De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad

555 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 15 Februar. De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/8g8ff3mq8b/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Vierde Jaargang Per nummer : 10 cenliemen. Februari 1914. Wij eischen de! vervlâamschins der Gentsche Hoogeschool DE WITTE KAPROEN i Wij eischen de ver vlaamsch ing der Gentsche Hoogeschool. \laamseh strijdbîan. — Vei-scliijnende den 15drn van elke maand. Aile artikels, mededelingen, geldelijke bijdragen, uitsluitend aan den uitgever te sturen. Aankondigingen volgens overeen-komst. Verantwoordelijke uitgever : ALFONS SEVENS .curstraat, 7, Gent. Abonnement fr. 1,10 's jaars. Men kan zich abonneeren in aile postkantooren en bij aile postboden vain het land. LEVE HET VLAAMSCHE VOLK Zij willen het Vlaamsche volk kapot; wij willen dat het leve ! Zij, dat zijn meest al de fabrikanten en nijveraars, waarvan de best bekende den naam van katoenbarons dragen; dat zijn de kasteelheeren, die op den buiten als tzaars leven en hun pachters opslaan en buitenzetten naar hartelust; dat zijn de hoogere staatsbeambten die in evenredig-heid van hun minachting voor het volk, meer geld winnen en meer decoraties verwerven; dat zijn sommige geestelijken, die in de armoede van het Vlaamsche volk het gezegende middel zien om het onder de roede te houden. Jat zij het kapot willen, beteekent : dat zij het kort en dom willen houden, zonder wilskracht, zonder initiatief, zonder fier-heid, zonder stambewustzj'n, niet slechts als een kudde schapen, maar als een bende hongerige honden, aan wie nu en dan een been toegeworpen wordt. doch die als ze te veel bassen, een stamp of een slag op hun muil krijgen, tôt ze schreien-de, met betraande cogen, hangenden kop en ingetrokken staart de hand likken, die hen slaat. Kapot beteekent, dat het Vlaamsche volk moet blijven « taillable et corvéable à merci », dat de kracht van het lijf en het lient van den geest aan de., leidende standen moet toebehooren. Zelfs wordt dikwijls de « droit de premier jambage » niet uitgesloten; ge moet het maar te Hamme vragen. V * * Wat is Vlaanderen een heërlijk land ! We zullen ditmaal de duizenden en duizînden kantwerksters aan 60 centie-men tôt één frank per dag en de boeren-werklieden met hun pap en overgoten pa-tatien maar van kant laten. In de groot-nijverheid vinden we be-wijzen genoeg van Vlaanderen's bœnij-denswaardige volkswelvaart ! ! ! In enkele jaren worden er in ons geze-gend land fortuinen opgebouwd. Daar-vcor moet de fabrikant noch een helderen kop hsbbsn, noch een knappe bestuurdei zijn. Geen gemakkelijker concurrentie dar deze, die gedreven wordt op de lange werkuren, gepaard met de lage loonen Spijtig dat sommigen het in den kop ge-stoken hebben kinderkens onder de veer-tien jaar met meer te laten werken en aar zwangere vrouwen de natte continue's te verbieden ! Enfin, is het in Vlaanderen ook al ver slecht, er blijven toch nog andere koorder aan den boog der fortuin. De ongezonde nijverheden, waarteger in andere landen zulke strenge maatrege len werden genomen, dat de kosten de: mtbating te hoog stegen, komen allemaa naar ons rijk Vlaanderen overgewaaid En de Vlaamsche werkman geeft heel ge willig zijn gezondheid ten offer, als hi per dag een half franksken meer verdien dan in de weverij of een franksken mee dan met op het land te beulen. Niet alleen hebben we de koordendraai ers van Hamme, de poêrfabriek van Wet teren, de stekskensfabrieken van Geer aardsbergen en Ninove, de haarsnijderij en van Lokeren. Rond Gent krijgen w< werkhuizen, die de werklieden met dei eerenaam van de «zoete dood» bestempe len, en in de Kempen mogen de Vlamin gen het lood en het zink uit de aarde trek ken, en als ze slechts vijf werkdagen pe maand ziek zijn krijgen ze een premie. Wees gerust, eens leer ik u het prach exemplaar dat de Vlaamsche arbeider il de groot-nijverheid is, van dichtbij ken nen. !k zal u zijn ellende naar ziel en li chaam leeren rieken. * * * Zijn geestelijke, zijn zedelijke armoe de ? Hoeveel jaren zou het geleden zijn, dat sommige pastoors op de Vlaamsche dor-pen zich tegen het verkoopen van \atho-lie\e Vlaamsche centenbladen verzetten ? Het volk wist toch van niets, en 't was best het zoo te laten. Of zijn de katholieke werkersorganisa-tie's overal door de geestelijkheid en door de plaatselijke politieke... drijvers goed-gekomen ? Als ge dat denkt zijt ge er wel mee. Zeker, het loon is verhoogd in Vlaanderen; de fabrieken zijn naar den buiten getrokken, en de groot-nijverheid van 't Walenland er,van de groote steden heeft de armen geopend voor de ruwe, brutale, doch kloeke Vlaamsche wer-kers.Zoudt ge gelooven, dat, met de ver-hcoging der loonen, de welvaart van het volk en het peil der beschaving gestegen zijn ? Waar is de tijd dat de paters Redemp-toristen heel de kerk deden daveren, om-dat als er getrouwd werd, met meest al-tijd met drieën voor den pastoor stond ! )ch arme, de fabriekwerkster van 14 jaar in de Vlaamsche steden moet niet meer vedeid worden; zij is bereid, als ze s namiddags meer dan op 't fabriek kon verdienen. Het gezag der ouders in de werklieden-familiën tegenwoordig ? Beneden zéro ! Hoe zou het ook anders kunnen ? Toen ~e trouwden, sloot de man een akkoord met zijn vrouw; zoove'ël te week krijgt ze om hen te onderhouden, de rest kan hij vzuipen. De zonen volgen het voorbeeld der ouders. In den pays van Woeste moet ge eens . p de werkmanstreinen kruipen, als ze er u bij iaten, want ze zouden u gemakkelijk durv~r> cmverloopen of buitensmijten. Zij zoudèn zelfs met vies zijn op uw frak te spuwen. Dat is immers hun weerwraak. Ze zijn zcolang ondeç de voeten getrapt geweest als ongedierte ! Luister dan naar de spreuken van die dobbele jongens, die mee naar de <( travaux » optrekken en verneem erbij dat meest al de werkmanstreinen vergezeld zijn van 4 gendarmen in burgerskleederen, om orde te houden in dat volk, in ons arm Vlaamsch volk. Toen ik op zekeren dag met een onder-i pastoor van rond Aalst over die wantoe-: standen sprak, en hem zei : Het onder-wijs zal ons volk hooger krijgen. « Ja, zuchtte hij, het onderwijs. Maar weet i ge, als ge hun aanraadt hun kinderen naar de dagschool en later naar de avond-i school te zenden, wat ze u antwoorden ? Dat het niet noodig is, dat hun kinderen r altijd genoeg zullen kennen, om op de 1 kouters te werken of naar de <( Travaux » te trekken. » Ja, Woeste en C°, gij hebt uw doel be-j reikt. Gij hebt ons volk dom gewild, om t er gemakkelijker baas over te blijven.Wat r kan het u schelen, dat het zonk dieper en dieper, dat het kapot ging, als het maai voor uw partij stemde. * * * Maar wij willen dat het leve ! Wanl wij hebben het lief. Wij voelen dat wi ; broeders zijn; in dezelfde taal zingt op on i ze lippen ons wel en ons wee. Wij gaar niet tôt ons volk om zijn stem te vrager voor de kiezing, maar om het toe te roe-pen : Gij zijt geen mindere, geen ver r schopte in de wereld, omdat God de Vlaamsche taal in uw mond lei. Gelooi het niet, alhoewel uw landsbestuur er î sommigen van uw eigen volk u daarvooi als minderwaardigen behandelen. In de plaats van u dom te houden, c volk van Vlaanderen, zullen wij u bewij zen, dat juist het onderwijs de grootste hefboom van den vooruitgang is. Wij wil len u door meer geleerdheid naar groote: volkswelvaart brengen. Willen zij u Iager, wij willen u hooger. Onze macht stijgt. Hebben we noch het geld noch den invloed, we hebben den geestdrift die wonderen verricht; het ge-loof in het ideaal, dat mannen van aile politieke denkwijzen tôt bondgenooten vereenigt en kunstenaars, geleerden, ar-beiders en boeren de handen in elkander doet leggen. Eindelijk begrijpen onze vijanden, dat we hun macht langzaam, maar zeker on-dermijnen en daarom is de eindstrijd aan-gebroken.* * * Ondertusschen is een groot man tus-schen ons volk opgestaan. Zacht, doch krachtig tintelt zijn oog. Ouq is hij nog niet van jaren, doch die-pe ern'pt omzweeft zijn woord en daad. Aile hiart- en geestesgaven zijn in hem vergroeid. Als nij tôt ons volk spreekt, betoovert hij met zijn machtig woord, dat hij zonder den minsten last in prachtig gebouw-de zinnen en heerlijk opgetimmerde.beel-den over het volk uitstort. Geen overmoed, maar zelfbetrouwen; geen haat, maar liefde die daden wekt, vertegenwoordigt hij en i>T"-|dikt hij. Zooals de metser r^ 4' met het ge-bouw dat hij opricht, voelt gansch het vbik ™?h met hem beter, hooger, edeler worden. Waar hij verschijnt, stroomt de menigte samen in dichte drommen, heft juichkre-ten aan en wuift hem tegen met palmen en 'bloemen... En het volk verplichtte hem naar de Statenkamer te trekken, opdat hij voor gansch den lande zou uitroepen, dat het volk niet sterven wilde, maar herleven,en opdat hij dezen zou aanklagen, die het verachten, vernederen en uitbuiten. En dat deed hij. Met eereambten tracht-te men hem van dien plicht af te brengen; doch niet naar de vleiende stem van hoo-gepriesters of farizeërs luistede hij, maar weT naar den hongerschreeuw van zijn volk. En toen zij zagen, dat de edele man niet te koopen was, besloten zij hem te treffen en met hem de leer, die hij verkondigde. En zij weerlegden hem niet, want zij wisten dat hij waarheid sprak; maar zij lasterden hem. Hij, het toonbeeld van eerlijkheid, van waardigheid, werd een slechte. Heulde hij niet met de vijanden ? Niet alleen de woeste hoogepriester verweet hem, maar ook zijn knechten, in de hoop dat de bende leegloopers, die van men om den Heiland te steenigen. Doch gansch het volk springt recht om zijn Heiland te beschermen en te beletten, dat hij naar den Kalvarieberg worde ge-sleurd.. * * * Van Cauwelaert, gij die als de Heiland in Vlaanderen gekomen zijt, vergeet niet, dat Christus het niet altijd noodig of nut-tig achtte te spreken. Toen hij in den Tempel kwam, die door de priesters en de fariseërs in een commerciehuis was veranderd, nam hij de zweep ter hand en Vi sloeg ze er buiten. Deze, die de ziel en het lichaam van pns arm Vlaamsch volk versjacheren, zult gij met spreken niet bekeeren. Hen past alleen de zweep ! Alfons Sevens. OP VOORDE VRIJHEID VAN DEN KIEZER! Ten strijde tegen de Dwingelandij der Politieke Associatiën. De Vlamingen zijn razend, om de kaak-slagen die ze keer voor keer in de Ka-■ mers krijgen. Bijzonderlijk de katholieke Vlamingen, die den steun van het minis-terie uitmaken en die telkens door den een of den anderen hunne zoogezeg-de voormannen, gekoord en gebonden overgeleverd worden. , In de legerwet was het Sifïer, nu is het Nobels; wie zal het zijn met de bespre-king der Vlaamsche hoogeschool. En allerlei plannen worden gesmeed, allerlei bedreigingen geuit. Zelfs het zoo kalme « Hooger Leven » wijdt een hoofd-artikel aan de bestuurlijke scheiding. De oplossing is nochtans eenvoudig.De Vlamingen moeten den strijd aanbinden, om de vrijheid van de kiezers te bekomen en de dwingelandij der politieke associatiën te breken. Het eerste wat moet verdwijnen is de « case de tête », het hoofdvak op de lijs-ten.Op het oogenblik is er niets aan te van-gen tegen het meeste deel der volksverte genwoordigers; zij hangen niet af van de kiezers,wel van de associatiën, die slechts de Vlaamschgezinde op het einde dei - hjst, aïs lokvogels plaatsen. Heel de politieke inrichting van ons land is onzuiver en onwettelijk. i De Vlamingen van aile partijen zouder dus veel beter doen in eens een agitatie te verwekken tegen het hoofdvak, waar : van gansch het volk walgt. Het tweede middel om de macht de: i politieke associatiën te breken is de uit breiding van de kiesomschrijving tôt de provincie. Dan zouden kleine partijei » opstaan; vrije mannen, onafhankelijk vai de politieke associatiën zouden in de Ka ; mers geraken en de dwaze strijd, van cle ricalisme en anti-clericalisme, waardoo gansch ons openbaar leven vergiftige wordt, zou in de plaats van te verscher-pen, langzamerhand verzachten. Ook in de gemeente- en provinciale kie-zingen dient de zuivere evenredige verte-geiwoordiging ingevoerd. Op dien weg alleen, als wij het kiezers-korps zijn vrijheid zullen terugschenken en de macht der kiesvereeniging breken. zullen de Vlamingen in de politiek de macht krijgen, die ze in werkelijkheid n het land bezitten. * * * Wij kunnen niet nalaten de aandacht der Vlamingen te vestigen op een zeer belangrijke verandering in de gedachten van veel staatslieden. Men wil verschil-lende groote inrichtingen aan den invloed der werkelijke politiek en aan het mees-terschap der mandatarissen van het volk onttrekken. Een strooming bestaat b. v. om de Bel-gische staatsspoorwegen niet meer onder de voile verantwoordelijkheid van den minister te houden, maar in de handen te geven van vakmannen; te Antwerpen : wil men een soort van maatschappij vor-i men om de scheepvaart te besturen en dus de rechten van den gemeenteraad krenken; men spreekt ook van de benoe-i ming der leeraars aan de staatshooge-scholen te onttrekken aan den minister en l aan de akademische raden over te laten. : Dat de Vlamingen oppassen ! Op taal-gebied is dat altijd een fopperij. Hoe sterker de invloed van 't volk zich kan doen gelden, hoe beter voor de Vlaamsche zaak. Men mag wel vies wor-: den van de politiek, maar men moet i zien, dat de hoogere klasse van ons ■ l ^olk zich van dien truc niet bediend, om ons voor eeuwig en altijd in de doeken te winden. r i De Witte Kaproen.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel De witte kaproen: Vlaamsch strijdblad gehört zu der Kategorie Vlaamsgezinde pers, veröffentlicht in Gent von 1910 bis 1921.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume