Fecr fûidât»*: I wKéÀd ir. k.ïS £ iMDMtUo ».£> g 3 ?S jn*t muta** ,im t S smitd fr- ï-75 j| KMsdas 3'So I Kupd«a 5-aS , I——— BaiUn 't land : Itnaaad fr. 3.50 • mudca 5.00 jtBMBd**; 7.50 OPSTEL s s BEflEBK villa « ifd CùQUtïïà » ■ZBBDI/K DB parnb Kiïîat ttcjtoo-digiagea s 0.251. de regel RSCLAMEN : volgen» over«*B-komtt.! _ Vaste Medewerkers : M. Ë. Belpaire, L. Duykers, P. Bertrand Van der Schelden, Dr Van de Perre, Dr. J, Van de Woestyne, Juul Filliaert, Dr L. De Wolf, J. Simons, 0. Wattez, Aciv. fî. Bdeii, Hilarion Thans. Vergankelijkheid —u— « M iïiijr» junfens «an den ïzer * Gnjs hangt Ut iucht over kleurîoo-zt velden. Bentonig grauw is hct land indezcn droevcn wintermorgen. De boomen staan naakt langs de modderige wegén. De pracht der natuur is vergaan : 't slaapt àl den doodenslaap .. Huiverig liggen de puinen over ons vaderland gestrooid. De zware mist beweent hun vroeger schoon-heid. Vernieling heeft droefheid ge-bracht en weedom in dorpen en in steden. De heerlij heid van men-scheniverk is vergaan : 't is ailes tè loor in den dood,.... Vergankelijkheid van aardsche dingen ! En toch, daar ontkiemt frisch groen in struiVgewas en hagen ; kleio, Pleine stipjes, nauw merkbaar in 't ein-deloos verschiet. Laat komen nu de lente, laat stralen nu de zon : dan groeit en dan bloeit het weer alom ; bonté bloemen ia groene weiden. Hn toch, de kracht van ons her-steîlingsvermogen is niet verzonken. Daar wordt gewrocht reeds aan den heropbouw van huizen en kerken. Steen voor steen. Laat komen nu de zege, laat stralen nu de vrede : dan rijzen weer de slanke torens en de roode dakén. Verrijzenis I In u, mijn jongens, is misschien 00k iets vérgaan. Daar heeft over uw ziel gewaaid een verdorrende winterwind van twijfel ; daar heeft in uw hart gewoed een verdelgings-geest van onreioe daden. En deglo-rie van uw >:oet kindergeîoof en de schoonheid van uw pure zeden zijn siapende weggebi okkeld tôt mis-troostige puinen. Maar nu klinkt over u de stem van 'tNicuwe Leven. Nu gaan we, met spoedige treden- naar de lente van 't heilig Geloof, naar den zege van Gods zuivere liefde : Paschen nadert I En ziet, Moeder reikt u haar hand en wenkt u met haar minnende oogen en leidt u zorgzaam-teeder, tôt in de wondere woning waar de Meester woont van leven en van dood. Herinnert ge u de beelden uit uw k indexjaren ? Uw dorpskerk of uw hooge kathedraal ? Uw stille, vrome bewondering Klimmend, langs v<-r-sierde pi.lers, naar 't hel verlichté Gods altaar? Uw innig-diep berouw? Uw zalige ontroering toen ge op-stond ca den priesterlmen zegen ? En hoe de klokken lecstelijk galm-den, en hoe de bloemen lieflijK geur-den en hoe 't jubbelde in uw ziel *t algeheel geluk van God te beminnen? Zeg, herinnert gij 't u nog ?... Bangedagen zijn gekomen; macht-theoriCn en woorden van vloeK en van leugen hebben schoone idéal™ tôt doode illusies willen doemen. Houdt \ast aan Me onvérganicelijk-heid van uw inwendig zieleleven ! Laat het opbloeien weer in de blij -heid der herleveude na uur ; laat bet rijzen, hemelhoog, als de rlieuwe te-ren-juweelen in een naoije. triomfan-telijke toekomst Aan 't paleis van UW zieleleven Kan geen Kracht ter wereld zijn vernietingswerk begïn-nen ; als gij het wilt blijft het prijKen edel en machtig-schoon; als gij het wilt herstelt g'het, na verloren luis-ier, in de pracht van zija jonge mar-mer-schoonheid.Gaat, deemoedig, aan Gods ge-zant uw zonden beîijden ; gaat u 1 voeden met het brood der aterkte. ! Ridders die strijdt om het recht en de eer, laat recht en eer niet vergaan in uw hart en uw ziel ! Te weer en te . wapen staat ge voor een verganke-lijk vaderland. En 't maaKt u tôt hel-den. Staat te weer en te wapen ook voor het onverganKelijK geloof, voor | de onvergankelijke deugd. En 't 1 maakt u tôt heiligen ! Want boven | al 't gebulder van dees schriKwek-: kende tijdcn, klinKt nog steeds de stem van den zoeten Hciland : «Komt 1 allen tôt Mij die belast zijt en bela-den >. Want boven den warboel van ontreddering, en boven den chaos ■ van duistere puinen blinKt nogsteeds ■ de stevige burcht der heilige stede. : Aanhoort die stem, klimt op naar die stede. Dan gaat de macht van 't gew-r ldover u heen, zonder u te ra ken : zijook is verganiselij* en gij staat pal in Godsonvergan'<elijKheid. Een eeuwige lente van blije zon is uw leven, een blij vende schoonheid!En, weet dit wel, uw moeders zul-len juichen : omdat zij die u gebaard hebben in den tijd der vergankelijkheid, u begroeten zullen als de le-vende vrucht in 't onverganKelijk ontluiken der eeuwigheid. Kg E. EMTELAND IN DEN 00RL0G -o— I 2 Maart 1917. In het voorhistorische tijdvak, d. i. voor Oogst 1914» heb ik me noa wel eens aan journalisme bezondiGd, en daar het nu een-maal in onze natuur liot dat we makicelijk weer misloopen, eens dat we aan de beko-ring 'n paar maal hebben toeGegeven, zal het wel niemand verwonderen dat onder-geteekende weer eens uit zijn schelp gekro-pen komt, en in zijn vroegere zonde her-valt. Als een verontschuldiging moge gelden dat iK gedurende ongeveer drie jaar niet van de verbodene vrucht gesnoept heb, en als je zoo lang braaf geweest bent voel je dat je weer eens in den appel moogt bijten zonder je er al te erg om te schamen. 't Valt nu nog af te wachten of de lezers van den « Standaard » het me al-of-niet ten kwade duiden, en zooniet vertel ik hun bij gelegen-heid nog wel eea en ander over wat er zoo al omgaat in « Dear old England ». Denk4iu maar niet dat ik staatsgeheimen ga aan 't licht brengen, of militaire plannen verklappen : ik ken geen dem van itrijgs-kunde, en minder 110^ van diplomatie. Eu al woont de beruchte Lloyd George maar 'n steenworp verre van je dienaar, — ik kan van hieruit zijn nette buitengoed zien, — al duiken kabinet-ministers, kamerleden en andere voorname bazen hier op Iijk padde-stoelen, voornameliik 's Zaterdags, (de uit-gestrekle golf-links, waar de knappe kam-pioen James Braid het edele sport doceert, hebben grooten aantrek gedurende de week-ends), die heeren hebben me tôt nogtoe nooit met hun vertrouwen vereerd, en het eenige woord, dat een der politieke leiders zich ooit liet ontvallen in mijn bijzifn (die Eno' lschen zijn çrg terughoudend, zie je wel), had volstrekt f .en belang in staat- of krijgskundio op^icht. 't Was op het golf-plein, en de hooge-heer-in-kwestie had juist een mooieu bal gemist ; en het woord dat hem toen ontsnapte was bepaald onparle-mentair, — om er i^iks eraers van te zeg-gen.Daaruit hoef je nu ook niet op te maken dat het Engelsche Parlement altijd het voor-beeld ^reeft van waardige, verhevene taal, en luiveren, onberispelijken stijl. Ware dat het geval, 't zou er vree^elijK vervelend toe-gaan, en John Bull, met zijn aangeboren zin voor humor, zou het stellig niet lang Kunnen kroppen in zoo 'n akademische at-mosfeer. Ooi weet hij er voor te zorgen dat er van tijd tôt tijd eens 'n flink relletje los-komt, om de eentonigheid te breken en de heeren kamerleden wat op te frisschen, tus-schen 'n paar afmattende budgetten in. Het ofïïcieele verslag van zoo 'n haar/cen-pluk is altijd heel plezierio om lezen, zoo niet erg stichtelijk. Sommige leden verheugen zich in het bezit van een onbetwistbare virtuo-siteit in 't schelden, en als je hun naam ver-meld ziet mag je er op aan dat het er « ge-stoven » heeft ; maar naast die beroeps-bel-hamels zijn er anderen, die jslechts nu en dan de tanden eens laten zien, en soms met verbazenden bijval. Van de/e week hebben we daar weer een staaltje van tehad in den speech van Admirai Sir H. Meux. JOE. Ooplogs tîjdingen AMBTELIJKE BERICHTEN Belgisch front. — 9 Maart 20 uur. — Kalmte op 't front. Fransch front. — 9 Maart i5 uur. — Onze aanval van gister tusschen Buttes de Mesnil en Maison de Champagne is scîiit-terendgelukt. Niettegenstaandebplemmering door sneeuwstormen veroverden wij de vij-andelijke stellingen op een front van i5oo meter en een diepte van 600 tôt 800 meter. Een œweldige tegenaanval had geen Gevolg. Twee handslaaen op den linicer-Maasoever mislu'.-ten. De oorlog ter zee. De engelsche admiraliteit heeft de uitsla-gen van den duife-bootenoorlog der laatste weeJr openbaar gemaait. 2529 schepen vaarden de engelsche ha-vens binnen, 2477 vaarden uit, 14 schepen boven de 1600 ton en 9 onder de 1600 ton werden Getorpedeerd alsook een tiental vis-scherssloepen. De fransche torpedojager Cassiniwerd door een onderzeeër gezonken. Wilson zal de koopvaardijvloot bewapenen Uit|Washin^ton wordt gemeld dat Wilson zonder stemming af te wachten, besloten heeft de schepen te bewapenen. Laatste Uup De Toestand op 10 Maart 8 uur De duitschers vallen negen maal aan om Wulverghem. PARUS meldt ritten in de duitsche Unies Z. Roye. Bittere duitsche tegenaanvallen in den Champagne-secteur hadden geen gevolg. Wij veroverden nog eenige loopgrachten, 170 krijgsoevangenen. LONDEN meldt vif duitsche aanvallen N. Wulverghem. Hij viel dezen morjjen nog-maals vier maal aan. Hij werd atyeslagen. Geen ander nieuws te melden. IDuitschland EN YlaaiBM'sMstaaftliË Een nieuw tijdstip opent zich in denstrijd die tegenwoordig Vlaanderen voor doelwit heeft. In 't licht van eenzijdige berichten alleen kunnen we voor 't oofcenbliA: den staat van dezen nieuwen geschapen toestand volgen-derwijze omlijnen. In den duitschen rij&sdag op 6 April 1916 verklaarde de rijkskanselier dat Duitschland België niet wilde, in de toekomst, als een bruggenhoofd van Frankrijk of Enge-land tegen Duitschland. Derhalve was Duitschland verplicht wezenlijke waarbor-gen te nemen. Deze waarborgen zouden bestaan in het be^etten van de Vlaamsche Kust en van Antwerpen. Ter zelfden zitdag verKlaarde hij zijn echtste-sympathie voor Vlaanderen. Deze dubbelzinnige verklaring werd door aile Vlainingen naar waarde veroordeeld. Intusschen in België zelf, ging de scheu-ringsbeweging, ingezet met het doel Vlaanderen van Wallonie te scheiden en onder-steund door Duitschland, haar gang. Over enkele dagen hebben we daarvan de bekroning beleefd : « Een Raad van Vlaanderen » is sameiiiyesteld, hield een vergade-ring te Brussel, stelde een manifest op en ging het manifest den Rijkskanselier voor-leggen. De raad (niemand weet wie, of wat die raad is) werd ontvangen door minister Helferich en beriep zich bij hem op de rede-voering van den Rijkskanselier op 6 April 1916 uitgesproken om de zelfstandigheid van Vlaanderen te vragen. De minister antwoordde onder meer: « Ikheet u wekom, gij verteGenwoordi-1 gers van een volk aan het onze door taal en : bloed verwant, aan hetwelk wij ten zeerste 1 door politieke, sociale en economische ban-den verbonden zi'in. « Gedurende eeuwen heeft het Vlaamsche voIk een weg moeten opgaan die het steeds meer vantfns vervreemdde. Uwedichters en schrijvers hebben dezen weg een lijdensweg betiteld. « Het strijden is no g steeds aan het orde van den dag, maar het mag mij niet belet-ten u een handje toe te steken in het ge-meenschappelijK werk. « Onze gouwheer heeft onderrichtingen ontvanaen om u ailes te geven wat uw vrije ontwikkeling op sociaal en economisch ' gebied vergt « Deze politieK door u ingezien als over-eenkomcnd met de internationale princiepen zullen we doorvoeren om te komen tôt de algeheele besluurli:Ke scheiding, onze gemeenschappelijke werkino îal de?e poli-tiek doen zegevieren* « Duitschland zal in de vredesconferentie ailes doen wat het Kan om de vrije ontwikkeling van den vlaamschen stam te verze-&eren.»Hierop zijn van de regeering twee mede-deelingen uitgegaan die in feite : dezen voetstap veroordeelen en deloyaliteit van de Vlamingea boven deze afzonderlijke poging prijren. Ze bestempelen deze daad als een duitsch manœuver dat enkele verblinden wil exploiteereu om de duitsche zaa^ te dienen ten nadeelevan België. « Het Vlaamsche volk, zegt de eerste me-dedeeling, houdt niet op de schitterendste bewiizen te leveren van zijn vaderlands-lietde. Hct Belgrisch leger, dat tegen Duitschland strijdt, is ingroote meer der heid saam-gesteld uit Vlaminoen. Aile leiders der vlaamsche zaak hebben, ettelijice malen, het onwrikbaar besluit derViamingen bekrach-tigd: geen anderen vijand ?e Kennen tôt het oogenblik der herstellingcn, dan deze die, zonder reden, een klein land heeft willen vermoorden. Deze vaderlandsliefde verirekert aan de [ vlaamsche beweaing de warmste sympathie va 1 heel België eu van de bondgenooten. » In de tweede mededeeling lezen wij : Dat de Vossische Zeitung eeniee namen van den raad van Vlaanderen geeft : Van-denbroeck, Jaak (?) Vernieuwe; dat Volks-vertegenwoordigers Buysse,Van Cauwelaert en Huysmans dezen voetstap ten zeerste heb« ben veroordeeld. Zoo zit de zaak ineen. In 't licht van deze feiten veroordeelen wij de enkelen die naar Berlijn Gingen — zij vertegenwoordigen het vlaamsche volk niet — er een stomp van den kanselier ont-vingen en hun oogén sluiten op hel offer van hun broeders die op den Yzer hun bloed vergieten voor de bevrijding van België. Wie hierin niet klaar ziet is ziende blind. Bpief xxit Papijs Ze zijn met vele Belgische uilwijkelingen in Parijs, die hier een stieltje hebben aan-geva!, waarvoor zij minder aanleg hadden, maar nood, verre van een gebed te kennen, geli /r Bethmann-Ilolweg zegt, legt u een : gebod op, namelijk voor 't bestaan te Zor- • gen, als ge geen honger wiltlijden- Al d<- jOngcren die hier uit België Kwa-men, mannen en vrouvven, werKen meest in fabrie'en voor rijgsvoorraad, en dragen een herkennitiysteekcn op de mouw. Dege-nen die daar niet in werïten sedert maan-den werden bij 't leger ingelijfd. Jonge Belgen zonder armband ziet men niet meer. 's Zondags vereenigen zich de Belgen op plaatsen, waar een hunner landgenooten eene zaak heeft overgenomen, eene herberg of spijshuis. En dat er daar niets dan vlaamsch gehoord wordt, kan iK u verzeke-ren. Onder die uitwijKelingen, bannelingen ■ of vluchtelingen zijn er di&wijls soldaten met verlof en dan gaat - het er op zijn ; vlaamsch toe. Allen, zooveel 2e zijn, bur- 1 gers als krijgsliede n, verlangen toch zoo naar 't oogenblik, waarop zij den vaderlandschen • grond, hun dorp of stad, zullen mogen terugzien, en ik heb hier en daar al meniGen traan uit de oogen geloKt toen ik hun een ■ of ander gedichtje voorlas, dat u aan hun land herinnerde. O ja, de Vlaminoen, de Belgen in 't alge-meen. ?ijn goede vaderlanders. Wij troos-ten en steunen eli; ander ook gelijk wij kunnen 1 WOUTER. De T o os t art ci L Overzicht. Op de Fronten. Uit de ambteli ke oorloosberichten is al niet veel nieuws te ziften. De toestand blijft in ?ijn geheel ongewijzigd. Alleen willen we er op duiden dat de demonstraties op het westeli'K front in Kracht en getal toe-nemen en hier en daar het Karafcter dragen van voorafgaandelijke peilingen. Mogen we vrij wel aannemen dat op het Engelsch front die demonstraties een nood-zakeliik gevolgzullen hebben, toch kunnen we er vooralsnu nog niet toe besluiten deze werkdadigheid aan te nemen als moetende een onmiddelîijk Gevolg beleven. Den Duit-scher zou te veel gelegenheid gelaten wor-den om zich in ailes te voorzien. De achter-uittocht om Bapaume blisft als te voor even geheimzinnig aanduren. We zullen maar over die bewegin? met ze'ïerheid kunnen spreken wanneer door een grooten aanval der Engelschen, de nieuwe stabiliteit al of niet zal zijn bewezen. Jaar - N' 52 6^ Zondag 1J en Maai;dag 12 Maart 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.