Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUMMER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... Fl. 1.25 „ „ O ! HELDENVOLK. Een paar dagen geleden sprak ik met een hoogstaand Nederlander over de verhouding tusschen Belgen en Hollanders, en hij vond het zoo jam-mer dat vele zijner landgenooten ons, Belgen, beôôrdeelden, volgens som-mige minderwaardige* vertegenwoor-digers van ons volk. „Och ja", zegde hij, "men komt mij ook wel de sta-wtistieken van onzen kantonrechter „voor de oogen leggen en men trekt „mijne aandacht op 't overgroote getal „Beigische delinquenten ; men beweert „ook in mijn bijzijn dat 't zedelijk „peil van menig kamp laag staat, „men haalt mij gevallen aan van indi-„vidueele ondankbaarheid en onbe-„schaafdheid. Maar als 'k dan de rij „mijner Vlaamsche vrienden oproep, „(en hier noemde hij namen die ons „allen dierbaar zijn), ze in mijn ver-„bee!ding laat defileeren, ze scherp „beschouw, dan verdwijnen die scha-„duwen der fouten voor den hellen „gloed dier hoedanigheden en mijne „slotsom blijft: Een prachtig volk, dat „Be!gisch voik„. Een ptachtig volk, on3 past geen andere naam. Doch nieî alleen omdat in ons mid-den mannen en vrouwen zijn opge-gestaan, die door hun weten en kun-nen, door hun geest en hun hart, door hun woord en hun daad de be-wondering en eerbied der omgeving afdwingen, maar wel omdat er in aile standen en rangen van ons volk sterke, reine, edele zielen te vinden zijn; zij zijn de zuurdeesem die de volksmassa opheft tôt een hoogen standaard van zedelijke schoonheid. Hij die de waarheid lief heeft en zich een gedachte wil vormen over de bewoners van een land, zal geen veralgemeenend oordeel vellen als hij een paar aangeschoten mannen in de late uren ontmoet ; noch als hij hoort vertellen van ongelukkige meisjes die ver van het waakzaam ouderlijke oog aan de verleiding niet konden weder-staan en onder de bekoring bezweken ; hij verketter! niet een gansch volk, °indat er een kolonie schoolkinderen ttjt een min godsdienstige stad in zijn diepgeloovig dorp een niet stichtend Voorbeeld kwamen geven. Tusschen aile koren is er kaf;maar Wj kan beide schiften. Hij weet dat kaf lichter weegt, en aan de op-Pervlakte ligt ; dat het kwaad zich sçhreeuwerig aansteit, terwijl 't goede z'ch terug trekt op den achtergrond. 1 Kost geen moeite de ondeugden v"n den evenmensch te leeren kennen ; niets Bpiingt brutaler in 't oog dan een vlek; doch om iemands deugden naar Iwaarde te leeren schatten en achten ls « tijd, iaspanning, doorzicht en toct noodig. Onze menschen zijn schuchter, ze voelen zich op den vreemde, in het defiige, plechiige Nederiand niet thuis ; ze weten n et of de taal van hun hart, ] "T 'k laat staan het woord van hun | "ppen — verstaan wordt, ze durven 1 n'et uiten wat ze inwendig voelen. I < Voor den vluchtfgen bezceker lijkcn t 1 ze wel een beetje onbeholpen, niet genoeg ontbolsterd ; ze zouden eerder medelijden opwekken dan sympathie. Doch zij die zulken indruk kregen, hebben voor een gesloten deurgestaan, ze hadden den sleutel van die harten niet in handen, en hun oordeel is totaal valsch. Ze hebben het schrijn bekeken en de overtuiging mee ge-dragen dat het decoratie-motief wat "té„ eenvoudig was, maar de schatten in het schrijn opgeborgen, bleven aan hun oog onttrokken ; ze hebben niet begrepen dat de steen welken zij minwaardig schatten, een ruwe diamant was waarvan al de zijden nog niet geslepen waren. Treedt met vreugde in de oogen die houten noodwoningen, die logge loodsen binnen ; trekt den neus niet te veel op voor de wanorde die er heerscht, — waar er vele k nderen zijn en vaderaan den Yzer staat of in sla-vernij weggevoerd werd, daar kan men best begrijpen dat Orde niet altijd tôt haar voile recht komt ; — zet u gemoedelijk neer naast de s'.oof en vraagt beiangstellend aan de moeder hoe het haar gaal, en 'k ben zeker dat ge die hutten zult verlaten beter mensch dan toen ge ze binnen tradt. "Och mijnheer, een mensch heeft „toch wat te verduren onder dezen „oorlog. Toen de Duitschers in onze „stad kwamen moesten wij ookvluch-„ten ; maar we waren nog geen vijf „honderd ineter ver, of daar schoot „ons huis in brand. We waren plat „geruïneerd. En op de vlucht heb ik „een meisje van 3 jaar verloren : maar „onze Lieve Vrouw heeft het mij na „drie maanden terug bezorgd, — En „dan, mijnheer, heb ik twee jongens „krijgsgevangenen in Duitschland ; „kijkt daar onder 't kruis hangt hun „portret. — En dan heb ik twee meisjes, twee bloemen van kinderen, een „van 16 en een van 20, hier in 't „kamp zien sterven. En nu gisteren is „mijn jongen, die nog geen 18 jaar „is, naar 't front vertrokken. 't 1s erg „dat ailes, maar 'k weet toch dat onze „Lieve Vrouw van Scherpenheuvel — „kijk dat beeldeken daar, is 't eenige „wat wij van heel ons doeninge kon-„den redden, — 'k weet, zeg ik, dat „zij ons niet zal verlaten — en wat God bewaart, is wel bewaard — 1s dat geen heldhaftige taal ; toen ik dat hoorde ben ik recht gestaan, ik heb de hand gedrukt van die moe-dige vrouw en ben voortgegaan; 'k voelde mij klein naast zooveel ziele-grootheid.Enkele stappen verder in het zelfde kamp, groette ik een armoedig oudje, en op mijn vraag of ze nog aan België dacht, antwoordde zij : „'k Denk „tegenwoordig altijd op den Yzer, daar „staan mijne drie zoons: 't is wreed, „maar 't is toch voor 't Vaderland !„ Geen kamer kan men binnen stappen of men ziet photo's van krijgs-gevangenen of soldaten onder de Heiligheid aan den wand; geen moeder kan men aanspreken of ze vertellen u van gesneu/elde jongens, afge- Van week tôt week 16 iNovember. — Clemenceau heeft de vorming van het niemie Fransche cabinet op zich genomen. — Te Petrograd verwoede gevechten. — Vorderingen der centralen in het Brenta-dal. 17 November. — Finland door de maxi-malisten beheerscht. — Zeegevecht bii Hel-goland, aan beide zijden geen verlies. — Er komen geen Japansche troepen naar Europa. — Jaffa in Palestine door de Engelschen genomen. — 5 Duitsche U-booten vernield. 18 iNovember. — MaximaUsten heer en meester te Petrograd en Moscou. 19 November. — Asquith interpelleert Lloyd George over den oorlogsraad. — Hevige gevechten in Italië tusschen de Brenta en de Piave, 20 November. — Tegenaanvallen der Ita-lianen. — Regeeringsverklaring van Clecen-ceau: ons eenige gedachte is de oorlog. 21 'November. — Succès der Engelschen in de streek van St. Quentin: op een breed front rukken ze 5 kilometer vooruit. — Kerenski zou zelfmoord gepleegd hebben. 22 November. — De Engelschen hebben in omstreken van St. Quentin 8000 krijgsgev. — De Engelschen zijn op 8 kilometer van Jeruza-lem. — De Russen vragen een wapenstilstand? brande woningen, omvergekogelde echtgenooten, te vroeg weggemaaide kinderen ; doch terwijl ze hunne tra-nen met den hoekvanden voorschoot wegvagen, eindigen zij hun historié met woorden van onvergankeiijke hoop in de toekomst van rotsvast betrouwen op God. Dat zij die het geloof van ons vo k in twijfel durven te trekken, evenljes naar de angstige vragen van de moe-ders luisteren : "Mijn zoon had mij „naar Holland gebracht met zijne „sloep, mijnheer; en dan, om niet „van de weldadigheid te moeten le-„ven, was hij weerom gaan visschen. „Maar in Februari laatst, werd hij „door een storm gevat, Jen is hij met „zijn vijf%ian verdronken. En zoo al „met eens voor God komen te staan! „'t Was een brave jongen, maar die „eeuwigheid ? Was hij wel gereed ?„ ]% onze moeders bidden voor het spoedig blijde wederzien, m^ar nog meer voor 't behoud der zielen hun-ner zonen. Telkenmale ik die rij dier eenvou-dige sterke zielen oproep, worden in mij gevoelens van fierheid wakker ge-schud : een volk dat zulke vrouwen teelt, is een heldenvolk. Telkenmale ik hunne woorden als een heerlijk muziek in mijne ooren hoor ruischen, verdwijnen aile gevoelens van vrees voor de toekomst ; de kinderen van nu zien hoe grootmoe-dig de moeders hunnen piicht ver-vullen en hunne smart weten te dra-gen ; de mannen van morgen zullen dan niet vreezsn het platgetrapte land te beploegen en de verwoeste steden herop te bouwen. Niet die geslachten die vertrouvven op hun zwaard en hun vuist 7.ullen de wereld bezitten, maar deze die steunen op God en hun recht. Zielenadei en vroomheid buigen zich bij ons over de wiegen : daarom zal ons volk nooit vergaan. j" CALBRFCHT. Staatskwestâes. Volkerenvraagstukken. Japan en Amerika. Wat wringt er tusschen beiden? Vôôr dezen oorlog was er nog al eens kwestie. Japan zoekt uitbreidmg : uitbreiding van gebied ; daarom heeft het na den Russisch-Japanschen oorlog lan'd geannexeerd of onder pro-tectoraat genomen; uitbreiding van invloed, daarom heeft het altijd willen een zekere contrôle houden over China. Japan heeft eene groote bevolking, die zoekt uit te wijken. Nu liggen daar in de buurt de Philippijnsche eilanden, welke aan Amerika behooren. Zou Japan daarvoor geen lust gevoelen?, En West-Amerika (San Francisco enz.) ligt ook zoo ver niet. Daar komen veel Japanners wonen, con-currentie maken met de Amerikaan-sche werîdieden. Amerika heeft dus tegen Japan vrij te houden: lo. zijn invloed in China. 2o. zijne souvereiniteit op de Philippijnsche eilanden. 3o. de belangen van zijn eigen volk op de Westkust van het eigen land. In de laatste tijden is er veel ge-werkt om tusschen beiden een ak-koord te maken waarbij ieder zou weten waar hij zijn invloed mag doen gelden zonder den andere op de teenen te treden. China zal wel een deel van het gelag betalen. De groote vrees is dat het later tôt ruzie zou kunnen komen. Amerika schept een leger voor dezen oorlog, datzelfde leger ban later dienen tôt zijn verdediging. Japan helpt de ge-allieerden maar houdt zijn schepen buiten gevaar van getorpedeerd te worden. Geve God dat van dîen kant nooit een aanval kome. Dan zouden Euro-pa's en Amerika's vereenigde krach-ten wel noodig zijn. WekeijbitÉ Overzicht De warboel in Rusland. 't Zal dan toch waar zijn dat de Maximalisten zegevieren le Petrograd. Wij zeggen niet dat ze het bestuur in handen namen, ze hebben immers aile bestuur vernietigd. Er bestaat thans in Rusland zelfs geen zweem van bestuur. De anarchie zwaait er den schepler ; de volksmassa is aan haar zelf over-gelaten ; niemand om die massa te leiden, niemand om haar wijzen raad te geven, niemand om haar te orga-niseeren tenzij de hand!angers van den vijand die de arme dwazen verbijste-ren met theoriën die schitteren als goud, maar hol zijn als een uitgezopen ei, theoriën die daarbij giftig zijn en den dood veroorzaken. En die kudde zonder herder kijkt om zich 'neen, z mder het' echte spoor te vinden ; die S aven bedwelmd door hun " Vokha „ en den godendrank!? der vrijheid zwijmelen en weten r.iet w?arheen ? j BLAD, Zondag, 25 November 1917. l8te Jaargang No. 35

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.