De waarheid: socialistisch weekblad

1043 0
04 Januar 1914
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 04 Januar. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/5t3fx75822/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

8' Jaargang Nr 4. Prijs : 5 Centiemen. Zondag 4 Januari 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VRIJEN SOCIALISTENBOND „ Sleolits hij die cl© vrlj-heid van anderen lief heeft is die» «elf waar-dig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR DE Nieuwe Yeemarkt, 19, GENT ABONNBMRNTSPRIJS Voor 3 raaanden 1-00 Voor 6 raaanden. . . : » 2-00 Voor 1 jaar » 4_00 OP V00RHAND BETAALBAAR — Ànnoncen worden geplaatst yolgens overeenkomst - Het Socialisme en de Intellektueelen Naar aanleiding der Voordracht gehouden door E. Van der Velde, voor de studenten, in « Ons Huis ». « Socialisme » en « intellektueelen » zijn twee vreemde woorden, die de lezers denke-lijk niet verstaan, eene veronderstelling die we zonder verwaandheid mogen uiten, omdat we zelf ook niet goed weten wat men er mede bedoelt. « Socialisme » toch is een woord dat oneindig verschillende beteekenissen heeft, en dat gedurig bij de socialisten zelf van beteekenis verandert. Tegenwoordigis zoowat iedereen socialist, zoodat men heeft : Socialisten — effenaf — radico-socialisten, liberale socialisten, chris-tene socialisten, geunifeerde socialisten, repu-blikeinsche en monarchale socialisten, vrije socialisten, anarchistische socialisten, enz. Wat voor een socialist is Van der Velde? Eerst was hij socialist Proudhonist, door het iezen van een paar boeken van dien schrijver. « Later las ik Karl Marx — zegt hij — en zag ik de zwakke zijde van Proudhon's stelsel in. Ik werd Marxist. » Dit ging, zooals men ziet, nog al snel en eenvoudig in zijn werk, toch raad Vander Velde aan de studenten die socialist willen worden, of dien weg die zoo spoedigtot het doel leidt, te volgen. « Begin liever, zegt hij, met eenvoudiger » vverken, die u een goeden kijk geven over » onze beweging, bijvoorbeeld: L'Etat socia-» liste, van Menger.of hetErfurter programma » van Kautsky. » Waarom?Zijn de tegenwoordige studenten dommerdanin den tijdvanVan der Velde? Het lijdtgeen twijfel of Van der Velde moet dat denken, anders toch zou hij de weg die bij hem zulke gunstige uitslagen opgeleverd heeft, ook de jongelingen aanbevelen. Die geringschatting van het bevattingsver-mogen onzer huidige studenten, komt duide-lijk aan den dag waar de socialistische leidei zegde: « Wij maakten deel van dien prachtige » groep studenten en oud-studenten, waar-» van deelmaakten de Terwagne's, de Des. » trée's, de Brunets en anderen, die mannen » van beteekenis geworden zijn in den pro-» letarischen strijd. » Wij waren een flinke groep, zooals er latei » nooit nog een tôt stand kwam. » Zoo worden legenden gemaakt. Wie weet worden de mannen van dezen groep voor het socialisme niet, wat de Apostelen voor het Christendom zijn ge-weest.Bemoedigend is zulks voor die jongelingen niet. Wat kunnen zij nog worden na voor-gangers van zulk gehalte? Met groote moeite heiligen van 2e, 3e of 4e rang. Naaldus de mismoedonder die jonge lie-den gezaaid te hebben, hield Vander Velde een oproep om zich in zijn socialistisch legei te laten inlijven, dat groot gebrek heeft aan intellektueele krachten. En daarmee weten wij dat « intellektueelen » « studenten » zijn « Wij hebben mannen, intelligenties, flinke » koppen noodig! » Wij doorleven eene krisis van groot-» kracht »,vervolgde Vander Velde, endaarns somt hij de sterkte op der vakvereenigingen van de kooperatie en van de kiezers, en roept dan verder uit : « Wij hebben bestuurders noodig voor onze » samenwerkingen, voormannen voor onze » syndikaten. » Het aanwerven van bekwame leiders en » wijze hoofden wordt zeer moeilijk, wij ge-» lukken er niet in op voldoende wijze al de » nieuwe plaatsen aan te vullen. » Als oorzaken van dien bedroevenden toe-stand noemt Van der Velde de sportzlekte en de uitbreiding van het technisch onder-wijs.« In de nijverheidscholen, vervolgt hij, zijn » er nu duizende leerlingen. » Die leerlingen willen later technieker » worden, boekhouder, bestuurder en mees-» tergast. » Er zijn eraldus honderden, die onze be-» weging zouden kunnen nuttig zijn, maar » die enkel vooroogwit hebben niet meertot » den arbeidersstand te behooren, iets meer » te zijn dan hunne ouders waren, en helpers » worden van het groot kapitalisme. » Ook in Duitschland klagen onze partij- » genooten er over, ondanks het algemeen » verpiTaneiiu onuerwijs tu net ungeiezen » technisch onderwijs dat er overal gegeven » wordt. » Aan deze regelen ziet men dat men een groot redenaar kan zijn maar een gebrekkige opmerker, anders toch zou Vander Velde zien dat het socialisme hier de weg van het groot-kapitalisme is opgegaan, en ook baantjes van bestuurders, boekhouders en meestergasten schept, die het groot-kapitalisme helpen en steunen. Even als in de bijzondere nijverheid— en misschien nog meer — vormen deze een be-voorrechte klas, breed gescheiden van de werklieden. In talrijke gevallen zijn het hier nieteens personen die tôt den werkersstand hebben behoord, maar min of meer afgeval-len burgerlijke spruitjes. De zoogenaamde socialistische inrichtin-gen — maar in waarheid kapitalistisch — worden dan voor die burgerlijke telgen een middel om in hunnen stand te blijven, of er in terug te keeren. Dat gebrek aan opmerkingsgeest en logisch te kunnen denken, komt nog duidelijker aan den dag, waar Van der Velde, de weinige neiging die de jonge intellektueelen toonen om zich bij het sociaal-demokratisch legerte laten inlijven, toeschrijft aan het plaatskens jagen (arrivisme) en aan zakenzucht (affairisme).Waar toch is meer kans voor « arrivisten » omer bovenop te komen, dan bij de sociaal-demokraten ? Waar vindt men meer nulliteiten die het « ver gebracht » hebben ? Dat er des ondanks moet geklaagd worden over intellektueele medehulp strekt ter eere van onze intellektueelen,die liever den harden strijd om het leven op eigerçhand aanvaarden dan zich te laten opnemen in den grooten schaapstal, al is die ook warm en voorzien van een goed gevulde krikbe. Welke man van eenige bekwaamheid en een beetje karakter, kan zich aangetrokken gevoelentot eenpartij, waar de mensch niets meer is dan een deel van een groote kudde? Waar de tucht iedereen neerdrukt ? Zoolang er in de wijde wereld elders plaats is, kunnen in zulk midden intellektueelen — bu Hen eenige eerzuchtigen en enkele fana-tieken — niet anders dan de afval zich thuis gevoelen — arrivisten van de laagste soort. Daar Belgie en Duitschland voor waarlijk bekwame lieden nog een tamelijk ruim veld aa ibiedt, buiten de politiek, en al waar wat in >teekt, er niet aan houdt zijne persoonlijk-heid te laten opslorpen door de groote mcnigte, is het geen wonder dat juist daar he gebrek aan intellektueelen het grootst is. In Frankrijk integendeel heeft men overvloed aan intellektueelen, omdat dit volk, dat eer-tijds aan de spits der beschaving stond, noch in de nijverheid, noch in de handel, voor de inlollektueelen geen plaats genoeg heeft. Vlen heeft er nog geleerden en uitvinders, m. ar fabrikanten en handelaars kennen het ni t meer om zich op de wereldmarkt tegen Engelschen, Duitschers, Amerikanen staande te houden. Dât is de reden waarom het land . opgevreten wordt door het fonctionnarisme er het arrivisme, twee plagen die zich bij aile te.] ondergang neigende volken voorgedaan hebben. Ook wij dreigen er mede besmet te wor- dî n, en den dag dat de sociaal-dpmokratip z.tu Lài mogeu vemeugtu ui een ovtrvioeu van intellektueele krachten, zullen wij mogen beschouwen als het begin van eene doodelijke krankheid. (Wordt vervolgd). Zij blazen den affochf ! In 't bijvoegsel van Vooruit van 28 dezei schrijft de bestuurder, P. De Visch, ir hoogst eigen persoon, dat ze de pijp aar Marten geven, en dus met hunne antwoorder den vijand niet meer willen versterken, di< helaas al sterk genoeg is. , Inderdaad, wij hadden er ons aan verwacht Hoe behendig F. H. ook is, het is al zee moeilijk als gij een dief met zijne handen ii uwe zakken voelt, dat hij u dan komt zeggen Mijnheer, ik ben het niet geweest. Een behendige misdadiger kan zich in zull geval niet gemakkelijk verdedigen, en dit i: hier nu met F. H. ook het geval over al wa er in Vooruit is voorgevallen. Wij zijn het niet die het bestuurin beschul diging hebben gesteld, maar wel uwe eigem leden. En daar wij nu van leden, die opdie ver gadering aanwezig waren, zeer getrouwe ver slagen ontvingen, waren wij beleefdheids halve toch verplicht ze openbaar te maken En dat de katholieke bladen— welke vroege toch uwe beste vrienden waren, als gij me hun het college uitmaakte — aan die ge beurtenissen eene zoo groote ruchtbaarheic hebben gegeven, is waarachtig toch onz< schuld niet. Tegen deze openbaarmaking stelde ganscl de redaktie van Vooruit zich te weer, on ailes te loochenen, en om zelfs te zeggen da gansch die bespreking hoffelijk, ja zelf: vriendschappelijk is geweest. Maar uit de bitterheid hunner antwoordei bleek ten duidelijkste dat ze het hart in waren en dag aan dag verflauwden zij in hunne ver dediging, zoodanig dat ze zich zelfs bela chelijk maakten en eindigden met te zeggen voortaan antwoorden wij aan niemand meer Waarlijk, een zeer gemakkelijk middel. Maar hebt gij u te beklagen over uwe vijan-den, gij moet er toch eene zalige vertroosting in vinden, te zien dat gij toch nog vrienden telt. De liberale bladen van Gent hebben u wel is waar niet verdedigd, maar zij hebben ook de verraders niet gesteund. Wel zou het kunnen gebeuren dat zij dit ailes zeer zorgvuldig zullen aanteekenen, en u dit ailes ook zullen herinneren in 1915, tegen de gemeentekiezing, want na ailes wat is voorgevallen in de onderwijzerswereld, in de diensten der regie, de geldverspilling aan het fransch theater, dat toch allen het werk der Vooruitersocialisten is, zouden delibera-len Iaag moetengezonken zijn om een tweede maal met u een kartel aan te gaan. En al wilde het sommige opperhoofdennog, de liberale soldaten zullen weigeren te mar-cheeren, want dââr heeft de tucht nog aile karakters niet bedorven. Wat er nu ook gebeure, wij, van onzen kant, zijn tôt ons innig spijt verplicht de zaak niet los te laten. Sedert die hoogst vriendschappelijke (???) bespreking in Vooruit, zijn onze lezers met 5000 vftrm' .. ri:„ut iiuiutfc iiictlV. sgifii fg.ieit» IC Ùti zouden wij u een handje helpen de verraders, die zich nog in uw midden bevinden, af te maken. Wat de leden aangaat die zoo beleefd waren ons de verslagen te zenden, wij danken hen en verzoeken hen tevens, ons trouw en waar, elk meldenswaardig feit mede te deelen en met hunnen naam en adres te teekenen. Ge-heimhouding is verzekerd. | Brief van Pe Maerfelaere Heer Opsteller, Verleden week heb ik met eenige woorden r gewaag gemaakt van het verminderen van 1 Eedje's invloed en gezag op onze klanten, : eene vermindering die blijkt uit de stoute vragen die zij hem dierven stellen. Ik zegde c ook dat de afname van dien invloed te wijten ; is aan de verwaarloozing van zekere midde-t len, zonder welke men de massa niet kan blijven beheerschen. Ik wil dit heden verder ontwikkelen, in de ; hoop dat Eedje er zijn voordeel zal weten mee te doen. De mensch heeft vijf zintuigen, en aile vijf hebben hunne behoeften die moeten bevre-digd worden. Wie er zou in gelukken in de politiek — dit geldt ook voor allen- handel — het gevoel, gehoor, gezicht, smaak en t reuk te streelen van de klanten, zou aile mededingers gerust mogen tarten. Dit ware 1 het ideaal, maar als aile idealen is dit moei-: lijk te bereiken, en kan men het bereiken, dan ware het geen ideaal meer. i Behendige zakenmenschen ' doen wat zij i kunnen om zooveel mogelijk zintuigen te t streelen. Zoo bijvoorbeeld de dames die er 5 op uit zijn heeren te verleiden, benevens fijne uitgezochte toiletten die de oogen moeten i bekoren, bedienen zij zich van reukwerk die , de reuk aangenaam prikkelen. Dat die reuk soms een verkeerd uitwerksel heeft, vermin-dertin niets het loffelijk inzicht. : Ook de priesters van aile godsdiensten ! hebben, om de overtuiging van de leer te beter wortel te doen vatten, zich niet bepaald

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume