De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

2028 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 07 Dezember. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/b56d21sm1b/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

■ KCfste Jaargàhg No. 25Q lornsdag, 7 Pecember 1915 _____ S Cen DE VLAAMSCHE STEM I M1 volk zal niet vergaan! ALGEMEEN BELGiSGH DAGBLÂD Eendracm maakt macht IDIRECTIE EN BEDACTIEi PALEISSTRAAT 31. bovenhuis, AMSTERDAM. Telofoon No. 9922 Noord. Onder leiding van Dr. RENE DE CLERCQ en Dr. A.JACOB. ABONNEMEISTSPKIJS (bu vooruitbètàling): Voor Nederland per jaar <dd 6 50 - per kwartaal gld. 1 7o - per maand gld. 0.75. Voor België, Engeland, Frankrij per nûmmer)aQ dezelfdo pr.»zeu' met verhooging van vorzèndingsîosteu (2^ «en t A DVEB.TENTIES 20 Cent per regel. IVSededeeling. jjjfc VlaaJiderrai teredkte onzen mede-Ie >1 jar Dr. A. Jacob het verzoek zich. deo 'I «arts te begeven. H Jioe noode wij hem zien vertrekken, lie! I k» wij gemeend bem n'efc te m°Sen we€ I Jjo-jdon, aaii dezen aatidranig gevolg 1 I ge"c!1 ■ I Diëntengevolge zal, voor den duur va I <fen oovlog, Dr. Jacob's redactdoneele ve I int'voc.:dslijkheid tôt de door hem onde] H teeJtvïido' artikels beperkt blijven. Directne en Redactie* I II Ir. Aug. feras. I Kcene yiaming, trouwe ziel, mij; I Broeder! I Telken stonde ik aan Vlaanderen denk I denk ik aan U ; want telkeni stonde van U1 I iterko leven st.reed en strijdt Gij voor Vol I en Taal onverschrokken, hoog, recht, macl I t:£ door Woord en Daad. I Ten goeden kampe roept Gij de schare ■ op met warme, zware stem, geestdrifiig I gloedrijk, vol kracht van eerlijkheid ei} duri I 0 wie U zag staan, wie U hoorde spr€ ■ bn in onze ruime voile zalen, op onz I breede markten en pleinen voor duizende; I n nog duizenden ! Geen tooverwerk me ■ toile klankeu, geen praclitvertoon van bont ■ beelden, geen uitstorting van gereedliggen I de, schijn-mooie snobs-verbluffende rhetc H riek; kalm en degelijk, vol en vasfc, gaa I Uw betoog zijn gang, brengt licht in dei ■ geesfc en warmte in liet gemoed. Wa^ Gi ■ legt drijft niet zweverig over de menigt ■ ieen : levend dringt bet onze menscben bin nen, levend blijft bet hun bij. Niet Ut woord zingt "wie strijden moet in zoetei H ilaap en droomen. De eerste daad, die m ■ een iioodiging aïs de Uwe, niet nitbîijvei H kan. is Uw ad, Uw eigen, vrome, man H nelijke Daad, I Wijl Uw oogen voortstralen van schooi H raur, wijl Uw lippen voorttrillen in liefd H of toorn en Uw broeders moedsidderen< H juichen van strijdlust of, sterker nog, zwij H gin bij ingetoomde drift, branden van be H geerte om te volgen waar Gij de banei H baant, "stapt Gij, recbt op bet doel, de rui H Khende vanen voor. I Fraaie beloften, sluwe raadgevingen, drei H gement, lioon, laster, bebben geen vat o] H l*. De veelkleurige partijvleggen vindt Gi H dartel en gering, tenzij bunne scbacbtei H ter vrome vuist gedragen worden voo: I H pliclit en recht in den eeredienst van Uv I Wat wendt Gij U misprijzend af van na H jagers van eigen voordeel, Gij die de waar ,f H ^ kent van den -wil, den prijs vàn het ge j W<drteoudt Gij loeren, waar of d< ■ T'Qd zit, Gij die zoo grootscbe kalmtei H draagt in Uw boofd, zoo macbtige stormei lin Uw hart? ? H Wanneer tocb staan bonderden op al H Gi], die, doof voor vleiers en dwingers, geei H nastrevend, geen aanzien zoekend ■ *einig doen voor zichzelf, veel voor bui I Jrienden, ailes voor hun volk ? I Kioeke Kerel, tallen tijde en te dezer ur< I T°oral is bet mij een troost, en een rijk< Treugd, te weten, te voelen — dat sinds om n ■«erste ontmoeten jaren bèr onze dagen er ■ wden één waren, onze zielen d«zelfde zijn I % lioor ik Uw donderstem in de boog' ■ t-'ijden van Ylaamscbe feest en strijd U ■ ^ortrijk, in de Artevelde-stad, in Roese^ Antwerpen. Steeds berinner ik mij: ^'j. werkend te Gent, de nederige ka HIacr woudt betrekken waar ik zoo vaak bac , HS^icht, zoo zelden gestudeerd... Het kom' >g v°or, als bield ik tnog bet telegram tei waardoor Gij mij uit mijn geboorte ;n I^"'rP riept naar Nijvel, waar wij saam beb- ■ !1 gewoond, gedoceerd en den Walen zelfj ■Jot!2eren en ouderen, zoo niet immer mede-■S^oel en waardeering, dan tocb altijd eer-H 'vist-en in te boezemen voor onze beilig€ ■^••.Nanwelijks een groot jaar geleden is 1 dat wij, te Brussel, in een vermaarde ■|eroadering van leeraars aan bet Middel-Iaar Onderwijs, ' tegen boongelach, roepen I razen in, saam de eersten, vrij en vrank, Ll-. I _v ^mscbe woord lieten klinken ; en toen I 00^ gewaar werden, dat bet ons II liT VaU ^00"er^anc^ a-angesc^ireveu plicbt b B, " ' ^n over al uit 'beleefdbeid te a g ^ bukken, en wij aan die tyran- H ' VCf4r n°sd een einde wilden maken — I overgingçn tpt den $^nigen doel- treffenden maatregel: bet invoeren d' Bestuurlijke Scheiding in de Vereeniging. Thans opnieuw gaat bet om Besfcunrlijl Scheiding, om Zelfbestunr, Gij, onze Spitsbroeder, eiscbte de eers ons voila recbt, en, -uit den toren van U ^ sterke overtuiging, luidde bet „Vlaamscl ^ Nieuws" Antwerpen en Vlaandèren rwaJ ker. Van zelf bier in Nederland paarde zic onze stem met de Uwe en ommendom ; overal barsten reeds de Dietscbe klokke los ten macbtigen samengang, ten etrijdi ten zege. Nog dit "wil ik zeggen, en bierom scbii ik in do bitte yan den kamp deze rasî regels :] Toen onze geliefde, belaas misleide en b( drogen Koninig mede mijn vriond Dr.Jacc strafte om goeddoen, bebt Gij met U vriend Van den Branden U stout en bor solidair verklaard met ons. Wij voelen, el oogenblik voelen wij den druk Uwer kloek handen en bij onze vriendscbap, bij de ^ eenheidsband die aile strijders in en om bc ^ vVaderland vereenigt, bij onze eeuwige liei de voor Vlaanderen, bij Uw trouw goe bart, Borms, zweren wij, en staan met d daad bij bet woord gereed, dat Vlaandere: leven zal zijn voile leven of niet sterve: zonder ons, RENÉ DE CLERCQ. ■ Anti-VIaamsche Actie. De bekende tegen de leiders van dit bla< door de Regeering genomen maatregele: blijken slecbts de aanhef te zijn gewees van een op breedere scliaal tegen het zelf bewuste Vlaanderen yan regeeringsweg gevoerde actie. In de laatste dagen tocb bereiken on: uit het onbezette gèbied en uit Frankrij' aan B.elge.1.^ aoo militairen als burg^rs, ge adres6eerde teruggezonden nummere va; ons blâd, waarop van wege de Belgischt post de mededeeling voorkomt: ,,non ad mis" (niet toegelaten).. Niet alleen ambtenaren wil men dus aai hoogerhand treffen ; tegen de Vlaamscb gezindbeid gaat bovendien haar actie. Evenals bij haar eersten maatregel heef' ook thans de Regeerincr geen aanleiding. ge yonden om dezen nieuwen maatregel t rechtvaardigen, laat etaan ons mede U deelen. Hierbij echter klagen wij bij de Vlamin gen, onze strijdgenooten, dit nieuwe maehts misbruik aan. m 9 —i Dwang om Irijheiil. Een sterker argument dan die gene, di op zoo wankele gronden door U van Cau welaertin Vrij-België werden bepleit, tege: de Vlaamscbe taalwetten — die, als bet sys teem der Bestuurlijke Scheiding, het be ginselder territorialiteit en niet dat der per sonaliteit bekrachtigen — is dat daardoo inbreuk wordt gemaakt op verkregen rechten het argument der vrijheid/ Jiet argumen der franskiljons. Inderdaad, wie wenscht het teloochenen . het systeem der Bestuurlijke Scheiding ii î een systeem van dwang. ; Op onze vri^heden nu gaan we groot l ons staatsfcestel is wellicht het vrijste vai ! Europa; en dat onze vrijheden, slag op slag • in de grondwet zijn vastgelegd, is een uiter i lijk merkteeken, dat we niet gaarne zouder verliezen, •Meer echter dan een uiterlijk merkteekei is, op het stuk der vrijheid, een artike van de grondwet niet. Getuige de grondwe > van Pruisen, die, uiterlijk, niet minde: ' vrijheidlievend dan de onze schijnt; di< echter, in de toepassing, tôt maar al t< verschillende resultaten voert! ~ Getuige mede artikel 23 onzer Grondwet Ook hier is de toepassing ailes. En deze h zoo ... als we te dezer plaatse niet be-hoeven uit een te zetten. Tyrannie toch is niet anders dan de vrij-he d die zich 't zij één wensch, 't zij éér groep van wenschen toegeeigend heeft, om naar willekeur zijn of haar wil aan den andei op te leggen. Tôt deze tyrannie nu heeft, in de prak-tijk, de „vrijheid der talen" geleid. Door deze t3rrannie heeft de zeer beperkte groep der franskiljons in Vlaanderen zich van aile macht weten meester te maken. Met het in het beginsel der Bestuurlijke Spheidiog besloten liggende dwaDgsygteem %r wordt slechts één doel nagestreefd: bel Vlaamsche volk van den tyrannie te be-:o vrijden. Met andere woorden, de vrijheid van de kleine groep der franskiljons om :e aan de breede lagen des volks haar wil op w te leggen, te vervaugen door een vrijheid. Le die het eigèndom zij van het Vlaamsche volk zelf. h Ik herhaal. Dit dwangsysteem is bet vol-il gende. De volstrekte vrijheid der talen te 11 vervangen door een vrijheid, die enkel in i; het parti iuliere leven zal gelden ; die echter voor al wat rechtstreeks of onrechtstreeks jf van de overheid uitgaat, door verplichtend « Nederlandsch aan deze, verplichtend Fransch aan gene zijde van de taalgrens vervangen zal worden. b * # ♦ ■v Reeds aanstonds blijkt, dat de dwang, •t waarvan sprake is, maar zeer beperkt moet k heeten. Hij treft toch slechts hen, die krach-© tens een algemeene of plaatselijke wet,recht-a streeks of onrechtstreeks, in den dienstder ^ Staat zijn aangesteld. Nfemand kan noch zal van ons verwach 1 ten, dat wij in het private verkeer wenschen e in te grijpen. Geen sterveling zal bij zich 1 de gedachte voelen verrijzen, dat wij ook 1 maar één huisvader zouden willen dwingen, zich in den omgang met zijn kinderen van een andere taal dan die zijner keuze te be-dienen; dat wij ook maar één Belgisch bur-ger of één vreemdeling zouden verbieden, zich in het Fransch, het Turksch, het Madekassisch of het Siameesch tôt een overheidspersoon te wenden; — zonder dat j er, natuurlijkerwijze voor kan worden inge 1 staan, dat hij eenige reactie zal ondervinden b Een groote tegenwerping heeft de frans-_ kiljon: de keuze van den huisvader op school-3 gebied is niet meer vrij. Wenscht hij voor zijne kinderen Fransch onderwijs? De staat, 5 xn het Vlaamsche land, verstrekt het niet! c Die keuze echter was in het algemeen . en niets is van zelf sprekender, nimmer vrij i Ze zaï nimmer vrij kunnen zijn. De Made- > kassisch-gezinde vader voornoemd, is nim-. mer vrij geweest in de keuze eener staats- schooly waarin het onderwijs in de hem i dierbare taal werd verstrekt. Wel echter kon men, en kan men ook nk de door-voering deç Bestuurlijke Scheiding —ge-heel zelfstandige en vrije scholen doen - verrijzen, waarbij ook de meest barokke taal — 0 Ido of Volapuck — als overtuig voor het > onderwijs mag dienen. * * * Hier duikt de nieuwste, de fraaiste, de meest gebruikte tegenwerping op. De frans-kiljon heeft, wat het Fransch betreft, op de vrijheid dezer keus, verkregen rechten. Inderdaad! En deze zullen hem worden ontnomenf Juist hierin schuilt- het wezen-9 lijke element van den dwang. Wie zou, bij een normalen stand van zaken, 1 er aan denken, om aan zoo eerwaarde zaken " als deze „verkregen rechten" afbreuk te doen? Edoch! De groep der franskiljons heeft sedert vijf en tachtig jaar, van het haar r verleende recht om naar welgevallen, ook in openbare zaken, zich te bedienen van de taal ^ harer keuze, het meest verderfelijke misbruik gemaakt! Ze heeft dit recht gebruikt ter tiranniseering van het Vlaamsche volk. 3 Ze heeft dit volk een langzaam venijn in de aderen gebracht. En heeft het, door dit misbruik in zijn eigenheid willen verstik-1 ken en heeft het ten doode gedoemd! Hierom de dwang! Eenmaal om (ook tôt • straf) beslag te leggen op het instrument waarmee de misdaad werd gepleegd, Ander-maal om, door het gebruik der eigen taal, L het belaagde, vergiftigde Volk het tegengif l toe te dienen, waardoor alléén het ge-: nezen kan. De vrijheid voor allen! Maar dwang,... » Dwang voor den eenling, den Tiran, die ! de vrijheid mi&bruikt! _V> xma ■ o ■ ,aa— Kern. Ik zeg het 'u, met voile overtuiging, mijne heeren, indien uw gemoed zich in dit oogenblik niet boven de gewoone denk-wijze der menigte verheffen kan, is Vlaen-deren verloren ! CONSCIENCE. î 0 — Roskam. Het slecht parket, ,,Laat ons niet alleen de legers bestrij-den, maar insgelijks den imperialistischen gcest bekampcn, waar hij ook tôt uiting komtf" t Aldus de Heer Hoste iu ,,Yrij Belgie'^ Wij voorzien dat, om het door ons gecur-siveerde, het logisch geweteu van den stel-ler vaii dezen zin in een slecht parket zal rakèn.... De imperialistische geest toch komt niet het minst tôt uiting bij de Belgische Regeering, wier imperialisme-naar-binnen, evenals dit harer voorgangers gedurende vijf en tachtig jaren, .Vlaanderen schendt en ver-drukfe.Zoover wij weten geeft de heer Hoste dit toe. Nog zingt hij 't beruchte liedje van zijn veegen commilitoonscben yoorzanger niet na:l. ..Xiefc een verdrnkfc, o nee, Maar een ziek volk, o jee!" Maar-dan is er ook geen ontkomen aan : met zijn woorden, naar rede op Belgische toestanden toegepast, raakt bij in een slecht(?), want in het ,,actieve", parket... Het Wachtwoord en de Achterhoede. In een optrekkende colonne, in een uit-rukkend leger gaat van rang tôt rang, van schare tôt schare, van de eerste geleidelijk tôt de laatste geleden, het aan de spits ge-geven bevel of wachtwoord : aile geledingen doorloopt het opvolgentlijk; de achterhoede bereikt het het laat-st. Zoo ook met het Vlaamsche leger en bet -Vlaamsche wachtwoord. ,,Spreken i9 plicbt" is reeds lang 'de ac-tieve leuze. Reeds lang spoorde de actieve beweging het Belgische redmiddel op en bracht het tôt de Belgische schare. De leuze heeft thans ook de achterhoede bereikt : • Thans eischt ,,Vrij België" voor zich het recbt op, ,,onbevangen na te gaan al wat met de lotsbestemming yan België ver-want is"... Wat zal men nu te Havre hiervan zeggen? En hoelang zal 't duren ? Do kerfstok. Eindelijk schijnt men in ,,Vrij België" de aan v allen der Vlaamschbaters au sérieux te nemen. Confraters die hierin slechts ,,onnoozele gevalletjes" willen zien, tikt bet blad op de vingers. Het gebruikt daartoe zijn eigen kerfstok. Wij herinneren ons den tijd, dat.dc man-nen van ,,Vrij België" stukjes als die van Colleye de Weerdt e.a. zelf ,,onnoozele gevalletjes" noemden. Dit was in den overgang9tijd der wiege-liedjes en der struisvogelpolitek. Zij schijnen, de Onvrijen, thans te wezen sti*uisvogel-af. Laten zij dan billijk zijn en den vijand naar believen op de vingers, maar ook zich zelf driewerf slaan op de borst. - ■' ■ ■ Q-» fwrr.i i. Uit de P©rs. Belgisch-Viaamsche-Hollandsche verhoudingen. ,,De Nieuwe Amsterdammer" brengt onder bovenstaanden titel een merkwaardig , stuk van de band van L. S i m o n s, den leader der bekende Wereldbibliotbeeik, waar uit een helder inzicht bijkt in de Belgiscb-Vlaamsche-Hollandeche verhoudingen. Naar aanledding va<n de verschijning eener brochure van den voorvecbter van een Neder-landscb-Belgiscli verbond, den heer Eugène Baie, waarin Nederland de wacht wordt aangezegd, omdat bet België niet te bulp 39 gekomen; en befc meteen te verstaan wordt gege\ren, dat het daarmee feitelijk de regeling van 1839, toen het de Scheldemond werd afgeetaan, niet is nagekomen. teëkent de heer Simons aan: Er zou ons daarbij een zedelijko verplichting zijn opgelegd, die onze Koning Willem III in 1870 nog liad willen nakomon, om België bij to staan in de vèrdediging zijner neutraliteit l Deze 6telling van den heer Baie, die mede i verdedigd wordt met eene insinueering omirent een toenemenden invloed van Duitsch-| land op onze buitenlandsche politiek, is in waarheid heel zwak. En zij wordt onhoudbaar, zoodra wij de onderlinge verhouding tueschen Nederland en België gaan beschonwen in Iket noodzakelijk verband met de Vlaamsche quaee-tie en de afseheiding van 1830. Die afseheiding van 1830 toch is, naar niet meer behoeft herinnerd te worden, de wraak geweest van het toenmalige Frankrijk over de stichting van het Vereenigd Koninkrijk door het Weener Congres. Dat vereenigd koninkrijk moest een bolwerk zijn tegen nieuwen. Franseben heerischiust, w a ara an Waterloo '^oo pas perken !had gesteld. In 1830 wist Frankrijk het te ondergraven, on de instelling van het Koninkrijk België, met de Fransche taal aïs eenig heerschende en met volkomen onderdruk-king van het Vlaamscb element, maakto België tôt een geestelijken voorpost van Frankrijk. Indien nu het tractaat vin 1839 ons land do zedelijke verplichting zou liebben opgelegd, dezen voorpost van Frankrijk ook nog tegen Duitschen aanvalshist ( in 1839 toch waartrjk niet voorzien!) to l>eschermen zou dat tractaat àl het voordeel aan Fransche zijnde, al het ri-sico aan de onze gebracht liebben ; vooral omdat een steunen van België tegen Frankrijk ons heel en al niet aan het gevaar van een flankaanval zou blootstellen, als een optreden tegen Duitsohland onmiddellijk met zieli bren-gen zou. De gelijkstelling van het Vlaamsche element met het Waalsche dadelijk bij de stichting van België, zou noodzakelijk 'zijn geweest om België in waarheid tôt een neutralen buf-ferstaat te maken, en om daarbij een inniger verhouding tôt Noord-Nederland te verkrij-ge.n Maar en de leidende Walen en Franskiljons in België zelf, en de invloed, dien Parijs op hen wist te oefenen, liebben het uiterste go-daan om België te verfranschen en het Ne der- j landsch, z.g. ,,Germaansch" element te wèren. | De Vlamingcn zijn de heloten gebleven ; hun cultuur is onderdrukt, en al zijn wij Neder-landers wel heel laat ,,stam-bewust" gewordcn — voor zoover men zelfs nog nu van een algemeen Noord-Nederlandsche stambe^Tistheiid' sgreken kanî — wij, hebben in dit verfrans'oht | en anti-\ laamsclie België toch moeilijk een aar ^ ons oultuurleven vriendschappelijk geziader staat kunnen onderkennen. Het pogen van der heer liaie c.s. om ons tôt een defensief verbonc over to halen moest mislukken, zoolang d( regeei^ende^.klaisse in België haar Staat als eei: oeel van het groote Latinisme beschouwde er dien staat regeerde tegen ons Noord-Neder-lar.dsch belang in. De maohtsvereohuiving, welke sinds Waterloo tusschen Frankrijk en Duitschland tôt een niel meer te miskennen feit is geworden, maakt da1 de internationale positie van België evenzeei een om^anteling' heeft ondergaan, waarvan d< ge voLg ",-re k k inge n zullen moeten aanvaard worden. De bedreiging van het Europeescli ,,even-w'/jht komt niet lungex* uit het Zuiden (Frank riiK) maar uit het Ocsten àDuitschland) en wai Frankrijk in 1830 bjwoog, om te. trachten Bel gië los te maken uit het verband met Holland en ihet onder 'zijn invloed te brengen, moet nu Duitschland drijven om het weer los te maken \*an dien invloed. België's toekomst hangt daarom ten nwîwste samen met het in èven-wicht brengen van zijn twee volkselementen : net Romaansclie en het Germaansche, hei Waalsoh en liet Vlaamsch. Indien de Entente werkelijk Duitschland zou kunnen verslaan er het dwingen tôt het aanvaarden van opgelegdç vredesvoorwaarden, en indien 't dan een loutei Franskillonsch België voor, zich vond, zou dit vermoedelijk beteekenen een geheel brengen van België onder Franschen invloedsleer, en daarmee het begin van het einde van dit onaf-hankelijk koninkrijk. Niet alleen omdat alsdan Frankrijk er ailes te zeggen zbu hebben, maar omdat Duitschland dan de eerste de beste ge-legenheid zou moeten aangrijpen om het, dan voor goed te verm^eren. Als bonds- of vasalstaat van Frankrijk is België bestemd tôt een spoe-dig en glorie-loos einde. Wezenlijk onafhanke-lijk, met een eigen volks wezen, en dan door dat wezen stevig beschermd tegen aanvallen uit Zuid of Oost, kan liet slechts worden, wanneer Vlaanderen 'zijn rechtmatigen eiscli vervuld ziet en dit volksdeel volkomen gelijk'en invloed op de nationale ^politiek verkrijgt- als nu de A\alen. Wat zich opblazende Waalsche impe-rialisten als de heer Baie nu droomen : Luxem-burg en een aangrenzend stuk Duitschland (wellicht ook Zeeuwsch-Vlaanderen ?) bij België voegen, zou, ware het te verwezenlijken, België niet in waarheid versterken. Het zou zich Duitschland en Nederland tôt viiand maken, en alleen de wapens tegen zichzelf scher-pen. En zoo in de toekonivst iets '/.ou zijn te verwezenlijken van 's heeren Baie's lievelings-denkheeld eener toenadering tusschen (een her-steld) België en ons land, liet'zou — op gronden van internationale en nationale politiek beide —• door ons alleen in overweging kunnen genomen worden. als in België de emancipatio van het Vlaamsche element zijn voile beslag gekregen liad,. L. S. ; Een nieuw stadium in de Vlaamsche Beweging. B. Camper schrijft in ,,Het Vlaamsche Nieuws" : Hét uitbreken van den wereldoorlog en 2e bezetting van België door de Duitschers hebben voor de Vlaamsche Beweging een nieuw en hoogst belangrijk stadium geopend. Eén oogenblik, tijdens de eerste zenuwoverspannen-de gebeurtenissen die op onzen grond plaats grepen, was wellicht bij de besten onder ons 't gedaclit gerezen. dat onze strijd door de .plotse kentering in de omstandigheden 'n felle knak gekregen had. Dock eens de aanvankelij-ke opwinding gezonken, sohemerde dra weer 'n sprankel hoop, en de smeulende kampijver werd door 't optreden en de uitlatingen van "n Maeterlinck, 'n Harrv e.a. welhaast aange-blazert tôt 'n flakkerend vuur. Man nen als Léo Picard en Dr. Borms sprongen in 't krijt voor onze gekrenkte rechten, voor onze gesmade waardigheid. Streuvels' dagboeken smetenolie in de vlanimen ; de heldhaftige Zuid-Afrikaan-sche opstand tegen 't Engelseh impérialisme en de wijze waarop liij beteugeld werd, l)ekeer-den vele weifelaars; Kris de Wet's voorbeeld en Jopie Fourie's ,,groot Afrikaander liart" deden menig Vlaamsclien boezem slaan met meer beslistlieid en rasser klop. Trots verdachtma-king, laster en bedreiging, trots bedilling door lauwbloedigen en afkeurende gebazel van offl-cieele kopstukken en slaa plie vende voor^ichti-gen, zijn we zonder één aarzeling voortgeschre-den op den ingeslagen weg. We hebben klein-moedigen uit sclirik xoor de banbliksems uit ! Sainte-Adresse den aftocht zien blazen ; doch in vervanging kregen we 'n René de Clercq. 