De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten

968 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 28 September. De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/7s7hq3sw26/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

2e Jaargang. — 11° 12 A O CENTIEM Zaterdag 28 September 1918 DE NIEUWE TIJD Orgaan van cL© MincLerlieisâssocialisten WE.EKBLAD Proletariërs aller landen, Vereenigt U 1 Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. >■ Schiller Aug. Dewinne en de Vlaamsche Beweging In « Le Droit des Peuples » van 9 Aug. 1918 schrijft onze partijgenoot Dewinne : « 1k zegde het reeds vroeger, er is geen kwestie » van aan de vaderlandslievende flaminganten te » vragen aan hunne meeningen te verzaken. Dat » zij voortgaan hunne bijzondere opvattingen, » welke ook, te verdedigen, maar dat zij in godes » naam de oplossing er van voorbehouden tôt nà » den oorlog, want alleen dàn is een loyaal onder-» zoek mogelijk. Op dit oogenblik waar, nôch de » Belgen die in het buitenland verblijven, nôch » de Belgen die onder de duitsche bezetting leven, » nôch de Belgische soldaten die aan het front » zijn ernstig kunnen geraadpleegd worden, zou » elke oplossing verdacht gemaakt worden en zou » alleen voor gevolg hebben diegenen te mis-» noegen die het nationaal standpunt » plaatsen boven het taalvraagstuk. » Zulke oplossing zou dus onzeker zijn en zou » aan de Vlaamsche zaak de grootste schade » toebrengen. » Dat is al een heel andere taal dan die der regee-ring tegenover de Vlamingen. Hadde de regeering evenveel verstand gebruikt en gezegd : « Gij Vla-» mingen die vier vijfden van het heele Bel-» gische leger uitmaak/, gij zult niet te leur » gesteld worden. Ga voort uwe meening te » verdedigen; deregeering en de koning vragen » u niet van afstand te doen van uwe eischen. » Zij vragen u alleen de oplossing er van te » verdagen tôt wij weer allen, in vrede bij » elkaar zullen zijn. » Dan zouden de Vlamingen er zeker wel eens over nagedacht hebben en ware de regeering dan nog een stap verder gegaan en hadde zij er aan toegevoegd " Vlaanderen zàl zijn hoogeschool hebben" dan zou er nooit eene activistische beweging ont-staan zijn. De regeering heeft dit niet gedaan ; sterk door hare 80 jarige heerschappij over het Vlaamsche volk heeît zij gemeend te kunnen voortgaan met dit volk te spotten en er op te trappen. 't Is nu de tijd niet, zwijg en vecht was 't brutale antwoord van de regeering en de koning waarvoor die regeering verantwoordelijk is, was nog brutaler ; hij dreigt den belgischen troon en de belgische kroon te versmaden indien een gedeelte van het Vlaamsche recht. n.l. de inrichting van het leger naar Vlaamsche en Waal-sche regimenten, tôt stand komt. Die vorst ver-geet dat hij maar koning der Belgen is en niet koning van België. Het vergeet dat, indien hij op dien troon wil weerkeeren, hij daarvoor de goedkeuring van aile Belgen, d. w. z., van DE Vlamingen en van DE Walen zal noodig hebben. Het is juist die willekeurige handelwijze van de regeering en van den koning en tevens van de fransche agenten in België die zich als passieve Vlamingen voordoen en daardoor de wezenlijke passieven erbarmelijk coinpromiteeren, dat het activisme voedsel gekregen heeft en dat het nu een massa beweging geworden is in datzelfde Vlaanderen dat altijd zôô ingeslapen en berustend geweest is dat nooit een eigenlijke massa beweging mogelijk was. Er ligt, spijtiggenoeg, eenegroote tegenstrijdig-heid in de woorden van onzen partijgenoot Dewinne. Hij zegt dat wij gelijk hebben te strijden voor onze opvattingen en geeft zelfs den raad in dien strijd te volharden ! Maar, Dewinne, dit is heel de grondslag van het activisme ! Het is onbegrijpelijk hoe een socialist daar dan weer kan bijvoegen : « maar wacht met de oplossing tôt... later ! » Strijden voor de zaak wil toch zeggen dat men vecht om een doel te be-reiken en als dat doel dan bereikt IS en men het resultaat kan vaststellen dan zouden wij moeten zeggen, hait, dat is voor later. Kent Dewinne dan de volkswijsheid niet die zegt : « hebben is hebben en krijgen is de kunst ? » Veronderstel een werkstaking die eene loons-verhooging voor doel heeft. Om de staking uit te roepen zullen de arbeiders het oogenblik kiezen dat de patroon in de zwakste positie staat. Wat zou het stakingskomiteit wel antwoorden aan dien patroon indien hij hun zegde : Ge hebt volkomen gelijk, uwe eischen zijn rechtvaardig ; ik heb dat vroeger zoo niet ingezien maar in gods naam komt nu eerst allemaal terug aan 't werk en dan zullen we later elkaar verstaan ! De werklieden zouden juist daardoor beseffen dat ze nù eerst de toepassing van hun eischen moeten afdwingen vooraleer de positie van de patroon versterkt is. Met de oplossing der Vlaamsche grieven is het precies hetzelfde. Dewinne vreest dat wij diegenen zullen mis-noegen die het « nationaal standpunt » plaatsen boven het taalvraagstuk ! Dit bewijst dat Dewinne nog altijd het aktivisme niet begrijpt en ook niets schijnt te weten van de Vlaamsche beweging die vôôr den oorlog in den schoot der Werklieden Partij ontstaan is. De Vlaamsche Beweging is juist eene beweging die het nationaal ekonomisch vraagstuk boven ailes plaatst en de taaikwestie is niet een doel ; maar een MÎDDEL om tôt de oplossing van het nationale vraagstuk te komen en als dusdanig is de Vlaamsche beweging in hoofdzaak eene sociale beweging die in onmiddellijk verband staat mei het levensbelangder arbeidersklas, in Vlaanderen. Maar de oplossing van het nationaliteiten vraagstuk is niet alleen een nationaal belang, niei alleen een Vlaamsch, niet alleen een Begisch belang, het is ook een internationaal belang omdal Frankrijk, Duitschland en England ons noodig hebben. Het streven van de socialistisc'ne activisten dai inhetfederalististische programma der Unionisten belichaamd is, wil beletten dat één dezer machten eene éénzijdige oplossing bewerken waarbij Vlaanderen het kind van de rekening zou zijn en wij zien geen andere waarborg in 't verschiet da.i de internatioliseering van het Vlaamsche vraagstuk. Deze zienswijze werd door de Conferentie van Stockholm gedeeld, dat zooals Dewinne wel weet, de Zelfstandigheid van Vlaanderen en Wallonie als een programma punt voor de aanstaande Vredesonderhandelingen gesteld heeft. Deze federalistische stelling werd dan ook in het Vlaamsch Socialistisch Mémorandum datdooi ons te Stockholm werd neergelegd, omschreven als de eenige mogelijke oplossing die den vrede in de toekomst waarborgt en bovendien volkomen past in het raam van het Zelfbestemmingsrecht de Natiën waarvoor England en Amerika beweren te strijden. Elke andere oplossing zou ons, ôf verfranschen ôf verduitschen. Daardoor zou een zedelijk en ekonomische overwicht ten voordeele van de ééne en dus ten nadeele van de andere mogendheid ontstaan en juist daardoor weer eene nieuwe kiem voor toekomstige conflicten leggen. De ekonomische druk, als gevolg van vreemde uitbuitingdieonvermijdelijk verbondenisaanover-wegenden eenzijdigen invloed van een onzer na-buurstaten zou Vlaanderen weer terugbrengen naai deplaats vanachterbuurtin hetEuropeeschStaten-verbond dat nà den oorlog tôt stand zal komen en ons Vlaamsch proletariaat zou weer blijvenwathei altijd geweest is : de melkkoei van vreemde winst-zoekers en de loonbederver uit nood voor hunne klassengenooten der andere staten. Onze arbeidersklas zou weer terugzinken in den poel van zede-lijke en stoffelijke ellende waaruit gij, Dewinne, ze voor de eerste maal hebt willen opheffen toen gij in uwe openbare aanklacht : « Door arm Vlaanderen » de lijdensgeschiedenis van ons vertrapt en verachterd Vlaamsche volk geschil-derd hebt met zoo schrille kleuren ; de langzame uitmoording en zedelijke ontaarding onzer werkers-bevolking uitgeschreeuwd hebt met zôô hart-verscheurende kreten dat door heel ons land een rilling ging van verontwaardiging en afgrijzen. En omdat we sedert 1916 weten dat de kapitalis-tische grijpvogels van de Entente den roi van België na den oorlog bepaald hebben en de ekonomische ontwikkeling van het Vlaamsche lanc willen verhinderen en aldus van België een wapen tegen Duitschland willen maken op de kosten van de arbeidersklas 't is omdat we weten dat ailes al kant en klaar is afgesproken dat wij het noodig vinden ook onze eischen te stellen en reeds nu onder de bezetting, daar waar het mogelijk is, ailes te verwezenlijken wat ten goede der arbeidersklas noodzakelijk is, De heeren van de groene tafel zullen dan mei voltrokken feiten hebben af te rekenen en we zullen dan zien of ze 't zullen aandurven een aan-slag op ons volksbestaan door te drijven. E.J. ALLERLEI Wie regeert In Frankrijk ? — Het Fransche blad « L'Heure » is Woensdag 4 September niet mogen ver-schijnen, getroffen door een schorsing van 24 uren op aanvraag van... het Amerikaansch hoofdkwartier ! Wie regeert nu in Frankrijk ? Tegen de woeker in Levensmiddelen. — Yolgens de «Corriere d'italia» heeft M. Nitti, minister van financiën in Italie, besloten den liandel en verkoop van levensmiddelen, verzonden uit Amerika, te monopoli-seeren om een einde te stellen aan aile speculatie. Wanneer komt hier in het bezet gebied de monopoli-seering van aile inlandsche producten 1 Aile halve maatregelen zullen niet beletten dat de meest noodzakelij_ke voedingsstoffcn verkocht worden aan prijzen, onbereikbaar voor de beurzen onzer arbeiders. Officieele erkenning. — Onder dezen titel vinden wij in de « Belgische socialist » van 21 September het volgende : « Bij officieel schryveu van d.d. 7 September wordt » ons bericht, dat het Nationaal Komiteit der Belgische » Werkliedenpartjj en der Onafhankelijke Vakbonden, » met genoegcn heeft kennis genomen van den goeden » voorloopigen uitslag uwer pogingen bij hetjorgani-» der Belgische arbeiders in Nederland. Het besloot ook » de Belgische Vakcentrale in Nederland te erkennen » als verichtende ifoed werk in het voordeel der Bel-» gische arbeiders. De erkenning blijft van krachtzoo-» lang uw organisatie en hare vverking onder de » moreele hoede staat van het Nederlandsch Verbond » van Vakvereenigingen, met wien ge steeds in over-» eenstemming te liandelen hebt. Voor de Syndikale Kommissie (w.g.) C. Mertens, sekretaris Ilierbij voegt de « Belg. Soc. » nog het volgend koinmentaar : « Beter antwoord zouden wij voorwaar niet kunnen » geven aan den « Socialist », hij weze Terwagne, die n ons in «La Belgique» (een ultra-patriotisch dagblad » ijoerend voor oorlog tôt het bittere einde) van Leiden, » d.d. 7 September, nogmaals zoo gemeen als leugen-» achtig aanvalt. De offlcieele erkenning is de schoonste » weerwraak tegenover al den laster, de vervolging, » de verdachtmakingen van een cerlooze pers, zooals » de Belgische oorlogspers in Nederland en de met » haar in betrekking staande Belgische socialisten » Tekstvervalsching. — Het Centraal Vlaamsch Pers-burêau deelt mede : «Naar aanleiding van deheropening en vervlaamsching der staatsuniversiteit te Gent, verscheen in het begin van Ocfober 1916, in den Moniteur ielge een verslug der Belgische regeering aan Koning Albert, gevolgd door een besluit van 11 October 1916, waarbij de Rector, de Curator en de Secretaris der Hoogeschool werden gestraft met uitsluiting uit de Leopoldsorde. « In eene voordracht te Antwerpen heeft Prof Lod. Dosfel, thans medegedeeld dat de Belgische regeering in hoogergenoemd verslag niât alleen de feiten heeft verdraaid, door de vervlaamschte Universiteit voor te stellen als een nieuioe hoogeschool, doch dat ze zelfs den tekst van art. 43 der Haagsche Conventie vervalscht heeft met de woorden « en respectant les lois en usage dans le pays » te veranderen in « lois et règlements. » (Moniteur belge, 86e jaargang, Nr 282 van 9 0ct. 1916.) Deze wijziging is bijzonder gewiclitig, daar het taal-gebruik bij het hooger onderricht enkel bij koninklijk besluit en niet door eene wet geregeld was. « Ten einde Koning Albert over te lialen tôt het nemen van maatregelen tegen Vlaamschgezinden heeft do Belgische regeering zyne Majesteit opzettelijh mis-leid door de bepalingen van een internationaal verdrag te vervalschen » ONS OVERZICHT I. Den Oorîogstoestand. => De Oostenrijksche Vredesnota. = Het vredesprogramma von Payer. =■ De Arbei ters=konferentie der Geai-lieerden. » Over Rusland. - II. Eene ver-klaring der Belgische Regeering. I. Den Oorîogstoestand Terwijl op het Westelijk front de strijd weder vastgeloopen schijnt, en alhoewel men in spanning is in afwachting van een geweldigen strijd die weder losbranden kan, toonen de gebeurtenissen op de andere fronten, — in Palestina, in Mace-donië — aan, dat de Entente op aile slagvelden naar eene beslissing aanstuwt om de geneele wereld te doen gelooven dat zij waarachtig de Middelmachten volkomen vernietigen en op de knieën brengen zal, zelfs in afzienbaren tijd ; wat hare brutale weigering, in te gaan op het Oostenrijksche voorstel, moet verrechtvaardigen tegenover hare eigene vredelievende bevolkingen. Doch wie met een kalm en onvooringenomen gemoed de dingen wilt nagaan, zal moeten toe-geven dat evenals gedurende den geheelen oorlog reeds, al die groote feiten slechts laaiende vuurtjes zijn, dat die zegevierende opmarschen in het nemen van eene hoeve, eene kapel of een boschjen ontaarden,dat de vooruitgang niets beslissend tôt stand brengt, dat het nog steeds een uitputtenden strijd is langs beide zijden, van zeer weinig invloed op den algemeenen toestand ; dat zelfs de tusschenkomst van nog milioenen Amerikanen, de ongelukkige slachtoffers slechts met milioenen vergrooten zal en de vernieling van geheele land-streken vermeerderen, en dat ailes aantoont dat het een geluk voor de menschheid wezen zou als iedereen inzien mocht, dat slechts eenen vrede door vergelijk mogelijk is en het oogenblik dààr om op de Oostenrijksche Vredesnota en het vredesprogramma von Payer in te gaan en de besprekingen aan te vangen. Zou men zich ook niet aan het einde der wereld gelooven en aan het begin van al de rampen door de Apokalypsen voorspeld wanneer men, als van iets dood-gewoon, van de vernieling van een geheel ras hoort spreken ? Zou men zich ooit kunnen inbeelden hebben dat het fanatieke patriotisme, het lompe chauvinisme zooveel helsch in zich kon hebben ? Dat de Clemenceau's, de Wilson's de Gom-per's en andere belanghebbenden bij het voort-duren van den oorlog, er slechts op uit zijn, die lage gevoelens bij de massa aan te wakkeren, om ten dien einde hunne geheime inzichten te dienen, kan geenen twijfel meer lijden. Want al hunne proklamatiën over democratiseering van Duitschland, over ontwapening, en wereldverbonden, zijn niets als holle frazen. Terwijl eene politieke crisis in Duitschland aantoont, dat het eerlang reeds zoover zal gepar-lementiseerd zijn dat socialisten in een ministerie zullen kunnen plaats nemen en de eerste minister of Rijkskanselier verantwoordelijk wezen zal tegenover het parlement; net zooals in al de Westersche demokratische (!) landen en waar-schijnlijk op een veel hechtere en ernstigere basis, ziet men een Wilson enkele minuten na de ontvangst van de Oostenrijksche uitnoodiging tôt eene bespreking der oorlogsdoeleinden, — dus zonder iemand te kunnen raadplegen of hooren — een weigerend antwoord verzenden 1 Kan men zich eene grovere autocratie voorstellen ! En kon hij nog duidelijker laten zien dat hij alleen meester hoort te zijn over al de andere Bondgenooten der Entente ; dat zij allen dansen moeten zooals hij fluit ? Balfour deed het voor Engeland ook op eigen harid en Clemenceau spuwde in de Fransche Kamers al de gai zijner lage ziel uit. Toch viel die misdadige redevoering zoo in de smaak der kortzichtige aanmatigende Fransche chauvinis-tische kamerleden dat besloten werd deze redevoering overal in Frankrijk uit te plakken terwijl in Duitschland diezelfde redevoering ook verlangd wordt op aile muren en standplaatsen, omdat de haatlijkheid ervan een beste propagandamiddel geoordeeld word ter aanwakkering van de duitsche vaderlandsliefde en om de negende oorlogsleening te doen gelukken. Wat gruwzarne spotternij ! Wat monument de jammerlijke dwaasheid der massa aantoonendel Het Vredesprogramma van von Payer wordt natuurlijk niet beter bejegend als het Oostenrijksche voorstel. Het oude deuntje van grove Iist, niet rechtzinnig gemeend, men zal in die strikken niet vallen enz., gaat weder zijn gang en de domooren laten er zich ook weder door vangen. De Fransche socialisten evenwe! — en zonder de minste twijfel is het grootste gedeelte der bevolking het met hen eens — komen effenaf op tegen de verklaringen van Clemenceau, zoo-danig dat zelfs eene crisis niet onmogelijk geacht wordt. Tevens is er ook in Amerika eene gewel-dige gisting en het is te voorzien dat roofvogel Wilson er van zijn pluimen zal bij laten. De Arbeiders-konferentie der Oeallieerden in Londen 20 September en volgende dagen gehouden besprak ook de Oostenrijksche nota en was van meening dat de geallieerde regee-ringen geene negatieve politiek mogen inslaan maar gemeenschappelijk met de Vereenigde Staten met dezelfde bepaaldheid en kiaarheid hunne eigene oorlogsdoeleinden moeten opstellen. Zij keurden het ruwe antwoord van Wilson af, kwamen op tegen de beiiteling van oorlogsma-nœuver en waren van oordeel dat de oprechtheid en goede inzichten der Oostenrijksche regeering geen twijfel verdienden. Samuel Gompers, de Amerikaan van Engelsche afkomst, van aile markten thuis, en sprekende in naam van den zoogenaamden Amerikaanschen Arbeidersbond, staande geheel en al in dienst van Wilson en de Amerikaansche kapitalisten, steeds tuk op voordeelen en geldelijke winsten ; voor den oorlog door aile georganiseerde arbeiders van Europa, op 't standpunt van den klassenstrijd staande, als een gele aanzien, voerde op die konferentie het hooge woord en kwam er met chauvinistische drijverijen voor den dag wat echter niet pakte en op hevigen tegenstand van Longuet stuitte. Eene dagorde waarin tegen de weigering der passen geprotesteerd wordt, werd aangenomen. Gompers en de zoogezegde Amerikaansche arbeidersat'gevaardigdenonthieldenzichdaar bij. Dat zal de oogen openen van aile ware socialisten.Deafgevaardigdederlndependent Labour Party Kneeshand viel de Engelsche Regeering heftig aan, die, naar hij zegde den oorlog U1TSLU1-TELIJK UIT 1MPER1ALISTISCHE OOGMER-KEN VOORTZET. Het lid der klerikale Belgische regeering in « Le Havre » minister van oorlogsmunitie ; de milioenair-proletarier E. Vandervelde vertegen-woordigde er de Belgische arbtidrrs. En zonder blozen zal hij zich daar laten doorgaan hebben als de gemandateerde ook van deze welke nog onder de « laars van den bezetter zuchten ». Er werd ook eene dagorde

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in - .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume