De stem uit België

1883 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1916, 15 Dezember. De stem uit België. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/js9h41kt7x/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

I Bureel i 21, RUSSELL SQUARI LONDON. W.C. Téléphoné: Museirm 267. De Stem uit Belgie. Abonnement : lsh. 9d. voor 3 maanden. Subscription : lsh. 9d. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Frankrijk : 2.25 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. 13. (Blz. 1227-1238.) VRIJDAG, 15 DECEMBER 1916. Registered at G.P.O. as a Newspaper. 12 blz. 1 l4d. NOTA VAN DEN U1TGEVER. De tweede trimester van onzen derden jaargang. Dit nummer is het dertiende van onzen derden jaargang. Voor volgend nummer hebben het grootste inschrijvingen zich dus te vernieuwen. Al moeite doend zijn we op het einde van dezen trimester ge-raakt Mogen we nu aan onze vrienden vragen ons voortbestaan te verzekeren en ons van schuld vrij te houden, door zonder uitstel een postbon in te zenden? Onze onkosten zijn met 10 per cent verhoogd (papier en druk); toch verhoogen we nog den prijs niet, rekenende op ieders getrouwheid en op nieuwe bij-tredingen. 44 Postal orders •' is de beste betaîing. Aanstaande nummer is ons Kerstmisnummer. Wij geven er eene reeks Hullebroeck-liederen in met Engel-sche vertaling. Ook het sermoon van Z. Em. Kardi-naal Mercier over de wergvoeringen (28 November, te Brussel). Klachten.—De laatste weken schijnt de militaire post zeer nalatig geweest te zijn met onze verzendin-gen. Na vler weken laat men ons van hoogerhand weicn dat men overlast is en wij beter een anderen weg nemen 1 Ondertusschen heeft men zeer groote schade berokkend ! Wij hebben nu nieuwe regelingen getroffen die ons echter duurder te staan komen. Maar ook dat hopen we te overwinnen, dank aan de getrouwheid en de propaganda onzer vrienden. Men wete wel dat finantiëele steun ons meer dan ooit noo-dig is op dit oogenblik, al zijn wij, God zij dank, van schulden vrijgebleven. Uit Soldatenpennen —240 blz. Pr. 3/. Verschijnt 15 Dec. Op ons bureel te bestellen. Het Gebed der Vlaamsche Vluchtelinge. 't Was in Manchester, de zwart besmookte en duister omwoikte Engelsche grootstad, "la ville tentaculaire" der Lancashire-busi-ness, het hart en de geldkas van Engeland. Den dag lang had ik, door modder en mot-regen, Belgische vluchtelingen bezocht, en in vaderlandsche taal hun harten verstaald. Ik had geluisterd naar de kruisklachte der Belgische vluchtelingen, en ze beantwoord met mijn beste zielezangen van hoop en troost, van vrede en vreugde, van gelatenheid en liefde, van sterkte en zelfbeheersching. En nu ik mij zelf had uitgegeven heel, den glimlach van mijn wezen, en de berusting des geloofs, verdonkerde in mij het gevoel van eindeloos wee en ijdelheidsche verveling. De avond was ingevallen. Enkel de wijd-sche Marketstraat, waar Manchestersch leven zich elken avond en nacht samendringt, sparkelde van licht, dat schel naar beneden gleed, van uit de halfdof geschilderde lan-taarnen. Tien, twintig tramcarren snorden voarbif, heên en terug, met gerinkel van alarmbellen. De automobielen tuitten aller-wege, met businessmenschen erin, warm inge-duffeld, spoedend naar hun avondmaal, na een dag geld-verpakken, in hun bureelen. Blauwgebroekte werklieden, met zwart be-vuilde gezichten, de sigaret in den mond, en hun biezen noenmaalmandje in de hand, ijl-den, schoenklompend, naar de spoorhallen. Mannen in bont livrei wenkten de voorbij-gangers binnen de kinemas, met groot gebaar van handen, krassende keellclanken, en onaf-gebroken verwijzen naar plakkaten met mon-sterkleuren en schreeuwerige opschriften. Vrouwen in fancykleeren en stoorend van reukwerken, drentelden van lichtvitrien tôt lichtvitrien, loensch en schuinsch, met be-geerige blikken van verleiding, ziende naar de wandelende khaki en de onbevangen blue jackets. Onberispelijk geschoren dandyjonk-mans vezelden liefdewoorden, aan hun ge-liefden terwijl de gazetverkoopers lawaaierig rondmeldden den dood van duizenden, en de gevaren van het vaderland. Troostloozer werd het in mijn ziele, midden die avond-genietingen der grootstad, nu het beeld van 't bloedend België, door die scherpe tegen-stelling heroprees, en terwijl ik dacht aan de kleine natien die zich doodvochten, terwijl hier deze wijdsche straat in. plezieren en geld zich uitleefde, alsof er nergens geen oorlog was. 'k Moest weg uit dat blijspel. De tragedie van mijn ziel was te groot en 'k daalde zij-lings af, in een donker straatje, waar tusschen hooge pakhuizen en kantooren, het klein katholiek kerkje van St. Mary was ingemet-seld, het huis van den grooten God, voor de armen van geest en de bedroefden. 'k Trad binnen. De deur sloeg achter mij dicht, en 'k was in een nieuwe wereld. Het was een klein gothisch kruiskerkske, "the little gem," het diamantje, zoo noemen het de schamele, zielgroote Ieren. Het eeuwig licht flikkerde rood voor het tabernakel, als een tôt stervens toe getrouwe | schildwacht, en het paar brandende lampen brak ternauwemood de duisternis. De hei-ligenbeelden der vensters waren als schadu-wen, in rustig gepeins, ongrijpbaar als ge-dachten, die blijven hangen in een lijkkamer. Stille vrede ademde allenthenen en omman-telde mij met mysterie. Daar was volheid in dat kerkje, volheid van leven, voor halve zielen, die naar volheid hunkefen, en een innig gevoel van huizelijkheid met een smaak van godzalige eeuwigheid. Op een zijaltaar prijkte het beeld van Onze lieve Vrouw van Lourdes, blank kleed en blauwen sluier, tusschen veelkleurige chrysanthemen, herfst-rozen, dahlias en tijgerleliën. Was daar lemand in het kerkje geknield voor het Lieve Vrouwbeeld? Ik keek ûader toe, en zag eerst twee meisjes in 't zwart gekleed, en met de blonde haren neêrgolvend op de schou-deren. Tusschen hen een klein jongentje, en op een bank achter hen een vrouwe—hua moeder wellicht—met een zomerrooze op haar mutse. 't Jongentje hoorde mijn schoorvoe- ten en keek dieveling om, maar moeder draai-de zachtjes zijn oneerbiedig en nieuwsgierig hoofdje, naar het Lieve Vrouwbeeld, waar-voor zij twee kaarsen had te branden gezet ; en met haar oogen in aandoenlijk gesmeek gericht naar de Hemelmoeder, bad zij een na een de weesgegroetjes van haar beêsnoer af. Ik kende die vrouwe. Zij was een boerin, en bewoonde eertijds een hoeve langs de IJzervuurlijn. Ik was er in blijde dagen zoo dikwijls geweest, en werd op den dorpel ver-welkomd door die moeder, met haar bloozend blij aangezicht, en den straal van haar konin-ginnegeluk midden haar eigendom van land en lieve kinderen. Op haar hoeve was zij gebleven, zoolang zij maar kon, eerst vol angst voor dagelijksch gevaar, en langzamer-hand meer onverschillig door de gewoonte, en bezig van den vroegen morgen tôt den laten avond om eten en drinken voor te be-reiden voor de Engelsche Tommies die—zij was er fier om—in hare hoeve gelegerd waren en haar hun, " mother " noemden, en met de familie neerknielden voor 't avondgebed. Doch het gevaar vermeerde, en een High-landerofficier had haar verplicht heên te gaan, uit zorg voor de kinderen, en had haar in Manchester huis en erve bezorgd, uit gulle khaki. Voor die twee groote jongens, kwam zij elken avond van October, in dit klein Lief Vrouwekerkje twee kaarsen onsteken. Ik was verstrooid in mijn breviergebed door het overpeizen van het levensdrama dier eenvoudige lieden, levensdrama millioenen keeren herhaald over geheel Europa, door de schuld van groote bazen, vol meineedige overmoedigheid. Ik sloot mijn brevier om meê te bidden het nederig gebed dier Vlaamsche vluchtelinge. " Moeder Maria, 'k ben gaan vluohten lijk gij, in 't land van Egypten. O 't was zoo wreed, vuur en vlam knalden in de lucht en op Yperen's kerken. 'k Ben zoo dikwijls op bedevaart geweest naar Onze Vrouw van Dadizeele, en 'k maakte al de boetprocessen mede rond het dorp. Moeder Maria, 'k heb mijn kinders goed opgekweekt, en we lezen te huis elken avond den paternoster. Ik klaag niet, de Engelschen zijn goed voor mij, maar Onze Lieve Vrouw, help ons opdat wij winnen. Als mijn zonen sterven moeten, maak dat ze wel sterven, 't zijn toch zulke goê jongens. Zegen vader en gansch de familie en mijnheer den Pastoor." En als haar paternoster uit is, bidt ze almaardoor onze vaders, wees gegroeten voor al hare intentiën, voor den Koning en de Koningin. Zij bidt, A . ■vtscuzart. W »i«we. , cùco-c^'e&i -$>e*t■ ■xr&Aj-Jii -éxtitfêr -et*. Zctsciz£7- AVOND IN HET KRIJGSGEVANGENENKAMP. (Reproductie eener halve blz. van Eigen Schoon, 18 Maart 1916.) dankbaarheid. Haar hart scheurde wanneer zij hare hoeve verliet, daar hadden vader en moeder geleefd en in 't zweet huns aanschijns gewerkt en een goê ponke vergaard ; daar was elke boom en elk dier haar lief, daar had zij hare kinderen in eere en deugd opgekweekt naar den ouden eisch. En nu moest zij weg de onbekende wereld in en als zij omkeek zag zij in de verte brand en bommenontplof-fing, en "mijn Engelsche jongens zullen val-len en 'k zal er niet bij zijn." Haar man zou niet meégaan, omdat hij niet scheiden kon en niet scheiden wilde van wat het zijne was ; hij was met zijn grond en zijn hoeve ver-groeid: en hij die ailes daar had opgericht in weelde en welvaren, hij wilde geen vluch-teling zijn, en van anderen afhangen. Hij was te fier daarvoor en hij voelde den moed om ailes te zien ineenstorten, hij wilde het zien omdat ailes het zijne was, om te weten hoe dat zou gaan, en wie weet, zoo zegde hij in zijne onvergankelijke hoop, indien de lijn wat vooruitschuift, dan hervat ik mijn werk en bereid voor terugkeerende vrouw en kin-. deren een vernieuwde woning, waar geen Duitsch spoor meer te vinden is. Zij, de moeder, was gekomen, zonder dat zij het wist bijna, over den grooten zeeplas, in Manchester, de stad van mist en rook ; _ zij liep er als verloren, met oogen die niets zagen en niets wilden zien, omdat zij altijd terugblikken op 't verlaten huis, ginder ver, op dat lieve huis waaruit zij niets had mede-gebracht als haar lieve kinderen en een Onze Vrouwbeeldeke, 't schoonste sieraad van haar ouden tehuis en haar nieuw vluchtelingen-woonst. Zij had een dochter, kloosterzuster in Brugge, en ze leed om den angst die haar dochter om haar moeder zou leiden. Haar twee oudste jongens—streusche boerekerels— bloemen van te lande, met open hart en open wezen, en recht-voor de vuisttaal, waren vrij-willigers in 't léger, en waren nu in de loop-grachten, niet ver van hunne hoeve, en han-teerden daar nu geweer en bajonet, waar zij vroeger met rakel en drietand werkten. Om hun heêngaan had ook de moeder geschreid, uit vrees voor dat akelig bloedvergieten, maar mat de verontwaardiging tegenover den Duit-schen invaller, was ook haar vaderlandsliefde opengebloeid tôt trots en fierheid om haar twee groote jongens nu in edeldrachtigen zij smeekt, zij spreekt haar hart uit, zij weent en zij is fgelukkig : " Gods wil geschie-de. 't Zijn allemaal Gods werken, en de wereld werd zoo slecht. Ons Heere heeft me nog nooit alleen gelaten. Ik ben gereed om nog meer te iijden. God weet waarom Hij het doet." Buiten schetteren de klaroenen van een regiment dat van 't oefeningspledn komt, en de gazettenventers schreeuwen over zegepra-len en nederlagen. Haar gebed is ten einde. Zij komt uit, op-geruimd als na een bedevaart. De kinders treden haar lijzig achterna. Nog gaat zij knielen voor het Missiekruis, strekt de armen uit in een kruisgebed voor de afgestorvenen, lijk zij het altijd deed in hare Vlaamsche dorpskerk, en voor het kruis daar aan de Vierstraat, dicht bij hare hoeve. 'k Keek nieuwsgierig om en zag in die knielende vrouw 't beeld van ons land, gebroken en in tranen, aan den voet van het kruis, vol lij-densschoonheid, omdat enkel hij die het kruis dragen kan, de schoonheid van het kruis kan verstaan, omdat enkel naarmate de ziel door lijdensliefde sohooner wordt, zij de afschu--welijkheid des kruises in grooter liefde-schoonheid ziet. Zij verliet de kerk huiswaarts. Ik volgde haar. Een glans van de maan begon zoetjes door te breken. Avondwandelaars zwermden, heên en weêr de wijdsche Marketstraat. Ik tikte de vrouw op den schouder. "Als van den Hemel gezonden," juichte zij ; en haar nu verbleekt aangezicht rooskleurde met den-zelfden welkomlach waarmede zij mij zoo dikwijls in hare gastvrije hoeve had beje-gend. Wij praatten over hoop en toekomst, over de kinderen en de twee jongens in de loopgrachten. "Kijk, zegde zij plots, vinger-wijzend naarde nieuwsbladenplakkaten, waar-op "2,000 killed" stond vermeld. "Zijn dat Belgen ! " "Neen, 't zijn Duitschers," ant-woordde ik. " Och, 't zijn ook iemands jongens, zuchtte zij, de 'Keizer weet zeker niet wat een moeder is." De wandelaars keken verwonderd om, bij 't hooren van onze vreemde taalklanken. "Ralgians," vezelden zij aan malkander; en zij vermoedden niets van mijn geluk, van mijn diep geluk om 't gevoel van mijn pries-terschap en priesterwerk, op die verlatene zie- t len, midden de vreemde businessstad, terwijl de avondvrede zacht dauwde over mijne ziel, omdat deze dag eeni rijke dag geweest was in liefdeplengen. Is één ziel troosten niet een heel land troosten, want al het Iijden van één land treurt in één vluchtelingen-ziele?Den ganschen nacht heb ik van mijn eigen moeder gedroomd, ginder ver in 't Duitsch West-Vlaanderen. (Uit "Oorlogsbeelden.") Pater L. J. Callewaert, O.P. o Onze Krijgsgevangenen. Leven in Alten-Grabow. Uit de verzameling bladen die ons uit de gevangeniskampen en inzonderheid uit Alten-Grabow toekomt (zie " Soldatenpennen ") is een en ander lezenswaardig omtrent het leven ginder mee te deelen. In 1916 hebben de hoogstudenten hunne eigen barak gekregen. "Nieuw Leven" der tooneelliefhebbers-niet-studenten vraagt dat de geleerde makkers toch voort zouden va-cantie nemen en zich niet zouden afzondeTen bij hunne boeken. " Het godsdienstig leven " is als volgt mee-gedeeld : 's Zondags, plechtige Hoogmis te 10 ure ; vespers te 2 ure, iederen morgen communie-mis te ure (ie bat., barak 6; 2de bat., barak 79). Iederen avond Rozenhoedje (zelfde barakken), voor 1e bat. te 6% u. ; voor 't 2de, te 5 u. *s Vrijdags lof ; 's Zater-dags biecht op de uren van het avondgebed. Er is een Vlaamsch koor onder de leiding van Emiel Torfs dat meerstemmige missen uitvoert. " Oorlognieuws " komt er eigenlijk niet in voor. Dat wordit overgelaten aan "La Dépêche d'Alten," het officieel dagblad van het kamp. "Buitenlandsch nieuws " heeft men in de blaadjes, en de groote voorvallen van het Belgische leven zijn er in vermeld. "Het leven in het Kamp." Er zijn gevan-genen die weggaan, bij uitwisseling of voor genezing naar Zwitserland. "Aan hen die weggingen," sohrijft "Eigen Schoon" in Nr. 2: "We wisten niet, ons zwaar gekwet-sten, dat ge ons zoo lief waart..." Soms ook komen er gevangen officieren van Magdeburg over. Voordrachten hcudt men er veel Ziehier enkele die ik opte Govaerts, licen- tiaat in handels- e. ;uîaire wetenschap-pen : "De havens vl ïamburg, Rotterdam en Antwerpen " ; Vesiers, candidaat ingénieur: "De Limburgsche kolenschat " ; J. Ratinckx, over kunst; M. Vertonghen, Max Havelaer; L. De Vriendt, over Jan Frans Willems ; Fr. Wouters, over Shakespeare ; P. De Beus, over "Het Recht " ; G. Matthijs, cand. m éd., over " X-stralen " ; Dr. Philos. De Lantsheere, over " Wijsbegeerte " ; D'Huyvetter, over "Kleine Burgerij." Op het tooneel worden opgevoerd : Phlippi, Weldoeners der menschheid ; H. Melis, "De Brabantsche schoolmeester" ; Bourget, "La barricade"; Heyermans, "De opgaande zon"; Delattin, "De Wonde," enz. Er zijn in Alten-Grabow vier Belgische "theaters." 3th page. O Belgisch Officieel Comiteit. Vergadering van 5 December. Het Belgisch Officieel Comiteit heeft zijne vergadering géhouden Maandag in Winchester House. De voorzitter verwelkomt en biedt de gelukwenschen van het Comiteit aan de nieuwe leden, benoemd bij koninklijk besluit van 3 November, de Heeren Couiller de Mulder, de Brouckere, Duchaine, May en Vandermeeren. De Heer Couiller bedankt in aller naam. Het Comiteit heeft zich lang bezig gehou-den met de moneilijke taak, het vinden van bediening der Belgen tôt de middenklas be-hoorende. Het blijkt uit het gedane onder-zoek door het Bureel, dat het vertrek der Belgische vluchtelingen van Engeland naar Frankrijk, maar moeilijkheden ontmoet m zekere gevallen. De vluchtelingen vallende onder toepassing der besluit-wet van 20 Juli, kunnen geen pasport bekomen, tenzij zij on-bekwaam verklaard zijn voor aile militaire diensten. De Belgische werklieden in Engeland gewerkt hebbende mogen maar het land verlaten als zij eene toelating bekomen hebben van het Belgisch Arbeidsambt. Te dieu einde moeten zij hun certifikaat van ontslaging aanbieden aan den patroon voor wie zij in Engeland gewerkt hebben alsook het certifikaat van aanvaarding geteekend door den bestuurder der onderneming die hen aan-vaardt. Ten andere, indien het Engelsch werkhuis in hetwelk de Belg gearbeid heeft eene fabriek is van munitie, het bureel van het Arbeidsambt, moet de toelating om ver-trekken aanvragen aan het Permit Office. Ook moeten de Belgen zich willende bege-ven naar eene plaats door de legers bezet cooals Duinkerken, Boulogne, Calais, Dieppe, Rouen, Le Havre, enz., eene bijzondere toelating hebben en zich ten dien einde aan-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De stem uit België gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Londen von 1914 bis 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Themen

Zeiträume