De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk

685839 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 11 September. De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/v97zk56k1g/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

IN DAGEN VAN STRIJD. (Vèrvolg.) rr^-T-^- ]J het begin der schemering bemerkte Truand Ribotte, die van Verberie kwam. Hij rees op ►tl en w''de op zijn trouweloozen kameraad toe- •r I H snellen, toen Ferré hem ter aarde wierp. ►y „Welnu? Ben je dol geworden?" y Hn( „Laat mij dan...." ,,Neen, hij kan alarm maken. Vandaag zijn wij geen meester over ons zelf. Je wraak, zoo-wel als de mijne, moeten zwijgen." Truand sprak niet tegen. De nacht viel, de stilte werd alleen verbroken door het geroep der wachten op het kasteel en het geschreeuw der roovers, die beneveld door den wijn ruwe liederen zongen of twistten bij het dobbelspel Een troep op marsch naderde. Men hoorde den regelmatigen stap op den harden grond. „Daar zijn onze vrienden," zei Ferré. „Luister beter," antwoordde Truand. „Dat is niet de marsch van een troep, die op verrassing uit is en zijn komst wil verbergen." „Werkelijk. Guillaume is te slim om zoo zijn komst te verraden. Maar vvie kunnen het dan zijn?" Juist kwam de maan door de wolken en verlichtte het open terrein tusschen het bosch en het kasteel, waar zij nu een donkere massa zich zagen afteekenen. Een man uit die massa stapte vooruit. Ferré en Truand herkenden te gelijkertijd Maugrabin. „Geef nu je plan maar op," zei Truand. „Je kunt den kapitein niet gevangen nemen te midden zijner manschappen." . „Het is bijna de tijd dat messire Marcel zich bij ons zal voegen," hernam Ferré. „Nu, ik zal weten te wachten. Maar waarom komt Guillaume niet?" Langs de muren van het kasteel sloegen de mannen van Avignon onder leiding van Maugrabin tenten op. „Hoort ge niets achter ons," vroeg Truand. Ferré luisterde. In het bosch kraakten de takken en hij onder-scheidde nu en dan horten en stooten, waarvan de oorzâak hem niet minder duidelijk was dan den bandiet. „Dezen keer zijn zij het," sprak de laatste. Zij gingen het bosch in en kwamen spoedig de voorste gelederen van den troep tegen, die onder commando stond van Guillaume. Ferré werd terstond herkend. „Ben jij het, kameraad," sprak de aanvoerder. „Waar is messire Marcel?" „Hij is nog niet van het kasteel teruggekomen. Tracht vooruit te gaan tôt aan den zoom van het bosch, opdat wij bij de liand zijn als hij ons noodig heeft." „Wat denkt hij te doen?" „Ik weet er niets van, maar een aanval met levende krachten zal moeilijk zijn; een talrijke troep is onder de muren van het kasteeel gelegerd; dat zijn de lui van Avignon, die men beloofde ons te zenden om onze kracht te versterken." „Ja, lui zonder huis of haard, zonder God noch gebod.... Van zulke bondgenooten kan men slechts schade of schande hebben." „Luister," riep een der mannen van de voorhoede, die snel kwam aanloopen. „Er is wat te doen op het kasteel, het geraas van een gevecht konden wij duidelijk hooren." Ferré snelde vooruit, gevolgd door Truand. De stem van Marcel klonk boven de kreten van woede of smart der bandieten, die hem aanvielen. Grand richtte zich hijgend op. „Kun je de poort openmaken," riep hij tegen Truand. „Kom dan en -verschaf mij toegang tôt het kasteel. Daarna kan je doen wat je wil." „Blijf," zei Truand. „De strijd is geëindigd. Je zou te laat komen." Werkelijk was het geraas bedaard en de ingetreden stilte bewees dat Marcel onder de overmacht bezweken was. „Zij hebben hem gedood," riep Grand op smartelijken toon. „Misschien!" Met dit woord verliet Truand het boschje struiken, waarachter hij verscholen was en stapte op de valbrug toe, zonder dat Ferré, wien hij een veelbeteekenenden wenk gegeven had, er aan dacht hem terug te houden. Na een korte woordenwisseling werd de poort geopend en verdween hij in het kasteel. „Messire Marcel zal dezen nacht niet komen," zei Guillaume, terwijl hij Ferré op den schouder klopte, die onbeweeglijk er bij stond, alsof aile geest en leven uit lhem geweken was. „Dan zullen wij hem zoeken. Hij heeft mij bevolen te wachten tôt morgenavond. Als hij gevangen is, wat wij spoedig zullen weten, zal ik zien wat er gedaan kan worden, maar als hij morgenavond niet teruggekomen is, zullen wij den aanval wagen, ondanks allen en ailes en hem bevrijden." ,.Dan zullen wij wadhten." De tijd verstreek, Truand verscheen niet. Plotseling dook hij echter naast Grand op, zonder dat zij hem gehoord hadden. „Waar kom je vandaan?" „Ik wilde niet de poort uitgaan, ik zou gevangen genomen zijn, want mijn terugkeer wekte te veel verbazing dan dat Valrocca niet dadelijk bericht zou hebben gekregen.... Het is echter geen kinderspel omover de muren er uit te komen." Marcel?" „Hij leeft. De kapitein heeft bevolen hem te sparen, dus loopt zijn leven nog niet dadelijk gevaar. Laten wij teruggaan, wij hebben hier niets meer te doen." „Wij moeten ons nog laten dooden," sprak Ferré. „Waarom deze dappere mannen opofferen zonder dat het nut heeft," vroeg Guillaume. „Het zou vermetel vertrouwen op God zijn zestig man te wagen tegen vierhonderd, die op hun hoede zijn." „Ga dan terug, maar laat mij vragen wie bij mij wil blijven en mij helpen wil in de onderneming." „0, zij volgen u allen! Welk nut zullen zij er echter uit trekken, die op u rekenen, als allen met u verslagen zijn. Dan zullen zij verloren zijn, zekerder nog dan hunne verdedigers, dat is ailes.... Wacht, Valrocca zal spoedig op eigen kracht alleen moeten steunen, dan zullen wij den aanval wagen. Dan zullen de kansen een weinig meer gelijk zijn." „Maar morgen, dezen nacht misschien zal Marcel opgehouden hebben te leven!" „Neen," zei Truand. „Als ge den graaf en de zijnen redden wilt, vergiet dan niet nutteloos het bloed van uw vrienden. Wat het uwe betreft, als je me gelooven wil, zul je het dezen nacht wagen, want je liebt gelijk — er is geen tijd te verliezen. Vôôr den dageraad loopt geen der gevangenen van Valrocca gevaar, docli daarna is ailes voor hen te vreezen." „Wat weet je dan?" „De graaf en zijn dochter moeten morgen ter dood gebracht worden." „Dan zijn zij verloren," sprak Guillaume, wanhopig over zijn machteloosheid in deze kritieke omstandigheid. „Er blijft nog één middel over om hen aan den haat van Valrocca te ontrukken," zei Truand. „Ferré en ik zijn daartoe echter voldoende." Ferré legde zijn beide handen op de schouders van Truand, die onder dezen last bijna bezweek en de oogen tôt den boer ophief. „Je herinnert je nog den ingang van het sousterrain, waar je ons op zekeren dag hebt heengevoerd ?" „Ik heb het niet vergeten." „Zou je daar kunnen inbreken?" Ferré wees op zijn bijl, die hij overal meedroeg en waarop hij vaak steunde als op cen stok. Hij had haar tegen een boom gezet en behoefde slechts een hand uit te strekken om haar te grijpen. „Dit gaat door de hardste rots." „Goed! Dan naar het sous-terrain." „Ik ga met je mee,^ zei Guillaume. „A1 kan ik zestig man niet aan een slachting overleveren, mij zelf behoef ik niet te sparen. Meri zal zijn kameraden terugvoeren." „Dank je wel, kapitein. Er zijn maar twee man noodig om mijn plan uit te voeren en twee man sluipen nog door, waar drie man gevangen genomen worden." Truand had met groote beslistheid gesproken, Ferré had hem ondersteund en de kapitein liet hen beiden naar den oever der Oise gaan om den ingang van het sousterrain op te zoeken. Een vreemd tooneel had zich intusschen afgespeeld in het cachot, waarin men den ouden Jacob, den juwelier, had opgesloten. Ribotte, die haast had om zijn schoone plannen te verwezenlijken, was in de diepste duisternis daarin doorgedrongen, want toen hij Cavalcanta achter zich gehoord had, had hij zijn toorts uitgedoofd. Toen hij in het cachot was, had hij haar weer aangestoken. De plaats waar hij binnengetreden was, had niets aantrekkelijks. Het was een ruimte, waarvan elke afmeting ongeveer twee meter bedroeg. De steenen, waarvan ze gemetseld was, dropen van het vocht. Op den grond stond een aarden kruik met water en in den muur waren ringen met kettingen bevestigd om den gevangene te boeien. Jacob had zich met stoïcijnsche kalmte op den steen neergezet en veinsde te slapen. Ribotte bukte zich en schudde hem bij den arm. Verbaasd over deze hoffelijkheid, waar hij verwachtte op eenige stompen of schoppen onthaald te worden, besloot hij de oogen open te doen om die op dengene te vestigen die hem zoo wekte. „Sta op," zei Ribotte. Jacob stond op. „Morgen bij het krieken van den dag zul je opgehangen worden; dan zal ik weten of Maugrabin zich bedroog, toen hij beweerde dat je de diamanten ingeslikt had." „Maar ik heb tienduizend livres gegeven." „Aan Maugrabin! Dat geldt niet." „Hij heeft mij toch gevangen genomen?" „Ja, maar ik heb Maugrabin gevangen genomen, ik moet dus ook tienduizend livres hebben." ,„Neem wat ik hem gegeven heb, ik heb niets meer." „Je zult gehangen worden!" „Dat is eerloos: miin geld te nemen en mij dan niet vrij te laten." „Betaal nog eens, dat is het beste." „Weet i-k hoeveel er in dit roofnest zijn, die hetzelfde zeggen?" „Dus je weigert?" „Ik heb geen wissel, geen geld en geen vriend meer om mij iets te leenen." „Tot je dienst. Daar je mij echter een teleurstelling veroorzaakt, waarvoor ik zeer gevoelig ben, zal ik je bewijzen dat het wezenlijk dom is van uw kant Ribotte te mishagen. Ribotte, dat ben ik." Al sprekende had de roover de deur ter zijde gestooten, zijn toorts in een ring bevestigd en verscheidene eindjes touw voor den dag gehaald ter grootte van een ganzeveder, zorgvuldig met vet en zwavel ingesmeerd. „Je zult het gebruik van deze lonten leeren kennen. Ze zijn uitmun-tend iegen winlcrvoeten en wi::(:rhr.r..c'::1., al r.aar c'e plaats waar zij 762 Dl. KAIHOLIEKE ILLUSTRATIE

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk gehört zu der Kategorie Culturele bladen, veröffentlicht in Haarlem von 1866 bis 1967.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume