De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken

1957 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 22 August. De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/h12v40m008/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Dertiende Jaar. - Nr 34. Prijs per nummer : 5 centiemen. Zaterdag, 22 Augusti 1914. DE BEIAARD KATHOLIK WEEKBLAD i * AB0NNEMENTSPR1JS PER JAAR : Voor het Binnenland : fr. 2.50, yoorop k betaalbaar. Men schrijft in : TRAPSTRAAT, 23, en op aile postbureelen van het land. Voor het Buitenland : 5 frank, voorop betaalbaar. Brleven en mededeellngen, de redacth betreffende, vrachtvrij te zender TRAPSTRAAT, 23, SOTTEGEM ten laatste den donderdag avond. Van ieder boek dat ons gezonden word geven wij melding. DRUKKERS-UITGEVERS G. EYLENBOSCH & FR. DUPOIS OPVOLGERS VAN L. VEKEMAN Trapstraat, 23, SOTTEGEM, 23, Trapstraat Telcfoon SQ-11. Het recht aankondlglngen of artikel» te | weigeren 1s voorbehouden. De nlet ingelaschte handschrlften worden nlet terug gegeven. ' Ongeteekende brieyen worden aJet aan-veerd. BERICHTEN en AANKONDIOINOENI Aankondlglngen : 15 cent"®" per regel* Berlchten : 30 centBeB per regel» Rechterlljke eerherstelllng : I frank p«t regel. Prljsvermlnderlng Yr dlkwQls herhialdi aankondlglngen. De Oorlog IN EUROPA. 'T IS ALS EEN DROOML. Als ge, in uwe gedachten, drij weker achteruitgaat, zoudt gc niet "denken dat gc gedroomd hebt? Over drij weken: ailes rustig, ailes ir werkzaamheid, — ten minste bij ons!... En nul... Oorlog! en dan nog eerst ir België ! Wel hingen onweerswolken over zekerc landen, maar bij ons niot. Wij, Belgen, hadden geen ruzie of moei-lijkheid met geen een van onze geburen. Wel nain onze regeering militaire voor-zorgén; maar niemand kon dat kwnlijk hem en : 't was om de mogelijke vechters Lui-ten ons vaderland te houden. Die voor-zorgen, ze beteekenden, ze zegden, tegen onze twee maehtige geburen: « Wilt gc oorlog voeren, we betreuren 't <Iiep, om hei bloed dat zal vergoten worden, om de slacht-offers die zullen vallen, om de onzeggelijkt sehade die landbouw, handel en nering zullen ondorgaan ; wilt ge riiottegenstaande dit. vechten, we kunnen het u niet bcletten!... Maar eerbiedigt België, dat onzijdig is !... » En Duitschland sprong op België l En een gedeelte van België staat nu te vuur en te vlam. Belgen, zelfs niet strij-dende Belgen, werden omvergeschoten. Duitschland heeft tusschen hem en Belgic eene zee gegraven — eene zee van traneD en bloed!... Overal staat men te weer, overal waakt en bidt men: Heer, spaar België van verder en meerder leedl... Dat is de belooning der gastvrijheid die België verleende aan duizenden Duitschers waarvan er velen hier een schoon bestaan vonden. België heeft zich verdedigd. Met wonder-baren, verstommenden moed. De gazetten van geheel de wereld houden niet op het tt zeggen. De naam van Belg wordt nu, alom met eerbied, met geestdrift, met bewonde-ring uitgesproken. « Een volk % zeggen ze « dat zulke bewijzen geeft van heldenmoed. kan niet vergaan. » Zelfs onze vijanden buigen zich met ont zag voor zulken heldemnoed. Maar, helaas, die nieuwe oorlogsroeir dien we niet gezocht hebben — wij die enke werken van vrede verrichlen sedert 80 jaai — dappere landgenooten hebben hem tei koste van hun bloed bezegeld, en getoonc dat de Belgen van nu nog steeds de Belger van vroeger waardig zijn. Die heldhaftige soldaten zijn als marte-laren voor het vaderland gestorven. Hun naam zal tôt in het verste nageslacht me bewonderende denkbaarheid herinnerd wor den. En wij, die christenen zijn, zullen er mogen ze nimmer in onze gebeden ver geten. Hunne naastbestaanden moeten ei zullen wij met christene liefde en behulp-zaamheid omringen. Op het oorlogsveld. Zaterdag nacht heeft een groot gevech plaats gehad tusschen Dinant en Namen De Duitschers hadden met eene belang rijke krijgsmacht en met een groot aanta mitrailleusen de Fransche stellingen aange vallen. De strijd was zeer levendig, maar tocr de Fransche artillerie in werking trad, werder de Duitschers letterlijk weggemaaid. T< C uur trokken de Duitschers af op Roche fort. Zondag heeÇt geen enkele belangrijk( samentrekking van duitsche troepen in der omtrek onzer voorposten plaats gehad. Oni léger is op geen enkel punt van zijn fron in rechtstreeksche aanraking met den vijarn gekomen. De versterkte vijandelijke ruiterijtroeper svaren opgetrokken in de richting var .Waver. Tijdens hunnen optocht zijn zij onder he vuur onzer voorposten geraakt. Na scher mutselingen zonder belang, werd het vijan delljk oprukken gestuit De duitsche troepen die zondag misluk zijn in hunne poging om naar Waver o[ te rukken, zijn maandag, zonder te vech ten, achteruit getrokken in de richting van Hannut De neerlaag door de duitsche ruiterij il het gevecht van Haelen geleden, had haai klaarblijkend voorzichtig gemaakt De dag van maandag is zonder gevechtei of ontmoetingen voorbijgegaan. Een duitsch vliegmachien deed maandaj verkenningen tusschen Dinant en Givct. Mei schoot het neer te Hastiùres. De duitsche ruiterij door onze troepeT achteruit gedreven, is naar het noord-oostei teruggetrokken. Ten noorden van de Maas is de toestant niet veranderd. De duitsche ruiters richtten op vele plaat sen verschansingen op. àlaandagavond hebben duitschers geslape: to Beverloo. Tusschen Diest, Westerloo e B.urg-Leopold, werden ve;kenners bûmerkt. Dinsdag morgend is een duitsch vliegma chien te Sterrebeek afgeschoten. De vliegej een duitsche officier, was met drie revolver van 10 echoten elk gewapend. Hij had 60 bon men nnn boonl. De officier, die beide beene: vermorzeld werd, wilde zijne wapens afvurer Ttinn.r men liet er hem den tijd niet toe. I: scljn bezit vond men allerlei krijgsinlichtingei pinsdag morgend hebben de duitschers oj nieuw gepoogd over de Maas te geraken aan de brug van Houx. Het duitsche voetvolk viel op do brug af en werd gesteund door do artillerie. Hunne kanonballen vielen tusschen Evrehailles en Purmode, zonder doel to raken, terwijl de fransche kanons antwoord-den en groole verliezen berokkenden aan de duitschers. Het kanongeschut werd ook hevig gericht langs den kant van Dinant. De inwoners der statiewijk van Dinant hebben hunne woniDgen verlaten. De inwoners van Purmode, Evrehailles en Houx hebben ook hunne dorpen verlaten en vertellen weer schrikkelijke wreedheden van wege de duitschers. Te Purmode hebben de duitschers de brou-werij van den burgemeester, M. Belot, ver-woest na al het hier afgedronken te hebben. Daarna zochten zij den burgemeester op om hem te fusiljeeren, doeb deze was gevlucht. To Houx hebben de duitschers den burgemeester en den veldwachter gefusilleerd, on-der voorwendsel dat zij op hen zouden ge-schoten hebben. Dinsdag hadden kleine schermutselingen plants rond Boulez en Longueville. Tusschen Sauvenière en Prand Lez, werden uhlanen gedood door fransche verkenuers. Dinsdag namiddag zijn talrijke inwoners van Diest en Aerschot gevlucht. Een strijd tusschen belgische en duitsche troepen werd daar geleverd. Op de wijk Grimde (Thienen) had de belgische militairo overheid de menschen ver-wittigd dat het goed zou zijn hunne huizen to verlaten. Er werden mitraljeuzen in op-gesteld.De groote slag aan gang Volgens officieëele mededeeling was de toestand op het bclgisch oorlogsveld woens-dag als volgt: Na veel ti>d, veel manschappen en veel oorlogstuig verloren te hebben, zijn de duitsche légers er in gelukt veld te winnen op de twee Maasoevcrs tôt bij lier vereeni-gingspunt onzer hondgenooten. De duitsche troepen in 't Noorden van de Maas behooren tôt verschillende korp-sen. De voornaamste afdeeling richt zich naar Luik. Er is ook