De legerbode

850 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 25 November. De legerbode. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/1j97659x7w/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blacl is YOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. « Haar M Boemnjk Piakja Qrond Y Tepwsjl het gedonder van het kanon nog hevi-ges' woriit, verwijderen wij ons — het hart vol haat — van dat wat eens NLemvpoort was. Vrachtelous kijk ib, ter wij l het zijne vlucht besekrijft, naar het doot? den tegenstrevar afge-sckoten projectiel. De 'sneiheid maakt het voor mijn oog onzichthaar. Maar zoohaast het valt en op een hiitderpaal stuit die weerstand biedt, ■verheft zich eene diehte wolk rook en stof naar den hemel. Daar zich telkens nieuwe tafereelen voor ons qog vertocnen, vergetcn wij spoedig het tooaeel van île verwoeste stad welke zoo juist heb-ben verlaten. ea die ons lijk eene nachtmerrie liai! beklerad ; de aaodacht wordt voortduread gevestigd door de kabelballons die op aanzien-! lijlie hoogte zweVen en met den schilderachtigen naam van « worsten » zijn gedoopt. Zij die met deze balloas opstijgen moeten een buitengewoon seherp gehoor en gezichtsvermo-gen bezitten. i\len zou ueaken dat zij daar boven indewolkeneen prachtig mikpunt aanbieden, doch tôt nu toe werd er nog nimmer roos gescho-ten. De waarnemers lachen met ai de projectielen waarmede mon tracht ze te trèfleu ; soins ook anlwoorden zij op krachtige wijze, Avant zij be-schikken over verdedigingsmiddelen die zij goed weten te gebruiken. Motors snarren. De rensachtige vlakte die zich eindeloos vo6r hen uitstrekt, vormt het pracktigste vliegterrein dat men zich denken kan. In deze streek heerseht eene koortsachtige be-drijvigheid ; al deze kerels, die in hunne steeds stoutmoediger tochten de dood tarten, zijn steeds wondervol opgewekt. In hua vaderîandsiievenden wedijver, betwis-ten zij elkander dat wat ze als dé hoogste eer aanzieu, namelijk den strijd aan te gaan met de Moffen, ondanks de onzekerheid van de midde-en, die de steeds nog in hare kindersehoenen lopende vliegkunst, hun biedt. Zou het leven dus vn hunne oogen geene waarde hebben ; — ofwel bestaat er iels dat hooger is dan het leven zelf? j— Uit hunne innige vaderlandslielde onstaat die geestdrift, die heu met zooveel edele zelfver-loochening tôt het ofîer drijft. — Gij valt juist goed! zegt de beminnelijke commandant die ons vergezelt ; Olieslagers is juist hier; hij maakt zich gereed oiu op jaclit te gaan. ^\ij snellen naar den onversaagden vlieger, die reeds zijn eigenaardig pak voor zijne tochten door de lucïit heeft aangetrokken. iNa een, kort gespyek, hebben wij het over de Moffen. — Hebben zij u wel eens verrast met een be-ïoek? vraag ik. i — 0 ! dut gebeurt dikwijls. ~ En ze laten .bommen vallen? , — lederen keer! Gisteren nog begiftigden zij ons met eene heele reeks projectielen. Geen enlcel trofdoei. Een boodschap meldt dat er eene Taube aan «en gezichtseinder verschenen is, die zich naar bel Beigische front richt. Il Olieslagers verheugt zich reeds bij de gedachte aar te gemoet te gaan en den indringer een I Het Haaiiilsssl dâr Konlngin lu antwoord op de telegrammen van de leden reÇeering en van hunne echtgenooten, . , Koniûgin Elisabeth de volgende twee | stiu^dmmea a^n ^Cn ^eer Ehoqueville ge- « De vurige wenschen die gij en uwe collega's ] 200 minzaam hebt gericht hebben mij diep §edaan, en ik dank u uit ganscher harte. « Elisabeth. » * minzame wenschen en de zoo warme ^ oelens, die gij mij uitdrukt te dezer gelegen-' f08ren mij zeer diep. Ik dank u uit gan-r ^arte daarvoor. « Elisabeth. » \ onthaal te berciden dat liem allen îust om te herbeginnen benemen zal ; zijn vliegtuigis voor-zien van een machinegeweer van filink kaliber, waarmede niet te spotten valt. Meteens prongheeft des xlntwerpscheDuivel» zijne zitplaats bereikt en het jachtwiel van zijn machien in beweging gezet ; hij verheft zich in de iucht en, lijk bij sprongen, mei geweldigo stooten stijgt hij naar omhoog. Op enkelo oogen-blikken tijds heeft zijn vliegtuig eene duizoling-wekkende hoogte bereikt. Zijne haastige viacht is vol zwier, vol lenigheid en kracht. Hij iq meester over zijn machien dat hij geheet in zijne hartd hêeft en ton voile beheerscht. îvoortsachtig doorkruist hij het hooge luchtgebied, op zoek naar den Duitscher ; de sieriijke watorjulîer van de vraegere viiegtoehten is in een valk v erandeivl die nu zijne prooi beloerten onverbiddeîijk door het uitgestrekte luchtruim achtervolgt. De angst beklemt aile harten : Het viiegtuig wordt op zijn tocht vergezeld door de graaaat-kartetsen die van de Duitsche liniën wordeu âifgevuurd. De vlieger stijgt in de hoogte en ont-snapt aan de doodeiijke omknelling door zich naar de zee te wenden. In de lucht {ladderen de eigena.ardi.ge hronen, gevormd uit dikken, inktzwarten rook, die eigea zijn aan dit soort projectielen. Het versehijnsel is te wijten aan het colophaniuni dat rond de kogels van de granaatkartetsen zit, en dat bij het ontplouen een zeer dikken rook veroorzaakt, die slechts langzaain opklaart. — Wat is er met den vlieger gebeurd ? Die vraag klinkt vol angst. Wij zien hem weer. Het viiegtuig. geiijk een fantastischeu vogel, keert terug naar zijn nest. Ëen laatste vlucht... Het zweeft en daalt. Olieslagers, die aan zijne prachtige koelbloe-digheid te dank eh heeft dat hij aan zooveel kogels ontkwam, vertelt ons dat de laiî'e Taube naar de Duitsche liniën is teruggekeerd zoohaast zij voel-de dat ze werd achtervolgd. s: s: « — De tijd is daar, doet de commandant op-merkea, dat de oorlogvoerenden elkander be-groeten.Inderdaad ; aan den anderen kant van den Yser dondert het kanon. Onze batterij en ant-woorden. Hunne zware stem weerklinkt over het verlaten landschap. Sommige van onze stulcken staan zeer diclitbij het front ; wanneer zij den vijand aanspreken en deze antwoordt,, is de opsehietende bliksem van beide kanten zichtbaar. Overal, rondom de holen waarin deze stalen monsters verscholen staan, hebben de granaten aTan den vijand zonderlinge en diepe kuilen ge-slagen ; hunne middeliijn verandert tusschea twee en zes meters ; hunne diepte hangt af van de macht van het projectiel. Hier, in deze over-stroomde vlakte, die er uit ziet geiijk een uitge-strekt meer, greep de slag van den Yser plaats, de meest helsche maar ook de meest roemrijke ; Brussel ! Hij zal eens keeren, duurbre stad, de sehoone tijd, Dat ik U kennen mocht in al iiw praeht eu ltleuren ! Nu lijdt ge diep en bukt ge 'tlioofd voor vreemden nijd. Die boosheid baart en U nog dieper wil doen treuren. Verhef het hoofd, O glorierijke Belgenstad : Uw reinen biik, uw edel hart wist gij te hoeden, Trots list en boos geweld, voor vreemde smet en klad. Ons aller liefde en eerbied zal U 't leed vergoeden. Ge gaaft tôt glansrijk voorbeeld aan het gansche land Uw houding vôôr den vijand, koen en onverschrokken. Uw burgerdeugd, uw losse fierheid hieiden stand Voor overmoed... en vloehten lauwren om uw lokken. En als uw dierbre zonen, door hun Vorst geleid, Hun zegekreten in uw muren zullen slaken, Dan zal het vreugde en feeste zijn en bloemenslrijd, Dan wuift de driekleur uit uw vensters, op uw daken. Geduld : Een poos ! Het dondert aan den Yserkant ! De Belgen veehten! Hoor! Ze veehten met hun Vorsten. Ge beeft ontroerd ! Het vrijîieidslied reeds dreunt door ['t land. Ze rukken aan !... Een macktig Heil ontwelt de borsten ! Fécamp. G. De Conixck. nog ddgeliiks duur'c hij voort, dagelijks nog biijven clc Duitschers verder vursn. Wij trekken over dit meer, dat in de geschie» den's bekend sp.1 b'iijven als de getuige van zoo* veel hcldenmoed. t Een dru s.si g en bijna onbcgaanbaar tôrrein, geet't toegang tôt de voetbruggoit over deze wate-x'cn, die door hun uitzicht, hunne uitgestrektheid en hun aavd er uit zien als eene verlenging van de zee. Do winsi w.iait geweldig en verheft de baran van deze Witter massa, waar zelfs de wanhopigst* pogingen van den vijand niets tegen vermochten; sorns slaan de baren tegen de voetbrug en het water klotst geiijk tegen de wanden van een schip. — Gaat de ééne achter den andere, en het lichaam gebogen, zoo bevceU de gids, zooniet, « apgepast voor de bommen! ». Het is, schijut het, de gevvoonte bij de Duitschers, ijzor en vuur te brakcn, zoohaast zij een groop menschen zien. Deze voetbrug, welke wij stilzwijgend en haastig ovorstappen, is een kilometer en half lang; het water waav zij over ligt bereikt soms twee meters en half diepte. Langs dezen brozen en smallen weg wordt des nachts de ravitailleering van de eerste liniën ge-daan, van de verdedigingswerken en het allossen dçv mannen. Al deze verrichtingen, soms in de diehte duisternis gedaan, geschieden zeker niet zonder gevaar en, om ze tôt. een goed einde te brengen, is er de dapperheid en de volharding noodig van eon leger dat in zijne rechtvaardige zaak en in de onbegrensde hoop op de overwin-ning- den noodigen steun vindt. — Wat schijnt u het ergste, in dezen nachtelij-ken arbeid ? vraag ik aan een dezer helden, die gansch den veldtocht mede maakte. — Dat hangt er van af, zegt hij ai glimîachend, — Hoe zoo ? — Daar zijn er voor wie het feit van den voet naast de brug tezeiten en een kond bad te nemen, wel geene aangename verrassing is. Wat mijbe-treft, wat mij het pijnlijkste valt, is het missen van de cigaret. — Gij inoogt dus niet rooken ? — Zeker niet ! De eenvoudige vlam \ran een lucifer is voldoende om aan de Moffen onze aan-wezigbeid op eene plaats aan te duiden en hun vuur te doen geren. Wij doen hier nachtarbeid ; wij moeten dus in de volstrekte duisternis ons bewegen. De tocht over deze lichte bruggetjes is zooveel-te pijnlijker, rlaar de mannen die hem uitvoeren S'W-" aan?ipnlij'ie lasten te dragen hebben. iiier en daar, volgensde wisselingen vanebbe en vloed, wordt het meer smaller ; de oevers worden dan ziûhtbaar, met al de akelige naakt-heid die de overstroomingen eigen is. Van deze prachtige landerijen, die vroegeraan het Veurne-Ambachtzijn wijdbekende i'aam gaven, en die, in de Lente, de lucht met huune welriekende geuren vervulden, blijft er niets meer over dan de afgespoelde verbrande gronden, uitgevreten door het zout van het zeewater en zonder eenigeu hutnus, zonder deze levcnwekkende bron van aile vruchlbaarheid. Zoo zal deze oorlog, die reeds zoo onrechtvaardig, zoo doodelijk, zoo weer-zinwekkend voor ons was, ook nog voor gevolg hebben gehad de Natuur zelve tôt onvruchtbaar-. heid te doemen. (Wordt poortgezet.) J. B. i. i m Eene Vuklaiing «aa Lord Kitchensr In zijn onderhoud met de Grieksche over-heden, erkende Lord Kitcbener dat de oorlogs-verklaring de mogendheden van de Entente onvoldoende voorbereid had gevonden voor een veldtocht van zoo langen duur ; maar hij heeft erbij gevoegd dat de geallieerden den verloopen tijd hebben kunnen benuttigen om hunne militaire voorbereiding te volledigen. Engeland, zoo zei de Engeische maarschalk, zal in Maart igi6, vier miUioen soldat en onder de wapens hebben ; het zal in staat zijn ses millioen Russen le hewapenen en ie raçitaillee-ren : Hoe naïe f zijn dan dcgene die gelooven dat de oorlog anders kan eindigen dan met de vol' ledis'e neerlaag vkn Diiitschland. 25 Noverober 1915 Nmnmer 191 —— - ÎTT>- — — —

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De legerbode gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Antwerpen von 1914 bis 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Themen

Zeiträume