De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven

1534 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 11 November. De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/b27pn8z51b/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Tweede Jaargang, nr 45. Prijs per nummer : 5 oentiem Zondag, 11 November 1917. De gazet van Leuven y,, I—I I. ABONNEMENTSPRIJS : — Per jaar .... 2,50 fr. □ Voor 6 maanden . . 1,25 fr. Voor 3 maanden . . 0,65 fr. Allé Briefwisselinq te zenden : 148, Naamsche Vest, 148, LEUVEN Poatoheok-rekenlng Nr 242 Elke medewerker blijft verantwoordelijk voor zijn opstel. Ongetejkende bri6ven of bijdragen worden niet in nmerking genomen. Handschriften worden niet teruggegeven. ; ; l\ AANKONDIGINGEN : Naar overeenkomst. |~ BOEKBESPREKING : Het inzenden van één exemplaar geeft recht op vermelding ; twee r-exemplaren op bespreking. I. DOODGEWONE GEVOLGEN De Boterham van den Staat. (VERVOLG) Was het dan voor de Vlamingen geen hooge weldaad, dat de Staat het middelbaar onderwijs verfranschte ! Wat dan 00k van stonden aan gebeurde. Natuurlijk niet ten profijte van de ontwikkeling. Een jong student die 't mel zijn studiën al kwaad genoeg heeft, wordt er nu al niet verstandiger om, wanneer de moei-lijkheden hem worden opgehelderd in woor-den waarvan de helft hem duister blijven. Hij groeit niet tôt een scherpzinnig rekenaar, hij leeft zich niet in de geschiedenis, hij draagi geen stevig knappe handelskennis in 't hoofd, wanneer hij van 't voorgehoudene de helft niet vatte en de andere helft maar half. En dan zullen onze volksboekerijen per duizend inwoners maar 14,4 wetenschappelijke werken uitleenen tegen 23 in 't Waalsche. Hij zal wel nooit een taal doorschouwen, in al haar fijn-en snedigheid een taal hanteeren, die hij van eersten studiedag af spreken moest en dus van zijn eerstert studiedag voldoende gekend achtte. Hij zal wel nooit een Fransch accent uithalen, waarvoor niet ieder Fransche vogel op de vlucht slaat. Hij zal wel 't onhebbelijkste straat-vlaamsch rabbelen. Hij zal wel... maar vc\ii otctoi cCîr buiCi îiaiii Vfei^îSïi diende een taal te spreken die geen Vlaamsch was en — om België's eenheid — Fransch kon heeten. En nu de menschen eerst van brood en daarna pas van ontwikkeling leven, waren zij den Staat een heelen boel dankbaar, toen hij het middelbaar onderwijs verfranschte. Het vrije onderwijs kon enkel, en haastig, volgen. De boterham van den Staat heeft duizenden verfranscht. Op de school, op het bureel hoorden ze, spraken ze enkel Fransch ; hun kinderen moesten ze slechts Fransch leeren ; te huis, op de straat, in gezelschap, overal waar belang of fatsoen hen dwong zich voor te doen als welopgevoed en welonderwezen, konden ze 't enkel, maar 00k altijd, met Fransch. De boterham van den Staat heeft fr'e/zduizenden verfranscht. III. De Verfransching en het Leger. Een tweede middeltje lag vôôr de hand, en dit was beslist nog eenvoudiger. Het leger is de plaats van ijzeren dwang. 't Officiersbevel is het hoogste recht, blinde gehoorzaamheid, wet. Ook hoog ontwikkelden, 00k zij die, in 't burgerlijk leven, naar aanzien het hoogste, naar geest het sterkste, naar wil het stugste bereikten, buigen in een leger onder de almachtige tucht. Wat kan dan een eenvoudige boerenzoon, een arme werkmansjongen, tenzij heel blij zijn, wanneer hij zonder te veel straffen zijn dienstjaren ten einde treurt ! En uit arme werkmansjongensen eenvoudige boerenzonen bestond zoolang het geheele Belgische leger. Het was dan wel erg eenvoudig het Belgisch leger tôt in de hoekjes te verfranschen. Voor de Vlaamschonkundige Waalsche officieren was 't ook een welkome bezigheid. En met stoere doorzettingskracht gingen ze er aan. Dienstorders, toespraken, oefeningen, bevelen, ailes werd eentalig en onbegrijpelijk Fransch, ailes ; — ook het bespottelijk oordeelen en hatelijk veroordeelen van de Vlaamsche stum-perds, die de misdaad bedreven hadden geen woord van die Fransche bevelen te begrijpen ; ook de nuttelooze geneeskundige zorgen voor veel Vlaamsche ongelukkigen diegeen Fransch hadden geleerd alvorens ziek te worden. Alleen het bloed dat bij een wereldoorlog stroomen zou, bleef in overweldigende meer-derheid Vlaamsch. Als een onmondig vreem-deling staat de Vlaamsche soldaat in eigen leger, geminacht door zijn gebieders, aldoor bedreigd met straffen om ongeweten over-tredingen, verwezen tôt verstooting en ver-stomping. Geen overwonneling hadde het ge-duld, geen Waal een oogenblik de gedachte eraan verdragen, — de vrije Vlaming bukte vooral sedert hij vrij Belg is. En hij juichte van dankbaarheid toen België's regeering zijn kind — niet eerbiedigen als vrij Vlaming — maar dwingen zou straks op de lagere school Fransch te leeren. Want de werkelijkheid had hen overweldigd : ook in 't leger komt ge tôt niets of nergens zonder Fransch. ('t Vervolçt). Kleine Kronijk De Vlamingen en de Oorlog. Van aile volken, die door het oorlogsleed getrof-fen zijn, heeft geen zoo'n tragiscb lot ondergaan als het Vlaamsche deel van België. Het kreeg ruim zijn aandeel te dragen in de ge-volgen van den Duitschen inval : ons Nederland-sche volk is getuige geweest van de ellende, waarvan de bevolking van Antwerpen en omstroken binnen onze grenzen heil kwam zoeken. Van het werk der bevrijding van den landgrond kregen de Vlamingen het zwaarste te doen : het leger dat aan den IJzer nu meer dan drie jaar de Duitschers tegenhoudt, bestaat voor 80 tôt 85 ten honderd uit Vlamingen. Maar desniettemin bedreigt hen een ander en nog exooter gevaar, juist door het samenwerken van België met de Entente en bijzonderlijk met Frank-rijk.De inval der Duitschers en dit samengaan met Frankrij k heeft toch den verfranschten Belgen, die er reeds op uit waren geweest België te maken tôt een echten voorpost van Frankrijk, de gelegenheid gegeven hun zaak te vereenzelven met het Belgisch vadforiauus-ctioeraxrg. 2ij gavefl nei wacmwunra uit, dat België nu voortaan geheel Latijnsch en het met het Vlaamsch gedaan moest zijn. De Vlamingen werden als " Boches als " landverraders „ gebrandraerkt, en waren in België voor de beschul-digingen dezer " patriotards „ nauwelijks veilig. Ben overwinning der Entente — die de Vlaamsche jongens hielpen bevechten — zou aldus door dat drijven van Waalsche en Franskiljonsche zijde er stellig toe leiden, dat de Vlamingen nog meer dan voor den oorlog in de verdrukking zouden komen. Wie hetgeen thans in en rond Vlaanderen gebeurt billijk wil beoordeelen, mag dez© pijnlijke verhou ding, voor de Vlamingen door den oorlog toegospitst niet uit het 00g verliezen. Al wat van Vlaamsche zijde thans gebeurt — of we het goedkeuren of niet — is te beschouwen als bittere noodweer. Nie* zij zijn begonnei hun zaak tijdens den oorlog op den voorgrond te piaatsen. Hun tegenstanders heb-ben zich zelfs van de bezettende rnacht bediend, om de vroeger verkregen Vlaamsche rechten zoo-veel mogelijk te niet te doen, door het buitenwer-king stellen der " Taalwetten „. Eerst begin 1915 zijn de Vlamingen, in Vlaanderen en in Nederland, begonnen, zich tegen deze aanvallen te weer te stellen. (Uit " Voor Vlaanderen Het daghet in het Oosten. Uit " Vrij België „ : Men voelt zich telkens weer gestrekt bij het le-zen van de fiere en hoopvolle brieven, die komen van onze Vlaamschgezinde ontwikkelde soldaten op het front. Zij ademen aile een heerlijke geest van zekerheid en b^slistheid, die ons met groetend ongeduld doet uitzien naar den dag, dat deze prachtkerels zullen terugkeeren in het bevrijde Vlaanderen, om het te herscheppen tôt een land van nieuwe welvaart en nieuwe beschavingsweel-de Luister wat een Vlaamsch officier, zwaar ge-wond en nu in een herstellingsoord, dezer dagen schreef aan een Vlaamschen kunstenaar in Nederland : " Dat de zegevierende vrede voor ons komt dat kan geen klaarziend mensch meer betwisten. Maar die dag zal voor Vlaanderen de grootste zijn, door de eeuwen heen : de dagende vrijheid voor Vlaanderen. Mijn vertrouwen is zoo stevig als rots en mijn verwachtingen gaan zeer ver. Onze jongens zijn dat aan 't bewerken. Ik voorzie dat de bewe-ging na den oorlog met een snelheid gaan zal, die ons zelf verbazen zal. (le kunt u moeilijk voorstel-len welk^een bewuste kracht er aan 't groeien is in den minsten van onze Vlaamsche soldaten. En die zijn tienduizenden ! „ Wij deelen volkomen in dit schoone vooruitzicht. De Vlaamsche gedachte zal op onweerstaanbare wijze haren weg banen, dank zij onze Vlaamsche Uzerjongens. Zij vooral zullen eenmaal worden ge-noemd en terecht als de redders van ons Vlaamsche volk, zoowel door de kracht van het offer van hen die vielen, als door de geweldige strijdkracht van hen die als jeugdige overwinnaars eenmaal onder ons zullen terugkeeren. Wie beheerscht de Noordzee ? Een inzender in de " Daily Mail „ schrijft : U vraagt, wie de Noordzee beheerscht ? Het ant-woord is waarschijnlijk ; de duikkruiser, de "Tauch-kreuzer zooals de Duitschers hem noemen. De Amerikaansche bladen hebben vol gestaan met be-schrijvingen van de groote 5000 tonsduikbooten, die Duitschland bouwt:zezijn zwaar gepantserd en zwaar gewapend met kanonnen van 15 cm., en, naar verluidt, bouwt Duitschland ook duikkruisers van 6000 en 8000 ton, die met kanonnen van 20 cm. gewapend zijn. Blijkbaar zijn torpedojagers geen partuur voor zulke onderzeesche dreadnoughts en waarschijnlijk waren het een paar duikkruisers, die ons Noordzeekonvooi naar den kelder hebben ge-zonden.Deze kruisers hebben, naar men zegt, een ont-zaglijken radius van aktie, zoodat zij de zeven zeeën kunnen bevaren en naar goeddunken, kun-nen vechten en in den grond boren zonder een spoor achter te laten. Blijkbaar treedt het duikboot-gevaar nu in zijn derde en gevaarlijkste faze. De Honden. Naar aanleiding der opschudding veroorzaakt door het besluit over de inbeslagneming der honden, is onzen konfrater " La Belgique „ op inlich-tingen uitgeweest, en schrijft daarnu het volgende over : De opschudding in de Brusselsche omgeving, en zonder twijfel ook elders teweeggebracht door het bevel tôt inbeslagneming van zekere honden, bracht er ons toe op nadere inlichtingen uit te gaan. Voor zooveel we kunnen oordeelen zal, door de bekomen inlichtingen, hot getal der verontruste eigenaars van honden in zekere mate verminderen, ze ten-minste geruststellen over het lot hunner dieren. Vooreerst zij gezegd dat de opeisching, die binnen-kort te Brussel zal beginnen, op denzelfden voet zal plaats hebben als deze gedaan in Duitschland. In Brla-ië zal de overheid zich nochtans aan zeer breede princiepen houden, omdat het aantal hon- dfM) V>1 -■ ia rlan ir> Tlnitsfîhland. tb'tBÛ met zekere noodwendigheden rekéttlhg gehouden worden. In 't algemeen zullen, voor zoo-ver dit mogelijk is. de eigenaars van trekhonden, van honden die gebruikt worden voor een onmis-baren trekdienst, van groenten- en melkboeren, enz., evenals de eigenaars van waakhonden, die waarlijk als zoodanig dienst doen en deden voor het van kracht worden van het besluit (hettreen zal moeten bewezen worden) hunne dieren mogen houden. Al dtîze omstandigheden zullen door den eige-naar moeten gestaafd worden en oritslaan niemand van den plicht elken hond van ten minste 40 cm. aan te geven tôt welk ras hij ook behoort ; de op-portuniteitskwestie gaat altijd vôôr. E^n bepaling die velen der eigenaars zal opbeu-ren is deze welke zegt dat de babys en de vetera-nen te huis mogen blijven : zijn vrij van dienst, de honden van mil der dan een en meer dan vijf jaar. De ouderdom moet nagegaan \ orden door vee-artsen voor de opeisching aangesteld. De honden die goed voor den dienst verklaard worden, zullen gebruikt worden voor militaire en politiedoeleindon. Een zeker aantal zal in België zelf gebruikt worden voor de algemeene veiligheid. Doordat de honden zullen moeten dienst doen, staat het te wachten dat velen zullen afgekeurd worden voor gezondheidsreden, voor onbekwaamheid en voor gémis aan schranderheid ; het besluit voor-ziet de teruggave aan de eigenaars. Vernederend ! De dieren welke aangenomen worden, zullen het voorwerp zijn van aanhoudende menschelijke en nauwlettende zorg. Voor velen onder hen kan de materieele toestand als beter doorgaan. Niemand kent niet de moeilijkheden welke vele menschen ontmoetten om hunne dieren te onderhouden. De " ingelijfde „ honden zullen goed gevoed worden, ten aanzien van hunne nuttigheid alleen ; zij zullen ook het voorwerp zijn van de bijzondere zorg van veeartsen, voor het geval ze in burgerlijken dienst blijven. Dan zullen ze wel niet minder goed behan-deld worden dan de paarden der Duitsche gespan-nen die onze straten doorkruisen en naast dewelke de onze, eilaas, slechts schaduwen zijn. In een woord, deze trouwe vrienden kunnen op de beste behandeling rekenen. Het einde van den oorlog ? Uit Weenen schrijft men, dat daar nog altijd eene aanzienlijke groep menschen is, die bij hoog en laag volhoudt, dat de oorlog van den winter af-loopt. In de redevoeringen van de staatslieden in de Entente-landen vinden ze zelf hoevast voor zulke voorspellingen. Inmiddels rekent de overheid er met de noodzakelijkheid van eenen vierden winter-veldtocht. Een stroom beperkende maatregelen op het stuk van de belangrijkste benoodigheden is de voorbode daarvan : De burgemeester van Weenen verzekert, dat Weenen zich niet bezorgd hoeft te maken, dat het den winter niet zal doorkomen, wat levensbehoef-ten, enz. betreft. Wel zal het van den winter span-nen. De menschen zullen zich aan beperkingen in de verlichting, verwarming en het verkeer, mis-schien zelfs aan het volslagen ontbreken daarvan dienen te wennen ; zooals die in de afgeloopen tien-tallen jaren niet zijn voorgekomen. Daarentegen zal de overheid zich waarschijnlijk in zake de be-voorrading met levensmiddelen, vooral wegens het rantsoeneeringstelsel, van dergelijke scherpe maat- j regelen kunnen onthouden. IETS VOOR IEDERE WEEK Pro arte et Maccaroni. Verleden week hebben de herbergstrategen uit het « Aarden Pijpke » nog eens lastige vraagstukken behandeld. Er was namelijk spraak over het laatste oorlogsnieuws en de Italianen waren op het tapijt. Dat lag hier aan, dat lag daaraan, iedereen wist waar aan het niet kon, maar moest liggen. En die brave Cadorna die het misschien nu nog niet weet ? Een ongeluk is zoo gauw gekomen. Wie weet of zijn barometer misschien niet ontredderd was ? Iedereen begrijpt dat de verstandigste weervoorspeller al eens mis kan zijn en ailes wel beschouwd, Cadorna kan toch ook het weer niet zelf maken. Dan zijn er zoo die komen zagen over regimenten die niet meer willen, over omkooperij, over muiters en vre-desgezinden. Wat weten die menschen daar af ? Alsof het lot van een heel leger soms niet door de allerkleinste oorzaken beslist wordt. Nu, ze wisten het dan toch allemaal beter dan Cadorna het iemand aan zijn verstand zou kunnen brengen. Trouwens, is het misschien wel zoo erg ? Is het tijd om te werk te gaan als of die pinhelmen in Rome waren ? Ik vraag me maar af of in dat geval de Italianen den Heiligen Vader achter hun front zouden nu 7nn vpr 7tin wp noc" niet en ailes samen genomen, is het misschien een geluk voor ons ? Hoe een geluk ? Wel ja, ik begin de oorlogsfeiten uit een tamelijk eeti-zijdig maar dan toch praktiek oogpunt te beschouwen. Wie zal er zoo bijvoorbeeld be-weren dat die terugtocht van de Italianen, den afslag niet in den maccaroni zal brengen ? Lachen is goed en wel, maar lijk het nu staat met de patatten en het graan moet men, denk ik, met ailes rekening houden. Ik hoop natuurlijk oprecht dat de eindzegepraal zoo niet dit jaar dan toch toekomend jaar bevochten wordt, maar duizend wagons maccaroni voor Belgie is intusschen ook niet te verachten. Ik weet niet of ze op ons voedingskomiteit al iets ver-nomen hebben, maar ons Felicie heeft ge-: hoord dat Madam Spekslagers bij den kruide-nier naar kaas uithoorde. Voor gevolgtrekkin-gen is het natuurlijk te vroeg, maar dat de kaas en maccaroni samenwerken is een feit. Zouden ze misschien toch wel iets weten ? Wie weet of nu binnenkort de draaiorgeltjes ook weer niet in omloop komen. Het zou een heel ander uitzicht aan de stad geven, als er zoo weer wat meer aan muziek gedaan werd op de straat. Zoo zou het in elk geval een geluk met een ongeluk zijn, de verbondenen zouden een strookje grond verliezen maar ons Felicie zou hare lievelingen op maccaroni mogen vergasten en ons Nabucodonozoorke zou onder den weldadigen invloed der draaiorgeltjes van dag tôt dag zijnen muziekalen aanlee ontwikkelen. ibo. Verbanning van Priester Vander Meulen Aanbieding van een gouden kelk INSCHRIJVINGSLIJST geopend door « De Gazet van Leuven » Lodewijk Detiège : Dat hij levend keere Naar huis En ons zijn zegen geve Met 't kruis. fr. 2,50 Eene flamingante B. D. M. L. van P. H. Aan onzen martelaar ; voor zij ne koen-heid en standvastigheid. fr. 1,25 De gevers gelieven het ons aan te duiden indien zij verlangen dat hun naam niet ver-meld worde. Verdere giften en mededeelingen te zenden aan het bureel van « De Gazet van Leuven ». Men kan het bedrag ook storten op de post-checkrekening nr 242. Leest en varspreldt De Gazet van Leuven het best ingelicht blad van het arrondissement.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Leuven von 1916 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume