11 Jaargaag, Nr 12 Frijs: 10 Gmtfemen Zondag 24 Maart *918 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond Aile briefwisselmgen te zenden naar : POL DE WITTE, Verspyenstraat, 10, Gent, verantwoordelijke uitgever. " o - - j — - - / flan onze Levers / Ons papier is op. Komt het papier dat wij / in komman'de hebben niet in tijds toe, dan zullen wij toekomende week niet verschijnen. QELIjKHCIP ?lT~ Gelijkheid is cte grondslag, de hoofdge-dachte van het socialisme en tevens de opstand van der menschen zwakheid tegen de harde wetten der natuur, welke de gelijkheid steeds miskennen tôt zelfs in de vruch- -ten van denzelfden boom, in de jongen van hetzelfde nest, in de kristallen van dezelfde ontleding. Hoe ongemakkelijk het zou gaan om in eene socialistische samenleving die gelijkheid tôt stand te brengen bewijzen de volgende uitlatingen van den franschen gezel Jules Guesde, welke wij over eenige dagen in Vooruit aantroffen. Men besprak in de Fransche Kamer de moeilijkheid om in eene gelijkheidssamenle-ving de verscheidene werken en taken tus-schen de menschen te verdeelen. Daarop sprak gezel Guesde aldus : < Verondtrstelt dat de socialistische werkdag in de kollektivistische samenleving zeï uren is. De werkers worden opgeroepen .voor de te bebouwen velden, ' gelijlt voor de te ontginnen mijnen. Indien het mijn-werk voor een buitenmatig werk wordt gehouden, zal iedereen zich naar de velden begeven en : geene mijn-werkers.Wat zal- dat willen zeggen? Wel, dat zes uren onder-aardsch werk niet kunnen vergeleken worden aan zes uren arbeid in de open lucht ; dat er reden bestaat om de noodige werkers aan te werven, den werktijd voor de mijnwerkers bijvoorbeeld op vijf uren daags'te brengen. Indien deze vijf uren niet voldoende zijn om de mijnen te bevolken, indien er zich geen voldr.end per-soneel aanbiedt voor het uitdelven der'kolen, 't is dat er noggeen evenwicht is tusschen 5 uren onderaardich werk en 6 uren in de open lucht, en ziedaar, door de eenvoudige werking van de met van vtaag en aanbod eene nieuwe werkurenverminderingd'e zich opdringt. De. werking van de wet van vraag en aànbod, zal voldoende zijn om znnder willekeur of geweld, die verdeeling te doen, die u zoo even een onoplosbaar problema scheen. » Ailes goed en wel, maar de vergelijking en in verhouding brenging der verschiliige staat-huishoudkundige taken schijnt ons ietwat meer ingewikkeld en verscheiden dan gezel Guesde hier laat vermoeden. Hoe zal men b. v. eene vergelijking en evenweging daarstellen tusschen de maat-k sqhappelijke bedrijven van eenen koewachter K en eenen kunstschilder, van eenen dagblad-HBl.I sltiper c n een-: il vlasspinner, van eenen kleer-i maker en eenen visscher, eenen apothekeren eenen straatvager, enz., enz. Hoe zouden Pasteur, E'nrlich, Lister komen te staan tegenover eenen veearts? Edison tegenover eenen fotograaf ? Eindelijk hoe zoude men de Chineezen en Japanners moeten behandelen, die zeer vlijtig zijn en weinig behoeften hebben? Het woord i s aan onzen apostel Nand! Gevaarlijke praters Dat zijn dezen die maar één of twee din-gen te gelijk kunnen beschouwen en meenen dat zij ailes zien. Hunne redevoeringen ge-lijken aan de arias van eenen pianospeler die maar met een of twee vingers te gelijk kan toetsen. -- Een pensif gratis?!... Al loopt de leugen nog zoo snel, De waarheid achterhaalt ze wel. Wij hebben reeds meermalen aangetoond hoe een kliekjê mannen in Vooruit omspringt * met hunne zoogenaamde gepensioeneerde leden. Nu willen wij wel eens nas?aan welken dwang zij gaan uitoefenen op hunne leden en op welke manier zij dat pensioen gratis (?) gaan toestaan. 't 1s wel eens der moeite waard om aan te toonen hoe zij de ergste tegenstrijdigheden durven afkondigen, en dat enkel omdat zij er verzekerd van zijn dat zeer weinige zulk een règlement ontleden en de meesten zich maar slaafsch onderwerpen aan al de dwangmifl-delen die zij op de schouders worden gela-den.Geheel leuk zeggen zij dat de leden ailes moeten aankoopen'in de Maatschappij ge-durende al de jaren welke het jaar, waarop zij recht hebben op het pensioen, voorai gaan. Kan de dwang nu nog erger en is dat de deur niet open laten om de leden dat pensioen te ontnemen? Zal de controol daarop niet toelaien altijc maar wat te vinden op dat punt 6m de leder moeilijkheden te berokkenen ? Levert men hier niet het bewijs dat mer door dwang den leden wil dwingen ailes t< koopen, hoe duur de prijzen ook zijn of ho< slecht de waren van hoedanigheid ook ziji moge ? Zulk eene dwangkamisol is nog in geei enkel vereeniging de leden aangedaan. En dat durft zich sociaal-democraten noe menl... - Maar dat is nog niet ailes. Die vrijheids mannen gaan maar steeds verder en legge hunne leden nog wat vaster aan band. Zi maar: Gedurende al de jaten van hun liimaatschap gee deel gemaakt hebben eener Samenwertiende Naan looze of welkdanige Handelsmaatschappij of groe die, te Gent of rond Gent. g.'heel of gedeeltelijk. de zelfden handel of dezelfde nijvcrheden uitoefende • uitoefent als de Maatschappij Vot-ruit N' 1. Het minimum aankoop-cijfer is 150 fr. per jaar t 156 brooden dat de Leden jaarlijks moeten nemen. Zij moeten enkel van Vooruit deel make: Geen bobijntje garen, geen strikje of lint mogen zij aankoopen in eeiî ander handel vennootsçhap. Zij mogen nergens lid zijn dî >IV<. VHMUIIM fjm MI 11. H ; van Voor ait en met de verplichting bii mins-tens voor 150 frank te koopen en 156 brooden te gebruiken. Dat is dus duidelijk : wanneer zij de leden verplictiten zôôveelte koopen is hunne winst-rekening klaar; zij doen er dan een zeker percent bij naar beliefte — voor or.voorziene kwestiën — en dan zooveel vcor het pen-sioenfonds en... klaar is Kees. Is dat niet een pensioentje gratis hunne leden aangeboden? Voorzeker, want het hier-onderstaande maakt dezë zaak nogklaarder: Hebben echier Leden, in een jaar, min gekocht dan 156 broodkaarten of min dan 150 frank geldende waren, dan tellen deze onvoldoende aankoopen voor hun pensioen niet mede en zij kunnen hunne aankoopen in andere jaren gedaan, hoe hoog deze ook moge geweest zijn, niet in aanmerking doen nemen voor gelijk welk jaar waarin hunne a-,'-.koopen onvoldoende waren. Deze leden kunnen nochlans deze onvoldoende aankoopen van broodkaarten of gelden.de waren doen mede-rekenen, door aan de Maatschappij te betalen : a) eèn centiem per broodkaart die zij, in het jaar min kochten dan gemiddeld 3 broodkaarien per week of 15S in het jaar; b) twea frank per honderd frank die zij, in het jaar, min kochten dan 150 frank aan geldende waren. Wordt het u nu niet duidelijk, werklieden, hoe de « Vooruiters » met u den spot drij-ven ? Wanneer gij door werkeloosheid of ziekte in de onrnogelijkheid verkeert min brooden andere waren te kunnen kpopen, dan tellen uwe aankoopen niet mefîe voor het pensioen 111 Gij ziet daaraan hoe de leden dat gratis (?) bekomen, hé? Maar het gaat er nog erger naartoe. Wanneer gij vorige jaçen ver boven dat getalzijt, veronderstelt dat gij dubbel gekocht hebt, welnu gij kunt dat te veel niet doen medere-kenen met het ongelukkig jaar. Vooruit strijkt al de winsten op en geeft u niemennal terug. Altijd maar praktisch. Hoe min voor de leden des te meer voor zoovele andere zaken. Maar toch is « Moeder Vooruit » een weinig toegevend. Zijt gij ongelukkig en gij kunt zooveel niet koopen als het minste wat « Moeder » aanbied, hewel hare kas is open vcor uw geld om dat pensioen te betalen. Gij moet voorelke broodkaart die gii min kocht als het minimum, haar slechts 1 centiem per broodkaart geven. En daarbij nog 2 frank per honderd frank dat gij min zoudt gekeent hebben, en dat ailes voor dat gratis-pensioen ! jt_.il i'-LOVUC. vuu[un * - ^cCiL iuual zeer onbeschaamd een voorbeeld : ft' Tot verduidelijking diene het volgende voorbeeld : Het Lid A... kocht in het maatschappelijk jaar van 1 September tôt einde Oogst, 100 broodkaarten in plaats van 156, en voor 100 frank waren, geldend voor het pensioen, in plaats van 150 frank. Wil dit Lid die onvoldoende aankoopen in aanmerking voor zijn pensioen zien nemen, het moet vôôr 1 Oogst daaropvolgende : 1 centiem betalen op 156 broodkaarten mi-i 100 of op 56 broodkaarten dus 56 centiemen : en 2 °/0,betale.i op 150 fr. aankoopen min 100 fr. of 2 % op 50 frank, dus 1 frank. Te samen 1,56 fr. Het is zeer duidelijk dat het pensioen goed moet betaald worden door de leden en dat dwang en spioêneering er niet bij ontbreken. Dat past immers bij zoo een stelsel, waaruit ; men tracht al de munt te slaan voor andere ; maatschappelijke doeleinden en waarvan hel i pensioen slechts bijzaak is. Zie hierondei : hoe men de spioenendienst gaat iryichten i Die Commissie zal de Leden volgen en zien op welke , wijze zij hun lidmaatschap vervuilen, op hunne nala j tigheid en hunne onverschilligheid hunne aandach | roepen. Kan zulken dwang nog wel erger? In geen enkel vereeniging bestaat zulkei dwang. Men moet- toch de menschen vri laten hun leven te schikken zooals zij he willen, doch in Vooruit is dat geheel andei s : Wie daar ingaat mo'et aile vrijheidsgevoe ! afleggen en zich slaafsch onderwerpen aai i de willekeur van eenige handelsschuimers die van de cooperatie en vakvereeniginge: ■ een middel hebben gemaakt om vetbêtaald posten te veroveren en de leden als eenvou ' dige schapen behandelen, welke zij schere ! naar hartelust. Wij vragen ons nu af of het nog brutal* en grover kan zooals deze mannen het nu aa boord hebben gelegd. Zij verkondigen dat het pensioen grat ' voor niets (?) wordt geschonken en hu règlement legt klaar uit dat zij er voor dubb : en dik moeten betalen. Zulke ongeëvenaarde schacheraars vin men alleen onder dat soort! Standen en ffattonnliteiten Wij lazen in een werkliedenblad de vc 1 gende onbedachte volzinnen : [ « Terwijl nu door het internationaal kapitalis, de legers gevormd worden tôt de uitmoording c * werkende klasse onderling, zoo moet door ons, soc listen, de broederliefde en het vereenigingslevi i welke de factoren der onderlinge solidariteit zi vooruitgfzet worden. De uitslagen (?) bekomen door de socialisten ( Entente-landen voor wat de eensgezindheid betreft dewelke zij reeds gekomen zijn in de conferencie \ Londen, doen ons den moed herleven dat wellicht den tijd niet ver meer af is, dat zij met ' socialisten der centrale landen te saam zullen kon teri einde de Werkers-Int'ernatior.ale te herstellen, dan ook aan 't werk te gaan tôt eene b ïnvloeding de regeeringen in hunne wederzijdsche !anden tôt i- I eindigen der sch^ndelijke en misdadige uitmoord p i der bevolking in 't algemeen en der werkers in *t n zonder. » '/ De schrijver dezer woorden schijnt ge n aandacht ' geschonken te hebben aan ! allergewichtigst feit dat het hier gaat < i. de uitmoording der bevolking in 't al je meen en dus niet om deze der werkers 5- 't bijzonder. in Daarin ligt juist de knoop van het bloe IIUU1 s i ->» a wereldraadsel van dezen oorlog! Het gaat niet op van te spreken vr.ii « internationaal kapitalisme dat de legers vormde tôt de uit-moordinp der werkende klasse onderling» want in die legers staan, immers, de zonen der burgerij in verhouding even talrijk als deze der werkende klas. De oude socialistische \heofiekïrs — naar luid van Marx' theorien - - willen aile maatschappelijke of liever in.enschelijke worste-lingen uitleggen door den « klassenstrijd» en kunnen daar niet in gelukken, omdat boven den scrijd der standen deze staat der natio-naliteiten!Hoe zoude men b. v. tv Noord-Amerika de belangen kunnen doen o'jereenstemmen van cen Y inkee vèrkmari —j-die veel levensbe-teoeften lieeît te vol Joe- «rn volgens zijn ge-voelen, behoorlijk te kumien leven — en den Chineeschen koelie, die met een veel minder loon, nog de helft kan ovèrsparen en, volgens zijnen soberen aard, tevreden door het leven gaat? Het woord is aan Vooruit's apostel Nand ! Sphinx. VAN ALLES WAT Wedergeboorte. — In een arlikel « Den prijskamp der socialistisclie Jonge Wachten van Gent » besprekende, beweert gezel K- L. G. de Vos, het volgende : « De Socialistische jeugd vin Gent doorlèeft tegen woordig een belanghebbende wedergeboorte. We mogen zeggen dat een nieuwe jeugd in het leven gekomen is.'een jeugd met vasten wil en onwankelbaie overtuiging, een jeugd met rc-.ne geestdrift en gezonde idealen : een jeugd zooals het zijn moet. Het klasse tiewustzijn der jcîngeren, opnieuw geprik-keld door de orftstandigheder: en de noodzakelijkheid, heeft gemaakt dat de « Jonge Wachten » zich sterker groepeerden, op grond van wederzijdsch vertrouwen en ware vriendschap, met als eerste programma-artikel : de belangen verdedigen derpprtij waartoe zijbehooren om desdoende op te groeien tôt bekwame en handige striiders. Zoo is het goed. Onze meisjes en jongens v/eten watze doen moeten om echt goede kampers te worden; de oudere partij-genooten zullen niet nalaten hun de meest gezonde en weldoende raadgevingen te verschaffen om in den goeaen weg te blijven. Wan: het ware ongelukkig dat de jeugd het werk der ouderen zou vernietigen door lichtzinnigheid en bekrompen handelwijze. » Gezel de Vos moet het ons niet ten kwade duiden indien wij van die «reine geestdrift» nog weinig opge-merkt hebben. Er is in de «.parsij » voor dergelijke geestdrift geen ruimte meër, sedert het «arrivisme» eu.île b.erfil'.eniae. er..ho.oetii_ziin gaan yieren. De jon-ondervonden aan den lijve, dat indien zij aan hunne < jeugdige overtuiging » den vrijen teugel vierden « de oudere partijgenooten, zoo als hij schrijft ;t is te z..ggen de gearriveeiden, de plaatskensbekleeders — niet zouden nalaten hun de meest gezonde (î) en weldoende (?) raadgevingen t', verschaffen om in den goeden weg te blijven. En moesten zij toch dén tisiaden weg willen bewan-delen, welnu, zij weten ma r al te wel waar.die weg leidt : naar « buiten ! bui;en » ■ Uit dit bewustzijn is hume jeugdige wijsheid ge-boren!De « jongeren » zullen ni t mogen vergeten dat de «ouderen » de roode kapitaln, waaronder de drukkerij Het Licht en voornamelijk 11 blad Vooruit, de verga-derlokalen enz. enz. in han :n li-.bben, en, naar hun goeddunken, over de mach middelen der partij be-schikken — wel te verstaan i overleg met de blauwe geldscliieters — waaraan lie jprijzen van vele dier din-gen te danken is. Ni.uwe ijvar. — Vooruit' Nand durft thans in het blad nog schrijven ; « De strijd der syndikate voor de beroepsscholen en het onderwijs in 'talgceen, geheel de hoogere. zedelijke strekking der weiersbeweging, toonen dat wij naast de eischen ôm ma rechtcn en beter leven, de verplichting stellen vodelkeen om verstandelijk en lichaamlijk ailes te ge\i wat'hij heeft, om zijn l arbeidsplicht te vervuilen. : En als de werklieden nureten dat de toekomstige samenleving die zij willen, e er komen moet en zal, ' er maar komen kan nadat dkapitalistische wijze van voortbrengen en ruilen lî hoogste ontwikkeling 1 heeft beieikt, dan achten het hun plicht om de nliverheid te stuwen, naar bereiken van het hoog-tepunt waarop eene vervorog van het huidig systema '> mogelijk en onvermijdelijkgeworden. 1 Dat is voldoende om te di begrijpen dat de «wer-e kende klasse» niet van z isofergeen belang bij heeft, de ontwikkeling en < bloei van de nijverheid en van den handel te belen'.ren. » n Ja, men moet maar dur. Waar en wanneer heeft Vooruit voor beroepscholei vakonderwijs geijverd ? :r Waar en wanneer heeft; er tegen geprotesteerd n dat dit onderwijs in «armaanderen» voor de werkende klas zoo goed als organkelijk was, omdat het om te beginnen gegeven [d in eene taal dat die s werklieden niet verstaan ? n - >1 Nog over het inzicht in toekomst. — Verleden week deeldin wij eenige ghten van Maurice Maeterlinck over dit onderweiede. De «sociaiisiische kleermakersbond van Genesprak hetzelfde onder-werp in Vooruit. Ziehier ctanhef van het stuk : < Indien wij enkel voor! tegenwoordige leven ijveren moesten, zouden weer dan eens den moed missen voor de eene of an be'rachting te werken. Maar hoe erg ook de taden zijn, wij mogen er ons niet door laten ter nefin. .] O ja, wij weten Jiet zeeii, êr behoeft voor onze werkersbevolking eene grdosis uithoudingskracht om te midden van het jamder hedendaagsche ge-ne beurtenissen den kop bo\* houden. En ware het <e, niet dat het overgroote der menschen de hoop ia. koesteren spoedig de tijd<zien verarderen welke >n wij nu beleven, dlkwijls zaï den moed-ontzinken. jn' i Die zelfde kracht en Adoet ons, mannen der ' vakbeweging, dan ook opi postbiijven, totvoor-ler bereiding van hetgeen adeze bittere proefjaren lot moet gfdaan worden. » ■an Daar ligt heel het zwamnt van het spcialisme (!) even als van aile andere « figen »... in het koeste-de ren van hoop. 't Is een fzakentr.an, die onder len den een of anderen vorm » op ilesschen weet te en trekken en ze aldus aan da 4e brengen. op Gezel Edm. Van Bevenliger gedachtenis, be-het kende eens rondborstig d.ienige dienst welke de ing ; Gentsche partij aan de wlen had bewezen was hij- «dezen te d en hoopen oekomst ». De groote Noorsche dichter Ibsen v daar in zijn <Brc/nd » ,etl aan toe ; « De toekomst looit, anders ware het 7 geen toekomst meer.» iet Zoo blijft het leven aamng. 3m oe- Een sevaarlijk werktuig-.ds meermalen hebben /„ wij er de aandacht op gd d r de diukpers in onze nieuwerwetsche bes[ ee-i gevaail.jk w«rk-tuig geworden is, ja, veeirlijker in onze oogen Jig dan geweren en kanonnei de drukpers heeft het I vermogen om de. geweren en de kanonnen te doen afgaan. Wij lazen, dezer dagen, een eigenaardig bericht dat bewijst dat men een beetje overal de macht en het gevaar van de drukpers begint te beseffen. Voigern dit bericht zouden twee Italiaansche bladen die met de re- eering in riauwe betrekking staan name-lijk Popolo d'italia en Piazza verlangen van de regee-ring dat zij ten spoedigste al de bladen van Italie schorse znnder eenige uitzondering. In pla-its van de geschorste bladen zou een eenvormig blad worden uitgegeven onder toezicht van een regeeringskomiteit en zou dat blad zich alleen mogen stellen op het stand-punt door de regeering voorgestaan Men ziet, iedereen wil zich de drukpers van 't lijf houden : regeeringen zoo wel als personen. « Een eenvormig blad » ware, natuurlijk, een gewichtige stap op den rug der nationale en internationale rust en vrede. Maar hier rijst wederom de vraag wie de hoofdopstel-ler van dit «éénvormig blad» wezen zou. Het is daar juist mede gesteld als met de vraag wie de opperste rechter van het « Gerechtshof der Mensch-heid » zou wezen, vraags'uk dat, verleden wepk door onzen medewerker « Sphinx» behandeld werd. Wij weten er geen beter middel op dan den H. Geest als hoofdopsteller van dit blad te stellen, anders zullen de onpartijdigheid en waarachtigheid van zulK « één eenvormig blad» immer in twijtel mogen getr.kken worden. * * * Een onzer medewerkers had in een artikel beloofd hulpmiddels of maatregels aan te wijzen om het druk-persvraagstuk op voldoende wijze op te lossen. Is hem bij nader overleg wellicht de moed in de schoenen gezonken ? - Brief van Maerfelaere Heer Opsteller, Hef begint bij onze meest opmerkzame lezers verwondering te baren dat onze vriend Nand zich zoo stil houdt. Voor de niet irigewijden is het inderdaad een zonderling verschijnsel, waarvan- zij niet weten wat te maken. Voor aile gebeurtenissen waarvan de oor-zaken niet gekend zijn, gaat ,men aan het raden, zooals wij met den oorlog ook onder-vinden; voor de meeste menschen zijn de oorzaken van die verdelgende uitbarstingçn een boek gesloten met zeven zegelen, en daar zij toch willen weten wat er achter zit, laten zij hunne fantazie werken, of nemen voor waarheid wat de verbeelding van anderen uitgebroeid heeft. Zoo gaat het nu met velen onzer lezers ook. De een vraagt de andere : « Wat zou er schelen met Nand, zou hij ziek zijn, dat we in ons blad niets meer van hem te lezen krij-gen? » ziéfi#aWè^e^o®^»3S^§|; over 25 jaar gehouden, heeft veriaald. Ha, ja! over het. kollektivisme. Vindt ge die rede niet een weinig oudbakken ? Zeker, te meer omdat Jules Guesde ze zelf nu wel niet meer zou hquden ; de vent was toen ook nog jong, kende de wereld no'ch de menschen niet, en wist bijgevolg niet wat droombeelden hij ten beste gaf. Nand is op dat punt gelukkiger; in zake kollektivisme is hij pas 20 jaar oud, van daar dat hij die rede als zeer passend nog aanzag en die meedeelde, omdat zijne eigenaanbe-velingen voor dat maatschappelijk stelsel niet in den smâak vallen. .^j11 andere vraagt l Zou Nand op zijn, dat hij, de immer slagvaardige, die vroeger zooveel wist te hekelen en af te keuren" die de konivurrenten van Moeder geen oogenblik met rust kon laien, nu stom geworden is als een visch ? Nog een andere vraagt : Valt er op Eedje ■met meer te boffen, of zijn Nand de schillen van de oogen gevallen, en ziet hij nu ziin meester aan aïs een groote O? Een vierde vraagt : Van waar dat stilzwij-gen bij den onversaagden Nand, hij die zoo dapperde dompers en de flaminganten teliif ging? Waarom trekt hij niet op tegen De Waarheid ? Of is hij daar soms bang van ? Zoo gaat het vragen en zagen zijn gang, en daar onze lezers en vrienden recht hebben op inlichting, en Nand zelf uit zeddijke zwakte die zelf niet kan geven, wil ik als vriend het voor hem doen. Nand treurt, en dat alleen is de oorzaak van zijn veiflauwde werkzaamheid. Hij treurt over ons Eedje, wien de tijdsom-standigheden niet toelaten de roi te spelen op het wereldtooneel die hem met voile recht toekomt — vplgens de reenisbegrippen van Nand natuurlijk. Vôôr dezen onzaligen tijd schitterde ons Eîdje als een glansrijke ster aan den Belpi-schen poiitieken gezichteinder. Aile dagen hadt Eedje te redevoerenj.was het niet in de Kamer of Gemeenteraad, dan was het in Oi;s Huis, in een meeting hier of daar, of ook soms wel bij gebrek aan een talnjkergehoor, in het redactiebureel. Aliioewel die redevoeringen overal qltijd dezelfde waren en slechts over twee teksten iiepen, nameliik : de tegenstanders uitschel-den en zich zelf bewierrooken, vervulden zij toch telkens Nand met geestdrift en leverden hem overvloedig stof zijn eigen wierookvat te vullen en dit onder Eedjîs neus dan te zwaajen. Nu evenwel ligt Eedje zoo goed als stil. Geen meetings, geen redevoeringen meer, en als men er nog wat van hoort, is het jn ver-band met k'achten over de stadsdiensten en ; komiteiten waar Eedje ondervoorzitter is en waarvan de ware of veronderstelde fout'en, misslagen of misbruiken hem meer dan een \ ander toegerekend worden„ omdat hij voor r dezen de onvoorzichtîgheid begaan heeft te ' : verzekeren dat hij aile misbruiken zou uitge- : roeid, al hetverkeerdeinde wereld zou terecht \ i brengen. ' \ Nu dit ailes verkeerd loopt in de wereld en Eedje geen hand uitsteçkt om de boel in j 1 0 orde te brengen, zijn vele onzer aanhangers teleurgesteld. Langen tijd hoopten velen dat hij onver-wachts zou ingrijpen en het vechten zou doen eindigen. Hoe ? dat wisten zij zelf niet, maar voor goede geloovigen is niets onmo-geliik, en wij hadden er velen die geloofden dat Eedje mirakels zou kunnen doen, even als de aanhangers van vader Antoine te Jemeppe, Dowie in Amerika, en Robert Evans in Enge-land van hunne uitverkoren heiligen zulks geloofden. Maar, na bijna vier jaai wachtens en niets ziende komen dat op eene poging tôt red-ding gelijkt, zijn vele beginnen twijfelen aan zijne kracht ert anderen tôt volslagen onge-loof gekomen. Voor ons — mij en mijn vriend Nand — is het ook een pijnjijke teleurstelling, net zoo groot aïs het voor de geloovige volgelingen van den wonderdoener Evans moet geweest zijn, toen hij door Dowie uitgedaagd te voet de zee over te steken, ten einde aan de wereld te bewijzen dat hij een echte profeet was, het niet dierf wagen. Bij vroegere teleurstellingen en tegensla-gen putte Nand troost en be/noediging in de sterke medecijn welke men tripel noemt en het vermogen had hem dadelijk weer op de been te helpen. Thans is het vruchteloos de hulp van dit geestschenkend en zenuwsterkend middel in te roepen, want wat men onder den goed be-faamden naam van tripel de zwakken van geest nog voorzet, is niet sterker meer dan kalissewater. Zoo is het onzen vriend onmogelijk zich herop te beuren. En dat is niet alleen de oorzaak zijner trejirnis. Neen, bij 't v'erlies van 't geloof aan de almacht van Eedje, is 't bankroet gekomen van het kollektivisme, bankroet dat door 't gesukkel der komiteiten en stedelijke diens-ten en inrichtingen bewezen is. Men weet immers hoe de vriend zijn hart op dit stelsel gezet heeft, enlioe hij tôt over éenigen tijd meende dat dê geheele wereld op weg was om het in te voeren. Hij voor-spelde dit zelfs met eene zekerheid alsof dit even vast staat dat de zomer op de lengte moet volgen. Het kollektivisme is er wel is waar ten deele gekomen, maar het wordt door iedereen naar aile duivels verwenscht, en dat doet Nand pijn en maakt hem treurig. H.-j «itt meer wrt aanbevelen noch prijzen, dnar alie onze ic-cepjten lot ge- * nezing van allerlei m?.atschap|H^^|^^^H op niets uitgedraaid zijn. , Ook over onzen grooten EduV^VcM hij' het thans voorzichtig te zwijgen. Wat zou men er ook kunnen over vertellen, gezien hij "zelf niet de minste moeite meer doet over hem te doen spreken ? Ik zelf, die geen grooter pie-zier ken dan Eedje op te hemeien, ben er over uitgepraat, omdat hij geen enkeltn nieuwen toer meer uithaalt. Zoo zijn wij beiden tôt zwijgen gebracht Nand en ik, maar Nand ttekt het zich zeer aan. Op dat punt sta ik, God zij dank, toch nog een beetje vaster in mijn schoenen. Ik laat mij niet zoo gauw ter ;eer slaan, eii ik hoop wel dat mijn vriend Nand daar een voorbeeld zal aan nemen en zal trachten zich spoedig te herstellen. E. DE MAERTELAERE. P.-S. — Geprikkeld door de praatjes boven aangehaald heeft de vriend Nand eindelijk weer de pen geerepen en een verhandeling geleverd over Fabrieksraden. Een woordje dus op zijnen pas, even passend en noodig in dezen oogenblik als en studie over de garnizoensdienst voor de strijdende legers. AD3LF VAN BEN BREEN, papierhandelaar, Slacht-huisiaan 17 en 18, Gent, verkoopt aan voordeelige prijzen emballeerpapier, witte cassée, slachterspapier perkament végétal voor melkefijen, parafine papier' brouwertpapier, zijdepapier, glacépapier in aile kleu-ren, caissetten en renden voor pasteibakkers, enz Papieren zakken voor koffie, thé, malt, suikerij be-schuiten, patatenbloem, soda, klakken, hoeden modis-ten en aile andere bedrijven. Huis bestaande' sedert 30 jaren. DITJES EN DATJES Uit. de sdiool. — Onderwijzer. — Let nu eens op. Vlak voor u hebt ee het Noorden aan uwe rechterhand het Ooslen, aan uwe' linker het Wesfen. Wat hebt ge dan achter u ? Leerling. — Een stuk in mijn broek. Ik zei aan moeder dat u het zoudt gezien hebben maar dat hielp niet. Goede raad. — Leer iets, indien 't geluk u plolseling mocht begeven. Hetgeen gij hebt geleerd vergezelt u voor uw leven. Een vergelijking. — Menheer. — Ge zult den hond nooit srehoorzaam krijgen, lieve Mevrouw. — TvCb wel, met geduld. Ge waart net zoo lastig in 't begin. Qeen gevaar. - Vader. — Ik hoop tcch i uns, dat ge in het pensionaat geen varkens-worst eet, er kunnen licht bacieriën in zitien. Herman. — Maak u daarover maar ni» t ingerust, vader. Men snijdt daar de werst :6ô dun, datai debacterië-i die erin moch-:en zitten er uit gesneden worden. De beste gelijkenis. — Fotograaf. — Uw :oon heeft lang eéleden een half dozijn {.-0-;rzfiën laten m,-;ken. Hier is een afdruk, dien k toevallig bij mij heb; goed gelijker.dj vind i niet ? Maar tôt m;jn leedwezen moet ik mijnheer, dat uw zoon ze nos niet >etaald heeft... ë

Er is geen OCR tekst voor deze krant.