De stem uit België

1731 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 27 Juli. De stem uit België. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/416sx64x8s/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Bureel : 21, KUS3ELL SQUARE, LONDON, W.C. Téléphona : Muséum 267. M Stem / Abonnement : 2sh. voor ' 3 maanden. Subscription : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.5G fr„ Voor de soldaten : lsh. \ of 1.50 fr. 3de Jaargang-, Nr. 45* (Blz. 1555-1562.) Ojplage: II,IOO. VRIJDAG, JULI 27, 1917. Registered a.t G.P.O. as a Newspaper. 8 blz. I %d. ' - V- ' - - - De Ultra-Pacifisten en de Natuurwet. Onder Pacificisten—of " Pacifisten," zooals men ze thans met een barbarisme herdoopt heeft—verstaan we'niet de vredelievende men. schen : dat moeten we allen zijn; zelfs de vurigst vaderlander, de moedigste soldait, die wél besloten is de wapens niet neer te leggen voordat de zege bevochten is, mag den oorlog niet voor ziohzelf willen, doch alleen a'Js een md'del om tôt het herstel der gerech-tgheid te komen. De Pacifisiten, die we hier bedoelen, wenscljen niet alleen den vrede, verfoeien niet alleen den oorlog—zoo zijn er meer !—zij beschouwen den oorlog als iets, dat up zicUzelf en uiteraard een kwaad is, en willen derhalve niats ermee te doen heb-ben. Zulke menschen zijn in RusLand ^e Toltoyisten en men vindt er, hier in Enge-land, onder de Quakers, in de " Societyrtof Friends," in sommige protestantsche secten, en het schijnt dat er ook wel eenige katiholie-ken geweest zijn, die aamrvanke'ttjk althans zulke meen'ng aankleefden. Bij velen was het .opperen dezer jlwaling eene loutere uit-vlucht, die zij verkeerdelijk als gewetens-bezwaar tegen den oorlog (conscientious. ob-jectors ! " deden gelden vôôr de daartoe inge-stelde gerechtshoven, om aldns te ontsnappen aan den gevreesden krïjgisdienst. Het En-gel'sch gouvernement, dat uit protestantsahe misvatting het privaat gevoelen verwisselt met gewetensvrjhe'd, heeft uit eene loffelijke bezorgdheid om deze laatste te eerbiedigen en om geen moeilijkheden te hebben, h'ët be-zwaar in vele gevallen ils sterkhoudend aan-genomen en de "opwerpers" van den wer-kelijken krijgsddenst ver9choond. Het was een verlies voor den Sitaat, doch zijdelings een winst voor den godsdienst. Want alhoe-wel de Staat hrer een private dwaling als gewetensbezwaar aanntemt, toch toont hij daardoor, dat hij het geweten als een hoo-geren meester aanziet dan hijzelf is, en met-eens veroordeelt hij de praktijk van vroegere eeuwen toen, in dit land, zij die om ware gewetensbezwaren zich met- mochten onder-werpen aan sommige staatswetten, tôt den strop werden veroordeeld. De eerbied voor de vrijheid heeft vorderingen gemaakt met den lioop der eeuwen... heLaas! minder i» Frankrijk en... Mexico. Wij stellen ons hier tegenover de dwaling ; en om die des te beter te bestrijden en nutti-ger wewi'fc le. eieo, '«.ulieii .ve het onderwerp wat breeder opvatten. De oorlog is een onzeglïjk groot kwaad. Opstijgend van de m'nder erge ramp toit de ergste, richten wij tôt God het smeekgebed : "Van pest, hongersnood en oorlog, verlos ons, Heer ! " De Pacifisten besluiten daaruit, dat het nooit geoorloofd is ten oorlog te gaan. En om dit te bewijzan beroepen zij zich én op de moraal én op de leering van den Bijbel. # « * "Men mag nooit het kwade doen, opdat er goed uit voortvloe'e,B zoo redeneeren de Pacifisten ; en die stelregel der zedenleer is onaanvechtbaar ; doch hij is dubbeJzinnig en daarom misleidend. Men dïent namelijk een onderscheid te maken tusschen een "phy-sisch " en een "zedelijk" kwaad. Bovenge-noemde grondregel is geldend uitsluitend voor een "zedelijk kwaad"; nooit mag men een zonde doen, een wet overtreden die men ; n geweten verplicht is te onderhouden ; eD geen goed uitwerksel, hoe groot het ook zijn moge, kan die zondepleging-rechtvaard'igen. Maar dit kan men niet zeggen van het "phy-sisch kwaad," van het lijden. Indien het nooit geoorloofd was kwaad te doen, om daar-uit voordeel te trek'ken, zou men niet eens eene vlieg mogen dooden, een rund mogen slachten, het zieke deel van 's menschen lichaam met een heelmes wegsnijden ! Hier komt dan in toepassing het omgekeerd begin-sel, dat zu.lk een kwaad toebrengen wél! geoorloofd is, doch enkel in zooverre het een nood-zakelijk m-'ddel is om een overeenstemmend grooter goed te bekomen. De voortreffelijk-heid van het uitwerksel wordt de maatstaf van de geoorloofdheid der daad ; de onver-dorven rede zegt ons, dat wp daarbij acht moeten geven, of het beoogde goed een ver-goeding is voor het toegebrachte lijden. 'De Pacifisten stellen 's menschen leven hoog op prijs. Zij hebben ongetwijfeld groot gelijk. Het leven is immers een kostbare schat, de wortel van vele andere goederen ; en het is daarenboven een .gave, waarover wij niet eigenmachtig mogen beschikken. God, die er de Schepper van is, b'Sjft er steeds Heer en Meester van. Zijn recht erop is onvervreemdbaar, en het is ons niet geoorloofd ons eigen leven naar goedvinden prijs te geven, gelijk het ons ook verboden is naar willekaur dat van anderen te vernietigen ! zeljfmoord is zoowel een aanslag op Gods heerschappij als manslag ; beide vallen onder een en hetzel'fde verbod : " ' Non occides,' gij zuît niet dooden. 'Non homicidinm faciès.' gij zult nw evennaaste niet vermoorden." De H. Thomas kon derhalve zeggen : "Het leven is eene aan den mensch geschonken goddelijke gave, onderworpen aan Dengene die d'oodt en Revend maaikt. ' Vita est quod-dam donum divinitus ataibutum et ejus po-tpstati subjectum qui occidit et vivere facit,'" (lia Ilae, 9, 44, art. 5.) Doch die gave is niet het opperste goed dat wij bezitten ; iemand het leven te ont-\ | nemen blijft een physisc'h kwaad. En er zijn omstandigheden, waarin men, omkleed met Gods recht, handeHnd volgens zijne Wet, dit physisch kwaad kan veroorzaken om een hoo-ger goed te vrijwaren. God spreekt tôt ons door de natuurwet, in ons binnenste neerge-schreven; hij gebied ciat wij ons zelven, ons eigen leven, zouden beminnen ; en waar d t door een onrechtvaardigen aanrander wordt bedreigd, zijn wij gewettigd zijn bloed te doen vltoeien uit zelfbehoud. Zoozeer moeten wij den levensschat en het natuurlijk recht daarop in ons zelven eerbiedigen, zoo drin-gend is de rechtmatige liefde, die wij ons zelven moeten toedtagen, dat wij eigenlijk het behoud van anderen niet mogen verkiezen boven het onze ; want beide hebben dezelfde waarde, en ons wordt wel opge'egd onzen evennaaste te beminnen "gelijk ons zelven," doch niet "boven ons zelven " : " Si pro illius temporali vita suam ipsam temporalem perdit, non est jam diligere regulam excedit." " (S. August. De Mendacio, c. vi.) En toch zijn er gevallen, waarin wij de heldhaftige liefde goedkeuren van hem, die zijn bloed ten beste geeft voor het leven van zijn broeder. Immers, wij juichen hem toe : den soldaat, die zijn leven veil heeft voor zijn generaal of zijn Koning ; wij roemen de zuster van liefde, een Pater Damiaan, die bij de bed- Photo by E. V. VVard, 249, Oxford Rd., Manchester. DE BELCISCHE SCHOOL VAN SALFORD. Op den derden rang van links naar rechts : Mr. Ollieuz, Mevr. Wouters, Mr. Daeleman, Mr. Thirion, Mr. Wouters, Pater Callewaert, volksverteegnwoordiger Vandewalle, Mr. Bouckenooghe, Mr. Wald, Pater d'Hooghe, Mr. Verbeke, Jufïr. Van Opstal, Mr. Lycke, allen bestuursleden of onderwijzers der school. sponde van een pestlijder of in de hut van een melaatsche, zich blootstellen aan een zekeren dood ; wij staan in verrukking opge-togen bij het schouwspel van een martelaar. die het bevel van den Romeinschen keizer trotseert, weigert d'en wierookkorrel te werpen in het smeulend offervuur, al dreigt hem het zwaard, de brandistapel of de leeuwenmuil op de arena van het Colosseum : ja we':', maar zij verruilen enkel een physisdhen schat, het tijdelijk leven, voor een schat van hoogere waarde; de soldaat offert zijn persoonlijk behoud voor het behoud van een andere, in wiens handen het heil berusit van gansch een leger of een land ; de helden van het Ghris-tendom geven aan de wereld het schouwspel van die hoogere liefde, welke Christus is komen opwekken in hnnne hartefl1; zij offe-ren hun leven voor de geestelijke opbouwing hunner broeders; zij be'teiden den waren godsdienst; zij bekeeren ; zij' redden zielen, en het eeuw'g heil van hun eigen zelven en van den evennaaste weegt zwaarder in de weegschaal dan het brooze bezit van het tijdelijke leven. Indien de Pacifisten gelijk hadden en men altijd gebonden was het leven te eerbiedigen, dan mooht men zich nooit verweren tegen een onrechtvaardigen aanrander, dan mochten er geene martelaren van de liefde. geene martelaren van de gewetens-vrijheid zijn ! En nu de oorlog ! O, die maait niet enkel het leven vian één mensch, doch van duizen-den en millioenen weg, en âleept daarenboven nog een heeïe reeks van andere ellenden na zich. Wij moeten er zelfs bijvoegen, dat hij ook vergezeld gaat van vele zedelijke euvelen. De omstandigheden, waarin het vechten ge-— schi»dt ontbreidelen de driften en schen'ken aan de zwakken een ruim veld voor de uitoe-fening hunner verdorvenheid. Deze onzede-lijke uitwas is echter slechts een bijkomende gelegenheid door den oorlog geschapen ; hij behoor.t nieit tôt het wezen zelf van den oorlog ; wij kunnen eene zaak niet afkeuren enkel omdat er misbruik van kan gemaakt wordèn ; dan zouden we zelfs den ban moeten uitspreken tegen'onze natuur, onze zintuigen, onze hartstochten, ja zelfs tegen onzen vrijen wil. Het feit is, dat de oorlog in aï zijne gruwzaamlheid op zich zelf slechts een physisch kwaad is, en er zijn omstand-'gheden, waarin God het recht verleent aan menschen S om hun eigen leven en dat van anderen ten offer te brengen voor het bekomen van een grooter goed. De georganiseerde maatsohap-pijen namelijk, welke wij Staten noemen, en waarvan (het oppergezag regeert in den naam van God!, hebben daardoor het vermogen, en onder sommige voorwaarden ook den plicht, om hunne rechten door de macht der wapenen te verdedigen. Zoo het reeds aan den enkeling door Gods Wet geoorloofd is met de matiging, door zijn toestand en bestem-ming omschreven, zijn recht met geweld te doen eerbiedigen—alhoewel het soms christe-lijker kan zijn dit prijs te geven—dan heeft e^n Staat daartoe nog meer bevoegdheid. Dewijll deze enlkel voor tijdelijke oogmerken besftaat en de opperste* is in zijne eigen 6feer, zoo is de uitgestrektheid zijner rechten breeder en ruimer de vrjheid om ze te wreken. Er is bovendien nog een verschil tusschen den Staat en het individu : aan dezen is het * niet toegestaan, al ware het in zelfverdedi-ging, meer te doen dan de nood van het oogenblik vereischt ; geweld uitoefenen in het opvorderen zijner rechten wordt ongerechtigd zoodra het onnoodig woTdta en het wordt on-nood'g waar hij, deeluitmakende van eene maatschappij, beroep heeft op den sterken arm der Wet. Maar juist dat kan niet een Staat ; er is in de ^îuidige wereld geen hooger aardsch gezag, waarop hij beroep kan doen. Waar een twist ontstaat tusschen. onafhan-kelijke gemeenschappen, en de eene partij hare eischen doorzet ten trots van de Wet, daar blijft voor de andere niets anders over dan aan de uitdaging met geweld van wapenen te weerstaan. Het stoffelijk bloed dat ' dan vergoten wordit moet onderdoen voor de beveiliging van het recht, d>e. eer, de vrijheid en de beschaving, die op het spel staan. Dat heeft plaats in een rechtvaardigen oorlog. Deze is niet uitsluitend "iets wat stof geeft tôt medelijden en afgrijzen," zegt Kardinaal Mercier; "de oorltog is iets grootsch " ; hij is "het middel om de eer te doen eerbiedigen, het recht te doen zegevieren en de waarheid en den eeredienst van God, die waarheid is, te doen hoogfhouden..." "En daarom... recht-vaard gt hij zooveel opofieringeii." Daarom "sdhijnen de tranen, de klachrten, de fortuin, het bloed" van een volk "niet te veel voor den triomf van het recht en bet heilig bezit zijner onafhankelijkheid." Het Ultra-Pacifisme is strijdend met de natuurwet. (Wordt vervolgd.) Léon Maury. ç O Meisjes van Vlaanderen. De Bond van Belgische Jufirouwen-vluchtelingen van Merstham zond den twaafden Juli 1917 270 fr. steun aan de hoogstudentenwerking tôt zedelijk heil van onze jongens. Het is de derde maal dat de meisjes-bonden uit Enge'iand aan de hoog-studenten der voorlinie milden steun doen geworden voor on'e jongens van de TJzerlijn. S.K.V.H.-College, Veurne. Het is maar een klein feit maar ontzagge-lijk in zijn beteekenis en 't heeft eene van de schoonste uren van mijn leven uit mijn herinnering naar voren gehaald frische vreugde gêvend. Ik heb ze namelijk weerom voor mij gezien die bleekgewordene aangezichten van juffrou-wen te Oostacker en 't gehuiver dat haar schouders schudde, als ik haar deed voelen wat een volksmoord de Vlaamsche vrouwen onbewust aan 't bedrijven waren. 'k Had haar namelijk gezeid : "Ja, wij zijn op het , punt geweest te moeten schrijven op de zwart-ste bladzijde van onge geschiedenis : de Vlaamsche Moedertaaj wprd door de Vlaamsche moeders te gronde gebracht." Op dat oogenblik ging er een geril, als eene huivering voor den dood, door al de 800 meisjes en jonge vrouwen in de zaal. Te Deum Lauda-mus ! deze was de rill.ng die aankondigt hos de zwijmslaap gedaan is, en de ontwaking bediedt van 't sterke leven I De oogen laai-den 't oogenblik daarna, de armen beefden, velen stonden recht... nooit heb ik meer den indruk van zekerheid gevoeld in ailes wat ik in heel mijn leven ooit gehoopt heb. Da Vlaamsche Beweg' ng der Vrouwen was be-gonnen, was gewonnen; ze moest enkel den tijd hebben «1 zi< h te verspjddt-n, en die tijd zou kort zijn, vrouwen bewegmg is ge-voelsbeweging, 't gevoel beweegt als 't vuur : het bliksemt ! En waarlijk waren de 800 van Oostacker 't jaar nadien reeds duizeDden, en 't jaar nadien zouden... maar 't jaar nadien was 't 1915 de voile oorlog, de ailes doodende, moordende, stikkende. Doch weerom "Te Deum laudamus ! " de oorlog is maar tegen de lichamen machtig. En tracht hij door de lichaamsweeën de ziel te bereiken, houden de jongens op 't ve'ld den ouden moed, houden de vrouwen te huis het oud gevoel waar is er dan liw zege, nederlaag en verdrukking en ball'ngschap? Onze vrouwen hielden den ouden moed. Eere zij hen. Onze vrouwen houdèn 't oud gevoel. Eere zij haar ! Dit jaar, 1917, is 't gebleken. En hier vertel ije 't eenvoudig-groote dat gebeurd is. In Engeland zija^ onder Belgische Vlaamsche vluchtelingen Meisjesbonden tôt stand gekomejn, onder den naam van "Belgische [' reulen." 't Oude zaad s-choot wederoo met de eeuwige kracht des.levens. Doch eere die vrouwen, die h^+ hielpen om. Op te schieten, zij hebben prachtig werk gedaan : ik ken er ongelukkigii'jk maar twee, doch die noem ik hier in 't dieper gevoel van plichtvervullîng en met de grootste dankbaarheid : Juffrouwen De Vos, uit ThieLt, en Maria Van de Ven, uit Leuven, verblijvend en zoo heerlijk wark-zaam te Londen. Die Belgische Freulen hebben reeds drie-maal geld opgestuurd : eenmaal ^13, eenmaal ^15, en nu de Bond van Merstham (Surrey) £10, t.t.z. al te zamen meer dan du zend frank, voor onze soldaten, "opdat het diene tôt verbetering van de zedelijkheid en tôt , verstan-ii: -.n ' - v " alzoo hebben het hare vrouwenhanden ge-schreven.En zij hebben er nog bij gevoegd, ik schrijf hare woorden over, en daag de Censuur uit ze te durven schrappen en alzoo onze Vlaamsche piôtten te berooven van eenen grooten troost, waarop ze toch in hun verschrikkelijk leven.het heilJgste recht hebben; die woorden zijn : " en gebruikt dit geld bij voorkeur voor de Vlaamsche piotten omdat ze de meeste dutsen zijn." Daar hebt gij het me, en moet ik zeggen wat" het al beteekent? 1) Wij Vlaamsche Juffrouwen zijn niet veranderd, maar we beminnen v-uriger dan ooit ons volk ; 2) van ons vluchtelingengeld geven we u duizend frank tôt een bewijs van onze liefde, uit zucht om ook iets te offeren neven u die zooveel offert ; 3) het vrouwelijk harte klopt altijd van kom-mer of van vrees of van vreugde voor iemand. Nu k'iopt het onze voor u van kommer voor 't beste in u: voor uw hart opdat het goed blijve, voor uw lichaam opdat het onbevlekt gezond blijve, voor uwen geest opdat hij openga in kennis ; 4) gij denkt dat g'j verlaten ziji, dat er iemand uit uw voile met u bezig is, maar hier ligt ons schamel vluchtelings-veld als een pand voor u van onze bewonde-ring onzen dank onze liefde voor u, die altijd stijgen; 5) g j gevoelt u nu zoo dikwijls klein door uw Vlaamsch, achteruitgestoken om uw V'Iaamsch, en uw droomen durven niet hoog vliegen omdat gij Vlaamsch zijt, weet dus dat èr benden meisjes en juffrouwen zijn, hooggeplaatste reeds ook, door wie gij, omdat ge Vlaamsch zijt, met tienvoudigen voorkeur bemind wordt ; 6) weet tôt uwen troost dat dezulke als wij bij honderd en duizendtallen zullen vermen'gvuldigen, zij droomen van u als schoon van lijve, moedig van hart, klaar van geest, gij moogt droomen van haar als u in trouwe en onschuld afwachtend ; 7) wij reikhalzen al'en naar den vrede en naar de toekomst daarachter. Er is maar eene toe-komst : de liefde. Mannen en vrouwen van ons hervonden en vernieuwd volk, dan zullen we te zamen werken, de vrouwen even Vlaamsch als de mannen, voor Vlaanderen het scheppende werk van onze gezamenlijke liefde. Vlaamsche piotten, de toekomst zal schoon zijn ; liefde en waardeering krijgt g'j in de warmste mate van diegenen van wie liefde en waardeering het natuurlijkst moeten komen en bij wie ze 't warmst en 't meest wel-doende zijn—God heeft het zoo geschikt—van en bij de Vlaamsche meisjes en vrouwen, van en bij ve'en, de meesten, allesz;ns de besten van heel uwen stam. Bereidt er u voor met uwen moed op het slagveld, met uwen moed tegen Frànsche verleidsters om voor de Vlaamsche meisjes, die alleen u gelukkig kun-nen maken, te verschijnen. Zij' zijn bereid. Kan er een betere troost u gegeven worden en voor allen die van Vlaanderen droomen, een vaster pand en een blijer zekerheid? Cyeiel Verschaeve.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De stem uit België gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Londen von 1916 bis 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Themen

Zeiträume