'n Dr. Jacob, 'n Jozef de Cock. En nu sta.it een voortdurend wassend Vlaamsch heir slag vaardig; rond beproefde ouderen met k . rea kop en bergvasten wil scharen zich de jongere geslachten, dragers van enthousiasme, kwee-kers van energie, stuwkrach't van heden, meer ters der toekomst. Vlaanderen moet gered! En alleen door het verkrijgen van zelfbestuur kan het verlost en groot worden I De logischo gang. Onder dezen titel schrijft S c h c 1 d e -m a n in de ,,Gazet van Brussel" De mensch is een redeiiik schepsel, dat zich echter vaak zeer onredelijk aanstelt. Hoo dik-wijls zefc men zich immers geen kwaad bloed voor zaken en toestanden, die onvermijdelijk zijn, ja die men zelf verwekt heeft? Iedereen meent het go^d hiet zich zelven, lietgeen niet belet, dat menigeen zijn eigen vijand is. Wanneer men een flater begaat, is men niet spoe-dig gereed den misslag te bekennen, nog veel minder bereid er de onaangename gevolgen van to dragen. De wereld beweegt zich nocli-tans naar onverbiddelijk logische wetten van oorzaak en gevolg.' Gemiddeld gesproken krijgt iedereen in de wereld wat hij verdient; het is dus niet verstandig lang te luisterèn naar lie-don die het steeds over de boosheid van hun evenmenschen hebben. Uit dezen godachten-gang vloeit voort -dat ook de Vlamingen in het Belgisch huishouden hun rechtmatig aan-deel hebben gekregen, hoe stiefmoederlijk zij ook bejegend werden. Ons gebrek aan ontwik-keling en vooral ouzo spreekwoordelijke laks-heid zijn oorzaak van onzen treurigen toestand. Wie niet bereid is voor zijn rccht te vedhten, is de vrijheid niet waard. Het strijden is een der grondregels van de sohepping. Door strijd moet men vooruitkomen en alleen door strijd kan men zich handhaven. Het spreekt van zelf dat men zich door het strijden blootstelt- a an 6lagen ; wie deze echter vreest, geraa'kt onvermijJelijk geheel onder de voeten zijner tegenstanders. In de franskil.jons-Belgisclie regeeringskrin-gen maakt men zich boos omdat de meeste ont-wikkelde Vlamingen <ra^n voelon \oo-<• :elfbe-stuur. Mij dunkt nochtans, dat men hier mot de natuuriijkste zaak van de wereld te doen ttln i '' bedeeld® en men- fe°Tin in""crs va" een «olfctondig bc-De ^yn ook m«9wcheii en |1Bfc dr-îl, 1orstandlS een kwaad Jiart too to dragon omdat, algomeen inensclielijke gevoe-lenfi b.j hon tôt niting komon. ë Het groot ongelijk der Regeering is dat zii zick gekoord en gebonden aan do franskilion-sche partij overgoloverd heeft. Htcrdoor heeft ' vL hnJl fiegeven van in. en doorzicht en van hooge rogeeringskunst. Gouverner c'est, . prévoir (regeoron is voorzien) zegt immers een XfiïiPr " f spreokwoord. Do huidige stem- " , nung Ih, velo Vlamingen is uitsluitend aan îlot f™" a,an ,beIel,d b,.i de Belgischo leidende kmigen toe to sehrijven. Zooais altiid heeft men daar de Vlamingen aïs nul in 't ei]fer be-schound, vergotendo dat de kruik zooiang to natoi gaat tôt ze breekt. „n ienleninnîrt ?idl- n°S de eei-ste oorloc^ da-gen Do eendra<Jht m het lard was vnîviiil- Jten Ti.deliik- ?" wilden de eéï sten staan in de verdediging van bet. Jt-1- T,ersaten 7-3- saa™« & ten M meh naar don dood leiden door hunne °mrrm ™ onder-of?f-Strrv kwaimen Maetorlinci, nany, Bonlanger en tatti quanti aan lut woord. Dees vertelden aan do gansche wereld dat WIJ vodhteUj met om onzen eigen prend van de voetstappen van den vrocmdelin? vri tl ?m de beschaving te redden! Voor dat edel doel, zegden Z? T* het Belgisch 'bloed van geen tel. Het onvermijdelijke gebemde: al de zelfbe miste en onverpoKtiekte Vlamingen dach-ten bn mcSizelf, dat zij voor de zaak van de franskiljonsche partij mets voelden en niets S ÏV •' Er kwam ontevredenheid om-dat de Regeering die dwaze verklaringen no-pens hare drijfveren met tegensprak. De onto-iredenlieid kwam tôt uiting in de bewemmr voor het Vlaamsch zelfsbestum. Het