De waarheid: socialistisch weekblad

865 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 23 September. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/xk84j0cn32/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

10e Jaargang. Nr 38 Frijs : 8 Centiemen. Zondag* 23 September 1917 DE WAARHEID 3 Orgaan van den " Vrijen Socialistenhond „ Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zetf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR : P. Hé Witfe, Vepspyensfpaat^ lO, Oesif Vei*oa.twooraelijta:© Uitgovo** ASONNEMENTSPRSJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — ÂnnoncBn worden goplaatst volgens ovsreenkomst BERICHT Ailes wat hel blad betreft moet ten laatste den Dinsdagavond<?/> onsbureel besteld zijn, wil het in het nummer det week kiinnen opgenomen worden. GR00TE GAAIEH! Wij sukkelaars lezen de gazet, En vinden ons bedrogen. 't Nieuws dat ons heden heeft ontzet Wordt 's anderendags belogen. Wat rechêuffées, wat droeve loi, Wat Hollowaypillen en anderen brol. Z' is vol! Ho! ho ! ho! ha! ha! ha! Wat al flauwe praat is me dat! LLiedie uit " Robert en Bertram Verleden week hebben wij onze lezers doen kemien wai, volgens de opvattingvan onzen vriend J. D. « gaaien » zijn. De aandachtige lezer zal opgemerkt hebben dat al "de ver-schillende soorten « gaaien », die de optnerk-„zaamheid van onzen scherpzinnigen vriend getrokken hadden, tôt de lagereklas behoor-den. Wie daaruit nu-de s'.otsom zou trekken dat het « gaaïsme » een eigenschap is die men maar alleen in de onderste lagen der maat--schappij aantreft, zou het deerlijk mis hebben. Het « gaaïsme » is verbreid onder aile standen, en wel zôô sterk, dat er wellicht nie-mand geheel vanbevrijd is, wij zelf ook niet, ji, misschien nog wel het minst van allen. Dat erin de lijstvan J. D. slechts « gaaien» vari omlaag te voorschijn komen, is toe te schrijven aan het feit dat hij met die van omhoog nooit omgang gehad heeft en die dus niet heeft kunnen gadeslaan. Ook onze persoonli;ke ervaring cp dit ge-bied laat veel te wenschen, en het beetje ken-nisdat we van de groote « gaaien >? hebben komt ons bij uit hun openbaar leven. Wij zullen ons daarom hier een weinig met de « gaaien » wiens nainen in de laatste dagen het meest genoemd werden, bezig houden. Deze zijn : — ge hebt het misschien rceds geraden — Korniloff en Kerenski ! B:iden zijn — wat J. D. zou noemen — twee « peerdegaaien » ! B:iden zijn nog jong, wat overigens uit hunne daden schijnt te blijkcn. Vôôr den oorlog was Kerenski advokaat, het beroep waaruit tegenwoordig de meeste p ilitieke gaaien gerekruteerd worden. Misschien hadt hij niet veel zaken en daar-door tijd te over om zica met pblitiek te be-moeien, een voor j ">nge lieden zeer aange-name bezigheid, en soms ook zeer voordeelig, als 't meeioopt. De revolutie bracht hem op den voorgrond, wat, zijne j^ugd. in aanmerking genomen, geen wonder is. In aile revoluties staan de jjngelingcn bovenaan, wat gelijk schijnt te geven aan het spreekwoord, datzegt: «Het verstand komt niet vôôr de jaren ». Hij hadt daarbij de naam socialist te zijn, en daar aile revolutïën in den beginne meer of min sccialistisch zijn, hadt hij'twee hoeda-nigheden op zijne m&Iedingers vooruit : zijne jeugd en zijn socialisme. Hij was, en is mogelijks nog, met het goede voornemen bezield van de Russen een vrij en welstellend volk te makên. In zijne rede-voeringèn belooft hij zulks onophoudend. Vertrouwend op die plechtige beloften, geven de Russen hem vrij spel en laten hem volle-dig meester. Hier komt nu het « gaaïsme » vo-sr 'den dag. Met het socialisme en de vrijheid gaât het niet om de Russen te redden ; te velen waren weerspannig en wildën niet mee — zooals men ia Vooruit zou zeggen — en hij wist i niet anders te doen dan de onwilligen in de gevargenis te doen steken en in geval van opstand de kozakken er op los te jagen. Zoo-dat de Russen nu in zijne regeering met die van den Tsar geen verschi! zien. Ailes is en gaat net eender. Alleen een groote gaai steekt zijn handen in zoo een wespennest als het daar in Rus-land blijkt te zijn. Zijn voormalige vriend Korniloff is van 't zelfde geh ilte. O/erhetpaard getild dcor zijn vriend Kerenski was hij niet tevreden met de hoogste plaals in 't leger, maar wilde even als de Aartsengel Lucifer, de Russische god zelf van den troon stootten. De j">ngen begreep niet dat de revolutie daarvoor nog veel te jong is. De tijd zal komen, als in aile revolutiën, dat de Russen niar^n iere red-ders zullen roepen, maar ru is het daarvoor nog te vroeg. Slechts aan «gaaien» is zulks onbekend. Niet min groote « gaaien » vindt menonder de persmannen, en nog wel onder deze die den toon geven aan de hooge wereld, en van daar aan de kleine wereld. We hebben niet veel moeiie om zulks te bewijzen : Le Matin, Journal des Débats, Le Figaro, Le Temps, enz. van Parijs, den Times, Daily. Mail, Daily Telegraph, (nz. van Lond n, noemden gedurer.de de eeiste 30 maaaden 1 van den oorlog Nikolaas II hun lieven, trou- ! wen bondgenoot, een vrijzinnig envrijheidi- j lievend man, eenechte vaéer voor zijn volk, enz. Niet zoodra evenwel was de sukkel afge-steld en in de doos gestopt, of die vroegere vrienden noemden hem nu een domkop.een zwakkeling, een iyran en verrader, die niet meer had dan hij verdiende. Men beschul-digde hem zelfs — en dat was nog zijne groolste misdaad — vrede te hebben willen sluiten, ofschoon men terzelfdertijd schreef dat h j te zwak en te onnoozel was om een eigen wil te hebben. * In zijne plaats kwam Miljoekcf, en oogen-blikkeiijk had deze bij al de genoemde bladen en hunne napraters al de goede en groote gaven en deugden waarmede men eenige dagen te voren Nikolaas nog voorzien had. Na twee maanden werd Mi joekof ter zijde gezet en kwam Kerenski op den hoogsten zetel. Nu kwam deze aan de heurt om-ge-vleid, geprezen, bewierrookt en in de hoogte geheven te worden. Met de plaats erfde hij al de uitstekende hocdanighedeii zijnerbtide voorgangers, maer toen de verleden week de telegraaf de tijding bracht dat hij versla-getfwas door Korniloff, weid hij dadelijk bij al de groote bovengenoemde <•? persgaaien » een nietcling, die fout op fout begaan had, en Korniloff was de groote man, de held, de redder van zijn vaderland en de toekomstige overwianaar. Echter voor niet lang; des anderendags bracht de telegraaf de tijding dater geen ge-vecht had plaats gehad, Kerenski dus niet verslagen was, en integendeel Korniloff zich had over gegeven. Weer in al die bladen changement de vue ! Kerenski werd weer naar boven gehaald en Korniloff naar onder geduwen. Zijn dat allemaal i? gaaien », of zijn het geene ? Ja, het zijn « gaaien », maar gevaarlijke, ramp en verderf zaâiende « gaaien », omdat de goede, lichtgeloovige gemeente de2e « gaaien » als hare voorlichters en wegwijzers aanneemt. Wie acht genomen heeft op wat de pers ons bij het begin van den onzaligen oorlog opdiende, wat zij vôôr dien tijd ons opdraaide en nog opdierid, begrijpt dat de bovenaange-haalde « persgaaien » niet beter noch slechter zijn dan de meesten van het gilde. En als men weet dat zij aflen slechts werktuigen zijn in :ianden derpolitieke en finantiegaaien, voelt mener nog iets alsmede'Hjden voor. Het ergste is, dat, zoolang de kleine « gaaiij"s » a! slikken wat de grooten hun voorzetten, er aan 't misdadig « gaaïsme » geeneinde kan komen. Intusschen kunnen Nikolaas, Miîjoekof en Korniloff nu tôt troost het ander koepleelje uit Robert en Bertram zinger, dat aldus luidt : De vriendschap is het schoonste ding, 't Genot van 's menschen leven. Rond u draait steeds een vriendenkring < Zoo lang gij maar kunt geven.t Maar als g"u eens in nest bevind Ga dan eens bij uw besten vriend Om splint ! Ho ! ho! ho! ha ! ha ! ha ! Wat al vriendtn al zijn me dat ! SCEPTICUS. VAN ALLES WAT Roode voorlichters. — Vooruit de vorming van een nieuw Fransch ministerie aankondigend, vermeerdert de wetenschap zijner lezers in den volgenden trant: « Zelfs parlementariers, die gelijk Klotz, Long, Des-plas, Raoul Perret, Bienvenu-Mar in en Renard nog eergisteren zich bereid toonden, in een tweede ministerie Ribot te treden, hielden zich gisteren karakte-ristiek t?) achteruit. Onder de evertgenoemde volks-vertegtîwoordige;s ?ou Pairilevé, iri geval Hij, gelijk meermaals beweerd werd, de kabinetsvorming op zich neemt, zijne medÊwerkers zoeken zonder zich' van krachten zoo als St^eg, Thierry en Bourgeois af te scheuren. » Maar, Jezuken lief, wat weten Vooruit's lezers van . de beteekenis en de dracht van het instellen van zoo een ministerie af als zij dien heelen reesem namen van fransche kamerleden voor hunne oogen hebben zien vooibijvliegen? Wat is het streven en vooral het kirakter van diç mannen of hebben zij er geen ander ais den lust en den zucht om minister te worden? Ondertusschen worden de lezers met woordenkra merij in 't riet gestuurd en 't etgste van al is dat zij aldus, langs om meer de erbarmiijke gewoonte van zich met woorden — gedachteniooze woorden — te vrede te stellen, verleeren daarbij, dag bij dag, het denken en geraken aldus langzamerhand in dien toestand van hersenvers ijvirg en verstramming, welke hun alie zelfstandig, eigemardig denken onmogelijk maakt. Arme gaaien ! Buiten ! buiten I ■— De «strijd om de macht tusschen Kerenski en Kornilow» schijnt thans de opstellers van Vooruit ten hoogste te interesseeren. Zij teUen de sla-gen en teekenen al de Virschiliige man'œuvers aan die de twee kemphanen «om de macht» aanwenden, ten | einde uit te maken wie van hen beiden de eer en het profijt zal hebben van het Russisch volk te mogen ' redden. Geen oogenblik komt het in hun brein op van, al warejiet maarom hunne ongelukkige gaaien ietwat te leeien nadenken, de opmerking te maken dat die red-ders «van de macht» in stede van hunne wederzijd-sche gaaien-te doen vechten, beter zoud -n handelen met ze te do?n kiezen Dat immers ware mindar bloe-dig en akelig en kwame, volgens Multatuli op 't zelfde neêr. Het kiezen, volgens dien Nederlandschen den-ker, is e genlijk maar eene onderlinge overeenkonut tusschen de partijmahnen om den strijd uit te wijzen door hunne wederzijdsche kampgaaien te tellen, te besluiten dat de talrijkste kudde den strijd zoude ge-wonnen hebben en het vechten maar liever over te slaan. De minderheid wordt dan natuurlijk van de meerder-heid verdrukt en gekneuveld : de aanwinst in bescha-ving bestaat in het overslaan van 't vechten. Zou Nand's geloof in het « algemeen stemrecht » gedurende den oorlog aan 't wankelen gegaan zijn? Wij hebben reeds vemomen dat gezel Destree openbaar verklaarde zich, d snoods, te kunnen aanslu ten bij 't meervoudig stemrecht, als men maar eene bijge-voegde stem toekent aan de soldaten en.. officierenl Die gezel heeft dus niët alleen zijn vast geloof in 't « algemeen stemrecht » maar ook in de «gewapende natie» verloren. Wij vragen ons af wat er, na den oorlog, nog ten slotte van 't socialistisch programma zal overschieten? Evenredige vertegenwoordiging — Genlennar en Vooruit zijn aas 't kibbelen over het schandaal dat uitge'oroken i-s in de centrale Keuken. Vooruit wedsr-vaart aaarover aan 't adres van zijn tegenstander : i « Wie of wat er opperbaas is van de keukens raakt ons geen zier (!) de onderdtiimsche en gemeene be-doelingen van « De Gentenaar » lieten de deur voor aile verdachtmakingen open, iets waartegen we pro-testeerden.Docli, Gentenaar, het eene, woordje het andere • bijbrengend, zoo kwam ons nu ter oore dat er zich inderJaad een geval voordeed met een gewezen pri-mus eener katholieke school. En het was dan nog'eei e groote medalie, met groote onderscheiding, die uw man in kwestie be'iaalde. Is het niet zoo, Gentenaar ? Mâar à propos, Gentenaar, is dat uw Godsvrede (?!) om zelfs in dergelijk geval de politiek te m'engen ? En ten slotte zult ge het U nog berouwen den bek geo-pend te hebben. » En wij, die meenden dat niet alleen Vooruit's roode profeet Eedje schepene en dus inrichter en toeziener is van al de stads-regiën en inrichtingen, maar tevens dat al zijne familieleden in die diensten genesteld zijn, aïs de ratten in eenen kaas? Maar de slotzin aan den Gentenaar is lekker en zoo ken^chetsend van onze reine politieke zeden : «ten slotte zou het de partijgangers van den Gentenaar nog kunnen berouwen het potje maar niet gedekt gelaten te hebben, want immers, hij ook, heeft zijn vertegen-woordigers, in evenredigheid, in de schandalen die, aïs etterbuilen, gestadig hier en daar in ons openbaar leven uitbreken. Dus mondjedicht, Iaatons het werk-wojrd vervoegen : « Ik zwijg, gij zwijgt, hij zwijgt, wij zwijgen enz., zwijgt, laat ons zwijgen. » Want... als de pastoors en de kosters kijven, komt het al uit. Da Gentsche kleppers. — Wij lesen in Vooruit van 13 September laatstleden onder de rubriek «UIT ANTWERPEN » : « STEDELIJKE BEVOOP.RADINGSDIENST (Bedeeling voor de maand September). 500 gr. broodsniker en 250 gr. kristaalsuiker per persoon, tegen92 centiemen; kunsthonig tegen 90 cen-tiemen; ofwel fruitsierop 140 gr. tegen 71 centiemen (met kunsthonig tegen 43 centiemen) ofwel kunsthonig met verschillige konfituur. (Vrije verkoop zoo-ver er voorraad is); 153 gr Bitterpeëen, 11 ctm. per rantsoen. Gezinnen bestaande uit meer dan 5 personen kunnen daarenboven een rantsoen van 150 gr. beet-wortelpoeder bekomen per 5 personen, tegen 22 ctm.; 50 gr. gesmolten rundvet, per rantsoen aaa 30 ctm.; 1/2 liter azijn 30 ctm ; 250 gr. waschpoeder Solvay 10 ctm., (rantsoen voor de maanden September Octo-ber van 1 tôt 5 kilo) Zout 25 ctm. per kilo; broodsui-ker, bijrantsoen voor ouderlingen boven de 70 jaren en kinderen beneden de 3 jaar, 500 gr. tegen 63 ctm. » Als men die warenlijst aandac'ntig overziet en ver-gelijkt met deze van den Sted. winkel der stad G»nt, trekken twee voorname t unten aanstor.ds de aandacht . tôt zich : l1^, dat de Antwerpsche lijst langer isdnn de Gentsche en 2^ dit de prijzen der Antwerpsch > lijst veel goedkooper zijn dan deze der Gentsche! Cijfers spreken veel duidelijker da»i woorden. En nu vragen wij aan de Gentsche stadhuismânnen watkunst erin gelegen is, om de gemeentekas te vullen met maar breed en kwistig de prijzen omhoog te jagen van waren waarvan men feitelijk het monopool heeft, waarbij nog water en electrieiteit en gas dienden in aanmerking te komen ? Wat kwakzalvers ! Slimme streken. — Men weet dat de wet in de ,pieeste gevallen aan de dagbladschrijvers niet toelaat | het bewijs te leveren van wat ze ten laste van personen of insteHingen meenen aan te voeren te hebben. Zij stellen zich in dit geval bloot om veroordedd te wor-I den, niet voor laster (valsche aantijging) maar voor ; eerroof (ongeoorloofde beschuldiging). Men weet dat de wetten gemaaktzijn — volgens Vooruit zelf—en ge-hand'naafd worden door dekapitalistische « bourgeois».. Maar hier lazen wij nu iets in Vooruit dat ons den indruk gaf alsof de « Vooruiters» ook van die slimme j wetgeving gebruik zouden willen maken om hunne I tegenstrevers in een «wettelijke val» te lokken; zie-; hier wat er in Vooruit van 12 September verscheen : I « _ GENTEhAAR EN TUTTI QUANTI: WEEST DUIDELIJK! — Wij lezen in 't blaadje De Gentenaar-Landwacht-Fondsenblad-Kleine-Pairiot en wat weten we ;J, het volgende jezuitieke brokje : — Waar ging het « vet> naartoe? — Sinds eenigen tijd werd vastgesteld, dat de soep uitgedeeld aan de ondersteunden in de verschillige lokalen der stad en bereid in de « Centrale keuken » Hoogpoort, veel te ' wenschen overliet. Het « smout » waarmede de soep moest bereid worden, werd er niet in genoegzame hoeveelheid, in verbruikt. Een onderzoek werd ingesteld en leidde tôt de ont-dekking der verdwijning Van het « vet ». Een persoon werd aangeliouden en ter beschikking van het gerecht gesteld.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume