28 Noverober 191-4 LMimmer den Dinsdag, Donderdag en Zaîerdag verschîjnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN bestemd , iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. De Veldslag in Vlaanderen en het Belgisch Leger In zijn nummer van a5sUn November, geeft Le Bulletin des Armées, het uitstekend orgaan, dat voor den franschen soldaat is, wat de Legerbode voor den onze is, een merkwaardig verslag over het gevecht in Vlaanderen geleverd deze zes laatste wefcen. Dat gevecht is geweest een uiterste poging van wege de Duitschers om den linkervleugel van de Bondgenooien te omsingelen en daarna door te breken. Die poging mislukte volslagen, en daardoor werd het gevecht in Vlaanderen oaor de Bondgenooien een wezenlijke overwinning, de voortzetting en de algeheele bekrooning van die op de Marne behaald. De schrijver pan dat verslag doet uiischijnen ten prijze van welke heldhajtige dapperheid de Bondgenooten die bloedige neeriaagkonden toe-brengen aan de Duitschers, die er niet min dan 120,000 man bij verloren. Hij bewijst ook met velke behendigheid het hooger bevel, door inten-tiej spoorweg- en autoverkeer, de noodige krachten naar het Noorden wist te voeren om zan den vijandelijken aanval te weerstaan. De Keizer had immers, vast besloten als hij (vas tôt Haies of Ieperen door te dringen, tusschen de Leie en de Zee ontzaglijke legermachten opge-•teld : vier ruilerijkorpsen en twee legers be-iiaande uit vijftien legerkorpsen. Doch begin Oktober kwam de fransche linkervleugel niet ■>erder den Rijsel ; hoogerop stonden enkel de •uiterij. de territoriale iroepen en de marine-^nsiliers.De hulptroepen der bondgenooten kwamen in tijds toe in den bedreigden sector. Ofschoon minder in getal dan de vijand, hebben se al zijne aanvallen afgeslagen, die ondersteund waren door al het zwaar gesçhut van Antwerpen mee-gevoerd. Nu ligt de vijand verbrijzeld, uitgeput, yreeselijk verscheurd en, we mogen het zeggen, overwonnen. Het Bulletin eindigi met eene warme hulde te brengen aan de Fransche soldaten en oversten. leder zal daarmee van harte instemmen. leder iok zal het besluit van den schrijver beamen, (vanneer hij bewijst dat deze schitterende uitslag, te samen met het voortdurend vooridringen der Rnssen sedert 3n November, depoorten voor een nakende en beslissende overwinning wijd open-zet. •r» »>• Wij kunnen niet nalaten hier le drukken op het groot aandeel waarop recht heeft in dezen goeden uitslag ons leger, dat, ofschoon het zeer geleden had in de voorgaande gevechten, hier , op dan Yser zich met roem heejt bedekt. Zijn heldhaftige weerstand, toen het nog alleen voor de verwoede aanvallen van den vijand stond, heeft de bondgenooien gered — evenals het se le Lilik redde — met aan de hulptroepen den tijd te geven aan te komen, en het opperbeeel in staat te stellen zijn plan zoo niistekend uit te voeren. In ajwachting dai een officieel verslag aver den roi door het Belgisch leger in desen ge-weldigen veldtocht gespeehl, de schitterende huU de, aan ons leger door de heele wereld gebracht, home oevestigen, kunnen we niet beter doen dan hier overdrukken wat onze koene conjrater Le XXe Siècle daaromtrent schrijft in zijn nummer pan gisteren : een brief, eckele dagen voor zijn dood geschreven, maakte Lord Roberts den lof van België. « Aangespoord door het voorbeeld van hun edelen koning bebben de Belgen, zei bij. den eersten aanval der Duitschers tegengehouden, en men zou het belang niet kunnen oversebatten van den steun, dieu ze aan de bondgenooten hebben geleend. » Die hulde van dien ouden strijder van Enge-band aan het belgisch leger was verdiend : Het behoort niet dat een overdreven ootmoedigheid ons belette het te zeggen. We mogen selfs be-treuren dat, in zekere opzichten, de lauweren te karig bedeeld worden aan de helden, die met te Luik, een tegen vier, den eersten opruk der Duitschers te breken, heel het plan van Willem II hebben verijdeld; aan de havelooze soldaten die, op den Yzer, den krachtigen aanruk van een versch leger hebben tegengehouden. Te Luik hebben de 30,000 man van de divisie van Léman en van het garnizoen der vesting, ongeveer 70,000 van de 125,000 aanvallers gedood of gekwetst. Op den Yzer heeft ons klein leger, uitgeput door drie maanden strijden en vermoeid door een langen en moeilijken aftocht, zegevie-rend het ho.oi'd geboden aan drie voltallige legerkorpsen, van 35,000 man ieder, versterkt door een divisie aanvullingstroepen. De 60.000 Belgen hebben gevoehtcn 1 tegen 2 1/2. Zij hebben aan dooden en gekwetsten ongeveer 1,000 man per dag, in 't geheel 13,000 man verloren. Wanneer al de bijzonderheden van dien verwoeden strijd in het belderklare daglicht zullen gesteld wezen, zal men zien dat de véldslag van den Yzer mag vergeleken worden met de vreeselijkste in de militaire geschiedenis, en dat geen enkel leger ter wereld ooit het kleine belgischc leger in taaiheid en vurigheid is te boven gegaait. De Belgen hebben weerstaan en overwonnen, bijna onder hen alleen, dat mogen we zeggen. Op 2o£t£a Oktober was hunne verdedigingslijn op verschillende punten doorbroken, vooral in het Noorden, door een vijand veel sterker in getal, en die, laten we het erkennen, met den meest verwoeden en prachtigen ijver ten aanval stormde. Op 26slon trok ons leger in goede orde terug op een tweede in allerliaast opgestelde lijn, bijna neelemaal van verdedigingswerken ont-bloot. — Indien we het drie uren volbouden, is het hoop en al, zeiden sominige bloodaards. Wij Na den s'ag op den \zc: : « 'k Ikb gaim in mijn laarzen. » hebben het veertien dagen volgehouden, en w zijn er nog, ondanks voortdurend vernieuwda aanvallen, ondanks een ouophoudend artilleriô vuur "t Is een compagnie van het 9e linie, aangevoerd door luitenant Van Pai-ijs, welkeNieuwpoort aan de Duitschers heroverde. Nieuwpoort en Lom-baertzijde waren in de handen gevallen van den vijand. Met woede bestookte het 9e de hoeve vaa Grootbauiburg. De compagnie Yan Parijs na-derde onder een helsch vuur en op een gansch blooten terrein, op 130 m. afstand van de vijan-delijke loopgraven. a Geeft U over », riep eeu duitsch officier tôt die dapperen, toen hij zaghoe ze onder het schroot vielen. Onze mannen ant-woordden met door te rennen, met vooruitste-kende bajonnet. t Was in die gevechten dat het 9e zich nieuwe lauweren oogstte en dat het 7d' en het 14de zich met roem bedekten. Gesteund doev het 151« reg. fransche soldaten, heroverden het 7e en 14® het dorp Ramslcapelle en den spoorweg van Nieuwpoort op Dixmuide. De Belgen hadden den ganschen nacht in een graclit gezeten, tôt aan de heupen in het water. Tegen cl en morgen stormen ze op den vijand af, die voor lien Wijken inoe^t. Na het gevecht telde het 14de van 1700 nog 700 rnan : het 23", dat ook scMtterend gevochten had, telde nog slechts 680 man. Vûûr drie en hûlf maanden, voegt Le XX* Siècle er aan toc, werden er pessimisten ge-vonden, die zeggen durfden . « Bij den eersten aanstoot ligt het Belgisch leger verpletterd; wat kan men verwachten van inj'anteristen, die slechts vijftien maanden dienden, en noch mar-scheeren noch strijden kunnen ? » Doch dat leger heejt den roemrijksten en aan• zienlijksten roi gespeeld. Het heejt het plan van het Duitschc offensief doen mislukken, het heejt de legende van de pruisische onverwinne-lijkheid teniel gedaan, het heeft den vijand zon~ der ajlaten, zonder verpoozen op de hielen gezeten. Ilet heeft een geduchten vijand, veel sterker in aantal, in bedwang gehouden; het heeft zonder zwakheid het ergste lichamélijk lijden doorsiaan, zijn land ten prooi gezien aan. verwoesting, de bevolking zien vermoorden ; het heeft overal waar hij het leidde zijn Koning ge~ volgd , aangevuurd door dezes jiere houding, heeft het geen enkel oogenblik het betrouwen verloren. En toen zijn bevelhebber het eindelijk achter den Yser had geleid, en van het leger een. uiterste poging eischte en verklaarde dat hij als een verrader aanzag, hem die van den aftocht spreken durjde, liet dat liaveloos leger zich ter plaatse dooden, liever dan de laatste stroke vari den geboortegrond prijs te geven. Nooit heeft een leger verhevener schouwspel aan de wereld geboden. Ilet hoeft dat we dat luidop bevesligen. DE MOED DER BELGEN M. John Prioleau. een van de oor'ogskorres-pondenten van de Daily Mail, brengt een roe-rende hulde aan den moed en de taaiheid van de belgtsche soldaten : « Het vreeselijk lijden van dezen winter ver-mindert geenszins den moed van de belgische troepen. Veel ilingen ontberenze : meerdaneens doornat, zo j cl eu ze dringend warme kleeren moeten hebben, dikke zokken, linnen, hoofddek-sels, ailes wat hem op hun gernak kan stelien. En nochtans in hunne onderaai-dsche loopgraven, uitgehaald in een vochtigen grond, waar ze met hunne voeten in 't water staan, siapen en leven op nat stroo, hoort men geen enkele klacht. Niels tellen ze zoo'ang de lastste moi' uiet fût België is vei iii'KVCtt. j»

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.