijk iets fijns, iets edels, iets grootsch te voelen, want men stuit gedurig op al het banale, kleinzielige van 't vadsige zondagsleven van die duizenden menschen, die daar met gemeten, slappen, moeien, vervelenden tred, labberlottig rondslenteren. — De Kouter op zondagmiddag lijkt een armzalige smakelooze verkleedpartij, zonder iets eigenaardigs noch schilderachtigs. 't Publiek bestaat meestal uit giechelende werkmeisjes, die in zelfvoldaanheid hun on-handig zelfnagemaakte dameskleeren t'en toon spreiden. Uit klerken, werkmannen, pronkende jonkertjes die hun confec-tiemagazijnpak stijf gemeten en onbehendig dragen, bang de vouwen van broek of 't stijve witte hemd te verkreuken ; en dan de groepen in familie, dre meisjes glimlachend, heup-wiegend flaneerend, met lintjes, kantjes en bloemgeflodder op den hoed, en papa en marna deftig en statig volgend, een oog in 't zeil houdend. Dan ook het jonge gezin, hij met zwarte das en hooge hoed, zij deftig in zwart satijn, de kinderwagen voorop, heel wit, met kanten baldakijn als een triomfwagen. Neen, langer wilde ik daar niet vertoeven, en met snellen stap keerde ik huiswaarts, verzocht de meid het diner te verhaasten, en verliet met een zucht van verlichting die be-nauwende stad, waar de bloei der aarde wordt verhinder'd, door het steenen plaveisel dat haar verdringt, waar de hoog opgetrokken huizen ons beletten te turen in de wijde onein-digheid va« de diepblauwende lucht, waar de mensch over de aarde kruipt, arm, doof en blind, en als eeuwige bezig-heid immer zoekend is naar brood. Ik had behoefte aan eenzaamheid en die kon ik maar niet zoo aanstonds vinden, op de wegen krioelde het van zon- aagscne rnenscnen. ik sioeg een zijpaaaje in, ue Kromrrniife van een wegeltje door, en daar eindelijk genoot ik van d< pracht der aarde die in zomertooi prijkt, van bloeiende lan den, van de rijke overvloed van 't malsche groen, van d< weide vol bloemenwonderen. De zon, die in haar vollen gioed prijkte, zij de mooistf van aile zichtbare dingen, zij de wonderdadige schitterend* levenswekster, de gloeiende, machtige, krachtige levenspo der wereld, wier goddelijk licht weerom de wereld heef wakker geschud en hare eeuwige leefbaarheid in de prach van golvende koornvelden en welig begroeide landouwer openbaart. Huizen en hoven wier gloeiende daken en schitterend« gevels uit het blakende groen opduiken, liggen omgevar door een waas, ailes is beglansd door het tooverlicht dat de zon zoo gui en mild op de aarde stort. Immer en altijd is de zegevierende zomer als een groo geluk dat opnieuw de wereld komt verblijden. Dan, omgeven van lucht en licht, van geur en kleur, var gegons en gezang, van ruimte en bewegende kracht, is he het oogenblik om het oog te laten zwerven ver en wijd want de aarde glanst en prijkt in vollen luister, de aarde zingt haar jubellied in 't ruischende groen, in vogelstemmer en beekgezang die de lucht trillen doen. Nu is het tijd om neder te zitten in beschouwing, wani Qods levende aanraking is hier op ailes te bespeuren, zijne gebiedende stem weerklinkt hier door de ruimte, en der stempel zijner Almacht, Schoonheid en Liefde is hier overa waameembaar. Hij staat gedrukt zoowel op het wiegelende grassprietje als op de vlerk van den den fladderenden vlin-der en de bloemrijke kruin van den kastanjeboom. 't Is Hij, die onweergalooze Kunstenaar, die eigenhandig en liefdevol zonder verpoozing arbeidt om de woonplaatsen der menschen altijd schooner en heerlijker te maken. 't Is Hij, de Hovenier door Magdalena ontmoet, die me1 teedere zorg de ontluikende bloemen omringt. 't Is Hij, de ongekende en ongeëvenaarde Kunstschilder. die met een gloed van tintelende kleuren de bloemen siert, 't Is Hij, de handige Wever die aan de blanke lelie haar vorstelijk gewaad schenkt. 't Is Hij, de wonderdadige Wijngaardenier, eenmaal op de bruiloft van Cana genoodigd, die ook heden nog zijn wonder voortzet, en in iedere druiventros, de dauw der aarde in wijn verandert. Het beperkt menschenverstand is onmachtig zich een beeld

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.