den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende I I M !.. .1 . i.u ... i LU . ' I II* Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien, of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Blanke Slaven in België Rat iïlonseipeLf? pzisn Sissît Op 22 November 1916. b^gonnen de Duitschers voor de eerste maal met hun ontvoeringen in het bisdom Namen, in de kleine stad Gembloers. Om 6 uur 's morgens trad Monseigneur Heylen, bisschop van Namen, heimelijk het land-bouwgesticlit van Gembloers binnen, waar de voorbereidingen gemaakt werden. Hij was van twee geestelijken vergezeld. Nadat eerst een on-dergeschikie gepoogd had Item te verwijderen, gelukte hij er in den Oberstluitenant te naderen die deze droevige verrichting bestuurde en zegde hem, kalm weg : « Ik ben de bisschop van Namen. Ik houd er aaii u de redenen van mijn aanwezigheid hier te verklaren. Tôt nu toe had de Duitselie overheid no? geen mannen in mijn bisdom genomen. He-deu begint gij : Ik heb gemeend dat het mijn pliciit was hier te komen ; ik hpb eenige dagen geleden een protestatie aan den goeverneur generaal gezonden ; ik heb hem mijn innige over-tuiging mede gedeeld dat hij een zwaar onrecht legaat jegens deze mannen die het recht bezitten in hun haardsteden te blijven, te midden van hun gezin de vrijheid te genieten om ongestoord hun bezigheden voort te zetten. Ik heb, eerst en v°oral, mijn protestatie voor u willen herhalen. Vervolgens zijn deze mannen die gij gaat weg-voeren raijne idnderen. Aïs vader van het gezin heb ik hun willen toonen dat ik deel neem in hun ongeluk ; ik heb hun de opbeuring van mijn aanwezighi'id willen brengen ; hun de verzeke-ring geven dat ik ze niet vergeten zal en dat zij iop mijn gebeden kunnen rekenen. Daarom eisch ïk van hier te blijven. i> De offîciVren, wien de aanwezigheid van den bisschop zichtbaar hinderde, deden ailes om hem weg te krijgen. Zij beriepen zich op het stellig verbod van het generaal goevenxement. Mgr Heylen anlwoordde : « Zoo gij mij niet toelaat hier te blijven, zal ik er uit besluiten dat gij daar een werk ver-richt dat gij wilt verbergen, waarvan gij geen getuigen wilt hebben. » Hij zegde nog : « In het belang van uw leger zelf, moet gij Verlangen dat ik hier wpz«'. Men heeft zooveel inonsterachtighede# verteld over uwe wijze van te werk te gaan. Wees verheugd dat er hier een ®e'g is, die zien kan hoe het toegaat en die deze gei uchten desnoods kan logenstraffen. » Ziehier van wat Mgr Heylen getuige was : Om 7 uur begon den défilé van de mannen. Aan den ingang van hetgesticht gebeurde er een «ei'sie keus : De mannen van boven, de 45 iaar Wenlen ter zijde gesteld. Al de anderen kwamen per groepjes van een entai op de binnenplaats, waar zich het eigen-I >Jk keuringsbureel bevond. Mgr Heylen bleef in e > nabijheid : Hij kon met eigen oogen de walge-J e wijze vaslstellen waarop twee soldaten, u ergescliikten, teldwebel, over de menschen 'an gansch eene streek gelijk over een kudde t beschikten. Willekeur en grilligheid waren re£e^ Ziehier nauwkeurig hoe het bij i a.ss^ eî*?n, toeSlnS- De soldaten namen de klii; v wierpen er een blik op. Een Uni- i n kelSfighêbbende en dan reclits of s, recuts was de vrij heid ; links de ontvoering. •ntH^nilfat,Ste* de vei-oordeelden, werden on-«ui-i ^ langs groote aanplakbrieven, verlei-«iijke oproepen tôt vrijwillige dienstverbinte--Z™' "aar eene zaal gevoerd, Industrie-bureau waar burgers ze uitnbodigden een vrij OfeiwiuHaar van Wytschaete-Mecssen bij onze» Koaiog Plumer, de overwinnaar van Wvt-«Cbaete en Meessen, werd Donderdag met zij ri «Wdoor Ivoning Albert ontvangen. J ue Briteche generaal bood aan onzen vorst de BriH«aak" Tan vaû Wytschaete, door de u i ket jongste oileasief buitgemaakt. en vrijwillig kontrakt voor Duitschland te on-derteekenen.Laat ons hier vermelden dat voor gansch het kanton Gembloers, 4 jongelingen geteekend hebben, en dat blijkbaar onder den dwang. Van daar werden de ongelukkigen in een uit-gestrekte weide geparkeerd langs den spoorweg waar het vertrek plaats greep. Want zoo is de inriehting, in al deze zittingen voor menschen-roof, dat de veroordeelden hun familie niet meer terug zien en onmiddellijk in beestenwagens gelailen en weggevoerd worden. Van de plaats waar hij zich bevond was Monseigneur de bisschop getuige van gansch het tooneel. Vôôr hem defileerden als ontvoer-den, arbeiders, bazen, nijverheids- of werkhuis-bazen, eigenaars, pachters en landbouwers, werklieden en vakmannen, familievaders van 5 tôt 9 kinderen, zieken, jonge leerlingen, enz. Ziedaar wat de zoogezegde werkeloozen waren, de oudersteunde lieden zonder werk, die de Duitselie regeering, om de werkelijkheid der dingen te verbergen, wegvoert om hun zoo te zeggen in Duitschland een beter bestaan te verzekeren. Verscheidene duizenden mannen kwamen op 5 uur tijds langs deze binnenplaats ; ongeveer een duizendtal per uur. Op een gegeven oogenblik hoorde men Mgr Heylen tôt een Hauptmann zeggen : « Hebt gij niet den indruk een slavemnarkt in Afrika bij te wonen ? s De officier wist niet wat antwoorden. Toen de menschenmarkt ten einde was, ging Mgr Heylen, ondanks het verbod dat men hem daarvan gedaan had, naar de plaats waar de ontvoerden op den trein geladen worden. Van aile kanten riepen vrouvven, echtgenooten, moeders, die op grooten afstand werden gehou-den door de bajonetten, aan de ontvoerden een laatste vaarwel toe. Men hoorde een van de gezellen van Zijn Eminencie tôt een officier zeggen : « Kent uw hart dan niet het minste me-delijden meer? » Deze bruut antwoordde : «Als men op het front geweest is, kent men geen me-delijden meer. » Mgr Heylen, die men een eerste maalruw had achteruit geduwd, verre van zijn geloovigen die slaven geworden waren, gejukte er in, eenigen tijd later, ze te benaderen en hun wat troost en aanmoediging tefgeven. Zij waren daar met 1,600. Uren lang moesten zij daar aan den spoorweg zonder voedsel blijven staan. Want zij moebten zelfs het pakje levensmiddelen niet mededragen, dat zij hadden medegebraclit. Rond 2 uur zet een eerste konvooi zich in beweging onder de langdurige kreten vann Leve België ! Weg met Duitschland ! » Mgr Heylen bleef daar nog drie uren, met de voeten in het water en in het slijk, in afwachting dat cr een tweede vertrek zou plaats grijpen. Hij moest heengaan, toen het duister was, zonder een tweede konvooi te zien vertrekken. Dergelijke zittingen grepen plaats op 23 November te Namèche, op 2i November te A.u-velais, op 25 November te Fosses, op 27 November te Franières, op 28 November te Assesses, enz De Duitsche offieieren volbrengen hun werk met wreedheid en cynisme. Voor al deze opge-hoopte smart geven zij slechts blijken van on-verschilligheid of van spot. Te Gembloers ledigden zij, vôôr dieongelukkige veroordeelden, flessclien kognàk en zetten daarbij de fleseh aan den mond. Een van hen heeft nochtans een der volgende dagen gezegd, toen hij van een der zittingen terug keerde : « Ik ben beschaamd over het werk dat men ons heden doet verrichten ! x> Die deelthet oordeel dat de toekomstzal vellen. Voor het Rood-Kruis — Ontvangen 88 fr. 90, ter nagedachtenis van dep gesneuvelden cavalerie-luitenant Louis Jacquet. De officier van C. 188 (in vervanging van een kroon). — Ontvangen 6 fr. van korporaal L. Fraiki», C'. 172, 11 c. : Opbrcngst van eenen verkoop. — Ontvangen 6 fr. van den serg.-inaj. L. Bouillon : Gift van de 7e cornp. van C. 95. — Ontvangen 5 fr. : Gift van den heer G. Ver-straute, C. 146. 8" c. — Ontvangen 5 fr. van iemand die onbekend wil blijven : Voor iulassching van eene adverteatie. Oe Vetjiring van de Âmerikaanschs Onaihaiikelijkhsid is Etielat Het stadje Etretat heeft ook de verjaring van de Amerikaansche onafhanltelijkheid op eigen houtje gevierd. Hetschilderachtig zeestadje heeft ten dage een Engelsch-Amerikaanschen aanblik. Het groot Britsch veldhospitaal werd in de handen van Amerikanen overgelaten. Wanneer M. Balfour naar Ame ri lia trok, had hij de hulp gevraagd van enkele voltallige veldhospitaler» voor de Britten. Tien dagen reeds nadien kwam er te Londen een keurig personeel, bestuurd door den uitstekenden Ainerikaapschen Jjecl-meester, majoor Brewer, die op de heelkuhdige Europeesche congressen voor den oorlog aanwe-zig was. Dit veldliospitaai bestaat uit zes en twintig heelmeesters en specialisten, uit vijf en zeventig gediplomeerde nurses uit het Presbyterian hos-pital te New-York, aile vrouwen uit de hoogere standen die' eene noodige wetenschappelijlce voorbereiding ontvingen, alsmede uit lionderd vijftig brankardiers. Het werd onmiddellijk te Etretat gevestigd en het Britsch personeel kon naar andere gezondheidsinrichlingen worden gestuurd. Talrijke leeraars en studenten uit de Hooge-school van Golombia bevinden zich onder do doktei's en brankardiers.Een zeker aantal jongelingen hadden zich onmiddellijk laten inlijven, en zetten hun militair onderricht voort, tôt dai; zij den leeftijd zullen bereikt hebben, vereischt om in de gelederen vanhetdapper Amerikaansch leger te treden, dat op Franschen bodem begint te ontschepen. Al dat volkje verzorgt en ver-pleegt talrijke gewonde Britten. Den 4° Juli dus, werd op het groote speelplein van Etretat. de verjaring van Amerika's onaf-bankelijkheid gevierd. Al de vervoerbare gewon-den en aan beterhand zijnde zieken werden met de ambulancie-rijtuigen. die met de vlaggen der bondgenooten en met een groote « Star Span-gled Banner » versierd waren, naar dit plein overgebracht. Al die veerkrachtige, flinke jongelingen van het korps ambulanciers, hadden eene groote Eartij base-bail, naar de Amerikaansche gebrui- en, ingericht. De « fraaie zetten » werden door een bijzonderen man aangekondigd, die met luide stem den naam van den speler rjep, die onmiddellijk met luide hoerakreten werd toege-juicht.Kluchtige intermezzo's : Loopkoersen met aard-appelen in eenen lepel, snelkoersen, enz. ; —. verschijning van eene pseudo-negerfamilie, —• offieieren in zwarte dame's veriliomd met lappen poppen in hunne arnien gekneld; eene planters-familie, een kinderrijtuigje vooruitstootend, een diligencie aangetast en verdedigd door Indianen. Dit rijtuig was getrokken door vrij aardige paarden : Elk paard was verbeeld door een paar soldaten, die op natuurlijke wijze huppelden, en soms zich onstuimig wierpen ; — springkoer-sen, enz. Een uitersttalrijk opgekomen Franseh-Britsch-Belgisch - Amerikaansch publiek woonde die verinakelijkheden bij. Wij hebben de aanwezigheid opgemerkt van Mev. Juliette Carton de Wiart. vrouw van den minister Vlan rechtwezen, eene bijzondere vrien-din van Amerika ; van dr. Graeuw, den knappen redenaar ; van Mrs Gristi, bestuurster van het veldhospitaal ; van Miss Betty Gould, hare rech-terarm ; van barones Moncheur, van Ameri-kaanschen oorsprong, echtgenoote vanhethoofd der Belgisch missie in de Vereenigde-Staten.enz. Heel het feest had een echt frisch, levendig en sierlijk allooi. Een eerste miljoen Amerikanen op ons Westerlront De Amerikaansche regeering heeft besloten onmiddellijk een miljoen manschappen onder de wapens te roepen ; deze zullen aangevvezen worden door loting onder île ingesclirevenen. Men is met die vemchtiug den 10° Juli 1,1. be-gonnen. 12 Juli 194 7 Nnmmfir -44c,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.