Gazet van Berchem: wekelijksch nieuws- en annoncenblad voor Berchem, Ganshoren, Zellick, Groot-Bijgaarden, Dilbeek en omstreken

1187 0
05 April 1914
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1914, 05 April. Gazet van Berchem: wekelijksch nieuws- en annoncenblad voor Berchem, Ganshoren, Zellick, Groot-Bijgaarden, Dilbeek en omstreken. Konsultiert 20 April 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/m03xs5kp2w/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Wekelijksch nieuws- en annoncenblad voor Berchem, Sansboren, Zellick, GrootBijgaarden, Dilbcek en emstreken LA GAZETTE DE BERCHEM Feuille hebdomadaire pour Berchem, Ganshoren, Zellick, Grand-Bigard, Dilheek et environs JAARLIJKSCH ABONNEMENT 2.60 frs. voorop betaalbaar Annoncen, den regel . . fr. 0.20 Reklamen, den regel . . fr. 0.30 Zich te wenden tôt het bureel der Gazet ■» Prijs te stellen voor de te herhalen annoncen Drukker uitgever — Imprimeur Editeur Albert BLOMMAERT 2o Basilieklaan, 22 BERCHEM-SAINTE-AQATHE Avenue de la Basilique, 22 30 Om in de volgende uitgave te verschijnen, moeten de briefwisselingen vôôr Donderdag ge-t stuurd worden aan den uitgever. Pour être insérées dans le numéro suivant, le:; correspondances doivent parvenir dans la :en journée du jeudi à l'éditeur. !•• ABUNNKMJiJN I ANNUEL : 2.60 frs. payable par anticipation Annonces, la ligne . . . fr. 0.20 Réclame^, la ligne fr. 0.30 S'adresser au bureau du journal | Prix à convenir pour les annonces à renouveler Notre Concours Nous avons constaté avec plaisir que bon nombre de nos abonnés et de nos lecteurs ont réussi dans la solution du concours. Nous donnons encore une fois aux autres l'occasion d'y prendre part. Les solutions doivent être envoyées dimanche prochain 13 courant, au plus tard. Nous donnerons alors la liste de ceux qui y auront réussi et qui pourront retirer leurs prix. La Rédaction. Ons Prijskampraadsel Wij hebben met genoegen gezien dat ve-len onzer lezers geiukt hebben met de op-lossing van ons prijskampraadsei. Wij geven nog .eens aan de overigen de kans er deel aen te nemen. De oplossingen moeten 't allerlaatst ingestuurd worden Zondag 13 aanstaande. Wij zullen dan den lijst geven van degenen die er in geiukt hebben en die dan 00k hunnen prijs kunnen bekomen. La Rédaction. Banque Nationale de Belgique AVIS L'Administration de la Banque a l'honneur de porter à la connaissance du public qu'elle paiera à Bruxelles, à la Succursale d'Anvers et dans les Agences : A dater du 4 Avril 1914, les coupons d'intérêt échéant le 1er mai prochain des obligations de la Dette Belge à 3 % 2e série ; A dater du 20 Avril 1914, les coupons d'intérêt échéant le 1er mai prochain des obligations de la Société Nationale des Chemins de fer vicinaux à 3 % et du Crédit Communal à 4 et 4 1/2 %. Bruxelles, le 26 Mars 1914 f. ' dfScré'iaire Gouverneur, F. JAMAR V" de LANTSHEERE. ———il1 ni1 h Yreemde Luizen Wij ontvangen den volgenden brief : Heer Uitgever, Met verwondering las ik in een uwer laatste nummers dat een "geachte,, heer van Berchem onlangs zegde dat al de huurders der laatste gebouwde huizen toch maar vreemde luizen vvaren, die groote hindernis in Berchem hebben ge-b/acht.Drommels, dacht ik bij mij zelve, wat bedoelt die menheer daarmee ? Een luis is, zou ik denken, een weekdier dat de menschen soms nogai eens dapper kan plagen. (Tusschen haakjes gezegd, ik weet dat slechts bij hooren zeggen, niet door ondervinding, hoor!). Ik betastte me zelven, om te weten of ik soms 00k een weekdier ben, maar ik heb gelikkigli'k nog een ruggegraat (en een die niet plooien kan, geloof me !), en ik was dus terstond overtuigd dat ik geen v/eekdier ben. Dan vroeg ik mij af of ik soms 00k een hindernis ben in Berchem, doch ik geloof niet dat ik ooit iemand iets in den weg legde sedert ik hier woon. Wel in tegendeel. Inderdaad, ik heja nooit iemand gehinderd, doch wat wel waar is, dikwijls ben ik gehinderd gewor-den door het wanbestuur der vroede va-deren van ons gezegend gemeentehuis die, me dunkt, slechts zulke goede ge-dachten kunnen hebben voor het beheer der gemeente, doordien ze overlommerd schijnen van den Heiligen Geest. 1k moet daarbij toch 00k nog beken-nen dat ik hier sinds lang zou gaan loo-pen zijn, hadde ik niet zoo'n plezierige stonden beleeft in Berchem. Met eer weinig inbeelding kan men er zich ge-makkelijk in de Zwitsersche bergen wa-nen.Inderdaad, men make maar eens eer kleine wandeling, langs de Goffin laan kerelstoch, wat een herrie ! Modder tôt aan de knieën, berg op en af, schilderach-1 tige ligging, sliik men kan niet meer, 's avonds donker als in een moordsnaarshol en dat vlak bij het Gemeentehuis, de tem-pel onzer vroede vaderen... ik zeg dat zulks eenig is in de wereld, en dat daar-voor alleen de vreemde luizen te Berchem z^uden komert wonen. { Maar het is nog veel schooner, het | iieve Be~chem, in de Groenstraat. Daar prijkt het verstand onzer burgervaderen in zijne voile heerii kheid. Hoe lief toch die putten en vooren, die modderpoelen en regenplassen, waar ge aile oogenblik-ken inschiet. Hoe wel aangelegd, de kas-seibaan waar al den afval van Quenast schijnt in vertegenwoordi;,d te zijn. 't Is als eert verkoren oord waar men van al het schilderachtigste geniet wat het berg-achtige Zwitserland ons bieden kan. En zeggen dat er in die zelfde Groen-straat vreemde luizen wonen die klagen, putten in den grond... alsof er daar nog niet genoeg putten wâren ! , . Ja ik begin te-begrijpen dat die kiagers eene stoornis ofte • hindernis voor de kruisbrave gemeentevaderen daarstellen Hoezoo, die luizen mogen dikke lasten betalen, ze hebben een klein Zwitserland voor hun deur, ze kunnen ervrijen zonder dat iemand het bemerkt, en ze zijn nog niet tevreden. Onzegemeentebestuurders houden niet van licht, ze zijn immers jong geweest, en ze weten toch 00k wel dat ons jong volk liever een katje in den donker vangt en dat ze zoo gaarne in den maneschijn vrijen, liever dan in den schijn der gas-lantaarns. En als die vreemde luizen dat niet verstaan, dat ze dan maar naar den duivel loopen. Maar er is een maar : Als gij, heeren gemeenteraadsleden, vindt dat wij hier te veel zijn, waarom tracht ge dan ons naar hier te krijgen ? En waarom hangt ge dan in den Brusselschen omtrek plak-kaarten uit metplannen, zoo schoon op-gevat van het toekomstige Berchem ? 1 Of ziet ge die vreemde luizen niet graag ; omdat zij niet altijd uwe gedachten dee- len, op poiitiek gebied ? v Welnu, denk dan niet dat het werkvolk, de Berchemnaars zelven, zoo zeer met uw wanbestuur zijn opgezet. En als ik U een raad mag geven, gaat dan eens aan de tramhaiten staan, 's morgens, tusschen hall zes en half zeven, en ge zult overtuigd wezen dat velen van hen die geene "vreemde luizen,, zijn, er genoeg van hebben eerst een kwart uur door de modder te trappen, en dan een uur naar den tram staan wachîen, zonder plaats te viriden. Want die lieden weten wel dat, zoo het Gemeentebestuur niet te lam was om eens een protest rraar de trammaat-schappij te zenden, ergauw verandering zou komen. 't Is immers rond dat uur dat de buitenwerkiieden aan de statie aan-komen, en daar al de plaatsen innemen. En dan kunnen de menschen van Berchem maar per schoenmakerstramafstap-pen.Doch, die menschen, die des 's morgens den tram benoodigen, dat zijn en-kel inwoners van Berchem, en die hebben nooit stoornis. verwekt, noch hindernis. Wat zou men zich dan van die men--scjk» Guiî trckken. Die zijn cltijd tevreden, ze stemmen toch vooi Jullie, he ! Maar of datzal blijven duren... En als de heeren van 't gemeentebestuur zich over dien toestand weinig bekommeren, zullen wij, vreemde luizen, er ons eens een weinig mede bezighou-den, en bij de menschen propaganda maken om de gemeenteheeren eens op de teenen te trappen en te eischen dat ze de noodige maatregelen zouden nemen op-dat het werkvolk, dat misschien voor hen van geen tel is, maar voor ons wel, op tijd en stond op de trams kunnen gera-ken, en niet meer voor den zot gehouden worde. Ziedaar, heer uitgever, eenige be-schouwingen die ik u ten beste geef. In een volgend artikel geef ik U wel eenige overwegingen over al het plezier en de aantrekkelijkheden die Berchem ons aan-bied. Want in Berchem is 't plezant, men zou vechten om er te mogen wonen. Een vreemde luis, Jefvan Diest. MENGELWERK N° 5 CANOVA DE WAARZEGSTER GESCHIEDKUNDIG ROMAN V1ERDE HOOFDSTUK HET AFSCHEID. DE BARON DE VILLEFORT. HET VERTREK —Het was dan 00k ten huize van de Barones de St.Remy, dat de jeugdige baron de Villefort de vijftienjarige Jenny Morton leerde kennen, en haar te zien en haar te beminnen was voor den jongeling hetzelfde. — Ook de beminenswaardige Jenny was niet onverschillig voor de voorkomenheden van den welgemaakten jongeling. — De vader van de baron de Villefort was in een tweegevecht met een Engelschen zee-kapitein gevallen, en van daar den haat, welke eerstgenoemden tegen de Engelschen in het algemeen koesterde. — Doch de liefde, welke hij voor de lieftal- lige Jenny gevoelde, was te duurzaam en te oprecht gemeend, dan dat hij hiervan niet een enkele maal over zijne vooroordeelen zou heen stappen, te meer daar hij haar niet van engel-sche afkomst aanschouwde, ofschoon haar voogd en haar broeder zulks waren. — Op de koelste en meest trotsche wijze deed h'j aanzoek om hare hand; Arthur en Sir Archimbald waren niet zeer ingenomen met den jongen edelman, die zich van zulk een on-voordeelige zijde in het licht stelde, en reeds lag een weigerend antwoord op hunne lippen, toen ééne gedachte beiden bezig hield, name-lijk het geluk der innig beminde zuster en pupil want zij toch kon den schoonen, hoewel trot-schen en terugstootenden jongeling beminnen, en haar geluk was hun beider doel. — Dientengevolge werd er besloten, dat de jonge zee-officier, want dezen rang bezat de zeventienjarige jongeling reeds bij de Engelsche Marine, met den baron deVillefort naar Parijs zo j vertrekken om zich aldaar met zijne zuster over haar te nemen besluit te onderhouden. — Met de grootste blijdschap werd hij door zijne zuster ontvangen; ook mevrouw de St. Remy was verheugd den zoon haars ouden vriends te zien en ontving hem op de voorko-mendste wijze. — Zes weken later had het huwelijk van den baron de Villefort met de schoone Jeniy Morton plaats, en Arthur, verzekerd het geluk zijner eenige zuster bevestigd te hebben, ver-trok weder naar Londen vervuld met het be-wustzijn haar in de hoede van een rechtschapen hoewel zeer zonderling mensch te hebben ach-tergelaten, waarvan deze hem wat die laatste eigenschap aangaat, het voldingendst bewijs bij zijn vertrek had gegeven, door hem op kou-den, beleefden toon toe te voegen; dat hij hoop-te nimmer meer de eer te hebben hem weder te zien, daar hij wel ten aanzien van zijne zuster: doch niet wat hem betrof zijn haat tegen al wat engelsch was had ter z'jde gezet; en tôt op he-den hebben zij dan ook, gelrouw aan hunne beloften, elkander niet weder gezien. — Ik vind zulks vreemd, antwoordde Alexis, en vooral bij iemand, zooals de baron de Ville-fort, die mij anders als een zeer beschaafd en verlicht mensch bekend is. — Ook m'j komt zulks vreemd voor, waarde neef en 't is dan ook de bittere haat die bij aile gelegenheden en in aile zijne gesprekken uit-blinkt, welke mij zoo onaangenaam getroffen heeft, zeide thans Gustaaf. Doch vergun mij nu afscheid te nemen • waarde 00m, daar mijne paarden hunne krachten zullen dienen in te spannen om ter bestemder ure te Calais te zijn, door hun gestadig getrappel geven zij hun on- geduld te kennen; en hierop de gravin naderen-de, booj h<j zich eerbiedig en kustte haar de hand, welke zij hem welwillend toereikte en na ook zijn 00m en Alexis hartelijk de hand te hebben gedrukt, sprong hij in het hem wach-tende rijtuig. Weldra had een stofwolk hem aan het gezicht der hem met deelneming nastarende familie onttrokken, weinig denkende dat de reis naar Calais, waar z;jn vurig vierspan hem met snel-heid zou heenvoeren, een begin was van de on-aangename avonturen, welke hem wachtten en hij de eerste schrede had gedaan op dat pad, zoo vol met doornen en zoo weinig met roz^n bestrooid, hetwelk wij ons leven noemen. VIJFDE HOOFDSTUK HET LOGEMENT. LA VILLE D'EDi tVI BU RG. DE HEER BAVARD. DE BRIK KilNERVA EN HAAR KAPITEIN RAILLEUR, EN LORD KiLLYARE Weldra vertoonde zich, in den grijzen och-tendnevel gehuld, veelvuldige torenspitsen der sterke vesting Calais en Boulogne, de gewone plaats ter overvaart naar Engeland. Prachtig steeg de zon ter kimme en deed den zoo even uit eene geruste sluimering ontwaak-ten jongeling, de sterke wallen met dreigende vuurmonden beplant ontwaren. Wordt voortgezet. 5 centiemen het nummer DIMANCHE 5 AVRIL 1914 ZONDAG 5 APRIL 1914 Nr 5 . Eerste Jaargartg

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume