m unis f ni m vd Kristen Âlgemeesi en Letterkaodig VOLKSBLAD Brieven, pakken en al wat het blaci betreft, ge- | lieve men te sturen, vôôr Dinsdag avond, aan Het \ Nieuws van de Week, Ninoofsche Straat, 21, Halle. j Medewerkers, buiten de redaktie, blijven f verantwoordelijk voor hetgeen zij schrijven. — j Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. ; | Bestuur en Opstel : | HALLE, 2S, Ninoofsche Straat 1 * AANKONDiQINGEN 1 Kleine aankondigingen, de 3 regels, 1 Frank.— Verkoo-pingen en handelsreklamen, prijzen volgetts duur m grootle.—Ailes in te zend&n tegen Donderdag morgend. 1 TIJDWIJZER Zondag 13 Mei. De zon gaat op ten 4 u. 24 m. en onder ten 7 u. 30 m. 5e Zondag na Paschen. « Vocem jucundi-tatis » « Met vreugdekreten verkondigt het, maakt't openbaar, alléluia, kondigt het af tôt het uiteinde der aarde : de Heer heett zijn volk verlost, alléluia, alléluia. » *'t Evangelie is van Jésus die zeide tôt ziine leerlingen : « Voorwaar, voorwaar, ik zeg het u, is 't dat gij mijnen Vader iets vraagt in mijnen name, hij zt>l het u geven. Tôt nog toe en hebt gij niets gevraagd in mijnen naam, vraagt en gij zult verkrijgen, zoo dat uwe vreugd moge vol wezen... Immers de Vader bemint ulieden, omdat gijlie-den mij bemind hebt en gelooft dat ik van God uitgegaan ben. Ik ben van den Vader uitgegaan en in de wereld gekomen : weder-om verlaat ik dewereld en ga tôt den Vader.» Daarop antwoordden de apostelen: « Nu we-ten wij dat gij ailes weet, en dat gij van God zijt uitgegaan. » Kruisdagen : Maandag 14 Mei. Kruispro-cessie. De H. Kerk maakt van geheel deze week, eene week van gebed; tôt driemaal toe komt ze openbaar te voorschijn en gaat bid-dend over straten en wegen dragende het kruis op hetwelk aile gebed in Christus zij ne verdienende kracht gewonnen heeft.En dan, wederom .aAïuden suitua r ijakomen , ! eesL.zjj en neeit door eeri gebed. gevraagd dat het j niet regenen en zoude op der aarde, en 't heeft in drij jaren en zes maanden niet ge-regend; en hij heelt wederom gebeden en de hemel heeft regen gegeven en de aarde heeit hare vruchten gegeven. » Dinsdag 15 Mei. H. Dymphna, maagd en martelares (6e eeuw), patrones van Gheel. Woensdag 16 Mei. Vigilie van "O. H. Hemelvaart. Donderdag 17 Mei. 0. H. Hemelvaartdag, als Christus ten hemel gevaren is, zonder iemands hulp en door zijne eigen macht, en is gezeten aan de rechterhand Gods zijns Vaders almàchtig, van daar zullende komen oordeelen levenden en dooden. Vrijdag 18 Mei. H. Venantius van Came-rino, martelaar rond 250. Zaterdag ig Mei. H. Petrus Celestinus, paus f1296. KERKELIJK NIEUWS Wijding van Z.D.H. Mgr Emilius Seghers 25" bisschop van Geiit Dinsdag 1 Mei, feest der H.H. Apostelen Philippus en Jacobus, had in de hoofdkerk van St Baafs te Gent de plechtige wijding plaats van Mgr Seghers. De wijbisschop was MgrWaffelaert van Brugge ; de assistenten : Mgr Christiaens der Minderbroeders, bisschop van Colophonia, en Mgr VanRechem, hulpbisschop van Gent. ^ Benevens de EE. HH. Kanunniken van St Baafs, woonden op het koor de plechtig-heid bij : Mgr Hebbelynck, gewezen rector der Leuvensche hoogeschool, en MgrNève, gemijterde abt der Benedictijnerabdij van St Andréas (Brugge). Verder de heeren sena-tors en volksvertegenwoordigers, raadsleden van het Beroepshof, het parket en de recht-banken, gemeenteraadsleden, vele priesters, •en talrijke voormannen van maatschappe-lijke en katholieke werken. De plechtigheid begon te 10 uur en werd kwart voor x uur gesloten. De kathedraal wasletterlijk ingenomen door een menschen-massa welke op 3000 man geschat werd. « Aandoenlijk oogenblik. zoo zegt Het Volk, wanneer de nieuwgewijde herder, na het Te Deum, voor de eerste maal over zijne kudde den zegen spreidde. Zelden heeft men reiner bisschopsfiguur gezien : bleek van aan-doening, drukten zijne fijne trekken het diep gevoel uit van de groote gewichtigheid die h;m geschied is ; zijn diepe en tevens zoo zachte blik straalt van goedheid en liefde, terwijl zijn zegenende hand als betracht beschermmg uit te strooien over de hem toevertrouwde volksscharen ». De bisschopsstaf, welke Mgr Seghers on-middellijk na zijne zalving, en terwijl hij op den troon plaats nam, ontving, is een ge-schenk der EE. HH. Pastoors van het bisdom ; het is een prachtig kunststuk. Het wapenschild door den nieuwgewijden bisschop gekozen stelt voor : het H. Kruis (geel) op rooden grond, en bezijden twee kroontjes, dat der Verlossing van Christus, en dat der eigen zielezaliging door Christus' verdiensten. In den hoek prijkt het wapen van Gent. Alonder luidt de leuze : In Cruce salus ! In het Kruis ligt redding ! lie keus zulker spreuk in dezen oorlogs-tijd, gaf den medewerker D.D. van het Chris-ten werkmansblad het volgende dichtje in : « IN CRUCE SALUS » ONS GELUK LIGT IN T KRUIS Gij neemt den bisschopsstaf van Gent in handen, den staf van vreê, terwijl in aile landen zoo hevig de oorlog woedt ! Want ieder lijdt e.i ieder snakt naar vrede ; maar wie of wat brengt ons den vrede mede die 't al herleven doet ? Gij werpt uw leus in 't midden, als een wedding, « In Cruce Salas » : in het kruis ligt redding, ligt uwe zaligheid ! 't Genot : uw leus, o volk'ren, slaat in spaand'ren uw grootheid ! Volgt den kerkvoogd van ons waar Hij, met 't kruis, u leidt ! [ Vlaand'ren En schroomt niet van die spreuk, o wereldlingen want uit het kruis zal uw gélule ontspringen als uit een levens' ron. Beproeft het ! Hoe zo loch uw proef nnslukken, daar gij het voetspoor Jésus' na komt drukken m 't licht der waarheidszon ! Ook 't tarwezaad wordt in het graf der voren geworpen, en al stervende herboren door dauw en zonnestraal ; Het tarweveld, dat wordt gepikt, gebonden, gedorscht, gewand, gepletterd en geschonden, gebrand eer 't dient tôt maal ! wijl ^tôiisin u iiofdl. S ,s.° .. Dan praalt t Geloof, bij velen diep vervallen* dan straalt de vrede op platgelegde wallen, en't,volk rijst uit zijn dood ! ' • Het Mozes' woord, moet luide en verre ldinken dat volk'ren al uit kruises bronne drinken den vreê dien Jésus bood. Aan Mgr Seghers wenschen wij eerbiedig en hertelijk vele zegenrijke jaren in zijn bisschopsambt tôt heil van het bisdom Gent ! ! In ons bisdom zijn voor 't oogenblik zonder herder de parochiën Brecht, Céroux, Ors-mael, Tangissart en Wilrijck. Wij deeiden reeds het afsterven mededer JiE. Heeren pastoors van Brecht en Wilrijk Te Céroux overleed de E.H. J. A. De Beuke-leer, geboren te Broechem in 1869, priester sinds 1895 en pastoor in voornoemde paro-chie sedert tien jaar. Te Orsmael ontsliep zacht in den Fleerde E. H. J. F. De Clerck. Hij was geboren te Hauwaert den 12 December 1862, priester gewij'd in 1900 en bediende zijne parochie sinds 25 Februari 1905. De parochie Tangissart verloor haren herder den E.H. J. Th. Wilmaers na een tienja-ng verblijf. Hij werd te Thienen in 1875 ge- boren, en priester gewijd den 9 Juni 1900/ taal en verstand Men kan bestatigen dat ongeleerde men-schen soms veel gezond verstand hebben. Bij velen wordt het vervormd door de zoo-gezegde geleerdheid. Dit moet bijzonder vervormd en misvormd worden door een <• onnatuurlijk » onderwijs, namelijk door een onderwijs dat niet gesteund is op de « moe-dertaal », die in meer breeden zin ook de « taalmoeder » wordt genoemd. Wanneer men met ontwikkelde lieden om-gaat, is men dikwijls getroffen door hunne veikeeide opvatting over toestanden en za-ken, alsmede over hunne halve kennis van gewone uitdrukkingen, die zij niet begrijpen ol veikeerd opvatten. Het is stelligdat zulks grootendeels moet toegeschreven worden aan t onderwijs, dat hunnen geest misvormd in plaats van ontwikkeld heeft. Dat verstand en taal nauw verbonden zijn, felijkt nog uit de spreekwijze van zoogezegde ongeleerden of min-ontwikkelden. D^ heer Amaat Joos, een onzer beste taalkenners, zegt het volgende betrekkelijk klemtoon of rhythmus bij het volk : « Die verschijnselen, ik zeg het voorop, zijn het duidelijk&l waar te nemen in de spraak van ongeleerden. Maar dat neemt niets weg van de kracht van het besluit dat ik er zal uit trekken, namelijk dat vve allen, in ons gewoon spreken, naar rythmus streven. Wel integendeel, ons besluit wordt er des te ste- viger door, want uit het teit dat ze het dui-delijkst door de onbeschaafden gevolgd wordt, blijkt dat de wet die wij opsporen, onbewust is, dus een streving blootlegt die niet in het hoofd der geleerden, maar in den diepen on-dergrond van ons natuurlijk wezen ontstond. De geleerden erven, als iedereen, die wet, bij hun geboorte, maar zij kunnen ze, onder den invloed van de geschreven taal, of door valsche vergelijking en spitsvondige stelsels vervormen, dus misvormen ; terwijl de ongeleerden, buiten den drang staande van aile geschreven vorinen,even instinctmatig spreken als de vrije nachtegaals zingen, en dus alleen, zelfs lijdelijk, de inspraak volgen van hun Nederlandsch wezen ». Is dit waar voor de spraak, het moet ook waar wezen voor 't verstand in 't algemeen, zoodat men vrij aannemen mag, dat het onderwijs op dit gebied niet altijd een goed leidsman is. Bijzonder niet wanneer dit onderwijs wordt gegeven in eene vre. nde taal, die noch de beteekenis, noch de klankmaat der eigen taal kan weergeven of doen achten. j Uit die verkeerde handeling komt het over-i groot getal half-geleerden voort, die ten | slotte niets volledig kennen, noch hunne eigen taal, noch eene vreemde, noch eenige Wetenschapdooreene vreemde taal ingeslokt. De eenvoudigste gezegden, bevelen, veror-deningen of wetten, worden door hen ver-| keerd begrepen of in 't geheel niet verstaan. Die bekrompenheid is tweevoudig, zooals de heer Joos het doet opmerken; bij de eenen i<J hjit ^ .T ! ' 1-i ! on. -ÎA merkt bij zoogezegde geleerden, die een be-wijs hunner geleerdheid vrillent geven door ailes verkeerd te begrijpen of moedwillig verkeerd uit te leggen, gedreven als zij zijn door den geest van tegen spraak, maargeen-zins door gezond verstand. Die moedwilligheid is dikwijls geen on-schuldig vermaak ; er schuilt meermaals kwâadvvilligheid achter, om dezen of genen te benadeelen. Ook kan dit soort lieden wei-nig in achting komen, want meenende slim te zijn, geven zij bewijs hunner bekrompenheid. Het meest te beklagen zijn zij, die te goeder trouw handelen en enkel het slacht-offer zijn van een onderwijs, dat hunnen geest heeft misvormd en hun ingeboren gezond verstand heeft vernietjgd. Er kan dus niet genoeg aangedrongen worden op een goed en degelijk onderwijs, geheel in overeenstemming met de natuur en het gezond verstand. Natuurbrood is 't ge-zondste ; zoo is het ook met het natuurlijk onderwijs, dat hoofdzakelijk op het gebrr.ik der moedertaal moet bestaan. Een gezonde geest in een gezond lichaam zal het best bereikt worden door het onderwijs in en door de moedertaal, dat tevens voor 't aanleeren van andere talen en allerhande wetenschap-pen, de beste uitslagen zal opleveren. Het Vlaamsch Ficelai. FiOJSm JDMJSr OOHLOG Gevecht van uit de îioogte gezien. Men verbeelde zich niet dat men uit de loopgraven komt, alsof men uit eene kazerne komt, waarvan de pooiten wagewijd open staan ! Oh neen... de loopgraven worden al kruipende en tastende verlaten. De soldaten moeten op^den buik kruipend, tusschen de kunstmatige ' hagen en doornen heen weten te geraken. Het ware zeer onvoorzichtig rechtdoor vooruit te gaan, wanneer men de loopgraven heeft verlaten. Op verscheidene plaatsen immers zijn de vijandelijke steîlingen niet meer dan 100 tôt 500 meter van elkander verwij-derd. De mitraljeuzen werpen een regen van kogels op het tusschengebied en niemand zou ongestrait de tegenoverliggende zijde bereiken, indien men zich in rechte lijn van de eene stelling naar de andere zou wènden. Eene vijandelijke batterij van mitrailleuzen bevindt zich dikwijls op eene groote rij ne-vens elkander opgesteld; dan' wordt een gansche sector beschoten en in zulk geval ife het bijna gansch onmogelijk vooruit te komen. « Kogels regenen » is wel dejuiste uit-drukking in den vollen zin des woords; in-derdaad, de ontploftende granaten zaaien eene menigte kogels in 't omliggende. De soldaten hebben het hoofd wel min of meer beschermd door het metalen masker, doch deze zekerheid die ten andere maar betrekkelijk is, is de eenig mogelijke bescherming. Alvorens een aanval te doen, wacht men gewoonlijk het oogenblik afop hetwelk men denkt dat de eerste, en mogelijks de tweede vijandelijke verdedigingslijn, door het artille-rievuur erg geteisterd zijn. Dan strijdt men in de loopgraven die half, soms geheel ver-nield zijn. En hoe bloedig deze gevechten van lijf om lijf ook mogen zijn, toch zijn zij ternauwernood waar te nem^n, door de rook-kolonnen die uit de loopgraven opstijgen en door de plotselinge aardeopwerpingen, ver-oorzaakt door de ontplofïingen der granaten. Niettesjenstaande al deze ijzingwekkende feiten, voelde ik het vurig verlangen het slag-veld van nabij te zien, tijdens een ernstig gevecht. Daar is juist de strijd met hevigheid hernomen... Ik had e^n oogenblik de hoop en het verlangen een luchtvlieger te verge-zellen of mij tusschen een waarnemingspost te mengen, doch was 't onmogelijk. In hun verlangen mij aangenaam te zijn, vinden mijne gezellen een zeer aardig mid-del... een middel dat eenigszins gelijkt op een waarnemingspost bij eene luchtreis. Midden een kunstmatig woud — men ver-wondere zich niet over kunstmatige wouden die behooren ook reeds tôt de tegenwoordige oorlogsgebruiken — staat eene hooge fabriek-schouw, laatste overblijfsel van eene groote nijverheidsinrichting. Aan het hoogste punt der sChouw is eene katrol vast gemaakt, waardoor men in eene mand naar boven kan j klimmen en weer kan dalen. Drie personen I kunnen in de mand plaats vinden. ! -..c^iUttrmfèrr iate~r 'zat îk'op miin waarnemingspost van 71 m. hoogte.Met mijne goede kijkglazen was het gemakkelijk tôt in de loopgraven te zien. Het schouwspel was ver-schrikkelijk. Kleine groepen van mannen, aie elkander op afstand volgden, deden even-als een landman die zaait : regelmatig en gelijk herhaalden de m a n ne n a r m en dezelfde bewegmg. Deze beweging van zaaien was feitehjk een granatengevecht.,. een dooden-gezaai. Ik zag de groepen vijanden elkander naderen en dan terugdeinzen ; hunne beweging, van op de schouw gezien, geleek aan het heen- en weergolven der koornaren, door den wind in beweging gebracht. Ile keerde mij weg van dit afschuwelijk schouwspel. Mijne gezellen merkten mij eenige mi-nuten later op, dat iets nieuws gebeurde .• een groep van een vijftigtal strijders verwij-derde zich van de massa : 't waren mannen ,.'.f f1.. overgaven. Zij hadden waarschijn-lijk byzondere redenen daartoe, want zij had-den dapper gestreden, maar hunne rangen ^v.aif.n zee^ gedund en zij achtten het ver-kieslijker zich over te geven, dan verder te strijden. Het gevecht stierf langzaam weg en ein-digde 11a een half uur. Gldra gingen wij beneden van onzen post die goed verdoken is, want de schouw staat rondom in de boomen en kan door den vijand niet gezien worden. * * + De SSoldaat-Wijsg-eer Een dapper soldaat vertrok naar het front als eenvoudig piot en steeg er spoedig in graad : hij verwierf tevens zijn aanstellin^ aiS onderluitenant en het oorlogskruis. Hij schrijft aan ziin meter, eenigste lid zijner lamuie, volgenden brief vol levenswijsheid ; - In al de omstandigheden van ons bewo-gen leven, lieve meter, doen zich twee geval-len voor : doch, uit dj ervaring blijkt dat er in geen van beide gevallen reden is om zich. kwaad bloed te maken. De geseniedenis begint met de aankomst 111 het dépôt. Zoodra g;j daar verschijnt, kunnen zich twee gevallen voordoen. Ofwel wordt gij naar het front gezonden, ofwel achter het front, en dan is er geen reden tôt kwaad bloed maken. Natuurlijk. Wordt gij naar het front gezonden, dan kunnen twee gevallen zich voordoen. Ofwel komt gij in een gebied waar « ketels » vallen, ofwel doet gij dienst op eene plaats waar er geen vallen. In dit laatste geval is er natuur-lijk geen reden tôt kwaad bloed maken! Zijt g'j in het ketelgebied, dan kunnen zich twee gevallen voordoen. De ketels ontploffen of ontploffen niet. In dit laatste s?eval, £reen kwaad bloed : enkel lachen ! Springen de ketels, dan kunnen zich twee gevallen voordoen. Ofwel wordt ge getroffen ofwel niet. In het laatste geval is er, ondanks eene lichte ontroering, geen reden om u kwaad bloed te maken !

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.