De waarheid: socialistisch weekblad

878 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1916, 30 April. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/rv0cv4dc2p/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

9e Jaargang. Nr 5. Prijs : 7 Centiemen. Zondag 30 April 1916 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR : \ De Wîtte, Verspyensfraat, 10, Oensf Verantwoordelijke Uiteever ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Vcor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncer! worden geplaatst volgens overeenkomst fkm onze BriefwisseUars Met de beste wil der wereld is het ons niet mogelijk al het ons toegezondene te plaatsen ; eendubbel blad zouwekelijkster nauwernood voldoende zijn. Dat is zeer verheugend, omdat het toont wat hoop en vertrouwen de bevolking in ons blad heeft. Maar het is zeer dikwijls moeilijk eene keus uit dien overvloed te doen, omdat we weten hoe onaangenaam het is voor ieder die wat inzendt, het niet geplaatst te zien — we kunnen uit ondervinding spreken — en wij gaarne iedereen zoudenwillen bevredigen. Onze taak is zooveel te moeilijker, omdat wij vooral moeten zorgen dat de itihoud van het blad afwisselend zij, opdat iedere lezerer wat van zijne gading zou in vinden. Wij bidden dus onze brie-fwisselaars en medewerkers om een beetje toegevendheid, en zich niet te laten ontmoedigen wanneer men de vrucht van zijnen arbeid niet ziet ver-schijnen. Later, als de meeste klachten en grieven bekend zijn, zal de overvloed vermin-deren, denken wij, en dan zullen wij blijde zijn wat medewerking te ontvangen en aldus aile menschen van goeden wil kunnen tevre- den stellen. ♦ voor na den oorioj Van bij het begin van den oorlog was men er van zekere zijde op uit een nieuwe oorlog voor te bereiden, tegen de tijd dat deze die aan gang is, zal eindigen. Wel is waar geen ooriog met kanonnen noch geweren, maar daarom niât min noodlottig en rampzalig, ja, >vellicht nog noodlottiger in zijne gevolgen. Wij bedoelen de « klassen oorlog » die ons sedert een en twintig maanden aangekondigd werd en waarvoor men niet ophoudt de werklieden op te hitsen. De werklieden, zegt men, moeten zich voor-bereiden op een hardnekkige strijd, want de kapitalisten zullen hunne verliezen, tijdens den oorlog geieden, willen terug winnen door loonaftrok. Daarom moeten de kassen der syndikaten gevuld blijven, (die kassen zijn in dezen aan-staanden krijg de munitie). Met dit do2l wist men op zeer behendige wijze van bij het begin, de ondersteuning der werkelooze syndikale leden op den nek der stad en hulpkomiteiten te leggen. Personen in staat het te kunnen weten, verzekerden ons, dat het van zich afschuiven van allen onderstand, nood-gedwongen ge-schiedde, omdat de kassen, waar sedert vele jaren de arbeiders hunne centen i i storten, zoo goed als ledig zijn ; secretarissen, boden, politieke propagande, bijdragen aan dit en dat, zijn er mee weg, verzekerde men ons. Kwam er geen onderstand, dan vreesde men opstand, niet in de straten, zooals men het de lichtgeloovigen wljsmaakte, maar in de paleizen, waar het geld dat aan boven-genoemde verspillingen ontsnapt is, in steekt. Er was altijd gebluft op stijgende macht en rijkdom, en men kon nu in eens niet zeggen tôt de werklieden : « Er is geen geld ! » Men moest er wat anders op vinden, en men vond het in de toekomstige loonaftrok-ken, die met aile zekerheid voorspeld worden en waartegen de werklieden met hunne goed gevulde kassen zich zullen moeten verzetten. Gestadig wordt dit herhaald en met aile mogelijke redenen gestaafd; de menigvuldige artikelen over « klassenstrijd » worden met geen ander inzicht geschreven, dan om de massa te ov-rtuigen dat die strijd na den oorlog met meer woede dan ooit zal uitbreken en men daarvoor moet gewapend zijn. Of men er op rekent over kalmoes ge-noeg te beschikken als de noodlottige oogen-blik aangebroken is om, naar oude gewoonte, de volgzame schapen om het even aan welke voorwaarden aan den arbeid te drijven, weten wij niet. Misschien, — en dit komt ons het waarschijnlijkst voor — denkt men aan de toekomst hoegenaamd niet, en wil men alleen zich voor het oogenblik uit den slagtrekken. Hoe het zij, wij vinden dit gedrag misdadig. Misdadig noemen wij het, de werklieden op te hitsen tôt een onmogelijken strijd waaraan men zelf niet gelooft, of, indien men er wel aan geloofde, het bewijs zou leveren van eene onnoozelheid die men maar zou mogen aantreffen bij de meest onwetende sukkelaars. Wij zullen trachten dit duidelijk te maken. Niet dan zeer langzaam zal nijverheid en handel zich herstellen. Van eene uitputting als deze die wij beleven, bekomt de maat-schappij niet zoo spoedig. Wij hebben vooreerst de staatsschulden, die men van nu af aan voor de gezamenlijk oorlogvoerende staten op 300 milliard bere-kend. Voegt daarbij die van steden en dorpen, waarvan men nog geene berekening heeft kunnen maken, maar die eveneens ontzache-lijk moeten zijn. Als men nu weet dat v66r de oorlog de finantieele toestand van aile Europeesche staten en gemeenten zeer gespannen was, en hoe er overal geklaagd werd over te druk-kende belastingen, kan men zich moeilijk voorstellen hoe en op welke wijze men erzal in lukken de intresten van dien enorme schuldenlast op te brengen, zonder geheel ons economisch stelsel in gevaar te brengen. De lastenbetalers toch zullen aanzienlijk ver-minderd zijn; vele nijveraars zijn dood en veel anderen ten onder gebracht. Een zwaar-dere last zal dus wegen op hen die over-blijven. Duurte van aile levensbenoodigheden moet daar het gevolg van zijn. Loonsverhooging, zoo die kan afgedwon-gen worden, zou — de ondervinding heeft het bewezen — weer door grootere duurte gevolgd worden. Maar, zij zou ook nog een ander gevolg hebben, namelijk eene alge-heele verplaatsing der nijverheid. Men ver-gete niet dat de westersche nijverheidsvoort-brengselen sedert geruimen tijd niet meer een Europeesch monopool zijn. Vroeger heeft men nog groote krisissen gehad, als bijvoorbeeld het Napoleontisch tijdvak, het einde der jaren veertig, oogst-mislukking en revolutie, maar dan was het overige gedeelte der aarde, Amerika en Azië, nog altijd verplicht voor allerhande voor-werpen van weelde en van nuttig gebruik zich te voorzien in Europa. En toch duurde het telkens lang voor men de verwarring, uit de krisissen ontstaan, te boven was gekomen. (Wordt voortgezet). * — raaîenwoeker ?. In dezittingvan 't Landbouwershuis werd het volgende door den heer volksvertegen-woordiger Maenhout gezegd : « DE PATATEN. — Ik moest hier mijne verwondering uitdrukken. De pataten, door de stad bij de landbouwers afgehaald, worden slechts 8 fr. betaald, niet meer dan 8 fr. En de stad verkoopt de pataten aan de stad-inwoners aan 0,20 fr. per kilo, dus een ver-schil van 0,12 fr. per kilo tusschen inkoop en verkoop. Waar is dat verschil nu naartoe? 't En is nu toch de boer niet die 't verschil in den zak steekt. Wij boeren, leveren aan 8 centiemen en de stad verkoopt aan 20 centiemen, 't Was mijn plicht dat openbaar te maken en ik moet tegen zulke prijzen protesteeren ! » Lang, zeer lang hebben wij geaarzeld bovenstaande te gelooven. Wel twijfelden wij niet aan de eerlijkheid van den heer Maenhout, maar wie weet hoe hij in dwaling is gebracht? dachtten wij. Wij wachtten dan Vooruit af, die nu het officieel orgaan is van de stad, om te zien wat die er zou van zeggen. Maar toen wij zagen dat Vooruit geheel het verslag der zitting van het Landbouwershuis opnam, maar er uitliet wat over de patatenhandel der stad gezegd was, zegden we bij ons zelve : « er is look in de meersch ! » Ons volk lijdt honger, kinderen schreien onophoudend om eten, volwassenen teren langzaam weg; het voornaamste volksvoed-sel, de aardappel ontbreekt, sedert onze stad-huisbazen de boeren de schrik op het lijf gejaagd hebben, met hen te doen gelooven dat zij de pataten geheel wel konden leveren aan 6.00 fr. de 100 kilo. Sinds dien hongert geheel de bevolking! Het hart breekt als men de ongelukkigen, vrouwen, mannen en kinderen in lange reiën, bezweet, of doornat van den regen, van uren v,c^ ziet.afkomen^ met vrachten van 5, 10, 20 of rneer kilo op den nek, of dravende achter een steekwagentje. Ook de stad was met zooveel wee begaan, en meende eindelijk dat het plicht was iets te doen om in den nood te voorzien. Van over geruimen tijd werd ons door Vooruit aangekondigd dat de stad de verkoop zouregelen. Wat die regeling beduidde weet ieder, de schaarschte bleef even groot Maar nu vernemen wij dat de stad de pataten slechts 8.00 fr. belaalt aan de boeren, en zij die verkoopt met eene winst van 12 centimen per kilo. Is dat geene woekerwinst? Moest een win-kelier zulke daden doen, men vond geene woorden genoeg om zijne daden af te keu-ren en te schandvlekken. En is het op zoo een wijze dat de stad hare inwoners behulp-zaamis?Welhoe, de stad eigent zich het monopool toe van de aardappelhandel, en in plaats van dit voorrecht gebruik te maken om allen woe-kerhandel te beletten, drijft zij zelf de grootste woeker? En dat, naast het brood, op het meest onontbeerlijkste voedsel ? Nu nog, schijnt het ons ongelooflijk toe, en we zijn benieuwd of de heer schepen het gruwzaam feit niet zal kunnen loochenen. Wij wachten dus af wat daarvan zal komen. Leest in ons volgend nummer een zeer belangrijk en veel uitgebreider artikel over deze veel besprokene kwestie. VAN ALLES WAT Van verschillende kanten worden ons de volgende vragen gesteld : Wat kosten Eedje's melkkoeien dagelijks als voeding aan de stad ? Wat kost dagelijks het personeel ? Hoeveel boter en melk brengt dat op ? Vrienden lezers, wij weten er niets van, maar wij stellen het blad ter beschikking van den heer schepen Anseele, voor uwe nieuwsgie-righeid te bevredigen, als hij nog altijd van gedacht is — gelijk vroeger — dat het volk ailes mag en moet weten. Is hij van gedacht veranderd en meent hij nu dat men het voik niet te veel moet wijs maken, hij mag het ook zeggen. Andere vraagskens aan onze gemeen-tevaderen : Wie zijn de leveranciers aan den stadswin-kel?Waarom wordt er geen beroep gedaan op de concurrentie ? Zijn al de leveranciers gepatenteerde han-delaars ? Waren zij handelaars voor het uitbreken van den oorlog? Nog een vraagje. — Toen de oorlog uitbrak heeft een groothandelaar in kaas onzer stad een stapel fijne, (ik meen wel 50,000 kilogr.) kaas aangeboden aan den heer Anseele, voor de voeding der bevolking, en zulks tegen inkoopprijs. 's Avonds ontving hij van dezen schepen een briefje : « dat het College zich met zulke zaken niet kon inlaten ! » Een paar weken daarna kocht de stad Gent aan een hollander voor 30,000 fr. kaas, die niet te eten was en 75 centiemen per kilogram meer kostte dan de partij die haar aangeboden was geweest. Waarom ? Hoe ! Wat ??? Waar is die kaas gebleven? Hierop verwachten wij inlichtingen. Talrijke klachten komen ons voortdu-rend toe over de Amerikaansche winkels, waar bijn« niets meer te k.ijgenis, en van het weinige dai er nu en dan is, — voegt men er bij — is het schier nooit uwen dag, en is het uwen dag, dan is het uw nummer niet. Hoe komt het toch dat de waren in die winkels langs om schaarscher worden ? Wil Amerika niets meer zenden, of laat Engeland ook voor ons weinig of niets meer door ? Er is nu in onze stad een komiteit ge-vormd om de opkooperij in levensmiddelen te keer te gaan, alsook om de winkeliers te beschermen die er niet willen in meedoen. Laat ons hopen dat dit komiteit, waarvan verscheidene gunstig gekende handelaars deelmaken, met zijne werking tôt betere uit-slagen zal komen dan de stad met haar maga-zijn.Aan de Darsenkommissie : Voile maan, halve maan, eerste en laatste kwartier, 's Morgens 'lijk 's avonds vindt ge dat hier Op bergen en dalen, in 't gras of in 't zand, Qe ziet ze schitteren t' allen kant. En dit gebeurt aan een werk van de stad, De mannen van Port-Arthur... doen daar wat ! Zeg, heerert van onze goede gemeenteraad, Gij die altijd van deftigheid en orde praat, Wij bidden U, geef ons daar een hoekje afgezonderd En maak daar een deftig nummer honderd! * * * Wij vernemen dat er verleden week een werkman aan de darse I een bloedspuwing heeft gekregen en er daar niets was om dien ongelukkige te helpen. Geen enkel persoon welke iets of wat van een eerste verband kent; geen veldbed voor in geval van ongeluk of ziekte, — de werkman moest op eenetafel gelegd worden — geen ziekenberrie om hen desnoods ten spoedigste naar een dokter te brengen. Niets, niets !!! En zegge dat er daar 8000 menschen arbei-den. Maar juist ook, 't zijn toch maar werk-menschen. Dorke. Nota der Redaktie. — Dat zal allemaal beteren viiend, als er socialisten in het sche-pencollege zitten ! StaatsMienden en Staatswerklieden Toekomende week ver schijnt een brief in " De Waarheid „ nopens den barême tôt onderstand, tusschen de heer over s te Constant en de bestuurder der Hulpbank. V. B.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume