f aerste .Jaargang IV". 13s DInsdag !5 Juni 1915 g Cent DE VLAAMSCHE STEM ^ ALUEfUEEN — '! BEL.GISCH DAGBLAO •ÉENDKACHT MAAKT MAC HT ! REDACTIEBUREEL I XAUERSTRAAT 64, AMSTERDAM. — TELEFOOH No. 9922 Noord. De Vlaamsche Stem verschijnt te Amsterdairt elken dag des morgens on vier bladzijden. Abonnementspr\js bij vooruitbetaling : Voor Holland en België per jaar / 6.50 — per kwartaal f 1.75 — per maand f 0.75. Vocr Engeland, Frankrjjk en bnitenland dezelfde pryzen, met ver-booging van verzendingskosten (2}-£ cent per nummer). Hootdopsteller s Mr. ALBERIK DESWARTE Opstolnaad : CYRIEL BUYSSE — RENE DE CLERCQ — ANDRE DE RIDDER Yoor ABONNEMEN-TEN wende men zich tôt de Atfmmistratie VSf? tet ittad. KALVERSTRAAT S4, AMSTERDAM. - Te?. N. 9922. Voor AAXKONDÏGINGEN vende men zich tôt de Adraimstraiic Vtlï de VLAAMSCHE STEM, Kalveratraat 64, Amsterdam. — Tel. H. 9922. A DVERTENTIES : 20 Cents per re^el. KORTE 5NHOUD le Bladzijde: j)e waaraehtigo historié van een Belgiese Scthool. — Joli. Demaegt. Kleine Kroniek. Voor de uitgeweken Belgen. Mr. J. HosfeJr. Het Italiaansche lied. 2d Bladzijde: Uit het Vaderland. Brioren van het front. Tegen de veroveringspolitiek. ftetoogirig ter eere van Kardinaal Mercier, lit het sStaatsblad. Ervaringen van een Nederlander, op rois naar Frankrijk., 3e Bladzijde: De Europeesohe oorlog. Xelflgrammen en Berichten. Vijftiende verslag der onderzoekings-cout-missie. (Slot.) Boekibespreking. Ficancion. Yoordrachten en Feesten. 4e Bladzijde: Weekbladen. Voor do uitgewekenen. Uit de'kampen. __ _ ^ Officieele lijst van Belgische soldaten, krijgs- j gevangen in Duitechland (14). ■ De waarachtige historié van ! een Beîgiese School, Vrees niet ! Dit wil geen pedantiesbetoe-t-erig op6tel worden over roi en mit en nood- < zakelikhéid der Belgiese scholén ôp Ncder- ' landse- bodem. Die roi en die onontbeerlik- -heid zijn overigens, op uitetekende wijze, 1 aan 't licht gebracht door dr. J. Uytter- ' lioeven, in de 3,Ylaamsche Stem" van 17 Meij.I. 'k Wou alleen zo maar 't een en 't ari-der lœweg verfcellen over zo'n Belgise school. in wording, in Ieven ofte actie, in bloei. Zo'n organisme heeft hier een heel eigenaardig bestaan ; het processus van zijn ontwikkeling is belangwekkend om na te gaan... en ik zie in 't verscliiet opdagen de lust om het .lastige werk aan te vatten van de geschiedenis der Belgiese 6cholen in Ne'derland. Dat zou dunkt me een keel belangrijke bijdrage wezen tôt de historié van deze oorlog. ^ Op een- mistige avond van eind October 1 veileden jaar, ontmoetten twee gevluchte 1 Belgen mekaar in de stille straten van het I ' Zeeuwse stadje M. En dat waren juist 1 twee schoolmannen die we, om allo vervol- * gingen van hunnentwege of vanwege hun ^ familie, te vermijden eenvoudig Paedo I * en Paedo II zullen heten. Paedo I was — ' en is —- een leeraar bij het middelbaar on- 1 derwijs. Hij kwam er beel deftig voor: de < nelft van zijn kleerkamer bad bij met zich 1 genomèn bij zijn vlucht. Paedo II was er s minder „chiek" aan toe. Iemand gaf van ^ hem de volgende bescbrijving die wel later ^ tôt de historié zal behoren: Een gebrilde 1 gesnorde meneer met een oorlogsjas, een revolutie-hœd, steeds druk over de straten ' fnorrend, zodat hem de naam van ,,vlieg- ^ mwhine van H.5', wel passen zou. Ik geef ^ u die bizonderheden om u te laten overwe- ( Sen dat zo de eerste er nog wat al s een ^ ®ijnheer uitzag, de twede wel degelik. een ^ vluchtelingBuiterlik bad — en nocbtans de eljende welke Paedo II bedreigde niet be- ; 6 dafc hij dadelik tôt Paedo I zei: ,,\Ve J gaan hier een school stichten !" { "eb ik u gezeid idat Paedo II een onder- ( ^ijzer was — en iè ? Paedo I zette een on- \ geovig gezicht... doch een baîf unrtje later J •38 Paedro II's gedachte zodanig ^genomen, dat hij zicb bereid verklaarde £ om dadelik de handen uit de mouwen te ^ j 'en- Wat niet "weinig betekende gezien ô, a^otingen dier handen ! ? j s ■^•nderendaags deden ze een oproep tôt ^ ,eSiese oollega's welke zich te M. be-t .en- .Een zestal kwamen op: twee dn°V. gôdachte ingenbmen, 1 c ^^sten ,,maar" — en; twee weiger-n vlfkaf j bestreed het ontwerp ; éen 1 niete maar was, toen enkele dagen later *n/ geopend werd, op zijn post. De nereooV^Wenen gezichtsveld. | <»n P >c^°^er 1914 verklaarden Paedo I te M • dat de Belgiese school ail a ' .S^ticht was. En men zag ze toen in : , nchtingen M. doorkruisen ; men zag norr]010^118 zu^ €n '6 middagB in 't : f en s avonds in 't west of in 't oost dft 7 n^c ^ zaS n^n ze nergens: men hoor-al dft £5" ^ ke^r ronken ! Ze gingen aan Com f' hangen, liepen naar 't Relgies W€cr,e'werden er eerst koel, dan gaande- Wurmu0ntvangen- om er en^e-e we-i;/ er ITLaa^ mee overhoop te liggen ; de n f611, Daar ^ -^€dcrlands Comité, naar Eemel »ri8\ naar de burgemeester, naar de n naar .de pastoor, de domi née. En ze bekwamen. inschrijvingskaart-jes, stoelen, tafels, borden, boeken, een kachel, een boekenkast... en veel beslomme-ring. Ze bekwamen een heel mooie boven-&aal in een oude, aristocraties© Societeit. Ze lieten berichten plaatsen in de M.'se srant, op de M.'se muren. Op 3 November openden ze de school. De kinderen mochten komen. En de kinderen hvamen.- O die processie van vluchteling-jes zullen ze nooit vergeten ! Kleine kleu-;ers met verlegen aangezichtjes, met ver-^vaarloosde kledij, half gekamd en half ge-vassen ; grote bengels met drieste ogen, op klomj^en, met gehavend plunje; {kleine aieisjes met rode bollewangskes ; maagde-jens met blauwe ogen waarin nog schrik lezen stond ; knechtjes welgedaan en "ris, keurig opgeschikt, voornaara ; juffer-: j es, bakvisjes met bleke wangen, met ange, verzorgde haarvlechten, met sierlike nantels. Uit de vier hoeken van 't bran-lend Belgenland waren ze opgekomen: uit Sfamen, uit Luik, uit .Mous, uit Brussel, lit Tongeren, uit Tienen, uit Brugge, uit Blankenberg, doch vooral uit Mechelen, !Vntwerpen en omstreken. Waaltjee die jeen woord Vlaams, Vlamingen die slechts iwee woordjes Frans kenden. Jongens van L6, 17 jaar die in de rhetorika thuis waren, inuiters van 12, 13 jaar, die geen a voor ^en b kenden, ]X)ppetjes van 5, 6 jaar die i'r wijsvinger voor de neus of omgekeerd jeschapen achtten... De eerste dag waren er een honderdtal ; 3 rie dagen later waren er bij de driehon; lerd Daar stonden nu Paedo I en Paedo II en le nietezegger die. toch gekomen was — en link bijbleef. De tafels werden geschikt, îerplaàtë, de borden gehangen... maar -och, met zo'n bonté hoop, van allerleii leef-,ijd, van beider kunne, van allerlei kunde )f onkunde, van allerlei afkomst, was het îiet zo heel makkelijk. ,,'k En zie er geen jat in", zèi Paedo I, nadat hij een halve lag les had gegeven in de gezondheidsleer, erwijl Paedro II en de andere maar aldoor nschrèven, inschreven... Er moest hulp komen. Deze daagde op n de persoon van een normaliste, van een )oekhouder, van een postbeddende, van een onge juffrouw, van een onderwijzeres, van lezer vriendin, van een brievenbesteller, t an een kunstzanger... Welkom ! de han-len aan 't werk ! Eerst al de kinderen laar de hof geleid. Ileerlike hof met oude, >reedgekruinde bomen, welke hun gele >laderen lieten vallen en hun zwarte tak-:en behielden, met verflenste bloemen} met >rede lanen, met een kegelbaan... en met, lit de verte aandonderend, 't gebrul van :anonnen... Daar staan nu de Belgjes, die ange reke ! Ze worden geklasseerd naar mtwikkelingsgraad ; een middelbare afde-ing en een lagere komen tôt stand ; een ^chttal klassen worden gevormd. Paedo I ^n Paedo II zullen om de beurt en saam verken met een paar klassen, boven in de aal; hun twee collega'e zullen les geven. )e eerste in de kegelbaan, de andere in de uin. De overige klassen gaan wandelen net hoger genoemde helpers. Om de beurt krijgen al de klassen les ; om le beurt wisselen de helpers mekaar af. Als 3aodo I en Paedo II dood-af zijn dan moe-en die helpers voor de klasse en spreekt le facteur van de post, en de boekhouder ran 't houden der boeken; de kunstzanger eest voor... 't Was een hero-comiese tijd. Langzamerhand kwamen betere dagen. Paedo I en de twee collega'6 vertrokken. Doch niet om dat vertrek kwamen betere iagen; helaas neen ! Wat heeft Paedo LL >m Paedo I vertrek getreurd! Hij bracht ;ijn vriend aan de trein, op een zonnige ^ovember-morgen — en bleef alleen. De helpers hielpen — en de school blecf taande. Een nieuwe oproep tôt de Coll^a's verd goed beantwoord. Een personeel va i waalf leerkrachten kwam tôt stand, aile Taden en richtingen van 't onderwijs ver-egenwoordigend : een leeraar ener normaal-«hool, twee leraren uit 't middelbaar or-lerwijs, een priester, een frôbelonderwijze-•es, twee gemeente-onderwijzers, een vrije >nderwijzer, een onderwijzer vierde graad in abnormalen, later een leeraar atheneum, >en leeraar uit een Antwerps lyceum, c*m md-bestuurder van een pensionnaat. Men-relmoes even bont als de mengelmoes Jfr eerlingen. Toch bleef de school leven. Hoofd, leer-iren en onderwijzers begrepen mekaar beat. Ln wekelikse bijeenkomsten bespraken ze taam de schoolgelegenheden. Het hoofd Degreep dat hij alleen de spil der school en liet de bevelhebber van de leerkrachten vezen moest. Ailes liep van een leiendakje ; lieuwe lokalen werden gevonden : een zaal n een koffieliuis, twee zalen in een lee6in-dchting, een zaal in een societeit ; boeken iverden door de burgers gezonden ; burgemeester en hoofden van 9cliolen liiel-pen; geld kwam ail ange rh and aan, eerst beel flauwtiea « later ^ele^d&lik-aûet'jes, verwarmend... Moelikhéden xcaen op : ver-keerd begi"ijpen van buitenstaanders die de sohoo^ wilden onder hun duim krijgen, tegenweriking uit ibeanoeirsuciht. Het perao-neel sloot zich nauwer saam om het hoofd der Belgiese School en de moeilikheden wer-dten overwonnen. De koude dagen kwamea aan, de regens stortten neer, sneeuw en wind stormden door de straten. De kindjes moesten gekleed. jVTse dames en Comités zorgden er voor. Sint-Niklaas bracht lek-kers en speelgoed. Kerstmis en nieuwjaar brachtte.n geschenken. Het onderwijzend personeel lichtte een Ylaamsohe Kunst-avond in : met de gulden batig saldo werden de kleinen door een prijsuitreiking verrast of kregen ze chocolade en prentjes wanneer ze de school verlieten om naar België of naar een kamp te ' reiaen Pasen verscheen in de lucht met een veertiental verlofdagen. Uitstapjes werden ingerioht. te voet, per stoomiboot, per fiets. O! wat een heerlilc leven heeft die