DERDE JAARGANG No. 8 ZATERDAG 26 OCTOBER 1918 LOSSE NUMMERS 1XW CENT Oplage van de week; 7000 ex pl. DE BELGISCHE SOCIALIST WeeKblad van dcn Bond der Beigi sch« Arbeidcrs in Nederland «n dtr Belgische Vâkcentrak AbonuementsprSs in Nedârland : 99 cent per S msaadea. • Eedactie en Adminieiratie : LÔNlîVIIXE, PUNSEGSACHT 73, '«-ClAVESHÂCrC. . AbonïiaïasaSgpr^s ?«»r ket Bakanlaad : f LSi per 3 saaande KARL LIEBKNECHT. Zooals Scheidemann de personnifi-«atie is van. het Duitsche sociaal-patrio-tisme, zoo is Karl Liebknecht de per-sonnificatie van het internationaal socialisme.Van de eerste ure van den oorlog heeft Liebknecht, getrouw a an de hei-lige grondbegiriselen van het internationaal socialisme en aan de besluiten der internationale socialistische con-gressen, krachtdadig positie gekozen tegen de Pruisische jonkerpartij en de militaire kliek. Hij heeft niet geaarzeld in den Duit-schen Kijk&dag en den Pruisisclien Landdag de Duitsche oorlogspartij en de geweldpolitici op de meest seherpe 'en krachtdadige wijze aan te vallen. Was hij het dan niet, die van af de tribune van den Pruisischen Landdag het. Duitsche volk en de Duitsche solda-ten opwekte tôt den strijd tegen de oor-logs- en de jonkerpartij? Was hij het niet, die op 1 Mei 1916 het Berlijnsche proletariaat. aanvoerde tôt den opstand tegen zijn verderfelijke heerschers? Men vreesde Liebknecht's invloed en sympathie op het Duitsche volk. Liebknecht was te gevaarlijk voor de Pruisische jonkerspolitiek. Liebknecht werd achter slot en grendel gestopt, onder de beschuldiging van hoogverraad. Bij deze gelegenheid heeft Liebknecht een brief geschreven" aan het Komman-dantuur-gerecht. Dit historisch stuk in de annalen van de Internationale is, in plaats te zijn een verdediging tegen de hem ten laste gelegde beschuldiging, de meest verpletterende beschuldiging voor de Duitsche machthebbers en de Prui-sische hof-camarilla. Zoo zegt Liebknecht o.a. in dezen brief: De Duitsche regeerin g heeft dezen oorlog in gemeenschap met de Oostenrijksche regeering op touw gezet en is aldus de hoofdschuldige fan dit werelddrama. Zij heeft den oorlog gewild door de volksmassa en zelfs den Rijksdag op een dwaalspoor te brengen. Het ordewoord van aile ware Duitsohe socia-Listen moet zijn: Weg met de Duitscke Regee-rlng ! Liebknecht is veroordeeld geworden en heeft zijn burgerrechten verloren. Nochtans had Liebknecht geen mis-drijf bedreven en was geen landverrader Hij is veroordeeld geworden door degenen, die het Duitsche volk misleid en verraden hebben; door degenen, die Europa in een vuurpoel herschapen hebben, gedreven door militaire eer-zucht en blinden expansiedorst; door degenen, die het Duitsche volk het grootste onheil hebben aan de hand ge-daan 'en het aan den rand van den af-grond hebben gebracht. Dit ailes was Liebknecht en gedreven door zijn socialistische wereldbeschou-wing en zijn politieke eerlijkheid, heeft hij het Duitsche volk willen voorlichten en inlichten omtrent dezen stand van zaken met het vooruitzicht, dat het Duitsche volk zou begrijpen en zicli zou ont-doen van zijn verderfelijke heerschers. Dat is in de oogen der Pruisische jon-kers de groote misdaad van Liebknecht. Maar in de oogen van het Duitsche proletariaat en der werelddemocratie is Liebknecht geen misdadiger. Wel in-tegendeel!Ir?, ter nationale rubriek. DE POLITIEK VAN PICHON OP VOORHAND VEROORDEELD. In den Pranschen Senaat zegde Pi-chon, minister voor buitenlandsche zaken, Oi.a. het volgende: De betooging van den Senaat geeft aan de regeering nieuwe kraeht om te zamen met de geallieerden de inwilliging te verkrijgen van aile eischen, waartoe de ' loop van zaken machtigt. De politiek van Pichon is dus net de-zelfde aïs die van v. Bethmann-Holl-weg: de oorlogskaart. De politiek van Pichon is dus niet6 beter dan die van v. Kiihlmann: an-nexaties.De politiek van Pichon in 1918 is dus wat de politiek was van v. Bismarck in 1870: geweldpolitiek. De politiek van Pichon is de politiek I ran de nooit verzadigde kapitalistische bourgeoisie. Kortom, de politiek van Pichon is geen vredespolitiek; zij bereidt het ter-rein voor voor een volgenden oorlog. Met Pichon zal het niet beter maar Karl Liebknecht is de geest en ziel van dat deel van het Duitsche volk, dat de ketenen aan het breken is, waarmee het tôt dusver gekluisterd was door een kleine maar machtige jonkerkliek. Karl Liebknecht is de levende incar-natie van 'n vrij, democratisch Duitsch-land, dat in 6amenwerking met de an-dere volken zal opstijgen naar hoogere doeleinden en verdere emancipatie. Korl Liebknecht is de forsche kracht, . die het verband in den schoot der Internationale tusschen de Duitsche arbei-dersklasse en het internationale proletariaat voor het eer6t na het uitbreken van den oorlog hersteld heeft. Karl Liebknecht is de vertegenwoor-diger van dat deel van het Duitsche volk, dat maling heeft aan al wat Duitschland telt aan reactie, jonkerdom en militarisme, terwijl hij een der ge-trouwe voormannen is gebleven van het internationaal proletariaat, Welk een prachtige, edele figuur! En wat een zelfvoldoening en genot moet hij niet smaken in zijn celgevan-genis, wanneer door de dikke muren de nieuwstijdingen tôt hem doordringen: Het Pruisisch Militarisme is versla-gen! Het Duitsche Impérialisme is ge-broken. Een nieuw Duitschland is op komst! In Mei 1916 schreef Liebknecht: Weg met de Duitsche regeering! In October 1918 ontvangt Liebknecht de blijde boodschap: Die Duitsche regeering is weg! Oh! zal Liebknecht denken, het procès is nog maar in wording; er moet volledig opgeruimd worden met het oude systeem: de démocratie moet op-gedreven worden tôt de spits. Schooner weerwraak voor al den hoon en den smaad, hem aangedaan door dit Pruisische gedoe, en dit met de stilzwij-gende instemming der afhankelijke so-ciaaldemocraten, kon Liebknecht voor-waar niet te beurt vallen. Het Duitsche proletariaat is een toi verschuldigd tegenover een zijner beste zonen, die niemand anders is dan Karl Liebknecht. Het Duitsche proletariaat mag niet verget'en, dat Liebknecht boet in de Pruisische gevangenis voor een misdaad tegen de Pruisische heerschers, de aarts-vijanden van het Duitsche volk; een misdaad, die niet anders was dan de grootste weldaad voor het.Duitsche volk in het licht zijner volledige vrymaking. Het Duitsche proletariaat mag niet vergeten, dat Karl Liebknecht een der eerste en beste kampioenen is geweest, die openlijk optrad tegen al wat Duitschland telt aan verdrukking en geweld. De strijd tegen het Pruisianisme en de overwinning der démocratie in Duitschland zijn moeilijk denkbaar zon-der Liebknecht. Nu meer en sterker dan ooit moet de Duitsche arbeidersklasse opkomen voor de volledige en onvoorwaardelijke vrij-lating van haren vertrouwensman, den international en socialist Karl Liebknecht. Het parool moet zijn: «Liebknecht vrij"; en met hem al de slachtoffers van de Pruisische jonkers. Dit parool is ook het parool van het internationaal proletariaat; dat de tegenwoordige Duitsche regeering het niet vergete. ook niet slechter gaan dan het gegaan is met v. Bethmann-Hollweg en v. Kiihlmann. Wat v. Bismarck mocht bereiken in 1870, zal Pichon in 1918 nooit gelukken; omdat er tusschen 1870 en 1918 acht en veertig jaren geschiedenis liggen, tij-dens dewelke een nieuw element zich gevormd heeft: het georganiseerde proletariaat. Nu kan Pichon het goed of slecht vinden; maar dat georganiseerde proletariaat, inbegrepen het Fransche proletariaat, zal nooit dulden dat de politiek van Pichon zegeviere. De West-Europeesche volken hebben hun bloed vergoten voor een democratisch en vrede; en niet voor een geweld-vrede, naar het beeld van Pichon. Deze vrede zal niet alleen het werk zijn der geheime diplomatie onder lei-ding van Pichon, maar van de volken-democratie, die nooit zal dulden, onder welk voorwendsel ook, dat een deel van het Duitsche volk zou verkracht en ver-drukt worden. Wanneer wij die taal voeren tegen Pichon, dan zijn wij roerend 't accoord met président Wilson; want de polit:ek van Pichon is per slot van rekening het tegenbeeld van de politiek van président Wilson. Insgelijks zijn wij 't accoord' met Lloyd George tegen Pichon. Want wat zegt Lloyd George? „De Duitschers kuninen yrede krijigen, wanneer zij de Te er tien punten ran Wilson aan-vaarden."Andermaal heeft hij verklaard: „Evenmin als wij den vrede van Brest-Litofsk kuninen erkennen, zullen wij zelf aan onze vijanden een vrede van Brest-Litofsk opleggen." De Engelsche politicus Grey, de on-langs afgetreden minister voor buitenlandsche zaken, zegde in het slot zijner rede over den Volkenbond, gehouden le Londen den 11 October 1.1.: „Welinu, wanneer de vrede de weerspiegeling moet zijn van den .geest dergenen, die gesneu-veld zijn-, dan moet hij niet alleen het oog hebben op nationale en materieele belangen — hij moet een wereld scheppen die wij der, en grooter, en beter, en veriievener is dan de wereld van vroeger. Wij moeten ons beat doen te handelen in den geest dergenen, die gevallen zijn; het-welk niet beter kan vervuld worden dan door het stiehten van een Volkenbond, waardoor de internationale betrekkingen tôt een hooger en beter plan zullen opgevoerd worden." Président Wilson is tegen Pichon. Lloyd George is tegen Pichon. Grey met nog vele andere Engelsche politici is tegen Pichon. Het georganiseerde proletariaat is tegen Pichon. De onvermijdelijke conclusie is, dat de politiek van Pichon op voorhand is veroordeeld; daar komt niets van. ♦ « • Intusschen is ons hart met vreugde vervuld tegenover de vrijmaking van ons geliefd land, Belgenland, door ons Belgisch leger, in samenwerking met de geallieerde legers. In dit plechtig uur willen wij niet langer onze blijdschap verbergen en stu-ren onzen dank en hulde aan al degenen, die medewerken aan dezen vrijmakings-kamp van ons land,. Onze leus: België vrij! België onaf-hankelijk! België schadeloos gesteld! behoort morgen tôt de realiteit. HET DUITSCHE ANTWOORD AAN WILSON. De Duitsche regeering is hij de aanneming van het voorstel tôt ontruiming van de bezette gebieden ervan uitgegaan, dat de methode bij deze ontruiming en de voorwaarden van den wapenstilstand aan het oordeel van de militaire raadslieden overgelaten moesten worden en dat de tegenwoordige krachtsverhouding aan de fronten moest ten grondslag liggen aan de overeenkomsten, die die verhouding verzekeren en waarborgen. De Duitsche regeering laat Jiet aan den président over tôt regeling van de bij-zonderheden een gelegenheid te scheppen, Zij ver.trouwt erop, dat de président der Ver-eenigde Staten geen eisch zal goedkeuren, die met de eer van het Duitsche volk en het voor-bereiden van een vrede onvereenigbaar zou zijn. De Duitsche regeering teekent protest aan tegen het verwijt van onwettige en onmensche-lijke handelingen, dat tegen de Duitsche strijd-krachten te land en ter zee en daarmee tegen het Duitsche volk wordt gericht. Verwoestingen zullen tôt dékking van een terugtocht altijd noodig zijn en zijn in zoover vol,gens het volkenrecht geoorloofd. De Duitsche troepen hebben de strengste opdracht het particulière eigendom te ontzien en voor de be-volking naar krachten te zongen. Waar niatte-min uitspattingen voorkomen, worden de schul-digen bestraft. De Duitsche regeering betwist ook, dat de Duitsche marine bij het in den grond boren van schepen reddingbooten met hun inzittenden op-zettelijk vernietigd heeft. De Duitsche regeering stelt voor, op al deze punten de toedracht door onzijdige commissies te laten ophelderen. Om ailes te verhoeden, wat het vredeswerk zou kunnen bemoeielijken, zijn door toedoen van de Duitsche regeering aan aile duikboot-commandanten bevelen uitgevaardigd, die een torpedeering van passagiersschepen uitsluit, waarbij echter om technisehe reden geen waar-borg aanvaard kan worden, dat dit bevel elke duikboot, die op zee is, voor haren terugkeer bereikt. Als hoofdvoorwaarde voor den vrede noemt de président de terzijdestelling van elke op willékeur berustende macht, die op zichzelf, zonder contrôle en naar eigen goeddunken den vrede der wereld kan storen. Hierop antwoordt de Duitsche regeering: In het Duitsche rijk had de volksvertegen-woordiging tôt dusver geen invloed op het vormen van de regeering. De grondwet voorzag bii de beslissing over oorlog en vrede niet in een medewerking van de volksvertegen-woordiging.In dezen toestand is een fundamenteele ver-andering ,gekomen. De nieuwe regeering is in volledige overeenstemming met de wenschen van de volksvertegenwoordiging, die uit het gelijke, algemeene, geheime en rechtstreeksche kiesrecht voortgekomen is, gevormd. De leiders, van de groote partijen van den Rijksdag behooren tôt hare leden. Ook voortaan kan geen regeering haar ambt aanvaard en of verder bekleeden, zonder het vertrouwen van de meerderheid van den Rijksdag te bezitten. _ De verantwoordelijkheid van den rijkskanse-lier tegenover de volksvertegenwoordiging wordt wettelijk uitgebreid en verzekerd. De eerste daad van de nieuwe regeering is geweest, bij den Rijksdag een wet in te dienen, waardoor de grondwet van het rijk in dier Van het oude tot het nieuwe Duitschland De gansche wereld heeft ziefh aa.rueengeslo>ten om Duitschland te bedwingen. E oh ter had dat moeten geschiedenî Moest het zôô komen, dat de krachten van aile vrije volken der aarde tegen Duitschland moesten samenspannenî De inmarsch in België was de eerste daad-zaak, die den haat der wereld tegen Duitschland opaette. Door een plechtig verdrag was Duitschland gebonden het Belgisch gro,ndgebied niet aan te tasten. Eehter de regeering, die over de lotsbestemming van het Duitsche volk be-schikte, heeft op eenen ongelukkigen Augustus-dag dit verdrag verkracht. Not kennt keiin Ge-hot! De levensbelangen van het rijk staani hooger dan elk verdrag — zoo dacht men destijds. Hoe deze verdragsbreuk tegen Duitschland ge-werkt, hoe het medelijden met België's lot de gansche wereld tegen Duitschland in 't vuur heeft gejaagd, hebhen wij allen beleefd en be-leren het nog. De Duitsche Heerenklasse heeft alleen het strategisch voordeel van den door-marsch dtoor België gezien; zijine moreele wer-kingen heeft zij onverlet gelaten. Heden boet het Duitsche volk voor de tragiscke sckuld, materieele mackt boven erkend Recht gesteld tehebben. De duikboot-oorlog — dat was die tweede daadzaak. Duitschland'® beste mannen hebhen er voor gewaarsohuwd Amerika, d'en laatsten neutralen grooten staat, in den oorlog te trek-ken. De vaklui in den aard van den groot-admi-raal Tirpitz, de staatslui van het slag Helfferioh hebben anders besloten. Binnen weinige maan-den zou de .duikboot-blokkade Engeland in den bitteren nood brengen; zal Engeland door den honger in zijne steden en het ertsgebrek voor zij ne hoogovens gedwongen zijn toe te geven. En Amerikaî Bah, wat kan het doen ? Wie zal hem de scheepsruimte aan de hand doen om een léger met man en paard en wagen over den Oceaan te brengenî Zoo heeft men toen het Duitsohe volk bedot: Zoo iheeft men Amerika, dat reuzenland met honderd millioen inwoners, met de grootste industrie en de rij'kste gronid-stofbronnen der wereld1, naar het slagveld gedreven. Het Duitscke volk boet heden, omdat in die uren de v. Tirpitzen en Helfferick's over zUn lotsbestemming beslisten. De vrede van Brest-Litofsk — dat was de derde schrede tôt het nood,lot. Rusland lag weerloos ten gronde. De Entente was zwak. Zij vreesde het Duitsche leger, dat beschikte over de spoorwegen van het Oosten naar het Westen. Een wijze matiging had toen den vrede in 't Oosten en ini 't Westen kunnen tôt stand brengen. Eebter wie heeft dit uur ten nutte ge-maakt? De Kuhlmann's en dte Czemin's hebben de onderhandelingen begonnen met de beken- voege gewijzigd wordt, dat voor ,de beslissing over o-orlog en vrede, de toesteinming van de volksvertegenwoordiging noodig is. De waarborg voor de duurzaamheld van het nieuwe stelsel berust echter niet alleen op de wettelijke garanties, maar ook op den onwrik-baren wil van het Duitsche volk, dat in zijn groote meerderheid achter die hervormingen staat en liun krachtdadige voortzetting ver-langt.De vraag van den président, met wien hij en de tegen Duitschland verbonden regeeringen te doen hebben, wordt dus duidelijk en onduhbel-zinnig in dezer voege beantwoord, dat het aan-bod van vrede en wapenstilstand uitgaat van een regeering, die, vrij van elken willekeurigen en onverantwoordelijken invloed, gedragen wordt door de instemming van de overweldi-gende meerderheid van het Duitsche volk. Berlijn, 20 October 191l8. (w. g.) SOLF, staats&ecretaris van buitenlandsche zaken. HET ANTWOORD VAN WILSON AAN OOSTENRIJK-HONGARIJE. Département van Staat, 18 October 1918. , De secretaris van Staat aan den gezant van ; Zweden. Mijnheer, Ik heb de eer U de ontvangst te berichten van Uw nota van 7 dezer, waarin U een mede-deeling van de keizerlijke en koninklijke regeering van Oostenrijk-Hongarije aan den président overbrengt. Ik heb thans van den président opdracht ontvangen om U te verzoeken wel zoo goed te willen zijn om door toedoen van Uwe regeering aan de keizerlijke en koninklijke regeering het volgende antwoord te doen toekomen: De président acht het zijn plicht tôt de Oostenrijksche Hongaarsche regeering te zeggen, dat hij niet kan treden in het huidige voorstel van die regeering, vanwege zekere gebeurte-nissen van de grootste b&teekenis, die zich hebben voorgedaan sedert zijn betoog van 8 Ja-nuari laatstleden en die noodzakelijkerwijze de houding en de verantwoordelijkheid van de regeering der Vereenigde Staten veranderdi ■ hebben. Onder de veertien voorwaarden voor vrede, die de président op dat tijdstip ontvouw-de, kwam ook de volgende voor: ,,Aan de vol-keren vaa Oostenrijk-Hongarije, wier plaata | onder de natjën wij gewaarborgd en verzekerd wenschen te zien, moet de meest vxije gelegenheid tôt zelfstandige ontwikkeling worden toe-gekend."Sedert deze uitspraak op papier gesteld en voor het congres der Vereenigde Staten geuit was, heeft de regeering der Vereenigde Staten erkend, dat de staat van oorlog bestaat tusschen de Tsjecho-Slowakken en de Duitsche en Oos-tenrijksch-Hongaarsche keizerrijken en dat de Tsjecho-Slowaksehe nationale Raad de facto tenis tôt de formule der Rnssi&che révolu iie. Echter de vrede, die het weerlooze Ruesieohe volk werd opgedrongen, waa een doodelijke hoon tegenover deze formule. En terwijl in 't Oosten geneTaal Hoffmann vijftig millioen menschen de wet dieteerde, terwijl in Fin lan d en in Oekraine Duitsche troepen de proleta-risc.he revolutie in 't bloed veretikten, kondiiyde Hindenhurg aan, dat men in 't Westen o<>k geen „witten vrede" zou sluiten. Zôô werd het laatste uur gebruikt, wanneer Duitschland ne® een eerlijken vrede hadde kunnen verkrijgen. Heden boet het Duitscke volk zwaar de sekuld van Brest-Litofsk. Wij, Duitsche eociaaldemocraten in Oosten-rijk, hebben deze gevaarlijke politiek vain het Duitsche impérialisme fhardnekkig bekampt. Wij hebben deze politiek bekampt, niet uit vooringenomenheidi voor de lotahestemming va.n het Duitsohe volk, dan wel voor de eroBtige zorgen voor ons eigen volk, verbonden aan een politiek, welke het onheil is geworden vain het Duitsche volk. Eehter zoo hardhekkig wij hot Duitsohe impérialisme in de dagen van »ge bevoelhten hebhen, zoo diep voelen wij heden met het Duitsohe volk in de dagen van zijn ongeluk. Echter zoozeer wij heden de grootte van het onheil voelen, dat het Duitsche volk nu treft, zoo min zijn wij daarom kleinmoedigr. Want juist de vernedering van het oogsnblik kan d'e bron zijn van de meest trotsohe opstanr ding in de toekomst. Want het Duitsohe volk erkent heden de groote leer der ervaring. Het sChut heden de heerschappij zijner rempzallgeh af, welke het in het ongeluk gelokt hebben. Het bevrijdt zich heden van de misleidende idealen van het naar heerschappij strevende impérialisme. Het begimt zijn lotsbestemming in eigen handen te nemen. Zoo zal het een ander Duitschland' bouwen, een Duitschland dat eenige quadraat-kilometers minder zal tellen dan ket oude, dat geen Polen no oh Frîunschen meer zal beheerschen, dat echter vrij zal zijn van jonkers en Slot-baronnen, vrij van militarisme en impérialisme — een Duitschland, dat, in de ure vajï diepe vernedering van Fiohte gcdroomd heeft: het Duitschland der vrijheid, gegrond op ge-lijkheid voor gansch het Duitsche volk! Het oude Duitschland, diat heden overwonnen is, hebhen wij bekampt; met een vurig verlangen begroeten wij het nieuwe Duitschland, dat keden wordt. Want ook wij zijn Duitschers. ,,Arbeiter-Zeitung" 11-10-18. P. S. Niet alleen de Duitsohe sociaaldemo-craten in Oostenrijk, maar garusch de werelddemocratie, vooral het internationaal proletariaat, volgen met gespannen aandacht de politieke revelutioneering in Duitschland en wenschen uit ganscher harte, dat nogmaals de démocratie het haie op de reactie. een oorlogvoerende regeering is, bekleed met eigen zelfstandig gezag voor de leiding van de militaire en politieke zaken der Tsjecho-Slowakken. Zij heeft ook op de volledigste wij«e de rechtvaardigheid erkend van de nationalis-tische verlangens der Zuid-Slaven naar vrijheid. De président kan derhalve niet langer de vrijheid vinden om „autonomie" zonder meer dezer volken als grondslag van den vrede te aanvaarden, maar hij is verplicht er nadruk op te leggen, dat zij zelf en niet hij, er over te oordeelen zullen hebben welke handelingen van de zij,de der Oostenrijksch-Hongaarsche regeering voldoening zal geven aan hunne verlangens en aan hun opvatting van hunne rech-ten en van hun lot als leden van de volkeren-familie.Ontvang, Mijnheer, de hernieuwde verzeke-ring van mijn grootste hoogaohting. (w,g.) ROBERT LANSING. DE RECHTEN VAN DEN RUSSISCHEN REVOLUTIONAIREN KRIJGSRAAD. Het centraal executîef-comité der Soviet heeft in zitting van 30 September volgend besluit getroffen: 1. De revolutionaixe krijgsraad der Russiscke Socialistische Federatieve Soviet-Repuhliek is de hoogste krijgsmaoht in het land. Aile krachten en middelen van het volk worden dezen revolutionairen krijgsraad ter beschikking gesteld tôt verdediging der grenzen van de Soviet-Republiek. Aile Sevietinstellingen zijn Terpliekt al de aanspraken van den Russischen krijgst-raad vôôr aile andere te aanvaarden en te vervullen. 2. De revolutionaixe krijgsraad neemt de reeh-ten Tan het coUege van het oorlogscommissai-riaat over. 9. Aile oorlogsinstellingen zijn onderworpoa aan den krijgsraad. 4, De volkscommissaris *ran oorlog ie voox-zitter van den revolutionairen krijgsraad. 5. De opperbevelhebber is in aile quaesties ▼an •trategischen aard volkomen zelfstandig. Zijn bevelen worden tegengeteekend door een lid van het college. Voor het overige bezit d» opperbevelhebber de xeohten van e«n lid- vaj» ket «ollege. DE SPAANSCHE GRIEP TE LONDEN. Aan de hand van de etatistieken zouden «f te Londen tusschen 15 Juni en 3 Augustus vala de 16 tôt 1700 sterfgevallen vooxgekomen siij» tengevolge van de Spaansche griep. Wat denkt de oorlogspartij daar zoo al ra»T

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.