11" Jaargang .N' 10 Frijs jlO Gentlemen Zondafî 10 Maart 1918 DE WAARHEID K Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond Allé briefwisselingeri tejzenden naar POL DE WîTTlc, Verspyenstraat, 10, Gent, verantwoordelijke uitgever Bankroet ! De oorlog heeft vele -geloofspunten, die vroeger min of meer gangbaar waren, hun krediet benomen. Wie bijvoorbeeld gelooft nu nog dat alge-meen stêmrecht, repubiiek, demokratie, waar-borgen zijn voor de vrede en de verbroede-ring der volkeren ? Zeer weinigen! En onder die weinigen die voorgeven er nog aan te gelooven, zijn er velen van wie men met reden de oprechtheid in twijfel mag trekken, omdat hun belang zulks meebrengt. Wie gelooft nog dat meërdere welstand, meerdere rijkdom zelfs, de menschen tevre-dener zal maken ? Antwoord als hierboven. Zoo zijn er nog meer dingen waarin men ons vroeger deed gelooven en hopen, die ons als zeer aanlokkelijk voorkwamen, en die ons gebleken zijn niets meer te wezen dan zeep-bellen.En wat nog de grootste zeepbel gebleken is, wat volledig bankroet gemaakt heeft, is het stelsel der Regie. Vôôr den oorlog. was het geloof aan het heil der regie in onze stad reeds erg aan het wankelen geraakt bij al wie er mede in aan-raking kwam. Voor degasveibruikerswas zijeene wreede ontgoocheling ; zij klaagden steeds dat de gas duurder en slechter was als in de dagen der Gasmaatschappij. Van het stadswater waren zoo mogelijk de klachten nog erger; vele huizen zonder pompwuter konden maar in den uitersten woziingnood verhuurd wor-deri, omdat, zegde men, met stadswater men veelal zonder bruikbaar water zat. Voor de werklieden was het invoeren der gasregie een nog grooter ontgoocheling, zoo-als huane menigvuldige klachten destijds in DeWaarheid verschenen,genoeg aangetoond hebben. Thans, met het invoeren van het regiën-stelsel voor geheel onze levenswijze, vallen de schillen iedereen van de oogen nopens de gebreken die zeer natuurlijk, de regie aan-kl.'ven.Van de stroom klachten die ons van tijd tôt tijd kwam toegevloeid, over het rotje schuiven, de minachting en onbeleefdheid sommiger badienden, het favoritisme, stin-kende en slechte waren, onjuitt gewicht, geduw verhCvgii der p i;. enz., heb- enigmaa! ■ 1 gegeverTzîcîT te rotsn, andere bladf n als Nieuwe Gentscfie Courant en Morgenbode zijn ons gevolgd, en nu komt ook Het Volk zijne stem in het' concert mengen Om het bankroet van het regiënstelsel vast te stellen in het volgend artikeltje : GebreKhige inrichtingen m stelseîs De oorlog onderwijst ; hij leert menige zaak tastbaar vatten. Hij toontons thans dat menige dienstinstelling, — aie men genood?aakt is geweest in te richten, en waar, eer de krijg ontbrandde, op aangedrongen werd, — ondoelmatig, onprak*isch is. Vôôr de oorlog was 't verlangen van velen op de instelling van regiën verlustigd: voeding en bedrijf zouden door stedelijke diensten worden bezorgd. We worden thans sedert twee-drie jaar door zulke regie-instëllingen bediend door steden, Provinciale en Nationale Komiteiten. A\ de nadeelen, al de misbrui-ken, waartoe ze aanldd'rg geven, zuilen we niet op-sommen. 't Is onnoo'dig daar ieder ze dagelijks ziet en ondeivindt. De oorlog heeft zulke inrichtingen noodzakelijk gemaakt, voorzeker, doch de stem die uit het volk zal opgaan, zoodra rust en vrede zuilen weerkeeren en 't gewoon leven herneemt, zal eenparig luiden : geef ons den vrijhandel weer, leve de han ielsvrijheid ! Dezelfde bemerkingen gelden voor de ambachten, die men gemeend heeft in regie te moeten uitbaten. De geschiedenis van het graven der darsen le Gent, ligt ieder nog goed in 't geheugen. Zoodra de oorlog eindigt, zal het eenstemmig klinken : leve de beroeps-vrijheid, met werkmansbescherming. De voorstanders van de algeheele regiën zuilen het niet moeten wagen, na den oorlog, hunne droomen bij de menigte ernstig te pleiten en ze door het volk te doen slikken. Dat denken wij ook. Voor het thans levend geslacht, en wellicht nog voor een volgend, zuilen de regieapos-tels — indien er zulke nog zijn — er niet meer voor den dag moeten meê komen; En dat de gebreken van het stelsel niet aan de personen, maar wel aan het stelsel liggen, wordt bewezen door het feit dat de klachten algemeen en dezelfden zijn, in aile steden en landeri waar men het heeft inge-voerd.—— Ouer Pensïoenen en m (Vervolg en Slot) In het vorige nutnmer hebben wij klaar aangetoond dat Vooru.it zelf bekennen moest dat hij in zake van beheeren van een Pen-sioenfonds geheel onbekwaam was en onrecht-vaardigheden bedreef of liet bedrijven door dezen welke er deel van maakten. Dit kon overigens niet anders. Wie de inrichters vaii dichtbij kent, zooals wij overigens, weet geheel goed met wat slordigheid zij in al zulke zaken te werk gaan. Van eene geordende vereeniging, alwaar allesgoed in elkander is gesnoerd, willen zij niet weten en is ook boven hun begrip. Liefst verkiezen zij een warboel wat hun dan toe-laat er mede te handelen zooals zij dat verkiezen.'t Is ook daarmede dat zij het Pensioen-reglement wijzigden, tôt groot nadeel der leden, en dat zij met « p nsioeneeren » omsprongen naar eigen belieften. Zij vermindérclen het pensioen zooals zij dat begeerdenzn lieten de gepensioeneerden maar tôt een zeker aantal komen. Zoô een règlement, var « haken en oogen liet hun toe ailes los te maken wat zij ma wilden. Zij hielden met niets of niemai daar rekenirig van. Zii noemden dat een pensioen dat . gratis aan de leden schonken... Én terwijl . zoo volop aan het kletsen waren met all( hande grove onwaarheden, deden zij nie anders dan de arme leden van « Voorui aan hunne inrichtingen binden, dwongen hi er ailes te koopen wat zij noodig hadden, i op die manier waren zij « gekoord en g bonden » overgeleverd aan « Vooruit » vo dat beetje pensioengeld dat zij dubbel f tripel betaalden. Vooruit die iets voor niets zou geven, a: zijne zoogQiaamde leden !!! Och kom, ; laten de leden, npg çjgt e&ns deelen in c winst die er verwezeriïij'lîf wordt. Zij geven enkel terug wat zij de leden veel doen betalen hebben op ailes wat 2 aankoopen, en van dat te veel krijgen zij no niet eens een deelije intrest voor het gi leende geld. In hunne verregaande onbeschaamdhei gaan zij zoo ver « vergelijkende cijfers » 1 gaan putten uit de tabellen der Staats-per sioeneering. Welnu het Staatspensioeneeringsregle ment is een werk dat veel studiën en opzoe kingen heeft gekost. Het is een werk dat geheel voorzichtig j tôt stand gebracht, wanthet moest nutiig e duurzaam zijn. De vergelijkende tabellen zijn van ovei wegenden invloed in zaken pensioeneering maar dat laat niet dat de gewone grootspre kers en stoeffers van « Vooruit » verklarei dat zij het beter inrichten dan de Staalspen sioeneering, gezien zij zich meer opofferin gen getroosten om het pensioen voordeelige tè maken. Wat gemeene bluffersl Datdurft van opoffering gewagen en 't zijr de leden die ailes moeten betalen. t Is toch maar te durven ! En terwijl zij da neerpennen doen zij anders niet ! dan be-snoeiingen en inkrimpen om de menscher zoo weinig mogelijk pensioen te moeten uit' betalen. Hier hebben wij nog een treffend voorbeela van hunnen opofferingsgeest. Leest maar : « Eene laa'ste wijziging werd ook nog aan het oud Pensioen-Réglé ment gebracht : De weduwe alleen ziel het pensioen cf de rcctften op pensioen van wijlen haren echtgenoot op iiafir. overgaan, zooals in he' be--StSaî^ic pGHSicenfcVîds. Dcch z'-:, o t -n £. g t ',i\. 1 deel van het pensioen of der pensioenrec îten verwor-ven door ha:en echtgencot gedurende de j-iren van hun huwelijk. • • Dit is rechtvaardig, want hetkan gebeuren dat eene vrouw pas met een lid getrouwd is als het wordt ge-pensioeneerd, en de Maatschappij kan toch aan de weduwe het pensicen niet betalen door den man schiei alleen verworven. > Dat is een subliem gedacht. Dat is eene aanmoediging voor het huwelijk. Waar gaat « Vooruit » naartoe met de lief hebbers van de « vrije liefde » ? Deze zijr voorzeker uitgesloten ? • Waarom aan het règlement niet toege-voegd dat .men te minste 3 kinderen moei hebben om aan de voorwaarden van het pensioen te voldoen? Geen Malthusianisme meer; geen vrije liefde. Nu gij de bureelen van den Burgerlij-ken stand in handen hebt, moet gij zien dai er « brood op de plank » is. Uw pensioen-reglement kan er veel toe bijdragen. En ru gaat het om het pensioen dat mer gratis volgens de inrichters bekomt. Onder dat artikel gratis komen nu al d< aankoopverplichtingen die men jaarlijks moe do'en. De prijzen die men u voor ailes aanre kent is niet uwë zaak maar wel die van he beheer. Men zal wel rekenen dat men e goed komt en aangezien de leden verplich zijn van te koopen, zijn zij dan ook verplich te betalen zooveel als er toe staat. Maar hoe kan het ook anders? Maatschap pijen van verzekering, enz. maken bij hunni stichting een stichtingskapitaal. Tarieven wor den berekend en overwogen vooraleer ii toepassing te worden gebracht, en om eem zekere som te bekomen moet men zôôvee storten per jaar of per maand, gedurendi zôôveel jaren. In « Vooruit » vindt men dat niet noodig Geen stichtingskapitaal, niets, niets daarvan Enkel moet men zijne aankoopen doen aai zooveel per jaar en gedurende zooveel jaren Is het dus niet duidelijk dat « Vooruit » d' inleggelden rekent in zijne verkoopprijzei van al wat men aankoopt, en is het dan nie grof gelogen dat men de leden « gratis » eei pensioen bezorgt. Wie kan nazien als men verondersteli 20 ctm in de week te moeten inlèggen', of mei op al de koopwaren die men noodig heeft e geen 40 ctm of het dubbel aànrekent? Waa om zoo een irlgewikkeld stelsel? Om de leden aan hunne verkoophuizen t verplichten. De menschen zien zich dan ge dwongen — voor dat brokje pensioen -daarin te blijven, al zijn de waren nog zo duur en slecht, en al wordt hun aile vrijhei ontnomen. —0— ADOIF VAN DEM BREEN, papierhandelaar, Slach huislaan 17 en 18, Gent, verkoopt aan voordeelig prijzen emballeerpapier, witte cassée, slachterspapie: perkament végétal voor melkerijen, parafine papic brouwerspapier, zijdepapier, glacépapier in aile klei ren, cais«etten en ronden voor pasteibakkere, en; Papieren zakken voor kolfie, thé. malt, suikerij, b< schuiten, patatenbtoem, soda, klakken, hoeden, modi! ten en alie andere bedrijven. Huis bestaande sede: 30 jaren. > il» < = ^rrr- •; VAN XLES WAT Voor beter brood— Wij lazen in Vooruit van 22 Februari 1.1. het voinde berichtje van « Karel » zijnen zij briefwisselaar uit \ legouwen : -ij < Ten gevolge eer conf^rencie, door Dr. Thébaut, :r- voorzitler der < Fe ratie der Verdedigingskomiteiten fs van Henegouwen»e La Louvi'ère gegeven, zijn ver-zoekschriften in omop gtbrscht, — en met duizenden * handteekens beklqi, — waarbij aan het Nationaal in Comiteit te Brusn aangedrongen wordt op 600 gr. ;n brood per dag en v meer vet. -r • - e_ Van af 15 Februj kondigt men eene vermindering van den broodprijs <i en eene grootere rantsoeneering meelhoudende stof i en vet. » -n Die verminderin^an broodprij* is nog niet geko-men, maar het broc isminder «goed>. Om ons beter in en meer brood en et te kunnen verstrekken is het .jj Nationaal Komiteit : Brussel hoofdzakelijk aangewe-j • zen op onze bond^ioten, vooral Amerika, waardoor le aan de Comtnissionor relief in Bélgium de noodige kredieien foegeken vrorden om ons le bevoorraden. te Over eenigen tijd sireef de XX* Siècle, thans ver-j; sctiijnende te Le HTre, dat wij aan hei hoofd der lijst i van de te bevo'orradi volkeren gingen gesteld worden. S Welnu, als wij aa 't hoofd dier lijst staan, dan vra-î- gen wij ons af hoe ,it met de anderen wel mag gesteld wezen ? d — ■ e Oorlogsgereehtfgh d. — Ten gevolge van het uitbre-ken .en voortdurer van den oorlog zijn er allerlei nieuwe : ;.toeitanden i il 't leven geroepen geworden, waaraan — ten voc oopigen titel — het gerecht zich op min of meer jischikte of krëupele wijze heeft trachten aai te passn. Ziehier een belarfrijk arrest van het Hof van Ver-breking dat evenee s in dien zin is op te vatten : S « Volgens de ter .^n van dit arrest, kan de bui'ten-] gewone bepaling dr wet van 4 Augustus 1914, welke verbledt vcrvolgingj^i in te spannen, in burgerlijke of handelszaken^ tegei de onder de wapens zijnde staats-burgers, niet ingerepen worden door den militair o"f het lid van de burgr.wacht die, ofschoon wel deelge-nomen hebbende a n de operaties, definitief uit het léger pntslagen en het burgerlijk leven teruggetre-den is. Maar zij, die zich n dit geval bevinden, evenals een groot aantal anderer onzer staatsburgers, v/ier terug-keer in hetland volsrekt onmogelijk is, zijn beschermd door de beginselen. yelke het ontzag huldigen voor de rechten der veïdjdiging en de gevolgender over-macht » l De ôorlogstoestan en zijn, vooral noodlottig gev/eest voor de belangen der huiseigenaren. Immers voorhen verduurde het lever even veel als voor anderen; wel in tegendeel het oncerhouden hunner eigendommen sloeg op en de opUengst verminderde geweldig en hield dikwijls op he lemaal. En let wel op dat zij, de huiseigenaren, juist 'unne kapitalen — dikwerf zuur gewonnen spsarcen en — gestoken htdden in een slach van belegginge:) die door den band het meest beslag en het minst inkomen opleverden. Erzùllen na dën o .rlog denkelijk niet veel liefheb-bers meer zijn om te ;bouwen ! Ten ware de huisr^nte aanzienlijk steeg...? Wa lezen in de Morgenboae : « Er woidtin .dc.0^ intrek der school (hedoeld is de scliooi der Zusiers van Lietde, iviuk naarstraàt. Hed.j gesproken over de vrouwen, welke zelfs nog geen last hebben van'n groot gezin, die bijna aile, dagen met iets buiten komen. dat zeer goed verborgen is. Welnu, trots dat geheimzinnig gedoe, weet men nochtans wat zij bij zich hebben. De kinderen zeggen . het luidop : « daar gaan za weer met den overschot van onze flutjes. > Men verzekerde ons ook van welingelichte zijde.dat in bijna al de scholen, door onderwijzeressen, onder-wijzers en vrouwelijke bedienden, broodjes naar huis worden medegenomen. Ook zou men moeten denken aan die arme kinderen, die door ziekte vethinderd zijn ter school te komen. De onderwijzeressen en onderwijzers, zouden hen de broodjes kunnen latèn bezorgen, door kinderen die in de buurt wonen. Zij zouden daarmede een goed wèrk verrichten, en meteen die dutsen 'n groote dienst bewijzen. Het Komiteit geven we in overweging, om in aile scholen orders te geven de broodjes die over zijn, onder de kinderen te verdeelen. > Wij meenen dat er reeds zulke orders gegeven zijn, maar orders geven en uitgevoerd worden is twee. " Çynecocrafie „ Wat is dat voor eene « cratie » zal menig lezer zich wellicht afvragen ? Wel het woord — niet het gedacht — hebben wij daar pas zelve aaneengeflanst ; het beduidt : vrouwen-bewityl (*). De verdrukking en de bevrijding der vrouw wordt-nog immer overal, vooral bij de man-nen, 'druk besproken in de verschillende ' richting. 1 Onlangs verscheen daarover nog 't vol-gende in het Hollandsch blad De Hérault : € In zooverre de tegcnwoordige vrouwenbeweging ; dan ook ten d el heeft, om de gaven, door God aan de vrouw geschonken, beter tôt haar recht te doen komen en menige onrechtvaardige bepaling in de wetgeving, 1 waardoor aan de vrouw onrech't wordt aangedaan, uit - den weg te ruimen heeft deze beweging onze hartelijke i sympathie. Maar zoover deze beweging uitgaat van een » valsche gelijkheid tusschen man en vrouw en daarom oppolitiek-maatschappelijken kerkelijkgebied dezelfde rechten voor de vrouw als voor den manopeischt, kunnen en mogen weniet anders als principieel ons daar-tegenover stellen, omdat deze valsche gelijkheid lijn-j recht ingaat tegen het Woord van God. » Het « Woord van God » zal heden. ten ! dage, voor vele « gynecocraten » te weinig \ opklarend zijn om ze tôt eenstemmige prak-t tische besluiten te brengen. j Maar ons schijnt toch dat dezelfde rechten voor man en vrouw opeischen moeilijk steek j houdt. Zoo b. v. voor wat betreft het stem-j recht, zouden manneliike en vrouwelijke kie-r zers niet in hetzeifde kiezerskorps te zamen kunnen kiezen, zonder dat daardoor naijver en getwist ontstaan over de te stellen — mannelijke of vrouwelijke — kandidaten. " Waren de lijs e t gemengd dan zou elke partij voor zijne kandidaten.« panacheeren ». , Om dit te beletten, zouden er twee kie-j zerskorpsen moeten zijn, een vrouwelijk en een mannelijk met ieder zijne eigen kandidaten. Maar dan zijn scherpe tegenstellingen in de beraadslagende vergaderingen zelve te ~ verwachten, gevolgd van stemuitbrengingen en beslissingen ten voordeele en behoeve \ van eene der twee partijen. Démocratie is niets anders, volgens Mul-; tatuli, als de overheersching eener meerder-1 heid over de minderheid. t Volgens de jongste statistische opgaven, (*) Van 't Grieksch guny = vrouw en cratia = macht, verraogen. zijn in ons land — en ook in andere — de vrouwen in aanzienlijke meerderheid. Zoo dus zou het algemeen stemrecht zonder onderschgid van kunne uitloopen niet op démocratie, naar den zin van Multatuli, maar op gynecocratie, naar onzen zin : 't is te zeggen vrouwenheerschappij. Sphinx. Brief van Pe Maerfetaere Hog de Rus ZwnnofloIsReroHski Heer Opsteller, Gezult zeker wel verwonderd zijn te zien dat ik op het onderhoud met onzen Russi-schen vriend terug kom. Om u de waarheid te zeggen, ik was het niet van zin, maar Eedje die in uw blad het eerste deel van dit onderhoud gelezen heeft, zei : — Vertel nu maar het overige ook, de wereld mag wel weten dat wij wederom dege-nen geweest zijn die een groote natie optlen weg geholpen hebben om een geheel nieu-wen staat van zaken te scheppen. Dat kan niet anders dan ons aanzien en onzen roem verhoogen. — Ongetwijféld, Eedje, zei ik. Het zou mij zelfs niet verwonderen als de een of anderen dag de nog in oorlog zijnde mogendheden hunne zaakgelastigden naar hier zonden om raad te ontvangen hoe zij de moorderij kunnen doen eindigen. — Mij ook niet, en als zij komen ben ik gereed,antwoordde hij eenvoudig, en voegde er bij, als zij vernemen wat wij voor de Rus-sen gedaan hebben is er kans dat zij zich zuilen spoeden. Hoe gauwer gij dan het vervolg geeft hoe beter. Van datverlof maak ik nu gebruik. Ge moet dan weten dat de vertrouweling van Lenin eu Trotsky niet orimiddellijk 11a ons gesprek vertrokken is. Acht dagen nadien kwam hij terug, en begon als volgt in zijn gebroken Nederlandsch : — Geheel ons onderhoud heb ik naar Petrograd getelegr'afeerd, waar men er zeer tevreden over was, en langs denzelfden weg heeft men mij opgedragen nieuwe en uitvoe-riger inlichtingen trachten te bekomen. — Ik ben geheel tôt uwen dienst en moet u niets verzwijgen. — Hebt u dan geen geheime diplomatie? — Ja wel, doch slechts voor onze gaaien. — Wat ziju uat, gaàieil ? — Dat zijn wat bij u demoujieks zijn. — Ah, ik begrijp, de !as!dragers. — Geheel juist, scherpzinnige Rus. Wilt u nog meer weten? — 0, ja, veel meer. Wat is uwen regee-ringsvorm, monarchie of repubiiek? — Noch het een noch het ander, ik zou zelfs moeten zeggen dat dien vorm geheel nieuw is. Enkel met het leenheerlijk stelsel heeft hij eenige gelijkenis. — Wil u mij dat nader uitleggen ? — Volgâarne. Onze koning of keizer, zooals ge hem noemen wilt, hetft de alleenheer-schappij, maar is even als de Lodewijken in Frankrijk en de Olto's en Hendrikken in Duitschland, in de middeneeuwen, afhankelijk van zijne omgeving. Wat voor deze vorsten.de baronnen waren, dat zijn bij ons de vaksecretarissen. Enkel met dit verschil : De baronnen maakten het dikwijls hunne vorsten zeer lastig, terwijl de onze met hunnen keizer steeds in de beste verstandhouding leven. Zij ondersteunen en beschermen zich wederzijds. En de keizei heeft ook zijne graven, die geheel en gansch van hem afhangen, net als de markgraven, paltsgraven, dijkgraven enz., geheel van de keizers afhingen. Zij hebben de titels van rédacteurs, boekhouders, bestuurders, mees-tergasten, enz. Zij zijn een sterken steun vooi het Staatsopperhoofd. — Wat behendige politiek ! Daarmede hebt ge zeker nooit geen last van binnen-landscbe onlusten? — Thans gelukkiglijk niet meer. Vroegei waren er ook van tijd tôt tijd ophitsers, die de massa wilden gebruiken voor een omwen-teling, maar dank zij de Roode Garde-> waar-van ik u gesproken heb, waren die onluster spoedig.onderdiukt,-— de opstokers werden zooals ge begrijpen kunt, uit het Rijk gezet — Niet meer dan redelijk. Maar hebt ge .nooit geen krijg moeten voeren met buiten-staande vijanden ? — Welja, onophoudend zelfs. — Hadt ge vele vijanden ? — Ongelooflijk veel. Vijanden door der handel, en vijanden door onze politiek. Wi mochten bijvoorbeeld de bakkers niet me vrede laten. Wij vonden en vinden nog steedi het zeer onrechtvaardig, dat anderen oot brood en koeken mogen bakken, en daar voor hebben wij niet opgehouden strijd te voeren. Als o^'bakken is hetimmersger.oeg Maar om ons te plagen legden er zich mee: en meer groepen op het bakken toe, zooda nu elke politieke partij zijn eigen brood bakt — En met welke middelen voerdet gi den krijg tegen de bakkers ? — Met zeer eenvoudige : Wij scholden z< uit voor toogliggers, even als aile andert concurrenten, schreven dat ze hun gewich niet gaven, en dat het bij ons 't beste broot was der stad. — Wat toch zeker niet warr was? — Neen, maar wij hadden opgemerkt da stout gesproken, half gevochten is, en da smaak veelal afhangt van hypnose. De hyp noteuîs zooaisge weet, kunnen hunne sujet ten paardevijgen doen knabbelen voor zoe tekoçk, en door gestadig te herhalen Uat on brood .en al onze waren de beste zijn, werden onze sujetten gehypnotiseerd ! In de politiek deden wij eveneens ; wij scholden onze concurrenten gestadig uit voor bedriegers, en zwoeren bij hoog en laag dat wij de besten waren. — Gaf dat goede uitslagen ? — Niet zooveel als wij wel wenschtten, want de anderen deden dat ook, en het ging zeer moeilijk elkander eenige gaaien af te nemen. — Hoe zijt ge zoo rijk geworden, zooals blijkt uit al uwe eigendommen? — Onder ons gezegd en elders gezwegen, dat is niets dan oogverblinding. — Hoe zoo? — Wij hebben hier een spreekwd'ord dat luidt : « Met den blaai vangt men den gaai ». Dat wil zeggen dat men om de dommerik-ken, — die toch overal de meerderheid uit-maken— en die men noodig heeft om aan macht te geraken, door pracht en weelde de i- oogen moet kunnen verblinden, willen zij zich laten meeslepen. Men moet rijk zijn wil men geteld worden. Wie het niet is enop de j gaaienvangst wil uitgaan, moet zich behel-| pen met den schijn. Het is wat wij gedaan hebben. Moesten i bijvoorbeeld al on;e eigendommen onder i den hamer komen, ik weet niet of de op-| brengst zou volstaan om ieder het zijne te J geven. Zoo hebben wij ons ook vele vrienden | gemaakt onder de lieden die ons voorheen ; vijandig waren. Zij zien nu dat wij vurig;e ver- dedigers geworden zijn van den eigendom. - *"y t — Verb.azend ! Grootsch! Dat is al wat ik i zeggen kan. De roep over de bekwaamheid • waarmede uw Rijk bestuurd wordt, en die i tôt in Ruslandisdoorgedrongen,is nietover-i dreven. Had Nikolas II dit gekend, vast en | zekei zat hij nog op den troon zijner vaderen. j Ik vertrek onverwijld naar Rusland om ! onze vrienden een trouw verslag te geven ! van al wat ik hier gezien en gehoord heb, en j ik ineen u te mogen verzekeren dat de Bol-' schewiki uwe voetstappen zuilen volgén. f Dank, duizendmaal dank, mijnheer, en de ; groeten aan uwen wakkeren Hetman. Ik wenschtte hem een voorspoedige reis, : gelukkig iets te hebben kunnen bijdragen om j ginds een Vooruit in het groot te stichten, J waaraan men nubezig is, gelijk of we dage-■ lijks uit de dagbladen vernemen. ! E. DE MAERTELAERE. lezers « BeSchouwingWt over undéareHitGi' \ tiek » waarin onze medewerker « Sphinx » E langwijligf uitweidde over den aard en het h wezen der Oosterlingen en voorzag dat de | Japanners te zamen met de Chineezen in het " wereldgebeuren een stil aan immer gèwich-tiger roi zou gaan spelen, die met der tijd een geweldigen terugslag zoude hebben op de Europeesche toestanden. Nog is de oorlog niet geëindigd en reeds begint die roi zich scherper en machtiger af te teekenen : Wij lezen, inderdaad, in de nieuwsbladen de volgende beteekenisvolle mededeelingen, die, volgens ons, de voorteekenen zijn dat Jspan het er op toelegt om zich den Rus-sischen warboel te nutte te maken en een duchtig stuk uit de Aziatische bezittingen. van het voormalig Czarenrijk te snijden : « TOKIO, 1 Maart (Havas) : In antwoord op eene interpellatie in de Kamer verklaarde burggraaf Motano, s dat het moeilijk is zich eene scherp omgrensde voôr-j s'elling over de draagbreedte van den Russisch-Duit- sch en vrede te maken. i De redenaar v.oegde er aan toe dat, zoo spoedig de f vrede werkelijk geS'oten is, Japan zeer doortastende | afdoende maatregelen zal nemen, om in den toestand stelling te nemen ; de afreis van den burggraaf Uchida uit Petersburg is door den gevaarlijken toestard ver-oorzaakt geworden die hier heerscht ; maar de afreis : beteekeiit geene afbreuk met Rusland. » Hum 1 Hoe leuk de Japs daarbij met hunne bond-genoten omspringen bewijst het volgende bericht : AMSTERDAM, 1 Maart. — Volgens eene melding der Associated Press uit Washington heeft Japan zich tôt de Vereenigde Staten en de Ententemachten ge-wend met het voorstel om gemeenschappelijk in Sibérie militaire voorbereidingen te treffen, Japan,zoo heet het, is ook bereid alleen op te treden, maar. zou echterjgaarne zien als Amerika en ententeroepen deelr nameh. Het geldt vooral de groote voorraden van % allen aard die langs de Siberische baan liggen. in zeketheid te brengen. De regeering der Vereenigde Staten is met het Japaansch voorstel niet geheel t'akkoord (?) maar zal het toch nog in den loop der làtere onderhandelingen goedkeuren. Reuter bericht terzelfdertijd van eene bespreking die 1 Balfour met den Japaanschen gezant heeft gehad. Vo'gens een Pekings teleg;am van de Times geldt . een ingriipen van Japan eerst en vooral de in zeker-lieid brenging van de in Siberie opgestapelde 500,000 ' ton munilie. » De sluwe Japs weten wel dat de Vereenigde Staten ' n de Entente machten elders : genoeg de handen vol hebben en dat de ont- • , zettende afstanden en het ontbreken van . scheepsruimte voor dezen een onoverkome- t lijk beietsel zijn om aan de bondgenoot-: schappelijke uitnoodiging gevolg te geven. i Maar zij moeten niet denken dat de Japs er op-uit zijn om hun rijksgebied uit te brei-: denl 't Is maar alleen om die 500,000 ton : munitie ineester te worden. t Ook trekt brother Jonathan (U. S.A.) eene 1 vieze tronie, maar wat te doen ten zij in 't diepste van zijn gemoed te erommen : « Gele Kerel, dat zal ik U bij de eerste t gelegenheid (?) betaald zetten. » t î Maar Japken heeft ziine troepen, vloten - ; en kapitalen zorg- utdig b spaard e: s >at nu ginder ter plaatse, slagvaardig, metonge- j repte kracht. ■ s Het volgend telegram bewijst dat hij inder- M

Er is geen OCR tekst voor deze krant.