De Vlaamsche gedachte

369 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 03 März. De Vlaamsche gedachte. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/0c4sj1b845/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Jaargang 1, N°. 21 3 Maart 1917 De Vlaamsche Gedachte onder leiding van L. Picard. ABONNEMENT : voor Holland per kwartaal . . f 1.— buiten Holland ,, ,, . . - 1.50 Adres voor Redactie en Administratie : DE VLAAMSCHE GEDACHTE Postbus 252 — 's-Gravenhage. ADVERTENTIES : van 1—6 regels f 1.20 iedere regel meer - 0.20 's-Gravenhage, 2 Maart 1917. In het Februarinummer van de te Leipzig versckijnende ,,Deutsche Revue" publiceert Prof. J. Zorn een artikel over het probleem van den vrede, meer in 't bijzonder over de vredesvoorwaarden van de Entente, zooals die in de antwoord nota van die groep van mogendheden aan Président Wilson zijn be-kend gemaakt. Omtrent de eisch betreffende België redeneert Prof. Zorn als volgt : ,,België zal hersteld zvorden ; maar dit moet gebeuren zonder dat daarbij Duitsche belangen worden geschaad ; de Duitsche economische krachten moeten. als voor den oorlog, in Belgic weer onder normale omstandigheden kunnen arbeiden en garan-tieën moeten gecreëerd worden die België be-letten de rampzalige politiek van 1906 te hernemen. „De oplossing der Belgische kwestie, waar zoovele levensbelangen van Duitschland mee verbonden zijn, lijkt mij best mogelijk door-dat men zou trachten de Duitsche levensbelangen met die van het Belgische volk zelf in overeenstemming te brengen." Over „de rampzalige politiek van 1906" zegden ivij reeds in het vorig nummer van ,,De VI Ged." onze meening : de Duitschers zullen zich in hun politieke beschouwingen van zekere anti-Belgische rethoriek moeten bevrijden, maar verheugend heeten wij het besluit van Prof. Zorn dat België"s herstel moet bevorderd worden door een overeenkomst en dat men in de eerste plaats daarbij op de gemeenschappelijke belangen moet steunen. Qvereenkomst dus en geen geweld ! Het lijkt ook ons de eenige mogelijke weg naar den vrede. Een herstel zonder meer, zonder een weder-zijdsch bepalen van plichten en rechten ware, gezien den huidigen geest in zekere Belgische kringen, voor Duitschland inderdaad niet zonder gevaren. Een herstel met overeenkomst, men zou kunnen zeggen een contractuel herstel, is voor beide partijen en voor den vrede zelf het beste. De inhoud dier overeenkomst zal stellig niet alleen van de militaire macht der beide partijen afhangen, 7naar misschien wel in de eerste plaats bepaald worden door den m beide landen heerschenden geest, waar do or aan de goedgezinden niet alleen in België en Duitschland, maar in aile landen een vrucht-baar terrein voor pacijïstische iverkmg is aangewezen. Wij meenen ook dat de taalkwestie bij zulk een overeenkomst een roi zal spelen ; dit ware logisch en door vele teekenen wordt er nu reeds op gewezen. De activisten moeten dan echter ook bedenken dat dergelijke volken-rechterlijke regeling een herstel van den Bel-gischen staat in zijn souvereene onafhanke-lijkheid — zij het dan ook, zooals elke staat, door verdragen gebonden — veronderstelt en dus niets ondernemen dat de oplossing der taalkwestie aan een m het land blijvend Duitsch gezag zou verbinden. Vlaamsche autonomie, een leuze of een staatsrechterlijk instituât? Dus — alea jacta est — de- activisten willen allen Vlaanderens autonomie. Autonomie echter is een zeer vaag begrip en is evengoed toepasselijk op de volstrekt souvereine staat, als op de slechts binnen zeer enge grenzen zelfstandige gemeenten van de meeste moderne democratieën. Wat er echter met de Vlaamsche autonomie bedoeld wordt is wel iets nader te bepalen, eerstens door het feit, dat de meeste Vlaamsche activisten verklaren loyale Belgen te willen blijven en tweedens uit de groote be-teekenis, die bij de discussies te Brussel op 4 Februari 1.1. aan een zinnetje uit de ,,N. Rott. Ct." werd toegekend, volgens hetwelke een autonoom land alleen maar als een deel van een grooter staatkundig geheel te denken was : Vlaanderen wil dus een met eigen be-voegdheid voorzien deel worden van den, op federatieven grondslag, herstelden Belgi-schen staat ; het ideaal wordt : de Belgische federatie, de bondstaat. *** Dit is vooralsnog een zeer vaag en zoc goed als aile concreetheid missend ideaal, en wanneer men er iets anders in zien wil dan een soort symbool van Vlaanderen's drang naar eigen Vlaamsch sociaal leven en men er inderdaad een reëelen staatsvorrr door bedoelt, dan mag men niet lang meei dralen met het nauwkeuriger omschrijven var het gewenschte doel. Volgende nota's kunner daarbij misschien wel van eenig nut zijn i: Een zeer ernstige bedenking is in de eerste plaats, dat een federatie uit slechts twee ge- federeerde leden tôt hiertoe nooit bestaan heeft en misschien zelfs onbestaanbaar is;er is immers veel kans, dat in een bond van twee één van beiden weldra zal heerschen, waar in een bond uit vele staten integendeel er minder waarschijnlijkheid bestaat, dat de-zelfde staten in aile gevallen onder de minder-heid of steeds bij de meerderheid zullen te vinden zijn. - Tôt het scheppen en in stand houden van een gezamenlijken wil ter behartiging van de gemeenschappelijke belangen, zal het dik-wijls voorkomen, dat een der bondgenooten zijn eigen wil moet opofferen, dit laatste nu is veel makkelijker voor wie zich een voelt onder velen en hopen mag bij een volgende stemming een andere groepencombinatie ge-vormd te zien, dan vocr wie steeds dezelfde ,,partner" tegenover zich heeft en wellicht dus ook steeds hetzelfde min of meer vijan-dige of althans vreernde systeem te bekampen heeft. De eenige bondsvorm ter verbinding van slechts twee autonome staten lijkt mij dan ook de reëele unie, dat is te zeggen een vorm waar-bij het beleid der opperste regeeringsfunctie aan het staatshoofd — een en dezelfde in beide staten — is toevertrouwd en mogelijk wordt gemaakt door een geregelde parallelle wetgeving in de verbonden staten. Ook dan moeten weliswaar naast het gemeenschappelijke staatshoofd nog andere gemeenschaps-organen ontstaan (zooals b.v. de Oostenrijk-Hongaarsche delegaties) maar zullen deze meer of minder belang hebben, naarmate het staatshoofd zelf meer of minder eigenmachtig kan ingrijpen. Theoretisch kan een dusdanige unie slechts ontstaan uit een zuiver personeele unie — dezelfde vorst over twee landen — of uit een hervorming van een toestand van over-heersching van het eene land door het andere. Wij zullen ons echter met te zeer aan de theorie gebonden houden en niet ontkennen dat een analoge unie voor Vlaanderen en Wallonië mogelijk zou zijn ; doch onmogelijk is ze stellig, wanneer tegelijkertijd de rechten van den koning niet op zeer belangrijke wijze zouden vermeerderd worden en ons parlemen-tair regiem tôt het constitutioneele stelsel van voor 1830 zou worden teruggeleid. Of zulks wenschelijk is laat ik hier buiten kwestie, maar mogelijk lijkt het mij allerminst; het parlementaire regiem kan hervormd worden en is vatbaar voor heel wat verbeteringen, maar het heelemaal negeeren gn teruggaan

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De Vlaamsche gedachte gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in 's Gravenhage von 1916 bis 1917.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume