De waarheid: socialistisch weekblad

65419 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 10 Mai. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/028pc2vg2j/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

8e Jaargang. Nr 22 Prijs : 5 Centiemen Zondag 10 Mei 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VRIjEN SOCIALISTENBOND „ J I Sleolits li 3j cl îe cie> vrlj-tieid van anderen. Hef lioeft is» die zelï waar-dlg. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR DE Nieuwe Yeemarkt, 19, GENT ABONNRME^NTSPRIJS Voor 3 maanden Fr. 1-00 Voor 6 maanden. . - . . » 2-00 Voor 1 jaar » 4-00 0P V00RHAND BETAALBAAR — Annonces worden geplaalst volgens oYereenkemst — De Wetgevende Kiezing «an 1914 Stilaan naderen wij de kiezing en weldra zullen de schermutselingen beginnen tusschen de verschillende politieke partijen, die sedert jaren elkander het recht betwisten en strijden om het bewind van het land in handen te krijgen. Zooals gewoonlijk zullen zij elkander de liefste benamingen naar het hoofd werpen en elkander uitschelden voor rotte visch, voor woordverbrekers, verraders, enz., enz. Aan dien zedelijken prijskamp doen wij niet mee. Dit zielsverheffend werk laten wij aan anderen over. Wij ook nochtans treden in het strijdperk, als protest, in hoofdzaak, tegen diegene die de werklieden misleiden, die hun vertrouwen misbruiken enaanwenden tôt eigen voordeel en zelfverheffing. Wij treden in het strijdperk tegen hen, die hunne princiepen verloochenen en met voe-ten treden, die heden aanbidden al wat ze vroeger bekampt hebben. Wij gaan in strijd om aan de leden van Vooruit, die nog socialist gehleven zijn, de rrgypn pqnp qtpmjyil/lff Uit_te brengen die in overeenkomst is met hunne wenschen, met hunne gevoelens van ware socialisten. Wij gaan in strijd, om de talrijke slachtoffers te wreken die de dwingelanden van Vooruit reeds gemaakt hebben. De kiezing van 24 Mei moet eene tvelver-diende les zijn voor de socialistische ban-kiers, die met het geld hunner arme leden handelen naar eigen welgevallen. De kiezing van 24 Mei moet een luid protest zijn tegen de millioenen geldverspilling aan nuttelooze en doelooze prachtpaleizen. De kiezing van 24 Mei moet de weerwraak zijn op de talrijke principieele misdadendoor de niet af te stellen leiders gepleegd. Op 24 moet gij u herinneren wat Vooruit vroeger was, vooral onder zedelijk oogpunt. Op het werk en in de herbergen worden al de daden van Vooruit aan de strengste kritiek onderworpen. En gij die het nog goed meent, maar die ook eergevoel bezit, gij bukt bloo-zend het hoofd en zegt bij u zelven : wisien degene die buiten « Vooruit » zijn ailes, het zou nog wat anders zijn. En gij bedienden van Vooruit, en gij vlas-bewerkers, en gij wevers, bakkers, enz. der socialistische inrichtingen, wij benoeven u niet te zeggen wat gij op 24 Mei te doen hebt. Gij zult stemmen voor de kandidaten der vrije socialisten, voor hen wiens naam voor u allen de grootste waarborg aanbiedt. Gij zult stemmen voor de lijst van P. DE BRUYNE, die sinds 25 jaar de ware, de oprechte, de zuiverste socialistische princiepen aankleeft. Voor hem die als advokaat gansch zijne toekomst heeft opgeofferd ; voor hem die elk uwer getroffenen voor het ge-recht waardig verdedigd heeft; voor hem die de partij heeft gediend maar er arm is bij gebleven; voor hem die ge in 1895 naar den gemeenteraad hebt gezonden en gedurende de 16 jaar dat hij er deel heeft van gemaakt, eerlijk, oprecht en waardig de socialistische gedachten heeft vooruitgezet ; voor hem die om zijne kranige houding het slachtoffer is geworden van Anseele en zijne sleepdragers; voor hem die steeds de werklieden verdedigd heeft tegen de groote ; voor hem wiens > naam en verleden een gansch programma vertegenwoordigd van vrijheid, eerlijkheid en oprechtheid. Wij richten het woord tôt de ouderen der partij, die, door ondervinding geleerd, weten dat de daden der leiders van Vooruit gansch tegenstrijdig zijn met de beginselen die zij zeggen aan te kleven. Wij vragen aan u allen, die nog eergevoel bezit, of gij uwe leiders nog kunt of durft verdedigen. Moesten wij hier ailes neerschrijven waar-van zij te beschuldigen zijn, tien Waarheids waren daarvoor te klein, maar vergeet niet dat de schande hunner daden op u ookneer-komt.O, wij weten het wel, dat er velen onder u zijn die gansch den boel zouden willen zuive-ren, maardemacht ontbreekt u en de massa blijft blind voor ailes waar zij op gewezen wordt. Aan u, oude vrienden, die oogen hebt om te zien en hersens om te denken, vragen wij in aile oprechtheid : is de partij in verval, ja of neen? Bestaat er onder u nog vriendschap, oprechtheid, broederlijkheid ? Is ereene enkele inrichting met welk doe), vail v/cïiicii aaï'u ~UiC "OOn. "VC2Îy Tf klikking onder elkander grooter is dan in J Vooruit ? Nergens zult gij dit aantreffen. En met zulke verkeerd opgevoede massa, wiens zwakheden en driften steeds aange-vuurd worden, wilt gij de maatschappij her-vormen? Ongelukkigen! En aan wie de schuld van zulken bedroe-venden toestand ? In hoofdzaak aan Anseele, en de overige leiders, die door zijn toedoen een leven leiden waarover zooveel gesproken wordt. Door dit ailes zijt gij stoffelijk onmachtig geworden. Bewijs, dat gij elke werkstaking verliest. Moeten wij over het zedelijk gehalte spre-ken ? O, gij weet ailes beter dan wij. De vlek-kelooze socialistische partij van vroeger is onteertjzij is besmet met aile soorten van ziekten die niet te herstellen, niet meer te ge-nezen zijn. Herinnert u dit ailes op 24 Mei ! Voor zulke mannen stemmen ware eene misdaad, en daaraan zult gij u niet plichtig maken. Kiest allen voor de lijst van P. De Bruyne, die alléén is uwe stem waardig! «. Ons antwoord aan een grnep llberalen Deze week ontvingen wij een brief waarin ons gevraagd werd : « Welke zijn de gedachten van P. De Bruyne over de Vlaamsche kwestie in haar geheel, en bijzonderlijk over de totale vervlaamsching der Gentsche Hoo-geschool ? » Die vraag is zeer gemakkelijk te beant-woorden. Ziehier : Als advokaat verdedigde hij steeds zijne klienteel in het Nederlandsch. Is een. Gedurende de 16 jaren dat hij deel maakte van den Gentschen Gemeenteraad, heeft hij nooit, hetzij in de commissiën, hetzij in de openbare zittingen, een enkel woord fransch gesproken. Is twee. Hij alleen heeft de bespreking over de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool in den gemeenteraad voorgesteld en verdedigd. Als die bespreking tôt op heden nog niet is aangevangen is zulks alleen de schuld van schepene Anseele, die over een drietal jaren voorstelde die bespreking voor enkele weken teverdagen tôt na de gemeentekiezing. Door die kiezing verloor P. De Bruyne zijn mandaat, en sindsdien heeft geen enkel Vlaamschgezind gemeenteraadslid den tijd of den moed gehad, die zaak in bespreking te brengen. Dit antwoord zal volstaan om aile ontevre-den Vlaamschgezinden aan te zetten in voile vertrouwen te stemmen voor de lijst van P. De Bruyne! +— _ Brief van Pe Maerfelaere Heer Opsteller, L'homme ne manque jamais aux circonstances, heeft Larochefoucald gezegd. Maar daarom moet men niet gelooven dat zulks waar is. Op het oogenblik hebben wij aile redea er aan te twijfelen, en ziehier waarom: Nooit waren de omstandigheden gunstiger voor de volksleiders, en nooit waren ermeer kla ^hten over het gebrek aan die onmisbare eîe.nenten der mocierne maatschappij?"" ~ " Van der Velde is er verleden winter opzet-telijk voor naar Gent gekomen, om te zien of hij onder de studenten er niet eenige kon aanwerven. Het moet zijn dat de oogst die hij hier meende op te doen, mislukt is, want ôp het Congres van Paschen werden de bittere klachten van Van der Velde over die leemte in de partij, door verschillende sprekers her-haald. Sommigen zullen nu misschien zeggen : « Hoe min leiders hoe beter voor de gaaien, die dutsen hebben het al lastig genoeg,» maar dat zijn manschen die ons niet genegen zijn. Hoe kornt het nu, dat het volk gebrek heeft aan Leiders, ook wel en meerpassend: « red-ders» geheeten ? Wordt de stiel niet genoeg beloond? Integendeel, het is een van de weinige vakken tegenwoordig die gestadig uitzicht op verbetering geven. In vroegeretijd was dat anders, dehoogste trede die een volksleider dan op de maat-schapppelijke ladder kon beklimmen, was het te brengen tôt den rang van kleinen herbergier. Dat was een weinig schitterende toestand, maar toch werd hij niet zelden be-nijd en door andere liefhebbers het voetje gelicht. Aan leiders ontbrak het toen nooit. En nu dat de hoogste posten, de vetste baan-tjes voor de volksleiders open staan, dat zij de gelijken kunnen worden van de hoogsten en rijksten in den lande, worden zij als het ware zeldzaam. Dat is zoo erg dat men overal vele van de zware rollen moet overlaten aan figuranten. Aan velen moet dit zonderling voorkomen en die zullen zich afvragen : « Zijn daarvoor zulke buitengenwone bekwaamheden noo-dig ? » Ik stelde mij voor deze vraag duidelijk te beantwoorden, en dit is te meer noodig omdat onze partijgenooten —Van der Velde inkluis — geen klaar besef hebben van wat een « volksleider » zijn moet, om voor zijn baantje geschikt te wezen. Zij zijn maar al te zeer geneigd te gelooven dat men een « volksleider » kan vormen gelijk een schoenmaker, een kladpotter, enz. Van daar de sprekers en schrijversscholen, de « opvoedingscontrole » en dergelijke inrichtingen die tôt nu toe allen hebben schipbreuk geleden en dit voor het vervolg ook zullen- doen ; en wel om deeen-voudige reden dat de geschiktheid om « volksleider » te worden in de eerste plaats afhangt van natuurlijke gaven, en de opvoeding er maar voor een zeer klein deel tusschen komt. Het gaat hiermede als met tooneelspelers en hansworsten, men moet er voor geboren zijn, en dan komen de bekwaamheden gemakkelijk.Een volksleider — om in het vak een beetje een goed figuur te maken — moet begaafd zijn met de begeerte en den wil om te heer-schen. Hoe sterker deze eigenschappen zijn, hoe meer kans van slagen hij heeft. Hij moet daarbij een goede stem hebben, liefst een beetje zwaar, zooals baryton of bas. Het ge-luid van ténors, dat in de zang geheel aan-genaam kan zijn, is niet goed voor een rede-naar, omdat het, vooral bij lichte ténors, in dehoogenoten te schel klinkt. Voor massa-vergaderingen, waar er hard moet geroepen worden, zijn ze niet veel waard. De « echte » volksleider moet dan nog aanleg hebben voor het tooneel. Hij moetvol-gens het pas geeft kunnen lachen, weenen, grollen, op detanden bijten, en bedreven zijn in het gebarenspel. Om de overtuiging van den spreker in die van de hoorders te doen overgaan, doen de gebaren meer dan de schoonste woorden. Antonius wist het ook wel, toen hij den bebloeden mantel van César voor de oogen derRomeinsche gaaien over en weer zwaaide. Nu, dat zijn kundigheden die door onder-richt ontwikkeld en zelfs tôt zekere volmaakt-heid kunnen gebracht worden, bij iemand die er reeds van de natuur eenige geschiktheid voor gekregen heeft, maar dan blijft nog altijd de voornaamste hoedanigheid over, die niet kan geleerd, niet kan gegeven worden, name-lijk : de begeerte en den wil om te heerschen. Wie dezen wil niet bezit kan onmogelijk volksleider worden. Een dwaling is het van Vander Velde en veel andere onzer gezellen, te meenen dat men tôt de intellectueelen moet behooren om volksleider te worden. De uitstekendste volksleiders die de ge-schiedenis heeft aan te wijzen, waren men-schen van geheel middelmatige en zelfs van bekrompen geestesgaven. Ook in onzen tijd hebben wij er gekend die niet eens konden lezen noch schrijven, en toch uitmuntende leiders waren. Dat komt enkel omdat zij den wil hadden te bevelen. Elke massa, zij weze groot of klein, rijk of arm, geleerd of onge-leerd, verlangt, — om als massa te kunnen bestaan — een meester. Wie zich als dusdanig met de noodige wilskracht opwerpt, is oogen-blikkelijk de man der menigte. In hem ziet zij den meester, die zij behoeft. Zij, de menigte, verlangt niets anders dan te mogen volgenen gehoorzamen, juist als honden en schapen. En even als deze brave dieren, blijft zij de leiders, eens aan dezen vrijwillig onderworpen, tameiijk wel getrouw. Van daar de moeite die het kost een nieuw geloof ingang te doen vinden. ' Een groot Amerikaan heeft eens gezegd : « het volk vergeeft aile zonde, moord, brandstichtingen, oplichterijen, maar vergeeft niet den man die een nieuw evangelie ver-kondigt. » Aile predikers van nieuwe leeringen heb-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume

Sammlungen

Brugse Poort, Gent