Nu m mer 1(3. MET TOELATING DER MILITAIKEOVERIIEID Mei 1918. FEt REIDEEBLDEMKEn ÎWûRb'5 VERSPREICi £f? VERZÛRD£!7 WR SQL CsP>6EI7 ftER K/Wni?S EKEXf2& El? door Kommandant GraaT""mT RENESSE, Mission Belge au G. Q. G. Britannique. Adresveranderingen en mededeelingen te zenden aan F. BEULLEKENS, I. M. I. O:, Sainte-Adresse. Inval der Duitschen in onze Kempen. Het was den 9 October 1914, een betreurens- | waardige dag, dat onze sehoone Scheldestad door den vijand ingenonien werd. Triomfan-lelijk trokken de moffen de verlaténe stad binnen, overal een welmerkende verachting van de gebleven Antwerpenaars ontvangende Het Belgisch heldenleger, door de vijandelijke overmacht genoodzaakt, was al strijdende teruggetrokken tôt aan den Yzer. Wat zou er nu in onze Kempen gebeuren ! De vijand begon met eenige patroeljes uit te zenden om opzoe-kingen te' doen in versterkingen en omliggende gemeenten. Zoo kwamen zij den 15 October, ten 3n. 's namiddags in Hoogstraeten aange-land. 't Was een peloton wielrijders-verken-ners, gekommandeerd door een feldwebel. Zij stapten af voor het stadhuis, een 30-tal m. mijner woning. Ik stond juist voor de deur in mijn gewoon beenhouwerspak. Dit sprong den Duitschen officier in 't oog en hij riep mij toe, hem tewiilen aanduiden waar de burgemeester woonde. Ja, ik kon dat bij middel der vlaam-sche taal maar niet in zijn hersenen gestampt krijgen en wees hem dan de woning aan van den heer Gilles, notaris en schepene der ge-meente. Onmiddellijk werden twee soldaten ontboden om den heer Gilles bij den Pruis te i brengen. Intusschen was er reeds een gansche hoop personen bijgekomen om dat groèpje vreemdelingen eens van kop tôt teen af te snuf-felen. Toen de notaris bij den l'eldwebel kwam, werd hem gevraagd of er nog Belgische troe-pen in de streek waren. Hij moest de waarhéid zeggen, want zooniet boet voor de gemeente. Doch de heer Gilles gaf lot driemaal toe een ontkennend antwoord. Toen moesten de soldaten hunne verkenningen voortzètten en kwamen aan de woning van Thomas Geudin, kantonnier, waar het groepje zich in twee splitste. De eene helft trok naar Meerle en de andere helft naar Meir. Hier werden ze verwel-komd door eenige Belgische mitrailleurs, die zich op het hof van Maesburg bevonden en juist hun keel nog eens gelescht hadden met Meirschen bruinen en Weeldschen driedraad: zij wilden zich eersl nog eens met de Duitschers meten, alvorens den vadergrond te verlaten. De 4 eerste Duitschers deden hun intrede, ze werden ontvangen op een lekkere salvo van kogels. 0 ! wat waren ze zwak, ze strekten zich plat op den grond, den velo nevens lien. Yan beide zijden werd er nu hevig geschoten. Er kwamen zelfs kogels te recht in de herberg der Wwe Bijlen, gelukkiglijk zonder iemand te kwetsen Na een gevecht van 5 minuten kozen de Duitschers het hazenpad en riepen de burgers al vluchtende toe, dat zij zich zouden wreken en dat ze met een leger van 40.000 man ailes zouden komen afbranden en uitmoorden. Bij dit nieuws zat de bevolking vol schrik. Seffens namen vele menschen pak en zak, en trokken naar de grens. De gepleegde gruweldadeh te Leuven en te Aarschot stonden maar alteklaar voor den geest. De aftocht was oprecht droevig en menig persoon moest gedurigaan een traan wegpinken, doch niettegenstaande aile kommer en verdriet was men dikwijls genoodzaakt van ook eens duehtig te lachen met een of ander

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.