DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende >rR"" i ii .1 i . i - • - ■ Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t lien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Onze Vaderlandsliefde Zoo men een der geheimen wil ontdekken van 3e prachtige, eenparige en spontané opwelling, waarmede, in Augustus 1914, de Belgische jeugd eich als een vasten dam tegen den invaller op-wierp om hem heldhaftig te weerstaan, zal men. dit vinden in de nieuwe geestgesteltenis — ont-daan van het positivisme dat de geestgesteltenis van een ouder geslacht kenmerkte — die het wêrk was van de Belgische geschiedkundigen ea indere schrijvers tevens. Met Kurth en Pirenne ontstaat er eene speci-fiek Belgische geschiedschrij vers-school die, eteunend op de wet van de volkeren-psychologie en met de fakkel der wetensekap in de hand, ge-duldig de duistere doolwegen van de gesehiedenis Baspeurt en, langs den weg der oorsprongen, zegevierend deze opvalting van de Belgische sationaliteit aan het daglicht brengt, die van ons een volk maakt met ailes wat dit woord aan Bterke en verafgelegen erfelijkheid vereischt. En onze geschiedschrij vers gaven aldus aan ons vaderland het driedubbele bewustzijn, door de eeuwen hecn, van zijn vorming, zijn voortbc-staan en zijn onlwikkeling. Bij deze, door onze geschiedschrij vers samen-gebrachte elernenten, voegden onze schrijvers net geestelijk cernent van de kunst en groepeer-den ze tôt een vurige en glanzende synthesis. Edmond Picard verhief voor het eerst, op onzen bodem, met de pracht van het woord en als het Laburum van onze herwonnen persoon-lijkkeid, de bevestiging van de Belgische ziel, «menigvuldig in al haar verscheiden uitzichten, tnaaréén in haar kern, oorspronkelijk en geeon-centreerd, substratum dat overgebleven was op den bodem van den distilleerkolf waarin, gedu-rende twintig eeuwen lang; zooveel verschillende elernenten, verhit onder het vuur der rampen, ïicli hebben opgelost en vervlucbtigd door een titanisehe alchemie ». Ach, langen tijd werd deze ontdekking van een Belgische ziel op lichte ironie of grove schimpscheuten onthaald — en het was noodig dat deze Belgische ziel, in de tragische en roem-ïijke dagen van Luik en aan den Yser, het doopsel des bloeds ontving, opdat wij allen het «indelijk eens zouden zijn om onze geestelijke eenheid te erkennen. V au zijn kant omkleedde een groot diehter, de Msehtïgste waarop de wereldlitteratuur bogen «an, Emile Verhaeren, met de opperste uitdruk-der Schoonheid, de verschillende uitzichten van het vaderland en deed er met een verblin-ciende en ontroerde bezieling, de essens der Eeu-wijheid en der traditie van uitkomen. tindelijk is het, in een kinderlijke onderwer-ping aan het ras, om België, zijne ziel, zijne gesehiedenis en zijn licht te verheerlijken, dat onze romanschrijvers hun talent besteedden : wmonnier, Eekhoud, Demolder, Davignon, nrres, des Ombiaux, en dien roerenden herop-«onwer van de epische en bloedige heldendaden tinzer gemeenten, Henry Carton de Wiart. En anderzijds maakte de kunst van Albrecht Kodenbach, van Guido Gezelle en Stijn Streu-I .s' door een nieuwen glans aan den ouden «uister van den Vlaamschen grond bij te zetten, ûezen niet duurbaarder aan al zijne kinderen? Deze bij elkander aansluitende bladzijden van onze geschiedkundigen, waarin de Schoonheid en de Wetenschap hand in hand gaan, spiegel-«en de Belgische jeugd een objektief van edeler en meer verheven hoedanigheid voor ; een va-oeilandsliefde tevens meer berçdeneerd en meer sentimenteel — een onschatbaren voorraad voor ■e tarde dagen die gingen aanbreken — moest deze jeugd, tegenover de ougerechte schen-ing van het grondgebied, — het heldhaftig en pontaan gebaar voorschrijven dat inderdaad net hare is geweest. Laat ons deze overtuiging behouden, en wen-en wij ons dankbaar tôt de geestelijke bewer-Tp'5Jaji°ns .va,ierlaad : De werken van onze s scniedkundigen en van onze schrijvers, stre-n Met onze soldaten in de vestiugen, en strij-81 nu nog verder in de loopgraven. Firmin Van den Bosch, Advokaat Generaal, ! ïaifn i r- , Belgisch rechtei- bij de Internationale | Woi * Fel»Uari. Jundietie in Envole, ¥oor ils leil'iiwen eu tasn uan de Bu?gsrîi!!?8 Pgsnten non den Stost, dosp sien Mijsnd gcdood Een K. B. van 19 Februari 1917, zegt dat de weduwen en kinderen der niet militaire bedien-den van den Staat, die door den vijand gedood zijn of overleden zijn aan de gevolgen van kwet-suren door den vijand teweeggebracht, tôt bij het sluiten van de vrede het bedrag zullen ontvangen van het traktement hetweîk aan hunne cchtge-nooten of vaders op de Staatsgelden uitbetaald werd. De in de bovengemelde voorwaarden betaalde sommèn zullen het bruto traktement uitmaken, zonder eenige aftrekking ten voordeele van de kassen der weduwen en weezen : genaamde kas-sen zullen na den oorlog het bedrag der stortin-gen dewelke door hen raoeten gedaan worden, ten voordeele van den Staat verefTenen. Hoe da Ouitschers iisiig te wer!k gm De Duitschers hebben in zake listen meer dan een pijl in hunnen koker. Steeds nemen zij hunnen tçevlueht tôt geveinsde vriendschap-betoog om onzen rechtgeaarden Ihndgenooten een strop om den hais te halen en in dit zaakje zijn zij vrij spitsvondig. Onder meer listen, doen zij in hunne bladen adverteeringen inlasschen als in dezen aard : « Men verlangt oud metaal te verruilen » of « Men verlangt zicli in betrekking te stellen met boeren en landbouwers. Goede zaak. » De antwoorden inoeten onder beginletters gestuurd worden naar het bureel van het blad. Enkele dagen nadien, krijgt de man die zieb beeft laten verschalken, het bezoek van een Duitschen spion, die hem een hoogen prijs voor het oud metaal biedt, vooral wanneer er a ver-boden metaal » onder is. Wat den landbouwer betreft, men spreekt met hem over koetjes en kalfjes, maar vooral over « aardappelen » en « spek » en men zegt hem dat men nog eens zal weerkomen ora daarover nader te spreken. Maar daags nadien, komen er gewapende Duitschers op de hoeve, en halen onder het geleide van een oûwen ser-geant aardappelen, spek en... den eigenaar weg. De stakkerd wordt tôt eene zware boete verwe-zen, wegens overtreding van de bevelen van den goeverneur-generaal, en nadien naar Duitschland gestuurd. Hier valt aan te merken, dat die brave lieden, die niets vermoeden, eenvoudig weg om den tuin worden geleid; zij hebben niets verkocht, zij hebben zelfs het voornemen niet gehad iets te verkoopen, maar zij worden aanzien, als deze of gene waar te bezitten, en dat volstaat om de Duitschers er toe te brengen, zonder het minste recht of de minste reden, zich die waren maar toe te eigenen. Zoo haalt men het geval aan van eenen fokker uit de omstreken van Chimay, die niet alleen tôt o,000 mark boete werd verwezen, om in het bezit te zijn bevonden geweest van eene zeker hoeveelheid spek, voortkomende van varkens die bij voor zijn eigen verbruik had geslacht, maar van al zijnen vleeschvoorraad werd be> roofd. Het staat meer en meer vast dat de Duitschers, in zake keuze van middelen, over aile gewetens-bezwaar heenstappen, en zoo maar pakken wat zij kunnen lirijgen, krachtens de barbaarsche stelregels van het Duitsche recht. J. B. Het Martelaarsboek van de Belgen Het blad van de Duitsche rechtsgeleerden deelt een statistiek mede van de veroordeelingen in bezet België uitgesproken, van af 1 Oktober 1915 tôt 30 September 1916. Daaruit blijkt — zonder dat wij eenig kontrool op deze cijfers kunnen uitoefenen — dat 103,092 personen wer-den veroordeeld : 100 tôt de doodstraf, 491 tôt de opsluiting, 11,001 tôt gevangenisstraffen, S91 tôt de wegvoering, 88,266 tôt boeten. Bij de veroordeelden telt men 83,132 mannen en 19.857 vrouwen; men vindt er 49,725 Walen en 41,184 Vlamingen onder. De ontvoeriugen ziju jn deze statistiek niet begrepen. 08 Isaissniihgld van den Strijd IN jeasTcs-KLA-isriD Krach tige Maatrcgelen De heer Lloyd George heeft verleden Vrijdajf in het Lagerhuis eene groote redevoering uitgesproken, waarin hij den toestand onderzochfc heeft die er door den duikbooten-oorlog gescha» pen werd. « De Duitschers,» zoo heeft de Engelsehe minis-ter gezegd, c aanzien het vernielen van onz» handelsvloot als het eenig middel om de Bond-genooten van hun meest ontzaglijk kraehtsele» ment te berooven. Inderdaad kwamen er eea jaar vôôr den oorlog 50 miljoen ton vraeht in de Britsche havens. Gedurende de laatste twaalf maanden zijn er slechts 30 binnen gekomen. Dat is niet aan de duikbooten toe te schrijven, doch aan het feit dat een groote proportie naar Frank-rijk, Egypte, Mezopotamië en Salonika gezonden werd. c Over de bedreiging die de duikbooten uitma» ken, hoopt de regeering te zegevieren, maar hetî zon een misdadige dwaasheid zijn op deze hoop onze bedrijvigheid en onze politiek te vestigen. Veel van onze schepen zullen nog in den grondi geboord worden. Daar moeten wij op rekenen om ons de zegepraal te verzekeren en bij gevolg krachtdadige maatregelen te nemen. « Deze maatregelen zijn van drie soorten : D® eerste betreffen de oorlogsvloten ; de tweeda hebben betrekking op het bouwen van een steeds aangroeiend getai handelssehepen ; de derde ten slotte bestaan in het verminderen van de hoe» veelheid tonmaat bestemd voor het vervoer van koopwaren die niet tôt het leven noodwendig zijn en in het zooveel inogelijk doen aangroeien van onze eigen opbrengst. « Eerst en vooral moeten wij onzen invoerr ver» minderen. Het artikel waarvan het vervoer da grootste tonmaat vergt is het hout. Verleden ja» hebben wij 6,400,000 ton ingevoerd. In dit op-zicht kunnen wij groote besparingen maken. Het leger in Frankrijk moet in eigen behoeften kunnen voorzien. De Fransche regeering heeft reeds twee wouden tôt onze beschikking gesteld. Wij zullen verpiicht zijn haar nieuwe olfers te vragen. « Anderzijds hebben wij besloten het bebouwen van de braak liggende velden verpliehtend ta maken. Zoo zullen wij eene merkbare ver min» dering van invoer bekomen. *. Al wat niet onmisbaar is tôt het voortzetteij van den oorlog, tôt de behoeften van de troepen hier en op den vreemde, tôt het leven en het nationaal krediet, moet beperkt of afgesehaft worden. De invoer van het papier en de grond» stoffen noodig tôt zijn vervaardiging zal voor-taan beperkt worden op 640,000 ton of de helft van wat het tegenwoordig bedraagt. c Voor de vruchten en het moeskruid, die welka wij onmogelijk kunnen ontbeeren, zullen verder , vrij ingevoerd worden, maar sommige anderen, zooals appelen en tomaten, zullen volstrekt ver» boden worden. De oranjeappelen, bananen, amandelen en noten zullen met 25 t. h. van de» invoer van verleden jaar verminderd worden. Mineraal water, koffie, druiven en cacao zullen verboden worden, evenals uit den vreemda komende thee. Voor wat het vleesch betreft, da in Engeland aanwezige voorraad zal moeten volstaan, van waar een besparing van 900,000 ton. « Het bier en de alkool zullen dezelfde beper-kingen ondergaan. « Als de natie deze beperkingen aanneemt en e® zich aan onderwerpt, zullen de pogingen van den vijand ijdel blijken. Laat ons niet verge ten dat miljoenen van onze jongelingen, dat da bloem van ons ras het bitterste lijden en doods-gevaar verduurt. Het land moet hun opofferingen deelen. Het zon eene misdaad zijn aan onze soldaten te vragen hun leven in den toekomenden strijd te wagen en door onze zelfzucht en ons gebrek aan wilskracht, dit offer noodeloos ta maken. » , Deze prachtige rede, die soo geed aan de hui-dige noodweudigheden beantwoordt, _werd geestdriftig toegejuicht. Meer dan ooit is het uur gekomen waarop de burgers offers zouden brengen. Allen zullen ze aanvaai'4ea in de hoop dat de zege ze zal bekroaea 27 Februari 1917 Nnmmer

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.