24cT JAAR, 162. B — $ ÛËNTIEMEN WOENSDAG, 15 JULI 1914 GAZETTE VAN GENT IN^CHBlJYIKCtSPBIJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : *•„„ ioor . fr. 12-80 Een jaar fr. 15 -ûi) f maanden' " » S"*50 6 maanden. .... » 7-75 ISZ: : : : . » 3 maanden » «-Ctl Voor Hoïïand : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere îanden : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Geaticht in 1667 PEURZEN-CODRANT}. BËSTÏJUR EST BEDiCÏIKi VELDSTRAAT, 60, GENT De lurèélcn eçjn open van 7 ure 's morgends tôt 5 we *< avonfà, TELEFOON nr 710 De ïnschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. ISIEDERLAMD. De tramstaking in Den Haag. — De staking van het trampersoneel, welke eondag in Den Haag is uitgebroken, is nagenoeg volledig. De enkele werkwil-ligen, die zondag aan den arbeid waren gegaan, zijn er ma.indag ook uitgetrok-ken. Zondag kon het bestuur der tram-maatschappij eerst tegen 's middags eeni-ge tra-ms laten rijden, welke hoofdzake-lijk bestuurd werden door contrôleurs, ingénieurs en enkele studenten uit Delft. De policie in Den Haag is versterkt geworden door gendarmen en veldwach-ters.Dinsdag morgend zijn vier afdeelingen ruiterij aangekomen om de bergplaatsen voor tramrijtuigen te beschermen. Een gedeelte der troepen is in de kazernen geconsigneerd. Slechts op enkele lijnen rijden trams, en dan nog met groote tusschenpoozen. Een slaapzieke ondenvijzer. — Aan de sc'hool voor Meer Uitgebreid Lager on-denvijs, te Wormerveer, is eien onderwij-zer die aan slaapziekte lijdt. De ongeluk-kige is maandag na êene bewusteloos-heid van ruim 30 uren weder ontwaakt en gevoelde zich zeer suf en. beneveld. Het lijk van kolonel Thomson. — Dinsdag namiddag, om 5 ure, is de "Noord Brabant", met het stoffelijk overschot van den Hollandsohen kolonel Thoir^-. sen, te Durazzo gesneuveld, aan boord, te Ymuiden aangekomen. Namens het gemeentebestuur van Velsen werd een palmtak op de lijkkist gelegd. Heden, woensdag, hebben de lijkplechtigheden, te Amsterdam plaats. DieJstal van 200,000 frank diamanten in een trein. —- Naar uit Amsterdam wordt bericht, heeft de eigenaar eener diamant slijperij aldaar maandag avond bij de policie te Rozendaal aangifte gedaan, dat hij in den trein van Amsterdam naar Antwerpen, vermoedelijk tusschen Rozendaal en Esschen, beroofd is geworden van een portefeuille met ongeveer 200,000 frank aan diamanten, namelijk 21 par-tijp.i ruw en geslepen. ojv'fiAVvwpjoTj «w de® t!ader> te vin àen, zijn tôt dusverre vruchteloos geble-ven.FjtjfcNKRiilK. Vijf soldafen verstikt Te Vitry-bij-Reims worden in de forten sedert eenigen tijd allerlei proefnemin-gen gedaan met bommen, 5 soldaten die maandag met eenige proefnemïngen ge-last waren, zijn nu in eene gaanderij vei-stikt ge.vonden. Twee onder hen zijn reedsi bezweken en de toestand der drie overigen is uiterst bedenkejijk. De "14 juli". — Het nationaal feest werd dinsdag gansch Frankrijk door met geestdrift gevierd. ïe Parijs vooral waren groote feestelijkheden ingericht. De "revue" van Longchamp bekwam dit jaar éen -ongemeenen bijval. Dit prach-tig troepenvertoon werd, ondanks de verzengende hitte, door eene overgroote menigte bijgewoond. De président der repuibliek werd bijzonder toegejuicht, toen hij de vaandels aan verscheidene ïegimenten overhandigde. Eene vloot militaire vliegmachienên vloog heen en weer over het oefeningsplein, Tusschen de vreemde personen, die de troepen-schouwing bijwoonden, bevond zich Dje-mal pacha. Eenige kleine voorvallen had-den plaats. Tijdens de troepenschouwing te Ne vers is de brigadegeneraal Vaimbois, door het op hol gaan van zijn paard,ontzadeld geworden ; hij werd met gebroken lin-kerbeen openomen. De président is om 10 ure 30 naar het Elysée teruggekeerd. Op den doortocht werd hij door de menigte toegejuicht. Een alarmkreet. — De heer Hum-bert, senator, heeft in den Senaat het volgende verklaard : Men heeft Frank-rijk doen gelooven dat de driejarige dienstplicht voldoende is om aan allen vreemden inval te weerstaan. Het getal soldaten is iets, maar de stoffelijke in-richting van. het leger is ailes. Duitsch-land zal weldra meer kanons hebben dan wij ; wij habiben gteene houwitsers gef-noeg, en Duitschland wel. Het Duitsche leger beschikt over zwaar geschut van eerste gehalte en wij weten niet wat daar tegen te stellen. De Fransche mortiers zijn verouderd, terwijl de Duitsche mortiers in kracht en dracht volmaakt zijn. Onze forten zijn ge'brekkig ingericht ; de Fransche nijverheid levert koepels van mindere hoedanigheid aan ons leger, dan zij er aan den vreetnde levert. 'Indien de oorlog moest uitbroken, dan zouden onze soldaten vertrekken met een paar schoe-nen aan de voeten en in den ransel een half paar sloffen, over dertig jaar ge-maakt terwijl in Duitschland de soldaten drie paar schoenen hebiben en een paar in den maak. Al de forten tusschen Toul en Verdun, uitgenomen één, dagteekenen van 1875, terwijl al de Duitsche grens-forten modem zijn. Onze draadlooze te-legraaf in het Westen kan niet werken, dan wanneer het toestel van Metz, dat machtiger is, het toelaten zal. Het Fransch ministerie van oorlog, zegde de heer Humbert ten slotte, is in e«n groot getal bureelen verdeeld, waar veel ge-werkt maar niets voortgebracht wordt !" De heer Yiviani,minister, heeft beloofd aan den heer Humbert, een reservekapi-tein, te antwoorden, doch hij vroeg een weinig uitstel. In den Senaat. —• Gisteren be&prak de Senaat de begrooting. De ministér Thomas" vroeg Sài dé fi-nancie-coimmissie op haar bésluit. zou terugkeeren inzake het niet toekennen, van eene vermeerdering van vergoeding voor huisvesting aan de onder-agenteii van het postwezen en verzoekt den Senaat toch het benoodigde crediet te wil-len stemmen. Niettegenstaande de tegenkanting van den heer de Selves, werd het crediet aan-genojnen door 146 stemmen tegen 113. De Senaat besprak daarna de militaire uitgaven. Zelîmoorden. — Te Parijs pleegden er gisteren drie personen zelfmoord : zekere mevr. Félicie Salle, 35 jaar oud, wonende rue Popincouxt, door zich een revolver-schot in het hart te lossen ; een kamer-knecht, Joseph Oponner, 36 jaar, wonende rue Sontini, door verhanging, en aan de'quai de Jemappes, trok men. het lijk op van een 60 à Gojarige, onbekende vrouw, die in, het water gesprongen was. Ontploffing aan boord. — Per draad-looszen, telegram kreeg men te Rochefort bericht dat er zich, aan boord van het oorlogstransportschip "Loiret", op weg na?ir Tanger, eene geweldige ontploffing ivoordeed. Een buis van den ketel sprong namelijk. Tiwee manschappen werden zwaar verbrand. De " Loiret" stoomde