De waarheid: socialistisch weekblad

933 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 05 Juli. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/z31ng4jd4j/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

8e Taargans. Nr 30 Prlis : S Centiemen Zondag 5 Juli 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VRIjEN SOCIALISTENBOND „ Voor 3 maanden Fr. 1-00 Sleolits liIj die de vrlj» Voor 6 maanden » 2-00 heid van anderen lief ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENOEN NAAR DE heett 1» aie «el! woar- Voor 1 jaar » 4-00 •"ne. Nieuwe Veemarkt, 19, GENT iiinAitrAfl varHpti vnlfranc Ava«*aû4ilrAwtW Een gelukkige (? der aarde « Eert Vader en Moeder opdat gij lang moogt leven op aarde ». Zooluidt hetreedsgedurende duizende jaren. Hieruit blijkt dat « lang leven » ten allen tijd beschouwd werd alshethoogste geluk. Raar, zeer raar zijn dan ook de men-schen die niet wenschen oud te worden. En toch voor hoevelen is een lang leven niets dan een lange lijdeneweg, een lange marteling ? Wij, werklieden, beelden ons veelal m dat het leven voor ons alleen ramp en amartvol is, en dat de hooggeplaatsten zich gestadig baden in plezier en wellust. Maai ziet nu eens naar het leven van dien Keizer van Oostenrijk, een der aller-hoogsten op deze wereld. Wat heeft het teng leven hem gebracht ? Eene reeks van rampen, zoo ontzettend, zoo zwaar, als misschie-n nooit aan geen ander mensch zijn overkomen. Op 18 jarigen leeftijd werd hij op den troon van een Rijk geplaatst, datmoeilij-ker te regeeren is dan elk ander, omdat het samengesteld is uit veel verschillende volkeren, allen elkander min of meer vijandig, en gestadig met elkander twis-tende.Zijne regeering was eene onophou-dende worsteling, een vergeefs pogen om al die tegenstrijdige, twistende elementen bijeen te houden, en ze tôt een enkel volktedoen versinelten, of ze ten minste te leeren elkander te verdragen. En alsof de kwellingen die een derge-lijke kroon medebrachten, niet genoeg waren, werd Frans-JtDzef in zijne femilie beproefd, zooals wellicht nog geen ander sterveling. Den 1 Juni 1867 werd zijn broeder, aartshertog Maximiliaan, Keizer van Mexico, te Qeratero doodgeschoten, eene ramp die de schoonzuster van den Keizer van Oostenrijk, vrouw van Maximiliaan, het verstand deed verliezen. Wij weten nu wel dat dit zijne schuld was door Keizer te willen gaan spelen bij een volk dat er niet mee gediend was, maar die gekroonde menschen, met hunne geheel andere opvoeding «1 over-geërfde beginselen, hebben dien troost niet, en dergelijke ongelukken treffen hun even diep als dit met ons het geval is wanneer een bemind familielid ongelukkig aan zijn einde komt. Den 30 Januari 1889, werd zijn zoon, aartshertog Rudolf, vermoord tijdens een feest, op het slot Meyerling. Den 1Q September 1900 werd zijne vrouw, keizerin Elisabeth, vermoord te Genève. En nu zijn neef, aartshertog Frans-Ferdinand en diens vrouw, te Serajewo d®n 28 Juni 1914. Is het wonder dat de oude man, bij het vernemen van het akelig nieuws, de wan-hopige klacht slaakte : « Afschuwelijk ! Afschuwelijk ! Op deze aarde zal mij dan niets gespaard zijn? » Waarlijk, er is meer waar geluk te vin- den achter den ploeg dan op een troon. ♦ Braaf zoo ! Het gebeurt niet veel dat we h£t blad Vooruit kunnen prijzen. Reden te meer als de gelegenheid zich eens voor doet, ons te haasten. In hetnummer van Dinsdag 30 Juni laatst, vertelt het zijn lezers een droeve gebeurtenis. Gezel Stauning, aanvoerder der sociaal-demokratie in Denemarken, is ook tweede voorzitter van het Parlement aldaar. Daar de eerste voorzitter ziek was, moeat hij de zitting leiden; hij kwarn een half uur te laat, was daarbij stom-dronken, en stak zooveel zotte fratsen uit, dat men het goed vond hem naar een gezondheidsgesiicht te doen. Partijgenooten, roept Vooruit hierbij waarschuwend uit, hoeden wij ons voor den drankdulvel ! Ehwel, wat zfcgt men daarvan, is dat niet braaf en schoon ? Waar vindt men het nog dat menschen met een zedelijke kwaal behebt, anderen waar-schuwenvoor besmetting? Wel hebben wij nog gehoord dat misdadi-gers op het schavot tôt de omstanders zeg-den : « Het is het spel, den drank, of het slecht gezelschap, dat mij zoover gebracht heeft, neemt een exempel aan mij ». Maar de meesten verlieten de wereld in stilte, en sedert men hier niet meer guillotineerd blijven we van aile dergelijke lessen verstoken. Hetzelfde ongeval als aan gezel Stauning is overkomen, hangt alLe dagen ove?r het hoofd van zekere opstellers van Vooruit, en, in plaats van anderen mee in het ongeluk te willen trekken zooals tu-ischers, drinkebroers, liefdezotten en andere zwakkelingen, die hun evenwicht verloren hebben, gewoonlijk doen, zegt Vooruit : Partijgenooten, hoeden wij ons voor den drankduivel ! Men mag er van zeggen wat men wil, maar wij vinden het braaf. Nog schooner — en stout zelfs — wordt die daad, als men bedenkt dat dit een be-dekte afkeuring inhoudt aan het adres van Moeder Vooruit, die met hare brouwerij den « drankduivel » een handje helpt om slacht-offers te maken. Het mocht haar wel eens gezegd worden, en komende van die zijde kan snen nataurlijk niet aan laster denken. Moeder Vooruit krijgt van de opstellers van haar blad nog een ander lesje, ook op bedekte wijze wel is waar, maardaarom niet-temin zeer raak. Het blad deelt mede dat het huis Wana-macker, te New-York, besloten heeft te sluiten van den Vrijdag avond tôt den Maaadag morgend; daardoor krijgen de bedienden drie nachten en twee dagen vrij. Tôt hiertoe sloot het magazijn den Zater-.dag middag, zooals dit in de Vereernigde-Staten meesrtal het geval is. Het bestuijr van dan grootwinkel heeft eer-at een onderzoek gedaan, waaruit gebleken is dat het dien maatregel ko,n nemen zonder grooteschade te lijden in zijne verkoop. Zeer terecht zegt Vooruit, dat dit een goed voorbeeld is dat dient nagevolgd te worden. Maar hij zou willen dat de wet zich hier-mede zou bemoeien, en drijft den spot met onze wet op de Zondagrust. De opstellers mogennatuurlijk niet zeggen dat Wanamacker geene wet noodig had om dit goede voorbeeld te geven, en niemand hier Moedar Vooruit zou kunnen verbieden hetzelfde té doen, al was het in een beetje mindere mate,bijvoorbeeld deZaterdag avond sluiten, om te beginnen, om dan later de Zaterdag middag te sluiten. Als eriemand is die dat voorbeeld zonder schade kan geven, is het w«l Moeder Vooruit, want niemand heeft trouwer en vaster klan-ten dan zij. Ook dat is schoon en braaf van wege de opstellers dat aan Moeder eens voorzichtig te hebben laten weten. Onze gelukwenschen daarvoor. ♦ >« Brief van 1*e Maerfelaere Heer Opsteller, Depolitiek is een goed artikel om zaken in te doen, als men gekalant is wel te ver-staan. Men zal zeggen : « Aile artikelen zijn goed als men er genoeg in te doen heeft. » Ik zal het niet betwisten, maar toch geloof ik dat er weinigen zijn die het bij de politiek kunnen halen, althans voor hen die sedert lang geplaceerd zijn en een klrenteel hebben waarop men kan rekenen. Jonge beginners hebben het kwaad, omdat aile klanten om zoo te zeggen genomen en getest zijn. Het gaat hiermede als met het bakken van brood; wie zijn vast klienteel heeft en goed ingespannen is, doet goede zaken omdat de groote bak-kersbazen zich met elkaar verstaan nopens de prijsregeling, maar voor al wie nog moet beginnen is het moeilijk. Zoo gaat het ook in de politiek, dat eigenlijk, ook een « bakkerij » is : Gelijk de eenen brood bakken, hebben de andere voor specialiteit, het bakken van wetten. De voordeelen van het laatste bedrijf boven het eerste springen dadelijk in het oog als men nagaat daf er gpen leertijd voor noodig is. Het bakken van brood hoe eenvoudig ook, vereischt onderricht en oefening; het maken van wetten kan elkeen zonder de minste voor-afgaande kennis. Heden is men dagblad-schrijver, gïondeigenaar, advokaat, herber-gier, mijnwerker, schoenmaker of landbouwer en morgen wettenmaker, en men kan de stiel zopder eenige voorbereiding. Maar dat is niet al. Bij brood kan een bakte mislukken, het kan aanbakken, verbranden, de gist kan verstorv&n zijn, men kan slechl meel lukken, enz. Dan loopt men gevaai klanten te verliezen, wat zeer onaangenaam is. De wettenbakkers hebben zooiets niet te vreezen ; de bakte mag mislukken, aange b«6nd zijn, de klanten denken dat ze zicb niet mogen verleggen. Gebeurt dit al me eenigen, dan worden zij in den regel spoedij; door gewetenknaging gekwolen en keerer zij spoedig bij hunnen eersten bakker terug Ook moeten de wetteamakers geen kapitaa in de zaak steken of geen krediet gevan. Zij krijgen onbepaald krediet van de klanten, en deze betalen bovendien aelf aile kosten van inrichting en van reklame; daardoor maken de oudepolitieke bakkers ook nooit bankroet. H&t is dus niet te verwonderen dat een zoo voordeelig bedrijf vele liefhebbers vindt, maar ook hierin, meer dan in eenig ander vak geljdt het : « Velen geroepen, maar wei-nig uitverkoren ». Wat is daaraan te doen? Niets! Het geluk is niet voor iedereen in deze wereld. Deze waarheid kan treurigzijn voor al wie het tegengaat, maar is dat eene reden voor dezen om de anderen hun geluk te benijden en hun hart op te vreten van jaloerschheid en afgunst? Zal dat daarmede veranderen ? Ik geef deze vragen ter overweging aan P. en aan M. D., die mij en mijn vriend Har-dyns aanvallen. Hunne kwaadaardigheid heeft geen andere oorzaken dan nijd en afgunst. Zij zouden in onze plaats willen zijn. Ook zijn ze kwaad omdat hunne kandidaten in de laatste kie-zing niet gekozen zijn, en de onze wel. Niet wetende op wie hunne mislukMng wreken, moeten wij het ontgefden. Alsof wij het kon-éen helpen dat zij te laat begonnen zijn! En daarom wordt ik een « mouwefrotter », een « slapzak » genoemd, en mijn vriend Hardyns ean « bierhoofd ». Niet tevreden mijn persoon te beleedigen, begaat P. de laagheid er mijne echtgeuoote bij te slepen, die niets in de politiek te zien heeft. Het mensch wordt naar het schijnt er een grief van gemaakt dat ze « stoelkenszet-ster » geweest is, en ik zou haar slechts ge-trouwd hebben voor haar geld. Tôt wat politieke haat zich toch laat ver-voeren!Gesteld dat dit waar is, zou ik dan de eenige zijn diegetrouwd is voor het geld? Gebeurt dit niet aile dagen? De acht-baarste en treffelijkste menschen trouwen voor niet anders. « Geen geld, geen liefde », is een stelregel die bij aile gestudeerde en ont-wikkelde menscken in praktijk gebracht wordt. Bij groothandelaars, fabrikanten, ban-kiers, barons, ja tôt bij prinsen en koningen is de grondslag van elk huwelijk het weder-zijdsch fortuin, en wat voor zulke deftige lie-den goed is, kan voor ons geen kwaad, meen ik. « Daarbij ze was haar zeven en veertigste » jaar voorbij, dus geen nood meer dat afe » aan 't vaderland nog zeven zonen zou » schenken. » Hoe gemeen, niet waac, de ouderdom van eene vrouw — die zij allen toch zoo gaarne verduiken — aan de groote klok te hangen. Alsof het mensch het kon helpen dat niemand onder het sterke geslacht vroeger hare bekoorlijkheden bemerkt had, en er retht aan hadt latea wedarvaren ! Wat het vaderland betreft, dat heeft zonen genoeg, men kan ze niet eens allen inlijvan bij het leger. Ook ben ik een « stommerik » omdat ik zelve vertel dat Eedje mij dikwijls onder handen genomen heeft als ik hem niet goed verdedig. Net gelijk het zonder mijne beken-t tenis niet zou geweten zijn dat Eedje ons ; allemaal den bol wascht als wij hem niet i genoeg ophemelen ! En dat iszijn.recht, hij is den baas, hij betaalt, en wie betaalt mag 1 spreken. Overigens gaat dat in aile partijen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume