De Belgische Standaard Door Taal en Volk *%3: DAGBT .AD Voor God m Haard en Lana « DE IEL8ISCHE STAKDAARD » wjchijst dagelijks Abonnementsprijs voor 50 nummers bij vooruitbetaling. Voor de soldaten : 2,50 fr. Voor de nlet-soldaten — in 't lattd 3.50 fr. ; buittn 't lana 4.50 £r. Inditn meer txtmflare» van M Hummtr wordtn gtvraagd, wordt de aboHM*m*»ts- g frfs miMdtr. 1 Bestu.urd.er : ILDEFONS PEETERS. VASTE OPSTBLLBRS : M. E. BELPAIRE, L. DUYKERS, Victor VANGRAMBEREN» Bertrand VAN DER SCHELDEM, Juui FILLIAERT. Voor ail» mtLC^Ccungen zicn wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PANNE. Aankondigingen : 0.25 fr. de regei. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchteliugeo : 3 iniasschingen van 2 regels, 0.50 fr. r-'----" "" ■" » — — - - - ■ Waterloo. Eenige woorden over dit grootsch on-derwerp, hebben natuurlijk niet den gan-schen omvang behelsd van de gedachten die het in den geest oproept. 1814-14 — 1914 - 15 : Hoe wonder en treffend dat, jaar op jaar, het eeuw-getijde zulker ontzaggelijke gebeurtenis-sen dezelfde wereldomvattende verwik-kelingen meebrengt I Doch, eenvormig in onberekenbaar gewicht, verschillen zij niettemin hemelbreed op sommige punten. Napoléons val, eerst bij de troon-verzaking van Fontainebleau in 1814, dan voor goed op 't Waterloosche slag-veld, was het eindverloop eener gansche reeks voorafgaande omwoelingen, het vallen, om zoo te zeggen, der gordijn op een der akeligste tragediën van 't men-schelijk geslacht : de Fransche Revolu-tie - niet dat de Revolutie, op bedekter wijze, niet voortleefde in al de latere ge-beurtenissen, gansch de negentiende eeuw door, en wie weet ? nu nog. Maar op 't openbaar schouwspel der historié, was toch het slottooneel de reuzenstrijd der volkeren te Waterloo. Doch hoeveel tooneelen waren dit laatste voorafge-gaan ! Over hoeveel jaren — een men-schenleeftijd haast — strekten zich de voorbereidende lotgevallen ! Thans, integendeel,barstte het gewel-dige geworstel in een ommezien los, plots, als een donderslag in zomerluwfé, en slingerde volk tegen volk, en weldra gansche massa's volkeren dooreen en te-geneen, met reusachtig geweld, zonder tiidvoorbereiding of voorafgaande ver-schijnselen. Op eenige maanden tijd werd Europa omgewoeld, waar de Om-wenteling jaren had gevergd. En zooals de handeling verschilde, in tijdlengte, in middelengeweld, in strij-derstal, zoo 00k verschillen de leiders van 't ontzaggelijk conflict, de hoofdper-sonen in 't werelddrama. Waar immers is Napoléon, het krijgsgenie, de mannen-menner, de menschenkneeder en -tem-mer, de hersteller eener maatschappij ten ondergang gedoemd, aan ontbinding prijs gegeven, die overal orde, gezag, ja godsdienst deed herleven, vooraleer zijne grootheid zelf hem overleverde aan dwa-zèn hoogmoed en verachtelijkeoverheer-schingszucht ? Wel mocht Joseph de Maistre, in zijn beeldrijke taal en met zijn onverbiddelijken humor, hem noe-men : dœmonium meridianum ; spreken van den "boozen engel,, die hem gegeven was, waar gewone stervelingen er een goeden bezitten ; maar 't genie kan niemand Napoléon ontkennen, en zeker is het Kaiser Wilhelm niet die hem in de schaduw zal stellen. Vruchteloos zoekt men naar de eeuwen der Pyramiden, de zon van Austerlitz, den glans van ontel-bare overwinningen in de loopbaan van den Duitschen Keizer, vôôr hij zijn volk stortte in de tegenwoordige avontuur, zijn rijk roekeloos op 't spel zette en heel Europa in lichtlaaie vlam deed opgaan tôt persoonlijk verzet, Tôt daar de tegenstelling, maar waar gemeenpunten wordengevonden is in het omvangrijke van 't conflict, in de gevol-gen die het achter zich sleept. Waterloo bracht mee eene algeheele wijziging van Europa's kaart, een herziening van der volkeren rechten en plichten. De toe-komst voorspellen is altijd dwaas werk. Niemand kent de toekomst, dan God al-leen, en zij aan wie hij ze veropenbaart, doch de menschelijke rede kan toch uit de oorzaak de gevolgen trekken, en zoo is' het noch gewaagd noch vermetel te zeggen dat Europa gewijzigd zal komen uit het hedendaagsch geworstel; en wat pittigheid bijbrengt is, dat juist het werk { van na Waterloo, het werk van 't Wee- ; ner congres aan 't wankelen en vallen is i onder de slagen die gebeukt worden, niet , alleen op onze hallen en kerktorens,maar I op het heele werk onzer christeliike be-schaving,Moet men zulks betreuren ? Het Weener Congres was aan de taak gegaan, niet op princiepen, maar tuk op belang. Het bekreunde zich bitter weinig om het wreken van 't geschonden Recht, het uitboeten van jaren lange souverei-niteitsschending, stroomen - bloedsver-gieting. Zeer practisch ging het te werk en kende dit koningrijk deze provincie toe, dezen heerscher dat stuk land — bijna zooals een kruidenier doet, wan-neer hij een schelletje kaas bijplakt bij het groote stuk, wanneer 't gewicht niet voldoende is. Uit dat diplomatisch kook-sel ontstond het vermaarde Europeesch evenwicht, dat nu zoo jammerlijk ten gronde gaat. Wel had men iets anders kunnen verwachten van al die vergader-de Koningen en Keizers, wier tronen zoo lang gewankeld hadden onder het ram-men der Revolutie, wier bloed gevloeid had in de persoon van den rampzaligen Louis XVI. Al voelden zij weinig voor volkenrecht, zij hadden iets kunnen voe-len voor vorstenrecht, maar zij dachten blijkbaar enkel aan 't herstellen hunner tronen, het vastzetten hunner gevallen kronen. Dat volkerenrecht hen weinig aanbelangde, dat bewijst overvloedig het indeelen van Europa's kaart. Drardoor werd België bij Holland geplakt, zonder bekommernis of 't katholiek gedeelte bij 't calvinistische zou aaneenblijven.Daar-door voegde men 't Venetiaansche Oostenrijk toe, onachtend al de stroomen bloeds die er moesten uit voort vloeien. Daardoor mocht het gevieren-deelde Polen niet oprijzen, maar moest het als een kanker voortzweren aan de flank van Rusland. Laat ons hopen dat deze oorlog van gedachte tegen gedachte een gelukkiger uitslag zal leveren ten voordeele der ge-rechtigheid. M. E. Belpaire. 18 Juni 1915. Gedicht Yan eenen Yader aan zijnen zoon. Wij ontvingen van een eenvoudigen werkman dezen brief in verzen aan zijn zoon, soldaat in 't 11e Unie, gericht. Voor heerd en Vaderland, staat gij, mijn zoon, ten strijd Daarom nu dit gedicht, hier aan U toegewijd. Als oud-sergeant voel îk, dat moed mijn hart bezielt, Enwensch datvijands macht,in'tzand hiernederkniel'. Ware ik, mijn lieve zoon,nog rap.nog flink en struisch, 'k Bevocht met leeuwenmoed.den laffen, valschen Pruis, Ware ik, mijn lieve zoon, voorwaar van jaren joug, 't Was wis en va*t dat ik, aan uwe zijde gong. Ikbleef daar pal en recht, ik week voorwaar geen duim, Want in mijn vuist, mijn zoon, zit forsche kracht en [kruim. Ons dierbaar Belgenland, met dapperheid bezield, Heeft in zijn lang bestaan voor iemand nooit geknield. Het houdt toch voet bij stek, ofschoon klein in getal, Omdat het in zijn vorst, betrouwen heeft vooral. Mijn lieve zoon, als 't moet, stelt uw persoon ten pand, Voor onzen dierbren Vorst en voor ons Vaderland. Mijn lieve, wijkt geen duim, zie dat ge hem verplet, Als daar een Pruis den voet, den Yser overzet. 'k Ben fier op U mijn zoon, g'hebt op het oorlogsveld, Dikwijls geweest in 't vuur, ge zijt een man, een held. Al is, mijn lieve zoon, uw hart zoo zwaar als lood, Al is voorwaar uw smart, uw wêe nog eens zoo groot, Heb altoos moed mijn zoon en doe altoos uw plicht, Doch vooral totGods troon, uw smartvol hart gericht. Hij wie u helpen kan, in groot gevaar en nood, En die u redden zal, van lans en bom en schroot. Welhaast is 't vrêe, ge keert heelhuids van 't slagveld [weer, En gij verlaat, God dank, uw kind en vrouw niet meer. Dan is 't een blijden dag, voorwaar voor groot en klein Ja 'tzal in gansch het land, een groote feestdag zijn. L. Sm. Rond den Oorlog in de Lucht. Vliegersdaad. Een duitsch vliegtuig overvloog de fransche stellingen te Anspach. Een fransche vliegenier steeg op, bereikte welhaast de hoogte van het duitsche ,-toestel en op 3.200 meters werd een gevecht geleverd dat zeker mag epiek genoemd worden. De Duitscher schoot met eene mitral-jeuze. Het fransch vliegtuig kon boven het duitsche geraken en van daar vuurde de fransche vliegenier. De Duitscher werd getroffen. Het vliegtuigîkantelde om en viel als een steen in de fransche loopgrachten bij Weiller. YPER sJ Over deze stad is de vcmictiging gekomen als eene lauwien van vuur en staal. Even als hare zustersteden : Nieuwpoort en Diksmui-de was ze in het brandpunt van den strijd een poel van vuur geworden en een hel van ; schroot. Dagen en nachten, weken en maanden ! lang, gloeide haar geraamte in het akelig duister en het helder daglicht lag rood ge-j kleurd op den blauweu einder. Onophoudend I kletste 00k op haar neer een regen van staal. 't Was of daarboven uit een helsche smisse vol ronkend gebonk de vurige gen-sters spatteden van granaten en kartetsen van brisanten en obussen. Hier sloegen de vlammen op, daar kuilden rookwolken om-hooge, vormend een wolk van ramp over de stede, ginds ploften huizen en woningen ten gronde, verder kraakten de daken, en immer daardoor rinkelden de glasruiten als 't ge-grinnik van de verdelging. Aanhoudend da-verde de grond. Monumenten en gebouwen waggelden onder den schok van de schrik-kelijke slagen. 't Huilde en 't siste en 't robbelde door de lucht te allenkantewaarts en 't vuur sloeg hooge open in 't geklak van brekende shrap-nellballen.Bevend zaten de menschen in de kelders, verschrikt, verlamd maar slandvastig. Ze hoorden de instortingen boven hunne hoof-den ; door de keldergewelven boorden met razende stoornisse de verdelgingstuigén. Ve-len werden gedood, op de muren spetterde 't bloed, vergruwd liepen door de smook de overigen de stad uit. Maar blnst een tijdelijke kalmte keerden ze weer. 't Spel herbegon. De monumentale Hallen brandden tôt pulver, uit de St Niklaaskerke sloeg de vuurpoel, overal woedde de vernie-tiging; burgers vonden er nog den dood. In aile straten sloeg de ramp de prachtige hui-zengeraamten tôt gruizelmenten.Door't vuur en 't schroot holde de uitzinnige bevolking. In al deze dagen verloren ongeveer 800 personen het leven. In een der laatste be-schietingen plofte een obus midden een groep vluchtenden, tusschen den ijzerwegovergang en het zothuis. Twee en dertig personen, mannen, vrouwen en kinderen, werden op den slag ten gronde geslagen, levensloos.Men vond ze er liggen, met de pakken en de reis-zakken nog vast in de handen of aan hunne zijde. Gruwlijk visioen van verdelging en dood... Een beetje te gader week de bevolking uit. Koppigen bleven. Op 26 mei 's morgens, be-gon een bombardement vreeslijker dan al de anderen.Een obus viel dwarsdoor het college tôt in den kelder. Zeven soldaten werden gedood en twintig gekwetst. De obussen rob-belden en ploften rond de puinen in eendelijk geluid. Den Dinsdag 27 mei hield de beschieting aan, nam nog in hevigheid toe. Het was alsof de Duitschers aile burgers wilden ver-plichten de stad uit te vluchten. Ze konnen haar niet innemen, ze moest verlaten en een-zaam worden. 't Geknal en 't gedonder werd gruwelijk. In de eetzaal van 't college lagen de lijken van burgers op rijen en buiten ston-den de draagberries met dooden ontelbaar. IJzingwekkend ! Rondom was het al vuur en vlam. De ver-schillige wijken lagen verlicht in de roode klaarte van hun ondergang! 't Gedruisch van instortende gebouwen schokte midden het onophoudend geknal van de projectielen. En binst de laatstgeblevene inwoners, als waanzinnigen hun ongelukkige stede ont-vluchtten, vielen overal de vernielingstuigen. Daar waren er van aile soorten, van aile grootten en van alie verdelgingskracht. Hier sloegen ze huizen om, ginds staken ze gebouwen in brand, overal woelden ze de straten en pleinen om. Yper is sedertdien éen puinhoop geworden. Meer dan de vier vijiden der stad liggen rergruisd, en wat nog overschiet toont slechts I nog sporen van gebouwen.De tragische wer-kelijkheid overtreft ailes wat de inbeelding maar uitdenken kan. Staat ge op de markt met vôor u het uit-en afgebrande hallenmonument, waarop nog slechts een gekanteeld kanttorentje staat van de vijf die in het midden van den toren en op de uithoeken prijkten, dan schouwt het 00g in al de straten die er witloopen op zwarte Parijs, 21 Juni, 7 u. In deu sector ten noorden Arras (Atrechtj meester van den Fond de Bu val, hebben wij eenen aanval gedaan naar het oosten in de richting van Souciiez en zijn omtrent een kilometer vooruitgetrokken. Het voortdurend artilleriegevecht was zeer hevig. Ten westen de Argonne hebben wij eene geweldige vijandelijke aanval teruggeslagen en krijgsgevangenen gemaakt. Op de hoogten derMaas hebben onze troepeu. aan ge val] en in den sector van de loogpracht van Calonne en hebben twee vijandelijke linies inge-nomen, een zeventlgtal krijgsgevangen gemaakt waarvan twee officieren. In Lorreinen, nabij Reillon, hebben wij een vijandelijk weerstandscenter ingenomen en twee tegenaanvallen afgeslagen. Een derde tegenaanval heeft ons voor eenen oogenblik achteruitgedreven, maar wij hebben bijna oogenblikkelijk gansch de stelling herwonnen. Een vierde tegenaanval werd gestuit door ons vuur. Wij hebben een vijftigtal krijgsgevangenen gemaakt. Onze vooruitgang in do vallei der Fecht lioud aan. Wy hebben nieuwe krijgsgevangenen gemaakt. Parijs, 21 juni, 15 u. In den sector ten noorden Arras (Atrecht) hebben we nieuwen vooruitgang gedaan in de richting van Souchez ; we hebben verscheidene loopgrachten ingenomen ten noord-westen het dorp. Nabij Dompierre, ten westen Péronne, werd een duitschen tegenaanval afgeslagen. Op de hoogten der Maas, nabij Calonne, hebben wij al de winsten van gisteren behouden, niettegenstaande een geweldigen tegenaanval. In Lorreinen nabij Reilon, hebben wij geheel de eerste linie ingenomen, op een front van 1500 meters. Rond den avond werd eene sterke vijandelijke aanvallende kolon uiteen gedreven.Onze verkenningen kwamen tôt bij Ghazeîles, Gondrexon.Les Remabois.Destreek ligt vol lijken. Wij hebben een twintigtal krijgsgevangenen gemaakt. We hebben stormen-derhand den oostelijken uitsprong van den Kalvarieberg van Borihomme ingenomen 5 wij zijn vooruitgetrokken langs de naburige hellingen en hebben de grenzen van 't dorp bereikt. In de vailei van de Fecht zetten wij onzen vooruitgang voort. Wij zijn tôt over het kerkhof van Metzeral. Het gevecht lijf om lijf houdt aan ten zuid-westen. We hebben er grond gewonnen, 150 krijgsgevangenen gemaakt, waarvan 4 oiïicieren en 11 onder-offlcieren. akeligheid van uitgebrande wijken. 't Ligt ailes dooreengeworpen, zwart berookt, ver-koold, als een uitgedoofde eenheid. Amper in de verte van de Rijsselstraat over het kloos-ter der Lamothen outwaart ge den afgebrok-keldcn gevel van een huis. De Boterstraat is een gapende zwarte holte, de markt zelt is een graf waarvan de Hallen het grafzerk vor-men en de voorgevel van het hospitaal de getuigenis geven van dood. Al weenen is 't dat ge de stad doortrekt. Hier ligt zooveel moois, zooveel schoonheid, zooveel innigheid, zooveel weelde in puin en gruis. Sint Jacob-straat, Meenenstraat, Bollestraat, Elverdin-ghestraat, zooveel namen, zooveel branden, zooveel gruwelijke gruweldaden. In de straten gapen de ontzaglijke putten van de 42 obussen. Langs de puinen wappe-ren flapperend de vendels gordijnen en be-hacgsels en de wind huilt klagend en stee-nend door de gepleten geraamten en de don-kere holten als de laatste zucht van den dood in een wereld van vergaan geluk, ver-slonken dierbaarheid en vergruisde heerlijk-heid.Yper, de trots van West-Vlaanderen is nu nog slechts een groot, overgroot graf waar de schimmen rondwarei 1 van de dooden als getuigenissen van het duitsch onmenschelijk vandalisme. N. P. Oorlogsnieu ws. OP DEN YZER. Onze soldaten zullen ongetwijfeld opge-keken hebben dat het nieuw's van den Yzer — nu bijzonderlijk nieuwe daden van Belgi-schen heldenmoed aan 't gebeuren zijn — sedert vijf dagen achterwege bleef. Dat ze het ons niet ten kwade duiden, want de censuur knipte tweemaal ons nieuws weg. Het belang van 't land is onverbiddelijk, we buigen er voor. De strijd schijnt nu een tijdelijke rust te zijn ingetreden. Dat blijkt uit het min hevig kanongebulder waarvan het geluid tôt ons openwappert. Kalmte heerscht op 't front en na de geweldige geledene dagen gebruiken onze jongens die rust om thans de veroverde stellingen doelmatig in te richten. Ze ziin rond Diksmuide over den Yzer en ze willen er blijven. Het ingewonnen terrein boven Pervyse en St. Joris is, niettegenstaande een beschieting in regel, in onze handen geble-ven. Over den moed en de heldhaftigheid die aan den dag werden gelegd in de jongste ge-vechten kwamen ons bijzonderheden toe, die wel in staat zijn ons betrouwen te steu-den en onze hoop te sterken. Zoo, in den aanval bij Stuy vekenskerke, stormde een van onze soldaten tôt aan de eerste Duitsche loopgrjicht en onvervaard snakte hij den loop van eene mitraljeuze uit de loopgracht. In de bestorming gedroegen de Duitschers zich — als altijd— lijk ware lafaards.Ziende dat ze 't onderspit moesten delven, sineekten ze met ^gevouwen handen om genade. Als zakken werden ze bovengehaald, ROND ATRECHT. » • J Daar woeden de gevechten met immer j aanhoudende verbittering voort. Gezien het groot getal manschappen dat weerskanten nu in den slag gekomen is, mogen we den thans aan gang zijnden strijdals een grooten veldslag aanzien. Meer dan 2oo,ooo Duitschers trachten op eene kleine frontlengte hoofd te bieden aan het rameien van het Fransche leger. Dezen vooruitgang, alhoewel traag, kent toch geen stilstand en veelbe-teekenend mag het heeten dat in het laatste officieele bericht voor de eerste maal gewag gemaakt wordt van het begin van den strijd in open veld. Letterlijk wordt daarin gezegd dat onze troepen achter de Duitsche loopgrachten vochten. Hier dus mogen we ons aan verrassingen verwachten, want heeft dit vooruitrukken maanden geduurd, thans de bolwerken vernietigd en de loopgrachten ingenomen zijn, is het aan te nemen dat een beslissende slag nakend is. IN DEN ELZAS. Het offensief langs daar betracht heeft meer dan eene beteekenis. Onweerstaanbaar rukten hier 00k van in den beginne de Fran-schen op en joege 1 de Duitschers op de vlucht. Dit is een bewijs dat koene moed ailes overwint. Maar het oprukken langs gindschen kant binst te Atrecht een hevig gevecht woedt, mag volstaan om ons te over-tuigen dat zoowel in wat de ammunitie aan-gaat, we 00k thans op een mannenreserve mogen betrouwen. In dri dagen werden op de hooge bergen drie dorpen ingenomen, de stad Metzeral viel in onze handen en thans zullen de Fransche legers wel oprukken naar Munster dat reeds onder vuur werd genomen. Zoo deze flankbeweging aanhoudt, dan kan een groot gevaar voor 't Duitsche front oprijzen. Het beuken in twee sectors te gelijk is een bewijs dat hier gehandeld wordt met het inzicht van eene beslissende, doordrij-vende actie. RUSSISCH FRONT. De duitschers hebben een offensief be-gonnen boven Jaroslaw. Zij rukten vooruit tôt aan de Grodokmeren, tusschen Przemysl en Lemberg. Heftig wordt daar nu gestre-den. De Russen houden kloekmoedig stand. Op de Dniester duurt de strijd wisselval-lig voort. Tweemaal werden de Oostenry-kers over den stroom geslagen, thans kwamen ze er terug bij. Ze werden gister nog-maals achteruit gadreven in het dorp Kos-nierzin. Daar mieken de Russen 2000 krijgsgevangenen en 7 mitrailleuzen huit. In wanorde zyn de Oostenrijkers, voor de rus-sissche ruiterjj, op de zuidelijke grens van Bukovine, moeten vluchten. GENERAAL HINDENBURG. is thans te Libau. Men denkt dat hij de laatste schikkingen neemt voor een offensief in Koerland en langs de Baltische zee. Hij zou Riga willen insluiten. ? l8tê Jaar. — N° 83 Vijf centiemen het nummer Woensdag 23 Juni 1915. 1 |[T|r ,.rT. p. , , ,tBll i g, m icn'i Wt iif ' n w. tMrt- "«rtiiiiir-naiii irrff " ■^r-.WT"—

Er is geen OCR tekst voor deze krant.