ruiterij en dank aan deze hebben de Duitschers veel beslag kunnen maken, door groepen ruiters in 't noorden en in 't zuiden te verspreiden. Langs 't zuiden zijn zij op de fransch-belgische troepen gebotst en achteruitge-worpen.In 't Noorden integendeel hadden zij open veld, of werden enkel bekampt dbor niet talrijke voorposten. Om tôt dezen uit-slag te komen hebben ce Duitschers meer dan 14 dagen verloren, wat uitsluitend aan de belgische wapenmacht te danken is. Op de verdere legerbewegingen kan dat op-■ onthoud een onberekenbaar gevolg hebben. l Volgens de plannen der bondgenolen, Kun-I nen de posities gewijzigd worden, ten einde het gezamenlijk optreden te verbeteren. Ons leger kan zijne eerste positie wijzi-gen, en aldus de hem opgelegde roi vervul-len. 't Is te zeggen, tijd do en winnen. Er is dus geen reden om bevrecsd te . wezen, zoo het leger deze of gene richting , neëmt. De gezamenlijkc bewegingen worden in i het oog gehouden. Men moet er wel re\e-ning mede houden, dat ons leger nu deel-maakt van eene gemeenzame macht en zi. h herinneren dat de stellingen vollcdig gewijzigd zijn, sinds de gemeenzaamheid vol-ledig werd aan den rechter kant van ons leger, met dit onzer bondgenoten. Er is voor den oogenblik geene kwsslie alleen te vechten of te maneuvreeren. Het beschermen van deze of gene stad of sti-eek wordt ondergeschikt aan het vastge-! stelde doel. Dit doel mag niet bekend gemaakt worden. De bekwaamsto mannen weten wat te do m. Men vecht op het gansche front, zich uit-. strekkende van Bazel tôt Diest. Iloe meer contact er komt met den vijand, hoe meer de onzen den vijand naderen, hoe meer ook bij . en wij verplicht worden andere punten te verlaten. Dit zijn voorzienc gebeurtenissm, volgens de ondervindingen der groolste ; modellegers. [ Samengevat: Men mag niet alleen denken aan wat bij ons gebeurt, want een terugvvij-L ken op een punt is daarom geen aftocht L blazen. De gevechten, deze laatste dagen geleverd op het front, hadden voor uitslag den vijand in een izeer netcligen toestand te plaatsen. Zijn vooruitrukken werd beVmmrrd, ten voordeele der groote bewerkingen. Dus er is geen reden zich ongerust te maken nopens de doeningen van den duitsch-man, die het natuurlijk gevolg zijn der bewegingen. Wij zijn geenszins geslagen. Wij ncmen de schikkingcn om den vijand in de beste voorwaarden te bevcch!en. Dat het publiek vertrouwen stelle in het bevelhebberschap van 't leger, dat kalm en en vastberaden blijft. De einduitslag kan geen twijfel opleveren. Daarom ook moeten de dagbladen zwijgen over de bewegingen onzer troepen. 's Namiddags ten 4 ure is te Brussel gc-meld dat de duitsche troepen I.euven nader-den, maar er is bijgevoegd dat bclangrijke legermachten van Franschen, Eng.lschen en Belgen hen tegenrukt. (Zie vervolg 2e blz.) Os Regeering te Antwerpen Maandag namiddag is de Regeering naar Antwerpen vertrokken. Deze tijding moet niemand ontstellen. In tegenstrijd met de wet van 1859, was de regeering te Brussel gebleven, gedurende het eerste decl van den oorlog, tijdens het-welk ons leger alleen tegenover den vijand stond. Nu dat de bevriende legers op ons grond-gebied zijn, heeft de regeering geoordeeld dat zij zonder hinder naar Antwerpen kan vertrekken, overeenstemmend den wil van de wetgevers, die de groote versterkte stelling gemaakt hebben. Het is niet omdat de toestand erger is dat de regeering de hoofdstad verlaat, verre van daar: onze heldhaftige troepen hadden nieuwe overwinningen behaald, en te Dinant hebben de franschen een zegepraal aan te teekenen. Op verzoek van de regeering, zijn ver-schcklene staatsministers, namelijk deze die tôt de oppositie behooren, zich ook voor-loopig te Antwerpen gaan vestigen. DE ANTWERPSCIIE FORTE*. De legcrstaf vcrklaart dat de forten van Antwerpen oninneem-baar zijn. Wat er ook van zij, Antwerpen van 1914 zou in staat zijn een beleg vol te houden, dat in de geschiedenis tusschen de be-roemdste belegeringen zou kunnen geboekt worden. ( 1 j Do koninklijke famille. Een wensch van de regeering inwilligend, zijn de Koningin en de koninklijke kinderen, maandag namiddag ten 3 ure 17, eveneens uit Brussel naar Antwerpen vertrokken, waar zij het Paleis van de Meir betrekken. De diensten van het Paleis blijven te Brussel, en de Koning blijft bij onze wakkere soldaten. De veldslag van Haelen. Volgens berichten van den belgischen legerstaf hebben de Duitschers minstens 3000 man op het slagveld gelaten. De landlieden, met de priesters, begroeven de duitsche lijken in lange putten. De gedoode paarden, waarvan de rompen de lucht verpestten, werden verbrand. i Het slagveld. Een dagbladschrljver beschrijft zijn be-zoek aan het slagveld als volgt: « Plots staan wij aan den ingang van Zeel-hem en daar werd onze auto het verdere doorrijden verhinderd door eene barricade, die zich daar bevond. Zij was gevormd door doode paarden, welke daar den dag te voren vielen. Zij lagen daar, met gezwollen buiken, de vier ijzers in de lucht, ofwel op de zij de in groote blocdplassen. » Wij hebben de oogen afgewend, bang van andere lijken dan van paarden te zieu. Ook mijn vriend, een sportman, die doorgaat als een die tegen ailes kan, was bleek ge-worden. * — Tôt daar moet ge eens door, merkte een landsman aan. » Men duidde ons een veld aan, dicht bij den steenweg gelegen. De groeve lag open en een vijftigtal lijken zagen wij daar be-gravens gereed. » Door de brandende zon bestookt, lagen daar de overweldigers. Op de 120 die hadden willen doorbreken, werden er 50 gedood op de eerste lijn, officieren en onderofficie-ren vooral. * Men toonde ons het lijk van een langen, ôpgeschoten jongén, met aristocratische, thans verwrongen wezenstrekken. » — Een burggraaf, fluisterde men ons toe. Hij had veel geld op zichl » Een andere lag met bloote, gansch door-schoten borst. Een derde werd het hoofd doorschoten. Anderen waren ijselijk gesteld. Maar... waarom deze lijst van gruwelen ver-lengen. Woorden zijn niet bij machte den gruw uit te drukken welke men daar opdoet » Zwijgen wij liever over verdere tafereelen van a fschuwelijkheid, van die lijken die reeds in ontbinding treden en die in onge-bluschte kalk worden begraven. « De oorlog is afschuwelijk, en gevloekl zij dengene, die hem hier aansteken kwam. » — —♦ Raadgevingen. Het groot engelsch blad de « Timeg » be-vat do volgende raadgevingen en wenken, die thans nog meer in ons land dan in Enge-land, kunnen van pas komen, en nochtans zeer eenvoudig in hun eigen, zoo zij in acht genomon worden, veel kwaad en ellende kunnen voorkomen of t« keer gaan. Eerst en vooral.: verlies nooit het hoofd. Wees kalm. Be^eef u rustig en eenvoudig naar uwe dagelijfcgche- bezigheid. Laa,t u niet vervoeren door onbedachte aanhitsingen ol betoogingen. Ten tweede : denk aan uwen naaste, meei dan gij gewoon zijt te doen. Denk aan uwe plichten jegens uwen nabuur. Denk aan het algemeen welzijn. Tracht uw deel bij te dragon in de plaatî en in het iniçlden waar gij u bevindt, uwen vollen plicht vervullonde. Wees sober en uiterst spaarzaam. Vermijâ aile verkwisting. Hoop de levensmiddelen niot op, zoodat gij eene zoogezegde schaarschte zoudt veroor-zaken die iedereen zou schaden. Bedenk dat voorzegde handel wij ze eene daad zou daar-stellen ran laaghartige en verachtelijke baat-zuchtigheid.Zamel het goud en het zilver niet bijeen. Laat het gemunt geld in den handel. Tracht ailes gemakkelijker te maken, in plaats van den toestand te verergeren. Denk aaji dezen die meer te bcklagen zijn dan gij. Bstaal stipt al wat gij schuldig zijt er voornamelijk aan uwe armsto schuldeischers. Hebt gij volk in uwen dienst, denk aan uwe werklieden. Goef hun werk en loon zoolang zulks eenigszins in uwe macht is en richt eerder de « halve week » in dan uw werkhuis te sluiten. Zijt gij bediende of werkman, neem in aclit de moeilijkheden die uw meester kan ont-moeton. In plaats van te jammeren over uwe kleine ellenden, denk aan den onoindig meei beklaagbaren toestand van dezen dio de streek bewonen waar de oorlog woedt en die niet tilleen werkeloos zijn, maar daarenboven veel-al nog verliezen al wat zij bezitten. Zieken en gekwetsten. Het Rood Kruis van Bolgio heeft den volgenden goeden, menschlievenden maat-regel genomen, waarvoor niet alleen al de personen, die een lid hunner familie ondei de wapens hebben, maar ook aile belgen het zullen dankbaar voor zijn. « Het Geneesktmdig Komiteit van 't Rooô Kruis van België » brengt bot publiek tei kennis dat het een centrale dienst heeft in-gericht voor het verschaffen van inlichtingen over gekwetsten en zieken, wier tegenwoor-digheid in do ambulancies hun wordt mee-gedeeld. Die dienst dio ingericht was in den zetel van het komiteit, Bondstraat, 24, is ten gevolge van de engheid der lokalen naax een grooter gebouw uit de buurt, Koningstraat. 143, Brussel, overgebracht. Het publiek mng er zich aanbieden van 9 tôt 21 ure. Het is in 't belang van de families dei eekwetston dat de documentatie van dezen dienst zoo snel en zoo uitgebreid mogelijk weze; daartoo worden de ambulancieo vers ten uit Brussel en het binnenland dringend ver-zocht zich te schikken volgens de aanduidin-gen, die hun werden meegedeeld aangaande het dagelijksch opsturen naar den zetel van het Geneeskundig Komiteit, van de lijst dei gekwetsten en zieken, die in hunne ambulan-cie gebracht worden. « Oorlogskreten ! » Mijne goede vrienden lezers, ik hen toch zoo blijde van u te zien, en ik groete u met de meeste meenste van gansch de wereld: nen mensch zou waarlijk geld geven om eens wat gemoedelijk te kunnen klappen met elkanderV 't En is nu toch anders niets dan van dien godsgenadigen oorlog dat men hoort, bij' zooverre dat de boeren zouden vergeten van hunnen oogst binnen te halen. En pertank, buiten dat de rogge een weinig geschoten is door den overvloedigen regen, mogen we zeggen dat de oogst het inhalen weerd is, en belooft men aan de menschen duren tijd tengevolge van den oorlog, 't is toch te hopen dat we zullen nen goeden boterham hebben: daarbij, de patatten zijn er ook, en nen goeden « vaderlander » 't is nog 't staal van 't lier te! ZGXDAG, feestdag van den H. Philippus Benitius, generaal van 't Orde der Servie-ten, geboren te Florentië. Hij ondernam groote zendingen in Frankrijk, Duitschland en Polen en werd heilig verkîaard door paus Clemens X. In sommige streken viert men dezen dag het heilig Herte van Maria, 't Is va.ndaag het einde der hondsdagen, maar 't einde van den oorlog niet! MAANDAG, feestdag van den heiligen Apostel Barlholomeus, patroon der hoofd-kerk van Geeraerdsbergen en van Hillegem. De boeren noemen hem den « haver-dorscher» omdat omtrent zij nen feestdag de haver verhagelt. Hij werd gemarteld met hem de huid af te rukken en is uit dien hoofde aanrocpen als patroon van de huidevetters. DINSDAG, feestdag van den heiligen Ludovicus, koning van Frankrijk, die de Doornen Kroone Onzes Heeren uit het H. Land medebrachl. Voor die kostbare Reli-kwie werd te Parijs de wereldberoemde « Sainte Chapelle » of heilige kapel, gebouwd. die een wonder is der christene bouw-kunst.WOEÎVSDAG, feestdag van den H. paus Zephyrinus. Het was hij die het gebod uit-vaardigde dat aile christenen zouden Com-municeeren met Paschen. Men viert «lien dag ook Sint Secunaus, hertog, en Sint Alexander van het Thebaansche Legioen, martelaars. DONDERDAG, feestdag van Sint Jozef C.alasanctius, patroon van professors en schoolmeesters ; dien dag viert men ook Sint Moyses Ethiopis, die van vermaarden dief, vermaarde kluizenaar of eenzater wierd, en vele dieven en moordenaars be-keerde. | | [ VR1JDAG, feestdag van den vermaarden kerkleeraar Sint Augustinus. Na zijne jonkheid in de ondeugd te hebben overgebracht, bekeerde hij zich door de gebeden der H. Monika, zijne moeder. Hij werd ge-doopt te Milanen in den ouderdom van 32 jaar. Hij werd priester en stierf aïs bis-schop van Hippone in 430. 't Is vrij'lag ook Sint Hermes, patroon der stad Ronssc waar men jaarlijks zijnen fier tel of Relikwieschrijn ronddraagt. ZATERDAG, feestdag van Sint .Tans-Onthoofding: Hij werd gedood op ftevel van koning Ileroeles, op aanvraag der oanse-res Salomé, dochter van Herodiado: 't is dit tooneel dat zoo schoon afgebeeld staat in de kerk van Sint-Jans-Iiemelvcerdegem, op de vermaarde en kostbare altaartafel. ONGELOOFLIJK IS HET HOE DOOR GANSCH BELGIE onze christene bevolking, bidt en boete doet, om den geesel Gods, den oorlog van ons Vaderland af te keeren... In de grootste steden zoowel als in de kleinste dorpen en gehuchten, worden de kerken en kapellen door de godvruchtige menigte be-stormd. Met duizende menschen trekken naar O. L. V. van den Oudenberg. Zelfs binst den nacht trekken biddende scharen den berg op. Te Kerselaere-bij-Oudenaarde heeft men maandag laatst Nederbrakel zien toekomen met wel duizend man. Om écn ure des morgens waren zij te voele verlrokken en woonden de H. Mis bij om drie ure. Overal is de boetprocessie van O. L. V. Half-Oogst schoon en aandocnlijk geweest. Het II. Sakrcment rondgedragen, zonder ver- ; MENGELWERK 124 0ETWEEW1EGEN NAAR 1 Emile Richebourg 1 — Ja, mevrouw de gravin, hernam Louise, die den vervloekten naam van Pierre Ricard ' droeg, is de burggraaf do Lucerolle. Ik wist 1 niet wat er van uw zoon geworden was. Gedurende vele jaren hadik hem vruchtoloos 1 gezocht om in staat te zijn hem u weder 1 te geven. Doch ook mîjn man was Verdwenen ■ en ik vernam niets. Het verhaal, dat mejuf-vrouw Blanchard u hier gedaan heeft en dat ik zonder het te willen geheel gehoord hebt, heeft mij hem doen terugvinden, toen ik geen hoop meer koesterde. î — Louise sta op, zegde de gravin. Later zult gij ons mededeelen, waarom gij zoolang - het stilzwijgen bewaard hebt. Welk ook de ' drijfveer van uw gedrag zij, Louise, van b_ nu af schenkt de gravin de Lucerolle u i vergiffenis... i, — o, mevrouw de gravin!... 1 _ Wij hebben op dezen stond ons met an-i! dere zaken bezig te houden. Mijn geest is ontroerd en mijn hart vol angst. Louise spreek ons van onzen zoon! Wat hebt gij de vier laatste dagen voor hem gedaan? — De moordenaar van Fabrice heet Pierre Ricard, antwoordde Louise opstaande. Ik heb den rechter van instructie het bewijs geleverd, dat men een onschuldlge gearres-teerd had, en de zoon van mijnheer den graaf en mevrouw de gravin is reeds op vrije voeten gesteld. — Louise, waar is mijn zoon? Waar is hij 1 riep de gravin uit. De vrouw liep het verlrek uit en keerde een oogenblik daarna terug met den waren burggraaf de Lucerolle aan de hand. — Mijnheer de graaf, mevrouw de gravin, sprak zij op plechtigen toon, hier is mijn-heér de burggraaf de Lucerolle. De jongman beefde en wierp verbaasde blikken om zich heen. — Mijn zoon! Mijn zoon! riepen de graaf en de gravin tegelijkertijd uit. De jongman verbleekte. De adem werd hem bijna afgesneden, zijne beenen knikten onder het gewicht van zijn lichaam. Hij wankelde en scheen op 't punt machteloos ten gronde te storten. Louise ondersteundc den burggraaf vol liefde en sliet hem me! zacht geweld naar de gravin voort. Eensklaps helderden zijne trekken op, eent onuitsprekelijke liefde straalde uit zijn< oogen en een luide kreet ontsnapteranzijm beknelde borst. De jongman viel in de armen van mevrouw de Lucerolle, die hem met vuur aan het hart drukte. De gravin snikle. Ook de graaf was genaderd en staarde gade en zoon met innig geluk aan. — O, mijn broeder, stamelde Ernestine, gereed om naar den jongman toe te snellen. Ja, ja, hij is mijn broeder, mijn veelgeliefde broeder ! Do graaf omhelsde op zijne beurt zijn zoon. — Adolf, ziet toch hoezeer hij op u ge-lijkt, riep de gravin uit, van geluk overstelpt. — Ik erken mijn bloed, antwoordde de graaf. Louise, die bij den ingang der zaal was blijven staan, sprong thans ook naar den jongman toe. — Mijnheer de graaf, riep zij uit, de borst van haren pleegzoon ontblootend, zie, zie de roode vlek der de Lucerolle's. — Ja, ja, antwoordde de graaf, ik herken ze, de roode vlek... Mijn zoon, ging hij dan met ontroering voort, het teeken dat gij oj de borst draagf, gaat in onze familie ovei te gelijk met den moed, de eer, de liefde , tôt het goede en aile groole deugden. Reedî bij voorbaat ben ik er zeker van, dat gi; : u den grooten naam zult waardig toonen : dien gij thans dragen zultl ï Vol ontroering antwoordde de jongman — Ik zal mijn edelen vader verzoeken mij den weg te toonen, die ik te volgen heb, en door zijne raadgevingen geleid, met het oog op het voorbeeld zijns levenswandels, zal ik zonder aarzeling den mij gebaanden weg opgaan. "Voor u, mijn vader, voor u, mijne moeder, is mijn hart reeds met eerbied en liefde vervuld. O, ik zal niets nalaten om uwe genegenheid, uwe liefde te ver-dienen, dat zweer ik u! Door u bezield zal ik, naar ik met vaste gronden hoop, kunnen beantwoorden aan hetgeen gij van mij verwacht. — O, hij spreekt nu reeds als een de Lucerolle's! riep de gravin in geeslvcrvoering uit. — Mijne moeder, antwoordde de jongman fier, ik draag er het teeken van op de borst. Het bloed mijns vaders vloeit mij in do aderen, en dat zal zich niet ver-loochenen.— Louise, zegde de graaf, zich tôt de pleegmoeder zijns zoons wenùend, ik herm-ner mij do woorden door u een paar dagen geleden gesproken, gij zegdet mij : — Wanneer uw zoon voor uwe oogen zal verschijnen, zullen uwe armen zich openen ; en gij zult een zoon omhelzen uwer waardig en den grooten naam die hij draagt. Ik be-, greep toen niet den zin uwer woorden, maar 1 thans is het mij duidelijk, hoezeer gij mij de waarheid hebt gezegd, ('t Ver volgt.; siering der huizen, alleenlijk met flam-beeuwen en al dat volk, luidop biddende, of de maehtige smeeking der Litanie van All«* Heiligen herhalende. MAAR WAT BUITENGE WOON: SCHOONE EN TREF7END GEWEEST IS, dat is de groote Boetprocessie der stad Gent naar O. L. Vrouw van Lourdes te Oostacker, zaterdag namiddag... Al die duizenden en eluizenden menschen van allen ouderdom en van allen stand, priesters, kloosterlingen, hooggeplaatste mannen, die op Sint-Amandsberg vergaderden en in de grootste orde en ingetogenheid, al biddemle naar 't vlaamsche Lourdes optrokken. Tën minste 20.000 Gentenaren waren voor Lour-de's kerk op het plein geschaard. Al dat volk herhaalde de smeekingen der Litanie van O. L. V. door den Gentschen « Maria-kring » voorgezongen. De Z. E. H. vikaris-gcneraal De Baets heeft tôt die duizende menschen eene echt vaderlandsche toe-spraak gericht waarin hij verzekerde dat wij, rekende op Maria's voorspraak en op den heldenmoed onzer belgische sîrijders, red-ding en zegepraal verwachten mogen. Daarna zinkt die zee van menschen neer op de knieën, om den zegen van het Hoogwaardige to ontvangen... Onvergetelijk oogenblik!Tôt tranen toe bewogen ging die onmetelijke schaar uiteen... Neen, een volk dat heel het land door, één in gebed en in geloof, zoo rechtmatig den zege van God afsmeekt, moet en zal verhoord worden. Ja, do oorlog brengt zeker veèl onheilen mede, maar het is toch ook waar dat hij nog eens 't geloove zal wakker schudden in vele herten en dat het zal zijn gelijk bij de ramp van den € Titanic », als de menschen bij het zien der onvermijdelijke dood, zongen: « Nader bij u, mijn God ». Zoo ook, bij de droevige gebeurtenissen dezer dagen, nadert het volk dichter bij God den Almachtige, die alleen ons helpen kan. ZIE, GE MOOGT MIJ CELOOVEN OF NIET, maar 'k en kan waaraclitig met de koeriers geenen weg: ze zullen nog met de deur in huis vallen, alzoo stanipen zo er op... Allemaal van den oorlog! we kunnen er niet uit! Allo, jongens, geeft maar binus ! ! ! In eene gemeente tegen Luik, rtak, lijk overal, de belgische vlag op den kerk-toren. De duitschers vielen den eerw. heer Pastoor aan en kommandeerden hem die vlag neer te halen. Maar de pastoor wei-gerde vlakaf! en met gekruiste armen, ging hij voor de duitschers staan en zei zoo eenvoudig mogelijk : « Schiet maar! » maar die duitsche barbaren en hadden alleenders den moed niet! El, El, WAT MOETEN DIS DUITSCHERS toch valsch en aeugniet zijn! peist, menschen, ze vliegen boven ce belgische kampen en werpen met heele vrachten pak-jes beneden waarin poeier zit om eene lel-loor « lekkere vleeschsoep » van te maken. Die pakjes zijn ontleed, en 't is gebleken dat het oprecht vergift is dat zij bevatten. Soldaatjes, opgepast zulle, jongens, want dien duitschen « Bouillon » zou u kunnen kwalijk bekomenl Ze moeten niet gebaren, die leelijkaards, dat ze eten te veel hebben, maar 't is zeker dat ze lionger lijden lijk d'honden! Een van onze soldaten die op verkenning moest uitgaan, zei 't nog: < Ik en draag mijn geweer niet meer meô, maar ik pakko nen boterham, en als de duitschers dit zien, komen ze er op af! » HOLA, DE KRIJGSRAAD VAN LEUVEN heeft maandag drij spioens doen omverre schieten: nen duitscher, nen belg en nog 'nen dwijl van een vrouwmenieh, waar hij mee aanhield. Die gasten zonden _ telegrammen op name van minister de Broqueville, en werden zelfs te Diest door eenen schepen ontvangen. Daags na de klopping der Duitschers te Diest, bekenden zij dat zij weldra zouden aangehouden en gefusilleerd worden. Ka dat het vonnis uitgesproken was, werd de Krijgsraad door de menigte toegejuicht. Ze moeten er maar niet to goed meê zijnl ER IS OVER EENIGS DAGEN 'NEN JONGEN VRIJWILL2GER zich komen aanbieden in het inlijvingsbureel, maar het manneken zag er zoodanig nis uit dat men hem vroeg: Hoe oud?... Zestien jaar, was het antwoord. En waarom wilt gij meô-vechten? Ik kom uit Visé, zei de jongen, en daar heb ik onder mijne oogen mijne moeder, mijne groolmoeder en mijne twee zusters met bijlslagen zien vermoorden ! 11 Goed, vriendje, ge zijt aanveerd! 'T EN IS NIET GELOOFLIJK, WAT AL WREEDHEDEN de duitschers plegen op onze krijgsgevargenen. In plaats van dio ongelukkige menschen te verzorgen en op te passen lijk er hier in België gedaan wordt, zou het blijken dat ze onze jongens zonder medelijden fusilleeren... misschien om hun den kost niet moeten te geven... Die zaken zijn uilgekomen door eenen duitschen officier die hier krijgsgevangen is. Hij heeft bekend dat ze maar eene zaak en weten : Dat zij gezworen hebben van niet in Duitschland terug te keeren voor dat zij overwin-naars zijn. Worden wij overwonnen, zegt hij, dan moeten wij sterven. Wat doet gij met uwe krijgsgevangenen? wierd er hem ge-vraagd. Wij kennen geene krijgsgevangenen I wras het antwoord. Bah zoo! Worden ze dan allen gefusilleerd? vroeg men verder. De duitsche officier zweeg... Ja, ja menschen, te oordeelen naar al wat onze soldaten er van uitbrengen, zou het alzoo zijn. De duitsche gekwetsten en krijgsgevangenen worden hier wel behandeld, ze zeggen het zelf, maar moest dat waar zijn, 't ware waarlijk eene schande voor heel Europal Maar het blijft toch eltoos eene waarheid, dat

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken gehört zu der Kategorie Christendemocratische pers, veröffentlicht in Zottegem von 1902 bis 2005.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume