Nu ni mer 20. MET TOKLATING DEH .MILITAIRE OYEKHEII) A prit H) 18. HERENZHALS Worot uenspreio en werzoooeo o&n ai De sûlôeden u&nbet hanton IhmldOSooCS) ôi<? frun odras QDoeuen ck>or t)p E.IM.M0Û15 ^fmœzenier'JnuaQeôeate S* ^Dresse ] en E. H. EYCKMANS, Aai.mokzkmkh, X 316, 2e Bat. Mijne reis naar Rome, (lôédè \ ru'tuh'n ixtn 7 Kunion. 1s het waar dal ge allen met genoegen ccne /ertelling lezen zint? Men heet't me verzekerd lai ik de Herenthalsenaren eenige. aangename itonden gunnen zal, en als l alzoo is, ga ik naar aanslonds aan 'l werk. "[ Is dus enkel 'eue vertellinf». Ieder van U déed voorzeker reeds de reis .an 'l front loi in de groole stad Parijs ; daar->ver zeg ilrdanook niets. L it Parijs vertrok-ten \ve, ( \ve zijn gedrieën, ) le hall' negen s avonds, \ve leggen onze pakken in het nel, rekken onze sehoenen en laarzen uil, worden :aehl;jes gewiegd en vallen in slaap. Hoe we jeslapen hehhen moët ik ook al niel verlellen, ,vant ralten uil de loopgraven slapen overal •ven goed. We hadden, alvorens uil Parijs le verlrek-cen," eenegoéde voorzorg geilomen, we hadden i. Bons » gevraagd oui le kunnen hrood koopen, ■n "l kwam van pas, zulle. We worden îond leven uur wakker, maken een sehoon krtiislee-(en om Onze Lie ven Heer le hedaiiken, en )ijlen met geseherpte landen, in het smakelijk >rood, een stukje ehoeolade daarhij, een slok toffie er op ; een halve doode zou er honger >ij gekregen hebben had hij ons zien eten. Niel lat we klakkeurs zijn, maàr we hehhen loch iefst onze maag vol ; daarhij, de pijp smaakt »eter als men goed geëten heeft. We hebben m- nog al eentje doorgèlrokken, eer we le tfoçïane warén. Dal is een Franseh sladje na->}j de Italiaansehe grens, en vooralleer de jroote hooge bergen door le trekken, moeten N'ë hier voor de donanen komen, ons Franseh jeld uitwisselen tegen Itàliaabsfch, en èeiis llink eten. Weeral eten, hoor ik er een zeg'gen. \\rei vriendje ; in de bergen krijgl een menseh hongër,juistzooals hij ons in de maslhossehen, en daarhij "l is nog inaar niijn Iweede keer vandaag. Oeli ja, er is nog iets le doen. We moeten onze klok een uur vooruit sehuiven, wanl in Italie loopen ze voor, daar heel'l men dezelfde uur als in Duitschland ; en dal is, zeg'gen ze, omdal we daar diehter hij de zon zijn. Ik lieet dal allemaal flauwe praat. Doch, wat will ge er aandoen, in 'l léger moel men maar gehoorzamen als een goede soldaat, en dat ben ik, en daarom heh ik dan ook niijn uurwerk voôruilgezet en nu verder de bergen door. De eene tunnel voigl op de andere, een ervan is 12 km. lang. Hoe dat een menseh loch niel bang is om er door le rijden ! Weel ge wat ik daehl ? dal we zulke boyaux moesten hehhen op den Yzer, dan zou k er geerne J)ij zijn, zulle. Met is altijd slechl op den oorlog le peinzen als men op reis is, en dus zullen we liever over wat anders spreken. Als we uil dieu tunnel komen, dalen we den berg af en we zitten volop in Italie. I Is aardig, maar 't eerste woord dat ik er gezien heh en bel best ontliouden, is « Bistoranle » dal wil zeggen : hier verkoopt men Macaronie met nog wat hij, en als ge niel gefopt will zijn, lel dan goed uw geld lia. Als ons moeder dat loch moest weten, zei ik zoo tegen mijn twee kamaraden, dat ik nu al van gisteren avond in den trein zit, en dat het alweer hijna avond is, en dat we nog maar goed liait' weg zijn. I 1s loch lang in den Irein te zitten. Maar ze anlwoordden niel, er is te veel nieuwigheid te zien ; heel andere planten en boomen dan l)i j ons, en vele bloemen. ('t Yervolgl.) M. E., Aalm.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.