t *M "" ~~ l8t® Jaar. — N° 56 Dinsdag 11 en Woensdag 12 Mei 1915. De Belgische Standaard Door Taal en Volk Voor God en Haard en Land « OE BEL?Î!;GHE STASDMRD » ïerschiiîit 4 maat te week, Abonnemcntsprij« voor 50 nuramers bij vooruitbetaling. Voor de aoldaten : 2 50 fr. Voor de nie» -soldaten — in 't land 3.50 fr. ; buiten 't land 4.50 fr. nth'H meer exetr.Haren van elk nummer worden gtvraagd, wordt de abonnements-ôrits Mittder. Bestuurder £ ILDEFONS PEETERS. VASTE OPSTELLERS : M. E. BELPAIffjî, L. DUYKErS, Victor VANGRAMBEREN, Bertrand VAN DER SCHËLDEN, Juul FILLIAERT. Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PANNE, arrkondigingen : 0.25 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. Volksfierheid \ Aan voorbijtrekkende Duitsche officieren vroeg ik, te Oplinter, hoe zij het konden ver-rechtvaardigen dat de Duitsche legers met moord en brand door het onzijdig Belgifi braken. — "Deutschland uber ailes!" Uwe gezanten hebben bekend dat Duitsch-land aan Belgie niets te verwijten had. Uw rijkskanselier heeft gebiecht dat Duitsch-land met ons grondgebied te doortrekken, het volkenrecht geschonden heeft. Hoe kunt gij eischen dat wij uwe belangen dienen ? Met welk recht komt gij hier door ? — "Deutschland uber ailes!" 'k Verstond. Duitschland stond boven al de wetten van eerlijkheid, gerechtigheid en be-schaving. Het was heerschzuchtige volks-ivaan! VV'ee de volkeren die tôt zulke ver-dooldheid geraken, want zij zijn hun val nabij. Hoe grootsch verscheen mij ons kleine volk dat, tegen den reus, den strijd aanging in naam van de vrijheid, de eer en 't we-reldsch burgerrecht der kleine volkeren. Hoe bezielend waren ge worden de leuzen onzer Vlamingen. Het eerste recht, is 't recht te leven, het tweede is een man te zijn, geen knecht ! (René Declercq) De eerste voorwaarde om 't wereldsch burgerrecht te veroveren is zich-zelf te zijn ! ( Frans Van Cauwelaert) Dat is scheppende volksfierheid, die tôt groota daden leidt. Aan ailes verbrijzelende overmacht kon een handvol helden niet weerstaan. Maar het vreemde Keizerrijk ver-fnoedde niet wat de heili^e volksfi.-rheid van een klein land vermag tegen de heerschzuchtige volkswaan van een groot ! * * * De voorstede van Blauwput was ver-nield: zv.arte wankelende muurbrokken te midden eener grijsblauwe uitwaseming, zwaardrijvend tusschen uitgloeiendé puinen, Lcuven brandde nog. Rond ons, woelden en tierden m wilde stroomingen de losgelatene bedronken Hun-nen. Furor ïeutonicus! Duitsche furie! 't Stond geschreven op de puinen, akelig wit, op zwait verkoolde balken ; op reeds door-schoten muren werd het nog, stukgesplin-terd door een tweede kogelvlaag. 'k Stond verpletterd. Een zilveie helm huilde dat het oorlog was en Duitschlands triomf ! In de verte stak het geraamte van Sint-Pieters-kerk uit, een lijk bewierookt door den uitstervenden rook, gehuld in de opstuivende asche der eeuwen-boeketij, die, vernield, aan 't uitdooven was. "Gott mit uns" was de Hunnenleuze ! 't was godslastering. "Duitsche furie" was hun ordewoord. Arme vrouwen, arme kinderen ! * * * ....'k Zag onze grootsche helden weer, die , streden tegen die barbarenbenden en vielen ' in de velden van Hauthem en Oplinter ten { offe "oor eere en recht. ....'k Z ig op Hauthems hoogte, een koene j Luitt : ant(i) van op zijn ladder "t geschut j gek den. De Hunnen spuwden ijzer en vuur rondom hem,— hij roerde niet. Hij was het mikpunt. Hij! hij stond daar om !en aftocht te d'kken van duizenden, die achter hem, van hem, de redding verwachtten. Hij roerde niet. Bij de eerste bommen was het klaar dat mendoord'overmachf. verpletterd was, 't cnt-p!oi e rondom hem. Hij roerde met. Eene boir.me vlak vôor hem, eerie bomme links, recht op zijn ladder nu, en 't moorddadig ijzer kvvam hem door 't hoofd gespat. De ladder brak, het lichaam viel ten gronde. Zijn jongens waren al uiteen geslagen, de paar-den waren op hol. Het offor was voibracht. ....'k Zag op de voorposten van Oplinter, te midden van het vuur, een kleine Luito-uant,( !.) onrustig v%o strijddorstigheid, zijn jongens met kl troenenstem behcirschen en Sjelêideri, weerh mien in hu 1 dappren waan, ze dwingen tôt voorzichtigheid, maar zijne borst, breed en fier, den vijand toekeeren. Etn kogel trof hem dwars door 't hart. Dâar wilden de Hunnen treffen : hij droeg geen lasterkruis uit ijzer op een elm, maar in het iiepst. des harten het offerkruis voor vrijheid 2n gerechtigheid. Hij viel, al zorgend vo»r ïijn jongens in 't hoogst gevoel van christen- j T • liefde en eigenoffer. Men zei van hem: 'twas prachtig ! ....'k Zag in deloopgrachten véorHauthem, de heldhaftige gestalte van een hooger offi-cier.(3) 't Bevel van achteruittocht had hem niet bereikt. Hij kendedus geen wijken. Zijne mannen vielen rondom hem, — hij bleef ! 't j Gevecht was geworden tôt eene ordelooze overrompeiing. — Hij bleef. Kalm en vastbe-raden,gaf hij bevelen voor de verzorging der gekwetsten, hij riep den aimoezenier alhier, aldaar bij zijne stervende jongens. Toen ge-bood hij aan den priester anderen te gaan helpen naar het dorp. Hij bleel. Onder 't sis-sen van de kogels, door mouder en door grachten hecn kroop de priester tôt aan het dorp. Ailes leeg! geentroepen meer. De Huu-nendrommen kwamen aangespoed. Door de Hunnenrangen heen liep de aimoezenier^) weer tôt zijn ioopgracht... de laatste iîelaen waren gevallen, eu Hij... Hij was gebleven ! De aarde bedekke recht zijn graf in Oplinters beemden. Men schrijve op zijn kruis : Voor eere en voor recht, met zijne jongens en voor hen, is hij alhier gebleven. ....'k Zag onuer Hauthems kerkgewelven een treurstoet binnentreden: een vader, een god van onze dapperen,(5) al'stervend inge-bracht, omringd van zijne trouwste mannen die van hem met scheiden wilden 't Bevel van afocht was geseind. Zijne zonen had hij verlaten, onmachtig ; hij had ze toevertrouwd aan een flinken Vlaamschen Luituiant,(6) graag gezien en kloek gebouwd. En de kerel bracht ze veil. kvvam hij, tergend, weer, alleene, rechi naar de Hunnen toe, om hun zijn man t'ont-rukken, Hij drong de kerke binnen,... hij vond een stervenden, wanhopig sprak hij 't laatste vaarwel en keerde naar zijn jongens weer met 't allerlaatste vaderwoord. ....Dit woord mocht hij niet spreken, de Hunnen wilden 't niet.... ! De keel werd hem doorschoten vlak vôor de kerkedeur. ....Ik zag een onzer artillerie-officieren bij 't woeden van denslag.bij 't drukken van den achteruittocht terug naar voren trekken. Hij stormde eene kerke binnen. Nooit zouden de Hunnen, waar hij was een tabernakel ont-eeren! Hij nam den kelk uit 't altaar weg, nuttigde 't Heilige Brood. Dan keerde hij kalm, al «trijdend, weer en sneuvelde onder-weg.* * * * * Wat al verborgen schatten van vurige christene liefde verrezen niet in het hart van onze dapperen ! Zij zijn gevallen in de volste opoffering uit liefde voor de gerechtigheid, voor het recht van den zwakke tegen 't wilde geweld. ....'k Hoor door deze beemden waar hun volk in trouw en rouw hunneasch aanbidden de stemme der kerkhoiblommen* opdagen. Zij zweeft daar in het groene dal, tusschen Hauthem en Oplinter, als een uitwaseming uit de aschen onzer helden. Zij aanroept in hun naam het offerkruis der christene liefde : Kruis met de christene blommen bevlochten, treedt als banniere, wij volgen U op I Zij bezingt de verrijzenis onzer helden: Is 't door de Helle, - de Hclle zal zwichten ; is 't door het sterven, - het sterven is niet, niet als het uitgaan der slapende lier ten, als wêer de zonnc in de renbane schiet. . Met de eeuwige redding, bezingt zij de redding van ons land: is 't door die zee van kleenhertige slaven die maar het kruis aan 't gewicht ervan kenl is 't door de zee van de wereld, de haven staat en verwacht ons, met kruise eromtrcnt. Zij zingt, de stemme der kerkhofblommen. de bezielende kracht van het kruis, het syn ■ bool van 't allerhoogste offer : is 't door de blijdschap of is 't door het lijden, valt er te worstelen, valt er te strijden, hem zal de borstweer, het kruise, bevrijden tegen 't geweld en het storremgebons ; hem, die voor 't kruise es met 't kruise, kan sterven ; hem die, om 't kruis noch de zege te derven, terdt op de doud en, bij duizende werven, jallemt : Hosanah 1 de zege is aan ons ! * * * O kruis, wat heeft de Hunnensche bende U gelasterd! u. * * * De slag aan den Yzer liep ten einde. De Duitschers hadden te vergeefs gebeukt op „__j een ijzermuur van Beîgen. Een leger hadden ze verloren, den la.it; ten weg naar Parijs was hun versperd, 2r ?varen verslagen. Onze jongens brachten een Duitschen officier te Veurne in 't gasthuis binnen. Zijne makkers hadden hem verlaten; de twee bee-nen gebroken, in een gracht langs den Yzer. Te vergeefs had* hij om hulp gesmeekt. Hij was van geene krijgswaarde meer voor hen. Vier dagen had hij daar gehuild terwijl zijne voeten vervroren. Dan hadden onze mannen hem geholpen. Hij werd verzorgd, verwarmd, verpleegd. Hij lag te midden van gekwetsten. Men vroeg hem wat hij dacht over al dat akelig vernie-lingswerk.— "Deutschland uber ailes!" Sprak zijn uitdoovende stem en zijn glazig 00g. De heerschzuchtige volkswaan bleef leven in dit uitstervend slachtoffer der Duitsche barbaarschheid. Terwijl de oneer van slechte daden, Duitschland door de wereld en de tijden heen achtervolgt, en zijn volkswaan het graf van 't Duitsche Keizerrijk steeds dieper en dieper delven zal, ontluikt en ontwikkelt zich bij onze jongens, bij ons volk een dieper gevoel van eere en recht, een eeniger bewustzijn der heiligste recht en der kleine volkeren, de her-wordende volksfierheid die tôt volksgrootsch-heid leidt. Arbad. (1) Luitenant d'Hollain. (3) Luitenant Jamar. (3) Major Dugniolle. (4) Aimoezenier Duron, zoo heldhaitig gestorven te Pypegaele, te midden zijner jongens. (5) Commandant Verloof. (6) Luitenant Franck van het 33e. * Guido Gezelle. IJdeltuitje. IJdeltuitje is beugeboerd, Den kordewagen beugevoerd, Niet langer wil het kwynen, Met zijn handekes vol blijnen ! Niet langer wil in prangen zijn, Niet langer wil gevangen zijn, Lijk 't volgeltje in zijn muitje, IJdeltuitje ! IJdeltuitje is mooie raeid, De balen schort is afgeleid, Ter stede wou het geerne Op nen post in de taveerne, Met krulletjes te pronken staan, Met strikjes en met lintjes aan, En trekken X liefste snuitje, IJdeltuitje I IJdeltuitje is fel befaamd, « AId®rliefste kind » genaamd, Door heertjes, bij dozijnen, Die 't zeer genegen schynen; Ach, menig delger ligt op loer, Ach, ydelîuitje, zonder roer, Waar doDbert heen uw schuitje, IJdeltuitje ? IJdeltuitje, eer 't wrak verga, Ontwijk 't gevaar of al te spâ, Als 't op een klip zal splijten, Zal 't, ijdeltuitje, u spijien ! Ontwyk en lie ver weer geboerd, Den kordewagen weer gevoerd, Zoo eet ge in vrede uw stuitje, IJdeltuitje. Herman Broeckaert. De " LUSITANIA" in den grond geboord. Liverpool 7 Mei. De Transatlantieker " Lusitania " van de Cunard-Line,is dezen namiddag, rond 2 uur 33op acht mijlen, Zuid-West van den Old - Ilead- of-Kinsale kaap,op ■le fersche kust, getorpedeerd geweest, en zonk op een half uur tijds, men is zonder nieuws ovér de reizigers en de bemanning. —«o»— De " Lusitania " had Zaterdag, acht , dagen geleden New-York verlaten in bestemming van Liverpool. Voor't afva-ren had het duitsch gezantschap een bericht kenbaar gemaakt waarbij herin-nerd werd dat het allergevaarlijkst was « •- Bericliten. Belgisch Front. Geheel den ciag door geweldig bôrirtte IciMùi van du Y^crlinie. poort werd gcstadig onder vuur gehouden. Achterwaarts, op de ver-keerwegen en in Oostduinkerke kwam een hagel van obussen terecht. Rond Yper hebben de Engelschen eene betere stelling achter hun eerste lijn betrokken; wijzigden hunne aanvalslinie en heroverden eveneens het grootste gedeelte terrein van den verloren heuvel 6o. Verwoede Duitsche aanvallen op St. Juliaan werden met welgelukken afgeslagen. Fransch Front. — Wij hebben bij Lens een Duitsch bolwerk ingeno-men. Drie aanvallen in 't Priesterwoud werden gestuit. Op den rechteroever van de Fecht wonnen we, in de richting van Metzeral, een kilometer terrein op een front van 1500 meters. voor reizigers aan boord van engelsc'ne schepen den Atlantischen Ocear n over te steken. Dit bericht had eene zekere ontroering verwekt te meer dat verschiilige passa-giers naamlooze bedreigin sbriefjes ontvingen, waarbij hen aangeraden werd de reis niet te ondernemen. Daaruit kan men opmaken dat hier voorbedachten rade in 't spel is. Doch men stoorde zich allerminst aan deze verwittigingen. 't Schip koos zee. De reis liep voorspoedig mee tôt aan de Old-Head of Kinsale,waar een duitschen onderzeeër plots opduikte en zonder ver-maning den reusachtigen transat-lieker torpedeerde. Aanstonds vroeg de Lusitania hulp per draadloozentelegraaf. Uit Liverpool werden sleepbooten toege-zonden, maar kwamen te laat. Het schip bleef slechts twintig minu-ten vlot en wanneer het in de golven verdween, waren de reddingsbooten nog niet afgehaakt. Verschiilige schepen omringden het zinkende wrak. De Reizigers. De " Lusitania " had 1.313 reizigers te New-York inge-scheept. Meest allen zijn Amerikaners. Tusschen hen bevonden zich o. m. de milliardairs Alfred Vanderbilt, Heard, P. Pearson, Miss Taft, mistgaders ent-hoeveel hooge personaliteiten uit de invloedrijkste middens. Met de bemanning die uit 665 koppen bestond,kwam dus het getal opvarenden de twee-duizend nabij. Van nu af mogen we de ramp als een der grootste aanzien die ooit op zee heb- . ben plaats gehad. De " Lusitania" was een der grootste overzetbooten van de wereld. Zij had meer dan dertig millioen gekost en was in 1907 te Glascow van stapel ge-loopen. Het schip mat 245 meters in de Iengte en 26.40 meters in de breedte. De hoogte van aan de kiel tôt aan dek be-reikte 24 meters. De schouwen hadden 48 meters. Het schip liep 25 knoopen en ie machienen beschikten over 70.000 peerdekracht. 2800 passagiers konden ~r plaats in vinden benevens de 900 koppen der bemanning, voltallig genomen. Met de 11 Mauritania"e n d t*'Titanic", zoo ongelukkig aan haar einde gekomen bij den eersten overvaart, was de "Lusitania " het reusachtigste schip dat de " Cunard Line " in lijn had om den dienst tusschen het vasteland en Amerika te verzekeren. Nadere berichten. Uit inlichtingen dezen morgen toegekomen, blijkt dat het getal slachtoffers op 1500 mag geschat worden. Tôt nu toe werden te Queen-stown, door de schepen die ter hulp werden gezonden, 658 geredden aan wal gebracht. Een sleepboot is nog niet binnengekomen. Tusschen de ontsnapten bevindt zich de kapitein W. Turner. Onder de reizigers was 00k Mevrouw De Page, vrouw van den heer De Page j overste van den gezondheidsdienst in 't Belgisch leger. Ze wasjl.. naar Amerika vertrokken om ereene liefdadige zending te vervullen ten voordeele van het Rood-Kruis. Men is zonder nieuws van haar. j / De verontwaardiging in aile lan-den is overgroot. Deze schurkenstreek van de Duitsche zeeschuimerij heeft overal een kreet van wraak doen opgaan. 1500 personen die moeten den gril uit-boeten van een bloed-dorstigen Keizer, alleenlijk omdat Engeland op rechtvaar-dige wijze oorlog voert. Het Ameri-kaansche volk verkeert in erge opgewon-denheid. De dagbladen vragen dat de duitsche gezant Bernstoff uit he£ land zou gejaagd worden als een bandiet. Men voorziet ernstige verwikkelingen. I ' I 'Tg Oorlogsnieuws. WESTELIJK FRONT. De mislukking van het Duitsch offensief. Ettelijke dagen zïjn reeds voorbij sedert den verraadschen aanval der Duitsche leger-machten op de stellingen der Bondgenootcn rond Yper. Heel het gevolg van deze, — wel-iswaar ruwe en geweldige drukking, maar die in geen onmiddelijk voordeel kon volge-houden worden, — is dat aile tijdelijk gevaar nu geweken is en beide partijen in afwach-ting van andere gebeurtenissen hen verster-ken kunnen en gereedhouden tôt een weder-zijdsch optreden. Want dit zal wel het doel we-zen van de twee legers. Immers, zoolang reeds werd gemeld dat met de Lente een offensief van onze zijde zou zien. Tôt nog toe is 't niet bewaarheid. Doch ailes komt op zijn uur en tijd en beter is het in atwachting te leven om de hoop schooner te maken en het vooruit-zicht van zege, stelliger te kunnen steunen, op grondiger middels. Intusschentijd nochtans, begonnen de Duitschers voor ons. Dit moet ons niet verwonde-ren. En wel hierom. Duitschland kondigde sedert lang ook een lente-offensief aan en het bevindt zich thans in een toestand om dit offensief aan te vangen, wel mogelijk tegen wil en dank. Immers, door aile middels, en tegen aile reden in.heelt het er belang bij om de neutrale landen en inzonder Italie te bein-vloeden, door demonstraties die zijne zooge-zegde macht moeten staven en zijn roem van machtigst land hoog houden. Kon het nu een tastelijk voordeel langs een of andere zijde behalen, dan bleef wellicht de tusschenkomst van Italie of andere mogendheid, die op 't pant staat bij te springen, voor eenige dagen uit. 't Is in dit opzicht dat we het offensief langs Yper moeten uïtleggen. Weliswaar, bracht het hun, door't aanwenden van aile deugnietenmiddels, een kleine winst bij,maar 't was in geenen deele in state den rotsvasten muur van de bondgenooten, zoo maar alleen-lijk, in te deuken. Berlijn, nochtans illumi-neerde ! Ze zijn ginds ook met zoo een klein-tje tevreden ! Veldmarschalk French bracht de zaken weerom in orde met erop te wijzen dat deze geweldige poging alleenlijk den uitslag had verkregen zijne linie op achter-waartsche en beter tôt den strijd ingerichte stellingen te veranderen. Nu ligt opnieuw dit gedeelte van 't front in orde. Deze recht-trekking van de strijdlijn zal er veel toe bij-dragen om de verdediging te handhaven, en desgevallens, het oprukken van de legers regelmatiger te doen gelukken. Ziende, dat hiei hun pogen zoo rampzalig was gestuit geweest, hergingen de duitschen hunne taktiek op 't oos teliik front. In onze vorige kronijk wezen we erop dat de toestand een oogenblik in Galicië zoo netelig geschenen had als hier, maar thans, de

Er is geen OCR tekst voor deze krant.