De waarheid: socialistisch weekblad

1048 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 28 Januar. De waarheid: socialistisch weekblad. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/zw18k76m59/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

10e Jaargang. Nr 4 Prijs : 7 Centiemen. Zondag 28 Januari 1917 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond „ J _ __ , , Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heefi is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: P. De Wifte, ¥®rspj ensfraat,10, Sont VerttiitwoortleHJtio Ultse-ver ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 raaanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annonsen worden geplaatst volgens ovareenkomst is " voorait „ oorio^ssezind ? Men kan ernietanders uit opmaken. Oor-ieelt liever. In het nummer der Nieuwe Gazet van Dent van Zaterdag 20 Januari verscheen het /olgende : ' EENE VREDES-MOTIE De socialistische .longe Wachtvan Gent, in algemeene vergadering vap 14 Januari 1917, onder voorzitterschap /an Jozef Cantré, sterat met eenheid de volgende Tiotie, en drukt den wensch uit dat ze zoo spoedig Ttogeli]k openbaar worde gemaakt. Op hare verschillende kongressen verklaarde de internationale Sociaal-Deraokratie zich herhaaldelijk ;egen den oorlog, aile oorlogen slechts het onvermijde-ijk gevolg zijnde der zich immer uitbreidende kapita-istische productie. De arbeidersklasse !eeft niet alleen de zwaarste nenschenoffers te brengen op de slagvelden, ook in de leutrale landen lijdt zij het sterkst onder de econo-mische krisis die haar dreigt, zoowel lichamelijk als zedelijk, ten onder te brengen. Daarom besloot de Internationale, zoodra een oorlog jndanks het proletarisch verzet uitbreekt, terstond de nternationale banden heraan te knoopen en al het nogelijke aan te wenden om den oorlog ten spoedigste :e doen eindigen. In al de geteisterde landen klimt van dag tôt dag het ?etal socialistische stemmen dat den regeeringen toe-•oept vrede te sluiten en zoo spoedig mogelijk het îioorden te staken. De Internationale Socialistische Jeugdorganisatie, al 3e besluiten der Internationale Sociaaldemokratie vol-[nondig bijtredende, zoo, stemt voor haar deel, de Socialistische Jonge-Wacht van Gent, bijeengekomen tn algemeene vergadering van 14 Januari 1917, met de yredesbeweging in aile landen ten volste in, en drukt ien wensch uit dat zoo spoedig mogelijk de wapenen worden neergelegd. Die jonge lieden drukken hier een wensch uit die door ieder, die bij den voortduur der moorderij geen belang heeft, zeker wel ge-deeld wordt. Maar waarom maakten zij dat niet openbaar in het orgaari bunner partij ? Dit kwam ons zonderling voor. Onze verwondering steeg ten top, toen we Zondag 21 dezer, in Vooriùt het volgende aantroîîen : « Eene Vredes-motie Een blad verschijnt met eene motie ten voordeele van den vrede, gestemd in eene algemeene vergadering op Zondag 14 Januari laatstleden, gehouden in «Ons Huis », Vrijdagmarkt, te Gent, door de bij de socialistische partij aangesloten Jonge Wachten. Wij moeten verklaren van die vergadering niets te hebben geweten en noch min op de hoogte geweest te zijn der dagorde welke aan de bespreking stond dier zoogenaamde algemeene vergadering der Jonge Wachten. Het Partijbestuur. » Wat voor den duivel mag erschuilen onder dien schijnheiiigen biaam die de jonge wachten hiertoegediend wordt? Die jonge partijgenooten worden niet alleen geen geluk gewenscht voor hunne trou v aan de socialistische beginsehn, die leeren dat aile menschen broedcrs zijn en broeders niet moeten oorlogen, neen, zij worden verloochend, onderduims beschul-digd het partijbestuur bedrogen te hebben, door het niet in te lichten van hunne vergadering en van hunne dagorde. 1s Vooru.it bang of beschaarad voor vre-desgezind door te gaan? Vindt hij dat er nog nietgenoeg bloed ver-goten is, niet genoeg kreupden, weduwen en weezen zijn, niet genoeg gebrek wordt geleden ? Het is zijn recht, en alhoewel dit niet ware overeen te b engen met het socialisme, en nog min met debeiangen der arbeiders, zou-den wij er niet verwonderd over j-ijn, omdat de b':langen der werkende klas en het socialisme niet veel geteld worden als die met de inzicbten en belangen der leiders in strijd zijn. Maar waarom dit niet openlijk gezegd? Lazen wij onlangs in Vooru.it niet dat men ailes moet durven? Allo, kom, nu ook eens gedurfd ! IN m SCHOOL Leeraar. — Nu wij geschiedenis geleerd hebben en weten hoe het in 't verleden was, willen wij eens over het heden spreken. Het heden is verpersoonlijkt door Vooru.it. Wie van u kan mij iets zeggen over Vooruit? Leerling. — Vooruit is een bakkerij. Leeraar. — Ja, maar er zijn soorten van bakkerijen ; men heeft potteri, steenen, por-celein, spekkenbakkerijen, enz. Watbakt men in Vooruit ? Leerling. -*■ In Vooruit bakt men brood, koeken, taarljes, volksvertegenwoordigers, gemeenteraadsleden, opstellers, kassiers, professoren van den arbeid, enz. Leeraar. — Zeer wel, manneke. Van wie hebt gij dat gehoord? Leerling. — Van mijn vader, die aan 't be-stuur is, en die altijd tegen moeder zegt : « Er moet een nieuwe professor, een nieuwe beheerder, enz., gebakken worden. » Leeraar. — Vijf punten, manneke. (Historié k). %v $ * Welnu, we moeten het durven bekennen, de meest vindingrijke onzer medewerkers zou het niet beter noch juister kunnen uit-drukken : Het gemak waarmede Vooruit zijne « kaders » vormt en aanvult, grenst aan het wonderbare, en doet denken dat men ze da*.r slechts voor het bakken heeft. Het is voldoende dat de een of andere daar het plan van een nieuwe inrichting opvat, of in eens is zij klaar, met al de noo-dige krachten en elementen. Ziet maar naar de laatste creatie, de nieuwe Universiteit. Elders, als zoo iets tôt stand moet komen door een gouvernement, stad, of bisdom, duurt het soms maanden of jaren voor men gereed is met de bespreking, dan nog even lang voor gebouwen en toebehoor-ten, terwijl men in binnen en buitenland op zoek moet gaan naar geleerden, bekwaam om zich met het geven der lessen te gelasten. Onze vrienden kennen al die bezwaren niet. Als zij heden zeggen : « Er moet eene Universiteit wezen »,is zij 's anderdags kant en klaar, alsof zij door een schamoteur uit een hoed of een trommel geschud ware. Men zou geneigd zijn aan tooveiij te ge-looven, ware het niet dat Vooruit ons van over lang met al zijne diensten aan derge-lijke wonderkunsten heeft gewoon gemaakt. Iedereen, elk lid of gunsteling, kan daar voor ailes dienen, of beter gezegd, fkan uitverko-ren worden als het de groote profeet be-haagd zijne hand op het hoofd van den uit-verkorene te leggen. Om het even wat ge vroeger waart : wever, spinner, bomsleeper, kassenmaker, smid, enz., en de profeet raakt u aan, ge wordt volgens zijnen wensch kassier, boekhouder, redakteur, schepen, gemeenteraadslid, volksvertegen-woordiger, kaartjesdrager, gazetverkooper of professor in deHoogeschool van den Arbeid. Tôt het laatste ambt zijn in den laatsten tijd velen gewijd, en de uitverkorenen ziin genomen uit aile vakken en bedrijven, tôt de gazetverkoopers toe moçhten vAch vpt. heugen een hunner geweze-< k lie as o het eerbiedwaardig ambt van professo U zien verheven. Waar kan men dit nog? Ea in welke partij of vereer.iging bestaar zooveel k-ans op be-vordering ? Wij kennen er zoo geen tweede. Mochten er nu onder onze lezers zijn die zouden vragen waartoe eene Universiteit eigerilijk dient, waarin het zoo gemakkelijkis professor te worden, gezien men met dezelfde moeite in eens al de leerlingen tôt professor -•-V& zou Tjunnen stempelen, dan moeten wij hen in overweging geven of de leerlingen er niet zijn voor de prof jssoren, en niet de professoren voor de leerlingen. De laatsten zou men kunnen missen, had men ze niet noodig om de eersten hun bestaan. noodz; kelijk te maken. VAN ALLES WAT Verzachiende omsiandighedsn worden door Journal de Gand gepleit ten voordeele der kleppers van ons stadhuis, ten overstaan «der onrechtvaardi^e (!) aan-vallen tegen het gemeentebc. ^uur, beireffende de kwestiën der bevoorrading. » De « Redactie van Vooruit » neemt die pleitrede greti : over en voegt erbij ; <; Onnoodig^te zeggen dat wij ten voile den inhoud j1 van dat artikel goedkeuren en bijtreden ». Drommels!' « Dat de beste stuurlieden gewoôHlijk aan land staan is gekend, maar het is goed en noodig dat het publiek j verwittigd is, om zich aan den bluf en laster dier vuiltongen niet te laten beetnemen. > Red. Vooruit, poveretta mia, is uw k"ifje al zoo ver afgesmolten ! Maar wat was dan uw bluf als Eedje beweerde dat de mannen van Vooruit bekwaam waren om de wereld te besturen ? Nu de wereld met hare 15,000,000,000 inwoners dat heeft toch wat meer te beteekenen dan de stad Gent met 165,000! En is het nu laster van dien bluf eens te herinneren en aan de kaakte stellen, alswanneer gij jaren lang op en door dien bluf geleefd en geteerd hebt? De europeesche gaaien. — Dat Voorzitter Wïlsôn de Europeanen in 't algenieen voor vreeselijke gaaien ver-slijt, blijkt wel uit de vi Jgende volzinnen zijner nota aan de oorlogvoerende landen: « Doch de konkrete doeleinden waarvoor de strijd I wordt gevoerd zijn nimm -r vas'tgesteld geworden. De i leiders der verschillende oorlogvoerende machten hebben, zoo als gezegd, deze doeleinden in algemeenen zin opgesteld, maar in algemeene uitdrukkingen schij-nen zij dezelfden op beide zijden. Tôt hiertoe hebben ] de verantwoordelijke woordvoerders op beide zijden nog geene enkele maal de juiste doeleinden opge-geven, die, zoo deze bereikt werden, hun en hunne volkeren zouden te vreden stellen, dat de oorlog nu ook werkelijk tôt het einde zou gevoerd word ;n! » Zoodus, volgens voorzitter Wilson, die zijne afge-zanten en consuls heeft in aile oorlogvoerende en tnzijdige landen der wereld, weten de europeesche gaaien nog niet juist waarom en waarvoor zij sedert derlig maanden den bloedigsten en afschuwelijksten aller oorlog voeren ! Kan het doller? Gelijkheid ! is het socialistische beginse! bij uitstek dat door gezel Volkman, in Vooruit, in mooie, st-ee-lende volzinnen den gaaien wordt voorspeh', als volgt: « In de socialistische maatschappij, zullen aile klas-sen opgelost zijn in ééne enkele. Er zullen alleen maar menschen zijn, die maat-schappelijk noodzakelijken arbeid produceeren. Daar-mee is het doodvonnis uitgespro en over ieder kasten-onderwijs. Als de klassen verdwijnen, moet het ook klassenonderwijs doen. » In den Romenischen Staat waren er een soort v n staatsopperpriest<. rs de « u^uren » gen ïamd. Hun ambt bestond in het voorspellen der toekom-siige gebeuitenissen en lotge /ail j van Rome's ge-meenebest. De Romenische politieke en schrijver Cicero, die ook «augur» was, bekent in zijne gedenk-schriften dat hij niet wist hoe de eene «augur» den anderen kon aanzien zond»r in een lach te schieten! Ons dunkt dat het met de roode «auguren» van « Vooruit » 's boeltje ook wel zoo zal gesteld zijn. Roode mysteriën. — In Vooruit - 24 ; - c. b^ stond in het « KerstavôVJ » ariik • ». ' : « De oorlog komt vooït u . ii • zr ° > » » in ' kapitalisme zc ' » rende blii-.k r » uitziet, -ereed ni » den n ik te springe», » te palmen. » De kerk was steeds een hoeksteen, een steunpi-» laar van dit stelsel, al moesfen daardoor de menschen » van goeden wii er 't « Vrede op aarde » bij inschie-» ten.» Bij onzen wete, heeft toch nog geen enkele kerk-prelaat der katholieke (dat meent over heel de aarde verstrooide) Kerk rondreizen gedaan, om huiten den oorlog staande volkeren tôt deelname daaraan aan te vuren, zoo als gezel Destrée in Italie deed ; of om de socialistische leiders af te houden van gemeenschappe- lijke besprekingen te hebben, zoo als onze opper-leider E. Van der Velde, die weigert op aanzoek van Kam. Huysmans en anderen het Internationaal socialistische bureel samen te roepen. Hoeis dat nu ? Zijn het de kapi 'ilisten onderling die oorlog voeren of te niet. En zoo wel, waa om worden zij dan in hun drijven gesteund door de roode politie-kers? Of zijn er soms goede kapitalisten die mogen aanblijven en anderen die moeten verdwijnen? De gaaien weten niet meer waar zij 't hebben. De toren van Babel. — De juiste stemming der bevol-kingen, noperis den oorlog en een heelen boel andere dingen wordi weergegeven door de drukpers, naar-volgens de drukpers zeive beweert. Maar daar nu de bladen en vlugschriften dier drukpers in meening hemelsbreed van elkaar verschillen, zelfs. in eene en zelfde stad — men vergelijke maar te Gent Vooruit, Volk, Gentenaar, Landwacht, Bien Public, Nieuwe Gazet van Gent, Journal de Gand en « lest not least » De Waarheid» / Wat dan? Die de artikels van onzen uedewerker « Sphinx» over de Drukpers leest, zal u antwoorden : De bladen verkondigen in 'talgemeen de juis e stemming hunner eigenaars en ook de stemming waarin zij hunne lezers willen brengen. En daar de mees'e lezers «gaaien» zijn, pakt dat zeer wel. Dus zoo lang als er verschei-dene eigenaars, zullen zijn, zullen er verscheidene gaaien wezen : dus de toren van Babel. Dat zal ophouden zoo haast in den coilectivistischen toekomsstaat, alleen nog Nand in Vooruit de pen zal mogen voeren. Dan zal er oprecht Godsvrede heerschen! Amen. Geklopt (?!) — « Maar, Bien Public, gaat gij nu, als 't u belieft (!) ophouden van het socialisme uit te geven als een droombeeld, als eene hersenschim,opge-komen en verdedigd door ziekelijke zotten of misda-dige volksleiders? Pas op, wij zullen U kloppen met uw eigen wapens en u vragen : waar is het socialisme practische be-proefd in goede voorwaarden? Ge zult moeten antwoorden : Zulks is nog nooit ge-beurd, en daarmede zijtgij geklopt!» Het doet ons oprecht goed aan 't harte nu toch eens volstemmig met Nand 't akkoord te geraken ! Voor-waar, wij worden kameraden. — Gij zijt geklopt, Bien Public, plat geklopt als een cent ! En probeer maar niet, Sien Public, met voor de pinne te komen met de proefnemingen in Vooruit zelve, of Nand en wij vallen u op 't lijf-en roepen in tweezang : «Zulks is^daar nog nooit gebeurd! en daarmede zijt gij geklopt 1 » Der eenen dood is der anderen brood : — Wij lezen niet zondermeêv/aren in de bladen dat: « Het antwoord van de Entente-mogendheden op Wilson's nota er heeft toe bijgedragen de bevelen van onzekerheid te verstrooien en de wereld der Ameri-kaansche spcculanten vol vreugde is. Zelfs de meest sceptisch (?) gezinden erkennen, dat Engeland en zijn bondgenooten niet in het mins van zin zijn den oorlog te beë ndigen behalve op voorwaarden, die zij kunnen voorschrijven; en speculanten verwachten vol vreugde een nieuwe stijging van de oorlogswaarden en kansen om nieuwe fortuinen te maken. — Aldus een telegram uit New York aan Daily lelegraph. » Ja, in Amerika zijn er thans kapitalisten, die schatten verdienen en w.'rklieden die vet e IQonen opstrijken met h ' ':anmaketî 'an ammunitie en ander ooriogs-tuig. Ook ov'erze clie ■ b uw rs tu planters wir.nen hoopen gelds. En het iigt in den mensche-j lijken aard dat ai die benefichn e van den oorlog er ook partiigangers van zijn, al zullen ; j ook wel eens, des z :;dags, een diepen krokodilenzucht loozen, als zij bij 't nuttigen van een lekker ontbijt, in het zondags-nutnmer van hun blad zullen lezen van al die gruwels, i welke de oorlog over de lijdende menschheid doet ; neerkomen. ' Middelerwijl zijn er andere kapitalisten, die hunne kapitalen zien smelten als sneeuw voor de zon en '.erklieden die in dv. Iverlet i plunje om soep m g <r'' '• x i uoeU-ii n'et açetr o de e aok t : oom - \ De m ..r.-cii, weet ge, is . e , i van God geschapen ! Ware Eedje maar overal i — Wij lezen in Vooruit van 18 Januari : « TE AALST. — Vet en spek bij de werkersbevolking en boter wordt er door de stedeliike wrnkels bijna of geene afgeleverd en bij de boeren komt ze te duur. Indien de bevoegde mannen toch wilden aandringen opdat er van dit nuttig voedsel wat meer zou komen. Zij zouden aan de bevolking eenen grooten dienst be-wijzen. »

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De waarheid: socialistisch weekblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1906 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume