De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

537102 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 10 Februar. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/6m3319sv0n/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: LAPiERKE, THERtSlASlRAAT 4d, 's-GRAVENHAOE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden Onze oplage. M Oetoher 1916 2400 urs. Noveinber 2500 „ December 3000 Januari 1917 3500 BiiLUien 3 maanden moujjHtte oplage 5000 ex. bedragen. Zoovrienden daarvoor het noodige d«T De Duitsche Sfota. Het amtwoord der Duitsche Regeering aan de Vereenigde Staten was nog niet gekend op het oogenblik diat ons laatste nummer van de pers kwam. Dit. amtwoord verkondigt den onbc-perkten (hiikbootoorlog en bevat volgen-(le verklaringen betreffende konkrete pnm/ten: „Mi't grooto voldoening constateeit de keizer-iijke regeering, dat d-e beginselen dezer gewich-t igro uitiiig in ruime mate ovoreenkomen met de groudstelliiigen en eischeu van Duitschland. Mierbij behoort in do eerste plaats het recht, om zijn eigon zaken te beredderen en de rechts-gelegenheid van aile naties. Met dit bcgmse] gretig instemmend, zou Duitschland opreeht verblijd zijn, wanneer volken als de Ieren en d€ Indiërs, die" niet den zegen van de pbtitieke onafhankelijkheid genieten, un hun vrijheid ver-kregen. Ook het Duitsche volk is gekaut tegen bondgenootschappen, die de volkeren doen wed ijveren om het vcrkrugen van de mac'ii, en lier •vangen in het net van zelfzuchtige kuiporijen Daaren tegen kan men op zijn opgewerkte niede werking aan bij aile bemoeiïngen, die voor d€ toekomst oorlogen willen voorkomen. De yrU heid der zee als voorwaarde voor het vrije be-staan en vreedzaam verkeer van de volker heeft, evenals de open deur voor den handel van aile naties, steeds tôt de stelregels van de Duitsche staatkunde behoord. Des te meer leed doet het de keizerluke regee ring, dat de houdin-g van haar tegenstanders die den vrede vijandig is, de wereld belet, reedi nu de verwezenlijking van deze verheven oog merken aan te vatten. Duitschland en zijn bond genooten waren bereid, terstond vi-edesonder handelingen aan te knoopen en hadden ah grondslag bevestiging van het bestaan, van d( eer en de ontwikkelingsvrijheid van huu volker aangogeven. Hun plannen waren, naar ze in d< nota van 12 December 1916 met nadruk betoog den; niet op verbrijzelhig of vernietiging var hnn tegenstanders gericht en naar hun over t. ni ging met de rechten van andere naties overeer te brengen. Wat inzonderheid België aangaat, dat zich il do Vereenigde Staten in warme genegenheic verhengt, de rijkskanselier had enkele wekei tevoren verklaard, dat de inlijving van Pelgiî if»oit in Duitschland's bedinding gelegeii heeft Duitschland wilde in een met België te sluitei v:tde slechts er voor zorgen, dat dit land me de keizerlijke regeering in goede buurschaps betrekkingen wil leven en dat tegenstanders tei l)i vorderiug van vijandelijke aanslagen daarvai geen partij kunnen trekken. Deze voorzorg l. lies iv dringender geboden, daar vijandelijk< Lu-.vindslieden. berhaaldelijk in redevoeringen en met uame in de besluiten van de oecono mische conferentie te Parijs onverbloemd de be doeling hebbeu te kennen gegeven, Duitschlanc ook na het herstel van den vrede niet als gelijk< rechten hebbend te er kennen, doch veeleer stel selmatig door te vechten. De poging tôt den vrede van de vier bond genooten heeft gefaald door de veroveringszuch der tegenstanders, die den vrede willen voor schrijven. Het nationaliteitsbeginsel als uit hangbord gebruikend, hebben ze als oorlogsdoe outhuld, Duitschland, Oostenrijk-Hongarije, Tur i<ue en. Bulgarie in stukken te scheuren en t< onteeren. Tegenover den wensch tôt verzoeninj stellen zij hun wil om te vernietigen. Ze willei den strjjd tôt het uiterste. Aldus ontstond een nieuwe staat van zaken die ook Duitschland tôt nieuwe besluitei dwingt." Dit stuk werd vioiU-edàgid door eeiir ver kla-rin# van d'en Kan seller in de lroof-d kommissie van den Rijk&clia^i. Aan di( verklarin^ onitl^enen wij het volgende „De boodschap van présidant Wilsou aan he Congres bewijst, dat hij ernstig wenscht dei wereld vrede te herstellen. Vele der door hen opgesteld-e beginselen strooken met onze doel einden, t.w. de vrijheid der zeeën, het uit dei weg. ruimen van het stelsel van machtseven wicbt, dat steeds tôt nieuwe verwikkelingei moet leiden, rechtsgelijkheid voor aile volken de open deur. Wat echter zijn de vredesvoor waarden der entente? Duitschland's weerkrach moet vernietigd worden, IOlzas-Lotharingen ei onze Oostmarken moeten we verliezen, de Do naumouarchic moet verbrokkeld worden, he streven van Bulgarije naar nationale eenhek muet nogmaals worden gefuuikt, Turkije moe uit Europa worden verdrongon en in Azië uit eengernkt worden. De vernietigingsoognierker onzer tegenstanders kunnen niet sterker wor den uitgedrukt. Wij zijn uitgedaagd tôt der strijd tôt 't uiterste. Wij nemen die uitdagiu* ;« a a ; wij zetten ailes op het spel en zuller overwinnen." De toestand. Wij solireven op 9 Decemlietr 191G dat indien de ha.nigendie vredespogingei sehipbrenik leden, wjj wellicht nog eer langen en wreeden oorlog zoud'en tege-moet ziieiv. Onze voorsipel liiig schijait aicli te ver-wezenl'ijikem.Vele onaer levers waireni ontevreder over ons betrekkelijk pessimisme, maai de laatste geibeurtemissen heibben1 bewe-zen dat ons oordieel niet aoo onjuist wa» DuitseW'aind1 had van de e-ventueele ttissehenkoimst. vaji Wilsou vemiomen Uaarcm kwam de Duitsche Regeering vooruit met een eigen imiitia.ti.ef. Maai welik iniitiia.tief. Op zijn Pruisis^h! . „Wij zijri de zegevierders! Buigt dtK voor onzen wil!" En wat d'ie wil zal zijn, da.t beloofde de Duitsche Regeeiring te laten kennen. later, rond de gx"oene tafel. Zoo'n proceduur kon niet luklken. Daarom ging Wilson over tôt de ver-wezenHj'king vaoi een mee-rleddg pla.n, o.a.: a) de oorlogvoerenden vragen wat zij willen; 1») de oorlogvoerenden stellen voor een eonereet voor.stel. De Entente a.ntwoortldte op de eerste vraag, maar Duitschland bleef zwiigen. Toen ginw Wilson over toi zijn tweede initiatief. En hoe werd hij onthaald? Zoo koel by de Entente als bij de Cen-tralen. De secialisten steunden hem, bij daad en woord. De openbare meening stomdi meer en meer irn het teeken va.n Wilson's denkbeelden. De pessimisten werden optimisten. Men zag reeds het einde van de slacht.ing. Wat. gebeuixle er toenî In plaat® van 'het oogenfolik waar te ■nemen, — in plaats va.n de strooming een vloed te laten worden, — Ivreeg-het Pruisiscih dreigement-systeem weer de bovenhandi. De heer Bethmanai moest wij'keiv voor den heer Tirpitz. Niet al-leen weigerde Duitschland '/"il oorloss-doel te omschrijven, maar de Centraal-m.aclhten veaJkond'igden den verscherp-ten duiiklxiotenoor.Log. Wat zal ons dit nieuwe krjjgsfase opleveren! Meer elliende en meer dooden. Wat België betreft, — een nog hache-Uj:ker toestan.fl1. Wat Nederlamd betreft, — wellicht groote gevaren. - Wat de Vereenigde Staten betreft, — wellicht oorlog. De militaire clique van Duitschland heeft den kanselier twee maanden gegeven om een oplossing te verkrû'aren. De 2 maanden zijn om, en nu voert Hin-denhnrg het bewimd met de politiek: ailes of niets. Wie zal nu de imperialisten in aile Ianden temmen? Wat er van Duitschland wordt ver-wacht.Président Wilson vraagt aan de oor-logvoerenide pa.rtijen huai, oorlogsdioel-einden bloot te leggen. De Boindgenootoo lne'bben aain dit verzoek voldaan. Zij liob-ben hun vredesvoorwaardien ])ositief om-schireven im een poiitie'k programma, :;t groote afmetingen aanineenit. In hou-verre het vatbaar is voor uitvoering. zal <le to^eikomst ons aaaiwijzen. ' Xoor&i nu blijven wij soeptiec'u ge-1 stemtl en hehhen wel voorbehoudiingen te ma;ken van zekere imperialistisclliestre'k-kingen.De caiiol'usiie is, dat aain 'het verzoek va» Wilson is voldaan gewonden. Dp Centrale megendheden hebben in den loop van verle'dien week i.nisgelijiks geiamtwoord. Deze nota is tweeledig. In de eerste plaats heeft men het po-litiiek gedeclte. Van positieve vredes-voorwaardien is er geen siprake. De thesis is de volgendie: wij voeren een verdedigingsoorlog. In aamsluitimg met dieze tliiesis hepaalt zij „wat zij niet zouden willen". Zij verzwijgt, misschien wel met op-zet, „wat zij zouden willen", afcoewel dit laatste juist. het 'bra.nd'punt is voor een taenadeiring tusschen de oorlogvoerende partijen. Duitschland1 volhardt dus1 in^ zijm «ega-tieve houding. Het tweede gedeelte vani de nota be-helst een militaire act.ie: Duitschland beveelt een verscherping van den duik-bootenoorlog.Deze militaire gebeurtenis heeft de dipltomatietoe betrefckingen tusschen Ame.riika en Duitschland' verbroken. ' Oorlog isi er .nog niet; de verhoudingen zijni verontrust. De na.aste toefcomst zal on® zeggen of dit diinlomatiefe oonflict i zal leiden tôt eem oorlogsverklaring, of i wel van aa.rd! zal zij.n otn de centrale madhten tôt betere gevoelens' te brengen. i Wat woi-dt er op dit oogenhlik van Duitschland' veinvacht? In de eerste plaats moet het decreet voor ver.-cherpiiiig van d'en diuikbooten-oorlog iaigetixjlkken worden. An'derzijds moeten de centrale mach-i ten met een posdtief progi'amma nopens h un oorlegsdloéleind'en opdagen. Tegen deaen prijs kan Duitschland' ge-spaard blyven van het nood'lot! Het vredesylee staat in 't liclit van dee twee hoofdvoorwaarden. ARBEIDER. Oorlogswaanzin. Président Wilson was van oordteel, dat de oorlog lang geduurd1 heeft. Hij reikte zijn beiniddelende liand toe aan de oorlogvoerende partijen om een toe-nadering te bewerken. Sommige dagbladien der Entente-landen, waarbij in de eerste plaats onze tijdelijke Belgische pevs in Nederlaiwl, waren daar niet best over te spreken. Zij vonden het ongehoord, dat een vreemdeling, een neutraal, zicli met de Europeesche aange lege nhjed en kwam bemoeien. Het leitmotief was: Wilson werkt voor den vrefde, voor den Duitschen vrede, Het Ikan niet anders, of Wilson is pro-Duitsch. Hun fanatisme, of beter hun dolheid:, bereikte dit h.oogt.ei>unti, dat zij luin le-zers het genoegen ontnanien kennis te maken met. den volledigen tekst d'er rede vain Wilson in den Amerikaan-sclien Senaat. Kortom, Wilson was de neutraie iu-dri.nger. Hij wil vrede. Zij willen oorlogi Hij is een gevaar voor de Europeesche oorlogspolitiek; hij is vea-dacht. Nu hebben de laatste politieke ge- beiMtenissen tôt de breulk dier diploma-tieke betrekkingen tusschen Amerika en Duitschland' geleid. En de vertegenwoordigers der oor-lcgspartij - - de jusqu'a-boutisten — kraaien vik'torie. De s erdachte Wilson van gisteren, is de groote heid van den dag. Amerika wordt reeds ingelijfd bij di* oorlogvoereiid'e laaiden, terwijl de oorlog er nog niet is. En met smalentl inisprijzien wij zen zij op de „blatende pacifisten", zooals zij d'at heeteni. Zij wrijven zich de h anden met uiterîij'ke -vlodoening.Zy willen geen vrede op verstand-houding der volken. Zij willen geen einde aan het tijd'perk van het. geweld. Zij willen een imperialistiseh Europa, waar het kapitalisme heer en meester zij. Zij zijn in hun roi. Maar is dit een roi voor sceialisten? ARBEIDER. De Woiven. Op zeker punt van het oostelyk front waren de Russen en de Duitschers liand-gemeen: er werd dapper gevuurd1, ge-kerfd en gemoord. Eensklaps komt een ontaettehd'e drom uitgehoniderdie wolvien oiizetten. De vechtendle parttj!eni begrepen terstond, dat vrede hen alleen kon redden. Zij sloten zich àaneen. De mensclien-oorlog van zooeven werd geschorst; nu begon de wolvenoorlog. Samen verslcegen zij de wolven en na de overwinning voeldeh zij instiniktma-tig. d'at voor dieu dag die menschen-slaehting niet kon doorgaan. Welke diepe philosophie 1 ijrt er in dit l'eit niet besloten1? Zijn dood, verminking, ziekite en hoj> ger dian wezenlijik minder roofgierige beesten dan uitgehongeride wolvien uit de Russische woudienf Of zou de mensch dan waarachtig nog meer beest zijn dan het beest? A. Het oordeel van „Het Belgisch Dagblad" over Président Wilson. „Het Belgisch Dagblad" 26-l-'17: .,Is het te verwouderen dat een diplomaat al?s Jhr. Loudon, de Xederlandsche minister van iiuitenlandsche Zaken, die Amerika kent. in • zijn jongste rede ter Kamer, beleefd maar be-slist geweigerd heeft zich in te schepen aan boord van Wilson's vredesvaartuig? En die minister is ook neutraal! LÉONCE DlT CASTILLOX." i „Het Belgisch Dagblad" 5-2-'17; ..In die hoop en in die overtuiging roepen ' wij onzeïi Amerikaanschen hartevriend toe: Leven de V ereenigde Staten! Leve Wilson! LÉONCE DU CASTILLOX." &og een bâkeeHng- De heer Léo Picard schrijft. irn „De Vliaamsobe Gedachte", naar aanleiding van de verklaring der Duitsche Regeering, zeggende dat Duitschland er nooit aan heeft gediacht België te annexeeren: „Het herstel van België wordt meer en meer een feit dat vaststaat en waar aile Vlaamsehe politiek, wil ze op eeni-gen reëelen grond gesteund zyn, reke-ning mee houden moet. Het. is dan oo'k hoog tijd, dat de acti-vistische politiek aile vaagheid late va-ren: Vlaandereu weet nu — moet nu weten — welke taak het te vervullen krijgt en 'hoe het zrch zelf redden kan: Vlaanderen moet hef jonge, nieuwe élément zijn in België, waardoor de in nieuwe omstandigheden herstelde staat weer herlevén en door een nieuwen geeste-Uîken inhoud een andere politieke bet.ee-kenis veroveren kan. De flamingainten mogen nu niet langer volstaan met het betuigen van hun wil «m wat er ock gebeure, Vlaamsch te zijn; zi,j hebben voortaan op Vlaamsehe wij«e Belgische politiek te voeren en hebben het reCht niet zich aa.n die taak te onttrekken; een volk diat. zijn taa:k tegenover de volkerengemeenschap op zulk een gewiehtig oogeu'blik niet zou vervullen, zou stellig gevaar loopen voor goed tendwode te wordencpgeschreveu." (Vet gedrukt door ons.) Dat wil zeggen in andere woorden: België blflft België en Vlaanderen blijft een deel van België. De Vlaamsohe' zaak is een Belgische zaak. Het is het raam van de Belgische politiek, dat de Vlaamsiohe vraag moet opgelcst worden,. Wij hebben . niooiit anders rnken. En het is omdat wij zoo hebben gespro-keu van het eerste ocgenbliik dat Pieanl en zijn vrienden ons de laagste scheld-namen naar het hoofd slingerdien. Wij waren politieike ezels. Wij waren menschen van laag al.looi. Wij waren veniten vain zedelijke m inderwaard igheid'. Wi,j zouden van de gelegenheid kun-nen.gebruik malkén om al die nnttelooze woordien op te rakelen en triomf te kraaien. W;j doen het niet. De zaak is caiis dierliaarder dan de personen. Van het. oogenblik dat de activisten zich op het nieuwe standpunt van Picard plaat-seiv — ons «tanldipumt — hehben wij hun niets meer te verwijten en hebben wij hen niet meer te bestrijden. Wij betieuren het slechts diat zij zoo nutteloos de gemoederen hehben verbit-terdi. Wij betreureu het dat zij de Vlaamsehe zaak zoo nutteloos hebben gecom-pi emitteerd, in het Belgii-Ch huishonden.. Zi,j kunnen hun eio-en iiei .-oonlij.ke zaak nog redden met aile reclitstreelksche oi' cnrechtstreeik®ehie verbinding met de Duiitsclue overwekligingsipolitie'k af te sn.;;den. Wij lionen dat dit zal gedaar worden. De Vlaamsehe zaak heeft aller krachten noodig en wij zjjn niet diegenen welke den steen zu'llen werren naar die genen welke dwalingen heib-ben begaan. Een vraag aan de Activisten. Er zijn 20 millioen mensChen die Java a nsch s]>reken. Javaansch is een taal. Een sierlijke taal. Van die 20 millioen is niet 1% dat Nederlandsch «ipreeikt. in de Nederland-sehe kokî'iiie. De Javanen worden door de Neder-land. rs behandekl als vrceger de Vla-mingen in België. De Nederlamders hadden veel symjia-thie vuor den Vlaam?chen taalstrijd. Hoe komt het dat zij zoo weinig sym-nathie lu.hben vi ar de toepassing van Maa-misebe gicni'btgiiii-elen over taal-iirr 1 ijl<li i l - in .Java? Het cynisme van Le XXe Siècle. (Van onzen correspondent.) Noord-Frankrijk, 19 Januari '17. Indien de goede nabuurschap tusschen Nederlamd en België is blijven voortbestaa.n, is dit zeker niet te danken aan de „XXe Siècle" en „Het Vader-land". Uitzondering makende op de waaixliige, correcte houding der andere Belgische bladen, in Frankrijk en En-gela.nd verschijnend,, hebben ze gedureu-de meer dan twee jaar een onbesuisde, niet te veixled'igen campagne gevoerd cm de Belgisdhe regeering naar eene politiek vam annexaities ten nadieele van Nederland te d.rijven. Ware het doel der annexionnisten geweest oins naast Duitschland een vijand meer op den ■halls te laten jagen, konden ze het niet beter gedaan hebben dan door hun waanzinnigen, hatelij'ke aanvaillen1. Zij zijn zoo tergend te werk gegaan dat het op een gegeven oogen'blik ook wel leek of men zich in zekere Nederlandsche middelen zou kwaad1 maken; het gémis aan imvloed van de „XXe Siècle" en tutti quanité en het vertrouwd1 zijn der leidende elementen van Nederland alleen met de geruststeillende bedoelingen der Belgische regeering hebben ge-maalkt dat. de Nederlandsche pers zich vergenoegde met de buitensporighed'en der Don Quichotteu kalmtjes te actee-ren. Eenmaal tocli maakten deaen het zoo bout dat een gezaghebbend blad der hoofdstad, ten einde geduld, zeide: „In-dien men Zeeuwsch-Vlaanderen wil hehben, dat men het korne halen." Het kon niet anidei'S of het gewroet der annexionnistische bladen moest ten slotte dte Belgische regeering en de te-g-enstanders van een roofpolitiek erge-nen. Zcoveel gemeenschappelijke en ge-lijkloopende bela.ngen verbinden ons a an het Nederlandsche volk en leggen ans versta.nd en ons geweten den gebie-dieniden1 pd'icht op met zulk volk de beste betre'kkingen te enderhouden. En trou-wens al degenen die ©en oeg houden op den Eurcpees'chen toestâilidi, zien al da-delijik in hoe miii-dadig het zou zijn het evemvicht op het -corlogsterrein ten onzen nadeele te doen keeren door een vo>lk dat. niet beter vraagt dan met ons in vrede te blijven leven, in de armen van de Cent.ra.len te wer)>en. Zij die de belangen van hun land en de zaak der Alliés stellen boven het na-jagen van particulière eeonomische- en partijbeilangen, konden niet anders dan de ho'udiing der annexionnisten laken. Deze laatsten hanidelden onheusch te-.genover een. kleioi land: terwijl ze Duitschland de overrompeling van België verweten, propageerdien ze hetzelfde denkbeekl van overrompeling; zij ver-b rai en den godsvrede in eigen natio-naal gezin. Tôt de orde! werd er geroe-pen. Tn de pers werden de annexionnisten in kiaarliohten dag gesteld; partij-g-enooten die in Franikrij.k, Engeland en Nederlanid ook hunine vr;jheid van schrijven hebben, waarschuwden tegen die onguns.tdge stemming welke door het op-hoUoopen der hongerige veulens in Hollandi dreigde aangekweekt te wor-d'en. Giepen die pro-germaansclle propa-gandiablad>en. niet gretig de annexion-nistische proza. vast om ze tegen België uit. te spelenî Partijgenooten die nu in Frankrijk vertoeven en de r,XXe Siècle" en „Het Vadierland" op de vingeren kij-ken en huit drijven met woordf en peu bestrijd'en, laad'den zidh daardoor de furie en die wraalkzUeliî dier heeren op den hais. De hatelijikheden waaraan M. Neu-ray en zijne gercikte en. cngerokte t.ra-wa.nten zich tegemover een huiiner tegenstanders in Frankrijk, kameraad Preumont, corresipo-nd ent van verschil-lenide Belgische en Nederlandsche bladen, hdb'ben misd'ragen bewijst maar al te zeer hoe de tegen-propaganda van hun tegenstrevers de kanididaten. voor Zeeiiws'ch-Vlaanderen dwars zit. Tôt hun verïïet.en spijt gingen overal stem-men op tegen hunnen veldtocht. De Belgische regeering zag im, diat. tegenover de niets onitziende voortd'ravend-heid van de „XXe Siècle" een openlijke verklaring aaai Nedierland op hare plaats was: Zij stuurde de reeds bekende nota van geruststelling aan den Neder-lanidlschen gezant te Havre. Volgde het tweede bedrijf: de compromittante „XXe Siècle" kon hare matten oprollen. „Het Vaderlanid" zou zijn evenknie te Parijs vervoegen. Da.n beging de „XXe Siècle" eene diaad d'ie een bel lioht werpt op de middelen waartoe men door zijn toevlucht moet memen om zijn roofpolitiek te ver-dedigen. De correspondent van „Het Volk", toen ook correspondent van het „Belgiseh Dagblad", had' de onvergeef-■lijke misdaad begaan beide mieuws.ies — die wel ophef hebben gemaakt — naar zijne /bladen te sturen. Cynisch lo- genstrafte het blad van M. Neuray de mededeeling en daar ongetwijfeld de argument en ont.bra.ken om het publiek te overtuigen, vondien zij er niets anders op d'an hun tegenstrever politiek te ver-moord.en. De kristene heeren hecliten geen hetemg aan het geschrijf van den corrésponident van „Het Volk". Deze „is niemamd anders dan M. Prenmon.t, ex-advokaat (men leze: weggejaagde advo-kaat) der Balie van Bergen." M. Neuray loog, wel wetende d'at hij loog, maar wat heoogde hij anders dan het effectî Preumont tou nu wel aile beroe^sfacili-teiten im Frankrijk en het vertrouwen der Nederlamdsohe daghlad^-directies verliezen. Preumont Het het tôt groote verlegenlieid der „XXe Siècle" daarbij niet zitten: hij stuurde een recht op woord1. M. Neuray durfile 1k i i -- leidide lezers niet onder oogen te brengen en zweeg het dood. Het was onzen partijgenoot dies te gemakkelijker de sebunnigheid van de „XXe Siècle" aan de kaak te stellen bij de autoriteiten. bij wien het k.atholiek blad hem 'had1 willen hezwaddieren. De „XXe Siècle" is om die gemeenheid voorgoed gebra.ndmerkt. Thams maa.kt. de „XXe Siècle" een tuimelaar die de annexionnistische je-suietenraad voor immer in den*ban der j!>urnalis.tiek slaat. Het blad van M. Neuray komt met de meest onsdhuldige tronie verklaren dat het nooit een lepel grond aan Nederland heeft willen afne-men en de „XXe Siècle" en Nederland de beste maten zijm. Men moet jesuiet zijn om zoo iets te durven, na twee jaar lang getracht te helvben een volk den diolk tusschen de scho-uders te planten. Zoo Iiikt de homd' de hand' welke geibald "wordt uitgestoken als hij heeft getracht te bijt.en. Hoort die stropdragersverklaring: „\Vij zijn gelukkig te zien dat het Hollandsch gouvernement nu overtuigd is van het zuiver inzicht van Belg-ië en dat het begrepen heeft dat nooit een enkel Belgr er aan gedacht heeft de integriteit van Holland te sehaden, door aan Holland, tegen dezes wil in, welk klein ge-deelte gronds ook, te ontnemen." De „Opi,nioin Wallôme" noemt die oromekeer vain d'en brandstoker „een monument vain cynisme". Het annexion-niktiische „Vadierlanid" zelf staat voor die schoftigheid va,n zijn vroeger alter ego zoo vei'blnft en verbolgen, dat het niet aarzelt de afrossing over te nemen welke het Waalsch blad den kozak-dra.aier toedfent en er bij voegt: „Is het raak?" — Nu liggen als epilogue de spi tbroediers nog overhoop! Van je vrienden moet je 't. hebben. M. Neuray is geen ex-advokaat bij de Ba.lie mn Bergen. Hij heeft niemand1 a.amgezet tôt diefstal ten nadeele van Nederland. Zijm werk is er niet. proper-dier ont. Wij zuTlen tegenover hem grffotmoe-da'g zijm: Zijne ma,nier om tegenstrevers te be-?itri.i'den was vroeger beneden aile kritiek. Nu kruipt hij slaafseh: Een teeken. van onimacht, dat het beste bewijs is hoe nu oh ter Nederland hamdelde met zich omhet gekef der annexionnisten nist te storen en hoe zuiver België en de Alliés daar bovenstaan. L. F. Van ailes wat. De heeren Nerinckx en Giroul, leden der Belgische Kamer, zijn overled'en. IS) De parlementaire groep der Fransclie sccialisten heeft een înotie aangenomen (zie Franschen tekst), waarbij gevraagd wnrd't de politiek van Wilson, vooral in zijn rede aan den Senaat, te onder-steune n, !S1 De tentoonstelling d'er schilderijen van L. Gestel heeft. 1320 gukfon voor het. Bel'iisch Nationaal Voedingskomité op.gebraclit. ISI De Socialistiscbe Arbeiderspartij van Noorwi-wii heeft een resolutie van protest gestemd (zie ,,Socialdemokraten" van 22-1-1917) tegen de d'eport.aties der Belgi&èbe arbeidters. Zi.j protest.eert te-vens tegen de deportaties naar Siberië en de mishandelinlg van Joden in Polen. ISI Het blaid van Krapp (Rheinjstfh West-falische Zeitung) schijnt slecht gc"" for-n.eerd te zijn. Het vertelt (No. van 1*2 Januari): 1) dat in de Belgische Kamer uitslui-telijk in 't. Fransch verha.ndeld en ge-protocoleerd woixlt; 2) da.t de socialisten de Vlamingen hebben verhimdend Nederliamdsch te spreken; 3) dat de boeren'volksvertegenwoordi-ger uit. Li.mburg (Gielen) door de socialisten silecht werd behandeld1 omdiat hij Ned erl a îndseh S]jra:k. Om den waariieidszin van dit blad te doen uitkoamen stippen wij het volgende aan: 1) In de Belgische Kamer spraken de leden Fransch of Nedierlanidsch. Er waren zelfs zittingen waar enkel Neder-lamctech werd: gesiproken. 2) De socialisten he'bben nooit. iemand verhindend Nederlandsch te spreken, wa.nt er zijn sociialistisolie Kamerledien die geen Franseih kennen. 3) De heer Gielen is geen „boer". Hij is een rijtegetronwde rentenier. En toen hij zijn bekende besohimpingsrede op Frankrijk in 't Fransch uitsiprak — die hij nu erg betreurt — werd hij niet door de socialisten tôt zwijgen gehracht maar door den voorzitter der Kamer, den heer SchoUiaert. Niet waar, dat die Duitsche amnexionr nisten waarlieid verkondigen? sa Te Amersfoort, onder de aldaar wo-nendie Belgen, heeft men sedert Oktober 1914 tôt December 1916 kuninen vast-stellen dat het getal geboorten met 130 grooter is dan het. getal sterften (180 tegen 50). Er werd verder vastgesteld dat er meer jongens dian meisjes geboren werden (96 tegen 84, dat is 54 % jongens en 46 % meisjes). Wat nn de s-terfte aangaat, daar is het verse' i nog grooter: 16 mannen en 34 vrouwen. Voor 1 man sterven 2 vrouwen. Men zon zeggen dat zich hier de bekende scciolcigische wet verwezentijkt die zegt dat in oorlog.-ti.jd, het maninelijk geslacht zich omdier de niet-strû'dende bevolking tracht te herscheppen oin op tT" wotyoïl Il ot -0^1>1.0.pr,-,TT01'l î Qgi_ De Bond. KONGRES op 18 Februari 191", in zaal „Unitas", Prinsestraat 44 — Den Haag. Opening van het Kongres om 11 uur. Dagorde: 1. De ekonomische verlioudingen na den oorlog. Verslaggever: Laboulle. 2. De proletarische opvatting van den vrede. Verslaggever: De afdeeling Den Haag. 3. Het kongres van de socialisten der Entsnte-landen te Parijs. 4. Verslagen en vcorstellen der afdee-lingen.ISI Het Hoofdbestuur heeft 25 gulden ontvangen van de afdeeling Amsterdam voor steun en projjaganda. ISI MAASTRICHT. Zondlag 11 Februari, om 3 uur 's nain iddags, algemeene vergadering in het Volkshuis, Bogaerdestraat 21-23. Zeer belanigrijke dagorde, o.a: Benoe-ming van afg.evaardigd'en naar het kongres van Den Haag. CE3 Te TILBURG. Onze vergadering te Tilburg is uit-stekenld1 gelukt. De zaal was gevuld met meer dan twee honderd toelioorders.'Ai de aanwezigen hechtten zonder één uit-aondering hun goedkeuring aan de aktie van onzen Bond en de politiek, verdle-digd' door ons weekblad. Weldra zal de afdeeling Tilburg met Hard'erwijk, Dor-drecht en andenen wedi,jveren tôt ver-sterking onzer organisatie. Een verheugend! verschijnsel dat wij ten a.llen kant oi>merken: de geest der geïiïtemeerdie leden van de B.W.P. en onzer vakbonden is opperbest. Met vertrouwen zien wij de toekomst tegemoet. S) UIT HARDERWIJK. GeHjkheid. Er worden in het kamp vlugschriften rondgedeeld, zeggende d'at wie de ko-ninklijke familie van Nederland uit-scheldt, gestraft zal worden; dat wie vloekt, het later zal betalen. Dat is heel wel Men zou er kunnen bijvoegen, dat de auteurs dier vlugschriften wèl zouden doen ook het socialisme niet te belasteren. B. Brief wisseling. W. R. Daar met de bespreking over een duurzamen vrede een aanvang wordt gemaakt, is het ook im de eerste plaats onze plicht den weg aan te wij-zen, waardoor zulk'e vrede mcgelijk is. De Entente heeft haar voorstellen ge-fo-rmuleerd, waarvan het gewichtigste punt is: „De naties verantwoordelijk stellen voor de genomen beslistsing." Dit is eeu voorstel va.n demokratische strekkimg, maar wij weten dat de bur-gerlijike demekratie niet in staat is deze gevolgtre'kking door te voeren. Wij moeten dois de oorzaken van de verschijinse'leni opsporen. Dit. doend'e be-statigen wij. dat geen lanid' ter wereld zoo'n militaristisch opvceddngssysteem 'heeft a-ls Duitschland». He'bben d'e Duitsche so-~iia.Usit.en' er ooit ernstig werk van gemaakt dit. svsteem te bestrijden? Gezien wij voor ailes sociaaldemokra-ten zijm, zulléir wij zoo speedig mogelijk nia d'en oorlog onze internationale ver-bindingen weer aanlknoopen moeten. Dat dit niet op dezelfde hartelijke wijze vaiii vooi'heem kan geschieden. spreekt van zelf. Wij eischen dn® waarborgen voor de toekomst, en die waarborgen moeten wij im het volgende voorstel for-mnleeren:1) Het voeren van een krachtdadige anti-miliitaristiische propagamdia. 2) Het. krachtig optreden ten gunste va.n een strikt ruentraal onderwijs. Het moet niet meer kunnen voorkomen dat dragers eener nieuwe bescha-ving bevangen worden d'oor een natio-nali0tii©ohe en pirovocatorische roes. Geen midde'l moeten wi,j cnlbe'proefd ge-laten hehben om een. nieuwe wereld-ramp te voorkomen. Zieda.ar die richting waarin gewerkt moet. worden voor het welzijn der geiheele menschheid. Het op-voedinigsisyst e em b ek ampen. HARINGMAN. EERSTE JAARGANG No. 21 LOSSE NUMMERS 5 CENT ZATERDAG 10 FEBRUARI 1917

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Rotterdam von 1916 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung