Geïllustreerde zondagsgazet: familieblad

2111 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 07 November. Geïllustreerde zondagsgazet: familieblad. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/7s7hq3ss6m/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

>/ ;3i^7 XJ REEL :'vËj joor Aankondigingen HOPLAND 30, Antwerpen Abonnement 2 50 fr. het jaar Het blad wordt ookwekielijks tehuis besteld aan E> oentiemen a - Tw~,wg ™ GEILLUSTREERDE 5C-nti--■ ' /}^ n i ^ ■ BU REEL : LANGE GANG 6, ANTWERPEN ; OPEN DAÇELIJKS VAN 2 TOT.3 UREN. AANKOM DiQifiGEH (oj> voorhand betaalbaar) 4e bladz., den regel 0.30 Financieele aank. » 1.00 Reklaam onder de rubriek 0VER ALLES '». 1.00 Begrafenisbericht » 5 00 Uitgiften (overeen te kome») Dit nummer bestaat uitZES BLADZIJDEW daden en zakeh — "li* " . De Pacifisten Daureven ontvingen wij het boekje De pacifisten door de eeuwen heen geschreven |oor den heer Senafcor Léon Van Peborgh, li,i der Interparlementaire Unie. Wij zouden dit boekje in handen willen 2ie,i van al onze lezers en lezeressen ; het deed ons dan ook genoegen te vernemen dat et aan de schooljeugd een exemplaar zal ge-jeven worden. Aldus zal het boekje onder de Q0iren komen van duizenden onzer medebur-sets, bij wien het eene goede propaganda ! voorden vrede verwekken zal. De Heer Senator Van Peborgh, die wij sinds lang als een doorwerkend paeifist ken-! nen, begint zijn werkje in dezer voege : » Nu er- zoo vurig naar Vrede getracht I wordt, — en dat laat zich begrijpen — want de beschaafde wereld heeft genoeg van al dat vreeselijk en nutteloos menschenslachten-'"— schijnt mij het oogenblik gepast, diegenen te ïierdenken, die — thans onder de benaming van « Pacifisten » bekend — door de eeuwen heen, met het woord, de pen of de daad, den oorlog en zijne wreedheden bestreden, en de, baan klaar gemaakt hebben. zoo niet voor een algemeene duurzame Vrede, dan toeli voor eene meer geregelde toepassing van het In ter-nationaal Scheidsgerecht. » Daardoor alleen hebben de « Pacifisten » zich bij de menschheid verdienstelijk gemaakt en mogen zij dingen naar de onsterfe-Ujkheid als ware weldoeners van het mensch-dom.» 0m op eeoe zinnebeeldige wijze deze hoogst verdienstelijke mannen te huldigen, zou ik kunstschilder willen zijn en trachten m navolging der schilderij « Per Arbitras ad pacem » van den Franschen schilder Henri Danger, op een paneel, bestemd voor de sclio-len en voor de jongere geslachten, die edele wezenstrekken weer te geven van al degenen, die, door de eeuwen heen, hunne krachten ingespannen hebben, om het schrikbeeld van den oorlog te verjagen en in het gemoed van allen de liefde voor den Vrede in te planten. » Eu dan gaat de schrijver voort met al de mannen aan te halen van af_ de Oudheid, voor en na het ontstaan van het Christendom, tôt ten huidigen dage, die den oorlog afkeurden en hem beschouwden als eene ramp voor de Menschheid. Het boekje sluit met onderstaande aanha-ling van den heer Thivenet, bestuurder van de « Scliool voor Vrede » te Parijs bij dezer opening uitgesproken : — « Trachten dat aile kinderen, aile vrou-wen, aile burgers eener démocratie, zich ge-, wennen van jongsaf aan, te allen tijde, en in aile middens en ten opzichte van aile geschil len, hun toevlucht te nemen tôt het scheidsgerecht ; dat is het beste middel om een min-dev slechte wereld voor te bereiden, waarin de openbare meening, de praktische waarde van het verplichtend scheidsgerecht erken-nende, hetzelve aan al hare lasthebbers zal opdringen. » leder verstandig mensch zal die woorden beamen, omdat zooals de schrijver besluit : « zich dan misschien eens het ideaal dèr « Pacifisten », nu, door aile rechtschapen ; lieden zonder uitzonderihg bijgetreden, voor het heil der menschheid, kunne verwezenlij-ken. » « Dit ideaal is : ' «Vrede door Recht, door Vrijhandel en door Opvoeding ! » II. Ambulanciers van het Rood Kruis Wij onkvangen onderstaanden oproep, waar wij de bijzondere aandacht op roepen van onze lezers en lezeressen, met verzoek, zoo-veel het in hunne macht is,, er toe bij te dra-gen. De behoeftige kinderen der Belgische Soldaten steunen is een plicht voor allen die het kunnen. Het «Werk van St-Nikolaas» kan niet beter begrepen worden, dan door het kroost te steunen en te troosten van degenen die aan 't front staan. Ziehier bedoelden omzendbrief : » Het zal eerstdaags bijna een jaar geleden zijn dat wij de vrijheid namen ons tôt U te wenden met het verzoek ons werk DE ST. NIKLAAS VOOR BEHOEFTIGE KINDEREN DER BELGISCHE SOLDATEN te willen steunen.» Onze oproep bleek verleden jaar niet te-vergeefs geweest te zijn want het is ons een aangenamen plicht te erkennen dat véél en door velen werd gegeven. Dit heeft ons in staat gesteld veel leed te verzachten en in inenig huishouden was het feest, hoe gering ook de gift was die elk ontving. » Uwe vrijgevigheid van verleden jaar heeft ons genoopt voor den aajggtaanden Sint Ni-Uaas uwe zeer gewaardèeyde medewerking in te roepen ,daar wij vast vertrouwen dat ons werk uwe goedkeuring wegdraagt. Aan aile belanghebbenden kan inzage verschaft worden van onze wijze van werken. » Ailes wat U voor dit edel doel zult willen afzonderen zal met innigen dank aanvaard worden zooals : kleergoed, nieuw en gedra-8en ; suikergoed en versnaperingen ; speel-ffoed en schoolgerief, alsmede iedere gift in geld. Aile giften worden aangenomen door de AMBULANCIERS VAN HET. ROODE KRUIS VAN BELGIE op de Meirplaats, n° 30. Op verlangen worden de goederen aan huis afge-haald. Eene verantwoording van het geschon-kene zal verschijnen in « De Geillustreerde Zondagsgazbt. » Wij rekenen er op dat onze lezers en lezeressen hunne menschlievende plicht zullen volbrengen en de arme kinderen onzer soldaten zullen gedenken. Men kan de giften ook brengen op ons bu-reel, Hopland, 30 ; wij zullen ze verder bezor-gen. III De Amerikaansche winkels Een geacht winkelier onzer-stad en trouw lezer van ons blad schrijft ons nopens het artikel « Een nieuw Bedrog » en waarin wij aankloegen dat zekere winkeliers door slink-sche middelen dagelijks aankoopen lieten doen in de Amerikaansche winkels, door ver-scliillende personen en die waren terug ver-kochten aan hooge prijzen, en dan nog na ze vervalscht te hebben. In ons artikel is eene onnau\ykeurigheid geslopen, welke wij eerst dienen te herstellen. Wij schreven dat de winkels van het « Natio-naal Comiteit tôt Hulp en Voeding » geopend werden voor de noodlijdenden ; dat is ver-keerd. Deze magazijnen zijn ingericht om de levensmiddelen door « The Commission for Relief in Belgium » hier in 't land gevoerd, niet alleen aan de noodlijdenden te verkoopeç, maar aan aile personen die binnen de provin-cie Antwerpen verÊlijven. Ieder moet in de Amerikaansche winkels zijner stad of ge-meente de aankoopen doen. Het is dus wel verstaan dat fortuin, plaats, noch nationali-teit, noch stand, reden zijn om van dit voor-deel uitgesloten te worden. Wat niet mag : dat personen, die geld hebben, met groote hoeveelheden koopen ; die regel is voor armën en rijken dezelfde : nie-mand krijgfc meer per dag dan iemand anders en ook altijd aan hetzelffle geld. Daarom kan men er nu geen waren meer koopen, dan op vertoon der eenzelvigheidskaart van den kooper. De geachte winkelier, die ons schrijft wijst er op dat bij zekere personen levensmiddelen der magazijnen in kwestie, met de kar van het N. C. V. H. et V., te huis worden gebracht. Dat is zoo, die besteldienst is ingericht op vraag van talrijke inwoners ; maar het be-stellen moet afzonderlijk betaald worden en het geeft geen voorrecht om meerder gewicht in waren te bekomen, dan wanneer men zelf in de magazijnen koopen gaat. Men klaagt dat; in zekere der magazijnen in kwestie andere waren verkocht worden dan die van Amerika hier ingevoerd. Indien zulks gebeurd is of nog geschied, dan is zulks buiten weten van het Nationaal Comiteit het-welk zulks ten stelligste verbiedt en nog over eenige dagen in zijn « Memento » van 29 Oc-tober 1915 — hetwelk aan aile de Ivomiteiten der provincie gezonden wordt — zijne ziens-wijze kennen deed. — — « Indien de gemeenten — zocT venneldt het « Memento » — verlangen andere waren te verkoopen, mag zulks niet in den winkel van het Komiteit gescliieden, noch met medewerking van het Komiteit. De twee winkels moeteri dan zichtbaar van elkaar gesoheiden zijn. ». Onze briefschrijver deelt ons ook mede : « dat het gerucht in omloop is dat door het Nat. Komite'ib groote hoeveelheden suiker op-gekocht werden. » Ziehier wat wij daarover vernomen heliben : ten eindè een voorraad suiker in aile gemeenten te verzekeren aan normale prijzen heeft het Nationaal Komiteit eene belangrijke partij gekristaliseerde en garaffineerde suiker van den jongsten oogst aangekocht. Wij mëenen dat het N. K. daarmede niet buiten zijn roi van « voeding-verzorger des volks » gegaan is. Ziedaar eenige inlichtingen over de « Amo rikaansche Winkels », welke hun belang hebben. L. ANTWERPEN IN OORLOGSTIJD XVIII. Mijn naam is Li-Ping-pang. Nu ben ik niet meer bang, clat gij mijn naam nog zult vergeten. Maar twijfelen dat doe ik aan mijn eigen woorden, want nu ik u verlaten ga, denK ik aan het leven der menschen, die voortdurend naar verandering wenschen en aldus het verleden vergeten.. En uit het verleden kwam toch het heden voort dit is toch door elkeen geweten, waarom zijn er dan zoovelen die dit niet meer schij-nen te weten ? Omdat — gelijk een onzer groote wijsgee-ren het is in de heilige boeken heelt geschre-ven : — de aarde leeit door de voortstuwende kracht der zon ; de zon zich voort wentelt in het Heelal door de Beweging, en deze bewe-ging is de groote Eenheidsmacht, dus het leven, en als zoodanig is : de scheppende Oppermacht die door aile volkeren wordt erkend doch verschillend wordt genaamd, en door u, — kristenen, — God wordt geheetsn. Welnu, die voortstuwende kracht die alzoo dus is de voortdurende macht van het leven, die gaat dus vooruit, dag in en jaar uit, tôt in het voor ons onemdige. En dit voortgaan der wjsselingen in het leven der dingen, noemtmen de « evolucie ». Deze evolucie, in de allereerste plaats toe-passelijk op het menschbestaan en het men-schelijk denken, doet dus de massa een toekomst hebben, omdat de enkeling door de evolucie van het geheel, gedwongen wordt en voor zijn bestaan en voor zijn toekomst te zorgen, en daarom denkt de mensch meer aan het heden en aan dat wat komen za!, dan aan het verleden ». Zoo heeft een onzer wijsgeeren eens, — 't is eeuwen geleden — geschreven. Ge hebt het gelezen ? — Hij wist dus veel. Doch in ons bloemenrijk land waar de planten zooveel geestrijke geuren distilleerer, en z6ô de kleurrijke vlinders en de menschen in polichroombloemkelken aanbieden, daar vindt men zooveel geest, dat vele menschen die werken en leeren, hun vernuft en verstand zoodanig ontwikkelen, dat zij meerderen worden over de groote menigte die zich laat leven, en zij wijze geesten of te wel wijsgeer worden genaamd. Toen nu de bovengenoemde wijsgeer zijn geleerde stadshuistaal in het boek der schrilt-geleerden had neer geschreven,kwam er weer een andere wijze man die den mensch in zijn dagelijkscli gedoe had bestudeerd, en die voegde aan het geschrevene nog deze veror-dening toe (Ge ziet dus dat Ide geleerden vroeger eeuwen ook gaarne de lakens uit-deelden) : Gezien door den'strijd om te bestaan elkeen denkt aan zich zelt en de toekomst, en het verleden vergeten wordt ; gezien uit het verleden het heden is voort-gekomen ; gezien wij ons leven aan onze ouders te danken hebben ; gezien de maatschappelijke toestanden en het weten en de kennis der dingen door onze voorouders en de der.kers zijn veroorzaak-t ol ontdekt, gelas'ten wij - mandarijn van Pi-tjang-knor — dat zoodra Waren van de boo-men gaan vallen en de vvinter met zijn gure dagen de menschen meer binnen huis houdt, dat dan aile bewoners uit mijn gebied zich naar den tuin van den heiligen tempel bege-ven, ten einde zich daar op het graf van hun overledene familie, de weldaden en goede verrichtingen der afgestorvenen teherinneren en er bevangen te worden met den ernstigen wil, — zich zelf te verbeteren en te handelen naar het goede wat de eens beminde doode tijdens zijn leven gedaan heelt En op dat het niet alleen bij goede inner-lijke wenschen zal bhjven, gelasten wij tege-lijkertijd dat er ook aan de dooden zal gedacht worden den dag na het bezoeken van den tuin des H. Tempels ». En zoo is geschied. En zoo kunt gij zien, o blanke broeder, dat uw dooden-dfg-i'n van AUerheiligen en Aller-zielen, ook weer uit mijn Hemelsch rijk af komstig zijn. En van 't Oosten gingen zij yan uit Indië, door Perzië, Egypte, van de Grieken en Romeinen aa» de christenen over, wel is waar in vorm of gebruik verschillend doch in den grond toch op het zelfde eene feit berustend : de eerbiedige herinnering aan de overledenen Dat er -echter verschil is in w îuaai 1.1uo Aiici . vv ij ncuucil UiJZ,cii doodentuin nog altijd bij den tempel, uw begraafplaats is geen kerkhof meer,het woord dooden-akker khnkt dan ook beter. Ook in het begraven is een enorm verschil, het wisselt van streek tôt streek en land toi land en doet dea mensch — « Och Heer ver-geet het hun, want zij weten niet wat zij doen » — met 's lands gebruiken in den vreemde lachen. Zoo weetik, dat gij mijn blanke broeder, heel dikwijls om Chineesclie gebruiken iacht, gij zult mij het dus zeer zeker niet euvel duiden wanneer ik u dan hier een begrafenis toon, die mij mijn spiritueelen gids dezer dagen heeft laten zien. /! Ja, die gids, dat is me nog eens e?n man. 'k Stond al spoedig verstomd over zijn goed zakkigheid maar nog meer omdat hij mij overal door de stad bracht en vooral daar waar er eentje te pakken viel. Voordat ik heen gir.g wilde ik ailes zien wat er maar te zien was. 'k Heb gezien burger-lijke oorlogsstrategen en kinderen die hun neusdruppel aan de mouw afvegen. Bij ons doen ze dat met rijstpapier, doen het dan in een doosje en verbranden dit, zoo hebben wij nimmer ziekten. Het spuwen evenzoo in 'n vloeipapiertje ; daarom ziet men dan ook in groote gebouwen niet : — « Het is verbo-den.. enz. » en teringlijdeis kent men nist, evenmin als menschen met eene valling. 'k Heb gezien de nietigheid van het mensçh zijn. "k Heb ze zien staan die menschenkudden, die door een waker of ineerdere drijvers bijeen werden gehouden.... Koest!... Blat niet ! . Grol niet !.. Of we zullen u uwen bek eens leeren houden.... en die menschelijke beesten zwegen.. gedwee. . Ja, 'k heb ze daar zien staan, 't was nog nacht en ze kwamen een voor een aan, — gelijk de hongerige straathonden — en ze gingen daar staan onder het zoo vroege herfstloover der iepenboompjes van het de Coninckxpleintje. »'■■!. ■—a—a——M■—c En ze stonden er... brr.. in koude en regen.. uren te wachten waarop ? .. op eene beurt, een beurt die hun de toegang gai in een ver-koophuis, waar zij eten.... hoort gij het.. waar zij eten enkele centiemen goedkooper konden krijgen dan in de gewone winkels.... En waarom ? — Omdat die lieden eerlijk zijn en îiever dagen achtereen daar staan te wachten, dan te stelen ot tegen hun eer of geweten te handelen.... Hooit gij het dieven en schurken, die thans van deze tijdsomstandigheden gebruik maakt, om uwen naaste, uw stad- en landge-nooten te bedriegen en te bestclen door te vervalschen, de prijzen onbarmhartig te ver-hoogen of dut wat uw \olk ten goede zou moeten komen, verkoopt aan de..... laat ik maar zwijgen over ailes wat ik gezien heb en dat men mij heeft laten zien. Neen, genoeg, 'k «il niet meer spreken over die menschen die verkeerde geruchten rondpnpegaaien ; 'k wil niets meer zeggen over die massa's die daar overal in de gemeenten, uren stonden op een vodje papier te wachten en soms pas na drie dagen wachten een nieuw eenzelvigt-eidsbewijs met portret er op ontvingen ; wat 'n domheid toch om zich niet maanden eerder in regel te stellen, ot zoo zij het wa' çn, eerst ter bevoegde plaatse te informeeren. .. En dat tegen i November. En zoo heb ik gezien een weenende vrouwe, twee dagen heelt zij vergeels gewacht tôt & het hare beùrt was — toen was het Zondag. \ Tffl En Maandag was de llillirtlfi begankenisdag naar 't r i j J, 1/ lyS doodenveld waar °0^ab zij toch nog enkelever- JI|(|j!Ml welkte bloemen op een wff grafje wilde leggen, O \|j' /7, ijjj God de mannen weten ||/ /, j Jï niet wat het is moeder , /y / te zijn en dan, vroeg een kleinen 4-jarigen kleuter — wanneer ze het lieftalligst zijn, te moeten missen.. .. En'k heb gezien — o nog veel meer . 'k heb weezen gezien — door familie or.derhou den — de moeder is in Holland gestoiven, de twee weezen braclrten bloemen op het graf van de onlangs gestorveri giootmoe der. Versch geplukt waren de bloemen niet tboekeekens van wat der twee meisjes de bloemen neerlegde, gon te weenen,toen, kerden als paarlen, enpehn( og< n. wee—o zoo veel mènschenwee, dat ik zell mijn oogen al moest vegen en heen ging. En in de stad heb ik '.s avonds uw klokken hooren galmen.eentonig en lang....en ik werd hier bang. 'k Zal Antwerpen mijn gansche leven gedenken.... Zult gij dan ook uw dooden en uw naasten gedenken ? Vaarwel dan van Li-Ping-pang. Lari. DURE LEVENSMIDDELEN Een trouwe lezer van ons blad zendt onder-staand goed beredeneerd artikel. Mijnheer de Uitgever der Geillustreerde « zondagsgazet » T/S. De veldtocht door uw geëerd blad onder-nomen tegen de woekeraars en uithongeraars, de opjagers en vervalschers der levensmiddelen, wordt door heel de Antwerpsche bevol-king met belangstelling gevolgd. Aile wel-denkende menschen juichen uwe. wakkere pogingen toe en .vragen met u dat ër zoo spoeàig mogSlijk afdoende maatregelen zouden genomen worden om de aangeklaagde praktijken te beteugelen. Ongelukkiglijk schijnt men onder dat op-zicht hier te Antwerpen nog altijd aan doove-mans deur te kloppen. Nog immer betalen wij ongeloofelijk hooge prijzen voor boter, vet, vleesc.h, visch, kaas, suiker, zeep en andere onontbeerlijke waren. En van welk gehalte zijn dan nog de voedingsstoffen (?) welke men ons onder dieu naam aflevert ! Zullen wij dan weerloos aan de hebzucht der uitbuiters overgeleverd blijven ? Weken na weken gaan voorbij en zij, die ambts- en plichtshalve ons beschermen moeten, geven geen teeken van leven. Waaraan moet men dit verzuim toeschrijven ? Is het dan niet moge-lijk in Antwerpen te doen wat men in steden van minderen rang doet ? Heer Uitgever, gij zult er met mij wel over tôt akkoord zijn, dat de tijd nog niet gekomen is om uwen veldtocht te staken. Veeleer dient deze krachtdadiger dan ooit aangevat te worden en hierbij zal de onder-steuning der eerlijke burgers u wel te stade komen. Onder de rubriek Daden en Zaken heeft de Zondagsgazet reeds talrijke staaltjes aange-haald van de manier waarop de levensmiddelen vervalscht en opgejaagd worden. Uw blad kloeg hoofdzakelijk en met overschot van reden de duurte der aardappelen aan, duurte welke geen grond heeft, aangezien de oogst overvloedig geweest is van 't jaar. Ten an-d,ere, eene verordening der Duitsche overheid heeft den hoogsten prijs voor den verkoop van aardappelen op 9 fr. de 100 kilos bepaald. « Wi j zijn benieuwd, schreef uw briefwisse-laar L„ of op de Antwerpsche markten deze verordening is toegepast. » Ik was niet min-der nieuwsgierig dan L. doch helaas ! wat ik zooal rond mij hoor en zie, geeft mij de verzekering dat in de Scheldestad aile regle-menteri en verordeningen tegenwoordig bestemd zijn om doodé letter te blijven en wij veroordeeld zijn den ganschen winter door de onmisbare patatten i3 of 14 fr. en misschien meer te betalen. Laat mij toe, Heer Uitgever, nog de aandacht van de lezers der Zondagsgazet te ves-tigen op hetgeeri er gebeurt met de rogge, t is hoogst stichtend en kenschetsend. ' De Duitsche overheid heeft den hoogsten prijs voor den verkoop van rogge vastgesteld op 25.50 fr. en voor het meel op 45 fr. de 100 kilos. Welnu, de bakkers die roggemeel ver-werken en dit in> den laatsten tijd reeds van 58 lot C>3 fr. betaalden, kunnen het zich nu zelfs aan die schandelijk hooge prijzen niet meer aanschaffen. De boeren verklaren een-voudig weg dat zij-geene rogge te koop hebben. alhoewel de roç/geoogst zelden zoo goed gelukt geweest is als dit jaar. Men val aan-stonds waar het om te doen is : eene kolos-sate prijsverhooging beiverken ! Eens dat de rogge 100 fr. en zelfs rrieer zal kosten, zal men ze overal in massa aantreffen. Zoo is het verleden jaar ook gegaan en zoo winnen de woekeraars geld gelijk slijk. Over de ongegronde duurte van het fruit zou ook veel te zeggen vallen. 't Is een g/>.-kende zaak dat oorlogen de slechte'driften en begeerten der menschen ontke'tenen. Nooit echter zouden wij hebben durven denken dat zooveel hebzucht, zooveel harte-, schaamtè-en gewetenloosheid in de harten van sommi-ge-n onzer landgenooten schuilden. Mag ik u beleefd verzoeken, Heer Uitgever, deze regelen in het eerstverschijnend num-mer der Zondagsgazet op te nemen ? Ik heb de eer u met mijn voorafgaandelij-ken dank de verzekering mijner lioogachting aan te bieden. Uw GETROrWE lezer, X. fr *** Het parket van Brussel heeft een onderzoek geopend over het feit dat niettegenstaande het verbod er nog levensmiddelen werden ingevoerd zonder toelating en verkocht aan prijzen. welke het gesteld maximum te boven gaan. De bedoelde levensmiddelen werden des nachts ingevoerd. Bevel is thans gegeven aan de politie van af 's namiddags j tôt .'s morgens 7 ure aile geladen rijtuigen van welken aard ook, te doen stoppsn en d? la-ding te onderzoeken. De Bond tegen vervalsching van levensmiddelen te Brussel ontvangt dagelijks een paar honderd stalçn ter onderzoek. Al de waren waar aan « een reukskeii » is, zooals gewooti-lijk gezegd wordt, worden met den naam van den fabricant of leveraar aan het parket gezonden, dat dadelijk tôt de vervolging over-gaat.VEROORDEELINGEN De boetstraffelijke rechtbank van Charleroi heeft' Marie Collet, van Jumet, reeds meer-maals betrapt op vervalschingen van melk, veroordeeld tôt 32 dagen gevangenis en 1000 fr. boet en afkondiging van het vonnis in de ; gemeente door 20 plakkaten. Bij de stalen van de melk haar ontnomen vond men er met [50, 60 en 75 p. h^water ! De rechtbank' van Luik straft Marie Duchesne om margarine voor boter geleverd te hebben tôt 20 fr. boet ; Marie Moenen om een product met 80 p. h. margarine te men-gen, tôt 20 fr. boet ; Adolphine Fascotte, van Fleron, voor melk ta doopen. tot 50 fr. boet ; de echtelingen Brouwler-Horion om melk met 40 ]). h. water te doopen, ieder tôt 50 fr. boet ; Henri Grahay voor Tietzelfde feit, 2 dagen gevang en afkondiging van het vonnis in de gemeente Vivegnies ; Marie en haar va-der Et. Nibus, mijnwerker, te Romsée, de eerste om melk verkocht, de tweede om ze gedoopt te hebben met 50 p. h. water: de dochter tôt 50 fr. boet, de vader tôt 10 dagen gevangenis. *** De rechtbanken zijn verzocht de vonnissen in zake inbreuken op het verbruik van levensmiddelen geveld, ons me'de te deelen. De personen, die regelmatig de « Zondagsgazet » wenschen thuis te ontvangen aan 5 centiemen, zijn verzocht naam en adres optegeven aan het bureei. OVER ALLES. — Alhoewel door heel Europa het kanon bul-dert en de scheepvaart door de duikbooten aan-houdend bedreigd wordt, zijn er toch nog scheep-vaartmaaischàppijen die forluinen opbrengen. De stoomboot «Merak», bracht op drie reizen in tien maandtn gedaan eene winst op van 83 525 fr. ; de steamer « Norfolk » leverde aan zijne reeders voor twee reizen 93.550 fr. winst op ; eindelijk het stoomschip -Obéron» *chonk in tien maanden 70.000 fr. aan zijnen eigenaar. — Het huwelijk van président Wilson, der Vereenigde Staten met mej. Golt in een vorige nummers vermeld, is tlianj vastgesteld op Maandag 20 December e. k, Het huwelijk voltrokken zullen beiden eene pleziervaart doen op het yacht « May Flower » in de streken van Panorama. — Uiteenkort geleden gemaakte optelling blijkt dat het aantal dagbladen in Japan verschij-nende 1155 bereikt Over 35 jaar was er slechts één dagblad in het rijk van den Mikado. — Te Washington is men begonnen met het bouwen van eene tweede ark van Noë ! Het Reuzenschip is bestemd om er een paar van al de gekende dieren te lierbergen, ten einde de studies op te doen, voor wat hun leven betreft en het nut dat men er kan uittrekken onder genees-» kundig oogpunt. Het bedoelde schip zal eene drijvende geneeskundige Universiteit zijn.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume