Refistered &t the General Post Office as ai Newapaper. Telephoon: Muséum 2 6 7. Î2 BÊadz. De Stem uit Belgie Bureel: 21, Russell Square, W.C Abonnement : is, 6d, voor drie maanden. Subscription : îs, 6d. for three months. 2de Jaargang.—Nr. 29. VRIJDAG, APRIL 7, 1916. Abonnement to»i de Vereenigde Statea, 40 eu. ; -rj • j voor Helland, 1 fl. ; voor Fr&akrijk, a £r. n 1C6 lu. DE VASTENBRIEF VAN Z. E. KARDINAAL MERCIER. Aan onze lezers. Ons blad wast meer en meer, dank aan uw aller gulle meewerking, tôt eene volledige cinematogra-phische opname van het leven der Vlamingen in den vreemde. (Voor de Walen tracht onze Echo het-zelfde te doen.) Die ontwikkeling zelve port ons aan tôt beter, en tôt grootere volledigheid. Wij willen dat de ver-zameling van De Stem een volledig album vorme. En daarom doen we hier een nieuw beroep op nog meerdere meewerking. Van aile die lyrische poezie, door ons volk beleefd op het slagveld en in de bal-lingschap, moet, in liefde voor Vlaanderen, zooveel mogelijk worden gebiekorfd 1 Wij stellen ons o.a. voor op een afzonderlijk blad (beter papier) zooals wij deden voor Wante's Con-summatum est, de afbeeldingen te geven der onder-<cheidene Vlaamsche kunstwerken uit de Yzerstreek gered. De kunsthulp is ons hier reeds toegezegd. Nog ontbreekt ons de geldelijke hulp. Ook daarop doen wij een beroep. Wekelijks doen wij thans eene zorgvuldige inhouds-iafel opmaken van den loopenden jaargang : ook een alphabetische lijst wordt opgemaakt van de namen vermeld in " Burgerlijke Stand." Wij deelen dit mede om eenieder aan te zetten die rubriek desge-vallend te volledigen. Ondertusschen blijft de steun door abonnementen de eerste en de voornaamste ! Werf ons nieuwe in-schrijvers aan en gij die nog iets meer missen kunt en iets meer voelt voor uw volk, help ons! Voor den Vastentijd. " DROOG ZAND." Voor vele menschen verliest de godsdienst zijn belang, zijne betee-kenis en zijne zekerheid, omdat ze niets meer gevoelen voor zedelijk leven.Wanneer wij er geen belang in stellen dat wij " beter " worden, " deugdeh " aanwinnen,—noch er ons om bekommeren dat wij opgaan in een leven om wereldsche begeerten,—-dan geeft de godsdienst geen vreugde, geen smaak meer, dan geraakt het godsdienstleven uit den haak, dan is b.v. het houden van zijn Paaschbiecht encommunie een last, waar geen be-langstelling tegen op weegt, mets meer dan de vrees voor de leelijke hel,—en dan treedt stilaan de gods-dienstcrisis in, en schiet het heiden-dom op in de ziel des in Christo ge-doopten."Fouten? Och, wat zou men wel te biechten hebben ! Men leeft gelijk îedereen. Men is geen misdadiger. Als men iemand een plezier doen kan, men doet het. En als men al eens iets deed dat niet juist was, 't was om redens, om overschot van redenen. En dan, iedereen heeft zijn karakter!" Bekoring, versterving, vermorzeling des harten, onthechting en liefde Gods, 't behoort voor lien allemaal tôt een woordenboek ten gebruike hoog-stens van enkele uitverkorenen. Voor hen is 't een doode taal, zijn 't mu-zeumstukken, hoop en al, van een ver-dwenen tijd! * * * 0 die groote, christene middeleeuw-sche tijd, waarin geheel het leven met het zout der zedelijke gedachte ver-verscht en geheiligd bleef ! O die arme moderne wereld die den anderen heer dient, en haar geestelijk leven laat wegkwijnen ! Zij kent haast geen zonde meer ! Omdat zij blind is voor het zedelijk ideaal ! Doodelijkst is van geene zonde be- wust te willen worden. " Het hart dat zoo gesteld is, is in tweespalt met Rechtzinnigheid, Nederigheid, Wer-kelijkheid. Dat is zuiver zijn, gelijk dood droog zand zuiver is." (Carlyle.) * * * Van onze laatste Paaschcommunie tôt die van nu heeft de goddelijke Voorzienip-heid ons een iaar met aller- Een nieuw jaar waarover we reken-schap zullen geven voor den rentmees-ter! Opdat het ons gegeven worde, en eenigszins dat krediet verdienen, maken we wel het voornemen met aile de omstandigheden die onzen kijk op het leven verbreeden zullen, met aile de Genaden die de Goddelijke Voorzienip-heid ons p-even zal. te zullen 1—i —ii—»? ^ •• :: > - ".tMBP | Nieuwe glorierijke bladzijden in de geschicdenis van Veurne... (Dec., 1914). (Zie Poolsche Beschouwingen, bJz. 2.) hande omstandigheden te leven gegeven.Voor wat anders ontvingen we tijd en omstandigheid dan om ons zielsge-luk en om 's Heeren glorie? En dan hebben we ons de vraag te stellen: Verondersteld dat we van-daag verscheidden, zouden we om dat laatste jaar hooger of minder hoog in de eeuwigheid zijn ? We zijn een jaar ouder geworden. We hebben meer levenswijsheid opge-daan. We hebben het leven leeren kennen zooveel meer, dat wij bevin-den voor een jaar, nog naïeve kinde-ren geweest te zijn! En die meerdere levenskennis heeft zij ons gebaat of geschaad, van t.it het eenig oogpunt dat strookt met ons wezen en doeleinde ? Staan wij vrijer boven de wereld, en vuriger in Christus' liefde ? Of, integendeel, hebben wij er van onze naïeveteit bij ingeboet om meer en meer de wereld, de zinnen en ons eigen willetje te zijn toegedaan? Heeft de belangstelling voor zedelijke grootheid en heiliging bij ons gelijken tred gehouden met de verbreeding onzer levenskennis ? Of zijn wij ook, al katholiek voortgeloo-vend en pratikeerend, " droog-zand " aan 't worden ? * * * Bij dezen Passie- en Paaschtijd zetten wij tegenover onzen glorievollen Schepper en liefderijken Verlosser een nieuw liefdejaar in. meewerken om ons inniger te veree-nigen met de Godheid ! Dat moet onze meditatie zijn in voorbereiding tôt Paaschbiecht en Paaschcommunie. Geve God ons daarbij die bijzondere genade opdat de belangstelling voor het zedelijke in ons worde vermeerderd, ten bate van ons zelve, van ons duurbaar va-derland en volk, en ter meerdere eere Gods. o «■ Barbarisme en Ridderlijkheid in een Hollandsche Weegschaal. Meer dan eens heb ik de meening hooren uitspreken, dat de neutralen in de beste geie-genheid zijn om billijk te oordeelen over het recht en het onrecht in de wijze van oorlog-voeren tusschen de verschillende volken. Het is zeker dat zij, die in het armageddon betrokken zijn, zich gemakkelijk door vader-landsliefde of chauvinisme laten overheer-schen en in het gevaar verkeeren blindelings goed te keuren wat hunne regeering gebiedt of hunne soldaten uitvoeren. Ze zijn ook genegen om het oor te sluiten voor al wat de tegenpartij hen weet in te brengen. De neutralen integendeel, zoo zegt men, lezen meer he voor en het tegen ; zij zoeken minder de waarheid der bondgenooten of die der centralen, dan wel "de" waarheid kortaf. Daar is iets van waar ; maar zij kunnen onder een anderen invloed komen, die even-zeer het oordeel benevelt als het chauvinisme. Nemen we bij voorbeeld de Hollanders. Niemand zal het hun euvel duiden dat ze ailes doen wat ze kunnen om uit het gedrang te blijven en de oorlogsweeën niet over hun land te trekken. Zou men echter durven zeggen, dat de vrees om zich geen enkelen der oorlogvoerenden tôt vijand te maken, niet een verkeerden invloed kan hebben althans op hun uitgesproken oordeel? Ik heb er soms vermaak in genomen eens na fe gaan, hoe zij beurtelings de Duitsche krijgsverrich-lingen of Duitsche redeneeringen stelden tegenover de Engelsche, en omgekeerd. En toen kwam voor mijne verbeelding de god uit den Homerischen Olympus, die aan beide deurstijlen zijner hemelsche woning een ton had staan, met onheil in de eene en heil in de andere, waaruit hij beurtelings putte orn daarmee het levenslot te vullen der arme stervelingen ! Zoo krijgen ook om de beurt Duitschers en Engelschen elk hun gading uit het vat met lofprijzing en het vat met beris-pingen ; en bij het uitdeelen daarvan zi_n onze noorderburen altijd nauwkeurig toe, dat het tongetje der weegschaal naar het neutrale evenwichtspunt blijft wij zen. En nu zou iktoch durven vragen, of *00-doende wel altijd billijk wordt geoordeeld. Voor eenige weken bevatte het Zondagsblad van " De Tijd " een prent van De Leeuw met twee teekeningen naast elkaar geplaatst. J-inks ziet men een Zeppelin in de lucht zwe-ven en daaronder een moeder, gezeten op de puinen van haar huis, en twee kinderlijken aan hare voeten ; met een verwijtend gebaar heft zij haren linkerarm op tegen twee Prui-sen, een dikneuzigen en een langneuzigen. die van verre dat vreeselijk schouwspel met voldoening aanstaren. Die teekening draagt tôt opschrift. "De laatste Zeppelin-raid boven Éngeland : Barbarisme in de lucht." Als tegenhanger ziet men ter Techterzijde eene andere teekening. Deze vertoont, drijvende op de zeebaren, het wrak van een Zeppelin, waaraan zich eenige Duitschers vastklampen, terwijl zij smeekend hunne handen uitstrek-ken naar een Engelschen treiler, die op een afstand voorbijvaart. En daaronder leest men: "De Engelsche treiler ' King Stephen ' weigerde de verdrinkende bemanning van déu Zeppelin ' L. 19 ' te redden," en tôt opschrift : "Barbarisme op de zee.'' Barbarisme links dus, en Barbarisme rechts. In een merkwaardig artikel, verschenen omtrent de jaren 1871-72 in de "Etudes" van Parijs, betoogt de bekende schrijver 1'. Ra-mière, dat het barbarisme in de samenleving bestaat in het met voeten treden van de menschelijke en goddelijke wetten, die dp maatschappij beheerschen. Het kan zoowel de daad zijn van een kultur-man als van een wilde. Zoo is dan ongetwijfeld een Zeppelin-raid, waarbij onschuldige moeders en kinde-ren " rechtstreeks " gedood worden, een daad van barbarisme, gelijk de Duitschers er zou-vele gepleegd hebben in dezen oorlog. Of echter de teekenaar gelijk had op dezelfde lijn met de baby-killers den kapitein van de "King Stephen" te plaatsen, komt mij zeer twijfelachtig voor. Deze man pleegt geen moord ; hij werkte niet " rechtstreeks " mee aan het verdrinken der Duitsche luchtvaar-ders. Weliswaar redde hij deze niet; en voor mijn deel zou ik hem niet, zooals som-mige Engelschen, eenige ponden tôt beloo-ning voor zijn gedrag hebben opgezonden. Er is inderdaad in zijne handelwijze een gebrek aan naastenliefde. Doch dit is eigen-lijk geen barbarisme. Hij stond ovengens voor eene naastenliefde van heldhaftigen aard ; hij had de redding te bewerken van echte moordenaars, die nog pas verraderlijke bommen hadden laten vallen op weerlooze menschen, zijne medelandgenooten. En de bemanning van den Zeppelin was veel talrij-ker dan die van den treiler. Kon de kapiteih de luchtschippers één voor één van hun wral; halen en telkens stevig genoeg vastbinden in zijn boot om ze ongevaarlijk te maken? Heeft fiij daaraan gedacht? Hij heeft zeker in beraad gestaan, en men merkt bij hem een strijd tusschen zijn edelmoedig British hart en d_-zorg voor zelfbehoud. Het schijnt dat hij wezenlijk met zijn lot begaan was, en daai men in dezen oorlog van de Duitschers ailes kan verwachten, kon de schipper vreezen dat -zijn overmachtige vijanden meester zotaden gespeeld hebben op zijn treiler en dezen wel-licht r.aar een Duitsche haven opgeleid; en ze zijn onpsychologisch genoeg om die daad als een goede farce te beschouwen. Dat men ze daarvoor in staat acht, is niet de schuid hunner vijanden : ridderlijkheid hebben ze in dezen oorlog nog niet getoond.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.