De legerbode

1677 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1916, 10 Oktober. De legerbode. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/zs2k64bp6r/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

den Dinsdag, Donderdag en Z a ter dag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOUDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of balterij ontvang-L Lien of vijflien Fransche en Nederlandsclie exemplaren. OORLOGSTIJD Schelseu en lifukkeii van hst Front XXIV "Was 't oorlogsleven voor lien niets dan een fcaneenschakelingvanblijde liederen enbronstige daden, kwapitserij en lollige kapoenstreken, s Xv i-rdoor van tijd tôt tijd de ellende haar meer sinertelijke interludiën wingerde, en voor een ■wijie de bellekens aan de zotskap van den nar rinkelen deed, met den «keligen galm van een naehtelijke berechting ? Met deu dood vertrouwd geraakt, dorsten ze hem zonder verpinken in de oogen kijken. Instinktmatig kregen ze soms nog wel eens 't kippenvleesch. maai* geen één van de ploeg zou dieu gewettigden sclirik aan den an-deren verraden hebben ! Daarom waren ze te fier en te roekeloos. En daarbij^ om den dood zelve waren ze niet bevreesd, maar om de wijze van sterven, 't urenlange vechten tegen 't Ipven, wijl 't bloed uit burt opene wonden spuit, in roode gispende straalkens. Ze waren nu voor de laatste maal op voorpost. Binnen drie dagen zouden ze afgelost worden en ïn rust gaan. Dit beilzame vooruitzicht bracbt hen in vroolijke stemming. — Als ze nu maar niet te veel bombardeeren. zei 't Stropke, die een doos plala aan 't verwarmen was op een vunrken dat niet branden wilde. — Zegeens, Stropke, 'k geloof dat ge van ons gerookt vieeseh wilt makon ! Zie eens, hoe dat vuur smoort, morde Slokken-en-Zeilen. — Heel deu abri is al vol, tempeestte de Hon-dendief. 't Is om de kinkhoest te krijgeq. — 't Vuur wil niet branden, sakkerde 't Stropke. 't Hout is veel te nat. — Wel, sukkèlaar, moet ge nu zoo vuur ma-kert ! Seffens denkt't Mol'ke dat vve met stinkpil-len schieten... Kom/k zal u cens 'u nieuw systeein leeren om plata warrn te mal-en. En de Hondendief nain zijn sehup, lei er een einaje kaars op, omzwàchteid met een lap drol-goed. stak de wielc aan en, op 'ne.i wip. sloe» er een vlam uit, groot gcnoeg oui een kieken aan 't braadspit te roosteren. — Ziet ge 't nu, jùi'clité de Hondendief. Uit een oud blinkdoozeken pitsle 't Stropke peper en zout, ôn 't slrooide 'i. over zijn plâta Met zijn bajonet pcutei de liij in 't vleesch, om 't aanbranden te belettén. 't Zwierke kwam aan 't deurgat van hun sohuil-hok piepen. snoof den lekkcren genr van 't ge-braad op, waterbekte eu deed van lekt-miju-lip-ken.— Hebt ge goesting, Zwierken ? vroeg 't Stropke royaa!. — 'k Geloof bot wel, zei't Zwierke. De ratten îiebben mijn brood opgel'ret, en nu heb ik niets te knabbeien ! — Poor boy, lachte de Hondendief. Kunt ge 't met geenen ouwen scboen doen? Algauw zaten ze met Imn vieren te smulpapen. Zijn vingers aflikkend, weekluagde yi Zwierke : — 't Is spiitig dat er niets ineer is. Os Tzaar wenssât de OiiOTlnnaars m ds Soin® pîÉ Ter gelegenheid van het door Britsche en Fransche troepen naar de linie Péronne-Ba-paume bebaald succès, beeft de tzaar volgende telegrammen gestuurd : i° Aan den kening van Engeland : « Mijne hartelijkste gelukwenscben aan Uwe Majesteit en aan uw dapper leger, ter gelegeu-beid van het prachtig succès, bebaald in de ioDçste gevechten aan de Somme. « Niklaas. » 2° Aan den voorzitter der Fransche republiek : « Ik verzoek u, heer Voorzitter, de uitdrukking mijner vreugde en verrukking te aanvaarden ter geiegenheid van de door de Fransche troepen aan de Somme behaalde gewichtige voordeelen. « Niklaas. » Koning Joris en de heer Poincaré hebben in, harlelijk^ bewoordingen bedankt. — 'k Geloof dat gij 'nen lintworm hebt, ant-woordde 't Stropke. Tegen den avond vielen er een paar obussen. Ze sloegen een abri aan splinters waar gehikkig niemand in zat. De twee volgende dagen kîonk geen enkel scliot. Zoo geraakte 't de vooravond van de groote rust. — Nog een dag koes blijveH,. Mofkens, dan zijn we weg, filôsofeer'de Wanncs. De nacht verliep op den tik-tak der geweren. Bijwijlen klapperde er een onzer Maxims. Tegen den mor-gen motregende 't. De lucht woog als een steenen val van blauw en gi'ijs op den aardbol. Schaap-wollige v.'olken sebipperden door de ruimte, stapelzwaar. Er liing als een fijne mist te druilen. Rond den middag kwam er spel in 't zuid-westelijk gez%viepte wolkenschof. De zon piepte door een berst, als een gouden schicht die in de hemelen zinderde. Er ziniperde klaarte in den dag. Een vlieger dook op ; hij schroeide door de lucht met 't gebrom van harpklankige bassna-ren... Alras hing hij te zweven in een gewirrel van openruikerende shrapnellwolkjes. Maar hij ontweek koeibloedig de vi jandclijke projektielen, en plaande onvci'stoord boven onze loopgrach-ten... ' De yooruitgescboven batterijen schoten eenige obussen op de Duitsche vooi-posten, die krakend openborsten. — 't Is wonder, zei Wannes, dat 't Mofke niet antwoordt. — Hij zit zonder murfilie, beweerde 't Stropke. — liij kan ze beter gebruiken tegen de llus-sen, meende Stokken-en-Z^ilen. — Ja, lachte Wannes. 't Schijnt dat ze hem gihder op zijn bloote poep aan 't kletsen zijn. Want de Russen gaan goed vooruit. Ze hebben nog maar pas een groote stad op de Turken ver-overd.— De Turken, smaalde de Hondendief, die pakken de kozakken vast en slaan ze zoo plat als een vierendeel vijgen. KA DE INNAME VAN TA80RA Gelukwenschen van de Britsche aan de Belgische Regeering De Britsche minister van buitenlandsche za-ke i, rg-rrauf Grey. heeft aan Sir Francis Hyde Villicrs, iis'itscheu i,ezant bij de lielgische regee-l'ing, volgcnd telegram gesluurd : œ o October 1916. <t Gelief volgende boodschap aan den Belgischen minister van oorlog over te maken : « Gelief van mrjnenlwege en van wege het Britsche leger de hartelijkste gelukwenschen te aanvaarden wegens het schitterend wapensac-ces van g'neraal Tombeur en dezes ciappere troepen hij de inname van Tabora en de alge-heele verovering van den centralen spoorweg.De grmeenschappelijke inspanningen van de Bel-gische en Britsche troepen laten mij voor eerlang de volhomen verovering• van 's vijands laatste kolonie verhopen. » Sir Francis Hyde Villiers heeft onmiddellijk die boodschap volbracht en zijne persoonlijlce gelukwenschen bij monde overgebracht. Een Belgische Dag te Folkestone Het mooie badstadje Folkestone heeft bij het einde van het badseizoen nog eene hulde aan België willen betuigen, en had verleden Zaterdag eenen Belgischen dag ingericht. Van'smorgens vroeg, ondanks het onzeker "Weder, doorkruisten lieftallige julFertjes de stad en de buurt van de' haven. Deze wakkere meisjes hebben ten voordeele VanhetKleedingswerkvanden soldaat de mooie Som van 0,625 frank ingezameld. Nog een heerlijke blijk van diepe sympathie jer B rit ten aan de Belgea ! Ze waren de wacht in een deel van de loop-graclit. Door de gaten van de stalen schietplaten loerden ze naar den vijand. Ze zagen de vlot-bruggen dobberen in den Yser, en de jongens liggen, achter den bruin-aarden wal van de voorpostjes. Boem... boem... — Sapristi, bornmen, riep 't Stropke. — 't Is nog wel twintig meters van hier. Al de jongens kwamen uit hun sciiuilholvjs gekropen. — Waar zijn ze gevallen? vroeg er een aan Wannes. O ! heelemaal rechts... Boom... boem... boem... Weer vielen er drie bornmen, met ijselijk geweld opensmakkend en een zuil van stof en aardkluiten in de lucht blazend. — Dat is 't afscheid, meende de Hondendief. De stoppen knallen van de llesschen ! — Trekt uwe lantarens open, lie mannen, zei Wannes, dat we zien van waar die ketelmuziek komt. Als ge goed oplet, kunnen ze qns niets. Ze liadden zich achter een ronden dam van zakjes verseholen. Daar renden ze omheen, naar gelang de bommen links of rechts vielen. Onze boinmenwcrpers geraakten ook in werking. 't Werd een kruisvuur waarbij de grond daver.le als bij een aardbeving. Over gansch de groote wacht wolkten gele solferdampen en stof van stukgeschoten wallen. De geur van den poeder drong overal door. Als ze zoo van weerskanten een. uur gebombardeerd hadden, dat hooren eu zien Verging, viel eensklaps weer de siilte in. — Ze hebben hun buikje vol, lachte Stokkcu-en Zeilen. Aan een brankardier die voorbijliep vroe^ Wannes : , — Zijn er dooden of gekwetsten ? — Eén licht gekwetst aan zijn beenen... — 't Is bijna de moeite niet, besloot Stokken-en-Zeilen.Maar allerwegen waren de wallen omgeploegd en dooreengebezemd. Loopplankjes dreven uit-eengerukt en verbrijzeld tôt in t water der oin-liggende meerschen. Telefoonpaaltjes en draden lagen omgehakt en doorgesneden, rieten sleutels losgerukt, ijzeren schilden geblutst en opengere-ten. En daarover trilde nu de stilte als een spraak-looze verdoemenis. 't Duisterde langzaam. En de nacht kwam met een bruidschat van schitterende sterren. — En tenue ! klonk het. Eén voor één, op handen en voeten, sukkelden de jongens over de onbegangbare loopbruggetjes. Dat was dus 't nieuwe regiiuent hetwelk aflossen kwam ! Toen Wannes opstapte, zei hij tôt één der nïeuwelingen: — Veel geluk he ! 't Is hier niet al te pluis. Maar de andere bekeek hem minachtend en antwoordde schouderophalend : — Bah ! Wij komen hier in convalescence, ventje... Waren het de Jagerkens niet ? (Wordt voortgezet.) Fritz Francken. i ■■■ -j . ^>.-c«jggryp DE WEGVOERINGEN in het Noorden van Frankrijk De minister van buitenlandsche zaken der Fransche Republiek, komt te worden verwittigd door het gezantschap van Spanje dat, dank zij het herhaaldelijk aandringen der Spaansche regeering, de weggevoerde inwoners van Rijs-sei, Roubaix en Tourcoing, 't en zij om onvoor-ziene toevalligheden, naar hunne haardsteden zullen worden teruggezonden, zoodra de naoogst zal geëindigd zijn. Er zijn reeds bevelen gegeven om, vôôr den 10" dezer maand, 2,1! 00 vrouwen naar huis te zenden. Met aldus.van af den eersten stond, zich kracht-dadig te bemoeien met het lot der ongelukkige bevolking dezer bezette gewesten en te bekomen dat er een einde worde gesteld aan deze afschu-welijke maatregelen die tegen de openbare mee-ning van heel den wereld aangedruischt hebben, heeft de Spaansche regeering eene daad van mertsehlievendheid bewezen om welke al de beschaatde volkeren haar zullen daukbaar wezen, lO October 1916 . Nrimmer 328

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De legerbode gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Antwerpen von 1914 bis 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Themen

Zeiträume