den Dlnsdag, Donderdag en Zaierdag verschljnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. ENKELE WOORDEN oser de OKrwisiisg asa lie Biru Opnieuw is het de verjaring van den epischen Veldslag aan de Marne, waar de eerste beslis-sing over het lot van Europa en van de bescha-"ving uitviel. Dank zij der volgehouden heldhaf-tigheid van de soldaten van Joffre en French, bleef de wereld bevrijd van de afschuwelijke Duitsche overheersching waarmede zij toen bedreigd Vas. Door eene behendige beweging, welke door de verbaasde wereld als een wonder werd be-Schouwd, wist een geniale krijgsoverste, bij een «chrander plan, dat op meesterlijke wijze werd ten uitvoer gebracbt, den reeds zege-schetteren-den vijand eene onherstelbare neerlaag toe te dienen. Met Frankrijk, welke vroom die verjaring herdenkl en de nagedacbtenis der voor liaar gesneuvelde belden verheerlijkt, begroeten de verbonden naties met eerbied en erkentenis de kampioenen die voor de heerlijkste zaak hun leven daar ten ofFer bracbten. Bij den weerstand der Belgen, hadden 's vijands ontwerpen eene eerste maal schipbreuk geleden ; kort daarop werd bij den zege aan de Marne aan de geduchte veroveringsplannen van de buitenmate overmoedige, trotsche Duitscbers de genadeslag toegebracht. Tôt eenen over-haastigen aftocht genoopt, ten einde aan den volslagen rainp te ontkomen, bleef er den Duitschers enlcel aïs toevlucbt over, zich in te graven in eene linie van loopgraven, waar zij bepaald tôt beweegloosheid werden gedoemd, nadat hunne pogingen tôt overvleugeling zoo deerlijk aan den Yser en in Vlaanderen waren nûslukt. * * # Zoo onverwachts en zoo gevoelig was die slag Voor den vijand, dat hij dienomtrent niets durfde kikken. Het Duitscbe voile, wiens ontstemming men duchtte, kreeg geen woord over den slag aan de Marne te hooren, de ofïicieele legerbe-richten bleven daarover stom ; en 's vijands staf gaf er slechts melding van als van eene een-voudige ontmoeting tusschen het gros der Fransche legers en de Duitsche voorposten, welke laatste vrijwillig op voorafgaandelijk toebereide stellingen waren terugtrokken. Zoo bleef het Duitsche volk een heelen tijd schandig bedrogen. Doch stilaan kwam er nu en dan een naklank van den slag aan de Marne in Duitschland toe. En anderzijds bleef het dan ook verder onmogelijk, die grofîe fabel bij de naïefste neutralen krediet te doen behouden. Dientegevolge bleek de Duitsche staf ten slotte tôt een wijzer besluit gekomen, om de feiten on-der een juister daglicht te stellen, de oorzaken van de door zijne legers opgeloopen neerlaag uiteen te zetten en, bijzonderlijk, trachten te bewijzen dat hun terugtocht enkel het gevolg was van het vrijwillig en het niet opgelegd staken van het gevecht. Zoi) gaf, in 't begin van dees jaar, de Berlijn-sche druklterij Mittler & Sohn, die de oflicieele Duitsche werken uitgeeft, de naamlooze brochuur Die Schlachten an der Marne inhetlicht. Zooals de knappe militaire kriticus, luitenant-kolonel Lecomte, in de Revue Militaire Suisse doet opmerken, komt die brochuur als eene ofïicieuze uitgave voor, en geeft ze wel de wijze van voor-Btellen van de oorzaken en uitslagen van den veldslag welke te Berliin tôt verdere ruchtbaar-heid dier feiten werd goed bevonden. In aile geval is het onontvankelijk dat der-gelijke publioatie zou verschenen zijn, buiten de goedkeuring der krijgsoverheid, welke de stren^ste censuur in zake drukkerij-produkten uitoeient. Pas was die brochuur uit de pers gekomen, of er werd, tôt eenieders verbazing, beslag op ge-legd. Het had trouwens niet lang geduurd om daarin de bekentenis van eene voortaan onloo-chenbare neerlaag, en tevens van grove fouten in de leiding der verrichtingen te ontdekken. Al te ijverige « officieuzen » hadden dus eenen flater begaan, welke bij Duitschers en neutralen vrij opschudding baarde. En deze flater kreeg zijne voile beteekenis bij de te laat komeude iabesiug- neming van het boekje, wiens gewichtigheid meteen op ongemeene wijze toenam. * * # Het hoofdgedaclit van de Duitsche strategie is in zoo duidelijk bevestigende bewoordingen in die brochuur uiteengezet, dat men daarin wer-kelijk, zooals kolonelLecomte het doet opmerken, het plan van den grooten staf ontvouwd ziet. Dit plan is trouwens logisch : Aanvankelijk Frankrijk met de massa troepen overstelpen en ver-slaan ; de Russen intusschen in bedwang houden ; daarna tegen dezen zich keeren, wanneer men in het Westen zou gedaan hebben. Het offensief tegen Frankrijk moest niet gelijk-tijdig over heel het front ondernomen worden ; men zou tusschen de Zwitsersche grens tôt aan denDonon(bergkruinderVogeezen)op het defen-sief blijven ; men zou tusschen Donon en Yerduin enkel aanvallend optreden, bijaldien de omstan-digheden zulks vergden. <r Tusschen Diedenhoven en Akendaarentegen, spent de schrijver, <r moest de hoofdmachtder strijdkrachtenvanhetWester-front in Frankrijk vallen, na door Luxemburg en België zijnen opmarsch te hebben volvoerd. Slaagde men daarin, dan zou men trachten den rechtervleugel meer en meer zeewaarts te ver-lengen.« Bij middel van eene geniale zwenking rechts, verhoopte men over Brussel-Valenciennes-Com-piègne-Meaux, terwijl men Parijsrechts zou laien, de Fransche legers beurtelings tôt over de Maas, de Aisne, de Marne, wellicht ook over de Seine terug te werpen, om ten slotte ze desvoorkomend bezuiden Fontainebleau te overvleugelen en heel het Fransch slagfront in den flank aan te grij-pen. » Dit s geniaal » plan viel in duigen aan de Marne, waar de Fransche-Britsche overwinning kolonel-generaal von Moltke aanzette — bemerk hier deverbloemende uitdruklting—het Duitsche slagfront op ongeveer eenen dagmarsch meer benoorden achteruit te brengen. Er bestaat geen twijfel, dat de neerlaag— welke naam men haar ook geve — aan zware fouten in de uitvoering toe te schrijven is. De naamlooze brochuur uit Berlijn maakt gewag van volgende redenen, waaronder min-stens twee de Belgen aanbelangen : 1° Uitputting van de legers van den Duitschen rechtervleugel ten gevolge van de versnelde marschen en de gevechten, en verlies van getal-sterkte en gevechtswaarde ; 2° Gebrekkige ravitaljeering (in leeftocht en munitie) te wijten aan de snelheid van den opmarsch ; 3° Naar het schijnt hadden de Duitschers geteld op eenen spoedigeren val van devestingen Luik, Namen en Maubeuge. De door die vestin-gen geboden weerstand liet den Franschen opperbevelhebber toe de verdediging aan de Marne in te richten. Bovendien, konden enkele legerkorpsen, die met de belegering dier vestingen waren belast, niet op tijd toekomen om aan den slag aan de Marne deel te nemen ; 4° De krachtige uitval van hetgarnizoen van Antwarpen, dat te gelijkertijd met het Fransche tegenoffensiej aan de Marne plaats greep, hield enltele legerkorpsen, voornamelijk het IXe re-serve-korps en een deel vanhetlll'reserve-korps, op. De aanwezigheid van die korpsen aan de Marne sou alleen hebben volstaan (vergeten wij niet dat het een Duitscher is die hier spreekt) om het Fransche leger op ajdoende wijze te klop-pen...Hier blijkt zonneklaar hoe heerlijk ons leger heeft bijgedragen tôt het Verijdelen van de plannen van den verwaanden vijand.DeDuitscher staal't hier meteen de gevolgtrekking van ons legercommando omtrent de uitwerkselen van de uitvallén van het garnizoen van Antwerpen, van 9 tôt 13 September, als volgt uitgedrukt (1) : (1) Verslag van het legercommando, blz. 43. Uqop Iist M dsr GoriegsMiaiiîEii Ontvatigen 7 fr. van den heer Louis Dequand, sergeant : Overblijvende soin van een inschrijviug van wege het peloton der teiegraphistep, B.itè. « Het hoofddoel was bereikt. De verrichting had wezenlijk niet alleen den vijand genoopt bepaald de 6° divisie van het IIIe reservelcorps op het Belgisch front terug te roepen, maar ook» zooals men nadien vernam, om liet IX8 reserve» korps twee dagen langer in zijnen opmarsch naar het Zuiden op te houden, en dit juist op 't oogenblik dat de Duitsche legers dringendo hulp en vesterking noodig hadden. » Ofschoon het Belgisch leger derwijze onrecht-streeks aandeel in de overwinning aan de Marna had, bleek zijn optreden gepast en daadzakelijk en hebben onze jongens edelmoedig hun bloed vergoten voor den triomf van het gemeenschap-pelijk werk. * * Maar keeren wij terug naar het Berlijnseli boekje en naar de oorzaken welke het doet gelden. De schrijver rangschikt de oorzaken, die hij opsomt, onder de onvoerziene feiten. Dergelijke kortzichtigheid van wege den Duitschen staf strekt dezen geenszins tôt eere. Do ininst vooringenomen geest lcan slrchts de voor-barige uitputting van net leger van den rechtervleugel, dat het beslissend bewegingsleger is, de gebrekkige regeling van de bevoorrading, het al te gering schatten van de weerbare kracht der vestingen Luik, Namen en Maubeuge, het niet voorzien van een krachtdadig optreden der Belgen onder de muren van Antwerpen, al» grove fouten bestempelen. Uit dit onderzoek komt de Duitsche « schranderheid » maar onge-meen verldeind voor. De schrijver weet dit al te wel ; ook komt hij met eene vijfde oorzaak voor den dag, welke hij onbewimpeld als de hoofd-oorzaak aanstipt, namelijk hetjeit dat de Russen reeds in de lente van 1914 in het geniep hunne mobilisatie hadden begonnen, wat hun toeliet in Oost-Pruisen te vallen en in Augustus reeds de Oostenrijkers te kloppen ! De groote Duitsche staf moet zich deerlijk misgrepen hebben, om zulke verschooningen te moeten aanbrengen! Dit bewijst waarempel slechts eenvoudig dat hij in zijne verwaandheid niet beter de gebeurtenissen op het Oosterfront dan op het Westerfront, hoe logisch dan ook deze op beide fronten plaats grepen, had weten te voorzien. Uit den ganschen inhond van de brochuur blijkt het duidelijk dat het Duitsch oppercom-mando niet op de hoogte van zijn taak was. Het heeft plannen bezonnen en voorbereid, maar heeft ze niet kunnen ten uitvoer brengen. Het leger von Kluck is belast met de overvleugeling van het Fransche front van dit leger hangt het welgelukken der beweging af. En dat leger wordt uitgeput en verzwakt door de ontneming van korpsen die het onontbeerlijk zijn; — zelfs, op dit hachelijlc oogenblik, zendt men belangrijke leger*. machten naar het Oosten, hetgeen bewijst dat men het hoofd verloren heeft ; — den 6 September dan ook in 't front en in den flank aangetast, wankelt het aanvankelijk, trekt daarna terug om den ramp te ontkomen en sleept in zijnen aftocht het gansche Duitsche front mede. Het in Argonnen en voor Verduin liggencl leger van den ltronprinz, heeft daarentegen geenen beslissenden roi te spelen. Maar, daar liet onder het commando van den erfprins staat„ bestaat het dan ook uit overtollige troepen welka' den toestand der zaken, op den rechtervleugel; en in het centrum, hadden kunnen wijzigen; Het is overigens de eerste maal niet dat de kronprinï een noodlottigen invloed op de leiding der Duitsche krij gsverrichtingen uitoefenen zal : na da Marne heèft Verduin dit ten overvloede bewezen. Stelt nu tegenover 's vijands zwakke strategia de heerlijke beweging der Fransche en BritschaS legers, het schielijk en prachtig inzetten van hun offensief aan de Ourcq en aan de Marne, de zoo te goeder ure gevoerde actie van ons leger ta Antwerpen, en men zal geen moeite hebben om te ontdekken aan welke zijde het echte meester-schap zich bevindt. En men begrijpt heusch dat de Duitschers da hand hebben gelegd op een officieus boekje, dat te veel de waarheid liet doorpriemen en hun oppercommando in al te onaangenaam daglicht stelt. Cotumaudaflit WttiX Brèiox 7 September 1910 Nummer 314

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.