onmiddellijk naar Rochefort terug, om de vreeslijk gewon-den ter verpleging naar het gastliuis te sturen. ENGELAND De beweging in Ulster. — Te Belfast, ter herdenking van den slag aan de Boyne), werd een, betooging gehouden. Carson reed aan het hoofd van den op-tocht van 50.000 man, die naar een veld buiten de stad trok, om er een sarnen-komst in de openlucht te houden. Na de aankomst op het veld heeft Car-son een rede gehouden, waarin hij vetr-klaarde dat de regeering er nooit in zal slagien iinj Ulster den weerstand >tegori! Home Rule te fnuiken. De marin en van Ulster toch erkennen alleen de voorloo-pige regeering en zij zullen hun voorne-men trots ailes doen zegevieren. De vergadering is uiteengegaan, na aanneming van een motie waarin toewij-ding aan den koning wordt betuigd. Een sterke policiemacht was te Belfast op de been. ; de troepen hadden echter bevel in de kazerne te blijven. De stemrechtvrouvven. — Men heeft uitgerekend, dat de stemrechtvrouwen door Isaar dwaze aanslagen, sedert ja-nuari 1913, 384,000 pond, het is te zeggen ruim 9 millioen frank, schade heibben aangericht. Zooals men ziet kost de pro-paganda voor het vrouwenstemrecht nogal een schoonen stuiver aan de open-bare kas! DUSTSCHLAWD; Schrikkelijke brand Zondag nacht is een schrikkelijke brand uitgebroken te Selbak, niet verre van Friedrichshafen. Een 60tal huizen zijn afgebrand. De hitte te Berlijn. — De hitte was gisteren te Berlijn zoo groot dat op ver-scheidene plaatsen ongelukken plaats hadden. 's Middags vond men 35 graden in den schaduw. OO^TEI^RSJK-HO^GARS E iiet drama vars Serajevo il et is thans bew.ezen dat niet min der d'an achttien personen medeplichtig zijn . aah deh' aanslag op wij 1 en aartshertog Fràns-Ferdinand en znjne gemalin. Van doze achttien hebben. er negen recht-streeks aan de uitvoeofing van de misdaad inedegeholpen. Oorspronkelijk was het plan den kroon-prins te Mestar te vermoorden, doch daar de aartshertog daar slechts één uur zou vertoeven, moest men het ontwerp laten varen. Een aanslag tijdens de legeroefe-ningen in Tarcis was ook onmogelijk, daar het plein met ijzerdraadver&perringen af-gesloten was. Den vooravond van den aanslag te Serajevo had te Hidze een galadiner plaats. De samenzweerders wilden daar den aanslag beproeven, doch de policiexnaatregelen waren zoo streng, dat het niet mogelijk was. De keizer. — Men meldt uit Ischl dat de keizer zich gisteren voor de eerste maal op jacht begaf. In het gebergte omgekomen. — Op de Gros&venodigerhohe, een berg nabij Windischmatroi, hebben toeristen de lij-ken gevonden van veracheidene perso nen, die naar aile waar&chijnlijkheid in eeae sneeuwvlaag omgekomen zijn. Uit Windischmatroi vertrokken onmiddellijk redders die in het gebergte nog drie andere lijken vonden. Men vreest dat een gansche troep toeristen omgekomen is. In den omtrek van Kurrtin heeft men ook de lijken gevonden van twee Duit-schers uit Munchen, die van den Kopf-thor gevallen waren. ITALIE Een zevenvoudige moord De dader op de vlucht. De 50-jarige Simon Fianetta, uit Ca-merata Cornello, heeft gisteren te San Giovanni om onbekende redenen een ze-venvoudigen moordaanslag begaan. Met een geweer gewapend, doodde hij eerst den pastoor der gemeente en den geneesheer welk© zijne schoonmoe-der verpleegde. Deze ligt thans op ster-ven van de doorstane aandoening. Daarna trok Fianetta naar het huis van den gemeentesecrataris, schoot dezen en zijne zuster dood. Vervolgens vluchtte hij naar de bergen, na onderweg nog een schoenmaker en zijn broeder te hebben doodgeschoten. Men denkt dat Fianetta uit wraaklust handelde. Afdeelingen karabiniers zijn naar de bergen gezonden om te trachten den gevaarlijken ke,rel te vatten. PORTUGAL. Onlusten te Lissabon. — Is de hoofd-stad is in den nacht van zondag op maandag door het gepeupel groote schade aangericht op de Rocioplaats. Maandag heerschte weer volkomen rust. De mi-nisterraad is dinsdag avond vergaderd om maatregelen te nemen ten einde de openbare rust te handhaven. ALBANIE De optocht der Epiroten. Te Lesnitza, nabij Coritza, heeft eene bloedig© ontmoeting plaats gehad tusschen Epiroten en Albaneezen. Deze laatsten wilden zich van de stelling der eersten meester maken docli werden, na een gevecht dat verscheidene uren duurde, achteruit geslagen, talrijke dooi 4T-6B ti<.ht&rlat,:ad. Valona ontruimd. Çeneraal Deveer heeft aan de Alba-neesche regeering zulke onrustwekk^nde berichten over den toebtand van Valona gezonden, dat het gouvernement onmiddellijk de " Herzegowina" naar deze stad gezonden heeft, om' er de Albaneesche troepen we,g te halen. Het pensioen staat op het spel. Te Athene is het gerucht in omloop dat prins von Wied eenige maanden ge-leden den troon van Albanie aangeno-men heeft, onder de uitdrukkelijkei voor-waarde dat de mogendheden hem eene levensrente van 250.000 frank zouden be-zorgen, indien zijne poging mislukte. Zoo zou het komen dat de prins de hoofd-stad niet wil veirlaten, zonder de toela-ting van de mogendheden. SERVIE De toestand. — De spanning tusschen O o sten rij k- H on g aria jen Servie (neenufc van dag tôt dag toe ; deze gemoe-dstoe-stand verwekte maandag oriheilspellen-de geruchten in de Oostenrijk-Hongaar-sche kolonie van Belgrado. waarden en een zeer verschillend uit- AFRIKA. zicht aanbiedt. Drama der zinneloosheid Vijf lijken ontdekt te Oran. men vindt er van ailes en er kan natuur- In de Mostagannenstraat, aldaar,heeft Hik Seen& spraak zijn van te Kivu, waar men vijf in ontbinding verkeerende lij- klimaat zacht is en aangenaam ken ontdekt; deze van kapitein Gouzé, frisch, op dezelfde manier te bouwen, al» zijne vrouw en drie kindereai. Het onder- aan evenaar, in het tropische woud, zoek wees uit, dat de kapitein in een aan waar eene zware en natte- luchtgestelte- val van waanzin meende dat zijn gezin heerscht, evenals in Katanga waar in handen der Marokkanen gevallen was. het Congoleesch klimaat onder al Hij doodde toen vrouw en drie kinderen, zijne vormen vindt. om de. folteringen die hij voor hen vrees- Het is overigens niet alleen het kli- de, te voorkomen. Tôt het zelfbesef te- maat dat zijnen invloed doet gevoelen op ruiggekeierd, zag hij het gruwvolle zijner den bouwtrant der woningen. De mate- daad in en pleegde zelfmoord. Hij was rialen waarover men beschikt, de moei- sinds twee maanden uit Fez naar Oran lijkheden om de ontbrekende gtoffen uit gekomen en gaf sindsdien herhaalde ma- Europa ter plaats te krijgen, de waarde len teiekens van zinsverwarring. van den inlandschen handenarbeid zijn zoovele belangrijke faktoreh die maken A M E RIK A «r in Congo niet eene koloniale bouw- „ ^ . trant bestaat, maar tien en honderd ! 1,f) Se,Sfuur de l'hilippunen. - Er is misschien geeil vraagBtuk, nûpen8 l3i. net Huis van Aigetvaardigden te Was- „ „• r i ■ j. h r< hington is thans een regeeringsontwerp ' T ingekomen om den Philippijnen zelfbe ^ K f t i te,brenfn dfn d+lfc stuur te verleenen .n bes<:en kolonialen bouwtrant; de eindelooze besprekingen op het congres MFYlPrt ^an materiaal, verledear IVItAIL/U jaar te Gent gehouden, alsook de me- Carranza en Hlierta nigvuldige conferenciën en verslagen, die Een anibtelijke mededeeling van f€eds OTer dit onderwerp het licht zagen Carranza ibewijzen overvloedig de verscheidenheid Carranza heeft de regeering der Ver- tl J0^ hfefc, on- eenigde Staten officieel medegedeeld dat het vraaSstuk wordt be" hij geen overleg wil plegein met Huerta. n,-,i- -u„j. „• j. , • -, Alleen als deze onvoorwaardelijke over- , , , ... . . 111 ®en dag- gave aanbiedt, zal hij die in overweging folad-artikel volledig de manier uit te leg- nemen. Ken op welke m onze kolonie het vraag- Er wordt verklaard dat al de pogin- r woniI1gen werd opgelost. gen, aangewend om generaal Carranza _ Hetgeen volgt toont enkel hoe men te over te halen tôt onderhandeling met ge- Boma te werk gaat, 't is te zeggen op neraal Huerta, mislukt zijn en dat, daar eene Plaats waar de vervoerprijs der ma- de oproerlingen de hoofdstad bedreigen, terialen niet al te overdreven is en waar het rijk van den beruchten dictator ten , bouwstoffen die uit Europa moeten einde loopt. komen aan een betamelijken prijs zijn, Huerta rfevlnrht hoewel da handenarbeid veel duurder „ ... , a ^ TT kost dan hooger den stroom op. Op dit oogeiDblik zal generaal Huerta In mei 1911 wendde de minister van mogehjk reeds Mexico verlaten hebben. koloniën zich de eerste maal tôt bijzon- Hij had mderdaad, het voornemen op- deren. Het oprichten van gebouwen waa gevat dmsdag morgend de hoofdstad en vroeger altijd aan de bestuurlijke liet land te ontvluchten. De bi.izonderste diensten overgelaten geweest ■toankiers van Vera-Cruz houden dit Een Brusselsche bouwkundige, rerbond nxeuws yaor zeker. Wat hefc ten minHte zich jbe Baraa, voor de wxra vap waarschijnHjk maaftf, ih het TéiTaSS dTe' in ijzeribeton ta bouwen- werkheden van den spoorweg maandag Tien huizen met twee plaatsen. 'haastig de spoorlijn van Vera-Cruz naar Vijf huizen met drie plaatsen Màxico herste den, die na de ontscheping Vijf huizen met zes plaatsen en twee vaq. de Amenkaansche troepen gedeelte- verdiepingen. lijk opgebroken was. Maandag avond wa- Aan den bouwmeester werd aile hulo ren deze herstellmgswe^en voltooid. beloofd; hij mocht beschikkem over 100 GeneraalBlanquet zou Huerta m de soldaten, 75 gevangenen, 100 zwarte lilÏÏ T fn" V6 Vera-°,rUZ laS een+En- werk lie den, en een groot getal ambachts- gelsch oorlogschip gereed om de twee heden van den Staat generaals en hunne familiën aan boord Ondanks dezen aanmerkeliiken bii- te nemen De tegenwoordigheid te Mexi- gtand sleete hefc werk erbarrn k D6 co van den Amerikaanschen admiraal o-Pf,rinp- m„ oaimnjK. ue re Cradoch en verscheidene zijner scheeps- ,1 toegevend too- officiers, wordt beschouwd als eene twee- schien dP nnndiVp °n le de bevestiging van. het gerucht aangaan- om wp„l ° • pnc ervui.^S miste, de Huerta's vlucht. om groote. werken m Congo uit te voeren. Wat er ook van zij, het model, van ' eenen nieuwen bouwtrant, beantwoordfc ten voile aan de klimaatsvoorwaarden In BELGISCHE CONGO. Hoe men te Boma huizen bouwt " iTÏÏWKr00k Het vraagstuk der woningen is mis- Gezondheidsinjstellingen, verluchting, schien een der moeilijkst op te lossen badkamers, ailes werd voorzien, en dé kwestiën in de koloniën. warmtegraad in deze woningen vair In Congo is het zooveel te meer inge- ijzerbeton is voorzeker een der laagste wikkeld, daar de streek, zeer uitgestrekt, in de koloniale gebouwen. van den 5n tôt den 13" graad Zuider- Deze uitslag doet bedenken of het niet breedte, zeer verschillende klimaatsvoor- geraadzaam ware het gebruik van ijzer- 21 Feuilleton der Gazetta vas Geif, GEHEIMEN Naar het Duitsch. . 7nIk S» ^ niet heen, antwoordde Adelheid, daar hij zweeg en zijn blik vragend op haar bleef rusten, ik houd met meer van dansen ! ^at is jammer ! zegde lise ; maar Max, gij gaat toch natuurliik t — Wel zeker! — Dan zal Lize Malbert ook wel niet ontbreken gmg Use ondeugend voort. Zeg Adelheid, kent gij Lize^ Ja zeker — zij is wel een paar ja-ren jonger dan ik, maar ik heb haar toch wel gekend. ^jen lief meisje, niet waar 1 vroeg Max vol geestdrift. — O ja — zeer aardig. — Marna komt morgen op Kantruo — zegde Max, die blijkbaar liever over iets anders wilde spreken — ik zou het bijzonder op prijs stellen Adelheid, als gij mil de eer wilt doen met haar mede te komen Ik zou u zoo gaarne mijn huis eens laten rien. Het is ailes naar het En-gelsch model gemaakt, misschien ont-( j of daar nog iets, wat niet goetl is, en wat ik nog moert veranderen. Saarne — zegde Adelheid die J>° gauw niet wist, wat zij zou zeggen ' ™aar n^. moet ik naar huis. Marna <ocnt mij niet lang weg te blijven ! ~ t?? ,^eet ze§de Max. maar zij Irom'nn omdat zij wist, dat ik zou V" ^ nu u e°hter hier aantrof, vrr,nZ1,1 tt .®aarrie het gezelschap van rae-w Usmg gunnen. — Neen, waarlijk ik moet gaan — zij is geheel alleen. — Mag ik u dan naar huis vergezellen 1 Adelheid antwoordde niet, maar Max von Hunnenstein lette er niet op. Hij narn zijn hoed, maar toen hij heenging, trof het lise dat hij er veei ernstiger uitzag dan een oogenblik te voren, toen hij gekheid maakte. — De menschen weten toch allen dat wij broeder en zuster zijn, anders zouden zij er meer over praten als ze ons sa-men zien wandelen — merkte hij schert-send op, toen zij buiten waren en daarna ging hij ernstig voort : Inderdaad, Adelheid ik hoop, dat wij het nu samen zullen kiwinen vinden ! Wieet gij nog w,el, vroeger hadt gij niet veel met mij op. — Zoo ! Dat geloof ik niet ! maar gij, waart ook nooit bijzonder vriendelijk je-gens de dochter van dokter Geraldi — antwoordde zij schertsend. — Ik hield mij maar zoo, Adelheid, maar in allen ernst hebt gij in de la-at-ste jaren niemand gevonden, die u bijzonder dierbaar was 1 — Neen, zegde zij snel. -v- Maar — Repnin hebt gij toch nooit lief gehad, wel? •— Neen fluisterde zij blozende. — Gij hebt zijn aanzoek aangenomen terwille van uw vader ?. Zij knikte, maar toen zegde zij plots op heftigen toon : Gij moet mij' niet voor beter houden dan ik ben. Het was niet alleen vaders wensch, die er mij toe bracht — bovendien ... — En bovendien 1 Wat dan 1 vroeg hij dringend. — En bovendien... Maar zij bleef zwijgen en weldra ston-den zij voor de deur van dokter Geraldi zijn huis. In de straten zelfs gevoelde men het zoelei en balsemachtige van den lente-avond ; hier en daar zag men over de muren en op de voorpleinen de bloei- ende boomen en aan den hemel werden de wolkjes purper gekleurd. Het oude huis had aan weerzijden van de deur steenen banken, welker leuningen ruw gebeeldhouwde draken voorstelden. Max wees naar deze banken en zegde : Toen dit huis giebouwd werd, heeft men deze banken aan den muiur vastgemet-seld. Hoe meaiig verliefd paartje zal hier in den loop der eeuwen gezeten hebben. Willen wij hier nog even blijven zitten 1 — Neen, zegde zij, ik moét naar mama. Goeden nacht Max ! — Dus morgen, Adelheid, gij hebt het beloofd ! riep hij haar na. Adelheid zag niet hoe Max ten prooi aan hevige, ontroering haar na wilde snellen, maar zich toen bedwong. Zij lag reeds in hare kamer voor haar bed op de knieën en drukte het gelaat in de dekens. Een half uur later kwam Adelheid de verlichte eetzaal binnen, waar hare ou-ders waren. Beiden zaten naast elkaar, op de sofa, en voor hen stond de thee-tafel. De dokter had juist zij ne, vrouw een brief voorgelezen. — Denk eens, Atlelheid, — Prins Ka-rel laat papa voor eene raadpleging ont-bieden ! riep haar stiefmoeder haar trotsch te gemoet. —Dat geeft licht weer een ridderorde, zegde Geraldi lachend. Wanneer gaat gij er heen, vroeg de dochter. Van avond met den laatsten trein ! Zal ik uw koffer gaan pakken 1 vroeg Adelheid. — Het is ailes al klaar, kind, kom maar zitten en vertel 'ons eens ailes... — Hebt gij Max nog ontmoet? vroeg haar moeder. Zij knikte van ja. — En waarom is hij niet mede binnen gekomen? vroeg Geraldi. — Dat weet ik niet, maar hij heeft mij verzocht of ik morgen met u wilde mede komen, moeder ; hij wil mij het huis laten zien. Verder werd er niet over gesproken, maar den volgenden middag hield het rijtuig van den dokter op het voorplein van Kantrup stil. Max stond aan de deur — met een genoeglijk glimlachje ontving hij de beide dames en achter hem stond juffer Brandt, die Adelheid diep bewogen groette. Met oprechta deelneming zag Adelheid hoe de arme huishoudster veranderd was en hoe haar dik, blond haar thans zeer dun en sneeuw wit was. — Gij zijt dus gekomen, riep Max Adelheid toe. ■— Ik had het u immers beloofd, zegde zij en reikte eerst hem en daarna juffer Brandt hartelijk de hand. Daarop keek zij verbaasd om zich heen. Waarlijk, ailes was zeer veranderd. Aan beide zijden van de groote tuinka-mer v&rhieven zich slanke zuilen, die een breed, met ijzeren traliewerk omge-Ven groot plat droegen, dat voor de eerst© verdieping tôt balkon diende. Een klimplant klom er reeds tegenop en open de hare eerste knoppen voor de zonne-stralen. Oranjeboomen en andere bloei-ende planten ^in potten versierden het balkon. Voor het huis lag een groot en schoon grasperk — men had gebruik gemaakt van dei oude boomen en andere bloeiende sieraadplanten, en een smaak-vol bloempark aangelegd, waar vroeger slechts ouderwetsche perken met hunne cirkels van beukenboomen waren. Max liet Adelheid den tijd niet eens, rustig om zich heen te zien. Onmiddellijk geleidde hij haar door het rijk en smaakvol gemeubelde huis, terwijl juffer Brandt met hare meesteres aan de koffie tafed plaats namen. — Bevalt u dit tapijt? Is dit behang-sel naar uw smaak ? Kijk eens, is dit niet een alleliefst plekje? vroeg Max nu hier, dan daar, met van vreugde stra-lende blikkecn. Hij liet geen hoekje van het huis onbezocht. Ailes was even schoon — zij had niets, niet het gering-ste zelfs anders gewenscht. Eindelijk was zij in zijn eigen kamer, die haar de ge-zelligste toesebeen. — Dat vind ik ook. En stel u eens voor, als ik hier des winters met mijn vrouwtje zal zitten — buiten ligt de sneeuw een paar voeten hoog — in den haard knet-tert het vuur en werpt zijn flikkerend licht op het tapijt, op de wanden — en mi.ine vrouw zit hier -— toei, beproef dien stoel eens, gij hebt nog nooit zoo een ge-makkelijke gevoeld — en zij zit dus daar ! Is het niet heerlijk? En... Max had dat ailes zoo schoon bedacht ! Zij^ zat voor hem en hij wist op zijn duimpja wat hij nu verder zou' zeggen. —Maar, daar keek hij in hare treurige ernstige oogen en de stem begaf hem' — plots viel hij voor haar op de knieën, sloeg zijne arm om haar middel en riep haar toe : Adelheid, wilt gij hier bij mij blijven ? Gij zijt het toch — gij zijt het, die ik bedoel ! U bemin ik en geen andere, blijf hier. — Max, Max ! kwam het fluisterend over hare lippen. Hij kuste haar hartstochtelijk en zij lag half onmachtig van ontroering in zijne armen. — Adelheid, geliefd meisje, sedert ik u heb gezien, hebt gij mij gevangen, maar waarom waart gij ook zoo koel, zoo on-genaakbaar, zoo wreed. — Maar Elize ? vroeg zij. — Wel, zij is het meisje van Albert Krâhling — ik ben in hun beider ge-heim en deed alsof ik haar het hof maakte, om de zaak geheim te houden. Eerst op het aanstaande bal wordt hunne ver-bintenis publiek. Wat zullen de menschen kijken, en dan doen wij ook mede. Maar, Adelheid, laat ik het eerst nog eens van uw eigen lippen verne,men, dat gij ten minste een beetje van mij houdt. .Cod alleen weet, hoelang reeds en hoe innig ! zegde zij diep bewogen. — God alleen niet — een vriendelijke, oude man schreef het mij, toen ik hem in vertrouwen mijne lief de beleed en hem verzocht mij nu en dan tijding van mijn geliefd meisje te zendan ! Zij zag hem met groote. oogen en uiterst verbaasd aan. — Een goede, oude man? Maar ho* wist... Max hield haar een portret voor, dat in een lijstje op zijn schrijftafel stond. Dominée Olfrich ? ! riep zij verwon-derd. Hoe kon hij... Ik heb er nooit een woord... — Lees maar eens! verzocht hij haar glimlachende en hij toonde haar in den brief een zinsnede, die aldus luidde : Onze lieve huisgenoote doet niets verkeerd en treft altoos het rechte, maar in één opzicht vergist zij zich wel eens, zooals mijne jongens vertelden : in plaats vaa Frits, noemt zij den jongste dikwijls Max, een zonderlinge vergissing, dis voor u wel iets te denken geeft ! Ook be-weert mijne vrouw zeer beslist: Geloof mij, George, zij houdt nog altijd van Max von Hunnenstein — gij ziet dus, de kans is zoo gunstig mogelijk wat de ver-vulling van uw hartewensch betreft. — O, die domine»! Met zoo een on-schuldig gezicht en dan zoo sluw te zijn ! lachte Adelheid. Toen gingen zij naar mevrouw Geraldi en deze' en juffer Brandt riepen elkaar vroolijk glimlachende toe : Daar zijn zij ! Wij hebben het immers reeds lang gewe-ten.EINDE.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.