De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk

1442 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 23 Oktober. De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/q23qv3d20f/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

LIFEDEGAVEN door J. VAN MERLE (Vervolg.) ANIK niet, Blanche, juf tan straks schrijven, terwijl Jean pakt Wil u onze liefdegaven boven leggen, dan hebben ze het meest kans om in de handen van officie-ren te komen," zei Diana. Jean werd geroepen en in korten tijd was het boudoir van Blanche ontruimd en de knecht op de gang aan het inpakken. „Nu ga ik dien gewichtigen brief schrijven, wat gaan jullie doen," vroeg juf, toen hun deel van den arbeid klaar was. „Wij gaan hospitalen bezoeken. Maar spot u niet zoo met dien brief. Wie weet hoe gewichtig hij wordt en welke gevolgen er van komen," plaagde Blanche. „Minstens een huwelijk," riep Di. „Dwaze kinderen," lachte juf goedig en ging naar haar kamer. Toen bleef ze staan voor een beeld van het Goddelijk Hart dat op een console stond, en na een kort gebed begon ze te schrijven. Haar pen vloog over het papier; 't werd een lange brief. Eindelijk was ze er mee gereed. Toen ze beneden kwam was de knecht klaar en stond te wachten om de laatste kist, waarin haar liefdegaven zich bevonden, te sluiten. Ze bond haar brief boven op het pakje, waarin de linnen zakdoeken en een keurig gebonden exemplaar van Thomas à Kempis, en bleef toekijken tôt Jean de kist gesloten had. Ze keek de adressen na of die wel duidelijk waren en gaf bevel de kisten dien avond te laten verzenden. Het was een sombere nacht. Geruischloos doken zwarte gestalten op uit een der loopgraven. Na drie dagen in die hel te hebben doorgebracht, werden ze afgelost. „Is er nieuws, kameraad," vroeg een officier fluisterend aan een der manschappen die hen kwamen aflossen. „Er zijn kisten met liefdegaven aangekomen." „Hoera," juichte met gedempte stem de officier, en de soldaten die het hoorden richtten zich als gëelectriseerd op uit hun gebogen houding. Ze fluisterden het hun buren toe en als een jubelkreet klonk het zacht door de loopgraaf: „Er zijn liefdegaven gekomen." Behoed-zaam, met zachten tred, soms kruipend gingen ze naar de beschutte plaats achter de loopgraven. Soms moesten ze zich plat ter aarde werpen als een granaat met angstig gefluit over hen heen suisde. Van verre zagen ze de kisten reeds staan. Ze waren geopend, maar nog niet uitgepakt. „Hoera! Liefdegaven! Hoeveel zijn er? Van thuis," jubelden ze dooreen en die bleeke vuile gezichten, die van ontbering en vermoeie-nis getuigden straalden, van vreugde. „Ik weet 't niet ! We hebben ze niet uitgepakt. 't Is niet van familie. Kijk maar, op de adressen staat : Liefdegaven voor de dappere legers der geallieerden ! Leuk dat de veldpost ze hierheen zond," zei de onder-officier, die met het uitreiken der brieven en pakketten belast was. „Van wie komen ze," ^Yroeg de officier. „Dat staat er niet op, luitenant ! Zullen we ze verloten? Misschien zijn er geen genoeg!" „Vraag het de manschappen," antwoordde de officier en keek nieuwsgierig in de kisten. De onderofficier zette zijn forsche stem uit en riep: „Jongens, ik weet niet of er voldoende genoeg zijn en of iedereen wel een pakket krijgt: zullen we ze verloten?" ,Ja, ja, verloten," klonk het als uit één mond. „Eerst eten," riep de officier, een jonge tengere man die hart voor zijn manschappen had, en die, ofschoon hij zelf omviel van ver-moeienis, met deernis keek naar de uitgeputte bleeke gezichten die vol verwachting naar de kisten staarden. „Neen neen! Eerst uitpakken, luitenant," riepen ze. „Gauw dan maar, anders wordt het eten koud en jullie zien er zoo hongerig uit." „Juist daarom eerst loten! Wie weet wat er uit die kisten komt," lachte een jonge soldaat. „Hoe zullen we 't doen ? 't Houdt zoo op, luitenant," zuchte de sergeant. „Dan maar zonder loten! We deelen ailes immers toch broederlijk samen," riep een oudere soldaat. „Ja, ja ! Geef maar op ! We deelen toch," klonk het uit veler mond. Nu volgde een aan val op de kisten. „Luitenant, dit is bepaald voor u bestemd. 't Is een heele bezen-ding! Een kist, een mand en een pakje met een brief er boven op! Ailes bijeen gebonden," zeide de sergeant, die een greep in een der kisten had gedaan. „Dank je Beaumont. Zet maar neer, maar ik ga eerst eten, ik val om van honger en vermoeienis." „Als ik u was, zou ik die mand eerst opendoen, er zitten flesschen in," lachte de sergeant. „Neen, straks. De kok kijkt radeloos, 'teten wordt koud," zei de officier en liep naar de veldkeuken. Onder gelach en gejoel werden de kisten leeggemaakt. Tôt aller vreugde kreeg ieder een pak en er waren er nog drie over. „Die nemen we over drie dagen mee naar de loopgraven," lachte er een. „Hoera, ik heb een flesch punch en een ham," schreeuwde een der manschappen en danste met de ham en de flesch in zijn armen als een dwaas in het rond. „Eerst eten," klonk 't bevel. En met hun pakket tegen zich aan-geklemd stormden ze naar de veldkeuken, waar ze zich de dampende soep goed lieten smaken. Een half uur later lagen ze allen in het stroo en pakten liefdegaven uit onder luid gejuich en allerlei vroolijke uitroepen. De jonge officier bekeek nieuwsgierig den brief die op het pakje was gebonden. „Zal ik de mand en kist voor u openmaken," vroeg een der manschappen.„Ja Beaumont, graag." Met begeerige oogen keek de soldaat naar de flesschen Champagne, wijn en limonade die uit de mand opdoken en naar de blikjes vleesch en biscuits die uit de kist kwamen. „Dank je, Beaumont. Morgenochtend noodig ik jullie allemaal op een lunch," lachte de officier, en na den soldaat zijn afscheid te hebben gegeven, rolde hij zich in zijn plaid en bekeek het pakje en den brief die hij in zijn handen hield. Alvorens hij den brief las opende hij het pakje. „Te deksel, wat een mooi gezichtje," riep hij hardop, toen de schrijfmap van Blanche, waarop haar portret, te voorschijn kwam. „Riep je, Dubois," vroeg een andere officier, die met een klein pakje in zijn hand nu naast hem lag. „Neen, kapitein! Ik uitte maar hardop mijn bewondering! Kijk eens wat een geestig lief kopje. Kan het een phantasîetje zijn?" En hij reikte aan kapitein Dumont de schrijfmap. „Drommels aardig! Natuurlijk een phantasietje! Zeg, kijk eens hoe goed die map gevuld is, en een vulpen is er ook in," zei de kapitein, die de map had opengeslagen. Luitenant Dubois antwoordde niet ; hij was verdiept in den brief. Hij las : „Mjjn held. Want wie ge ook zijt, een held zijt ge, omdat ge uw leven waagt en offert voor ons dier baar vaderland. Ik dank u, mijn held, namens heel Frankrijk! Laat het u moed geven dat aile Fransche harten voor u kloppen en bidden en trotsch op u zijn! Ik zend u mijn kleine liefdegaven als bewijs mijner groote dankbaarheid ! Ik weet niet in welke om-standigheden mijn brief u bereikt. Is 't in de loopgraven onder 't gedonder der kanonnen en het geratel der machinegeweren ? Of is het na een oogenblik van rust en, verpoozing? Maar hoe 't ook zij, het doel van dit brief] e is, u een bewijs te geven van warme bewondering en meevoelen. Gij lijdt wellicht, gij denkt aan vrouw en kinderen? Eén ziel zal er stellig zijn, waarheen uw gedachten verlangend vliegen. Dezen troost wilde ik u door mijn schrijven geven! Ik bid voor u en uw dierbaren. Ik smeek God, u te beschermen, uw arm sterk te maken om ons dierbaar Frankrijk, het eens heilige Frankrijk, te verdedigen, vrij te maken van overweldigers. Ik smeek Hem u te bewaren in aile gevaren naar lichaam en ziel! Ik smeek Hem vooral uw ziel te redden, in uw hart het heerlijke katholieke geloof onzer voorvadèren te verlevendigen en u een trouwen zoon te maken van de ware Moederkerk! En voor uw dierbaren bid ik om kracht, sterkte, berusting om ailes te dragen wat Hij over u en hem beschikt. Hierbij zend ik kisten met liefdegaven, die ik voor u allen heb afgebedeld bij menschen die evenals ik verlangen onze dapperen aan het front een blij oogenblik te bezorgen. Ik zend u mijn portret, omdat ik denk dat u het prettig zult vinden te weten wie u schrijft. Misschien hebt ge een jonge vrouw of dochters. Misschien hebt ge zusters of een verloofde! Misschien staat ge alleen in het leven en hebt behoefte aan een zusterhart. Denk dan aan mij en wees er van overtuigd dat, ofschoon ik al onze dapperen in mijn gebeden bij God aanbeveel, ik het u heel bijzonder zal doen. Indien u er tijd en gelegenheid toe hebt, wilt ge mij dan verblijden met een antwoord? Wellicht geeft u dat een oogenblik afleiding. Dag, mijn held! Wees gegroet door een jong meisje dat u bewondert en eert. BLANCHE DUPARC." Haar adres was er onder geschreven. Het gelaat van luitenant Dubois teekende ontroering, terwijl hij "den brief las. Toen hij dien geëindigd had tuurde hij op het lieve meisjeskopje en allerlei gedachten bestormden hem. Een uitroep van kapitein Dumont deed hem opkijken. „Zei u wat, kapitein," vroeg hij met trillende stem. „Neen. Ik bewonderde hardop deze alleraardigste liefdegave. Ze komt zeker van een vrouw. Jammer dat ze haar naam er niet bij heeft gemeld. Kijk eens wat een mooi sigaretten-etui," en kapitein Dumont reikte luitenant Dubois de Russisch-zilveren sigaretten-koker van Diana. „Chic! Een geraffineerd ding! Die Jeanne d'Arc is er prachtig op gegraveerd ! Het is een kostbaar geschenk. U zijt een boffer, kapitein. Is het ding gevuld?" „Dat weet ik niet Doe het maar eens open." Luitenant Dubois deed het en riep lachend : ,,'t Is om jaloersch van te worden, er zijn khedieijes in, Queens nog al en o, kijk eens wat een mystificatie. Lees maar zelf." De kapitein greep de etui. „Een talisman ! Daar ben ik benieuwd naar," riep hij uit en lichtte het papier op. „Een médaillé! Nou zeg, dat 's me ook een talisman," en met verachtelijk gebaar bekeek hij de médaillé. „Wat een onzin! Ik houd me niet op met bijgeloovig gedoe," mopperde hij. „Mag ik eens zien, kapitein?" „Zeker, en je moogt 't prul houden ook." ,,'t Is een scapulier-medaille," zei luitenant Dubois. „Toe maar. Houd 't ding als je er pleizier in hebt" „Neen, die moet u niet weggeven. 't Is veel te leuk om die later aan uw vrouw le laten zien. U zijt er nu wel niet op gesteld, maar 't is een gracieuse liefdegave." „Geef dan maar op," en de kapitein schoof de médaillé weer onder het papier en stak de etui in zijn borstzak. „Weet jij van wie jou geschenk komt, Dubois? Misschien is 't mijne van dezelfde persoon." „Zeker, ik heb er een brief bij, 't is van eene juffrouw Blanche Duparc uit Parijs. Kent u die familie?" „Neen, ik ben niet bekend in Parijs; jij?" „Ik evenmin." DE KATHOLIEKE ILLUSTRATIE 34

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk gehört zu der Kategorie Culturele bladen, veröffentlicht in Haarlem von 1866 bis 1967.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume