Tweede Jaargang, nr 13 Prijs per numrner : 5 centiem**» Zondao\ 1 April 1 &||f De Gazet van Leuven j—j ABONNEMENTSPRIJS : — Per jaar .... 2,50 fr. □ Voor 6 maanden . . 1,25 fr. Voor 3 maanden . . 0,65 fr. ,1"TI»»a .W M I 'I H M,.'il M——BU lllll !■!■»»■ llll H IMilHI ■ 'T"" ' " ■■ Allé Briefwisselinq te zenden : Naamsche Vest, 4!, HEVERLEE (Liuven) Poatohaok-rsksninff Nr 342 Klke *edew«rker blijft verantwoordelijk roor zjn opstel. Ong«teekende brieven of bijdragen worde* ni§t in .laruerking genomen. Handschrilten worden niet teruggegeven. AANKONDIGINGEN : Naar overeenkom9t. f ] BOEKBESPREKING : Het inzenden van één '—' exemplaar geeft recht op vermelding ; twee ~. exemplaren op bespreking. Aan onze abonnenten. Vela abonnementen van drie maanden ver-vallen met 1 April. Wij verzoeken vriendelijk de belanghebbenden ons zonder uitstel het bedrag hunner nieuwe inschrijving te laten geworden, in postwissel of storting bij de post op onze checkrekening nr 242, zooniet zouden zij verder niet meer bediend worden. Slipdragers. " De aktieve Vlaamschgezinden zijn slip-dragers van de Duitschers „. Zoo beweren de franskiljons en de passieve vlamingen laten betijen. En vraag aan de franschgezinde menheertjes : Waarom ? dan antwoorden ze met een misprijzend gebaar : " Ze gaan voor de Duitschers op hun knieën zitten om gunsten te bekomen » Gunsten ! Zoo ? Hebben de Vlamingen dan om gunsten gebeden of hun recht gevraagd ? Er is een merkelijk verschil tusschen eene gunst vragen en een recht eischen, meenen we. Wilf ge een staaltje van gunst-vragen ? Volksvertegenwoordiger Buisset, van Char-leroi, richtte zich tôt den Duitschen goever-neur-generaal om te protesteeren omdat op de mededeelingen van het Duitsch Bestuur naast Duitsch en Fransrh nak Np.rWlnnHcph voorkomt. Buisset beweerde dat het Fransch de eenige officiëele taal is in België. In zijnen brief, op 5 Maart 1915 aan den Goeverneur-generaal von Bissing gezonden, lezen wij : " Van het begin der bezetting af, werd in de „ berichten uitgaande van de overheid de „ voornaamste plaats aan de Vlaamsche taal „ gegeven, niettegenstaande de bepaling der „ grondwet die het Fransch als officiëele taal „ in ons land haû aangesteld... „ In een onderhoud die de heer Burge-„ meester van Charleroi en ik met Zijne Excel-„ lentie Veldmaarschalk Baron von der Goltz, „ bij zijne aankoms^ in ons land, hadden, heb „ ik gemeend hem verschillende desiderata te „ moeten aanduiden die geschikt waren om „ ons lijden te lenigen. Onze stem heeft bij . „ dezen staatsman eenen gunstigen weerklank „ gevonden... „ Dit is wel een gunst vragen, is 't niet ? En waarom, heertjes, riept ge niet tôt Buisset : slipdrager ? Wilt ge nog een aardig staaltje van gunst-vragen ? Het is uitgelekt door schriften van Duitsche zijde dat onmiddellijk na de bezetting van Brussel de Franskiljons zich in betrekking stelden met den toenmaligen Goeverneur-generaal en de beamten van het Duitsch bestuur, om dezen in den waan te brengen dat Brussel eene uitsluitend Fransche stad en de eenige officiëele taal in België het Fransch is. Hans Friedrich Blunck schreef hiernopens : " Degenen, die zich het eerst in geheel „ België aan de Duitsche regeering opdron-» gen, waren Walen. Hebben zij niet honder-„ den keeren beproefd ons te overtuigen dat „ er geene Vlamingen meer zijn ? Hebben zij „ niet overal getracht het gehate Vlaamsch „ onder de hand uit te schakelen, omdat het „ thans gemakkelijker was over de wet heen te glijden ? „ Waren die franskiljons slipdragers ? En waarom werd toen geen Barrabas geroepen ? Waarom sloeg heel het franschdolle heir een forte aan als de Vlamingen hunne Vlaamsche Hoogeschool — een zelfs door de Walen erkend recht — bakwamen en waarom zwegen de heertjes Beulemans als eene groep heeren van Antwerpen von Bissing te voet vielen om de Vlaamsche Hoogeschool niet op te richten? Waren dat ook geen slipdragers ? En waarom beloofde men guillotien en dozijnen kogels als een groep Vlamingen er toe kwam het betrachte Vlaanderen- vrij- in-Belgie te bekomen ? Ei, wees toch konsekwent, heertjes, want Nwe franschgezindheid " straalt te straf door , uwen vaderlandschen vernis. » Wie nog wat gezond verstand en redeneeringsvermogen in zijn brein heeft, merkt te ras dat gij ten dienste staat van een vreemdeling. Wij, we houden ons Vlaamsch, wij staan onder geen voogdij, wij zien alleen onze belangen en dienen geen vreemdeling zooals gij. En onze strijd om ons recht wordt bekroond. Voor onze voeten ligt het vreemd getuig aan spaanderen en met een hart vol hoogdagblij-heid zien we boven de spaanderen rijzen : Vlaanderens gloriezon ! De Witte Kaproen. Palmzondag. Te midden van den Passietijd, met het begin der lijdensweek, viert de H. Kerk, door de processie der palmwijding, de zegepraal en de verheeriijking van onzen goddelijken Zalig-maker.De oorsprong dezer processie moeten we gaan zoeken in de IVe eeuw. Zij werd dan reeds gehouden te Jerusalem van waar het I gebruik naar de andere kerken is overgegaan. In de kerken van het Westen deed de Palm- processie reeds in de VIIe eeuw haren omme- gang, en in de IXe eeuw werd ze overal gedaan. Tegenwoordig heeft die processie in aile narochiekerken plaats. In de middeleeuwen ging er maar eene runu otuv.. lijk werd de palm gewijd buiten de stad, bij voorkeur op eenen heuvel. Vandaar trok men dan processiegewijze naar de vûornaamste kerk van de stad. Te Rome en in meest al de andere kerken werd Ons Heer door den bisschop of den priester verbeeld. In andere kerken wilde men het mysterie nog klaarder voor oogen stellen : de priester zette zich op eene ezelin, gelijk Christus gedaan heeft en deed alzoo de processie mee; 't gebeurde ook dat Christus voor-namelijk in zijn kruis vereerd werd, wat dikwijls het geval was in Vlaanderen. Het processiekruis werd bloot gedragen, en dikwijls nog droeg men een ander groot kruis in zegetocht mee. In Engeland, in Normandie en in eenige andere streken, droeg men het Aller-heiligste Sakrament zelf in de processie. Die palmprocessie herinnert ons aan de plechtige intrede van Jésus te Jerusalem. Van Bethanie kwam Hij aangereden gezeten op eene ezelin. Het volk van Jerusalem kwam Jésus te ge-moet, het wuifde met palmtakken, spreidde zijn kleederen op den weg open en alom weer-klonk het gejuich en werd er een triomflied aangeheven " Hosanna Zoon van David ! ge-zegend Hij die komt in den naam des Heeren., Met Palmzondag begint de week van voor-bereiding tôt Paschen. Die week heet in 't Vlaamsch " Goede Week „ omdat Jésus in deze week voor onze zaligheid aan 't schandig kruishout is gestorven, en in 't latijn " Heb-domas Major of Sancta, groote of heilige week „ om reden dat zij onder aile andere weken uitmunt door de merkwaardigste aller gebeurtenissen en de verhevenste aller ge-heimenissen. De Engelschen noemen haar de " Zalige Week „ en de Duitschers, de " lieve of teedere Week De goede christenen zijn geheel deze week die groote en heilige mysteriën indachtig, en volgen, zooveel zij kunnen, eerbiedig en god-vruchtig die wonderschoone en hartroerende plechtigheden, die ons de instelling van het Allerheiligste Sakrament, te lijden, den dood en de begrafenis van Christus voor «ogen stellen. Alzoo immers viert de H. Kerk de Voltrek-king van het Verlossingsoffer en wel, zooals een geleerd schrijver zeer schoon opmerkt : Op Witten Donderdag, als 't ware het ojjer-torium in zooverre Christus zich op dien dag als slachtoffer aanbood en opdroeg aan zijnen hemelschen Vader : eucharistisch bij het laatste Avondmaal, lichamelijk in den hof van Olijven. Op Goeden Vrijdag, de Consecratie, in zooverre het kruisofter op dieu dag wezenlijk werd voltrokken. Op Paaschzaterdag, de Communie, namelijk Jésus verheffing en deelname, naar de menschelijke natuur, aan Gods heer-lijkheid, Hem door den hemelschen Vader ge-schonken bij de Verijzenis, die wij op dien dag vooruitvieren, en ook in onze deelname J aan de verdiensten en het loon van Jésus heilig lijden : in onze aanneming tôt kinderen Gods door het H. doopsel, dat weleer aan de catechumenen op dezen dag werd toegediend, en waaraan onze Paaschavond-plechtigheden (Vontwijding) nog levendig herinneren. Blijven wij, naar Jésus voorbeeld stand-vastig in het lijden. Doen we niet lijk de Joden waarvan op Palmzondag de Hosanna kreten weerklonken en waarvan vijf dagen later het " Kruisig Hem „ het hart van onzen Zalig-maker doorpriemde. Blijven wij getrouw in voorspoed en tegenspoed gedenkend het woord van den Apostel Paulus: " Wie tôt het einde zal volhard hebben, die zal zalig wezen _____ S> S' L* Kleine Kronijk . ^ Vlaamsch ekonoiïiisch sekretariaat. Door 't stt lselmatis aanwenden van al do facto-ren van ekomisch leven kan Vlaanderen s-terk staan -M . '-.ortien. a^.t ffqat. : 'n trapsgewijze daarmee evolueerende sociale lots- verbetering, de stoffelijke levenskracht van het Vlaamsehe Volk tôt rolle uiting v^an welvaart kan komen. Vlaanderen dat den dageraad ziet gloren van z'n herwording mag dan ook niet lange" blijven het land der lage loonen, der lange werkuren en der ongunstige arbeidsvoorwaarden. Daarom richt het V. E. S. een enkwest in over het arbeidsproces in Vlaanderen. En opdat deze studie het maximum van vruchten zou kunnen afwerpen wordt 'n beroep gedaan niet enkel op do gewone verslaggevers en korrespondenten van het V. E. S. maar terens op allen die het goed meenen met de belangen van land en volk om het hun»e er toe bij te dragen om dit enkwest zoo volledig mogelijk te maken. Wie nadere inlichtin.sren wil, of de grondslagen van dit enkwest wenscht te ontvansren, kan zich wenden tôt het Vlaamsch Ekonomisch Sekretariaat, Bredabaan, 568 Merksem-Antwerpen. (Ingezonden.) 73 % Vlamingen onder de gesneuvelden. " Het Vlaamsche Nieuws » geeft eene ontleding van de laatste lijst der gesneuvelde Belgische sol-daten (van af i Oktober 1916). De cijfers zijn wel-gprekend genoeg en de moeite waard om in over-weging genomen te worden. Op de 1425 soldaten, waarvan de geboorteplaats gekend is zijn er 1039 Vlamingen en 386 Walen, 't zij 73 ten honderd. Hoe schreeuwend ook, is het er nochtans eene verbetering, want de vorige lijst gaf voor de Vlamingen 85 °/0 gesneuvelden. « Waar zitten dan de Walen? vraagt Luc. En liij antwoordt : « Ja, die bekleeden de ambtjes en de postjes, nestelen in ministeries en allerhande bu-reelen en zitten veilig geembuskeerd waar geen bommen en granaten vallen ». En hij gaat voort : « Het kind van den werkman en van boer, dat geen fransch of maar onvoldoend fransch kent, kan in geen bureelen opgenomen worden en is maar goed voor kanonnenvleesch. De Vlamingen gekend om hun zuiver Vlaamsche gevoelens, worden erook niet gezocht ». Vlaamsche menschen, overweegt dit. Rijksnormaalschool voor Onderwijzers. Degenen die wenschen deel te nemen aan het toelatingsexaam moeten zich voor den 1 Mei laten opschrijven. Om inlichtingen wende men zich tôt den Be-stuurder, Berkmansstraat, 26 Ukkel. Gedachten. De grootste kunst om rijk te worden bestaat niet in geld te sparen, maar wel in de wetenschap, hoe men 't beetoden moet. 1ETS VOOR IEDERE WEEK De meening van den houthakker, Kobe de houthakker is mijn partikulier vriend. Ons Liza is niet erg met zulke « rela-ties » opgezet, en als ze ziet dat ik met Kobe een praatje houd, of mêe binnentrek in « 't Zil-veren Zonneke » bij Scheeven Dorre, dan kan ze me een leven maken als ik thuis kom ! Ware ik zoo kort van stof als zij, Rosse Jan zou dikwijls als een machtige koning heerschen in mijn nederig huishouden. Maar ik zwijg en laat Liza hare gramschap uitgalmen : later doe ik mijn goesting. (Warm aanbevolen aan de lezers : een uitstekend middel om gerust te leven). Verleden week sloeg ik een koutje met Koben in het woud ; hij was een boom te lijf gegaan en sloeg hem nijdig de bijl in de worfels. — Maar Kobe, mijn goede vriend wat hoor ik nu vertellen ? Het schijnt dat uw Dolf voor den vijand aan 't werk is ? — 't Schijnt van ja, mijnheer Ibo. — Dat hadt ge niet mogen toelaten Kobe ! — Neen ! Dan moesten we zeker allemaal van honger omkomen ? Dat ware vrijwillig zelfmoord plegen en ik weet niet hoe een ^feTakn"raaên. — Ja maar Kobe, het Komiteit helpt u toch ! — Het Komiteit ! A la bordeur ! En Kobe joeg zijn bijl den boomstam in waar ze trillend bleef haken. En de armen op de borst gekruist begon hij zijne rede : zie, Mijnheer Ibo, gij zijt geen hoovaardige " fafoel „ en daarom zal ik u eens kort en goed mijn gedacht zeggen. Met hetgene wij van het Komiteit? te verrorberen krijgen, kan een mensch, die werken moet, niet in 't leven blijven. En daarbij werken ! Als ge een halven dag aan werk geraakt, trekt men u al af ; men maakt jacht op de karottentrekkers en betaalt ons liever eene premie voor 't luierikken. Dit stelsel kan goed zijn voor sommige leeg-loopers ; maar ik klap voor mijn eigen en heb met mijn gebuur niets te maken; maar ik houd staan dat op slot van rekening ailes hier op neer kcynt : werkt ge niet, dan hebt ge te weinig, en werkt ge van tijd tôt tijd dan hebt ge nog te weinig ! Als ik, jandorie, maar ergens regelmatige bezigheid kon vinden, ge zoudt ze een post zien pakken uwe felle jannen van 't Komiteit. En weet ge wat zekere sjachelaars en han-deiaartjes U dan nog onder den neus durven wrijven ? Dat wij betaald worden van hetgeen zij te veel betalen ! Wel dat ze zich in de win-kels voorzien dan zullenze eens zien hoe groot het verschil van de differentie is. Daarom als onze Dolf me kwam zeggen dat hij naar Duitschhland ging werken heb ik hem geant-woord : Daarmee doet ge wat ge wilt mijn jon-gen ; ik hield u veel liever thuis bij ons allen. Maar vermits hier voor deftige werklieden niet te vinden is wat zij vragen : werk of brood, trek maar op mijn jongen, en spaar een bete broods voor uwe ouders en uwe zusters. — Ja, Kobe, het zijn droeve tijden en voor-aleer iemand te willen steenigen zou men eerst altijd de ware toedracht der zaak moeten on-derzoeken. Ik houd niettemin staan dat het be-treurenswaardig is bij de vijanden van het Vaderland onderstand te zoeken. — Mijn goede heer, ook daarover gaat ge mijn gedacht hsoren. Met dat woordje "vaderland » wordt er veel geschermd sirids eenigen tijd door lieden die vroeger de afschaffing er-van vroegen. Vôôr den krijg hoorde ik spreken van 't vaderlaad door de schooljongens die de Brabançonne zongen en het liedje leerden van den " Avenir „. Anders was men enkel bezig met vreemde landen bewonderend na te apen : 't was de mode van Parijs, 't waren de voort-brengselen der Duitsche nijverheid en als ge een doos opgelegd vleesch kocht stond er het " cachet „ op van het " slaghuis „ van Londen. Een deftige werkman stond hier als een

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.