247' JAAR N< 117 ~ B 5 CENTIEME!* WOENSDAG, 20 MEI 1914 GAZETTE VAN GENT 1NSCHRIJTIXGSPBIJS ï VOOR GENT : VOOR GEflEEL BELGIE : feu jAfir fr. i2-0Q Een jaar fr. 15-OU innaDiisn » 6-50 6 nuumiiea » 7-75 nnsumien > S-30 8 iu«iuàdu > 4*00 Voor Holland : 5 frank per 3 raaanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUYVS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 IBEURZEN.C0U8ANT). BSSSTtJUIt EX BEÏ> ACTIIS VELDSTRÀAT, 60, GENT De lur'èdcn zijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 ure "s avondè» TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten liun abonnement nêmen ten Fostkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. FRANKRIJK. M vertrek den ûeensclie Vorsten Dinadag morgend, om 9 ure 25, verlie-ten de koning en de koningin van Denemarken de Fran. che hooidstad, om de reis naar de Belgisclie hooidstad te on-deraemen. De président der repubMek, nievr. Poincaré en meestal de liooge personaliteiten, die bij de aankomst te-aeiiwoordig waren, bevonden zich in de statie der Invalieden, oui afscheid van de Deensche vorsten te riemcn. Koning Christia&n bedankte het Fransch Sfcaais-hoofd voor de gulhartige oufcvangst, der loningin en hem in Frankrijk te beurt gevaMen. De krijgseer werd binnen de statie door eene talrijke afdeeling troepen bewezen. Gflgeval bij iegeroeîeningen. — In het oefeningskamp van Montfuron werd er gisteren, tusschen twee groepon huza-ren, een stormloop gehouden. D<: beide afdeelingen moesten op tien metei'B van elkander blijven stilstaan. Dit gebeurcte, doch een paard, schiehtig (•eworden, luisterde niet meer naar den teugel en holde voort. Het dier stormde op de andere paarden in. Daardoor ont-stund er heel wat geharrewar. Veracheidene ,r uiters werden ontza-(kld en gekneusd ;een soldaafc werd door M-n sabei verwond. Het paard, dat zwaar gekwetst werd, moest ter plaatse. afgemaakt worden. Een snehreiu ontspoord. — De snel-trein Parijs-Châlons-sur-Mame, die om 3 a. 35 m. uifc Parijs vertrokken was, spropg, bij het v-erlaten dter stad, (g3s-i ttien, uit de sporen, door het verkeerd leggfen eener wisselnaald. i Er declen zich geen persoonlijke ongè-vallen voor doch de tender en tvvee wagons kantelden oui' en belemmevéjiden sedurende verscheidene uren het Ver-! keer. ,'J I)e kiezingen te JRiisel. — De onder-zoeksrechter te Ri,jsel heeft, in verbaod met het onderzoek naar dé knoeierijen, die daar bij de Kasïierverkiezingen heb-ben plaats gehad, ten stadhuize besJag selegtd op de stukken, waarnit de kie-zerdiisten worden sameagesteld. Policie-f^eriten hebben zich begeven naar de adressen, die er opgegeven stonden op de stemkaarten, waarvaai de vier aange-houden Belgen gebruik gemaakt hebben. In sommige woningen hebben zij de be-voners gesproken, die in aile openhai'-tigheid bekend hebben er in te hebben toegeEtemd, dat buitenlandsphe geesle-lijken, die ze heelemaal niet kenden, zich bij hen deden insehrijven. &NGELAND De Kanaaltuouel. — De vooruitzichten voor de 'tôt standkoming van den tunnel onder het Kanaai, ter verbinding van Engeiand en Frankrijk, zijn weil wat gun-stitçer geworden in den laatsten tijid. In eçne verklaring van de Tunnel-coinmiBsie uit leden van het Lajg'erhùis saanenge-steld, Bpreekt atlhaiifi een zeer optimistl-Khe opvatting. In deze verklariûg, opge-sfceld door het pai'kirnentelid Fell, wordt : Indien de regeeringen van Enge-land en Frankrijk den tunnel wenschen