DE VLAAMSCHE WACHTER Den Vaderlant ghetrouwe BlIJF ICK TOT INDEN DOOT. Den vrede om den vrede, den vrede ten allen prijze willen, is lafen goddeloos; wij mogen niet met gelijkmoedige onverschilligheid aanvaarden het recht en het onrecht, de waarheid en de leugen; het onrechi moet gewroken, de wanorde hersteld worden, de waarheid zegevieren ! Kardinaal Mercier. WEG MET DE DESERTEURS ! Er schijntaan ons front een kleine kliek te bestaan, wier leden zich verbonden hebben, de een na den ander, op ge-stelde tijdstippen, naar dèri vijand over te loopen. Een paar voorbeelden daarvan kennen wij in De Schaapdrijver en Charpentier. Dat zijn déserteurs : een soort menschen, die in aile tijden, door aile volkeren met misprijzen en verachting worden bejegend. Duitschland trekt daar partij van, dat is duidelijk, en de activisten eveneens, dat is nog veel duidelijker. Ze zijn elkaar waard. Wat we echter nooit uit het oog mogen verliezen is het feit dat een deserteur er steeds op uit is, zijn gedrag te verrecht-vaardigen, zoozeer voelt hij het afkeurenswaardige zijner daad. Men zal dus goed doen, achter al zijn beweringen, minstens een groot vraagteeken te zetten. Maar al zou ailes waar zijn wat die mannen ons vertellen, dan nog zouden zij het recht niet hebben, noch om deserteur te zijn, noch om aan activisme te gaan doen. Dat een of meer officieren in een Jeger hun plicht niet doen, daardoor krijgt nog geen enkel soldaat het recht om naar den vijand over te loopen ! Dat trouwens de stemming aan ons front niet is, zooals die heeren déserteurs ze ons gelieven te schilderen, blijkt duidelijk uit onderstaande mededeeling, die wij onze vrien-den verzoeken aandachtig te willen lezen : « Havre, 28 Aug. (Part.) Officieel. In den nacht van 26-27 Augustus hebben de Belgische troepen een schitterend succès voor Langemarck behaald. Om één 's ochtends werd het voorbereidend geschutvuur ingezet; weldra waren de vijan-delijke stellingen aan een ontzaglijk vernietigingsvuur onder-hevig en rukten onze stormtroepen met de kreet : Leve de Koning ! vooruit. Het terrein was modderig op het drie K.M breede aanvalsfront, waar hevige gevechten met de bajonet werden geleverd. De duitschers trokken zich terug en lieten gevangenen achter. Verscheiden hoeven, die krachtig door de Duitschers bezet waren, werden vermeesterd. De karabi-niersen linietroepen wedijverden in vurigheid. Na afloop der krijgsverrichtingen werden de veroverde stellingen definitief bevestigd. De Belgen houden de buiten-posten van Langemarck bezet. Zij hebben hun stellingen verbeterd, meer dan 100 man gevangen genomen en talrijke machinegeweren, munitie en materiaal buitgemaakt. De verliezen der Belgen zijn zeer gering. De talrijke lijken van Duitschers getuigen van de hevigheid van den strijd. Een opmerkelijke bizonderheid is dat de Duitschers den zelfden dag een mededeeling aan een paal tegenover de Belgische Unies hadden gehecht, waarbij de Vlamingen werden uitgenoodigd om zich over te geven. Onsantwoord, aldus verklaarde een Vlaming na afloop van den slag, heeft Duitschers geen genoegen gedaan. » Zoo willen wij 't hooren, en daarom roepen wij nogmaals : Weg met de déserteurs ! Leve onze Koning en ons eerlijk en dapper leger ! Ambiorix. VAN CAUWELAERT AAN DE ENGELSCHE REGEER1NG. Meer om onze lezers op de hoogte te houden, dan om onzen Van Cau-wi laert te verrechtvaardigen, geven we onderstaande samenvatting van zijn schrijven aan de Engelsche regeering. Met een paar losse, uit den tekst gelichte volzinnen, had men gepoogd onzen leider verdaeht te maken en hem te doen doorgaan voor een activât. Hoever hij echter van deze treuige bende verwijderd staat, blijkt duidelijk uit zijn mémorandum Hij houdt, evenals wij, vol dat ons rechtsherstel moet komen van eene Belgische regeering, en niet van het buitenland, allerminst van den vijand Hij zegt aan Engeland, dat het goed zou doen, zijne aandacht aan onze zaak te wijden, om zoodoende aan de Duitschers het voordeel te ontnemen, dat zij bij eenvoudige en onnadenkende lieden konden beha-len door zich, in schijn, warm te maken voor de Vlaamsche beweging. Het is dus geen internationaliseeren van onzen nationalen strijd, maar veeleer eene neutraliseering van buitenlandschen invloed. Hier volgt dan het stuk zonder verder commentaar : Aan de uitvoerige nota van Van Cauwelaert ontleenen wij het volgen-de De schrijver formuleert aldus het doel van de Vlaamsche beweging: 1. In België aan het Vlaamsche volk in taalopzicht « de volstrekte gelijkheid m rechte en in feite » met het Waalsche volk verzekeren; 2. Aan het Vlaamsche volk de zedelijke eenheid terugschenken, welke onmisbaar is in iedere welgeorganiseerde maatschappij, door de ge-meenschap van uitdrukking tusschen de hoogere en lagere standen; 3. Het Vlaamsche volk verstandelijk en zedelijk op de volmaakste wijze bewerktuigen, opdat het aan Belgie de voile ontwikkeling van zijn natuurlijke gaven kunne schenken. Voor de verwezenlijking van dit program, zegt Van Cauwelaert, zijn slcchts drie dingen noodig : i Het Vlaamsche volk begiftigen met een volmaakt onderwijs, in aile graden gegeven in de moedertaal der leerlingen, zooals dit het geval is voor het Waalsche deel van Belgie en voor aile vrije en beschaafde volk ren van Europa. 2. De Vlaamsche taal aannemen voor het in- en uitwendige leven der openbare besturen der Vlaamsche provinciën en der Belgische hoofdbesturen, voor zoo ver deze met de belangen der Vlaamsche landstreek belast zijn TWEEDE JAARGANG SEPTEMBER 1918 Nr 11

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.