De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken

1557 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 19 September. De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/g15t728f80/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Dertiende Jaar. Nr 38. Prijs per nummer : 5 centiemea. ■rmnini-finimmirrriMrrT^ Zaterdag, 19 September 1914. DE BEIAARD * ' —- - ABONNEMENTSPRIJS PER JAAR : Brleven en mededeellngen, de redactle DRUKKERS-UITQEVERS Het recht aankondigingen of artikeli te BERICHTEN en AANKONDIQINGEN i VOb°ertaalbE!"nenland ' 2'5°' V°°r00 TRAPSTOAAT^'^'^SOTTEQEM1 G- EYLENBOSCH & FR. DUPON n wf geren ,ls ™°rbeho.,den. A^kondlgingen : 15 cent™ per regel. Men schrijft in : TRAPSTRAAT, 23, en 7 î ?T ^ 23, SOTTEGEM, OPVOLQERS VAN L. VEKEMAN De niet ingelaschte handschriften worden op aile postbureelen van het land. laatste den donderdag avond. TRAPSTRAAT 23 SOTTEGEM 23 Trapstraat niet terug gegeven. . g' p Voor het Buitenland : 5 frank, voorop Van leder boek dat ons gezonden wordt ' ' * ' 9 Ongeteekende brleven worden nlet tan- Prljsvermlndering v* dikwtfls herhaald# betaalbaar. geven wij melding. Tetefoon SQ-11. Veerd. aankondigingen. De Oorlog DE TOESTAND. Na vier dagen van verwoede; strijd, de laatste dagen der voor gaande week, hebben onze veld troepen, die uit de stelling vai Antwerpen getogen vvrren om d Duitsche krijgsmacht in den drie hoekBrussel Leuven Mtcheianaai te vallen, zjch onder de bescher ming der forten van de buitenst verde 'igings'ijn terug getrokken. Het doel van dezen uitval, dat il den beginne slechts eene operati scheen te moeten worden tegen d observati» posten die de vijand ha< achtergelaten tegenover ons, heei zich tôt groote verhoudirgen uit gebrrid. De verdedigingstelling van d i vijand was z^e* sterk dank zij d< natuurlijke gestddheid van het fer rein en aan de grondwerken, doo hem in de laatste dagen uitgevoerd De verplichting oui deze stellin gen ten allen prijze te bewaren heeft de Duitschers gedwongen a de krachten waarover zij beschik ken in ons land, bij een te btengen Zoo is hun 3e legerkorps, dat reed; op weg was, tusschen Ninove er Nederbrakel, in allerijl terug ge keerd naar Briuseï, om den schol onzer troepen te or.derstaan. Hur 9e legerkorps, np weg naar Oude naarde, is insgelijks naar 't Belgisct slagveld terug geroepen gewor ien De afdetlingen Landwehr en Land sturm, die de streek ten zuiden var Brussel bezetten, deden insgelij s aan den strijd bij L^uven mede evenals de 15 000 zeelieden, sederi een veertienlal dagen te Brussei aangekomen. Voor den Fransch Engelscher staf bood de uitslag, uit het oog-punt van het geheel der krijgsver-richtingen, een kapitaal belang aan aangezien Iwee Duitsche korpsen al dezen tijd in de onmogelijkheiJ zijn geweestter hulp te snellen aar de Duitsche legers oie terugtrokkeri in het noorden van Frankrijk. Ons leger blijft voor den vijand eene voortdurende bedreiging, die hem noodzaken zal eene belang-rijke macht hier achter te houden die hij in Frankrijk hoogst noodig zal hebben. De verliezen van deze vier dagen zijn zwaar en toonen aan hos ver-woed de strijd geweest is. Evenals bij de vorige gevechten is het schieten van de Duitschers veel slechterdan het onze gebleken, waaruit volgt dat, zoo het aantal gewonden aanzien'ijk is, de kwet-suren aan onzen kant weinig be-teekenend zijn. Zoo is het niet aan de zijde van den vijand. Naar getuigenis van hunne officieren, hebben onze sol-daten biijken van veel koelbloedig-ht id gegeven, en heeft hun goed gericht vuur de meest doodelijke uitwerking gehad. Dit is btwezen door de algeheeh werkeloosheid van den vijand maan dag en dinsdag. * * * In Galicië eindigde de strijd van 17 dagen met eene groote russische zeg praal. De Oostenrijkers wijken op gansch het front teru^, in de handen der Russen een gro t getal gevangenen en een belangrijk ma-teiiaal achterlatend. ¥ * De opperbevelhebber van het Fransch leger, generaal Jcffre, stuurde maandag aan den minister-raad volgend telegram : « Onze zegepraal is bevestigd en wordt meer en meer volledig. De vijand is overal achteruitgeslagen, gevangenen, gekwetsten en mate riaal achterlatende. Na de heldlnf-tige pogingen geuurende etn ont zaglijken strijd van 5 ot 12 Sep-t m Der voeren onze légers nu, doui deri bijval opgehitst, eene acht< r volging uit, zondtr weergu, doot jjijne uitgebreidheid, » Links staken wij de Aisne ove ■ voor Soissons, aldus meer da 100 kilometers in zes dagen wir nende. » In het Center zijn wij reeds te noorden der Marne. » In Lorreinen en de Vogeeze i koaien wij op de grenzen. » Onze troepen en dezen der vei - bondenen zijn uitmuntend, onde i oogpunt van zedelijkheid, stanc • vastigheid en wilskracht. » Wij zulLn de achtervolgin i voorfzetten uit aile krachten. » De regeering der Republie î msg fier zijn, over het leger, dat z voorbereid heeft. » i « * * ; De aanvallende beweging de j verbonden legers werd dinsdag o 1 gansch het front vo rtgezet, ' De duitsche krachten plooide terug voor Amiens naar Péronne e St-Quentin. ^ Ten oosten van Reims hadden z : zich bepaald ingesteld op de lij der ou je forten van Brimont, Vitr r en Nogent l'Abesse. Maar dinsda • heeft zich het hoofdkwartier va " een onzer legers in de stad Reim : kunnen vestigen. in de streek van Argonne ware de duitsche troepen dinsdag te ; noorden van de lijn Triaucourl ' Issoncourt. Zij zagen van den aan tfal op het fort Troyon aan d ; Maas af. Dinsdag avond was Fransch 1 Lorreinen totaal ontruimd. D ' vijand trok zich terug naar Chateat 1 saline, Dieuze en Sarrebourg. 600 gevangenen en 12 kanorti : Antwerpen, 16 September. De vijand bezet nog eene sterk ; stelling ten noorden der Aisne ei de strijd duurt voort op gansch di lijn. Het leger van den kroonprin: werd nog achteruitgeslagen er bevindt zich thans op de liji Varennes-Cor senvoye-Ornes De Verbonden troepen bezettei Reims. Zes honderd gevangenen et 12 kanons zijn genomen door di troepen op den rechterkant de Engclschen. De regen freft de wegen door weekt en maakt den aftocht de: duitschers moeilijk. Klop voor Oostenrijk. Londen, 16 September. Uit Ni'ch komt het bericht da de Oostenrijkers becroefd hebber de Drina over te steken met 90 00( man, maar dat zij met vreeselijk< verliezen teruggeslagen zijn in der hoek tusschen de Drina en d< Save. De Oostenrijkers behaalden eers eenig voordeel, maar de verwoed* aa; vallen der S»rviers dwonger hen tôt terugkeer, wat zij konder MENGELWERK \Z 1TWEEWIEGEN NAAR Emile Riehebourg De ellendeling "W'fts dus zeer goed inge-licht, toen bij 't vernemen van de aankomsl van den blinde en diens kleindochter hi; het plan opvatte den diefstal te begaan die door den moord op den ongelukkig.^ Fabrice gepleegd werd gevolgd. Het rechtsgeding, waarin de bende dei blauwe halsdoeken be'.rokken was, verwektt veel opschudding. Heel Parijs hield er zich veertien dagen lang mede bezig. Robin werd in die zaak niet begrepen Daar Ramoneau dood was viel het moeilijk om niet te zeggen onmogelijk, het bewijs te leveren dat hij plichtig was in deze aan-gelegenheid en men was op het punt hen: buiten vervolging te stellen, toen men toe-vallig ontdekte dat hij een oud-deserteui was uit het leger. Uit dien hoofde werd hi; naar den krijgsraad verzonden, die hem lo twintig jaar dwangarbeid veroordeelde. Twee maanden na hunne arreslatie ver , schenen de blauwe halsdoeken voor het As •eisenhof. Zij werden allen veroordeeld tôt levenslan gen dwangarbeid, en tôt twintig, vijftien twaalf tn tien jaren derzelfde stral. r; doen onder beschutting van den n invallenden nacht. i- Men schat de oostenrijksche verliezen op 10,000 man. Deze n nederlaag zal ernstige gevolgen voor Oostenrijk hebben. n (Zie verder laatste berichten.) Esr.e Encycliak van dsn Paus i over desi Qorlog. D# <i Osstrvator» Romano » kondigde vrii-avond de oorste encyoliek af va i Z. H. gr Beu»diktu« XV »v#r d«u vreda. Di® «ucy-& kliek zeg^ : . « Watuie#r wlj d« oogtn w^rpan op de |( kudde, di« aan oniw bazorgdheid is toe-.. vertrouwd, dan qzan wij van afichuw bij ij h»t afçrqseHjk schouwspel van een alge-m©an»n oorlog. Wannaer wij gansch Ewrcpa te vnur an fee zwaard zien, roodgererwcl doox hat chriften bloed, dan hebben v. ij voor plicht .. al onze kinderen, zondar ondersch id ^au aa-tionaliteiL, ta orahelzen, ali onze gcliefde 8cha-P pen en ze t© drukkea ïn de arinen Onzer vadar-lrjke liafda. » Zijne HeiJighaid varklaart zich bareid zijn fi plicht ta doen, zalf* zijn leven te oi't'eran, om n het einde dezer afgrijâelijke verwikkeliugen * te verhaasten. Voor het oogenblik kan hij enkel de laatste woordan van zijnen heiligen voor-!• ganger herhalan, aan wian de oorlog hat h^rt ' Uceft gabroken. Daai-om vragen Wij a n de gan-D fiche Kerk ta biddan en zijne smeekingen te „ vermenigvuldigan, opdat de Alniachtige zijn Y wreekendan arin intrekko, dia de scliuldigc-^ volkeren treft. L » Op dezen dag, dat Wij het faeat vieren ran O. L. Vrouw Geboorta, moeten Wq S oni tôt Haar richten. Wij zetten de Konin-gen an Staatehoofden aan in zieh zalven te gaan en aan deza moordende itrijden, 1 dia da volkeren rerminderen, een einde te ^ stellen. Dat zij toch denken hoe dit sterfe-'' lijk leven door zijn aigen reeda zoo ellendig - is en hoe meer ellendig het nog wordt door de verwoestingen die de oorlog ophoopt ! » VarhaasL U, besluit Z. II., de \red< sonderhan-£ delingen te beginnen en God zal m beloonen, u en nwe volkeren, gq zult de menjichelijke brosderlijkheid waardig zijn. De H. Vader di-ukt don wensch uit dat zijne gebeden, het droerig tooneel van deze afgrijse-^ lqka verwikkelingan zal verkorten. Engeische veroatwaardigirsg j De ^ Times 5 van vrijdag, drukt een aantal brieven van Engeische officieren, in Frankrijk strijdend, die hunne verontwaardigiug a uitdrukken over het misbruik, dat de Duit-" schers van fransche en belgische unifo^men 1 makeai, ten einde de verbonden troepen onder' ; den kreet «Vive la France!» te nade3*1 en er dan plotseling met grof geschut le , kunnen opvallen. 5 « Nooit meer, schrijft de luitenant O. P. 1 Edgcumbe, zal ik nog achting voor Duit-1 sohers kunnen voelen. Zij kennen geen w^t" van eer. > | Hoe Londen zich verdedigt tegen de aeroplanen. Men weet dat da luchtverdediging in Enge-r land, en bijzondarlijk ta Londen, verz_kerd is door het zeeleger. Vliegtcastellen patrouiHee-ren onophoudend langs de ooetelijke zeeiïust ■ ten einde alla pogingen van den vijand te ver- - ijdelen. Des nacht* badient men zich van zoek-lichten.Sedert eenige dagen zijn kanona geplaatst op de dakken der gouvarnementagebouwen fen op andere puntan dia het voorwerp van een aanval zouden kunnen zijn. Van canen ïindrren kant zijn talrijke luchtt-oeetel'.en gereed elken v^andelijken aanml af t© weren. t — i Loensche middels. ) In de Vereenigde Staten vindt men het » belachelijk, en men apot er met 5e manœuvera ' der Duitacha ambtenarsB om er eene aympa-I thieke strooming roor Duitschland te ver-k wekken. Het »chqnt dat die heeren %an 3e Duit-iche censuur al da brieven, roor de Vereenigde [ Staten beetemd, opencn, er al uit \erwij leren wat hun niet aanataat, maar ©r heele blad-î zijden bqvoegen over de liefde voor den vrede van Duitechland, vooral vaQ den keizer. Men zegt dat onder die blarîzijden het hand- teeken van dan verzeader wo.dt nag^maakt. 't Lijdende maar moedige België. Ik heb het genoegen gehad eenen \Ti3nc te ontmoeten die mij door een klein verhaa. deed uitschijnen hoe onze jongens zich dap-per opolferen voor het dierbaar vaderlanc en hoe de moedige vrouwen de noodlotstjj-dingen ontvangen van den oorlog ons d^oi de anmenschen \,an 't Rijnland aangedaan. In de bosschen van B... sprak ik eenen ouden pastoor die een weinig zat te rus ten. Diep voorover gebogen, las hij een dag-blad waarin Karel Van den Oever een ge-dicht had geschreven van een stervenden soldaal. Toen de pastoor mij zag komen], stond hij op en terwijl ik hem beleefde-lijk groette, sprak hij : wie gij ook zijn moogt, hier, lees. Hij duwde mij degazet in de handen, waarop de tranen van den goeden pastoor blauwige vlekken hadden ge-maakt. Lees, zei hij. En ik las. DE STERVENDE SOLDAAT. Hij, Ji»ad toch zoo dapper gestreden... De lucht in de verte rood, en 't bloed van zijn hart drupte langza îm en warm door zijn zwaren kapoot; llij had toch zoo dapper gestreden... Nu lag hij ail een in den nacht, en zwak, o zoo zwak was hij stervend en ziek in de vochtige gracht... Daarboven de starren flauw trilden... De boschkant, die ruischte vol wind. 0 God, al zijn goê kameradenl Hij schreide in den nacht als een kind. Daar schetterden .koop'ren trompetten, daar raasde een ontzaglijk geschreeuw, daar klauwde op duizenden Pruisen de vrije, de Belgische Leeuwl En de oogen vol bloed en vol tranen, kroop hij voor het laatst op de kniën, om nog eens door het duistrig strulkhout de «choon bajonetten te zien. Hij zag ze in den brandschijn opflikkerei\ Nog groette zijn kleunige hand. Toen viel hij en stierf al stamelend : 1 God helpe... God helpe... mijn land .. Stil gaf ,ik den pastoor het blad ter 14. — Awel, vroeg hij? — 't Is schoon, zei ik. — En zoo heb ik er twee... twee vm mijn jongens, die zoo gestorven zijn... Zie, zei de oude herder; en hij liet mij twee platina-naamplaatjes zien, met linljes welke donkerrood gekleurd waren van bloed. Twee van mijn jongens hebben dees dingsken ge-dragen op de breede borst, die zij opgewor-pen hebben tegen de Duitschers, en thans moet ik ze dragen naar de huizekens, waarin een wach tende moeder woont, en eene angstige vrouw met twee kleine kinderkens, nog steeds hopen op de thuiskomst van vad^r. Dit is al de derde maal dat ik zoo'nzwaren stap $a doen. 't Is onze plicht, mei-heer, de noodlotstijdingen te gaan brengen en te troosten die ongelukkigen, wier lief-sten daar «inds een do'.d gevonden hebben als de Stervend 3 Solda a t », waarvan gij zoo juist gelezen heb t. Daar zijn ook veel moedige vrouwen 'n a ils Belgenland. Gijteren was ik nog in een huizeken, daor achter op de hei. Daar woont een jonge vrouw, een jong weewken nu. Toen ik :n haar hutteken kwam, lag de moeder te lachen tegen haar eerste kleintje, dat gebo-ren was, enkele weken voor dat vader zijn oproepingsbulletijn had gekregen. Op het g -ruisch van de deur draaide zij 't hoofd m plots verdween de lach. O God, menheer pastoor, is het dantoi-h waar? Ik heb het gevreesd. Is Gust dood? m>eg zij. Hij is als een dapper soldaat voor zij 1 /aderland gevallen, antwoordde ik. Hi-ir, Marie, lees, en ik gaf haar een schrijvei van het militair commando, waarin me veel lof over den heldhaftigen dood vai: haar man gesproken werd... Ik kan nie! lezen, sprak ze, mijn oogen zijn verduisteri, Vertel me. Nauwlettend luisterde zij naar mijn ver-haal. Ik vertelde haar hoe Gust gestorven was. Hij vocht bij Thienen. De Duitschers kwamen met eene groote overmacht en vie-len de Belgen heftig aan. Op een gegeven moment ontstond een verwarring... Devaai-drig viel en onze troep wilde terugtrekk1. Dan pakte Gust de vlag op en stormde voor-uit... zijn kameraden door dit moedigvoo"-beeld opgewekt, volgden uwen man! Maar de Duitschers groeiden maar aan...'twas of zij uit den grond kwamen gekropen en spoedig werd het den Belgen te machtig. Door de courage van Gust en zijn troep konden de anderen ongedeerd aftrekken. Dan moesten ook zij op de vlucht. Gust, die nog steeds de vlag hoog hield, wilde nog een gewonden kameraad vdie te kermen lag meenemen, maar dan zagen zij zich plot'.e-lings door vijanden omsingeld. Manmojlig verdedigden zij zich...Gust zag dat de vlag genomen ging worden. De Duitschers be-gonnen reeds te naderen. Hij haalde een lucifer uit zijn zak en stak het doek in brand. De vlammen sloegen over zijnhoMd en toen de Duitschers bij hem kwamen kuste hij den stok van het vaandel en viel... ...Ik wist, zoo zegde de jonge vrouw, dat hij zoo zou sterven. Menheer pastoor, Gust heeft zijn plicht jegens zijn koning en zijn vaderland gedaan en ik vraag u op.1 een gebeeke voor zijn ziel. — Ik zal het doen, Marîe. Vol bewondering voor dezen vrouw >n-moed, ging ik de deur uit. Voor het kl ;i .10 viesrkante hoekvensterke keek ik nog eens naar binnen en zag de arme moeder we?r gebogen over ,,het gebrekkige wiegske. Uit haar blauwe oogen vielen tranen op aet kleintje... En wie £al ons vertellen, hoeveel van die hûisgezinnen er thans in het arme België te vinden zijn. Ja, ons dierbaar lande'te heeft scnrikkelijk geleden en 't is daarom dat het gedicht van « De stervende soldaat » me zoo gepakt heeft Wat beteekent mannenkracht en vrouwenmoed tegenover de Duitsche - vermacht? Wij, Belgen, hebben de Duitschers moeten keeren. De Belgen hebben zich wonderlijk dapper verdedigd ; de Duitschers zelf brengea ons een eeresaluut; maar wij waren tek'\iq en te zwak en moesten wijken voor den slormenden stroom van Duitschers. Zoo was het in Luik, JLeuven en Namen. Bij Meche-len, Cappelle-op-den-Bosch en tôt Dendsr-monde toe, hebben onze troepen ongeveer van gelijke macht, den overweldiger nog-maals getoond wat het hem kost onze verster-kingen te willen naderen. Duizenden lijken heeft hij laten liggen en heeft ijlings het hazenpad jgekozen. Ook daar, hebben onze jongens dapper gevochten. Enkele hebben es »oip moedige wijze hun leven gelaten, doch allen waren bereid zich op té offeren voor God, Koning en Vaderland. [ Dat is onzen eenigen troost in dezen voor ons vaderland zoo droevigen tijd, zuchtte de pastoor en hij stond op. 'k Moet henen, de avond gaat komen. Goeden nacht... en bid God dat hij ons B;l-gië voor verdere rampen spaart. Hij ging langzaam de groote dreef in waar de laatste zonnestralen zijn grijze har»n deden glinsteren. Weemoedig keek ik dezen goeden Lerd^r na, wiens harte gebroken was door het leed dat zijn volk en zijn land, in de laatste dagen te lij den kreeg. Hij sloeg een zij weg in. Ik zag in een lucht die rood gloei le alsof zij met pas vergoten bloed van jonge levens geverfd ware... L. Carryn. Griffard en de Hagedis waren onder het getal dergerren die tôt levenslangen dwangarbeid veroordeeld waren. Bij de veroor-deeling van Moulinet werd rekenschap ge-houden met de mededeelingen die hij aan de rechtbank gedaan had. Hij en Henriette Mabire, bijgenaamd de Frileuse, kregen tien jaar. Zes maanden zijn verloopen. Het drama der Rijsselschestraat en dat der Gui den trapstraat is even als zoovele andere misdaden in den afgrond van het verleden verloren gegaan, dat ailes opneemt zonder gewoonlijk nog iets weer te geven. Eenige personen slechts bevstiarden er de . herinnering van, en dezen zullen het zeker nooit vergelen. Wij treffen nu de familie de Lucerolle in : Lotharingen aan. De hooge wercld was verwonderd toen men vernam dat de graaf Parijs had verlaten. Men zocht naar de reden van dit vertrek, maar vond die niet. De boezemvrienden alleen der familie waren op de hoogte en die wisten het geheim wel te bewaren. De graaf had hun gezegd: — Ik vertrek voor drie jaar met vrouw en kinderen. We zullen de voornaamste steden van Europa bezoeken; 't zal mij voorzeker aangenaam zr^n Madrid, Weenen, St. Pelers-burg weder te zien, die aangename herin-neringen bij mij hebben nagelaten en waar ik 110g goede vrienden hoop te vinden. Bij mijn terugkeer te Parijs zal de burggraaf zich in het openbaar vertoonen; men kân dan slechts aan groote veranderingen denken door hem ten zijnen voordeele ondergaan. Ik wil niet dat de wereld op de hoogte van den waren toestand kome. Mejufvrouw Leontine Blanchard is burg-gravin de Lucerolle geworden. De huwelijks-plechtigheid werd in allen eenvoud te Lucerolle gevierd. Een der geluigen van den burggraaf was de heer Corbon. Boyer en Thibaut waren bij het huwelijk van hun goeden vriend ook tegenwoordig. Die zoo veel hiclden van den tyerkman Pierre Ricard, moesten ook de vrienden blijven van den burggraaf de Lucerolle. Den dag dat Boyer en Thibaut na het huwelijksfeest het kasteel verlieten, schonk de schoone burggravin aan ieder eene lieve portefeuille, inhoudende eene som van dui-zend frank en. Een andere verrassing wachlte Boyer te Parijs. De heer Corbon schonk hem de be-trekking van meesterknecht, die eerst voor Pierre Ricard was bestemd gaweest. De werklieden juichten allen de keuze van hun patroon toe. — Nu, zegde Boyer tôt Thibaut, ben ik er zeker van dat ik in staat zal zijn eene vrouw te onderhouden en gelukkig te maken. Ik benijd uw lot Thibaut. Een lief vrouwtje, dat u zoo hartelijk omhelst, wanneer gij thuis komt en aanminnige kleinen die op vaders knieën paardje spelen! Wat kan men 110g schooner op deze wereld verlangen? Moeder Chéron heeft haar aangcnom'm zoon gevolgd en woont op het kasteel de Lucerolle. De brave vrouw heeft moeite gehad zich aan haren nieuwen staat te gewen-nen. Vaak gebeurt het dat zij de burggraaf even als vroeger mijn goeden Pierre noemt Zij houdt steeds den blinde gezelschip, dieu zij schier nooit verlaat. Arm in arm maken zij dagelijks eene aangename wandeling in het groote park des kasteels. Reeds meer dan twintig maal heeft ze hem de geschie-denis van haren aangenomen zoon verleld, en toch luistert de heer Blanchard nog steeds met het grootste genoegen. Te Lours heeft men gczamenlijk een vroom bezoek afgelegd. Allen zijn gaan nederknie-len op het graf der dierbare afgestorvenen en hebben het met deze gelegenheid ne', groen en bloemen getooid. Louise Verdier is naar Jouarre terugge-trokken. Haar huisje, reeds vier-entwintig jaren verlaten, was geheel bouwvallig geworden. Zij heeft het echter netjes doen herstellen. Thans ziet het er met zijne op-nieuw gekalkle muren, zijn groene venster-luiken en zijn rood pannen dak allerliefit uit. Zelfs de oude boomen van den tuin schij-nen verjongd te zijn en schenken aan het geheel een nog meer bekoorlijk uiterlijkheid. De heer de Lucerolle heeft de terugbetaling niet willen aanvaarden, die zij wilde doen. De titels die haar fortuintje vertegenwoor-digen, berusten nog steeds op de Fransche Bank. Zij heeft overigens nog genoeg overieg om hier in allen eenvoud te leven. Doch er zijn ook armen te helpen, er is ellende te verzachlen^ en Louise Verdier tracht in eene groote liefdadigheid de smarten en het verdriet haars levens te vergeten. Maar telkens wanneer zij op hare weg eene moeder ontmoet met twee kinderen aan de hand, schiet haar opnieuw ailes te oinnen. Dan somberen hare oogen, en weenend wendt zij d«£n blik af. _ EINDEi DUITSCHE «HELDENDADEN». Brav« vrienden lezers, ge kunt niet go-Looveo hoe blijidie da'k bert. omdat het mq wear gegeven is u met aile gonegenheia te groetem en ons wekelijksch praatje teslaan, t Zton op <lan duur wel zooverre komen dat we c/izen adem zouden moeten inhouderf ojn wille van. die teelijke duitschers; als we het nu allemaai onderscheppen wat die brigands uitgesteken hebben, 't en is waar-lijk iii«t gepermitLeerd. We zullen er u straks oonige toerein van vertellen, menschen, die zullan toonen, lijk twoe en twee vier is, idat die kenels naar niets en kijken, niets ian eej-biedigen, en zich hier in ons BelgiS op krgpuieuze -wijze gedragen; stelen en roovetn, mloorden, branden. aile oorlogs-wetteji: onder <ten voet trappende. ]>och vooraleer feain die litanie te beginnen moeten wij toch onzein almanak nog eens open leggen. ï()\DA€, derde zondag van September, 'feestdag van ,0, L. Vromv der VII Weeam, o.mmegang M Michelbeke. Te Godveerdegem. £>egin der jaarlijksche octaaf tôt O. Ix Vr., van Bijstand in de aloude kapelle. 't I» zofadag fcestdag van den H. Eustachius en gezellein, die in eenen gloeienden metalem os g.esloten werden en daar in schrikke-lijke torrreeinten de marteldood onderstonden: vloor 't geloove. JIAAiVDAG, feestdag van den H. Evan-gelist Mattheus. Gedurige aanbidding te 'Vltoersegem.; 't Is dien dag evennachtstijd 5 '1 deurke- van den winter. Dieu dag viert mien ook de H. Iphigenia, maagd, die door S. Mattheus gedoopt werd. DINSDAG, feestdag van den heiligen Maurilius, opperhoofd van het vermaardo '['hcbaa'n.sche' tegioen; hij wordt vereerd aïs pati-oor* van soldaten en krijgslieden. Zijna îtelikwiefti worden gebeevaard te Ressegem en te. Opliasselt, tegen de hoofdpijn. Diem dag ook H. Silvanus, patroon der wevers. «WO'EXSDAG, feestdag van den H. paus LSnus, onmiddelijke opvolger van S. Pieter^ hij stiiei'f marlelaar zooals zijnen heiligeik voorzaat, ÎTiv 't jim r 76. Men viert den zelf-deim dng dien feestdag der H. Thecla, maagd en martelaresse, die bekeerd iwerd door dan H. Paulus. DO\Iu:kda<., feestdag van O. L. Vr. ter Slaven, of van 't rantsoen, aldus vereerd ïn 't' Orde gesticht door den heiligen-Jtoalnnes de Matha. Dien dag viert ment ook S. Geeremaar, die abt was te Beau vais. Ù» Frankrijk. VRIJDAG, feestdag van den heiligen Qeiralphus van Meerendré. Lijk hij van 't H-. VormseJ kwam werd hij door zijn eigejni pieter gedood te Drongen, omdat hij te lang iji de kerk was blijven bidden. Dien dag ook H. Firminus, eerste bisschop van Amiens^ Sn Frankrijk, die voor 't geloof ge-marleld wierd Len jare 267. ZATERDAG, feestdag van S. Elzearius en van S. Dclphina. Diaze heilige echte-genootem munlten uit door hunne goedhar-tigheid voor den arme, bijzonderlijk ge-dureimte den hongersnood van 1310 in Provence. Zij werden beiden heilig verklaard dlbor Urbanus V, in 1369. ALLO MENSCHEN, MAAKT U GEr 'RlEED OM TE SCHUDDEN EN TE BE-.ViEN EN KIEKENVLEESCH TE KRIJ-GtEJST ! Wij geven u eenige staalkens van dieugpielerijm en gruweldaden, hier in ons Vlaamderen door de duitsche rakkers uit-gezet. TE RONSE waren zondag morgen nog 120 duitsch 9 soldaten. Eer zij de stad verlieten. moesten zij toch nog eene helden-daad plegen : Z'hebben de spoorlijn naar Leuzt^ cBïiige mielers voorbij de slatie doen sprïngen. Een honderdjarig vrouwtje, Me-vnouw Hnnse hoorende wat al ijzingwek-kende sAukksrn de duitschers bedreven, was er zoodia^rug van gedaan, dat zij overteden 1» puur van klaren schrik. TE BERCHEM. zijin de barbaren ip de huizen gedrongen, z'hebbeyi de menseften hun meubelen op straat geworpctt; dan brachten zij stroo in de lediggemaakte wiomingen en daar kropen zij ta om dien nacht over te brengen. Met hotideirden zijp zdj ook s nachts in dekerb gebleveiiL, aiiet om te bidden, maar om er alld soorten van onb -tamelijkhedten te be-drij^ieni, tôt. dat ze vc n vermoeinis in' slaap viel<trï. Jliaaï luîstert wat ze gedaan hebben TE' OORDEGEM . op aile moge/ijke manioc reti hebben ze daar de inwoners geplaagd en den duivef aangedaan. Gedurende der-lien nlrCn wterd al het mansvolk, met den! eemv. heer pastoor aan 't hoofd, in da bark opgcsfotqn. Men had hun zelfs ge-zeid da* sro eten moesten meebrengen ! Uren lang moesten die menschen met de armen otnhoog figureeren voor de duitschers die hon gedurig bedreigden. Z'hebben heel da kerk doorauu/feld, ze kropen in de biecht-stoelem, gingen aan. 't tabernakel Waggelen dtoeh konden het niet open krijgen. G© kiHit denken wU. 'nen steen er van 't herte ging vain al dife menschen, als ze van dia vujle pi-uisfan verlos. waren. EN DAT EN IS NIET VAN HIER 01' DAAIÎ maar overai waar het duitsch onge-weerte gepasseerd is, weet 't volk er van' te sprekeùi. Eôi dan is t nog verre van allies gejweten te zijnl 't Zijn die mannea (lie langs hier op O. L,t Vi-, geboorte zijn afgezakt naar rtonse toe. Essche, Steen-ItuysCTLj Grootenberge, Godveerdegem. In een woord, gansch den omtrek van Sottegem, 'vveet er van, te spreken. TE GODVEElRi-DEGE3\ft WHar over de 700 inwoners zijtr», tagen er 1020 duitschers, onder het be~ vel vain majioor Manzeier. ' Tôt hunne eer1 mag gezeid «wden oat zij er zich treiffe-ïijk liebben 0edragen. Maar 't en isalzoo niet geweest TE EiRWETEGEM waar wel-dra de -liwee molens in, brand stonden als-ook TE S. M-\RIA-AUDENHOVE. 'Vor-, schilliige boeren hebben zij verpliclit mH hein mee te rijden, onder andere om htfnne pitterikken te vervoerenl En wlj mogen, detm Heer diank wijten dat zij onze kerien gespaard hobban, Wiant daar hadden ze het op gennwit. TE APPELTERRE zijn d«î bDStelijke paarden. der lokkerij Van der Schuereim rfoor »fe duitschers in beslag ge, moinen. Dtearonder waren tw$ç sebooa^

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken gehört zu der Kategorie Christendemocratische pers, veröffentlicht in Zottegem von 1902 bis 2005.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume