De Belgische Standaard vkw&m. .»u.' ...• ■—.«—•-■wà rimnw iiMi»rMi hiirrrMfc>Miii ru «i tnit nimir t -1 'i-i 1 ,! "w~ i < DE mm STABDAARD > varschijtii dsgelijlts. Abonnementsprijs voor 50 nummers bij vooruitbetaling. Voor de soldaten : 3,50 fr. Voor de niet-soldaten — in 't land 3.50 fr. ; buittn 't lana 4.50 fr. Inditn nteer txtm*>laren van tlk nummer worden g$vraagd, wordi d* abonn*m*nts- ; frijs mind*r. 33e.stixvi.ir-ca.0r : JLDEFOKS PEETÊRS. I VASTE OPSTELLERS : M. E. BELPAÏRE. L. DUYKERS, Victor VAMSRAMBEREiï, Bertrand VAN DER SCHELOEN, Juul FILLIAERT. f ___ _ __ Voor aile medeieelingen zich wenden tôt : Vïliâ MA COQUI .LE, Zeedijk DEPAHME. .ankon gingen ; 0.25 fr, de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchtehagea : 3 ink.;schmgen van 2 regels, 0.50 fr. OPEN BRIEF aan de OpsteUers van « DE VLAAM8CHE POST », blad dat te Gent verschijnt. Mijne Heeren, Een eerste maal werd ik door u aan-gevallen over mijn zending in Zuid-Afrika.Ik klaag er niet over. Tôt dat men raij het tegenovergestelde bewijze, neem ik aan dat de redenen van dezen aan val werden ingegeven alleen door uwe liefde om ons gemeenschappelijk vaderland te dienen, volgens de regels die uw gewe-ten als goede vaderlanders u voor-schreef.Wederkeerig hoop ik dat u zult aan-nemen dat ik in het wreken der eer van ons volk in Zuid-Afrika, geantwoord heb, in de voile bewustheid van mijn plicht, aan den wensch van ons gouvernement, dat met Zijne Majesteit, onzen Koning, het eenige gezag is waaraan ik in deze droeve tijden genoor heb te ge-ven.Er bestond dus geen reden om u te antwoorden. Thans herhaalt gij uw aanval met de duidelijke bedoeiing : mij van mijne vrienden te scheiden. « Gij zijt, zegt ge, droevig getroffen omdat ik, welgekende flamingant, ver-klaard heb, dat de economische ont- , wikkeling van België door een uitbreiding van Belgisch grondgebied,zeer zou bevorderd worden.» Indie ^k u goed versta is er dus,vol-gens u een tegenstrijdigheid tusschen flamingantisme en de gedac te eener uitbreiding van grondgebied. Ik beken u volmondig dat ik deze tegen strij'Hg- | heid niet inzie. Integendeel er bestaat ? een trouw verband tusschen beide. Om u dit verband aan te toonen, moeten wij ons te akkoord stellen over hetgeen wij door « flcimengantisme » verstaan. Flamengantisme heeft zijn wortels in de vaderlandsliefde, in de liefde voor het Belgische volk. Als trouwe vaderlander bemin ik mijn land en al wat tôt de grootheid van zijn volk bijdragen kan. Maar de ontwikkeling, zoo verstandelijke als artistieke en technische van het Waalsche en het Vlaamsche volk is een onmisbaar ele-ment voor de grootheid vas dat volk. Die ontwikkeling is alleen te bereiken door de eerbiediging der persoonlijk-heid, der aangeborene, der bijzondere hoedanigheden, der taal van het Waalsche en van het Vlaamsche volk. De huidige gebeurtenissen hebben mij in deze overtuiging gesterkt. 't Is echter nu het oogenblik niet om hierover uit te weiden. Het volstaat voorloopig dat wij over de opvatting van « flamingantisme » als een noodzakelijk voortvloei-sel uit onze vaderlandsliefde het eens zijn. Zijn wij het iaarover eens ? Zoo ja, dan vraag ik u, heeren opstellers van « De Vlaamsche Post * waarin mijn vlaamsche overtuiging in botsing komt met deze andere overtuiging : dat een uitbreiding van Belgisch grondgebied onze economische ontwikkeling zou be-vorderen. In welk opzicht kan de uitbreiding van grondgebied de zelfstan-dige ontwikkeling der beide rassen te-genwerken ? Dat is de vraag. Zoolang ge me op deze vraag niet geantwoord hebt — en dat kunt ge niet — blijf ik voorstander van een « grooter België. » Ongetwijfeld zou uw verzet tegen een uitbreiding zijnoorsprong kunnen vinden in deze bijgedachte dat eene uitbreiding van Belgisch grondgebied een vermeer-dcring van waalsche bevoiking zou voor gevolg hebben. Het ware een loutere ver-onderstelling deze minderwaardige ge-dachte als grondslag van uwe tegenkan-tingte willenleggen,daarom verwerp ikze 00k met verontwaardiging. De Vlamin-gen laten zich leiden door hoogere ge-dachteninhunnen strijd. Al wat wij vra-gen en wat wij uitsluitend hetrecht hebben te vragen, te eischen, is dat de Wa-len niets in den weg zouden leggen tôt de ontwikkeling van het vlaamsche volk door zij ne taal. Welnu, ik koester de vaste hoop, ik heb de diepe overtuiging dat, na den ! oorlog, ieder ontwikkeld Waal aan onze zij de zal staan om dit werk te verzeke-ren. Een andere houding ware waardig van een Duitscher, niet van een Waal. De Walen strijden aan de zijde der Vla-mingen, der Franschen, der Engelscnen, der Russen, ja der Russen, voor de vrij-heid der in hun taal verdrukte volkeren, voor de vrijheid der Elzassers, der De-1 nen, der Polen, der Italianen, der Croa-teu, dér Tcheken. Hoe zouden zij zich dan verzetten tegen de rechten der Vla-mingen na dezen heexlijken strijd ? Wij zijn zoo weinig gerèchtigd dit te veron-derstellen dat overal onder de Walen er stemmen opgaan dat het moet uit zijn j met al dien strijd tusschen Walen en \ Vlamingen, hetgeen alleen te bereiken is door de erkenning der rechten van het Vlaamsche volk en zijn taal. Ziedaar waarom, heeren van « De Vlaamsche Post» er geentegenstrijdig-; heid bestaat tusschen mijn vlaamsche _ overtuiging en de genegenheid voor een 1 uitbreiding van grondgebied, al haddeze laatste een aangroei van het Waalsche element voor gevolg. Die uitbreiding zal ons economisch leven bevorderen. Dat is voldoende om er mij als Vlaming en als vaderlander gunstig voor te ver-klaren.'t Staat u vrij, heeren opstellers, deze gedachten al of niet bij te treden, ik zal de laatste zijn om u dit recht te ontken-nen, maar ik bid u te vertrouwen in de oprechtheid mijner overtuiging, zooals ik in uwe oprechtheid meen te mogen gelooven. Aanvaardt, mijne heeren, de verzeke-ring mijner oprechte gevoelens. Dr Van de Perre, Volksvertegenwoordiger. 21 Juni 1915. Van Dag- tôt Dag. HEILIGEN. Wanneer het herhaalde nieuws van Zeppe-lin-tochten over Engeland, gepaard gaande met bommenwerpen waarbij onschuldige burgers gedood, gekwetst of verminkt werden in Duitschland toekwam ; was het eene uitbarsting van vreugde, Deutschland ùber ailes ! De goede geest van het Duitsche rijk had vernieling en dood gezaaid in het gehate Brittenrijk. God straffe Engeland ; de Zeppelins waren de wrekende werktuigen van de straf. Wanneer de heuglijke aankondiging van het gebruiken van stinkende stikgassen; die een tijdelijk voordeel bijbrachten in de strijd-krachten langs Yper ; in het duitsche krijgs- f bericht verscheen; dan jubelde heel Duitsch- 1 land, dan triomfeerde het volksgewoel in de straten van Berlijn. De vernuftige geest van het Duitsche rijk had barbarenwerk verricht. Het vernuft moest zegepralen over achter- 1 lijkheid. Duitschers alleen waren waardig te I leven omdat ze in voile besef dooden konden! I Ze mieken van hun uitvindingen het recht 1 van den doodslag. In hunne meening moest dit recht hun uit- ' sluitend toehooreu, In hunne verwaand- heid meenden ze dat'teeuwig alzoo zou zijn. En omdat ze dachten dat nooit een weerwraak zou kunnen vélgcri,' jjbdden ze als uitzinnig. Zij dachten noch aan beschaving, noch aan menschelijkheid, noch aan eerlijkheid. Dit ailes liet lien onverschillig. Alleen hun ikzuchtige heerschzucht was op 't spel. Om dit doel te bevorderen waren aile middels goed en de onrechtvaardigste de beste, want de heerschzuchtenonrechtvaardigheid vloeien meest altijd uit eenzelfde gevoel van eigen trots. [ En de weerwraak deed zich op eene tweede manier gevoelen. Ludwigshafen en Karlsruhe werden van uit de lucht met bommen begoten. Benevens j de vernietiging van eenige stapélplaatsen munitie liet een prins van het vorstenhuis van Baden er bijna het leven bij ! Een bom ontplofte in een huis, palend aan het keizer-lijk gebouw. En het duitsche volk riep om wraak, niet omdat deze munitiefabrieken in de lucht vlo-gen, maar omdat een duitsche prins haast aan zijn dood kwam ! Alsof het leven van zulken prinsenkwast opwegen moest tegen de levens van de zoo-vele vermoorde onschuldige burgers ! Hun dagbladen wijden ellenlange artikels aan zulke lage lafhertigheid ! Tôt zelfs in de kranten van neutrale landen protesteeren ze heftig. Langs welken kant zijn de barbaren, roe- ! I pen ze, en ze wijzen naar ons. ZIJ zijn de I' gemartelden, de onschuldigen, de verdrukten! Zij bedreven deze wandaden Islechts om hun hoogmoedig doel te dienen. Wij bedreven ze uit loutere wraak ! De groote spaansche schrijver Coloma | schreef over zulke menschen eene wereldbe- Iroemde novelle : " Een Heilige. " De Duitschers zijn huidig allen Heiligen..in dien zin. J. F. O- Belgenland î iWijze : Marche van hei 4de liniereg. 1. Luistert al naar 'tgeschal der klaroenen ! Fier en preusch, lijk de leus der blazoenen Bruit 't geschreeuw van den leeuw onzer vadren : Ons kokend vlaamsch bloed, het jaagt en spoedt door fde adren ! Hoort de klokkenklanken stormen door de luchten... Ziet de wilde scharen door de velden vluchten.,, Roode vlammen likken laaiend uit den toren : De wapeas op ! de tijd der helden is herboren. IREFREIN. O Belgenland, aan U ons hand, ons harten ! Aan U de trouw die onze vuisten staal. U minnen wij, in 't aantal uwer smarten ; U brengen wij, der helden zegepraal ! 2. Wie herkent, 't regiment van de braven ? Neen ! geen band knelt ons hand lijk der slaven ; Maar vooruit bij 't geluid der trompetten Zoo zullen we in galop des vijands kop verpletten. Op ons Vane vlamt in gulden letters Haelen, Jn ons harte gloeien gouden zegestralen ; Luide klinken kloeke stemmen tôt den keizer : Uw zonne daalt : hier zijn de mannen van den Yzer ! 3. Ja, ons goed en ons bloed en ons leven, Hebben wij vrank en vrij prijs gegeven. Langs de baan, waar wij gaan door de velden Daar rust in Vlaandrens hof het heilig stof der helden. Heete tranen mogen op de graven vloeien, Blanke kruisrn mogen uit den bodem groeien, Maar geen vijand zal dien heijigen grond onteeren En op zijn doodenveld zal België trlompheeren ! 4. Ja, we staan op do baan van de glorie : Vôôr ons 00g rijst de boog der Victorie. Mannen moed ! want de stoet uwer leden Dôôrtrekt al juichend dan de straten van uw steden Hoort alreeds de blijde docht.ers zingend stroomen : « Heil en zege ! want onze dappere jongens komen ! » . Hoort de klokkenstemmen onze faam verkonden ! : En vaderzegent fier, en moeder zoent ons wonden.... 1915. A. N. BELGISCH FRONT Bombardement van Ramscapelle, Pervy-sie, Oostkerke, Caeskerke, S' Jacobska-pelle. Eenige projectielen Werden geworpen '• zor.der gevolg, op onze vooruitgeschovene posten, Laatste JÊÎeri Parijs, 27 Juni, 7 uur. Aanhoudende voetvolk-gevechten indestreek rond Atrecht. Wij hebben al onze winsten behonden. Geweldige beschieting van de voorsteden van Atrecht. In de loopgrachten van Calo me hebben de Duitschers aangevallen. Op een p^nt gelukten ze in een loopgracht te aringen door twee secties bezet. Parijs, 27 Juni, 15 uur. De Duitschers zijn erin gelukt den hollen weg van Ablain naar Angre (Atrecht) te benaderen, op een front van 200 meters. Tusschen Oise en Aisne: duitsche aanvalspoging met handgranaten. Afge-slagen.In Argonne bij Bagatelle deden de Duitschers een wanhopigen aanval. Deze werd na een hevig gevecht afgeweerd. In de loopgrachten van Galonné duren de gevechten voort. Wij behielden al onze winsten. In Lorréinen zonden de Duitschers brandstichtende bommen op Arracour. Een aanval werd afgeslagen. j Onze vliegtuigen wierpen op 25 Juni, op de statie van Douwaai, een twin-I tigtal bommen. De schade schijnt belangrijk. !f Oorlogsnieuws. OP DERI YZER. f Weschrevenin ons laatste nummer dat ons offensief een pooqje stilstand was inge-treden. Doch daaruit besluiten dat ailes stil-ligt in dezen stilstand ware onwaar. In de veiligheid waken onze jongens zonder op-\ houden en zien ze de kans s.choon dan dur-P ven ze 00k wel afzonderlijk een slag slaan. I Dit gebeurde dan 00k in den nacht van Vrij-dag' tôt Zaterdag. Kalm lag het front. Ten Oosten Stuyvekenskerke w u een aanval beraamd. Na eene patrouille-verkenning werd ordsr gege en behoedzaam vooruit te sluipen. Voorop gingen eenige mannen die na een grooten omweg te hebbi n g c no m en erin gelukten de vier duitsche schildwachten afte zondeien. Ç)p een gegeven teeken weiden ze in een ommezien ten gronde gewor- ipeu, den ,mond gestopt en krijgsgevangen genomen. D#n \v erd een stci maanval ge-daan en de lùttelé duitsche soldaten die te rusten lagen en wilden bij 't xumoertegen-stand bieden werden omvergekogeld. Onze jongens lieten het bij deze verrassing niet en namen in een sprong drie loopgrachten in. Een heftige beschieting volgde maar 'tbracht geen verandering. De Duitschers waagden geen tegenaanval, hetgeen dan 00k er op schijnt te duiden dat niet zooveel troepen meer op den Yzer stand houden. Na deze actie kwamea voorposten van ons reeds tôt boven Schoorbakke en gingen op verkenning k.ngs gindschen kant van den Yzer. Langs Diksmuide werd 00k een aanval gedaan, onze troepen kwamen nog vooruit. Bij Lombartzijde schijnt er nogeens een hevig gevecht aan den gang te zijn. Sedert den avond van vrijdag donderen de kanonnen nogmaals met geweld langs dezen kant. OOSTELIJK FRONT. De val van Lertiberg. Weerom hebben de gebeurtenissen op het Oostelijk front aile andere krijgsverrichtin-gen in de schaduw gesteld. De val van Lem-berg is het feit van den dag. De belangrijk-heid van deze gebeurtenis overtreft tôt nog toe ailes wat voortfiel sedert het begin van den oorlog op de russische strijdlinie. In de handen van onze bondgenooten gevallen in 't begin van den strijd, was sedert den op-tocht der Russen, al over de Karpathen heen, het gebeuren van een ontruiming nooit bij iemand opgekomen. Doch sedert midden Mei de gebeurtenissen zulke wending namen dat Prsemysl moest verlàten worden, gaven we de ontiuiming van Lemberg als eene zeker-heid, alhoewel aile andere oorlogscorrespon-ten nog de mogelijkh-eid inzagen van een uitersten en definitieven wederstand op eene stelling nog vôor Lemberg gelegen. Thans hebben de jongste voorvallen, ons vooruit-zicht gestaafd. Het is niet meer te ontkennen dat dit oprukken van de Duitsch-Oostenrijk* ,,sche legers eene daad beteekent van wils-fcrachtige hardnekkigheid. Het mag nu toe-gewezen worden dat deze zegepraal ten grooten deele te wijten is aan overvloed van munitie bij onze vijanden, tocl ligt het thans buiten twijfel dat het 00k oftder den druk van ontzaglijke versterkingslegersis dat het Rus- i~ [ sisch front heeft moeten wijken. Meer dan | twee millioen man, hebben sedert de laatste storm obussen plaats had, onophoudend op de Russische Unies gebeukt; en het feit zelve dat het oprukken niet kon worden' gestuit, geeft klaar den indruk weer dat tegen deze legersterkte de Russen een even groot getal troepen niet vermochten te stellen. Deze twee factoren verklaren dan 00k ten stellig-ste dit achterWaarts plooien. Wel mag men nu beweren dat d-it tijdelijk echec hoege-naamd niet de russische sterkte aantast en dat het ontruimen van grondgebied en steden en overwegend belarigmeer oplevert, in een oorlog waar slechts het einde telt,toch kan niet ontkend worden dat langs beide zij-_ den van de strijdende partijen een groote invloed zal te bemerken vallen in degemoeds-beweging van lie.t volk zelf. Het weer-vrij-komen van de Oostenrijksche gallicische provincie gaf dan 00k reeds in Oostenrijk aanleiding tôt grootsche betoogingen en dankstoeten en waar het vertrouwen gezakt scheen op een punt dat lager stond dan nul, schijnt thans deze zege weer een heftige spoorslag te zijn geweest om de hoop te doen heropflakkeren. Eene moreele gemoedsstemming ten goede kan en mag niet onderschat of van kantge-schoven worden. Bij onze Russische vrienden heeft de val van Lemberg, alhoewel met kalmte onthaald.tochook reeds een beroering gebracht waarvan het bewijs wel mag ge-r.oemd worden : het mogelijk tôt stand komen van een coalitiecabinet waarin de gene-raai Rouropatkine de leiding van oorlogsza-ken in handen zou nemen. Uit dezen val nu gaan besluiten dat een volledige zegepraal door de Duitsche-Oosten-rijksche legers werd behaald, ware op zijn minst, ver overdreven. Want hier mogen we niet vergeten dat het doel van den duitschen generalen staf was het russisch middenleger te dwingen een veldslag aan te gaan die al of niet moest beslissen over den toestand op 't oostelijk front. Zoo nu deze toestand, door eene overwinning heel en al ten gunste van de Duitschers_ zou zijn gekeerd, dan hadden deze met de strijdkrachten die daardoor vrij-kwamen een geweldig nieuw-offensief , kunnen beproeven op het \Vestelijk front ; want hunne bedoeiing Kales in te nemen is hen, niettegenstaande'de aanhoudende mis-lukkingen toch tôt op lieden bijgebleven. In zulk geval hadden ze 00k een groot geJaslte van hun troepen tegen de Italianen kunnen opzenden en ginds het begonnen offensief stuiten. De Russen, zich in minderheid we-tend in zake mannengetal en munitievoor-raad oordeelden het dan 00k geraadzamer dezen veldslag door een achteruittrekken te ontwijken. Alzoo blijft hun leger in zijn leven-de deelen geheel en houdt het de duitsche troepen bezig. Doch hier komt een bezwaar uit deze taktiek, dat toch 00k aan belangrijk-heid niet mag onderschat worden. Zoo nu in dezen achteruittocht het leger van von Mac-kensen erin gelukt een doorboren boven de Tanew-iivier te stellen dan komt het russisch center in Polen iu eene benarde positie en mag het beleg van Waarschouw (Varso-sie) in een min of meer verafgelegen verschiet aangenomen worden. Zuidwaarts zou 00k wel het Dniesterfront moeten ontruimd worden en dan zou de oor- ... .. . ^ „ ; .. Jaar. — N° 88 IJf centiemen het nummer Dinsdag 29 Juni 1915 — iw—m iiimmbim—■ i.mn<—^rry«y.ry.iii ■■ n—i »i n n - T n 1 - irmiiiaBiiii mi m i imbm iimiiiwi mm* u

Er is geen OCR tekst voor deze krant.