a an te leggen ais een gemeenschappelijk nationaéil werk, zal de commissie dat van 'harte ondersteunen. Indien de regeering geen deel wil nemen in het werk, maar het aan het bijzonder initâatief wil over-laten, zal de conimissie steun verleenen aan de Ohannei Tunnel Company en aan de beide groote spoorwegmaatschappijen die bereid zijn den tunnel aan te leg'gen, zoodra de regeering haar verzet hierte-g en opgeeft. De zaak wordt nu reeds negen maanden door de regeering overwogen. De heer Asquith verk'iaarde aan de aivaar-diging, die hem op 5 augusti bezocht, dat de kw-esti-e was onderworpen aan het oordeel v;ui het Comiteit voor de Impérial® Verdediging en zij sehijnt eveneens in overweging te zijn geweest bij het mi-iiiaterie van oorlog, de admiraJiteit en den Board of Trade. Men verwacht dat de bealissing der regeering nu binnen en-keie weàen zail worden bekend gemaakt. Indien zij gimstig is, zooals wel wordt verwaclit, zal een desbetreffeinl wet-s-ontwerp in de volgende zitting worden ing-ediend en zal het te lang vertraagKÎe groote werk in het najaar v;ui 1915 kun-nen beg'iiinen. En de heer Fell voogt aan deze m'ed-edeellingen dan toe, dat het eeuwfeest van den vred-e tuseohen Enge-l-and en Frankrijk niet beter zou kunnen worden g-evierd dan door den aanvang van den aarileg van deze betere verbinding tusschen de beide landen. DUÎTSCHLÂSMO; In den Uû'ksdagi — De Rijksdag heeft, in tlerde lezing, met- 173 sfcemmen tegen 140, de vraag verworpen tôt stiehting van een persbure-el aan het ministerie van oorlog. Vervolgens v\ei'den de wèt op de ver spieding en de wet op het tweegevecht, aangenomen. Overletlen. — Te Potsdam is de heer Ferse, die- sehrijnwerker vaji kcizti" Wilhelm, in den onderdom van 101 jaar overled-en .Hij laat eene weditwe van 94 iaar acliter. Ci een kiesrechthervorming. — In het •Huis .van ,A%evaardigden antwoordde de' minister van binnenlundsche zaken oûtkennend op eene vraag van den afge-^aardigde Pachnike of hij voornemens . wais een xiieuw kittsrechtontwerp in te dienen. Valichmunteis. ■— Te Posen zijn ver-scheidene steendrukkers van de 'kunst dr^kkerij Pilczek en Putfatyeki in hecli-tenis, genomen wegens het najuaken van Russiseh papier en geld. De nabootsingen moeten buitengewoon goed uit-gevoeid zijn. Treurig einde van een dierentemraer. — Een vree&lijk drama liad plaats in eene menagerie, staande op de foore van Posen. Een jongeling, zekere Naumann, oud 18 jaai-, bediende in de «ierentent, liad het inzicht dierentenuner te worden. CVok nam hii aile gunstige oogenblikken te baat om de dieren al te richten. Niet-tagensfcaande hem dit verboden wae, had hij den grooten beer "Lucas" in de kooi gebracht, waar gewoonlijk de voorstel-lingen plaats hadden, en deed hem eeni-ge werkzaamheden uitvoeren, doch de beer spron^ op hem toe en verscheurde hem met z.ijtîe klauwen en tamclen. Toen men ter huLp snekle, was. het te laa4; ; de jongeling had opg-ehouden. te leven. OOSTENRIJK - HONQARIE Een tweegevecht. — Men m-eldt uit Budaj>e'sih dat het tweegevecht tusschen den miiiister-voorzitter graaf Tisza en den volksvertegenwoordiger Stefan Ra koBwky, gisteren namiddag plaats had. Vijf maal werd: het gevecht hernomen. Graaf Tisza werd1 bij hefc eerste tref-fen licht aan den rechterarm verwond ; bij de vjjfde herneming kreeg Stefan Rakowsky eene wond-e aan den buik, eene schram van 15 centimetrs lengte. Hefc gevechfc werd daarop gestaakt, en de tegenstrevers verwijderden zich, zon-der zich ta verzoenen. NOORWEGEN Nog het eeuwfeest van Noorwegen Zondag, 17 mei,herdacht het Noorweeg-•sclae voJk het eeuwfeest van de Noorsche vrije Grondwet, van de hei-leving van een zeJjfetandig Noorwegen. Vier honderd jaren was Noorwegen met Denemarken vereenigd geweesfc. In 1814 werd het vrij en onafhank elijk. En al was dat ook slechts voor korten tijd, ai moest het kleine Noorsche voit ook bivkken voor de besluiten der Eiu'opee-sche mogenidheden, de geest wa-s gewekt, die eindeflijk na langdurigen strijd in 1905 tôt de stiehting van een volkouien zelf-stantlig Noorweigen leidde. Het verbond tegen Napoléon had Noorwegen vdor Zweden bestemd, al» eene belooning voor de dienst-en, door Berna>-dotte haar bewezen ; deze belooning zou dan tevens de. straf zi,jn voor den Deen-yclien vorst, die de zijde van Frankrijk liad gehouden. De. uitslag van den vol-kerenslag bij Leipzig maakte het den Zweedschen kroonprins Karel Johan rao-gelijk, bij den vrede van Kieî op 14 ja-muui 1814, den Deensch-Noorsciîen koning- Frederik IV te dwingen, Noorwegen a-an hem af te staan. Maar de Zweedsche kroonprins hieid geen rekening met hefc volk van Noorwegen, weliswaar klein in aantaî, nog geen millioen zielen sterk, maar t-och niet ge-zind zich zoo maar te laten verdi-ukken. Het Noor-sche volk, arm en beroofd door hongersnood en oorlog, stond op om zich de vrijheid te veroveren. Hefc proclaineer-de zijne zelfstandigheid, maar stelde daai'nevens ook den eisch van een vri,je Grondwet. Het volk aanvaardde de lei-ding, van den De'enschen troonsopvolger Ohristiaan Frcderik, tôt dusver de stad-houder van den,; koning van Denemarken in Noorwégen, Deze sternde toe in de bijeenroeping van eeli nationale vergade-ring; die een Grondwet zou ontwerpen. De'ze vergadering kwam te Kixlsvold bij-eén en op 17 mei 1814 werd hier uit eigen vrijen wil Christiaan Frederifc. tôt koning van Noorweigen gekozen, werd tevens de demiocratische Girondwefc van den nieti-wen zelfstandigen Staat bekrachtigd. Lang dirarde de regeering van den nieuwen koning niet. Hij en zijn volk moest-en. wijken voor den wil1 der "ge-allieerden", maar dit althans werd ver-kregen, dat Noorwegen niet als wing<-west aan Zweden toeviel, de Zweedscne koning onderwierp zich aan de G -ond wet van Eidsvold en een nieuwe konings-keuze had plaats, waarbij de Zweedsche koning ook aïs feoning van Noorwegen werd gekozen. De unie tusschen Zweden en Noorwegen was tôt stand gekomen. Sedert echfcer woedde voortdurend meer of minder fel de strijd tusschen Noren en Zweden, waarbij de eersten in de per-soonlTiike Unie zoo groot mogeLijke zelf-standigheid bleven verlangen en voiko-men gelijkstel'ling der beide rijken,waarbij de tweeden de oppermacht van Zweden trachtten te bevestigen. Deze strijd eindigde, zooals gez'egd,. in 1905 ; op 7 juni van dat jaar werd de Unie onfcbonden verklaard en trad Noorwegen in de rij der volkom'en zelfstandi-ge Sta-ten. Met geestdrift wordt thans in deze da-gen de Eidsvold-vergadering herdacht, waarin voor dit zelfstandige Noorwegen de gronidsiag werd gele-gd. ITALIE» Engtland en Italie in Âfrika. — Inge-voLge een vriendschappelijke gedachten-wiiiseling tusschen de Italiaansche en Engelsche regeeringen omtrent het vraa®stuk van de internationale positie Fan de oase Koufra, heeft de Britsche regeering, om aan aile verdere bespre-king een einde te maken, verklaard, dat sij de oase beschouwt als te hooren tôt de provincie Barka, welk grondgebied bij het verdrag van Lausanne is overgegaan in ItaJiaansche lianden. SPANJE. De dienst bij de vtoot. — De Senaafc fieeit eeJi v/etKontwerji aangenomen, af-schaffend het voorrecht van ontslagen te sijn van den dienst bij de vloot, door iieifc storten eener zdeere soin. De Spanjaarden iu Marokko. — De ninister van buitenlandsche zaken deel-;le in de Kamer mede, dat de niet-mili-taire uitgaven voor het pi'ote-cto-raat in Mai'okko voor 1915 geraamd worden op 10 millioen. Do bezetting van de streek aan de Moeloeja- was, volgens den minister ge-schied op verzoek der inboorlingen. GRIEKEMLAND. Het eiland Saseno. — De minister van buitenlandsche zaken heeft bij de Kamer ;en wetsontwerp aanhangig gemaakt no-oens den. af&tand van het eiland Saseno lan Albanie. ALBANIE De toestand DE EPIROT5CHE KWESTIE OPGE-LOST.Het protocaol der overeenkomst. De internationale commissie van toe-dcht en de vertegenwoordigers der voor-.oopige regeering van Epirua.. gijj) ,het op die ]>untep eehs gevvorclen oyei, t|e aaii le Epiioten te verleenen toegevingen.t De bladen vernemen nog over de over-senkomst tusschen de Àltjanee-sche en de Kpirotische ge.volmachtigden, dat de Gh'ieksche orthodoxe godsdienst in Albanie jui-st deze'lfde voorrechten zal g'e-nietien ais in Turkije. De plaat&elij.ke rendarmerie zal samengesteîd worden rit Grieken en Albaneezen, naar ver-louding van de bevolking. Hefc vergelijk "ïehoeît nog- de goedkeuiing van de voor-oopige Epirotiische regeering, de Alba-leeschè regeering en van de mogendhe-len.Te Durazzo. Goe-c! gewapende benden van Mohame-laanschei fanatieke boeren hebben giste-■en het op twee uren afstand van Du-•azzo gelegen plaatsje Sia'k bezet. Zij •erdreven den Kaimakam. Te Durazzo zijn voorzorgmaatregelen ïenomen. Aaugehouden. Gisteren,_ vroeg in den morgend, had sr, naar luid uit Durazzo, een gevecht ilaate tusschen ds Hollandscha gendar-neriei en hefc wachtkor]5s van Essad :'acha. Hefc huis van dezen laatsten werd be-jchoten.Het gevecht eindigde mefc de gevang-îeming van Es«ad Pacha. AMERIKA. Eene ijseJijke slachting in Pe'ru Vijf-en-veertig soldaten van hefc Peru-riaansch leger, betichfc van muiterij en complot tegen hefc leven van hxinne offi-cieren, werden op een vlot geketend, dafc men op den Napo, een arm van den Amazonestroom, liet zwalpen. Het vlot weid gevolgd door de stoomboofc " Iqui-tos", aan boord waarvan een mifcraljeus opgesteld was. Bij wijze van schietoefe-ningen schoot de bemanning met deze mitraljeus op de vijf-en-veertig gekete-n-de soldaten. Het was een ijselijke slachting. Degenen der ter dood veroordeel-den die, alhoewel door kogels getroffen, nog teekens van leven gaven, weiden met sabelhouwen afgemaakt. MEXICO ïïq toestand in lexico D« Vereenigde Staten blijven voorloopig te Vera=Cr«z. De Zuid-Amerikaansche bemiddelaars hebben aan président Wilson voorgesfceld dat de Vereenigde Staten Vera-Cruz zouden blijven bezet houden tôt de vre-<le in Mexico heersclifc en de voorgestel-de sociale en economische hervormingen er zijn ingevoeid. Huerta ontslaggeverî? Generaal Huerta zou tôt axulere ge-voelens gekomen zijn. Volgens nieuwstij-dingen uit diplomatische bron zou de dictator thans aan de afgevaardigden van Mexico bij dé bemiddellingsconfe-rencie de toelating verleend hebben zijn ontslag als président aan te bieden, indien zij zulks noodig oordeelen. Van den anderen kant wordt er ge-meld dat Huerta enkel onder deze voor-waarde zijn ontslag zal geven : dat Ame-rika aan de Mexicaansche regeering eene leening zou schenken van twee mil-jard ftank, waarvan het gebruik zou ge~ controleerdi worden door twee Amerika-nen, te benoemen door président Wilson, door twee Mexicanen, te benoemen tloor Huerta, door /een Engelschman, een Franschman en een D uit seller. Bij deze voorwaarden voegt Huerta-er nog verscheidene anderen van minder belang. De geldkwestie. Achniraal Mayo meldt naar Washington dat g'eneraal Oaballera, der constitu-tionalisten, die bevel voert over Tampico, door tusschenkomst der Handelska-mer, aan al de Mexicaansche en Spaan-sche handélaars cl'oen vragen heeffc vrij-willige inschrijvingen te willen sturen om de zaak der constitutionalisten te steu-nen. Het zou geen krijgsbelasting zijn maar aanzien worden als eene betiding op voorhand van lasten voor verscheidene jaren. De beweging der constitutionalisten. Admiraal Howard heeft vernomen dat de constitutionaliatische generaals Blan-co en Buelna zich gisteren van Tepic meesfcer maakten. De constitutionalisten bezet ten thang ook San Rlas De Deensche Vorsten te Brussel Aan de grens. De koninkiijke trein kwarn dinsdag na-middag, om 1 une 35 stipfc, aan in de sta--tie van Quévy. De trein, samengesteïd uit rollend materieel van de Noorder-maatschappij, bestond uit drie saîonrij-tuigen, een wagon-restaurant en twee eerste Mas-rijtuisen. De locomotief was \ eraieKl met'' Fransche en Deensche vlag-"gen. De trein reed hee!l latgzàairi binnen, terwiji de klaroenen van het 2® re-giment jagera te voet; de veldmarsch-bliezeu en dafc de muziek van hetzélfdè regiment het Deensche volkslied uitvoer-de.De koninkiijke trein stopte derwijze, dafc het ri.j«tuig,. waarin de koning en de koningin van Denemarken zaten, bleef staan vlak over het eeresalon. De koning werd bij het verlaten van den trein, ontvangen door luitenant-ge-neraaJ Ruwet, bevellhebber der 5* leger-afdeeling ; de heeren Damoiseau, ■ gouverneur der provincie Henegouwen ; Smits, arrondissementscommissaris van Beiigen, en Lemort, burgemeester van A.ulnoye. Koning Christiaan droeg de kleine imiform van generaal en de plaat van de Leopoldsorde. De hee." Damoiseau richfcte eenige woorden tofc den koning van Denemarken en generaal Ruwet, die aan zijn per-eoon gehecht is gedurende zijn verblijf in Belg'ie, stuurde hem het welkom toe. Na de voorstellùug der aanwezige personen, nanien, de Deensche vorsten plaats in den bijizonderen trein, die hen naar Brus-sel zou voeren. De aankomst te Brussel. Van 1 1/2 ure kwarn en de troepen op den doortoclit van den koninklijken stoet ; posfc vatten, en van af hetzelfde uur, kwam het volk reeds lang» aâile kanten, in dichte drommen toegestroomd. Om 2 ure was overaîl de menigte zoo I merkelijk aangegroeid, dat men voor on-fl gelukken begon te vreezen en de policia ; en de gendarmerie, met den ordediennt gelast, met kalme vastberade.D.beid mom-i ten te werk gaan om het overroinpeleu v;in de hagen van troepen te voorkomen. II Aan al de huizen waren vensters en balcons meer dan volzet, en tôt op de daken toe waren nieuwsgierigen geklommen', om het heerlijk schouwspel, dat zij ver-wachtten, te kunnen bewonderen. Binnen de statie. Aan den hoofdingang, toegang gevend tôt den eeresalon, was een baldekijn van rood fluweel met gouden franjen om-zoomd, aangebracht. De eeresalon was herschapen in een wonderschoonen tuin ; bezijden, in de omheining die gewoon-lijk voor de wachtzaail voor hefc publiek gebruikt wordfc, bevonden zich de leer-lingen van de gemeenfcescholen n. 2, 3, 6 en 7 (meisjes en jongens), van S^Joost-ten-Noode, die de Deensche vorsten door het Deenseh nationaal lied moesten ver-welkomen.De koninki!i,ike trein moest op hefc ze-vende spoor aankomen. Het zesde spoor was vrijgelafceo, doch op het achtste en het vijf de ^tonden lange reeksen salon- en eerste klaa-^'afTons, zoodat de aankomst op een af-gesloten spoor gebeurde, dat, achter de reeksen wagons, nog- door manschappen der limefcroepen bewaakt werd. De salonwag-on» van het vijfde spoor, waren voorbehouden aan de leden der Belgische en vreemde Drukpers. Feuilleton der Gazette van Gent. Uit de Herinneringen der Kirwoods Towx sloofc ik haar in mijn arm en en gaf naar vel« kuseen, die zij gelioorzaiam be-antwoord.de. Zelfs nu kan ik niet zonder ontroering aan dat oogenblik denken. Mijn huisgenoofcen waren niet zeer in-fienomen mefc mijn verloving. Mijn vader sPrak heel koel en zelfs onvriendelijk ovcr de zaak. - Gij zijt uw eigen meester, Charlie, z6gde hij, en gij kunfc zelf een vrouw kie-z#n, maar ik kan niet zeggen, dafc ik erg Het uw keus ingenomen ben. Maar gij kenfc haar niet, vader, zeg-de ik. Ik ken haar moeder, mijn jongen, JWt veel bijzonders, en hàar vader had in ^die ook een slechten naam. Maar zoo-gij zegt, hefc meisje kan daarom mis-wel goed zijn. , — Kan misschien wel goed zijn! Was 'iat nu een manier om te spreken over liefsfce meisje van de w<ereld? Maar ik natuurlijk wel, dafc mijn vader van ^aar ZOu houden zoodra hij kennis met 'aar maa'kte ,en ik nam mij voor, dafc dit spoedig zou gebeuren. . ^ertrudie maakte het nog erger. Eigen-''k heb ik een vermoeden, da,fc zij den uden heer tegen Lilian opzette. ,p Als ei- eene vrouw in het spel is, zijn e niannen dwazen.en gij nog erger dan il anderen. Charlie. Gij verbeeldt ,' dat ik op haar familie iets heb. Om familie geef ik geen cent, ik denk haar eigen persoon. Jawel, ik heb Uj f.Z]/n 5 daar heb ik het op aange-"(t- tij is net een fee uit een pantomien mefc haar gouden haren en blauwe oogen en gezichtje. Maar zij moet een slim klein nest zijn, om u te vangen, zooals zij gedaan heeft. Ik was zoo boos dafc ik haiir den rug toekeerde. — Daar zulfc gij spijt van hebben, Ger-t.y, viel ik tegen haar uit. — Dat denk ik ook, jongenlief, antwoordde zij bedaard, als gij ten minste oo.it dat meisje tôt mijn zuster maakt. Alleen Beck stond mij als een vriend t.erzijde, Hij prees Lilian bovenmate, en zegde, dat zij een van de bekoorlijkste meisjes was die hij ooifc gezien had, zoo-drrt vacler bromde en Gertrude vinnig werd. Hij maakte ook werk van de ver-dwenen juwtjelen, en nam zelfs den on-verstoorbaren Aldred Harvey mede naar Brighton om bij het onderzoek behulp-zaam te wezen. Bntusschen ieefde ik vin een paradijs. Elken dag vond ik Lilian befcooverender, ofschoon zij erg verlegen en beschroomd was, en heel ztiinig met haar kussen. Het kwarn in het geheel niet met de slti'We fcoespelingen vain mi,jn zuster over-een, dat Lilian zelfs nu stellig bleef wei-geren, mij haar schuld aan lord Black-wathe te laten afdoen. — De juweelen komen terecîit, hield zij vol. Ik zou hefc niet prettig vinden, mijn sohulden te betalen met uw geld. Guo mij dien kleinen trots, lieveling. In het begin wilde zi.j zelfs, dat onze verloving ©en geheim zou blijven. — Hefc is zoo plotseling gegaan, meen-de zij. gij mocht er eens spijt van hebben. Indien gij ooit uw vrijheid mocht fcerug verlangen, kunt gij erop rekenen dat ik xi niet zal aanklagen. Zij wilde den schoonen verlovingsring met een diamant en een saffier niet van mij aanoemen, doch koos er een met een armzalig parelt.je en een turkoos. De dagen gingen voorbij en er kwam maar geen bericht van de verdwenen ju-weislen. 1k haid aile hoop verloren, en drong er telkeng op aan, dat Lilian mij lord Blackwathe zou laten betalen, dan was de zaak uit. Ik vond het een af-schuwelijke. gedachte, dat zij bij hem in Echuld stond. — Wat zal hij van mij denken of zeggen, brachfc zij hierfcegen in, als hij van u een cheque krijgt voor geld, dat ik hem schuldig ben ? , Daar kon ik niefcs op zeggen. Diezelfde gedachte was ook reeds bij mij opgeko-mtn, doch ik had niet verwacht, dafc zij er ook over zou denken. — Wat komt het er op aan, wat hi.) denkt of zegt? vroeg ik. Bovendien be-hoeft hij er niets van te weten. Ik zal u het geldi geven, en gij stuurfc hem uw eigen cheque. Eindelijk wisfc ik haar over te halen. — Zult gij mij ook zoo verwennen als wij getrouwd zijn? vroeg zij. — Ile zal mijn best doen ,lieveling en naar ik hoop spoedig. En eer zij kon ontsnappen had ik haar omhelsd en gekusfc. Den volgenden dag zouden wij de gel-delijke 'aangelegenheden regeden;, dbch dien avond had mijn vader een dringendle zending voor mij naar Parijs, die, naar hij zegde, minstens een week zou du-ren. Ik zag dat Gertrude er erg blij over was, terwiji Beck, die op dat oogenblik bij ons log&erde, medelijden met mij had. Ik had bijzonder veel lust, om mij te ver-zetten, doch Beck haalde mij over, om toe te geven. — Aïs er ruzie kwam, hield hij mij voor, zou het voor aile partijen onaangenaam zijn, vooral voor het meisje. Het is de moeite niefc waard, om er ruzie over te maken een week is gauw voorbij. Daar was ik het niet mede cens, maar fcoch was er iets waars in hetgeen hij zegde over i-u'zie. Ik zegde dus tegen mijn vader, dafc ik den volgenden morgend gereed zou zijn om te vertrekken. Des avonds schpeef ik aian Lilian een langen brief, waaiin ik haar vertelde wafc er ge-beurd was en haar vergiffenis vroeg. Ik gaf haar mijn adres in Parijs op en smeiek te haar een lettertje terug. Mijn deugd werd beloond. Dea volgenden morgend deelde mijn vader mij op de vriendeli,jkste manier mede, dat mijn reis niet noodig was. Gerty was ook heel lief tegen mij, en zij "kan" lief zijn als zij wil. — Als ik u laatsfc afgesnauwd heb, Charlie, zegde zij, dan spijt het mij, het was niefc mijn bedoeling u te krenken. Beck wenécb te mij geluk, dat ik zijn ràad had gevxtlgd. — Ik was er zeker van, zegde hij, dat het hefc beste was, wat gij doen kondt. l'en blik, dien hij en Gerty wisselden, begreep ik niet. Het leek wel een samen-zwering van vriendelijkheid. In de beste stemming ging ik er op uit, om Lilian een bezoek te brengen, met een beeidigen rozenknop in mijn knoops-gat, dien ik voor haar bestemde. Hefc was een groote teleurstelling ttfen ik hoOrde, dat zij naar buiten was. Zij had een koffer medegenomen vertelde een ka-menier mij, en had gezegd, dat zij een week zou wegblijven. Zij had echter geen adres achfcergelaten. Lady Saltern kon mij er ook niet meer van vertellen. Moeder en dochter leefden elk haar eigen leven en wisten weinig van elkander af. Bij mijn terugkorast vond ik Beck in de hal, blijkbaar op mij wachtend. —Lilian bezocht? vroeg hij. — Hoe weet gij dafc. — Dat was gemakkelijk te raden. Dat zag ik aan dien rooden rozenknop; ge- woonlijk draagt gij geen bloemen in uw knoopsgat Haar gevonden? 1k moest (onwillekeurig lachen. — Zij is voor een we.?k uit de stad. Ik wilde dafc gij mij kondt vertellen, waar-heen.— Dat kan ik, antwoordde hij tofc mijn groote verbazing. Ik dacht, dat gij hefc misschien wel zoudfc willen weten, als hefc eens misliep met de Parijzer reis, daarom heb ik er voor u naar onderzocht. Hij noemde een verrukkelijk plaatsje, een dertig of veertig mijlen de rivier op, dat ik werkelijk zeer goed kende. Een schoan, rustig hôtel, zeer gezochfc voor snoepreisjes door personen, die samen een poosje op reis willen gaan, zonder dafc anderen het te weten komen. — Ik onderstel, ging Beck voort, dat gij er dadelijk heen wilt om diaar een aangename verrassing te bezorgen. Mag ik medegaan? Ik beloof u, dat ik u niet in den weg zal staan, voegde hij er haas-tig bij, toen hij zag dat ik aarzelde. Wij vertrokken even na tw,ee ure. Het was een prachtige namiddag in het be-gin van den zomer, en ailes was groen na den regen. Ik was zoo vroolijk als een vogeltjie bij de gedachte, hoe verrast en verrukt Lilian zou zijn, als zij mij zag. Het hôtel zag er ook keurig uit, met zijn ramen en puntgevels, begraven onder die klimrozen, en een grasperk vol madelief-jes, dat afliep naar de rivier, waar de zon vroolijk op scheen. Het scheen een ideaal plekje voor de onfcmoefcing van een minnend paar en mijn teleurstelling was groot toen ik ver-nam dafc juffer Saltern daar niefc gelo-geerd was. — Nooit den naam gehoord zegde de man die ons te woord stond. AI de schoon heid en liefelijkheid van de omgeving waren opeens voor mij "verdwenen. V er wij tend wendde ik mij tôt Beck, die volstrekfc niet teneer geslagen scheen. Laat ons uw boek eens zien, verzocht hij bedaard. Er sfconden nog maar weinig nanien in, want het was nog vroeg in hefc seieoen. Beck ging met den vinger langs de iblad-zi}de van het boek en bleef rusten bij : De heer en mevronw Blake". — Vandaag gekomen ? vroeg hij aan den bediende . 7~ mijnheer, met den eersten trein. ■' hebben kamers genomen voor een. week, en gebruiken nu hun lunch in hun eigen zitkamer. — Dan is hefc in orde, zegde Beck. Me-vrouw BJake en Lilian zijn onafscheide-lijK. Ua maar mee. Gij behoeffc ons niet aan te dienen, wij zijn oude vrienden. Er was iets vreemds in zijn maniereo, maar ik volgde hem onwillekeurig, nan-weli,jks wetend wat ik deed, de gang door naar de kamer, die de bediende ons had aangewezen. Zonder een oogenblik te aarzelen, wierp hij de deur wijd <*>en en duwde mij de kamer binnen. Twee personen, een man en .eene vrouw die aan de lunch zaten, sprongen haastig op. Daar stond, met halfgeopenden mond, en wild starende oogen, mijn Liban m het beeldige blauwe kleed, waar-lna-ar het meesfc bewonderde. De man keerde zich om naar de deur 'fIaS •cJlamPa^ne' dat ïhij in de/ hand hield viel aan stukken op zijn bord. j herkende den onverstoorbaren neef red, wiens mond van verbazing en ontsteltems wijd opengmg toen hij mij ,D?C|1 verwondering was zoo V^,r 'rnlfn Ze n,let wat daar voor myn oogen gebeurde. — Maar Lilian, stottierde ik eindelijk, wat beteekent dat 2 (Wordt voortgezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.