Belgiese school den kinderen versohaft ! En wat een niet te schat-ten heil heeft ze gesticht! Geen verwil-derend op straajtlopen meer, geen vergeten van lastig verkregen kennis. Al wat ze in België hadden aangeleerd werd herliaald, uitgebreid. De jonge geestjes, de jonge hartjes bleven in werking. Aardrijkskunde en gesohiedenis, rekenen en taa-lleer, na-tuurwetenechappen en zang, Prans, Engels zelfs Latijais en G-rieiks — ailes werd op-nieuw te voorschijm eehaald, de jonge vrientjes werden igeoefena en onWikkeld — het vaderland zal ze terug vinden gaaf, ge-zond, sterk, meerwaardig, bereid tôt de ar * beid I Die Belgiese Sdhool best-aat steeds nog. Haar periode van overbevolking is voor-tnj. Zij heeft tijden gekend dat ze meer dan 450 leerlingen telde. Ze heeft bij de 500 kneclitjes en meidjes geherbergd. Sinds zijn velen heengegaan : naar België of naar de kampen, zooals we vroeger zeiden — ook naar Engeland. Ze gingen heen telkens met lede oogen, de'kleintjes : dikwijls met tranen. Ze kwamen dan hun meesters de hand geven, kregen een of andere her- innering, beloofden te schrijrven en gingen heen.... Kindertjes, nooit vergeten uw meesters U ! Denkt gij ook nog soms aan hen nu, en later... Nu heeft die Belgiese school al de hooger genjoemde gebouwen verlaten. Ze beschikt over een echt schoolgebouw, dat hoe primi-tief, hoe oud ook, toch heel geschikt blijkt. Ze telt nog zeven klassen elk met een be-volking van dertig à veertig leerlingen. Ze houdt nog een tiental leerkraohten onledig. De beste verstandhouding heerst tussen de onder wijzers, de leerlingen en de ouders. Saam doen ze nog menige wandeling. Op de muurwanden der klassen prijiken op-6chriften om den kinderen welkom te wen-sen, moed en vertrouwen in te sprekeru De vaderlandse driekleur, portretten, foto's kaarten herinneren aan België. De klassen zijn van mekaar afgesloten door half-houten, half-glazen schutsels. Oude school-banken, planken op schragen, doen dienst als sohoolmeubels. Ze dragen nog de ,,diepe" sporen van de vele uurtjes welke er voor jaren jonge M'burgertjes op sleten... Rustig en kalm gaam de uren voorbij in dat stille midden. De school heeft haar storm-en drang-periode achter de rug. De eenig-ste gebeurtenis is het vertrek van leerlingen of het inschrijven van nieuwe. Ik bedrieg me : een heel voornaam feit kwam laatst de school het onderst-boven brengen, het be-zoek van Minister Poullet. Toen was ze be-wimpeld en bevlagd, toen waren de kinderen allen ,,op hun best", toen sprak de Minister den leeraren en kinderen hartelike woorden toe, toen kîonken vaderlandse zangen den Belgiesen Minister tegen uit de twee honderd twintig kindermondjes, welke tans de Belgiese «ohool nog.... bevolken, Kindermondjes die bevolken ! slechte samen-koppeling zou Paedo II zeg^en. Wanfe Paedo II is nog steeds .op de BelgieseSchool. Nog steeds loopt hij even druk door de M.'se straten... In de klasse dan vertelt hij dik-wij'ls van de tijden die komen zullen : ,,Kinderen, als België weer vrij zal zijn, als we weer terugkeren naar one îieve Iand..." en dan helderen al de jonge gelaatjes op die hem vriendelik toekijken, want dan weten ze vast dat hij kovnt de dag van terugkeren naar het lieve land ! Immers de meester weet precies ailes JOH. DEMAEGT. —B» ■ Zie onze telegrammen en Isaftsteiegerfoenchten op de derde bjadziide Kleine Kroniek. Aan al onze lezers. Vclew, oYczcr lezcrs zijn zoo vri&ndelijk de nummiers van ,,De Vlaamsche Stem" na lez in g ruiar Engeland en Frankrijk te zenden. Jic-leefd doen toij cchter opmerk-cn dat deze ver--en-ding GEFItANKEÈlèD m&eb geschieden. De portvrije verzcndin-g is met die landan niet toegelaten. Nederlantisch in het Eng. léger. Een mijner vrienden verbleef onlangs te C'ann-es, de bekende mooie plaats in de Alpes maritimes in het Zuiden van Frankrijk. In de Hue de la Gare naar de stationsklok staan-de te kijken, hoort hij eensklaps in zijn nabij-heid in goed Hollandsch : ,,Dat is 5n mooi blousje". Mijn vriend kijkt verrast op, zoekend naar den onverwaciiten landgenoot, maar ziet slechts twee Engelsche soldaten, die met elkaar voor een winkel staan te kijken. Reeds teleur-gesteld denkend, zich vergist te liebben, wil hij doorloopen, toen hij opnieuw Hollandsch lioorde spreken en nu kon constateeren,- dat het wel degelijk die twee Engelsche soldaten waren, die zich van die taal bedienden. Een en ander frappeerde hem zoo, dat hij de vrijheid neemt de twee heeren nu ook in het Hollandsch aan te spreken. De kennismaking was spoedig ge-daan en nu vernam mijn vriend, dat de twee heeren in Engelsche uniform behoorden tôt den Zuid-Afrikaanschen Geneeskundigen Dienst. Hun ambulance was wonderlijk mooi in orde. De oud-boers waren er zelf zeer mee in-gei:ornen, stelden mijn vriend aan hun col-lega's voor en vertelden gaarne van de uit-rusting der ambulance en van haar wederva-ren. Aan het hoofd der Zuid-Afrik. ambulance staat de luit.-kolonel dokter Casalis, die als medisch hoofd wordt geassisteerd door kapi-tein dr. De Pury, en. door kapitein dr. Max, Ackerman als chirurgisch chef. Aau het hoofd van de administratie staat de heer E. H. Tournouillon. Hoe uitmuntend de medisch e staf is ingericht blijke uit het feit, dat o.a. de heer Henri Bayon er als bacterioloog en de heer H. H. Hofmeijer, lid van een der oudste Zuid-Afr. families, er als tandarts aan verbonden is. Het gehecle personeel, vertelt de correspondent van „De Tijd", bestaat uit 35 heeren en dames, dat beschikt over 6 uitmuntend inge-richte auto's en 200 bedden. Zij hadden hun lioofdkwartier te Calanes in Hôtel ,,Beau Ei-vage". Hun diensten werden er zeer geappre-cieerd en de Zuid-Afr. ambulance werd door de gewonden beschouwd als het neusje van de zalm in zake geneeskundige verpleging. Te Cannes verbleven op dat moment niet minder dan 5 à 6000 gewonden. Hùn herstel vorderde opmerkelijk snel bij de goede behandeling in deze gezonde streek. Uit een Brlef uit Roemenië. Niet ongeduldig zijn, hoor! Ailes komt te recht. De miljoenen vlugsohriftjes van allen aard, die sedert eenigen tijd in ons land ver-spreid worden — en in de Roemeensche taal, asjeWieft die tlians zoo opeens een eererang verwerft — hebben niet veel uitjpwerkt. Wat v&el meer uitwerkte dan dit aanhoudend ver-spreiden van Ihiitsche waarlieden door de hoofdmannen der Duitsche regeering en hunne satellieten, is wat er in België gebeurde. De sohending der onzijdigheid van uw vaderland1 door hem die er als beschermer van moest op-treden, 'het onmenschelijk gedrag der Duitsche horden, de verwoesting van Leuven, de Her-derlijke Brief van Mgr. Mercier, al wat uw vaderland aangaat, wordt hier geestdriftig be-sproken, en daarbij vallen de Duitsche waarlieden in 't slijk... waaruit ze ten andere opge-raapt zijn. Yolgens onzo vriend Z.... me meldt uit Sofia, staat het daar zoowat eveneens. Ik hoop eerlang u goed nieuws te kunnen melden over de betrekkingen tusschen onze beide landen. En dan, ja dan....^ Ik ga de zaken niet vooruitloopen. Philipesco weet wat hij doet, en bij zal doen wat hij doen moet. 'k Zou me nooit meer ten uwent durven vertoonen, indien het er niet van kwam uw heldhaftig land bij te springen. Maar dat zal gebeuren, wees er zeker van. Geduld nog wat. Ge hebt er nu al zoo lang gehad en er nog geen greintje moed bij ingeschoten: heb er nu nog wat... voor ons! Hoe moet het er thans te D.... uitzien! De Kultuurmannen zijn zoodanig ,,Kultureel" dat ik vrees dat het, na den oorlog, van de meet af zal te herbeginnen zijn ôm ailes herop te richten wat de ,,Kultuur" vemietigde. Tôt zoolang. Hartelijk met de uwen gegroet. — f Hoe von Blssing een lïjfwacht kreeg. Gouverneur von Bissing heeft het middel gevonden, zich een persoonlijke lijfwacht van 13 Belgische burgers te bezorgen. In de omstreken van Yilvoorden heeft hij onlangs in een kasteel zijn intrek genomen. Weldra werd de gemeente veroordeeld tôt een boete van 50,000 fr., omdat de telefoondraad in het park van het kasteel doorgesneden werd gevonden. Het gemeentebestuur wrd echter de keus ge-laten tusschen twee zeer uiteenloopende manie-ren van schuldaflossing : of wel de boete betalen in klinkendc munt, of wel een wacht bezorgen van 13 personen, om het park en het. kas'teel te bewaken. Daar de gemeente \ilvoorden niet over het noodige geld beschikte. om de ver-langde 50,000 f]-. te betalen, werd zij genood-zaakt von Bissing. ziin liifjvacht. vaA te bezorgen. Zij geven Itaiië gelijk. Een der meest verspreide Duitsche socialisti-sche bladen, het „Leipziger Yolksrecht',J na erkend te hebben dat de Italiaansche oorlog geen veroveringsoorlog is en dat de vrees van de Italianen voor een Duitsch-Oostenrijk-sclie aan val in de toekomst verre van onge-grond is, schrijft: .,Men heeft Itaiië beschuldigd het verdrag van het Drievoudig Ver bond te hebben ze-sclionden, maar dit is niet waar. ,,De Italiaansche Regeering heeft, in h^.t begin van den oorlog, verklaard, dat het ver-bondsverdrag en de aanvullende overeenkom-sten geen enkele afzouderlijke actie van een der contracteerende toelieten; dat de ,,casus foetleris" slechts in geval van een verdedigen-den oorlog kon ingeroepen worden, en dat Itaiië niet op de hoogte werd gesteld van de actie van Oostenrijk tegen Servië. ,,De centrale mogendheden kennen de^e vetklaringen van Itaiië zeer wel, ien toch trokken zij er het noodzakelijk en logisch 1x5-sluit niet uit, dat was: het verdrag van het Drievoudig Verbond op te zeggen. ,,Men moet daarbij niet vergeten dat een staatsman eens een plechtig gevvaarborgd verdrag bepaald heeft als „een vodje papier" en het beginsel van ,,noodzakelijkheid kent geene wet" in toeiiassing bracht. ..Italie zal zijn streven kunnen verwezenlij-ken, indien het de centrale mogendheden over-wint. Het ware kinderlijk de belangrijkheid van zijn tusschenko.mst te miskennen ; en en-kel een verdwaasde geest heeft zich kunnen veroorloAren grov© en onbeduidende zinnen naar eene natie van 3-5 millioen inwoners, die 2 millioen soldaten in de rangen kan brengen, te slingeren Zulke taal laat do Duitsche censuur toe! Hoe innerlijk moetcn ze da-ar in Pruisen over-tuigd zijn van eigen scliuld en van het recht van Itaiië ! De economische toestand in Itaiië. Het Italiaansche ministerie van financiën heeft dezer dagen cijfers over de handelsbe-weging etc. gepubliceerd, waaruit blijkt hoe-zeer verschillende dienaangaamle verspreide ge-ruchten van allen grond ontbloot zijn. In de eerste vier maanden van dit jaar >,ijn de directe belastingen, in vergelijking met dï-zelfde periode van 1914, met 69 millioen Sire gestegen, de bedrijfsbelasting met 8 millioen. de inkomsten uit de bedrijven met 30 millioen, de telegraaf met 6 millioen, de telephoon met 2 millioen. Alleen de verbruiksbelastingen zijn gevoelig in opbrengst achteruitgegaan, het-geen voornamelijk is toe te schrijven aan de afscliaffing van het invoerrecht op graan. De geheele aphteruitgang bedraagt 54 millioen Lire. De statistiek der invoerrechten voor April 1915 toont een aanmerkelijke uitbreiding a^.1 in do handelsbeweging met het buitenland. jJe totale waarde van den export bedroeg 248 mil lioen, d. i. 26 millioen meer dan verleden jaar April. De import ad 325 millioen was in deze maand 9 millioen lager dan verleden jaar. In de eerste vier maanden van dit jaar is do export 206 millioen en de import 45 millioen hooger geweest dan in denzelfden tijd van iÔÙ. De toestand der drie emissiebanken is in den laatsten tijd aanmerkelijk verbeterd. Hun metaalvoorraad is sinds 1900 van 613 tôt 1700 millioen Lire gestegen. De bankbiljetten-om-loop van 1139 tôt 2500 millioen. De inlagen bij de spaarbanken bedroegen einde April j.l. 4700 millioen Lire, wat aanmerkelijk hooger Is dan de vroegere opgaven. De ontvangsten der staatsspoorwegen waren in de eerste vier 'maanden van 1915 eveneens hooger dan m dezelfde periode van het vorig jaar. Zij bedroegen 180 millioen Lire, of 8 millioen Lire meer dan in Jan./April 1914. Oorlogsthee. Men heeft in Duitschland alweer wat r.ieuwa uitgevonden, ni. de oorlogsthee. Men behoeft ze niet meer uit China te laten komen en raadt den Duitschen huisvrouwen aan, de jonge bladeren van aardbeiplanten in een nelder, luchtig vertrek te brengen en daarvan op de gewone wijze thee te zetten. Deze thee moet zeer geurig zijn. Een mindere kwalitedt kan men trekken van de jonge bladeren van frambozen of braam-besstruiken.Hulp uit de Engelsche koloniën. De Britsche regeering heeft onlangs het aan-bod van een troepencontingent uit Jamaica aanvaard. Dergelijke aanbiedingen uit Barba-dos, Britsch Guinea en Trinidad zijn thans aanvaard. In het begin van den oorlog werden ze afgewezen op grond van dé mogelijkheid dat de mannen noodig hadden kunnen zijn tôt de verdcdiging van eigen kusten tegen Duitsche kruisers. Duitsche offers. Een blad te Aken bevatte het doodsbericht van negentien arbeiders eener naaldenfabriek aldaar, dio op één dag in een gevecht in Galicië gesneuveld zijn. Vc.or uwo briefwissoling gebrulkt de: LEEUWEN. Uftgave van „Dû Vlaamscho 8tem". ïoor de uitpweken Belgen. Onlangs werd in een nieuw blad, dat te Londen van de pers komt., onder meer na-genoeg gesclrreven : ' One Belgen vooral, die pit het land geweken zijm, om dat wij onder den hiel van den overweldiger niet willen leven, past het de toekomst van België voor te beredden. Wij hebben ons de moeite niet getroost de woorden zelf van bedoelden volzin in het geheugen te prenten, maar dat was in elik geval zij.n strekking, en vi-ij hebben er een zeer onaangenamen indruk aan be-v/aard, daar het ons voorkwam dat er dus Beligen zijtns die een bijzondere aanspraak willen doen gelden om België te helipen her-opbouwen, omdat zij uitgeweken zijn. Stellig ligt de vrijheid van spreken en werken aan. de in den vreemde vertoeven-de Belgen verplichtingen op, welke ook aan den stoffelijken en zedeîijken heropbouw van België kunnen ten goede komen, maar wat meer bescheidenhedd zou in elk geval betamen, wanneer men het over de toekomst van België, heeft. Onder hen, die in het land bleven, zijn er begaafde mannen, op wier toewijding het land ook na de be-vrijding zal moeten kunnen rekenen. Zoo wij dat niet uitdmkkelijik verklaarden, dan zou men uit ons stilzwijgen nog wel kunneu afleiden dat wij hun edele plichtsbetraoh-ting ni et willen waardeeren. Nu het land in nood verkeert-, trachten aile goede burgers, \fraar zij ook verblijven m ogen. hun p licht te vervullen ; wij' prijaen hun sti^eiven des te meer naarmate wij den indruk hebben, dat zij hun best doen, in allen eenvoud, daartoe enkel gedreven (ioor een plichtsgevoel, dat koant uit het bar t. Laat ons allen zorgvuldig op onze hoede blijven voor elk gevoel van zelfoversohat-ting; wie ailes tôt zichzelf herleidt, vergeet het roerende voorbeeld van eenvoud, dat onze Koning geef t. Wat ons vooral tegen de borst stuit is de liohtzi nuigiheid, waarmee sommige verdacht-maki-fïgen verspreid worden. Wij hebben reeds dergelijike gesvallen na-gegaan. en kwamen tôt de slotsom dat vele ingegeven zijn door dwaasheid of kwade trouw — twee ondeugden di<p in oorlogstijd meer dan ooit floreeren. De verdachtmakingen. die even wel het meest verachtelijk zijn, worden ingegeven door de bedoeling oan door elinksche mid-delen een gedachte te bezwadderen en neer te halen. Over. het algemeen laat men — en teredht — de Belgische katholidkon, socdalisten, liberalen, anarcliîsten en wat weten wij al met rust. Zou het noclitans waar zijn, wat een vriend ons schreef naar aanleiding van een verzoeningsvol artikel : ,,Gij zult u vrueh-teloos beroepen op goede trooiw ; zij zwij-gen over ailes, beihalve over de Ylaamsehe beweging, wanneer zij er de kan? toe zien om bij een onwetend publiek verwarring te stichten." Wij vermijden stelselmatig elken twist. ; nog onlang6 versclienen er in een Fransch weekblad, dat te Londen gedrukt word-t, allerlei aantijgingen naar aatiileiding van een artikel, dat wij met de beste bedoeling aan , ,Le Journal des Débats" hadden in-gezonden. Die onbenullige aa.nvallen kunnen er ons niet toe overhaîen van de vast-gestelde gedragslijn af te wijken. Wat men over ons schrijft of denkt laat ons volkomen koel, maar wat wij getuigen is dat wij volstrekt niet geneigd zijn om door achterbaksche aa-nvallen een gedachte te laten becwadderen, die evenzeer leven moet en zal als het vaderland zelf : de weder-geboorte van het Vlaamsche volk. Wamneer wij er toe gebracht worden al-dus te handelen, dan gaan.wij in tegen het onvaderlandsch stelsél zelf der lichtzinnige verd aelitmakingen. J". HOSTE Jr. ■ a ■ <r. Het Italiaansch Lied. ,,Tipperary" heeft algemeen de aandaclitge-vestigd op het nut van een paseend krijgsge-zang. Geen wonder, dat de Italiaansche pers er zich thans mee bezig houdt, welk lied wel door de soldaten moet worden gezongen. He£ schijnt, dat bot volgende het zinnen zal: ,,Addio, mia bella, addio, L'armata se ne va. Se non partissi anch'io Sa.rrebbe una vilta." (Gegroet, mijn sclioone,gegroet. Het leger trekt in den krijg. Wanneer ik niet meeging dan was het een lafheid). Dit lied werd het eerst gezongen toen in het jaar 1848 do Toscaansche jeugd do Universi-teiten van Pisa en Siena verliet om op de slagvelden vari Curtatone en van Montanara het bloed te vergieten. De dichter van het lied is de Florentijn Besi, don componist kent men echter nie".

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.