moest scliuîdigen Z ZéhÏÏZZ dmeeDzakeen Zf! g^ven™^6 aaa denken ^5™" ..Prîmsclu, beschaving sr?,™! men ml, maar het is een scho st-aZtJ Tnfig îe?c'nove'' d" Viaam-^u,zentI iaar tracht virwaehtonzen ™deele : wio v-1-waeiit dat die strijd na den oorlo- •/-,! ^ J'Y^^Belgen lîwaTgenoég ™T,;t to C d°fn, Ua d,'aai«n-l> Het is echter geble-ken, dat de negerbreinen zich daar bevonden waar men met eens wist dat ailes zijnen ïo^, aan dfn^rga^ f-n de «"'«keokti uTtingln den ^franskiljonschen kant onvermiidelrl — «« Vlaamsche kanWzMl v«-™aCh<!liik' 0ok' regeering bê^aat w' verm,ts «i menscben bestaat. AVio echter een flater begaan heeft moet met zoeken de gevolgen . "Saarvan o»j anderen te schuiven: „dat i)ik< r ^r" t kiïn"'kret*Wie ^ vn? kennen of weder goed maken, lijdt aan laatl tsst&s sf "" j <Gazct van Brussel. ) -SGHËLDEMAN. c De Vffjstaat. tingen te boven c-aat. Do Vrijstaat heeft no"-maate aangetoond, dat het do kent van lift Afrikaner volk bevat. Het heeft ten dnidel 2 dat dn,ledon' di0 •'» gezanten van Vrjptaatse kiesafdelingen twee jaar lang de Botha-.egermg m bet Parlement steunden, hS wartn®"11 yerteSénwoorcUSers van hun -AkrwK ortr do oitslig'van de Vrijstaatea vorkiezingen nadenken, dan denken wij on'wille-keung aan do grote oi»ffe^mgen die dit land zich getroost hee,ft terwille van het Afrikaner 75 f1-v;an onzo Nationale Eenheid. Zijn be-Slutt bij de uitbreking van de Boerenooriog om do transvaal in de hopeloze striid bij to staan ten koste zelfs van de verwoosting van het land, liet onbeschrijfelik lijden van zijn bc-yolKing en de pnjsgoving van zijn onafbankelik'- i is do liele wereldgescbiedenis een em^ ■ voorbeeld van nationale zelfopofferms. Haè diep trenrig is het om te denken dat dit edel- ' moedig land, dat ailes veil had voor het v?r-wanto volk aan zijn grenzen, binnen -/.a vei-rnge jaren door do leidèrs van' datzelfde volk miskend, verstoten en verdrukt is geworden! Bij de tôt stand koming van de Unie wa!5 do ^ rijstaat, die altijd beschouwd' werd als de staat met een mocîelregering, bereid zijn zelt-standigheid prijs te geven en ter wi lie van de nationale eenheid in de vereniging van gro'cere Staten op te gaan. Terwijl de andere provincics om de boofdstad kibbelden. vroeg het niets voor zichzelf. De Vrijstaat vroeg alleen 0111 ge-lijke taalrechten, en dat verzoek deed het nT.-voor zichzelf. maar voor het gehele volk. De Vrijstaat heeft veel, zeer veel cpgeofferd, en de beloning van zijn edelmoèdigheid is gewc?st • ven-reemd te worden van het volk waarvoor het ailes veil had, als een verstoteling in ci?en huis behandeld te worden. Do vrijstaatsê verkiezingen beblxn ock be-' wezen, dat de Vrijstaat — en Genl. Hortzcg persoonlik — een krachtige faktor is waar rc-kening mee gehouden moet worden, en die geen regering over het lioofd durft zien. Zc hebben bewezen dat de uitzetting van Dr. Ramsbottom en de behandeling van de Vrij-staters in het algemeen door do regeering een moedwillig kwetsen van het volksgevo&l v.as, waarvoor geen rechtvaardigir.g of verscho-ning gevonden kan worden. Geen reger:rg heeft het recht een belangrijV deel van de be-volking te vertrappen omdat dat deel zich in een minderheid bevindt ; dat zou <'on schnnd.'-lik misbruik van macht zijn. De Vrijstaat heoft 1111 getoond dat liij gerechtigd ir, om or aan-spraak op te maken, dat de regering zijn loi-der. die door een eensgezinde en èëndrachtigo bevolking bijgestaan worclt, in aanmerking nemen en behoorlik erkennen zal. (,,De Burgei*.') '■■■■' ■■ 1 ff!' ' Q-' IIM" *"*' 1 1 " — VLAAMDERE^ DAO EPS K \GHT 0£HK LK AAN U.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Amsterdam von 1900 bis 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume